ناسا :«فضا-هم-زنانه،مردانه»می شود!مأموریت «تمام زنانه»
سمت راست:مک‌کلاین و کریستین فکسیول کُخ
درادامه با همه فضانوردان زن ،آشنامی شوید ونیزبامأموریت یک سفرفضایی سری که صرفاً برای آزمایش روابط جنسی درفضابودراخواهیدخواند واینکه «معاشقه وسکس درفضا»چگونه است!؟
نخستین راهپیمایی فضایی«تمام زنانه»ناسا
در۱۶ اسفند ۱۳۹۷ناسا، اداره کل ملی هوانوردی و فضای آمریکا، اعلام کرد که قصد دارد روز ۲۹ مارس ۲۰۱۹(نهم فروردین ۱۳۹۷) نخستین راهپیمایی فضایی تمام‌زنانه(بدون حضور مردان) را در بیرون از ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام دهد.
ماری لورانس و کریستین فاشیول کُخ
کترین همبلتون، سخنگوی ناسا، به خبرگزاری آلمان گفت که «ان مک‌کلین» و «کریستین کخ» دو فضانورد زنی هستند که قرار است این عملیات بیرون از فضاپیما را انجام دهند و زن جوان دیگری به نام «کریستن فکیول» از مرکز فضایی ناسا در هیوستون این عملیات را از دور هدایت خواهد کرد.
گفته میشود که مأموریت آنها جایگزین کردن باتری‌های فضاپیما است و هفت ساعت به طول خواهد انجامید.
سازمان ناسا قرار است حدود یک هفت پیش از انجام این راهپیمایی فضایی با برگزاری نشستی خبری هدف از انجام این عملیات را به طور دقیق تشریح کند.
از سال ۱۹۹۸ میلادی تاکنون ۲۱۳ راهپیمایی فضایی با هدف تعمیرات و آزمایش‌های تجهیزات و تجربه علمی انجام شده است. تاکنون بیش از ۵۰۰ نفر به فضا رفته‌اند که کمتر از یازده درصد آنها زن هستند. تاکنون تمامی راهپیمایی‌های فضایی تاکنون متشکل از مردان یا تیم‌های مختلط بوده است.
ایستگاه فضایی بین‌المللی در مداری در فاصله ۴۰۸ کیلومتری از زمین مستقر است و راهپیمایی فضایی روز نهم فروردین دویست‌و چهاردهمین راهپیمایی فضایی این ایستگاه خواهد بود.
سازمان ناسا می‌گوید همزمانی این راهپیمایی «زنانه» با آخرین هفته از «ماه تاریخ زنان» کاملاً اتفاقی است.
منبع:رادیوفردا۱۶اسفند۱۳۹۷ بنقل ازخبرگزاری‌های آلمان و رویترز با اصلاحات واضافات
یورونیوز (۱۶ اسفند ۱۳۹۷)می نویسد:بنا بر اعلام استفانی شیرهولز، سخنگوی ناسا در حال حاضر سه راهپیمایی فضایی برای فضانوردان ایستگاه فضایی بین‌المللی برنامه ریزی شده است که راهپیمایی تیم زنان، دومین راهپیمایی این مجموعه خواهد بود.
به گفته او قرار است خانم آن مک‌کلاین در اولین راهپیمایی که ۲۲ مارس انجام میشود نیز به همراه نیک هیگ، دیگر فضانورد آمریکایی از ایستگاه فضایی بین‌المللی خارج شود.
مک کلین، کریستینا کک و نیک هوگ از سال ۲۰۱۳ به عضویت سازمان ناسا درآمدند
خانم« ماری لارنس» که سرپرست پرواز است و خانم«جکی کیگی» کنترل فعالیتهای برون ناوی (EVA) را برعهده دارد.
مدیرسایت-پیراسته فر:سایزمناسب یکی ازفضانوردان را نداشتند«فضانوردی زنانه»لغوشد! :بااستفاده از منبع(یورونیوز)۶ فروردین ۱۳۹۸
اداره کل امور هوانوردی و فضا (ناسا) در بیانیه روز دوشنبه ۲۵ مارس ۲۰۱۹(۵ فروردین ۱۳۹۸) اعلام کرد: دلیل لغو این رویداد «در دسترس نبودن سایزهای مختلف لباس‌های فضانوردی در ایستگاه فضایی بین‌المللی» است.
یک مردجایگزین «مک‌کلین» شد
آن مک‌کلین(Anne McClain) و "کریستینا کخ"( Christina Koch) هر دو فضانوردی که برای این راهپیمایی انتخاب شدند نیاز به سایز متوسط لباس فضانوردی دارند اما به گفته ناسا تا تاریخ ۲۹ مارس۲۰۱۹، موعد اجرای این رویداد تنها یک لباس در این اندازه آماده خواهد شد. خانم کوچ همچنان در این راهپیمایی فضایی شرکت خواهد کرد اما یک فضانورد مرد با نام نیک هیو، جایگزین آن مک‌کلین شده است.
تمسخر زنان دررابطه با لغو سفر به بهانه «سایزلباس»
همانگونه که اعلام برگزاری راهپیمایی تمام زنانه از سوی ناسا بازخورد بسیار مثبتی همراه شده بود اما لغو آن نیز واکنش‌های منفی را در پی داشت.« آماندا ترنز» از بنیانگذاران حزب برابری زنان در بریتانیا در پیامی توئیتری نوشت: «واقعا خنده‌ام گرفت وقتی این (بیانیه) را خواندم. این تنها نمونه دیگری از این بی معنا بودن این موضوع است که زندگی زنان چگونه هدر می‌رود...ناسا می‌گوید که اندازه بودن لباس فضانوردی موضوعی حساس است و پیچیده است؛ باشد پس ظاهرا هیچ تبعیض جنسیتی در اینجا اتفاق نیفتاده است. به هیچ وجه!».
«هدر بار»مدیر بخش حقوق زنان دیده‌بان حقوق بشر نیز در واکنش به دلیل لغو این راهپیمایی زنانه ناسا به کنایه گفت: «مثل اینکه در زمین به اندازه کافی علیه زنان تبعیض صورت نمی گیرد.»
ناسا می گوید: امنیت فضانوردان از اهمیت بیشتری برخوردار است که بایددرتأمین آن بود.
رادیوفردارمی نویسد:روز جمعه ۲۹ مارس ( ۹ فروردین۱۳۹۷) قرار بود با اولین راهپیمایی زنان ناسا، فصل جدیدی در تاریخ فضانوردی گشوده شود ولی این مأموریت به دلیل اندازه نامناسب لباس‌های فضانوردی به تعویق افتاد.
هفته گذشته، «ان مک کلین»، فضانورد ناسا لباس سایز بزرگی را که قرار بود در این راهپیمایی بپوشد در فضا امتحان کرد ولی متوجه شد که نیاز به سایز متوسط دارد تا بتواند راحت تر حرکت کند. این در حالی است که تنها یک لباس سایز متوسط موجود بود. ناسا، به جای آنکه یونیفرم دیگری با سایز مناسب تهیه کند تصمیم گرفت فضانورد دیگری را جایگزین خانم مک کلین کند.
با این حال، تصمیم ناسا برای جایگزینی یک فضانورد مرد با زن به دلیل سایز نامناسب یونیفرم با انتقادهای زیادی در فضای مجازی همراه شد. ناسا می گوید امنیت فضانوردان از اهمیت بیشتری برخوردار است./۷ فروردین۱۳۹۷رادیوفردا
فضانوردان زن
خانم های فضانورد
والنتینا ولادیمیروونا ترشکووا-روس
والنتینا ولادیمیروونا ترشکووا (Valentina Tereshkova) کیهان نورد روس و نخستین فضانورد خانم جهان است.
والنتینا ترشکووا از میان بیش از ۴۰۰ نامزد خانم برای انجام نخستین پرواز فضایی انتخاب شد و در روز ۱۶ ژوئن ۱۹۶۳( ۲۶ خرداد ۱۳۴۲) با فضاپیمای "وستوک-۶ "(Vostok ۶) به فضا رفت،امامأموریت وی سه روزه بود.(از فرودگاه فضایی بایکانور به فضا پرواز کرد و بعد از دو شبانه‌روز و ۲۲ ساعت و ۵۰ دقیقه به زمین بازگشت)
النتینا در سال ۱۹۳۷ در روستای ماسلنیکوو در استان یاروسلاول در روسیه شوروی به دنیا آمد. در ۱۹۴۵ به مدرسه رفت ولی در ۱۹۵۳ مدرسه را ترک کرد و به تحصیلات خود از راه مکاتبه ادامه داد. در جوانی به پرش با چتر نجات پرداخت و نخستین پرش با چتر را در ۲۲ سالگی انجام داد. ابتدا در کارخانه تایر سازی کار می‌کرد.
سپس به کارخانه پارچه‌های صنعتی یاروسلاول منتقل شد. سابقه او در چتربازی باعث شد تا در سال ۱۹۶۱ در گروه فضانوردان روسیه عضو شد و دوره کامل آمادگی برای پرواز در فضاپیماهای نوع «وُستوک» را گذراند.
ازدواج ناموفق اولین زن فضانورد
«النتینا»در اواخر سال ۱۹۶۳ با آندریان نیکلایف، که وی نیز فضانورد بود، ازدواج کرد ، اگرچه صاحب یک دختر شدند،امااین ازدواج بیش از۱۰سال دوامی نداشت. ترشکوا به دریافت نشان‌های بسیاری، از جمله نشان قهرمان اتحاد شوروی، نایل آمده است و یکی از حفره‌های کره ماه نیز به نام وی نامگذاری شده است.وی بعدها نماینده مجلس شد.
سالی کریستن راید-امریکا
سالی کریستن راید (Sally Kristen Ride) فیزیکدان و نخستین فضانورد خانم آمریکایی بود. راید در سال ۱۹۷۸ به سازمان ناسا پیوست و نخستین سفر فضایی‌اش را در سال ۱۹۸۳ در سن ۳۲ سالگی با دومین ماموریت "شاتل فضایی چلنجر" (Space Shuttle Challenger) به نام "اس‌تی‌اس-۷" (STS-۷) به انجام رساند. سالی راید به عنوان جوان‌ترین فضانوردی آمریکایی نیز مشهور است.
پگی آنت ویتسون-امریکا
پگی آنت ویتسون (Peggy Whitson) پژوهشگر و فضانورد آمریکایی است و در میان دیگر فضانوردان آمریکایی صاحب رکورد بیشترین مدت اقامت در خارج از جو زمین است. او طی سه ماموریت، ۶۶۵ روز در فضا بوده است.
خانم ویتسون سابقه‌ای بسیار درخشان در ناسا دارد و تاکنون در ماموریت‌های بسیاری شرکت کرده و در ماموریت "اکسپدیشن ۱۶" (Expedition-۱۶) فرمانده ایستگاه بین‌المللی فضایی بوده است. وی نخستین خانمی بود که فرمانده ایستگاه بین‌المللی فضایی بود. ویتسون همچنین ۱۰ راهپیمایی فضایی را در کارنامه کاری خود دارد. آخرین پرواز فضایی وی سال گذشته بود.
پگی ویتسون با بازگشت به زمین، در سوم سپتامبر ۲۰۱۷ در میان فضانوردان آمریکایی صاحب رکورد بیشترین مدت اقامت در خارج از اتمسفر زمین است.
مقامات ناسا گفتنه‌اند ویتسون بالاترین استانداردهای پرواز فضایی انسان را داشته است و یک مدل برجسته در سراسر جهان شمرده میشود.
سوتلانا ساویتسکایا-روسیه
سوتلانا ساویتسکایا (Svetlana Savitskaya) فضانورد اهل کشور روسیه است. ساویتسکایا دومین زنی بود که به فضا رفت. وی در مأموریت "سایوز تی-۵ "، "سایلوت ۷" ، "سایوز تی-۷" و "سایوز تی- ۱۲" حضور داشته است. اولین راهپیمایی فضایی را سوتلانا ساویتسکایا در ۲۵ ژوئیه ۱۹۸۴ در ماموریت سایوز تی-۱۲ انجام داد.
کاترین دویر سولیوان- امریکا
کاترین دویر سولیوان (Kathryn Dwyer Sullivan) فضانورد اهل کشور ایالات متحده آمریکا است. وی در مأموریت" اس تی اس-۳۱ "، "اس تی اس-۴۱-جی"، اس تی اس-۴۵ حضور داشته‌است .سولیوان اولین خانم آمریکایی بود که موفق به راهپیمایی فضایی در خارج از شاتل فضایی چلنجر در طول ماموریت" اس‌تی‌اس-۴۱-جی" در ۱۱ اکتبر ۱۹۸۴ شد.
هلن شارمن- انگلیس
هلن شارمن (Helen Sharman) اولین فضانورد بریتانیایی است. شارمن در مأموریت سایوز تی ام-۱۲ و سایوز تی ام-۱۱ حضور داشته است. او همچنین نخستین خانمی است که در سال ۱۹۹۱ به "ایستگاه فضایی میر"(Mir space station) رفته است. "ایستگاه فضایی میر" یا"ایستگاه مداری میر" .یک ایستگاه مدارگرد روسیه بود. میر نخستین ایستگاه پژوهشی بشری در فضا بود که انسان به طور درازمدت در آن سکونت داشت
می کارول جمیسون - افریقا
می کارول جمیسون (Mae Carol Jemison) اولین خانم آمریکایی-آفریقایی است که به فضا سفر کرده است. وی در مأموریت "اس تی اس-۴۷"در سال ۱۹۹۲ حضور داشته است.
روبرتا بوندار-کانادا
روبرتا بوندار (Roberta Bondar) اولین فضانورد خانم کانادایی است. بوندار در مأموریت " اس تی اس-۴۲ " در سال ۱۹۹۲حضور داشته است.
چیکائی موکائی -ژاپن
چیکائی موکائی (Chiaki Mukai) اولین فضانورد خانم ژاپنی است. موکائی در مأموریت" اس تی اس-۶۵ " در سال ۱۹۹۴ و "اس تی اس- ۹۵ "حضور داشته است. او همچنین دارای رکورد طولانی ترین پرواز در میان فضانوردان خانم در کارنامه خود نیز است.
کلودی انیره- فرانسه
کلودی انیره (Claudie Haigneré) اولین فضانورد خانم فرانسوی است. وی در مأموریت "سایوز تی ام-۲۴" و "سایوز تی ام-۲۳ " حضور داشته است.
دکتر انیره همچنین در سال ۱۹۹۶ یک سفر فضایی به ایستگاه فضایی میر داشته است. او اولین خانم اروپایی بود که در سال ۲۰۰۱ از ایستگاه فضایی بین‌المللی بازدید کرد.
آیلین ماری کالینز-امریکا
آیلین ماری کالینز (Eileen Collins) فضانورد آمریکایی و نخستین فرمانده خانم فضاپیما ناسا است. کالینز سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا است. وی همچنین فرمانده ماموریت‌های اس تی اس-۹۳، اس تی اس-۱۰۹ و اس تی اس-۱۱۴ بود.
سوزان جین هلمز-امریکا
سوزان جین هلمز (Susan Jane Helms) یک فضانورد آمریکایی است و نخستین خدمه خانم ایستگاه بین‌المللی نیز بود. او ژنرال نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا بوده است. ژنرال هلمز تاکنون در هفت ماموریت فضایی شرکت کرده است. او در ماموریت"اکسپدیشن ۲"(Expedition ۲) از مارس تا اوت ۲۰۰۱، مهندس پرواز بود.
انوشه انصاری-ایران
انوشه انصاری (Anousheh Ansari) نخستین ایرانی در فضا، کارآفرین و مهندس ایرانی انوشه انصاری است که با پرداخت حدود ۲۰ میلیون دلار، در ۱۸ سپتامبر سال ۲۰۰۶(۲۷ شهریور ۱۳۸۵) توسط فضاپیما "سایوز تی‌ام‌ای-۹" از پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان سفر فضایی خود را آغاز کرد و بدین ترتیب مأموریت سایوز تی ام ای-۹ او شروع شد. دو روز پس از قرار گرفتن در مدار زمین، فضاپیمای سایوز در ۲۰ سپتامبر ۲۰۰۶ با موفقیت به ایستگاه بین‌المللی فضایی ملحق شد و اقامت ۹ روزه انوشه انصاری در ایستگاه فضایی آغاز گشت(سفرفضایی وی را۱۱ روزه هم نوشته اند)
در سال ۲۰۱۵ میلادی، جامعه ملی فضا آمریکا جایزه "پیشگام فضا" را به خانم انصاری اهدا کرد.
یی سو یئون-کُره
یی سو یئون (Yi So-yeon) نخستین فضانورد کره‌ای است. یئون دانشجوی دکترا در انستیتوی عالی دانش و فناوری کره (KAIST)است. او در ۸ آوریل ۲۰۰۸ به عنوان نخستین کره‌ای و دومین زن آسیایی به عنوان فضانورد همراه در ماموریت "سایوز تی ام ای-۱۲ " راهی ایستگاه فضایی بین‌المللی شد.
وی در ماموریت سایوز تی ام ای-۱۲ از پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان سفر خود به فضا را آغاز کرد. او در ۱۹ آوریل ۲۰۰۸ به همراه دو فضانورد دیگر در ۴۲۰ کیلومتری از نقطه مقرر شده به زمین فرود آمد.
سونیتا ویلیامز-امریکا
سونیتا ویلیامز (Sunita Williams) فضانورد اسبق آمریکا و افسر نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا است. او به مدت ۱۹۵ روز در فضا حضور داشته و هفت بار راهپیمایی فضایی به مدت پنجاه ساعت و ۴۰ دقیقه انجام داده است. ویلیامز به عنوان یکی از اعضای پروژه‌های "اکسپدیشن ۱۵"(Expedition ۱۵) و "اکسپدیشن ۱۴"(Expedition ۱۴) به ایستگاه فضایی بین المللی بوده است. در سال ۲۰۱۲ او در مأموریت" اکسپدیشن ۳۲ "(Expedition ۳۲) به عنوان مهندس پرواز و در ماموریت " اکسپدیشن ۳ "(Expedition ۳) به عنوان فرمانده خدمت کرد. ویلیامز تاکنون در چهار مأموریت فضایی شرکت کرده‌است.
لیو یانگ-چین
لیو یانگ (Liu Yang) اولین فضانورد خانم کشور چین است. وی در ۱۹ ژوئن سال ۲۰۱۲ در مأموریت "شنژو۹ "(Shenzhou ۹) حضور داشته است.
چهار فضانورد زن در فضا
در ۱۴ آوریل ۲۰۱۰، ایستگاه فضایی بین‌المللی شاهد حضور همزمان چهار فضانورد خانم :
۱-دوروتی لیندن بورگر (Dorothy Metcalf-Lindenburger)
۲-استفانی ویلسون (Stephanie Wilson)
۳- تریسی کالدول دیسون (Tracy Caldwell Dyson)
۴-نائو یامازاکی (Naoko Yamazaki)
بودند/۲
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:بااستفاده از منبع خبرگزاری ایسنامرداد ۱۳۹۷ +بااصلاحات
واما خیلی ها میخواهندبدانند:
آیاامکان رابطه جنسی«سکس»درفضاهست؟
دکتر« اولریش والتر» متولد ۹ فوریه ۱۹۵۴( ۲۰ بهمن ۱۳۳۲)
تنها فضانورد فیزیکدان آلمانی است که در سال۱۳۷۱شمسی- ۱۹۹۳میلادی(سن ۴۰سالگی) با شاتل به فضا رفته در مأموریت STS-۵۵ و به مدت ۱۰ روز در آنجا بسر برده است. او هم اکنون استاد تکنیک هوافضای دانشگاه مونیخ است.
والتر به نشریه FOCUS«فوکوس» گفت: امکان رابطه جنسی در فضا در حین ماموریت وجود دارد اما هیچ یک چنین عملی را انجام نداده‌اند چرا که اغلب آنها سرگرم مسئولیت‌های کاری خود بودند. حتی در سال ۱۹۹۲ یک زوج به فضا رفتند. آنها «مارک لی» و خانم «جن دیویس» بودند. لیکن این آزمایش برنامه‌ریزی نشده بود و ناسا کاری کرد که آنها در یک شیفت با هم کار نکنند و یکی در شب و دیگری در شیفت روز کار می‌کرد. ناسا یک سازمان بودجه‌ای است و آنها مراقب آن هستند که چنین مسائلی در حین ماموریت به وقوع نپیوندد.
سکس درفضا غیرممکن نیست
به گفته والتر روس‌ها این کار را با هدف تحقیق در زمینه امکان ادامه حیات بشری در فضا انجام دادهاند. در ۱۹۸۲ «سوتلانا ساویتسکایا» ۳۸ ساله برای مدت ۱۰ روز راهی فضا شد. در کشتی دو فضانورد مرد در ماموریت طولانی حضور داشتند. این ماموریت به گونه‌ای در راستای ادامه تحقیقات تلاش برای لقاح در فضا بود. پزشک تیم فضانوردان روسی برقرای رابطه در فضا را تأیید کرده بود، اگرچه پس از این رابطه جنسی جنینی به وجود نیامد.
اما«سکس»به این اسانی هم نیست!
انجام رابطه جنسی در فضا در شرایط بی‌وزنی آسان نیست، چرا که به هر ترتیب به دلیل بی‌وزنی زوجین از یکدیگر جدا می‌شوند در نتیجه بی‌شک باید شرایطی را برای متصل نگه داشتن آنها مانند جفتگیری دلفین‌ها در نظر گرفته شود.
علاوه بر«خلاء» دوربین های مداربسته مزاحم دیگری برای «شیطونی »است!
والتر گفت: طبیعتا در ایستگاه فضایی بین‌المللی رابطه جنسی ممکن نیست لذت آور باشد چراکه در آنجا حتی گوشه‌ای فاقد دوربین‌های مداربسته که زیر کنترل نباشد، وجود ندارد و هر حرکت به صورت دائم ثبت میشود. خوابیدن هم در حالت بی‌وزنی آسان نیست،
زیرا فضانورد نمی‌تواند دراز کشده و یا روی خود را با لحاف بپوشاند. فضانورد در هوا در حالت شناور قرار گرفته و به زحمت می‌تواند استراحت و خواب کند و به این خاطر خود را در وضعیت امن و امان احساس نمی‌کند. به این خاطر فضانوردان برای خوابیدن بی درد اغلب قرص‌های خواب آور می‌خورند.
واما مأموریت عجیب فضایی
تست رابطه جنسی درفضا
خبرگزاری اسپوتنیک(Sputnik)روسیه می نویسد:تست سکس در فضا از فضانوردان آمریکایی شروع شد. هرچند بیشتر تخیلی است.
درسال ۲۰۰۰« پی یر کولر» فضانورد فرانسوی کتاب خود در توصیف حالت هایی که به گفته وی فضانوردان آمریکایی در قالب یک آزمایش محرمانه رابطه جنسی با یک دیگر داشتند را منتشر کرد.
درسال ۲۰۰۵میلادی(۱۳۸۳شمسی) ریچارد مالین از کتاب جدید خود سوار بر موشک حکایات حیرت آور فضانورد شاتل» تعریف کرد که در آن عشقبازی فضانوردان در فضا توصیف شده است.
توضیحات مدیریت سایت-پیراسته فر: مأموریت ۱۳نفر فضارنورد برای (تست سکس) «تولیدمثل»
(روابط عاشقانه چهار خانم خوشگل فضانوردبا۹ مرد)
این چهار خانم خوشگل که در ۱۴ آوریل ۲۰۱۰در ایستگاه فضایی بین‌المللی بودند،عبارتنداز:
۱-دوروتی لیندن بورگر (Dorothy Metcalf-Lindenburger)
۲-استفانی ویلسون (Stephanie Wilson)
۳- تریسی کالدول دیسون (Tracy Caldwell Dyson)
۴-نائو یامازاکی (Naoko Yamazaki)
سه فضانورد با شاتل آمریکایی دیسکاوری به آنجا رسانده شدند و چهارمین فضانورد از قبل در ایستگاه بین المللی فضایی قرار داشت. در نتیجه چهار خانم زیبای فضانورد دوهفته درکنار ۹ مرد، روزها ضمن فعالیت، روابط عاشقانه «جنسی»را تجربه کردند،که نتایج این «مأموریت خاص»محرمانه ماند!
ازنتایج تحقیقات صرفاً به این بسنده شدکه انسان در طی چند دهه آینده قادر به زندگی بر سطح سیاره مریخ می‌گردد.و آیا انها می‌توانند در سفینه فضایی بر سیاره سرخ رابطه جنسی داشته باشند؟چیزی منتشرنشد!
البته با قرار گرفتن در حالت بی وزنی، قانون بازگشت در حالت گرانش صفر عمل خواهد نمود. در عمل، دو فرد به هنگام فعالیت جنسی نمی توانند بخوبی با یک دیگر تماس فیزیکی برقرارکنند ، زیرا بدن آن ها حرکات رفت و برگشت را در جهات مختلف انجام می‌دهد(نمیتوانند دریک مکان بطورکامل مستقرشوند وبدون دغدغه به معاشقه بپردازند)
واما انزال در شرایط بی وزنی با سرعت ۱۸کیلومتر در ساعت رخ خواهد داد.علاوه بر این، احتمالِ بارداری از نوع سالم در فضا تقریباً غیر ممکن است. زیرا تابش های کیهانی به اسپرم آسیب می رساند. بدین ترتیب اگر بارداری در سفینۀ فضایی انجام گردد مولاراتفاق می افتد.
وحالا ناسا( اداره کل ملی هوانوردی و فضای آمریکا) میخواهددر ۲۹ مارس ۲۰۱۹(نهم فروردین ۱۳۹۷) فضانوردی« تمام‌زنانه »را در بیرون از ایستگاه فضایی بین‌المللی را توسط ۲ زن«ان مک‌کلین» و «کریستینا کخ»تجربه کند
حتی کنترل کننده این۲خانم هم یک زن«کریستن فکیول» است که این مأموریت رااز مرکز فضایی ناسا در هیوستون ، را از دور هدایت می کند.
خبرگزاری اسپوتنیک(Sputnik)کدام کشوراست؟
خبرگزاری اسپوتنیک(Sputnik) ،خبرگزاری دولتی بین المللی «ریا نووستی» و رادیو «صدای روسیه» از پیشینیان اسپوتنیک هستند که دفتر مرکزی اسپوتنیک در مسکو قرار داردکه درسال۲۰۱۴تأسیس شدوبه ۳۰زبان اخبارمنتشرمی کند،مراکز خدمات رسانه ای در مناطق و کشورهای جهان از جمله در آمریکا (واشنگتن)، چین (پکن)، فرانسه (پاریس)، آلمان (برلین)، مصر (قاهره) و بریتانیا (لندن و ادینبورگ) و...فعال هستند.
***
عکس یادگاری فضانوردان روسی- ۱۱فضانورد
اسامی :پاول بیلیایف(نفر اول از سمت راست).
نفر دوم با لباس غیرنظامی «کنستانتین فئوکتیستف» دانشمند و طراح برجسته سامانه‌های فضایی و شاگرد و همکار سرگئی کارالیف است.
نفر سوم که سومین فضانورد شوروی هم به شمار می‌رود« آندریان نیکلایف» است وی درسالهای 1962 و 1970 با سفر 18روزه بود.
نفربعدی «والنتینا ترشکوا-»زن وشوهر(نیکلاف وترشکوا)
نفربعدی «یوری گاگارین» نخستین و معروف‌ترین فضانورد جهان است که نیاز به معرفی ندارد. او در سال 1968 در یک سانحه هوایی جانش را از دست داد.
نفر اول در ردیف دوم(از راست)«پاول پاپویچ» است.
تفربعدی «باریس یگوروف» پزشک متخصص در طب هوا-فضا است.
والری بیکوفسکی (سومین نفر در ردیف عقب-لاغر) زمانی که در سال 1960 به همراه گاگارین و 18 نفر دیگر انتخاب شد.
«گرمان تیتف» که در این عکس در ردیف دوم بعد از بیکوفسکی (جوان‌ترین کیهان‌نورد)،وی سال 2000 به دلیل گازگرفتگی در حمام سونا فوت کرد.
الکسی لئونف (نفر بعد از تیتف) است.
آخرین نفر در این عکس دسته جمعی «ولادیمیر کاماروف» فرمانده ناو وسخد-1 است که به همراه فئوکتیستف و یگوروف سفری یک روزه را در سال 1964 بر عرشه ناو وسخد-1 انجام داد
برای اطلاعات بیشتربه این لینک مراجعه کنید:
http://www.pirastefar.ir/?p=19752
