استمداد رهبرحماس از رهبرانقلاب ایران"آتش بس فوری"میخواهیم

​جنگ ۱۱روزه«اسرائیل-فلسطین«کدام کشورپیروزشد؟

استمداد رهبرحماس از رهبرانقلاب ایران:آتش بس میخواهیم(به اسرائیل بگوییدحملات رامتوقف کند)

اجرای «آتش بس »پیشنهادکدام کشوربود؟

رئیس دفتر سیاسی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین حماس افزود: امروز دشمن جنایتکار با کشنده‌ترین سلاح‌های ممنوعه بین‌المللی به طور شبانه‌روزی علیه مردم غزه دست به وحشیانه‌ترین جنایات می‌زند و در کنار آن فجیع‌ترین جنایات را هم در حق تظاهرکنندگان در قدس، کرانه باختری و «سرزمین‌های اشغالی ۱۹۴۸ »مرتکب می‌شود.

یورونیوز تیترزد:شادی ساکنان غزه از برقراری آتش‌بس

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:«سرزمین‌های اشغالی ۱۹۴۸ »چیست؟

به این لینک مراجعه کنید:

اسماعیل هنیه دراین نامه(۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ ) به رهبرانقلاب اسلامی(آیت الله خامنه ای)نوشت:با توجه به تشدید تجاوزات و جنایات رژیم اشغالگر علیه ملت و مقدسات فلسطین، تماس‌های گسترده‌ای با طرف‌های مختلف(مصروقطر) برقرار کردیم و از آن‌ها خواستیم مانع از پیشبرد جنایات و اهداف شوم دشمن شوند و هشدار دادیم که این جنایات قطعاً از سوی ملت و مقاومت فلسطین بی‌پاسخ نخواهد ماند.​

وی در ادامه این نامه گفت که اصرار سران جنایتکار رژیم صهیونیستی بر ادامه تجاوزات خود علیه ملت، سرزمین و مقدسات فلسطین، مستلزم پاسخی قاطع و مشروع از طریق مقاومت در نوار غزه بود.

رئیس دفتر سیاسی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین حماس افزود: امروز دشمن جنایتکار با کشنده‌ترین سلاح‌های ممنوعه بین‌المللی به طور شبانه‌روزی علیه مردم غزه دست به وحشیانه‌ترین جنایات می‌زند و در کنار آن فجیع‌ترین جنایات را هم در حق تظاهرکنندگان در قدس، کرانه باختری و سرزمین‌های اشغالی ۱۹۴۸ مرتکب می‌شود.

هنیه تصریح کرد: ما در برابر این جنایت‌های بی‌وقفه، خواستار تحرک فوری و بسیج مواضع اسلامی و عربی و بین‌المللی به منظور اتخاذ مواضعی قاطع و واداشتن دشمن صهیونیستی به توقف جنایات خود علیه مردم تحت محاصره غزه، توقف هرگونه تجاوز علیه ساکنان قدس و مقدسات آن و پایان دادن به هرگونه تعدی علیه مسجد الاقصی و نمازگزاران فلسطینی در داخل آن هستیم.

متن کامل نامه حماس  از سایت رهبری 

متن نامه‌ی رئیس دفتر سیاسی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین(حماس) به شرح ذیل است:

بسم الله الرّحمن الرّحیم

حضرت آیت‌الله العظمی سیّدعلی خامنه‌ای (حفظه الله)
رهبر انقلاب اسلامی در کشور برادر، جمهوری اسلامی ایران
سلام علیکم و رحمةالله و برکاته
مایه‌ی خرسندی ما در جنبش مقاومت اسلامی «حماس» فلسطین است که سلام و درود و تقدیر خالصانه‌ی خود را محضر جنابعالی تقدیم نماییم. از درگاه خداوند متعال برای شما تداوم حفظ توفیقات، پیشرفت و شکوفایی روزافزون را خواستار هستیم.
حضرتعالی طی روزهای اخیر تصاویر اقدامات تروریستی و جنایتکارانه رژیم صهیونیستی را مشاهده کرده‌اید؛ کما اینکه امت اسلامی و تمامی جهانیان شاهد این اقدامات بوده‌اند. این جنایت‌ها علیه زنان و مردانی صورت می‌پذیرد که از ۱۵ سال پیش تاکنون در نوار غزه تحت محاصره‌ی ظالمانه قرار دارند. جنایت‌های مذکور همچنین قدس، کرانه باختری و اراضی سال ۱۹۴۸ را نیز دربر می‌گیرند.

​

جنایت‌ها علیه فلسطینیان درست از روز ۱۳ آوریل یعنی زمانی که اشغالگران و شهرک‌نشینان صهیونیست، مسجدالاقصی، قدس اشغالی و منطقه شیخ جرّاح را مورد تعرض قرار دادند، آغاز شد. ملت ما صبر و بردباری را در برابر تجاوزات رژیم صهیونیستی در دستور کار خود قرار داد. ما در جنبش مقاومت اسلامی حماس نیز پاسخ قاطعانه به این تجاوزات را تکلیفی بر روی دوش خود می‌دانیم. از همین روی تصمیم گرفتیم تا جنابعالی را در جریان آخرین تحولات در اراضی اشغالی که رژیم صهیونیستی عامل افزایش تنشها در آنجاست، قرار دهیم.

​

۱. اشغالگران صهیونیست از رهگذر صدور حکم ظالمانه‌ی اخراج ۲۸ خانواده‌ی فلسطینی از منطقه‌ی شیخ جرّاح، استراتژی سیطره بر قدس، یهودی‌سازی قدس و تغییر بافت جمعیتی این شهر را تشدید کرده‌اند. آنها به دنبال ایجاد یک منطقه‌ی یهودی در قدس اشغالی هستند.
۲. اشغالگران صهیونیست همچنین سیاست تقسیم زمانی و مکانی مسجدالاقصی را که از مدتها پیش در دستور کارشان بود، تسریع کرده‌اند. اقدام آنها در بستن منطقه باب العمود که یکی از دربهای اصلی مسجدالاقصی محسوب می‌شود، این مسأله را ثابت می‌کند. هدف صهیونیست‌ها از بستن باب العمود ممانعت از حضور نمازگزاران فلسطینی در مسجدالاقصی و جلوگیری برپایی آئین‌های دینی توسط آنهاست.

۳. صهیونیست‌ها در یک اقدام تحریک کننده فراخوان یورش گسترده شهرک‌نشینان صهیونیست به مسجدالاقصی در ۱۰ روز پایانی ماه مبارک رمضان را صادر کردند. هدف آنها ممانعت از اعتکاف فلسطینیان در مسجدالاقصی بوده است.​

۴. نظامیان رژیم صهیونیستی در مبارک‌ترین شب‌های ماه رمضان مسجدالاقصی را به صورتی کاملاً وحشیانه مورد هجوم قرار داده و به شدت به نمازگزاران و معتکفین تعرّض کردند. آنها به زن و مرد و پیر و جوان هم رحم نکردند. در این اقدام وحشیانه بیش از ۶۰۰ فلسطینی در داخل و خارج از مسجدالاقصی آسیب دیدند.
ما در برابر این جنایت‌های بی‌وقفه، در رایزنی با طرف‌های منطقه‌ای مختلف، تحرّک فوری و بسیج مواضع اسلامی و عربی و بین‌المللی به منظور اتخاذ مواضعی قاطع و واداشتن دشمن صهیونیستی به توقف جنایات خود علیه مردم تحت محاصره‌ی غزه، توقف هرگونه تجاوز علیه ساکنان قدس و مقدسات آن و پایان دادن به هرگونه تعدّی علیه مسجدالاقصی و نمازگزاران فلسطینی را خواستار شدیم.

با توجه به تشدید تجاوزات و جنایات رژیم اشغالگر علیه ملت و مقدسات فلسطین، تماس‌های گسترده‌ای با طرف‌های مختلف برقرار کردیم و از آن‌ها خواستیم مانع از پیشبرد جنایات و اهداف شوم دشمن شوند و هشدار دادیم که این جنایات قطعاً از سوی ملت و مقاومت فلسطین بی‌پاسخ نخواهد ماند. اصرار سران جنایتکار رژیم صهیونیستی بر ادامه‌ی تجاوزات خود علیه ملت، سرزمین و مقدسات فلسطین، مستلزم پاسخی قاطع و مشروع از طریق مقاومت در نوار غزه بود.
با تمامی اینها، امروز دشمن جنایتکار با مرگبارترین سلاح‌های ممنوعه بین‌المللی به طور شبانه‌روزی علیه مردم غزه دست به وحشیانه‌ترین جنایات می‌زند و در کنار آن فجیع‌ترین جنایات را هم در حق تظاهرات کنندگان در قدس، کرانه‌ی باختری و سرزمین‌های اشغالی ۱۹۴۸ مرتکب می‌شود. صهیونیست‌ها مراکز دولتی و امنیتی، مناطق مسکونی و زیرساخت‌های غزه را به شدت بمباران می‌کنند و مانع از رسیدن مواد غذایی و دارویی به فلسطینیان می‌شوند. آنها از رسیدن برق و گاز به فلسطینیان نیز ممانعت می‌کنند.
درحال حاضر، دشمن صهیونیستی تمامی کسانی را که در همبستگی با قدس و غزه تظاهرات کنند، به شدت و با خشونت تمام هدف قرار می‌دهد؛ چه این تظاهرات در داخل اراضی اشغالی ۱۹۴۸ برگزار شود و چه در گذرگاه‌های کرانه باختری. به دنبال این جنایت‌ها تاکنون صدها نفر به شدت مجروح شده‌اند.
​ما در جنبش مقاومت اسلامی حماس حضرتعالی را در جریان آخرین تحولات اراضی اشغالی قرار می‌دهیم و شما را از جنایت‌های تروریستی صهیونیست‌ها در سراسر اراضی اشغالی و به‌ویژه در قدس اشغالی و علیه مسجدالاقصی، مطلع می‌سازیم و تأکید می‌کنیم که رهبران اشغالگران، مسئول جنایت‌ها علیه ملت فلسطین هستند./.

​
ما خواستار تحرّک فوری برای اتخاذ موضعی قاطع در قبال این جنایات و تلاش برای بسیج حمایت‌های عربی، اسلامی و بین‌المللی به منظور بازداشتن دشمن صهیونیستی از ادامه‌ی جنایات وحشیانه خود علیه ملت فلسطین و سرزمین و مقدسات آن در شهر قدس اشغالی به‌ویژه مسجد مبارک الاقصی هستیم تا بدین ترتیب اشغالگران وادار به انجام موارد ذیل شوند:
۱. توقف فوری اقدامات تروریستی علیه نوار غزه که تحت محاصره است.

​۲. توقف تمامی اقدامات تجاوزکارانه علیه قدس اشغالی و مسجدالاقصی و نیز متوقف ساختن سیاست‌های یهودی‌سازی و کوچ دادن اجباری فلسطینیان در قدس اشغالی. ما همچنین خواستار لغو تمامی احکام ظالمانه علیه قدس اشغالی به‌ویژه در  «محله شیخ جرّاح» هستیم.
۳. کوتاه شدن دست تجاوزکار صهیونیست‌ها از مسجدالاقصی و توقف تجاوزات آنها علیه این مکان مقدس به‌گونه‌ای که نمازگزاران فلسطینی به آزادی در مسجدالاقصی تردد داشته باشند و آئین دینی و اسلامی خود را به‌جا آورند.

 

​از درگاه خداوند متعال خواستاریم شما را محفوظ و موفق و پیشرفت و شکوفایی روزافزون را نصیب جمهوری اسلامی بگرداند. درود و تقدیر خالصانه ما را بپذیرید.

رئیس دفتر سیاسی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین(حماس)اسماعیل هنیه.

​

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:خبرگزاری فارس درروزجمعه(۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰) نوشت:

پس از حملات گسترده تل‌آویو به تأسیسات غیرنظامی در نوار غزه، وزارت بهداشت غزه در جدیدترین آمار از تعداد شهدا در این باریکه اعلام کرد که شمار شهیدان به ۲۴۳ تن رسیده است.​

 وزارت بهداشت غزه در بیانیه‌ای اعلام کرد که شمار شهدای غزه تا این لحظه، به ۲۴۳ تن  رسیده است که از این تعداد، ۶۶ نفر کودک، ۳۹ نفر زن و ۱۷ نفر دیگر افراد سالخورده هستند.

طبق این بیانیه، شمار مجروحان تجاوزهای رژیم صهیونیستی به بخش‌های مختلفی از نوار غزه نیز به ۱۹۱۰ نفر رسیده است.

المیادین به نقل از صندوق کودکان سازمان ملل متحد «یونیسف» درباره جدیدترین آمار مربوط به ویرانی‌ها در غزه نوشت: 

در پی حملات اسرائیل به بخش‌های مختلفی از نوار غزه، طبق اعلام یونیسف، حدود ۱۰۷ هزار نفر مجبور به فرار از خانه‌هایشان شده‌اند.

یونیسف ادامه داد، دست‌کم به ۵۰ تأسیسات آموزشی و ۲۰ تأسیسات بهداشتی خسارت وارد شده و حدود پنجاه درصد از خطوط آب آسیب دیده است.

 در این درگیری‌ها ۷۵ هزار فلسطینی از منازلشان آواره شدند و ۱۴۴۷ منزل مسکونی در غزه تخریب شد.

​

BBCجمعه،۲۰ مه ۲۰۲۱(۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰) نوشت:آتش بس میان اسرائیل و گروه فلسطینی حماس به اجرا درآمده است. این آتش بس که در ساعات نخست روز جمعه شروع شد به ۱۱ روز درگیری میان دو طرف که بیش از ۲۴۰ کشته - عمدتا در غزه - به جا گذاشت پایان می دهد.
با اجرای آتش بس فلسطینی ها به خیابان ها ریختند تا آن را جشن بگیرند. اسرائیل و حماس هر دو مدعی پیروزی شده اند.

 ​

جو بایدن رئیس جمهور آمریکا گفت که آتش بس "فرصتی واقعی" برای پیشرفت ایجاد کرده است.

اسرائیل روز پنجشنبه بیش از ۱۰۰ حمله علیه تاسیسات زیربنایی حماس در شمال غزه انجام داد. حماس هم با شلیک راکت به آن پاسخ داد.

در بیانیه دولت اسرائیل آمده است: «کابینه امنیت سیاسی به اتفاق آرا و توصیه همه مقامات امنیتی - رئیس ستاد مشترک ارتش، رئیس شین بت [آژانس امنیت داخلی]، رئیس موساد [اطلاعات خارجی] و رئیس شورای امنیت ملی - ابتکار مصر برای آتش بس بی‌قید و شرط دو جانبه را پذیرفت - [آتش بسی] که در موعد بعدی اعمال خواهد شد.»

جو بایدن رئیس جمهور آمریکا در سخنانی در کاخ سفید از تصمیم اسرائیل برای آتش بس تمجید کرد. او گفت که آمریکا از حق اسرائیل برای دفاع از خود در برابر گروه های تروریستی حمایت می کند.

​

آقای بایدن گفت که دولت او کمک خواهد کرد که سیستم ضدموشکی "گنبد آهنین" اسرائیل همچنان در آینده به خوبی کار کند.

 ​

بیانیه دولت اسرائیل می گوید که دستاوردهای نظامی اسرائیل در درگیری نظامی با حماس و گروه‌های فلسطینی «بی سابقه» بوده است. مقامات اسرائیلی همچنین تاکید کردند که «واقعیت موجود در میدان ادامه کارزار را تعیین خواهد کرد.»

BBCدرادامه نوشت:علاوه بر مصر، قطر و سازمان ملل متحد نیز در مذاکرات روزهای اخیر برای پایان دادن به درگیری خونین بین اسرائیل و حماس نقش داشتند.

​

«آنتونیو گوترش» دبیر کل سازمان ملل متحد، روز پنجشنبه از طرفین درگیر خواست که فورا جنگ را متوقف کنند.

آقای گوترش در نشست ویژه مجمع عمومی سازمان ملل متحد صحبت می‌کرد که با هدف بحث و بررسی درباره بحران جاری در غزه تشکیل شد.

هایکو ماس، وزیر امور خارجه آلمان پنجشنبه به اسرائیل سفر کرد. آلمان خواهان آتش‌بس فوری در منطقه است.

پیش تر گفته شده یک مقام بلندپایه حماس به طور تلویحی گفته که به احتمال قوی در دو روز آینده، آتش بس در منطقه برقرار خواهد شد.

راکت پرانی‌های شبه نظامیان فلسطینی هم به مناطق اسرائیل ادامه داشت، هر چند که تعداد آن کمتر از اوایل درگیری‌ها بود.

موسی ابومرزوق، از اعضای ارشد حماس به شبکه المیادین لبنان گفت که انتظار دارد توافق بر سر آتش بس تا "فردا (جمعه ۲۱ مه/ ۳۰ اردیبهشت)" بدست آید.

تلویزیون الجزیره هم گزارش داد اکه تور ونسلند، نماینده سازمان ملل متحد در امور صلح خاورمیانه در قطر با اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حماس، دیدار و گفتگو کرده است.​

 ​

​خبرگزاری فارس درگزارش دیگر(۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰)نوشت:پارلمان اسرائیل(Knesset):نتانیاهو نباید« آتش بس» قبول می کرد​

 ​

سران احزاب و نمایندگان پارلمان اسرائیل (کنست) نتانیاهو و ارتش این رژیم را به علت پذیرش آتش‌بس زیر بار انتقادات شدید قرار داده و گفتند که آتش‌بس «ننگی برای اسرائیل» و «ضربه‌ای به توان بازدارندگی» این رژیم است.

​​

چپ به راست: «منصور عباس»(رئیس حزب  رعام) ، خانم«مرو میکائلی»(رئیس حزب کارگر) ،« بنی گانتز»(رئیس آبی و سفید )، «یائیر لاپید»(رئیس حزب یش آتید) ، «نفتالی بنت» (رئیس حزب  یامینا )، «گیدئون سار» (رئیس حزب امید جدید)،«آویگدور لیبرمن» (رئیس حزب رئیس ییسرائیل بیتنو) ،« نیتزان هوروویتز»(رئیس حزب مرتز).

«گیدئون سعر» رهبر حزب «امید جدید» در واکنش به آتش‌بس در غزه گفت که این تصمیم یک شکست سیاسی پر هزینه برای نتانیاهو بودو در شرایطی که اسرائیل نتوانست شروط خود را به حماس تحمل کند، توقف درگیری‌ها ضربه شدیدی به توان بازدارندگی این رژیم در مقابل حماس و دیگر گروهها زد.

«آویگدور لیبرمن» رهبر حزب «اسرائیل بیتنا» نیز گفت: «حماس در شرایطی است که می‌تواند در سایه تساهل دولت، اسرائیل را تهدید کند و آتش‌بس این موضوع را تقویت کرد.»

واکنش هابه آتش بس
«آنتونیو گوترش» دبیر کل سازمان ملل متحد، نیز با تمجید از نقش مثبت مصر و قطر، از همه طرف‌ها خواست پایبندی به آتش‌بس را نشان دهند.
«عبدالفتاح سیسی» رییس جمهوری مصر، نیز در توییتر خود از جو بایدن به خاطر نقش سازنده آمریکا در تحقق طرح مصر قدردانی کرد.
«اورسولا فون‌درلاین» رییس کمیسیون اروپا، در بیانیه‌ای تاکید کرد که طرفین باید برای آرامش درازمدت و دستیابی به راهکار سیاسی که صلح وامنیتی پایدار را برای همگان ایجاد کند، بکوشند.
«بوریس جانسون» نخست وزیر بریتانیا، در بیانیه‌ای گفت اکنون وظیفه رهبران منطقه است تا در پی راه حلی برای ثبات دایمی در نزاع اسرائیلی- فلسطینی باشند که «به صلح پایدار منجر شود».
روسیه که رییس جمهوری آن، ولادیمیر پوتین، در روزهای گذشته چند بار به صراحت طرفین نزاع را به خاتمه خشونت فرا خوانده بود، از آتش‌بس استقبال کرد.
«میخائل بوگدانف» نماینده آقای پوتین در امور خاورمیانه، بامداد جمعه گفت که در حل و فصل نزاع اسرائیلی- فلسطینی، باید محوریت با قطعنامه‌های ذیربط شورای امنیت و سازمان ملل باشد.جنگ ۱۱روزه

جشن  مردم غزه بلافاصله بعداز اعلام آتش بس

آتش بس میان مقاومت فلسطین و رژیم صهیونیستی رأس ساعت ۲ بامداد روز جمعه، ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ پس از ۱۱ روز حمله متوالی این رژیم به نوار غزه اجرایی شد.

در پی برقراری آتش بس صدها فلسطینی در شادی پیروزی مقاومت به خیابان‌ها آمده و به شادی پرداختند. فضایی از شادی در سراسر نوار غزه و کرانه باختری موج می زد و در مساجد تکبیرهای عید سر داده شد.​

 ​

فلسطینی‌ها در مناطق مختلف در بیت لحم و کرانه باختری این پیروزی بر اشغالگر را جشن گرفتند.

جوانان در استان‌های مختلف «نوار غزه» به صورت خودجوش با پیروزی مقاومت بر رژیم صهیونیستی تظاهرات کرده و با دادن شعارهایی از مقاومت قدردانی کردند.

صدها فلسطینی نیز در مناطق مختلف کرانه باختری شعارهایی در حمایت از مقاومت سرداده و به نوار غزه غیور درود فرستادند.

همچنین شهرهای «رام‌الله» و دیگر شهرهای کرانه باختری نیز شاهد جشن و پایکوبی‌های مشابهی بود.​

 ​

 آتش‌بس «همزمان و متقابل» توافق شده بین اسرائیل و حماس با میانجی‌گری مصر در نوار غزه از ساعت ۰۲:۰۰ بامداد امروز آغاز شد.

در قدس(بیت المقدس) هم مردم به جشن و شادی پرداختند.

ارتش اسرائیل دستاوردهای خود را بی‌سابقه خواند
در اسرائیل، آویو کوخاوی، فرمانده کل ارتش و ناداو آرگامان، رییس «شباک»، سازمان امنیت داخلی اسرائیل، دستاوردهای ارتش این کشور را «بی‌سابقه» خوانده‌اند.
سخنگوی ارتش اسرائیل روز جمعه اعلام کرد که حملات هوایی آن به «یکصد کیلومتر تونل‌های مبارزان حماس» در غزه لطمات سنگین وارد کرده و «۲۰۰ نیروی حماس» در این باریکه را از پای در آورده است.
به گفته ارتش اسرائیل، «۲۰ نفر از کشته‌ها در میان نیروی حماس، از نیروهای ارشد شاخه‌های نظامی حماس و جهاد اسلامی فلسطین بودند».
سخنگوی نظامیان اسرائیل همچنین گفت که در حملات هوایی کشورش، «حدود ۷۰ سامانه شلیک راکتی، مقرها و همچنین ۹ برج بلند ساختمانی که زیربنای حماس و اتاق‌های فرماندهی جنگ در آن واقع بوده، منهدم شده است».
به گفته ارتش اسرائیل، در طول ۱۱ روز درگیری، ۴۰۰۰ راکت از غزه به اسرائیل شلیک شد که از این تعداد ۳۲۰۰ راکت به اسرائیل رسید و سامانه «گنبد آهنین» این کشور حدود ۹۰ درصد از راکت‌های شلیک شده به این کشور را رهگیری و منهدم کرده است.
سازمان‌های مسلح فلسطینی اما آمار و اطلاعات ارتش اسرائیل را رد کرد و می‌گویند مقرها و زیرساخت‌های اصلی حماس و سایر گروه‌ها، لطمه چندانی ندیده است.
در ساعات گذشته برخی از حامیان گروهای حماس نیز از اعلام پیروزی خود در جنگ خبر داده‌اند و جشن گرفته‌اند.

به این جمله دقت کنید:  They celebrated the ceasefire(آنها «آتش بس» را جشن گرفتند)جشن «آتش بس»(ceasefire)،نه جشن پیروزی(Victory) براسرائیل!

Palestine celebrates beginning of Gaza ceasefire after 11 days of Israeli air strikes

فلسطین پس از ۱۱ روز حمله هوایی اسرائیل آغاز آتش بس غزه را جشن می گیرد

« میری رگب» عضو حزب لیکود که خواستار تداوم حملات بود، گفته است فرماندهان ارتش دولت را تشویق به قبول سریع آتش‌بس کرده و ادامه عملیات ارتش برای دو سه روز دیگر، شرایط امنیتی بهتری برای مردم اسرائیل ایجاد می‌کرد.
در جریان درگیری بین اسرائیل و سازمان‌های مسلح فلسطینی که ۱۱ روز به طول کشید، ۲۳۲ نفر در غزه و ۱۲ در اسرائیل کشته شدند و بیش از ۵۰ هزار نفر نیز مجبور به ترک خانه‌هایشان شدند.
آتش‌بس میان ارتش اسرائیل و سازمان‌های مسلح فلسطینی در غزه که از ساعت ۲ بامداد روز جمعه ۳۱ اردیبهشت شروع شد، با واکنش مثبت جهانی مواجه شده است.
جو بایدن، رییس جمهوری آمریکا، ساعتی پیش از آغاز آتش‌بس، در تماس تلفنی با بنیامین نتانیاهو، از تصمیم کابینه او در موافقت با ترک مخاصمه، قدردانی کرد. این پنجمین گفت‌وگوی دو رهبر از آغاز بحران غزه بود.
رییس جمهوری آمریکا سپس به خبرنگاران در کاخ سفید گفت که بنیامین نتانیاهو به او خبر داده که پذیرش آتش‌بسِ متقابل از سوی دولتش، «بدون قید و شرط» است.

آمادگی امریکابرای بازسازی غزه
آقای بایدن با تاکید بر اینکه آتش‌بس «فرصت واقعی» برای پیشرفت ایجاد کرده است، گفت آمریکا با همکاری با تشکیلات خودگردان فلسطینی برای بازسازی غزه اقدام خواهد کرد اما حماس که یک سازمان تروریستی است، در این همکاری شراکت داده نخواهد شد.

اعلام آمادگی امریکا برای ترمیم «گنبدآهنین»خوب عمل نکرد
«جو بایدن »به تقویت نظامی اسرائیل نیز تعهد داد و گفت دولتش کمک خواهد کرد تا سامانه «گنبد آهنین» ارتقا یابد.
در واکنشی دیگر، آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا، خبر داد که «در روزهای آینده به اسرائیل خواهد رسید تا با مقامات اسرائیل دیدار و گفت‌وگو کند». این نخستین سفر وزیر خارجه دولت بایدن به اسرائیل است.

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:این اعتراف امریکا(ناتوانی گنبدآهنین)دروغگویی ارتش اسرائیل رابرملامی کندکه «۹۰ درصد از راکت‌های شلیک شده به این کشور را رهگیری و منهدم کرده است.»

رئیس جمهوری آمریکا :راه حل «دو کشور برای دو ملت» بر تشکیل یک کشور مستقل فلسطینی

​

جو بایدن که در کنفرانس خبری با رئیس جمهوری کره جنوبی در واشینگتن صحبت می‌کرد، هرگونه تغییر در موضع حزب دموکرات در قبال اسرائیل را رد کرد.

جو بایدن که در کنفرانس خبری با رئیس جمهوری کره جنوبی...راه حل «دو کشور برای دو ملت» بر تشکیل یک کشور مستقل فلسطینی بر اساس مر‌زهای پیش از سال ۱۹۶۷ در کرانه غربی، نوار غزه و بیت المقدس شرقی

جوبایدن در پاسخ گفت، هیچ  تغییری در تعهد من در قبال امنیت اسرائیل ایجاد نشده است. تمام. اما تغییر این است که ما همچنان به راه حل تشکیل دو کشور نیاز داریم. این تنها پاسخ است.

راه حل «دو کشور برای دو ملت» بر تشکیل یک کشور مستقل فلسطینی (بر اساس مر‌زهای پیش از سال ۱۹۶۷ در کرانه غربی، نوار غزه و بیت المقدس شرقی) در کنار اسرائیل تاکید دارد.

علت اختلاف درکشمیروجامو؟متعلق به پاکستان است یاهند؟

​توافقنامه «ایندوس وشمیلا»چیست؟۷۴سال اختلاف درجامو وکشمیر..سال۱۹۴۷ استقلال همزمان هندوپاکستان ازمستعمره بریتانیا،آغازاختلاف ودرگیری بامسلمانان کشمیر....دیدگاه رهبرانقلاب(آیت الله خامنه ای)رادرمورد«کشمیر» ونقش« اجدادامام خمینی »درترویج اسلام درهندراخواهیدخواند.

ماجرای جامو -کشمیر چیست؟
«کشمیر» بین ۳کشور چین، هند و پاکستان تقسیم شده است.

بیشترین منطقه «کشمیر »در اختیار هند است که «ایالت جامو و کشمیر» در این منطقه قرار گرفته که مهم‌ترین شهر این ایالت «سرینگر» پایتخت تابستانه «جامو و کشمیر» می باشد.

ایالت کشمیر مسلمان نشین (سنی و شیعه)

ایالت« جامو» هندو هستند.

مذهب  منطقه «لاداخ»(لداخ)  بودایی است  که به «بودایی تبت» هم مشهور هستند.

«کشمیر آزاد» نیز تحت کنترل پاکستان است ( ایالت  گلگت ، بلتستان ) پایتخت این منطقه «مظفرآباد» است.

 منطقه « اقصای»(اکسای) در مجاورت مرز چین قرار دارد و تحت کنترل این کشور است که عمدتاً کوهستانی و خالی از سکنه است. به همین دلیل هند و پاکستان تاکید جدی برای بازپس‌گیری این منطقه از را چین ندارند. این منطقه از جنگ یک ماهه ۲۰ اکتبرتا ۲۱ نوامبر۱۹۶۲(آبان ۱۳۴۱) که بین هند و پاکستان درگرفت در اختیار چین می‌باشد.

استقلال هندوپاکستان بطورهمزمان 

در ۱۴ آگوست ۱۹۴۷(۲۲ مرداد ۱۳۲۶) دولت پاکستان (پاکان) اعلام استقلال کرد. 
۱۵آگوست ۱۹۴۷(۲۳ مرداد ۱۳۲۶) هند از قیومت انگلیس خارج شد(اعلام استقلال کرد)
دراین تحولات وتعیین خط مرزی هندوپاکستان،مردم درصددانتخاب کشورخودشدند.
مسلمان ایالات جامو وکشمیر خواستار پیوستن به پاکستان بودند، اما «حاکم »هندوی این ایالت ،سرناسازگاری  بااسلام داشت،تمایل اهالی بربقای وطنشان نداشت.

توضیح نگارنده-پیراسته فر:اصرار حاکم«دوگرا»براخراج مسلمانان ،آتش جنگ را دراین منطقه روشن کرد که حاصلش فاجعه انسانی بود، چهارده هزار مسلمان دراین درگیری کشته شدند ومنازل مسلمانان رابه آتش کشیدند.
تعدادکشته های مسلمانان رادرطول یک سال ،بالغ‌ بر یک‌صد هزار نفرنوشته اند.
البته این تعداد کشتار،فقط مربوط به ایالت جامووکشمیرنبود،بلکه مسلمانان دیگرایالتهابه حمایت ازهموطنان خودبرخواستند.
لازم به ذکراست که مسلمان ازسالهای قبل ازاستقلال(۱۶ سال پیش) موردستم حاکمان این مناطق بودند،یعنی در سال ۱۹۳۱ در پی اهانت نظامیان سلسله دوگرا به قرآن، اولین انتفاضه مردم مسلمان جامو و کشمیر شکل گرفته بود.​

حاکم دوگرا  در ۲۷ اکتبر ۱۹۴۷(۴آبان۱۳۲۶) قرار داد الحاق به هند را امضا کرد و این قرارداد مبنای ادعای ارضی هند بر منطقه خودمختار کشمیر گردید. در همین روز ارتش هند وارد کشمیر شده و اولین جنگ از سه جنگ میان هند و پاکستان در ۱۹۴۷(مرداد ۱۳۲۶) آغاز شد و تا ژانویه ۱۹۴۹(بهمن۱۳۲۷)با دخالت سازمان ملل متوقف گردید.

شورای امنیت سازمان ملل طی قطعنامه شماره ۴۷ ضمن تقاضا برای توقف جنگ از دو کشور می خواهد که نیروهای نظامی و شبه نظامیان وابسته را از مناطق درگیری عقب رانده و از طریق برگزاری همه‌پرسی در ایالات جامو و کشمیر، حق تعیین سرنوشت برای الحاق به پاکستان یا هند را به مردم این کشور اعطا نمایند. اما در عمل نه عقب‌نشینی دو کشور محقق شد و نه برگزاری همه پرسی. در مجموع بعد از جنگ ۱۹۴۷(مرداد ۱۳۲۶) که در آن شمار کشته‌های پاکستان تقریبا ۶ برابر تلفات هند بود، مرز میان هند و پاکستان مطابق با تصویر نقشه زیر شکل گرفت:

​

ثلث ایالات کشمیر و جامو به تصرف پاکستان درآمد (سبز رنگ)

 مابقی(ایالت کشمیروجامو) در کنترل هند باقی ماند ( نارنجی رنگ)

 مرز «نقطه چین» از شمالی ترین نقطه مرز قانونی میان دو کشور تا «یخچال های سیاچن» ادامه پیدا کرد.

« کشمیر پاکستان» به دو منطقه شمالی (شهرهای گلگت و بلتستان)

«کشمیر آزاد» به پایتختی «مظفرآباد»

«کشمیر هند» نیز به سه قسمت:  وادی کشمیر به پایتختی سرینگر(Srinagar)، جامو و شهرهای شمال شرقی مانند «لداخ و کارگیل» تقسیم یافته  است.

سرزمینهای مورداختلاف «هند و پاکستان »حول موضوع کشمیر تا جنگ ۱۹۶۵(۱۳۴۳شمسی) متشنج باقی ماند.

جمعیت مسلمانان-شیعه

کارگیل:در ۲۰۵ کیلومتری سرینگر(مرکز کشمیر اشغالی) است و ۱۴۰۰۰۰ هزار نفر جمیعت دارد که ۹۰ درصد اهالی آن شیعه هستند.

لداخ: با ۳۰۰۰۰ نفر جمعیت که ۵۲ درصد آن مسلمانند و ۹۰ درصد مسلمانان شیعه هستند.

سرینگر: مرکز ایالت جامو و کشمیر با جمعیت ۹۰۰۰۰۰ نفری که ۹۴ درصد آنان مسلمانند و ۲۶ درصد مسلمانان شیعه.

​

ایالت «جامو و کشمیر» که تحت اشغال هند، حدود ۱۰۱۴۳۷ کیلومتر مربع وسعت دارد و درحالیکه۶سال پیش (طبق سرشماری سال ۱۳۹۰) بیش از ۱۲ میلیون نفر جمعیت داشته‌ است.

منطقه تحت کنترل پاکستان از «کشمیر آزاد» به پایتختی «مظفرآباد» ۵۶۱۹کیلومتر مربع مساحت داردو ایالت «گیلگت» بلتستان  ۷۲۴۹۶کیلومتر مربع مساحت دارد و مساحت مناطق عمدتاً خالی از سکنه تحت کنترل چین هم ۴۲۶۸۵ کیلومتر مربع می باشد.

در سال ۱۸۴۶میلادی( ۱۲۲۴شمسی)، خان منطقه «مهاراجه گلاب سینک»  امتیاز خرید کل سرزمین ایالات جامو و کشمیر را در تاریخ ۱۶ مارس ۱۸۴۶(۲۵اسفند ۱۳۲۶)  به قیمت هفت و نیم میلیون روپیه طی قراردادی به نام «عهدنامه امریتسر»  Amritsar(شهری در ایالت پنجاب) از آنان خریداری کرد و تا سال ۱۹۴۷(مرداد ۱۳۲۶) قریب به صد سال خاندان هندو مذهب دوگرا بر ایالات مسلمان‌نشین جامو و کشمیر حاکم گردید.

ابوالفضل زارعی (رایزن سابق سیاسی سفارت ایران در هند)می گوید:« ایالت کشمیر» شامل بخش‌های پاکستان و هند و چین حدود ۲۲۲ هزار کیلومتر مربع مساحت دارد. از این مقدار حدود ۱۰۱ هزار کیلومترش تحت کنترل هند است که به «جامو و کشمیر »معروف است. حدود ۷۹ هزار کیلومتر دیگرش در اختیار پاکستان است که با عنوان «کشمیر آزاد »و منطقه‌ی «گلگیت بلتستان» شناخته می‌شود که منطقه‌ی «قره‌قروم »نیز در این ناحیه است. ۴۲۶۵۰ کیلومتر آن هم در اختیار چین است. بخشی از این ۴۲۶۵۰ کیلومتر را چین در جنگ سال ۱۹۶۲ تصرف کرد و بخشی را نیز دولت پاکستان به چین هدیه داده است. البته این منطقه کوهستانی است و تقریباً خالی از سکنه به حساب می‌آید و البته به لحاظ ارتباطی و سوق‌الجیشی بسیار حائز اهمیت است. پس از آغاز و راه‌اندازی پروژه‌ی «وان بلت وان رود» (راه ابریشم جدید) چین که از این منطقه می‌گذرد و نیز به سبب راه ارتباطی چین با پاکستان و بزرگراه قره‌قروم، الان چین هم روی آن حساس شده است. به لحاظ منابع طبیعی نیز بحث آب و محصولات کشاورزی و مزارع برنج و باغات سیب و انار و سردرختی کشمیر معروف است. یعنی کلا یک منطقه‌ی بسیار مستعد و با پتانسیل بسیار بالایی است./پایان اظهارات زارعی.

توافقنامه ها
تاکنون سه توافقنامه بر سر کشمیر بین دو کشور امضا شده است:
توافقنامه اول در سال ۱۹۴۸(۱۳۲۷شمسی) که به نوعی ترک مخاصمه بود. و سازمان ملل نیز آن را تایید کرد. از سال ۱۹۴۸ تاکنون نیروهای حافظ صلح سازمان ملل متحد در کشمیر حضور دارند.
توافقنامه دوم در۳ژوئیه ۱۹۷۲(۱۲تیر ۱۳۵۱) «شمیلا» میان هندو پاکستان امضا شد. بر اساس این توافقنامه خط آتش بس که در توافقنامه ۱۹۴۸تعیین شده بود به عنوان خط کنترل تصویب شد. این خط به عنوان خط مرزی پذیرفته نشد.
سومین توافقنامه «ایندوس»  است که آب این منطقه را بین هند و پاکستان تقسیم شده است.

در این منطقه ۶ رودخانه بسیار مهم وجود دارد که به سمت سرزمین‌های هند و پاکستان سرازیر می شود که عمدتا سر چشمه این رودها در منطقه کشمیر تحت کنترل هند قرار دارد. بر اساس این توافقنامه سه رودخانه در اختیار هند و سه رودخانه در اختیار پاکستان قرار گرفت.

سند«ایندوس»توافقنامه های مشترک آب با کشورهای همسایه خود مانند نپال ، بوتان ، بنگلادش و چین است.

رودخانه سند (ایندوس) که آب رودخانه «نیلوم »به آن می ریزد در مناطق مرزی بسیار حساس هند و پاکستان جاری است.
چرخه سند که از ذوب برف های رشته کوه هیمالیا تشکیل می شود شامل رودخانه ایندوس ،هلوم ،چناب ،کابل و روخانه های راوی ، سوتلج و بیز است .

​

رودخانه سند (ایندوس) که آب رودخانه نیلوم به آن می ریزد در مناطق مرزی بسیار حساس هند و پاکستان جاری است. این رودخانه که طولانی ترین رودخانه شبه قاره است، از فلات تبت سرچشمه گرفته و پس از عبور از جامو و کشمیر، گلگیت و بلتستان، بخش میانی پاکستان را پیموده و در نزدیکی بندر کراچی به دریای عرب می ریزد.

بر اساس پیمان رودخانه سند (ایندوس)  «هند »می تواند از آب رودخانه های شرقی (روی، بیس و سوتلج) استفاده کند در حالی که آب رودخانه های غربی( ایندوس، جلوم و چناب) به پاکستان می رسد. اما هند می تواند برای مصرف داخلی، کشاورزی و تولید برق نیز از آب رودخانه های غربی استفاده کند.
پنج رودخانه پاکستان به هم می پیوندند و پنجاب امروزی را تشکیل می دهند. رودخانه چناب به رودخانه جلوم در تریمو، به رودخانه راوی در احمدپور و سپس رودخانه سوتلج، ملحق می شود. رودخانه پنجم رودخانه پاکستان با نام بیس است که به رودخانه ستلج در روستای «فروزپور» هند می پیوندد.

چرا کشمیر توسط دو کشور حل نمی‌شود؟
طولانی شدن بحران کشمیر باید به ساختارهای سیاسی و نظامی دو کشور مرتبط است.
سه عامل اصلی در عرصه سیاسی پاکستان نقش دارد:
- ارتش پاکستان: ارتش در پاکستان یک حزب و گروه کاملا سیاسی است که بر ساختارهای سیاسی این کشور مسلط است. با بررسی تاریخ سیاسی پاکستان می‌بینیم که از سال ۱۹۴۷ به بعد حدود۷۰ درصد امور کشور در دست ارتش بوده و ۳۰ درصد غیر نظامی. که در سر بزنگاه‌های تاریخی کودتا کرده است که آخرین کودتا هم در۱۲ اکتبر ۱۹۹۹(۲۰مهر۱۳۷۸)بود. ارتش پاکستان از جایگاه مهمی در بین مردم برخوردار است و دلیل این امر هم ایستادگی آنها در مقابل هند است.

در حال حاضر دو موضوع مهم افغانستان و کشمیر بطور مستقیم در دست ارتش پاکستان است.
 احزاب سیاسی: از احزاب مهم سیاسی پاکستان می توان به حزب «مسلم لیگ نواز» و حزب «مَردُم» اشاره کرد که در عرصه سیاسی فعال هستند.

حزب «مسلم لیگ نواز »عمدتا توسط فئودال‌ها، تولیدگران صنعتی حمایت می شوند. رویکرد خیلی مذهبی دارند.

«حزب مردم» که پایگاهش در ایالت سند است، عمدتا توسط کشاورزان، در شهرها طبقه متوسط و نخبگان حمایت می‌شوند.
 احزاب اسلامی 

احزاب اسلامی نقش خیلی مهمی در تصمیم‌گیری و تحولات پاکستان دارند که کانون حمایتی آنها مدارس اسلامی(حوزه ها) است که عمدتا از طریق کشورهای عربی تامین مالی می شوند. احزاب اسلامی هم مثل حزب «علمای اسلام»، « سمیع الحق»، که بیشتر به حزب مسلم لیگ نواز نزدیک هستند و با دولت ائتلاف می‌کنند
یکی از دلایل دیگر تشدید اوضاع کشمیر اینسن که حزب بی.جی.پی(BJP) ،بعدازمرگ پرامود مهاجان ،رهبریتش بدست «بهارتیا جاناتا» افتاده و دولت محلی کشمیر« سیستم حفاظت رهبران کشمیر» را لغو کردند و اعلام کردند که هیچ گروه کشمیری را به رسمیت نمی شناسند و امنیت جانی آنها تضمین نخواهد شد. این اقدام مقدمه حمله هندوها به خانه مسلمانان در کشمیر برای انتقام گیری از سربازان کشته شده هندی بود.

دولت هند خودمختاری در کشمیر را لغو کرد.دوشنبه  ۱۴ مرداد ۱۳۹۸ 

​​​

این حکم دولت هند موجب تنش بیشتر در انی منطقه می‌شود که شاهد شورشی جدایی طلبانه است.

این تصمیم ساعاتی پس از تنگ‌تر کردن حلقه محاصره امنیتی در این منطقه انجام گرفت.

امیت شاه، وزیر کشور هند به پارلمان گفت، حکمی ریاستی امضا شده که ماده ۳۷۰ قانون اساسی را که به جامو و کشمیر (اغلب مسلمان نشین) خودمختاری می‌دهد، لغو می‌کند،این حکم فورا وارد فاز اجرایی شد.

​

«نارندرا مودی»نخست‌وزیر هند امروز ریاست یک جلسه امنیت ملی را بر عهده داشت.

​

مودی و ناسیونالیست‌های هندوی حزب «بهاراتیا جاناتای» او اوایل امسال مجددا با دستورکاری که شامل حذف حقوق ویژه کشمیری‌ها طبق قانون اساسی هند بود، روی کار آمد.

 ​

محاصره امنیتی نامحدود از امروز در کشمیر تحت کنترل هند اعمال شده و هزاران سرباز جدید در پایگاه‌های پلیس و ساختمان‌های دولتی اطراف این منطقه پرتنش مستقر شدند.

رسانه‌های هند اعلام کردند، مقامات این کشور تصمیم به اعزام نیروهای بیشتر ارتش به منطقه مورد مناقشه کشمیر با پاکستان گرفتند. شبکه "ndtv" هند اعلام کرد، دولت هند ۸۰۰۰ سرباز اضافی به کشمیر اعزام کرد.

​
 موضوع اجرای طرح «یک جاده و یک کمربند» که توسط چین در فروردین۱۳۹۴  اعلام شد عامل دیگرتنشهای منطقه می باشدکه براثراین طرح، جاده از سرزمین «کشمیر آزاد» که در اختیار پاکستان است، عبور می کند. این موضوع  نارضایتی حاکمان کشورهندرابدنبال داشته است.

چین و هند ۳۴۴۰ کیلومتر مرز مشترک دارند

 «کشمیر» منطقه‌ای در شمال غربی  هند است.

​

ایالت هندی جامو و کشمیر حدود ۱۰۱٬۴۳۷ کیلومتر مربع وسعت ،حدود ۱۳ میلیون نفر جمعیت دارد.

«سرینگر»پایتخت تابستانی و«جامو»پایتخت زمستانی آن است.

​

  مسجد جامع «سرینگر»کشمیر

​

«کشمیر» تنها ایالت هنداست که اکثریت جمعیت آنهارا«مسلمانان» تشکیل می دهند وبیشترین آنها به زبان« فارسی »صحبت می کنند. 

​

منطقه تحت کنترل پاکستان از کشمیر آزاد به پایتختی مظفرآباد با مساحت ۵٬۶۱۹ کیلومتر مربع و ایالت گلگت بلتستان با مساحت ۷۲٬۴۹۶ کیلومتر مربع تشکیل می‌شود و مساحت مناطق عمدتاً خالی از سکنه تحت کنترل چین هم ۴۲٬۶۸۵ کیلومتر مربع است.

مساحت کشورهند  ۳٬۴۰۲٬۸۷۳ کیلومتر مربع و جمعیت آن۱٬۲۱۰٬۱۹۳٬۴۲۲ نفر دومین کشور پر جمعیت دنیا پس از چین به‌ شمار می‌ آید وپایتخت آن دهلی نواست.

« اوتار پرادش» یکی از ایالت‌های شمالی کشور هندوستان با مساحت ۲۴۳٬۲۸۶ کیلومترمربع، جمعیتی بالغ بر ۱۹۰ میلیون نفر است.

​

این ایالت در میان ایالت‌های اوتارانچال، هیماچال پرادش، هاریانا، دهلی، راجستان، مادایا پرادش، چاتیسگر، جارکاند و بیهار محصور است.

شهر« لکهنو»پایتخت ایالت «اوتار پرادش» در هند است.

جمعیت « لکهنو» ۲٬۸۰۰٬۰۰۰ نفر و مساحتش ۲٬۵۲۸ متر مربع، زبان رسمی مردم لکهنو هندی و اردو است/به « لکهنو»، لکنو نیزمی گویند.

چکیده اتفاقات

۱۸۴۷: شکل‌گیری ایالت کشمیر

۱۹۴۷-۱۹۴۸: اجتناب حاکم کشمیر از الحاق قطعی به هند یا پاکستان، دو کشور را وارد جنگ کرد.

۱۹۴۹: کشمیر با ایجاد محدوده آتش‌بس میان هند و پاکستان تقسیم شد.

۱۹۶۲: چین با شکست هند، بخش اکسای(اقصی) را تصرف کرد.

۱۹۶۵: وقوع جنگ دوم کشمیر میان هند و پاکستان که با آتش‌بس به پایان رسید. همزمان تمایلات استقلال‌خواهانه در میان مردم کشمیر افزایش یافت.

۱۹۷۲: امضاء توافق‌نامه «سیملا» میان هند و پاکستان برای ایجاد منطقه آتش‌بس در کشمیر پس از پایان جنگ فیمابین که به جدایی بنگلادش از پاکستان منجر شد.

۱۹۸۰-۹۰: قیام کشمیر که در پی نارضایتی از رفتار حکومت هند رخ داد و به درگیری شبه‌نظامیان مسلح تحت حمایت پاکستان با ارتش هند منجر شد. تظاهرات گسترده و رویارویی‌های نظامی در مجموع منجر به کشته شدن ده‌ هزار نفر شد.

۱۹۹۹: وقوع درگیری کوتاه میان هند و پاکستان در پی عبور شبه نظامیان از منطقه آتش‌بس و ورود به منطقه کارگیل که تحت حاکمیت هند قرار داشت.

۲۰۰۸: هند و پاکستان پس از ۶ دهه، تجارت از طریق مسیرهای عبوری از منطقه آتش‌بس را آزاد کردند.

۲۰۱۰: اعتراض مخالفان حکومت هند در ایالت کشمیر به کشته شدن ۱۰۰ معترض منجر شد.

۲۰۱۵: حزب ناسیونالیست هندوی بهاراتیا جاناتا (بی‌جی‌پی) در پی ائتلاف با حزب مسلمان دموکراتیک خلق کشمیر به بازیگر اصلی صحنه سیاسی این ایالت بدل شد.

۲۰۱۹: امتیازهای ویژه خودگردانی ایالت جامو و کشمیر توسط هند لغو شد.

آخرین تحولات

دولت هند به رهبری حزب ناسیونالیست هندو بهاراتیا جاناتا (بی‌جی‌پی) با تغییر اصل ۳۷۰ قانون اساسی، پس از هفتاد سال، امتیازهای ویژه خودگردانی ایالت جامو و کشمیر را لغو کرد و با حضور نظامی تلاش خود را برای تابعیت بیشتر این ایالت از حکومت مرکزی را آغاز کرد.

تا پیش از این ایالت جامو و کشمیر در روابط خارجی و برخی خدمات دولتی همچون مخابرات تابع حکومت مرکزی هند بود، ولی قانون اساسی و پرچم مستقل خودش را داشت و در قانون‌گذاری آزاد بود.

دولت هند قصد دارد این ایالت را به دو منطقه فدرال تقسیم کند. یک منطقه متعلق به اکثریت مسلمان و اقلیت هندو و یک منطقه هم شامل اکثریت بودایی خواهد شد.

دولت هند معتقد است با لغو موانع فعلی اعطای تابعیت و مالکیت در این ایالت، سرمایه‌گذاری رشد کرده و رونق و شفافیت اقتصادی به آن باز خواهد گشت.

اما مخالفان مسلمان هدف اصلی دولت هند را از میان بردن بافت فعلی جمعیتی این ایالت با هدف کاهش سهم مسلمانان عنوان می‌کنند.

در همین حال، پاکستان نیز اقدام هند را مغایر با قطع‌نامه‌ سازمان ملل متحد در مورد کشمیر می‌داند و خواستار لغو آن است. بدین ترتیب با گسترش اعتراضات مردمی، تنش میان هند و پاکستان بر سر کشمیر بار دیگر افزایش یافته به طوری که پاکستان از حمایت نظامی از مخالفان دولت هند سخن گفته و تلاش‌های دیپلماتیک جهانی خود را برای لغو تصمیم هند آغاز کرده است.

یورونیوز درچهارشنبه(۲۰ فروردین ۱۳۹۹)نوشت:دهلی نو درروزدوشنبه، ۱۴ مرداد ۱۳۹۸ خودمختاری ویژه کشمیر را لغو کرد.

این روز از سوی فعالان جدایی طلب کشمیری تحت عنوان «روز سیاه» نام‌گذاری شده است. دولت مرکزی هند در نخستین سالگرد لغو کامل و رسمی اختیارات ویژه و خودمختاری مشروط اعطا شده به ایالت کشمیر، با اتخاذ تدابیر امنیتی شدید در این منطقه مقررات منع آمد و شد اعلام کرده است تا مانع اعتراضات احتمالی مسلمانان کشمیر شود.

جامو و کشمیر همواره منطقه پرتنش و محل نزاع بین هند و پاکستان بوده است. تنشی که طی دهه‌های گذشته هر از چند گاهی رخ داده و گاه به وقوع جنگ میان دو کشور ختم شده و گاه به حصول توافق‌های ناپایدار منجر شده ولی هیچ گاه به نقطه پایان نرسیده است. ریشه این اختلاف تاریخی کجاست؟

نطفه اختلاف

کشمیر نام منطقه‌ای در هیمالیاست که از سال ۱۸۴۶ میلادی به عنوان ایالتی تحت‌ حمایت بریتانیا و حاکمیت مهاراجه‌ها شکل گرفت.

همزمان با استقلال هند و پاکستان از بریتانیا در سال ۱۹۴۷ میلادی، ایالت‌های مهاراجه‌نشین در الحاق به هر یک از این دو کشور اختیار کامل داشتند. با این وجود هری سینگ، مهاراجه هندوی حاکم بر ایالت مسلمان‌نشین واقع در حدفاصل دو کشور تازه استقلال یافته، قادر به تصمیم‌گیری نهایی نبود. لذا برای خرید زمان تا حصول به تصمیم‌ نهایی، یک توافق‌نامه کوتاه‌مدت برای بهره‌مندی مردم از خدمات دولتی از جمله حمل و نقل با پاکستان امضاء کرد.

این در شرایطی بود که ایالت‌های دارای جمعیت اکثرا مسلمان به سرعت به پاکستان ملحق می‌شدند.

درگیری های خونین

در اکتبر ۱۹۴۷(مهر ۱۳۲۶)، تعدادی از قبایل مسلمان ساکن در مرز پاکستان در اعتراض به گزارش‌های دریافتی از آزار مسلمانان در کشمیر به این ایالت حمله کردند. آنها خواستار پایان دادن به تعلیق عضویت کشمیر در جامعه مسلمان پاکستان بودند. در مقابل آقای سینگ از هند درخواست کمک نظامی کرد و توافق کرد تا کشمیر فارغ از سیاست خارجی و نظامی تابع هند باشد.

لرد مونت‌باتن، حاکم کل هند معتقد بود که تا زمان برگزاری رای‌گیری عمومی در مورد سرنوشت کشمیر، بهترین راه برقراری صلح کنترل این ایالت از سوی هند است. بر همین اساس ارتش هند دو سوم کشمیر را تصرف کرد و پاکستان هم بخشی از شمال این ایالت را تحت کنترل خود گرفت. در واقع پایان جنگ اول دو کشور در سال ۱۹۴۹(بهمن۱۳۲۷) با تقسیم کشمیر و ایجاد «خط آتش‌بس» میان دو کشور همراه بود.

در آوریل ۱۹۵۰(فروردین ۱۳۲۹) چین هم وارد مناقشه کشمیر شد و بخش‌هایی از شرق آن را تصرف کرد. چین و هند در سال ۱۹۶۲ وارد جنگی کوتاه مدت شدند که در پایان آن چین موفق شد با شکست هند، بخش اکسای را به طور کامل در اختیار بگیرد.

پاکستان همچنان خواستار خروج ارتش هند از کشمیر و اجرای توافق‌نامه آقای سینگ با این کشور بود و در مقابل هند هم اصرار داشت که حضور نظامی‌اش با تایید حاکم وقت کشمیر صورت پذیرفته است. ولی پاکستان تاکید داشت که بنا بر توافق‌نامه سال ۱۹۴۷(مرداد ۱۳۲۶) با حاکم کشمیر، این ایالت تحت اداره پاکستان است.

جدال بر سر مالکیت کشمیر، دو کشور هند و پاکستان را بار دیگر در سال۱۹۶۵(۱۳۴۳شمسی) وارد جنگ کرد.

چرااختلافات پایانی ندارد؟

در سال‌های پس از آتش‌بس، پاکستان بر استفاده از راهکار برگزاری رفراندوم تاکید کرد. اما هند اعلام کرد که مطابق نتایج انتخابات ایالتی و سراسری ساکنان کشمیر خواستار الحاق به هند شده‌اند. پاکستان با رد نتایج این انتخابات درخواست برگزاری انتخابات مستقل تحت نظارت سازمان ملل متحد را ارایه کرد. البته هند تاکید داشت که مطابق توافق‌نامه «سیملا» که در ۳ژوئیه ۱۹۷۲(۱۲تیر ۱۳۵۱) حاصل شد، دو کشور باید مسائل فیمابین را بر پایه روش ایالت به ایالت حل کنند.

مطابق این توافق که در پایان جنگ‌های استقلال بنگلادش از پاکستان حاصل شد، دو کشور در مورد به رسمیت شناختن «خط آتش‌بس» جدید در طول منطقه کشمیر متعهد شدند.

طی دهه‌های اخیر نیز شرایط کشمیر همواره در گیرودار شرایطی مشابه بوده و در فاصله یک اختلاف سیاسی کهنه و عمیق تا بهانه‌ای جدی برای جنگ در نوسان بوده است.

در این میان البته برخی گروه‌های مذهبی و سیاسی فعال در کشمیر نیز طرح استقلال کامل این ایالت را مطرح کرده‌اند و تنوع ذی‌نفعان سرنوشت آن بیشتر شده است.

کشمیر در حال حاضر به چهار منطقه تقسیم شده است. ایالت جامو و کشمیر با حدود ۱۰ میلیون نفر جمعیت که تحت کنترل هند است. ایالت گلگت-بلتستان و ایالت کشمیر آزاد با مجموع ۷ میلیون نفر جمعیت تحت تسلط پاکستان قرار دارد و منطقه اَکسای که تحت حاکمیت چین است.

تظاهرات ۲۰۰ هزار مسلمان کشمیری علیه دولت هند 

رادیوفردا(رسانه دمکراتهای امریکا)نوشت:دویست هزار مسلمان روز جمعه در پی ناآرامی های دو ماهه اخیر، با تجمع در شهر سرینگر، مرکز ایالت کشمیر به حاکمیت دولت هند اعتراض کردند.

به گزارش خبرگزاری ها، این افراد که با قرار گرفتن در صف های طولانی، پرچم هایی به رنگ های سبز و سیاه در دست داشتند، به دعوت احزاب سیاسی جدایی طلب این منطقه، در میدان اصلی شهر سرینگر تجمع کردند.

همزمان با برگزاری این تجمع، مدارس، ادارات و مراکز خرید و حمل و نقل عمومی در این شهر به حالت تعطیل درآمده بود.

جمعیت تظاهرکننده که بر اساس گمانه زنی های پلیس هند، به حدود ۲۰۰ هزار نفر می رسید، شعارهای ضد دولتی سر دادند.

سلمان احمد، تظاهرکننده ۲۷ ساله، گفت: « این تجمع، یک جنبش مردمی است. ما متحد شده ایم تا برای دستیابی به آزادی با هند مبارزه کنیم.»​

 ​

تجمع مردم سرینگر، مرکز کشمیر، در اعتراض به دولت هند دست به اعتراض زدند.۰۱شهریور۱۳۸۷

هزاران افسر پلیس و نیروی ضد شورش در خیابان های اطراف محل تظاهرات مشغول به گشت زنی بودند که به منظور تلاش برای کاهش تنش از محل تظاهرات فاصله گرفتند.

این تظاهرات پس از سه روز وقفه در ناآرامی های دو ماه گذشته علیه دولت محلی کشمیر مورد حمایت هند انجام شد.

این وقفه سه روزه به ساکنان سرینگر اجازه داد تا به ذخیره سازی خواروبار بپردازند.

در این ناآرامی ها، اکثریت مسلمان کشمیر رودرروی اقلیت هندو در این ایالت قرار داشته اند.

این ناآرامی ها و خشونت باعث شد دست کم ۳۴ تن جان خود را از دست بدهند. اکثر کشته شدگان در تظاهرات هدف تیراندازی پلیس و سربازان قرار گرفته بودند.

بر اساس گزارش ها، جمعیت زیادی در میدان بزرگ «عید گاه» که در نزدیکی قبرستان شهدای شهر سرینگر، محل دفن صدها شورشی جدایی طلب و غیرنظامیان کشمیری کشته شده در ۱۹ سال اخیر، دست به تجمع زدند.

نقطه شروع بحران اخیر در کشمیر تحت کنترل هند، به ماه ژوئن سال جاری بر سر اختلاف در خصوص زمینی که زائران هندو برای حضور در معبد مقدس خود از آن عبور می کردند، باز می گردد.

مسلمانان کشمیری با برپایی تظاهراتی شکایت کردند که دولت هند در پی واگذاری این زمین به هندوها و و برهم زدن تعادل مذهبی در این منطقه است.

جنبش جدایی طلب کشمیر دارای پیشینه ای طولانی است و تقریبا از سال ۱۹۴۸ که این منطقه میان هند و پاکستان تقسیم شد، شکل گرفت.

این جنبش تا سال ۱۹۸۹ به دور از هرگونه خشونت به کار خود ادامه می داد تا اینکه یک شورش اسلامی به شیوه ای خشونت آمیز و خونبار در این سال شکل گرفت.

شورشیان خواستار ادغام این منطقه با پاکستان و یا استقلال از هند هستند.

بر اساس آمارهای موجود، از سال ۱۹۸۹ بدین سو، دست کم ۶۸ هزار نفر در درگیری های مختلف بر سر استقلال کشمیر جان خود را از دست داده اند./۰۱شهریور۱۳۸۷رادیوفردا

توضیح نگارنده-پیراسته فر:«کشمیر»درسخنان رهبر انقلاب:

* دیدید باکشمیرچه کردند! سربازان هندو را با آن وحشیگری برای سرکوب مسلمانان به کشمیرفرستادند. این ماجرا هنوز هم به شکلی دنباله دارد و در دنیا هم اصلاً منعکس نمی‌شود. /۳۱ شهریور ۱۳۷۱)​

 ​

*  وضع مسلمانان کشمیراست. دولت هند، با استفاده از غفلت دنیای اسلام، حداکثر فشاری را که توانسته، بر آن مردم وارد آورده و جان و مال و حتّی ناموس آنان را مورد تعرض و تاراج قرار داده است./۲۶ خرداد ۱۳۷۰

* آنچه مسلمانان بیچاره‌ کشمیرمی‌گویند، یک سر سوزن از حق دور نیست. کسانی که آنها را خاموش می‌کنند، ناحق می‌گویند. /۴ خرداد ۱۳۶۹

* مسأله‌کشمیربرای‌ جمهوری‌ اسلامی‌ ایران‌ یک‌ مسأله‌ انسانی‌ و اسلامی‌ است‌ زیرا مردم‌ مسلمان‌ این‌ منطقه‌ به‌ طور آشکار تحت‌ ظلم‌ و ستم‌ قرار دادند. /۲۰ شهریور ۱۳۷۳

* ما همواره‌ مراتب‌ انزجار خود را نسبت‌ به‌ آنچه‌ علیه‌ مسلمانان‌کشمیراعمال‌ می‌شود به‌ دولت‌ هند و در محافل‌ مختلف‌ ابراز کرده‌ایم‌ و از این‌ پس‌ نیز ابراز خواهیم‌ کرد. /۲۰ شهریور ۱۳۷۳

 ​

​* ملت‌های مسلمان باید بدانند که مسلمان کشمیری از آنان متوقع آن است که از او دفاع کنند، و این وظیفه‌ اسلامی و برادرانه‌ مسلمین است./۲۶ خرداد ۱۳۷۰

*  از مسلمانان کشمیردر یک تظاهرات، دهها نفر انسان را می‌زنند و می‌کشند؛ ولی تمام داعیه‌های طرفداری از حقوق بشر در دنیا فراموش می‌شود و انگار چنین چیزی اتفاق نیفتاده است.

.درکشمیردهها تن از مسلمانان تنها در یک تظاهرات هدف کشتار بیرحمانه قرار می‌گیرند این در حالی است که سازمان ملل و مجامع مختلف مدعی طرفداری از حقوق بشر در برابر این جنایات هولناک سکوت اختیار کرده و چنین به نظر می‌رسد که حقوق بشر معتبر است مگر در مورد مسلمانان./۲ خرداد ۱۳۶۹

توضیح پژوهشگر-پیراسته فر:مسلمان شدن مردم هند،مخصوصاً درمناطق جامو وکشمیر،محصول مجاهداتهای اجدادامام خمینی است،پدرامام خمینی نقش مهمی دراین مهم داشه است:

«سیداحمد فرزند سید بزرگ» ملقب به «دین على شاه کشمیرى» جدّ اعلاى  امام خمینی است. پسوند «شاه» به معناى «سید» درهند است.

«اجداد حضرت امام »در کشمیر به کار تبلیغ دین به جد و جهد پرداخته و در این راه بعضا جان را فدا کرده و به فیض شهادت نائل آمده اند تا اینکه « سیداحمد» جد حضرت امام عازم عتبات عالیات(عراق) می شوند و از آنجا به ایران(خمین) می آیند

سیدبزرگ (فرزندسیدصفدر بن حکیم سیدامیرالدین)، ۵ پسر داشت :

سیداحمد،سیدعبدالحکیم (معروف به حکیم شاهى شاهنواز) و سید قاسم.

 «سید احمد» بایک خانواده ایرانی در«کشمیر ازدواج می کند»و بعدازمدتی به ایران مراجعت می کندو برای همیشه به ایران بازگشت.

« سید بزرگ» به «لکهنو »رفت و درجریان سفرتبلیغی به کشمیر  در «غائله اختلافات شیعى و سنى »در سال ۱۲۸۹ منزل ایشان را آتش زدند ،درآن سال  تنها در سرینگر هفتصد خانۀ شیعه را سوزاندند. سید بزرگ هم زخمى شد و به لکنهو بازگشت و وفات یافت(شهیدشد) و در کوله کنج دفن شد.

تفصیل این پیشامد را «حکیم سیدمحمد» فرزند ابن الرضا مذکور به فارسى نوشته است و شجره ‏نامه هم که شامل علما و سادات این سلسلۀ جلیله است و در نزد« سیدانیس کاظمى» که ساکن «شاه ‏آباد جوندى» بوده وجود دارد. طبق این شجره ‏نامه، «سیداحمد فرزندِ سید بزرگ» ملقب به «دین على شاه کشمیرى» جدّ اعلاى امام خمینی است. پسوند «شاه» به معناى «سیّد» درهند است.

۲ قمری برابر با ۱۷۹۷ میلادی درگذشت ،در حسینیه امام‌باره(لکهنویه) به خاک سپرده شد.

«سید احمد» بین سالهاى ۱۲۴۰ و ۱۲۵۰ قمرى از مسقط الراس خود در هند و کشمیر به عتبات عالیات به قصد زیارت و یا جلاى وطن مسافرت کرد،در مدت اقامت در عراق با یوسف خان، پسر محمد حسین بیک کمره‏اى، اهل فرفاهان از دهات خمین و بعضى از زائرین برخورد و آشنایى پیدا کرد و برحسب تقاضاى اهالی خمین  به آن ولایت می رود ودر خمین مقیم می شود.

این تاریخ(سال۱۲۰۲) بایدبرحسب قاعده «هجرى شمسى» باشد و شاهد بر این است که  «سید هندى» قبل از ۱۲۴۰ قمرى به «خمین »برگشتند.

سید احمد هندى در تاریخ ۱۷ رمضان ۱۲۵۷ قمرى با «سکینه خانم» خواهر یوسف‏ خان ازدواج کرد.

حاصل این ازدواج یک پسر به نام آقا مصطفى متولد ۲۹ رجب ۱۲۷۸و سه دختر به نام آغا بانو خانم متولد پنجشنبه ۱۸ ربیع‏الاول ۱۲۷۲، صاحب خانم و سلطان خانم بود.

سید احمد پسر بزرگترى از زوجه دیگرى داشت که از همه اولادها بزرگتر بود و اسمش سید مرتضى مشهور به «سید آقا »بود و حافظ الصحه (رئیس بهدارى) بود.

قبل از سال ۱۲۵۵ سید هندى دو عیال دیگر به نام هاى« شیرین خانم» دختر عابد گلپایگانى و«بى‏ بى جان خانم» دختر کربلایى سبز علی خمینى داشته‏ است.

بغیر از این پنج اولاد که دو پسر و سه دختر باشد، دیگر اولادى نداشت.

 «سید احمد هندى» در خمین املاک و مستغلاتی خریداری کرد ‏و امرار معاش وی نیز از این مالکیت بود.

«پدربزرگِ  امام خمینی» در هندوستان عیال و اولاد نداشت و در ایران ازدواج کرد.

بعضى اقوام زوجات او مردمان محترم و معروفى بودند.سید هندى بسیار جدى و فعال در« امر به معروف و نهى منکر »بود و از خلاف شرع متاثر مى‏شد و با شمشیر در مقام جلوگیرى بر مى‏آمد.سید احمد هندى، به فارسى نوشتن و فارسى گفتن مسلط نبود. 

در ۱۲ ذیقعده ۱۲۵۴ دو زوجه وی به نام هاى شیرین خانم و بى‏بى جان خانم تمام مهریه خود را به شوهرشان  «سید هندى »مصالحه کرده‏ اند و «سید هندى» از سال ۱۲۶۴ه.ق تا سال ۱۲۸۲ه.ق همه ساله املاکی از بعضی دهات اطراف خمین و نیز باغ و زمین و کاروانسرا و خانه خریدارى می کرد و از درآمد آنها امرار معاش مى‏کرد و مخارج خود و عائله و مهمان و غیره را تأمین مى‏نمود.

«سید هندى» در تاریخ ۱۷ شوال ۱۲۸۱ قمرى املاک و دارایى خود را به صورت شرعى به دو پسر خود آقا سید مرتضى و آقا مصطفى و به سه دختر خود « آغا بانو خانم« و «سلطان خانم» و «صاحب خانم »صلح کرد(توافق کردند).

 در این زمان سن «آقا مصطفى »حدود سه سال و نیم بود و سایرین کبار و رشید(سن قانونی رسیده) بودند.

«آقا سید احمد هندى» بعد از این مصالحه نامه، باز املاکى خریده و به پسر کوچک خود مرحوم «آقا مصطفى» صلح کرد. 

 سید احمد هندى (فرزند دین على شاه) در سال ۱۲۸۶ یا اواخر ۱۲۸۵ ه .ق، فوت کردند

همۀ فرزندان ایشان ( سید مرتضى پسر بزرگ از یک مادر و سید مصطفى پسر و فرزند کوچک او و سلطان خانم و صاحب خانم و آغا بانو خانم از مادر دیگربودند).در آن هنگام یکى از دخترها ازدواج کرده بود و دو نفر دیگر ازدواج نکرده بودند و در منزل با مادر خود زندگى مى‏کردند.

شرح حال فرزندان  سید احمد هندی :
۱- سید آقا (سید مرتضی) حدود سال های ۱۲۸۷یا ۱۲۸۸ در عنفوان جوانی در سن حدود بیست و دو سه سالگی بدرود حیات گفت.

۲-  سلطان خانم یکی از دخترهای سید احمد به « کریم خان» از خوانین قلعه خمین شوهر کرده که حاصل این ازدواج دو پسر و دو دختر است. 

دخترها یکی به نام «تاج نساء خانم »و دیگری «مریم خانم» و پسرها یکی به نام «امامقلی خان »ملقب به «صارم لشکر» و معروف به «بیگلر بیگی» و دیگری به نام «میرزا یحیی» که نهایتا در تهران در یکی از مدارس جدید شغل معلمی و آموزش و تعلیم خط را بر می گزیند.

۳- آغا بانو خانم (متولد پنجشنبه ۱۸ جمادی الاول ۱۲۷۲ ه.ق) دختر دیگر  سید احمد هندی است که با « شکرالله خان قلعه ای »از خوانین معروف خمین و بعد از فوت وی با «آخوند ملا محمد جواد کمره‌ای» از معروف ترین علمای عصر خود در خمین ازدواج کرد و از ازدواج دوم خود دارای ۳ پسر شد به نام های: –  حاج میرزا رضا نجفی(از اساتید آقای پسندیده و حضرت امام ) – میرزاعلی محمد ملقب به« امام جمعه» گرچه جمعه و جماعت برگزار نمی کرد و حاج آقا صدر الدین نجفی.

۴- صاحب خانم دختر دیگر سید احمد هندی بار اول با « شکر الله خان» از خوانین و روسای ایل بربرود ازدواج کرد و پس از فوت او با شوهر خواهر متوفی خود (آغابانوخانم)، یعنی « ملا محمد جواد» ازدواج کرد.

« صاحب خانم »فرزند نداشت ،بانویی بسیار شجاع و دلیر و با لیاقت بود و بعد از شهادت برادرش « آقا مصطفی»(پدر امام خمینی) با از خودگذشتگی خانه مجلل با نوکرها و کلفت هایِ در خدمت را رها کرد و به همراه همسر برادر(هاجر خانم) به سرپرستی اولاد او پرداخت و برای خونخواهی برادر و پیگیری امر قصاص قاتل و اجرای قانون به اراک و سپس تهران رفت و پس از قصاص به خمین بازگشت. 

« صاحب خانم » همچنان به سرپرستی اولاد برادر و تنظیم امور زندگی آنها ادامه می داد تا در سال ۱۳۳۶ ه.ق بر اثر بیماری وبا دار فانی را وداع گفت.

۵- آقا مصطفی خمینی  در طلوع آفتاب پنجشنبه ۲۹ رجب المرجب ۱۲۷۸ ه.ق در خمین -در خانه که بعداً روح الله( امام خمینی) به دنیا آمدندو تا حدود ۸ سالگی را زیر لوای پدر زندگی کرد. وی در طفولیت دوران اولیه تحصیل را در یکی از مکتب‌خانه‌های قدیم گذراند و سپس برای ادامه تحصیل به حوزه علمی اصفهان رفت.

 در سال ۱۳۰۵ه.ق همراه همسر و دختر کوچکش مولود آغاخانم، به نجف اشرف برای ادامه تحصیل عزیمت کرد. وی از معاصرین محروم آیت الله العظمی میرزای شیرازی بود که پس از توقف سالیانی چند در نجف و فراگیری علوم و معارف اسلامی به درجه اجتهاد نائل آمد و سپس به ایران(خمین) بازگشت   و ملجأ مردم و هادی آنان در امور دینی بود.

پدرامام خمینی  در ۲۲ بهمن ۱۲۸۱ ه.ش (۱۳۲۰ ه.ق) درحالی که فقط چهار ماه و ۲۲ روز از تولد روح الله می گذشت، بدست عمال حکومت وقت به شهادت رسید.

ازدواج آقا مصطفی حدود سال ۱۳۰۰ قمری با مرحومه هاجر آغاخانم دختر مرحوم آقا میرزا احمد مجتهد خمینی المسکن خوانساری الاصل نوه مرحوم حاج محمد حسین معروف خوانساری بوده است

حاصل این ازدواج سه پسر و سه دختر بود که به ترتیب سن و سال عبارتند از :

۱-مولود آغاخانم متولد۱۸ جمادی الثانی ۱۳۰۵-فوت۲۴ رجب ۱۳۴۳ ه.ق

۲-آقا سید مرتضی (پسندیده)

۳-آقا نورالدین (هندی)

۴-فاطمه خانم متولد شوال ۱۳۱۲ ه.ق

۵-آغازاده خانم

۶-آقاروح الله ( امام خمینی )

تولد امام خمینی:در روزسه شنبه٢٠ جمادی الثانیه ١٣٢٠(۳۱ شهریور ۱۲۸۱) ،مصادف با( ٢۱ سپتامپر ۱۹٠٢ میلادى)

* آغازاده خانم متولد ۱۳۱۸ ه.ق که ازدواج مجدد داشته و دارای دو پسر و دو دختر به نام های حاج امان الله خان مستوفی، احمد خان مستوفی، حاجیه انیس الملوک و بانو مهین خانم بود.

* آقانورالدین سومین فرزند آقا مصطفی و هاجر آغا بانو خانم است که در سحرگاه ۲۷ رمضان ۱۳۱۵ ه.ق در عمارت مسکونی پدر در خمین یعنی همان محل ولادت پدر و برادران و خواهران از جمله حضرت امام خمینی، دیده به جهان گشوده ایشان ۵ سال را در زیر سایه پدر زیست و یک سال پس از شهادت پدر یعنی در ۶ سالگی ملبس به لباس روحانیت شد. 

 «آقانورالدین»تحصیلات اولیه رادر خمین گذراند و سپس در سال ۱۳۲۶ یا ۱۳۲۷ ه.ق به اصفهان رفت و در مدرسه ملاعبدالله مشغول تحصیل شد.

 اولین ازدواج  «آقانورالدین» در سال ۱۳۴۰ ه.ق صورت گرفت و حاصل آن یک پسر به نام محمد و دو دختر به نام های اقدس خانم و منظر خانم بود که اکنون دارای اولاد و احفاد هستند.

« اقدس خانم »با آقای ناصر هندی(پسندیده) پسر عموی خود ازدواج کرد و دارای دو پسر به نام های حمید و سعید و یک دختر است. حاصل ازدواج دوم آقای هندی با خانمی از خانواده مستوفی در خمین چهار پسر به نام های منصور، مسعود، محسن و مهدی و یک دختر به نام زینت خانم است.

آقای هندی در ابتدا به امر کشاورزی اشتغال داشت و در دوره ای به ریاست دادگستری خمین انتخاب شد، مدتی که متصدی دادگستری بود، بر طبق موازین شرعیه و دلائل متقن و به درستی و استقامت حکم می راند و راه نفوذ و سوء استفاده و امتیازهای ویژه را بسته بود. این امر که با سلیقه و زیاده خواهی بعضی زور مداران ناسازگار بود موجب شد که فردی را تحریک کنند تا وی را مضروب سازد. کارد به ریه ایشان صدمه وارد کرد. گرچه در تهران مورد مداوا و درمان قرار گرفت، اما تاثیر این ضربه تا آخر عمر با وی همراه بود. اما با توجه به روحیه عفو و اغماض و کرامت ذاتی همواره بر عفو و بخشش و گذشت از ضارب تاکید داشت.

« آقای هندی» با خوانین ایل بختیاری مرتبط بود و همین امر باعث سوءظن رضاخان نسبت به او و سبب شدت مراقبت از وی شد و مدت ها تحت تعقیب قرار داشت او برخورد خوبی با موافق و مخالف داشت و منزل ایشان مأمن مأوای واردین و اهالی بود. وی در تیر ماه ۱۳۵۵ش. دار فانی را وداع گفت.

* آیت الله مرتضی پسندیده دومین فرزند سید مصطفی و هاجر خانم است که در تاریخ هفدهم شوال ۱۳۱۳ ه.ق در خمین و در خانه محل تولد پدر و برادران و خواهران دیده به جهان گشود و هنگام شهادت پدر قریب به هفت سال از عمر وی گذشته بود. 

«آیت الله سیدمرتضی پسندیده» به همراه مادر و عمه (صاحب خانم) و برادر (نورالدین) و خواهر بزرگتر و افرادی دیگر، برای خونخواهی قتل پدر به اراک و تهران رفتند که با پیگیری های لازم نهایتا قاتل قصاص شد. ایشان در مدت حضور در تهران تحصیلات به ویژه آموزش خط را نزد  آقا میرزا یحیی خان،( عمه زاده) خود پی می‌گیرد.

​

آیت الله پسندیده درکنارآیت الله خامنه ای

 پس از فراگیری دروس مقدماتی حوزوی در خمین در سال ۱۳۲۷ ه.ق (۱۲۸۸ ه.ش) به اتفاق برادر خود نورالدین در معیت معلم شان ( افتخار العلما )به اصفهان سفر کرده و در مدرسه ملاعبدالله و نیز مدرسه جده بزرگ نزد علمای آن دیار قریب به هشت سال به تحصیل نحو، منطق، کلام، فقه، اصول، هیئت، نجوم و حساب اشتغال می ورزد.

                   جد امام خمینی(سید اجمد هندی) کیست؟

آیت الله پسندیده:جد اغلای ما«دین علی شاه»درهندوستان ساکن بوده، ایشان از علمای کشمیر بوده اند ودرهمان ایالت به شهادت می رسند

بنا برنقل یکی از مطلعین ،«دین علی شاه»اصالتاً نیشابوری بوده  که به «کشمیر»هندوستان سفرمی کند.

«دین علیشاه» پسری بنام«سیداحمد»داشته است که بین سالهای ۱۲۴تا۱۲۵۰ ه ق ازکشمیر به «عتبات»( نجف،کربلا،کاظمین وسامرا) مسافرت میکند که سیداحمد در عراق بابرخی ازافرادآشنایی پیدامی کند که یکی ازآنها«یوسف خان»نام داشته واهل  روستای(فرفهان) خمین بوده است/اسم قبلی خمین("کمره)بوده است.

آیت الله پسندیده:«یوسف خان» جدمارا به خمین دعوت می کند که باهم به خمین می آیند که به احتمال زیاد این مهاجرت باید بین سالهای ۱۲۴۰ تا۱۲۵۰ بوده باشد

یوسف خان خواهر خود"سکینه خانم"را به او می دهد تاریخ ازدواج۱۷ رمضان۱۲۵۷ بوده که حاصل ازدواج  ۳دختر (سلطان خانم-صاحبه خانم-آغابانوخانم) ویک پسر بنام  آقامصطفی که از۳خواهرکوچکتربوده است.تاریخ تولد(آقامصطفی،پدرامام خمینی)۲۹رجب۱۲۷۸ می باشد.

«سیداحمد» دراواخر۱۲۸۵ درخمین فوت میکند.

منبع کتاب "خاطرات آیت الله پسندیده-محمدجوادمرادنیا/چاپ اول ۱۳۷۴

در کتاب «وارثان ملک کیان» آمده است 

«پدر امام خمینی (آیت الله شهید مرحوم سیّد مصطفی موسوی خمینی) فرزند علّامۀ جلیل‌القدر مرحوم سیّد احمد موسوی(هندی) است که از خاندان جلیل  میر حامد حسین هندی صاحب «عبقات الانوار» می باشد.»

​

توضیح نگارنده-پیراسته فر:بعیداست مؤلف کتاب(میر حامد حسین هندی) ازخاندان امام خمینی باشد،چون خودامام خمینی درباره این کتاب می نویسد:... هر کس بخواهد اطلاع از چگونگی «حدیث غدیر »پیدا کند، باید رجوع کند به کتاب «عبقات الانور» سید بزرگوار میر حامد حسین هندی، که چهار جلد بزرگ در حدیث غدیر تصنیف کرده و چنین کتابی تاکنون نوشته نشده و عبقات الانوار در امامت از قراری که شنیده شده، سی جلد است و آنچه که ما دیدیم، هفت ـ هشت جلد است و در ایران شاید تا پانزده جلد از آن پیدا شود و اهلِ سنت درصدد جمع این کتاب و تضییع آن هستند و ما ملّت شیعه در خواب هستیم تا آن وقت که یک چنین گنج پرقیمت و گوهر گرانبهائی از دست برود..»

مؤلف کتاب صاحب عبقات الانوار فرزندِسید «محمد قلی موسوی» است،نه جدامام خمینی./پایان توضیحات نگارنده.

« سیّد احمد هندی موسوی» پدر بزرگ سیّد روح الله خمینی از «لنکهور»هند به «نجف هجرت کرده است و بنا به درخواست یوسف خان کمره‌ای برای ارشاد و پیشوایی اهالی خمین به خمین می‌آید و با دختر یوسف‌خان ازدواج می‌کند.»

 مادربزرگ سیّد روح الله خمینی ایرانی است و پدر بزرگش هندی است و نام پسرشان را سیّد مصطفی (پدر سیّد روح الله خمینی) می‌گذارند و سیّد مصطفی که از پدری هندی و مادری ایرانی زاده شده است نیز در نوجوانی به نجف و سامرا می‌رود و مشغول تحصیل می‌شود و پس از بازگشت از نجف پیشوای اهالی خمین می‌شود و درتاریخ ذیحجه ۱۳۲۰ قمری در سن ۴۷ سالگی بدست اشرار کشته می‌شود و جنازه‌اش به نجف برمی‌گردد و دفن می‌شود.

آیت الله پسندیده در۲۲ آبان ۱۳۷۵، در سن ۱۰۰ سالگی درگذشت.

​

رحلت امام خمینی شامگاه شنبه، ۱۳ خرداد ۱۳۶۸ درسن ۸۷سالگی

خلاصه زندگینامه امام خمینی

 آیت الله سیدمرتضی پسندیده می گوید:مرحوم «صاحب خانم »عمه ما و (دختر مرحوم سید احمد هندی)، اول به مرحوم‏‎« ‎‏شکرالله خان» از خوانین و رؤسای ایل بربرود و جاپلق قره کهریز ازدواج کرد.

خواب «عمه» تعبیرشد

برادر‏‎ ‎‏شوهرشان مرحوم «کریم خان» پای خود را از حد گلیم بیشتر دراز کرده به ادعای ریاست‏‎ ‎‏حتی سلطنت برخاست و مرحوم صاحب خانم خواب می بیند که «کریم خان از برج بسیار‏‎ ‎‏بلندی بالا رفت و از آنجا به پایین پرت شده و سرنگون شد »همانطور (که عمه خواب دیده بود) هم شد و بدینصورت این‏‎ ‎‏طایفه متلاشی شده و تعدادی از آنها باقی ماندند .

آیت الله پسندیده می نویسد:وقتی کریم خان ودیگرخوانین به خمین آمده بودند و‏‎ ‎‏من در سنین ۱۰تا۱۴ سالگی بودم.

حکومت خمین حسین خان را دستگیر و در‏‎ ‎‏عمارت اندرونی محل ولادت ما در زیر بالاخانۀ جنوبی زندانی و در «کنده» که آلت بستن‏‎ ‎‏پا بود پایش را بستند. در کُنده چهار نفر را با یک پای می بستند.

«کُنده» چوب مدور و‏‎ ‎‏درازی بود و رویش میلۀ آهنی بزرگی قرار داشت و از یک طرفش محکم با قفل بزرگی‏‎ ‎‏بسته می شد و زندانی موقع نماز و وضو تحت مراقبت از کنده رها و مجدداً پایش در‏‎ ‎‏کنده قرار می گرفت.

این خان(حسین خان) از بستگان شوهر اول عمۀ ما مرحوم صاحب خانم بود.‏‎

 ‎‏مرحوم صاحب خانم بعد از فوت شوهر اول با مرحوم« آخوند ملا محمد جواد» ازدواج‏‎ ‎‏کرد.

ایشان از همسر اولشان (مرحوم شکرالله خان) اولادی نداشتند و بعد از فوت شوهر‏‎ ‎‏اول و همچنین رحلت خواهرش مرحوم آغا بانو خانم عیال مرحوم آخوند ملا محمد‏‎ ‎‏جواد به عقد ایشان درآمد و از شوهر دوم هم صاحب فرزندی نشد.

مرتضی پسندیده می نویسد:در سال ۱۳۲۰ قمری‏‎(۱۲۸۱شمسی)‎‏که مرحوم «آقا مصطفی» پدر ما را شهید کردند.

برای تعقیب قاتل به سرپرستی صغار و مادر‏‎ ‎ما خانۀ شوهر را ترک و به منزل ما آمدند و در محافظت ما مخصوصاً «حضرت امام‏‎ ‎‏خمینی» از خود گذشتگی نشان داد و از خانۀ شوهر آبرومند متمول سرمایه دار امام‏‎ ‎‏جماعت مسجد جامع صاحب نوکرها و کلفتها خارج شدند اجرها علی الله تعالی مرحوم‏‎ ‎‏«آخوند ملا محمد جواد» شوهر ایشان محتاط و محافظه کار بود‏‎‏ و شاید قتل مرحوم آقا‏‎ ‎‏مصطفی که از جهات زیادی با هم قوم و خویش و دوست و رفیق و همکار هم بودند‏‎ ‎‏موجب رعب ایشان شد و مشارالیه در مسافرت با ورثه مرحوم آقا مصطفی به عراق‏‎ ‎‏(اراک فعلی) و تهران همراهی نکردند ولی برادر کوچک وی مرحوم «حاج شیخ فضل الله ‏‎ »‏در مسافرت همراه ما بود.

مرحوم صاحب خانم برای دایه و مرضعۀ امام خمینی،« ننه‏‎ ‎‏خاور »زوجه مرحوم «کربلایی میرزا تفنگچی» مرحوم آقا مصطفی را برگزیدند که او هم‏‎« ‎‏شیر زنی حراف و با لیاقت بود» و چون امام خمینی باز کمتر از یک سال داشتند ایشان و‏‎ ‎‏دو خواهر ایشان را به خمین تحت نظر بعضی و ننه خاور گذاشتند و عمه ام صاحب خانم‏‎ ‎‏و والده مرحومه هاجر خانم و عیال دیگر پدرم به نام «گوهر ملک تاج خانم» و نگارنده(مرتضی پسندیده) و‏‎ ‎‏«مولود آغا خانم »دختر بزرگ آقا مصطفی و آقا نورالدین (مرحوم هندی) ۶ ساله و‏‎ ‎‏مرحوم حاج «شیخ فضل الله رجایی» عموی مادرمان با یک نوکر «عباسقلی ابرقویی» دنبال‏‎ ‎‏گرفتاری قاتلان به عراق ‏‏(اراک‏‏)‏‏ و بعداً به تهران رفتیم و عمه مرحومه سرپرستی همه را‏‎ ‎‏داشت.

شرح قتل پدر و قصاص قاتل را به شرح حال پدرم مرحوم آقا مصطفی موکول‏‎ ‎‏می نمایم.

با عمه به اراک نزد والی عراق(نام سابق اراک) عضد السلطان و بعد تهران رفتیم و در‏‎ ‎‏محله «عباس آباد» منزلی اجاره کردیم و دنبال قصاص بودیم و «قصاص که عملی(اجرا) شد با عمه‏‎ ‎‏و همراهان به خمین بازگشتیم».

عمه به مراقبت ما پرداخت و بدون طلاق در منزل ما‏‎ ‎‏ماندند و با کمال جدّیت به سرپرستی ما ادامه دادند و بعضی عمارتهای مسکونی را نیز‏‎ ‎‏اجاره دادند. تقریباً حدود ۱۱ سال داشتم و اخوی  تقریباً ۹ سال و همشیره بزرگ‏‎ ‎‏معقوده مرحوم حاج میرزا رضا نجفی ۱۹ سال و همشیره دیگر تقریباً ۱۳ سال و‏‎ ‎‏امام خمینی کمتر از ۳ سال داشتند و مادرمان تقریباً جوان بودند متأثر و غمگین دست‏‎ ‎‏رد به سینه خواستگاری از گلپایگان زدند و به مراقبت از ما شتافتند.

در این اوقات که‏‎» ‎‏مظفرالدین شاه» حیات داشت و مجلس شورای ملی در شرف تشکیل بود و مردم نشاطی‏‎ ‎‏داشتند و تا درجه ای امنیت برقرار بود و در خمین نیز تقریباً تجاوز اشرار و دزدان کمتر و‏‎ ‎ما در خمین گاهی در بالاخانه ها و گاهی در قسمتی از عمارت بیرونی و گاهی در برج‏‎ ‎‏اشتغال به درس داشتیم که به موقع می نگارم.

عمه ام مرحوم« صاحب خانم» و مادرم‏‎ ‎‏مرحومه «هاجر خانم» مواظب ما بودند و «مشهدی قنبر علی» متصدی امور ملکی زورقان‏‎ ‎‏وراث بود و هنوز حاجی نشده بود و در خمین نیز نسبت به ملک خمین و واسوران و غیر‏‎ ‎‏اینها دیگران رسیدگی می کردند و درآمد عمه ما در ماه تقریباً حدود«  ۱۰۰ الی ۱۲۰ تومان بود »و انگور و لوازم و مشتقات انگور (کشمش و حلالی و شیره) و‏‎ ‎‏شیر و ماست و پنیر و کره و روغن و نظایر آن را نیز از باغ و گاوها تهیه می کردند «کاملاً در‏‎ ‎‏رفاه بودیم» و چون دیگر به اندرون احتیاجی نداشتیم مادر و عمه اندرون را اجاره به‏‎ ‎‏حکومت وقت دادند و خود ما در بیرونی که فعلاً با تغییر ساختمان موجود است و در‏‎ ‎‏بالاخانه ها برای پذیرایی ساکن بودیم.

مرحوم عمه(صاحب آغا) به سرپرستی ما و ادارۀ امور و تنظیم‏‎ ‎‏عمارت و باغ انگور و مشجر نمودن منزل ادامه می دادند تا در سال  ۱۳۳۶ قمری (۱۲۹۶شمسی)وفات‏‎ ‎‏نمودند‏‎‎‏ در موقع وفات ایشان من ۲۳ ساله بودم در جلو برج مقابل باغ نشسته‏‎ ‎‏بودیم. یک نفر آمد که عمه (صاحب) می گوید: بیا من می میرم باید دست تو در وقت مرگ‏‎ ‎‏در دست من باشد .

من رفتم پیشش و دستم را گرفتند و بلافاصله به رحمت حق پیوستند رحمت‏‎ ‎‏الله علیها.

الآن هم با کمال تأثر می نویسم و باقی حالات ایشان را در حالات خودم ان شاء‏‎ ‎‏الله می نویسم. اینها مختصری از شرح حالات مرحوم سید احمد هندی و سید مرتضی‏‎ ‎‏(سید آقا) و سلطان خانم و آغا بانو خانم و صاحب خانم بود. و شرح حال پدر ما و‏‎ ‎‏حضرت امام خمینی را در بخش دیگر می نگارم.‏

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:آیت الله پسندیده(برادربزرگ امام خمینی می نویسد:‏‏یک تذکری می دهم یکی از نشریات و کتاب سرتاسر کذب می نویسد از قول‏‎ ‎‏پسندیده که من و پدرم و امام خمینی در کراچی ملبس به لباس سیادت و روحانی شده ایم‏‎ ‎‏و مادرمان در آنجا به لباس و حجاب اسلامی درآمده است!

برادرامام درادامه این این شبهه رااینگونه جواب می دهد:می خواهم سؤال کنم «جد‏‎ «‎‏ما در ۱۵۰ سال قبل در «خُمین» این عمارت موجود را خریده و با «خواهرِ‏‎ ‎‏یوسف خان» ازدواج کرده و املاک واسوران و نازی و شاهین و غیره را خریده و ۳‏‎ ‎‏عیال دیگر گرفته و پدر ما مرحوم «آقا مصطفی» حدود ۲۵ سال بعد از آن‏‎ ‎‏تاریخ متولد شده و من «سید مرتضی پسندیده» ۵۸ سال بعد در خمین متولد‏‎ ‎‏شده ام آیا قبل از تولد پدرم «کراچی»پاکستان  رفته ام ؟و آیا «عمو»ی ما که سالها قبل از مسئله تنباکو و‏‎ ‎تحریم آن در خمین فوت شده مجدداً به دنیا آمده و در قزوین بر علیه فتوای مرحوم‏‎ ‎‏میرزای شیرازی قیام کرده!؟

برادرامام خمینی درپایان مینویسد: این آیا و آیاها که زیاد است چه جوابی دارد؟ این دروغگویی ها،توطئه نشریات‏‎ ‎‏مغرض  است ،خداوند همۀ ما را به راه راست هدایت فرماید. ایضاحاً من‏‎ ‎‏(پسندیده) در عمرم نه پاریس رفته ام و نه کراچی. پناه بر خدا با این همه دروغ و افترا.‏‎ ‎‏والسلام علی من اتبع الهدی.‏

وفات آیت الله پسندیده :در ۲۲ آبان ۱۳۷۵،سن۱۰۰سالگی(۷سال بعدازرحلت امام خمینی) ،در در مسجد حضرت معصومه (قم) مدفون است.

برای اطلاعات بیشتربه این لینک مراجعه کنید:

هشتم شوال ۱۳۴۴ قبرستان بقیع توسط پادشاه عربستان(عبدالعزیزبن سعود)تخریب شد

عبدالعزیز بن سعود درسال ۱۳۲۰قمری(۱۲۸۱ شمسی)باکودتا به پادشاهی عربستان رسید ۲۴سال بعدازبه قدرت رسیدن اقدام به تخریب قبور بقیع  کرد

 ٨ شوال ۱۳۴۴ (۳۱ فروردین ۱۳۰۵) در چنین روزی پس از اشغال مکه و مدینه توسط وهابیان به سرکردگی «عبدالعزیزبن سعود» آنان مأمورین عثمانی را بیرون کرده و به تخریب قبور ائمه بقیع دست زدند..

​اولین تعرض به قبورتوسط اولین پادشاه سعودی(ملک عبدالعزیز) انجام گرفت،این  خاندان سعودی حدود۲۰سال درتبعیدبودکه درسال ۱۳۲۰قمری باحمایت دولت عثمانی به عربستان حمله کردوبرحاکمیت سیزدهمین حاکم عربستان(شریف مکه)پایان دادوبعنوان پادشاه درعربستان تاجگذاری کرد،دولت ناهماهنگ با فرهنگ سنتی عربستان،عوارضی رابدنبال داشته که غمبارترین آن،دستورتخریب قبورقبرستان بقیع درمدینه وقبرستان ابوطالب درمکه بود،اعتراضات مردم عربستان،تنهاکمکی که کرداین بود،اجازه داد،قبورائمه اطهار واصحاب برجسته رسول الله(ص)،علامتگذاری شود(برای شناسایی) ...البته «شیخ محمد بن عبدالوهاب»مغزمتفکراین بدعت بود،عجیب این است که ایشان باشعاراسلام محمدی(برگشت به سُنت رسول الله) پایه گذاراین بدعت شد.

 ٨ شوال ۱۳۴۴ (۳۱ فروردین ۱۳۰۵) در چنین روزی پس از اشغال مکه و مدینه توسط وهابیان به سرکردگی «عبدالعزیزبن سعود» آنان مأمورین عثمانی را بیرون کرده و به تخریب قبور ائمه بقیع دست زدند.

در جریان این واقعه بارگاه امام حسن مجتبی (ع)، امام سجاد (ع)، امام محمدباقر (ع) و امام جعفر صادق(ع) ویران شد.

هشتم شوال سال ۱۳۴۴ هجری قمری قبرستان بقیع به عنوان مهم‌ترین قبرستان اسلام به دست وهابیون تخریب شد.

​

 این قبرستان، مهم‌ترین قبرستان در اسلام است که بخش مهمی از تاریخ اسلام را در خود جای داده و کتاب بزرگ و گویایی از تاریخ مسلمانان به شمار می‌آید.

​

 وضعیت بقیع قبل از تخریب

 قبور(گنبدوبارگاه)ی که در«بقیع»تخریب شدند: 

 ۱- بارگاه امام حسن مجتبی 

 ۲- بارگاه  امام سجاد.

 ۳- بارگاه امام محمدباقر

 ۴- بارگاه امام جعفر صادق 

  ۵- بارگاه  عبدالمطلب 

  ۶- بارگاه ابی‌طالب (پدرحضرت علی)

  ۷- بارگاه خدیجه (همسرپیامبر) 

  ۸- زادگاه پیامبر اسلام 

  ۹- قبر منسوب به فاطمه زهرا 

 ۱۰- قبر عبدالله بن عبدالمطلب 

  ۱۱- قبر آمنه( مادر پیامبر اسلام) 

  ۱۲- قبر  فاطمه بنت‌اسد (مادرحضرت علی)

  ۱ ۳- قبرعباس عموی پیامبر

 ۱۴- قبر حمزه(عموی پیامبر) احد 

  ۱۵- قبور دیگرشهدای احد 

  ۱۶- قبر حضرت ام‌البنین(مادر  ابوالفضل العباس)

  ۱۷- قبرابراهیم( پسر پیامبر) 

 ۱۸- قبر اسماعیل( فرزند حضرت صادق) 

  ۱۹- قبر دختران پیامبر اسلام

  ۲۰- قبر حلیمه سعدیه (مرضعه پیامبر)

۲۱- همسران پیامبر(غیر از حضرت خدیجه که در قبرستان ابوطالب-مکه- مدفون است)

وقبوراصحاب رسول الله(ص)ودیگرشخصیتهای مدینه

نخستین تخریب قبور ائمه بقیع

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:۱۰۰سال پیش ازاین(۱۲۲۰ هجری) « بقیع»موردتهاجم متعصبین حاکمان عثمانی قرارگرفته بود،به گنبد وبارگاه قبورمدفون دربقیع تعرض شده بود، واما خیلی زود  بازسازی شده بود.

بقیع

تخریب قبور در مکه، مدینه، جده و کربلا

وهابیون متعصب در همان سال به کربلای معلی حمله کردند و ضریح مطهرحضرت امام حسین(ع) را کندند و جواهرات و اشیاء نفیس حرم مطهر را که اکثرا از هدایای سلاطین و بسیار ارزشمند و گرانبها بود، غارت کردند و قریب به ۷۰۰۰ نفر از علما، فضلا و سادات و مردم را کشتند. سپس به سمت نجف رفتند که موفق به غارت نشدند و شکست خورده برگشتند.

​

​

«ابن تیمیه »در کتاب «منهاج السنة»رسماً فتوا می‌دهد که تعمیر قبور ائمه (ع) و انبیاء (ع) بدعت محسوب می‌شود و شاگرد او هم« ابن قیّم »در کتاب (زاد المعاد) می‌گوید اصلاً حرم سازی و روی قبر بنا ساختن یک نوع بت‌پرستی است.

​

آیت‌الله سید محمد حسینی قزوینی استاد حوزۀ علمیه قم و مدیر مؤسسه حضرت ولیّ عصر (عج) در مصاحبه خبرنگاران پویا با اشاره به هشتم شوّال سالروز تخریب قبور ائمه بقیع (ع) گفت:

 تعرض به قبورائمه واهل البیت(ع) ریشه در تفکر بنی‌امیه دارد .

درکتب  اهل سنت از پیغمبر اکرم (ص) روایت شده است که فرمود: مبغوض‌ترین و دشمن‌ترین قوم نسبت به ما اهل بیت و بنی‌هاشم، بنی‌امیه هستند. اینها از همان ابتدا بنای ناسازگاری با پیامبر اکرم (ص) و امیرالمومنین (ع) را داشتند، خودِ شخص معاویه به بهانه اینکه بخواهد جوی آبی در قبرستان شهدای اُحد بگذارد، اقدام به نبش قبر حضرت حمزه سیدالشهداء کرد.

 ابن تیمیه در کتاب«منهاج السنة" رسماً فتوا می‌دهد که «تعمیر قبور ائمه و انبیاء (ع) بدعت محسوب می‌شود

ابن قیّم (شاگرد ابن تیمیه) هم در«زاد المعاد» می‌گوید :

« حرم سازی و  بنا ساختن  روی قبوریک نوع بت‌پرستی است»

یکی از مفتی‌های مشهور عربستان سعودی در کتابش می‌گوید حرم پیغمبر (ص) و گنبد خضراء نوعی بت‌پرستی است ،«  اگر دولت عربستان سعودی ادعای توحید دارد، باید این بنا را تخریب کند»

فتوی مفتی های سعودی

 علاوه بر این، بیشتر مفتی‌های عربستان سعودی هم فتوا دادند:

«تمام قبوری که در مساجد وجود دارد، باید توسط دولت نبش قبر شود و استخوان‌ها و حتی گَرد بدن مطهر ائمه  و پیامبر  از آنجا خارج کنند»

 آل سعود هم براساس همین فتاوی، درمرحله دوم تسلط بر مدینه ،دستور تخریب حرم ائمه (ع) راصادرکرد/پایان مصاحبه آیت‌الله سید محمد حسینی قزوینی. بااندکی اصلاحات_مدیریت سایت-پیراسته فر)

بَقیع یا «بقیعُ الغَرْقَد» کهن‌ترین قبرستان مسلمانان که پیش از اسلام، زمینی بزرگ و بوستانی در حوالی شهر یثرب حجاز بود. دفن اموات مسلمانان در این زمین از آغاز سده نخست هجری، رواج یافته و بزرگان و شخصیت‌های مهم اسلامی در آن خاکسپاری شده‌اند. چهار تن از امامان معصوم و دیگر وابستگان پیامبر خدا، از جمله این مدفونان هستند.

​

تاریخچه قبرستان بقیع

پیشینه این قبرستان به دوران قبل از اسلام برمی گردد،درآن زمان هم  مردمان مدینه جنازه درگذشتگان خود را در این گورستان به خاک می‌سپردند.
۲قبرستان مدینه  تا قبل ازهجرت پیامبر
تا پیش از هجرت، مردم مدینه اجساد مردگان خود را در دو گورستانِ «بنی حرام» و «بنی سالم» و گاهی نیز در منازل خود دفن می‌کردند.( تاریخ حرم ائمّه بقیع، ۶۱)

باهجرت پیامبر«بقیع»قبرستان مسلمین شد

واما با هجرت مسلمانان به مدینه، بقیع تنها قبرستان مسلمانان گردید و به مرور زمان و با دفن اجساد تعدادِ زیادی از صحابه و تابعین و نیز همسران و دختران و فرزندان و اهلبیت رسول الله(ص) از اهمیت ویژهای برخوردار شد.( مدینه شناسی، ۱/۳۲۱) و گورستانهای پیشین، رفته رفته به حالت متروکه در آمد و از میان رفت.

اولین مسلمانی که در«بقیع»دفن شد

در بقیع اولین کسی که از انصار دفن شده است «اسعد بن زراره» و از مهاجرین «عثمان بن مظعون» بوده است.

پس از فوت ابراهیم فرزند رسول خدا(ص) آن حضرت به صحابه فرمودند ابراهیم را به سلف صالح ما عثمان ملحق کنید و در کنار او به خاک بسپارید.

پس از دفن شدن ابراهیم در بقیع، مردم مدینه علاقه‌مند شدند پیکر اقوام و عشیره خود را در آنجا دفن کنند و هر یک از قبایل مدینه درختان و ریشه‌های بخشی از بقیع را قطع و زمین آن را برای همین منظور آماده نمودند.

​

در روایت آمده است که: رسول الله(ص) به دستور خداوند، کنار این قبرستان حضور می یافت و به مدفونین آن سلام می‌کرد و برای آنان از خداوند آمرزش می‌طلبید(اصول کافی، ۴/۵۵۹)

علت نامگذاری«بقیع»

بقیع را از آن رو «بقیع الغرقد» نامیده اند که نوعی درخت خاردار در آنجا می‌روییده و نامش «غرقد» بوده است. سپس آن درخت از میان رفت اما نامش ماندگار شد.(لسان العرب، ۱/۴۶۲) بقیع تا یکصدسال پیش، دیوار و حصاری نداشت، اما اکنون با دیواری بلند محصور گشته و از گذشته تاکنون مسلمانان از هر فرقه و مذهبی، پس از زیارت پیامبرخدا(ص) به اینجا آمده، اهل بیت پیامبر(ص) و دیگر آرمیدگان در این گورستان را زیارت می‌کنند. قبر امامان معصوم(ع) و تعداد دیگری از دفن شدگان در بقیع نیز دارای قبه و سایبان بوده، که در حمله وهابیان تخریب گردید و اکنون این قبرستان به صورت فضای باز و سادهای درآمده و تنها برخی از قبور از دیواره‌های کوتاهی برخوردار است.

 براساس اسنادموجود، گنبد و بارگاه حرم ائمه بقیع که از نظر استحکام و ارتفاع، ظرافت و زیبایی بر همه قبه‌های موجود در بقیع تفوق داشته و به مدت هشتصد سال سر بر آسمان می‌سوده و نظر مورخان و جهانگردان را به خود جلب می‌کرد،

به دستور «مجد‌الملک ابوالفضل اسعد بن محمد بن موسی البراوستانی القمی»، وزیر برکیارق از سلاطین سلجوقی در بین سال‌های ۴۸۶ الی ۴۹۸ هـ . ق ساخته شده است.

ایرانیان دربازسازی بقیع 

 ابن اثیر(مورخ) در حوادث سال ۴۹۵ هـ . ق می‌نویسد: درسال ۴۹۵« امیر مدینه» منظور بن عماره حسینی دنیا را وداع گفت و او معماری را که از اهالی قم بود و از سوی مجد‌الملک براوستانی برای ساختن قبه حسن بن علی و عباس عموی پیامبر در مدینه به سر می‌برد، به قتل رسانید.»

همچنین عبدالجلیل قزوینی زنده (در سال ۵۵۶ ق) در کتاب النقض می‌گوید: «قبه حسن بن علی که عباس بن عبدالمطلب پدر خلفا آنجا مدفون است مجدالملک فرموده است». شاید بهترین راه برای به دست آوردن کیفیت این بنای شریف و مشخصات آن مراجعه به ثبت مشاهدات و خاطرات مورخان و جهانگردان باشد. مشخصات «قبه‌ای بزرگ و سر به فلک کشیده و بسیار مستحکم» مشترک در بین مشاهدات مورخان می‌باشد؛ جهانگردانی همچون ابن جبیر ابن نجار در قرن هفتم، خالد بن عیسی البلوی المغربی و ابن بطوطه (جهانگرد معروف) در قرن هشتم.

​

اولین بازسازی بقیع

اولین تعمیر در حرم ائمه بقیع در سال ۵۱۹ هـ.ق و پس از گذشت بیست و چهار سال از ایجاد ساختمان آن می‌باشد که به دستور« مسترشد بالله»خلیفه عباسی انجام گرفته است.

دومین بازسازی بقیع

دومین تعمیر در حرم بقیع بین سال‌های ۶۲۳ و ۶۴۰ هـ. ق به وسیله «مستنصر بالله»خلیفه عباسی انجام گرفته است.

سومین بازسازی بقیع

تعمیر سوم حرم شریف متعلق به اوایل قرن سیزدهم هجری است که

به دستور «سلطان محمود عثمانی» انجام گرفته است.

فرهاد میرزا که در سال ۱۲۹۲ هـ . ق به حج مشرف شده است، می‌نویسد: «تعمیر بقعه مبارکه در بقیع از سلطان محمودخان در سنه ۱۲۳۴ هجری به دست محمدعلی پاشای مصری و به امر سلطان واقع شده است.»

​

ویژگی‌ها و خصوصیت‌های معماری حرم شریف: آنکه حرم بقیع هشت ضلعی بوده است. برای نمونه میرزا محمدحسین فراهانی که در سال ۱۳۰۲ هـ.ق این حرم شریف را زیارت کرده است، می‌گوید: «‌چهار نفر از ائمه اثنی عشر ـ صلوات الله علیهم اجمعین ـ است که در بقعه بزرگی که به صورت هشت ضلعی ساخته شده است واقع‌اند و اندرون و گنبد آن سفیدکاری است.»

قبرستان بقیع دارای ۲ درب داشت.

حرم بقیع دارای دو در بوده است. ابن نجار مدینه‌شناس معروف متوفای ۶۴۷ هـ.ق می‌گوید:

«بقیع دارای دو در بوده است که یکی از آنها همیشه و در تمام ساعات روز به روی زائرین باز بوده است.»

«بقیع » ومداح و«زیارتنامه خوان»داشت.

بارگاه بقیع محرابی هم داشته است. حرم بقیع خادمانی نیز داشته است. این خدام شامل کفش‌دار و زیارتنامه‌خوان بود. امین‌الدوله در سفرنامه خود می‌نویسد: «یکشنبه یازدهم محرم ۱۳۱۶ هـ.ق هوای بقیع و زیارت ائمه هدی کردم. آنجا جز حاج صادق یزدی و یک ضعیفه کفش‌دار و یک سقا کسی نبود. کلیددار، متولی و زیارتنامه‌خوان هنوز نیامده بودند.» همچنین در برخی سفرنامه‌ها برای حرم تزئیناتی ذکر شده و اینکه این حرم صحن نداشته است.

​

قبور ائمه بقیع و جناب عباس از قدیم‌الایام و بلکه پیش‌تر از قرن هفتم تا زمان تخریب دارای ضریح‌های متعددی ‌بوده‌‌اند که به مناسبت نزدیکی و اتصال قبور ائمه (ع) همه آنها در داخل یک ضریح و قبر عباس عموی پیامبر (ص) به علت فاصله آن با این قبور دارای ضریح مستقل بوده است. همه مورخان از ظرافت و زیبایی این ضریح‌ها تعریف و تمجید کرده‌اند.

توضیح مدیریت سایت -پیراسته فر:منبع این قسمت از مقاله سایت مشرق است که اندکی  اصلاحات انجام گرفته است.

کتابخانه آتاتورک تصاویر جدیدی از قبرستان بقیع قبل از تخریب را ضمن نود هزار قطعه به شکل آنلاین منتشر 

 تخریب قبور مدفون در«بقیع»وقبرستان ابوطالب

بقیع  ١۴۴٠هجری(عکس پایین)

​

هشتم شوال، سالروز تخریب  بقیع(بقی الغرقاد) به دست وهابیون  آل‌سعود است.

قبرستان ابوطالب قبر حضرت خدیجه تا سال ۱۳۰۳شمسی (۱۰۰ سال پیش)دارای بقعه و بنا بود اما در آن سال(همزمان باتخریب بقیع) به دستور ملک عبدالعزیز پادشاه سعودی ویران شد.

وهابیت فرقه ای   است که توسط استعمار انگلیس در اواخر قرن دوازدهم هجری توسط محمد بن عبدالوهاب(۱۱۱۴-۱۲۰۵ق) و محمد بن سعود و محمد بن سعود اختراع شد. دعوت سلفی را گسترش داد ، که منجر به تأسیس اولین دولت سعودی شد

​

 هشتم شوال، سالروز تخریب قبرستان بقیع ، تخریب بقاع متبرکه ائمه مظلوم (ع) مدفون در قبرستان بقیع در مدینه منوره توسط وهابیون سعودی  در هشتم ماه شوال سال ۱۳۴۴ هجری قمری (مصادف با ۲۱ آوریل ۱۹۲۶) 

تخریب قبوربقیع

​

پس از اشغال مکه، وهابیان به سرکردگی «عبدالعزیز ابن سعود» به مدینه روی آوردند و پس از محاصره و جنگ با مدافعان شهر، سرانجام آن را اشغال کرده و به تخریب قبور ائمه بقیع و دیگر قبور همچنین قبر ابراهیم فرزند پیامبر اکرم (ص)، قبور زنان آن حضرت، قبر ام‌البنین مادر حضرت اباالفضل العباس (ع) و قبر عبدالله پدر پیامبر (ص) و اسماعیل فرزند امام صادق(ع) و بسیاری قبور دیگر پرداختند .

«محمد ابن عبدالوهاب» از نسل یهودیان تازه مسلمان شده بود که در قرن دوازدهم به عنوان احیاگر تفکر «ابن تیمیه»، گذشته عبرت آموزی دارد. از تفکر دگراندیشی او در دوره جوانی تا گشت و گذار در همه بلاد اسلامی حتی ایران و آشنایی با همفر و تحت تاثیر قرارگرفتن او دراجرای ماموریت‌های همفر و آشنایی و همپیمانی او با محمد بن سعود همه نشان از دست نشاندگی ابن وهاب و تقویت این تفکر از سوی انگلیس دارد.

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:شیخ محمد بن عبدالوهاب (۱۱۱۴-۱۲۰۵ق) خود را بر اساس مبارزه باعنوان مبارزه با شرک و بدعت بعنوان هادی وراهنما به سران کشورهای  وشهرهای اسلامی نامه نوشت و زیارت«قبور»را پرستش بتها ، سنگها نامید.وعجیب اینکه مدعی سنت رسول خدا، حضرت محمد(ص)بود ، وسران  خواست تا به آغوش اسلام برگردند وبت پرستی وشرک را رها کنند.​

 ​

از یک حرم در سرزمینی که از خرابکاری خود تصرف کرده بودند ، در امان نماند ، بلکه آنها طبل می زدند ، آواز می خواندند و بناهای تاریخی مسلمانان را در مکه و مدینه تخریب می کردند. با این حال ، آنها در اجرای دستور شیخ ابن عبدالوهاب خود قادر به تخریب اتاق پیامبر ، تسطیح قبر او و تخریب گنبدی نبودند که بر فراز مرقد او برپا داشته شده است  . 

و هنگامی که مدینه را اشغال کردند ، برای اولین بار در ذیقعده ۱۲۱۷ ، سعی در تخریب گنبد سبزپیامبر داشتند ، اما خشم مسلمانان را از عدم سازش و جسارت حضور پیامبر (ص) دیدند ، که این امر آنها را وادار به بازگشت کرد. با این حال  آنها در برابر عواقب تخریب حرم حضرت محمد  آنها را از سرقت اتاقش و چپاول اشیا قیمتی که مسلمانان قرن ها در مجاورت وی نگه داشته بودند ، منصرف نکرد. از جمله آنچه وهابی ها تاج کسرا را دزدیدند ، آن شروان ، که مسلمانان هنگام فتح المداین ، شمشیر هارون الرشید ، گردنبندی که ز بیده (همسرهارون الرشید) ، و اشیای عتیقه منحصر به فرد سلاطین را غارت کردند.

جنایات درکربلا 

سعود بن عبدالعزیز (پدربزرگ بزرگ خاندان آل سعود) لشکری ​​متشکل از ششصد حاجی و چهارصد سوار را آماده کرد ، سپس با آنها در شهر صلح آمیز که بیشتر مردم آن از آن خارج شده بودند حمله کرد ، در۱۸ ذی الحجه  ۱۲۱۶ . روز عید غدیر بود که در آن شیعیان علی بن ابی طالب از حرم وی در نجف دیدن کردند و به او سلام کردند. وهابی ها از این فرصت استفاده کردند و در غیاب اکثر مردم آن ، به کربلا حمله کردند و کسانی را که در این شهر مقدس باقی مانده بودند ، کشتند. ابن سعود اسبهای خود را در ظرف حسینی بست ، و به پیروانش دستور داد تا قهوه را در راهروهای حرم بکوبند. این شاهدی بود بر اهانت این افراد در سینه هایشان ، و دشمنی ای که بر سر هرکسی که با پیامبر و خاندانش ارتباط دارند ، گرفتار شد. سپس وهابی ها شروع به تخریب هر آنچه در صحنه امام حسین (ع) به دست آنها می رسید ، کردند ، بنابراین آنها حصار زیبای حرم را بیرون کشیدند ، آینه های عظیم اطراف آن را تخریب کردند ، و اشیای قیمتی ، اشیا عتیقه و فرش و همه چیزهایی که زینت می کردند را غارت کردند. حرم مطهر ، لوسترهای بزرگ ، درهای کبوتر را شکسته و میله ها را شکستند و طلای تزئین سقف را بیرون کشیدند و می خواستند صفحات گنبد صحنه حسینی را بردارند ، اما به دلیل آن نتوانستند این کار را انجام دهند مقاومت و دوام ، و آنها گنبد را پوشیدند تا آن را از بین ببرند. سپس برای کاوش در مقبره خود و بیرون کشیدن آن اقدام کردند و پنجره مقبره را از جای خود بیرون کشیدند و آن را حمل کردند ، از جمله چیزهایی را که سرقت کردند ، درب خزانه مشهد را که در آن بود بیرون آوردند. عتیقه های گرانبهای اهدا شده به مهد کودک ، صدها سال پیش ، جمع شده بودند و آنها همه مهمات ارزشمند موجود در آن را به سرقت می بردند.

بویژه اینکه «محمد بن عبدالوهاب» در سال ۱۱۴۳ قمری مذهب تازه‌ای تاسیس کرد. هرچند ابن وهاب پیرو مذهب «احمد بن حنبل» بود و از این مذهب پیروی می‌کرد، اما تفکرهای افراطی که ریشه در عقاید تند ابن تیمیه داشت و می‌توانست در دنیای اسلام شقاق ایجاد کند موجب شد، این تفکر مذهب حنبلی مسلط و وهابی‌گری را به عنوان انجام آنچه که سنت رسول‌الله (ص) است را گسترش داده و با اصرار به این عقیده پافشاری کند که هر سنتی که پیامبر (ص) انجام داده درست است و بایستی استمرار یابد و غیر از آن بایستی از دین رخت بربندد.

یکی از تعهداتی که ابن وهاب به همفر داد، تخریب بارگاه و حرم شریف بزرگان دین بود که وقتی بنای عقیده وهابیت را با بن سعود آغاز کرد، عملیاتی کرد از زیارت قبور و توسل و استغاثه به پیامبر اعظم (ص) را ممنوع کرد و تصمیم به تخریب بناهای قبور ائمه و حتی حرم شریف  نبوی (ص) گرفت که در هشت شوال سال ۱۳۴۴ دست به کار شد و بناهایی که روی قبور ائمه بقیع و صحابه پیامبر(ص) بود را تخریب و تصمیم به تخریب خانه و حرم شریف نبوی (ص) گرفت که با پافشاری مسلمانان و دولت‌ها، از این کار صرف نظر کرد.

براساس اطلاعات ذکر شده در تاریخ، حضرت امام حسن (ع) در اتاقی متعلق به عقیل بن ابی‌طالب مدفون شده و از ابتدا بنایی روی حرم شریف حضرت بوده است.

یکی از جهانگردان غربی به نام "میستر" که به فاصله کوتاهی از ویرانی، حرم بقیع را دیده، ویرانی و خرابی آنجا را این‌گونه ترسیم می‌کند: "چون وارد بقیع شدم، آنجا را همانند شهری دیدم که زلزله شدیدی در آن به وقوع پیوسته و به ویرانه‌ای تبدیل شده است، زیرا در جای جای بقیع به جز قطعات سنگ و کلوخ به هم ریخته و تیرهای چوب کهنه چیز دیگری نمی‌توان دید. ولی این ویرانی‌ها و خرابی‌ها در اثر وقوع زلزله و یا حادثه طبیعی نبوده، بلکه با عزم و اراده انسان‌ها به وجود آمده بود و همه آن گنبد و بارگاه‌های زیبا و سفید رنگ که نشانگر قبور فرزندان و یاران پیامبر اسلام بود، با خاک یکسان گردیده است. "

«نخستین تخریب قبور مطهر ائمه‌ بقیع به دست وهابیون سعودی در سال ۱۲۲۰ هجری یعنی زمان سقوط دولت اول سعودی‌ها توسط حکومت عثمانی روی‌ داد، پس از این واقعه‌ تاریخی - اسلامی با سرمایه‌گذاری مسلمانان شیعه و به‌ کار بردن امکانات ویژه‌ای، مرقدهای تخریب‌ شده به زیباترین شکل بازسازی‌ شد و با ساخت گنبد و مسجد، بقیع به یکی از زیباترین مرقدهای زیارتی و در واقع مکان زیارتی - سیاحتی مسلمانان تبدیل‌ شد.»

درهمان سال  قبرستان «بفیع» در مدینه توسط ابن سعود پادشاه سعودی تخریب شد.

توضیح نگارنده-پیراسته فر:آرامگاه حضرت خدیجه تا سال ۱۳۰۳شمسی (۱۰۰ سال پیش)دارای بقعه و بنای بزرگی بود اما در آن سال به دستور ملک عبدالعزیز پادشاه سعودی ویران شد.

 درهمان سال  قبرستان «ابوطالب» در مکه  نیزتوسط ابن سعود پادشاه سعودی تخریب شد.

 بعد از مدتی «عبدالعزیز بن سعود»، پادشاه وقت عربستان اجازه مشخص کردن قبور ائمه بقیع را داد.

عبدالعزیز بن عبدالرحمن بن فیصل آل سعود(متولدذی الحجه ۱۲۹۲متوفی ربیع الاول ۱۳۷۳)چهاردهمین حاکم آل سعود واولین پادشاه  مدرن عربستان سعودی،در۱۵ سالگی به قطرتبعیدشد و سپس بحرین رفت .

«عبدالعزیز بن سعود» درسال ۱۳۲۰قمری(۱۲۸۱ شمسی)باکودتا به پادشاهی عربستان رسید و ۲۴سال بعدازبه قدرت رسیدن اقدام به تخریب قبور بقیع  کرد.

ودرآنجا به دستور « محمد بن عبدالله الرشید»امپراتوری عثمانی به کویت نقل مکان کرد(زمان محمد الصباح )،ملک عبدالعزیز(ملقب به شاهین صحرا) در شب ۲۱رمضان ۱۳۱۹ از کویت ،به ریاض حمله  با «شریف عبدالله بن الحسین» شریف مکه را آغاز کردند 

​​​

تا سال ۱۳۰۱ ق ، توانست کنترل زمینهایی را که تحت کنترل شریف حسین بن علی بود ، بدست آورد. عبدالعزیز با غلبه بر شریف حسین  تاجگذاری کرد،سلطنت پادشاهی  عربستان سعودی را بنیان نهد(تاقبل ازآن «شریف مکه»حاکم عربستان بود وبه امام مسلمین هم معروف بودند)،وی چهاردهمین حاکم عربستان ولی اولین پادشاه عربستان است.

قبرستان ابوطالب

​

و مقامات دیگرى براى او، و زنان بزرگى مانند آسیه بیان مى کند، پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نیز مقامات بزرگى براى خدیجه بیان فرموده است.

این قبرستان نام‌های «مَعْلاه»، «مقبره المَعْلاه» و «جَنّه المَعْلاه»،«قبرستان حَجون» و مقبره قریش یا مقبره بنی هاشم (درنزدایرانیان به «قبرستان ابوطالب» شهرت دارد)، در دامنه کوهی به نام حَجون قراردارد و امروزه در شمال شرقی مکه و بر سر دو راهی منتهی به مسجدالحرام و کوه حجون واقع است.

 بسیاری از شخصیت‌های مشهور در این مکان دفن شده اند که از جمله آن‌ها می‌توان به «خدیجه بنت خویلد»وقبر «قاسم و عبدالله» دو تن از فرزندان پیامبر، «عبدالمطلب» جد و «ابوطالب» عموی و شماری از صحابه حضرت محمد (ص) نظیر «عبدالرحمان بن ابی بکر» و «عبدالله بن زبیر» نیز در این مکان دفن شده اند. 

​

توضیح نگارنده-پیراسته فر:

پس از تخریب بقیع یک سال حج تمتع برگزار نشد و در عربستان هم ناآرامی‌هایی وجود داشت و نبود امنیت برای حضور مسلمانان در مکه مکرمه و همچنین اعتراض به اقدام سعودی‌ها، موجب شد تا حج برگزار نشود. اما یک سال پس از تخریب بقیع توسط وهابیون، یعنی در سال ۱۳۴۵ هجری قمری علامه «محمد‌حسین حائری اصفهانى» معروف به «صاحب الفصول» بعد از سفر به کربلا و زیارت امام حسین (ع) به سوریه می‌رود که در آنجا سفیر عربستان که متوجه حضور این فرد بانفوذ در بین علمای آن دوران می‌شود، به ملاقات او می‌رود و سفر حج تمتع را برای مسلمانان سفری ایمن عنوان می‌کند و از صاحب الفصول دعوت می‌کند که به حج مشرف شود که در آن زمان صاحب الفصول به حج می‌رود و اعمال حج را با امنیت به جا می‌آورد.

در مدینه ، نزدیک مسجد پیامبر اکرم و حرم پیامبر،قبرستان بقیع(بقی الغرقاد)واقع است که در آن زیارتگاه ها از چهار امام ( ا امام حسن مجتبی،  زین العابدین، امام  باقر  و امام  صادق) و همچنین زیارتگاه های ابراهیم فرزندپیامبر  وقبرفاطمه الزهراناپیداست،  

و برخی از همسران پیامبر (ص) وعمویش عباس بن عبدالمطلب و عمه هایش و همچنین اسماعیل بن امام جعفر الصادق (ع) و « فاطمه بنت اسد»مادر امام علی ، ام البنین   ،   حلیمه السعدیه و گروهی از اصحاب رسول الله ازجمله جابر بن عبدالله الانصاری درآن مدفونند.

معنی(غرقاد)بقیع

بقیع  : محلی که درختان در آن انواع مختلف انداخته می شدند ، و بوسیله آن باقی الغرقاد و الغرقاد: پیر خار خار نامیده می شد ، بنابراین بقیع خار نامیده می شد. -قرقاد چون این نوع درخت در آن زیاد بود اما قطع شد.

دکتر محمد البکری ، که یکی از نویسندگان کتاب «بقیع الغرقاد» است ، می گوید: پیامبر به حومه مدینه بیرون آمد و مکانی را برای دفن اصحاب خود جستجو کرد ، تا اینکه الباقی آمد و گفت: من دستور دادم این مکان و درختان «قرقاد» آنقدر زیاد بودند که نامیده می شدند. 

گفته شد: الباقی قبل از اسلام قبرستان بود و در مرثیه عمرو بن النعمان البیادی برای قومش ذکر شده بود:

این قبرستان بعد از اسلام ، فقط برای دفن مردگان مسلمان اختصاص داده شد و یهودیان مردگان خود را در مکان دیگری به نام (هاش کوکاب) ، که یک باغ واقع در جنوب شرقی الباقی است ، دفن می کنند.

و اولین مسلمان که در آن به خاک سپرده شد ، اسعد بن زراره انصاری بود ، و او یکی از انصار بود ، سپس پس از او همراه بزرگ عثمان بن مضحون به خاک سپرده شد ، و او اولین مسلمان مهاجر بود که ابراهیم ، فرزند پیامبر صلی الله علیه و آله ، به همین دلیل مسلمانان خواستار آن شدند و درختان را قطع کردند تا از محل برای دفن استفاده کنند.

گاهی اوقات، پیامبر قبر مسلمان مدفون را  علامت گذاری می کرد.

سپس گنبد و مقبره بر روی تعدادی از قبور توسط مومنان و به دستور علما ساخته شد ، همانگونه که از آن زمان ساختن قبور مقدسین مرسوم بود و دهها مورد از آنها در مدینه و مکه و اطراف آن وجود داشت.

در مدینه ، نزدیک مسجد پیامبر اکرم و حرم پیامبر،همان قبرستان بقیع(بقی الغرقاد)واقع است که در آن زیارتگاه ها از چهار امام ( ا امام حسن مجتبی،  زین العابدین، امام  باقر  و امام  صادق) و همچنین زیارتگاه های ابراهیم فرزندپیامبر  وقبرفاطمه الزهراناپیداست،  و برخی از همسران پیامبر (ص) وعمویش عباس بن عبدالمطلب و عمه هایش و همچنین اسماعیل بن امام جعفر الصادق (ع) و « فاطمه بنت اسد»مادر امام علی ، ام البنین   ،   حلیمه السعدیه و گروهی از اصحاب رسول الله ازجمله جابر بن عبدالله الانصاری درآن مدفونند.

هزاران پناهجو"سئوتا"اسپانیا

​درادامه شهرسئوتاراخواهیددید وتصاویرمهاجران رادرمحاصره پلیس وخبرنگاران

ورود ۵ هزار مهاجر به شهر "سئوتا "اسپانیا دریک روز

ورود این تعداد مهاجر به سئوتا طی یک شبانه روز که از راه دریا و زمین یک رکورد محسوب می‌شود.

دولت اسپانیا ۱۵۰۰ نفر از حدود شش هزار مهاجری که طی روزهای اخیر وارد سئوتا شده‌اند را به مراکش بازگرداند.

 بیش از ۳۰۰ مهاجر از کشورهای جنوب صحرای افریقا صبح سه شنبه سعی کردند به نحوی از حصار مرزی بین مراکش و ملیلیه عبور کنند. اما مقامات موفق شدند حدود ۲۰۰ تن از آن ها را از مرز برگردانند. گفته شده است که ۸۵ مرد و یک زن موفق به عبور از حصار مرزی شده اند.

 روز دوشنبه (۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۰) نیز حدود ۶۰۰۰ نفر از مراکش خود را به سئوتا، دیگر شهر خودمختار و برون مرزی اسپانیا رساندند.​

«پدرو سانچز»نخست وزیر اسپانیا  سفر برنامه‌ریزی شده خود به پاریس برای روز سه‌شنبه را به دلیل بحران جاری ناشی هجوم پناهجویان مراکشی به شهرهای فراساحلی این کشور لغو کرده است.

در بیانیه دولت اساپانیا آمده است: «آقای سانچز به دلیل تحولات اخیر در سئوتا ، از شرکت در اجلاس تأمین مالی اقتصاد آفریقا در پایتخت فرانسه صرف نظر کرده و قرار بود ظهر امروز در پایان نشست شورای وزیران سخنرانی کند.»​

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:مراکش برای رهایی از شر پناهجویان ناخوانده،تسهیلات ورودشان را به اسپانیافراهم کرد.

وزارت کشور اسپانیا شامگاه دوشنبه ۱۷ مه(۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۰) با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که در پی هجوم کم‌سابقه مهاجران به سئوتا به صورت اضطراری گارد غیرنظامی و نیروهای پلیس ملی در منطقه را با افزودن دویست مامور اضافی تقویت کرده است.

در بیانیه وزارت کشور اسپانیا با اشاره به توافقنامه‌ای که اخیرا میان مادرید و رباط، پایتخت مراکش برای بازگرداندن آن دسته از مهاجران غیرقانونی مراکشی به کشورشان که از طریق دریا شنا کنان خود را به سئوتا می‌رسانند، آمده است: «با مقامات مراکشی به صورت دائم در این خصوص در تماس هستیم.»

مسئولان فرمانداری شهر سئوتا در نخستین ساعات بامداد روز دوشنبه از افزایش بی سابقه شمار افرادی که از طریق سواحل مراکش واقع در چند کیلومتری جنوب این شهر خود را به این بخش از سرزمین فراساحلی اسپانیا واقع در شمال غرب مراکش می‌رسانند، خبر داده بودند.​

به ادعای مقامات فرمانداری سئوتا در میان مهاجران یک نفر که قصد داشت شناکنان خود را به این شهر ساحلی برساند در دریا غرق شد و جان باخت.​​

بنادرسئوتا و ملیلیه

وزارت کشور اسپانیا چند روز پیش در گزارشی اعلام کرده بود که از ابتدای سال جاری میلادی(دی ۱۳۹۹) تا اواسط ماه مه(هفته آخر اردیبهشت ۱۴۰۰) ۴۷۵ مهاجر از طریق مراکش وارد سئوتا شدند که این آمار نسبت به دوره مشابه در سال گذشته تقریبا بیش از دو برابر افزایش یافته است.

خبرگزاری فرانسه روز سه‌شنبه در گزارشی اعلام کرد که دولت اسپانیا ۱۵۰۰ نفر از حدود شش هزار مهاجری که طی روزهای اخیر وارد سئوتا شده‌اند را به مراکش بازگردانده است.

تنش بین اسپانیا-مراکش​

 ​

یورونیوزنوشت:برغم بیانیه وزارت کشور اسپانیا مبنی بر برقراری تماس دائم با مقامات مراکشی، روابط میان مادرید و رباط، متحد کلیدی اسپانیا در مبارزه با مهاجرت غیرقانونی،‌ طی هفته‌های گذشته با تنش‌هایی همراه شده است.

مراکش پس از آنکه اسپانیا« ابراهیم غالی» رهبر استقلال‌طلبان جبهه پولیساریو در صحرای غربی را برای درمان در خاک خود پذیرفت نسبت به این اقدام مادرید ابراز «ناخشنودی» کرد.

از سوی دیگر وزیر امور خارجه اسپانیا خانم «آرانچا گونزالس لایا» از تصمیم کشورش در پذیرش رهبر جبهه پولیساریو به عنوان اقدامی انسان‌دوستانه دفاع کرد و یادآور شد که اختلاف بر سر این موضوع با مراکش نمی‌تواند منشا ورود هزاران مهاجر به شهر سئوتا قلمداد شود.​

«خانم آرانخا گونزالس» در این خصوص تصریح کرد که این اقدام «تنها یک تصمیم ساده برای دادن پاسخی انسان‌دوستانه به درخواست کمک بشردوستانه فردی است که از نظر سلامت جسمانی در وضعیت ناپایدار و بسیار شکننده‌ای قرار دارد.»​

مناقشه در «صحرای غربی»(Western Sahara) مستعمره سابق اسپانیا که در نبود راه حلی قطعی، از سوی سازمان ملل در فهرست سرزمین‌های غیرخودمختار دسته‌بندی شده از ۴۵ سال پیش تاکنون مراکش را رو در روی جبهه پولیساریو، جنبش استقلال‌طلب تحت حمایت الجزایر قرار داده است.​

​دویچه وله نوشت:امروز سه شنبه،۱۸ می(۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰) بیش از ۸۰ مهاجر خود را از مراکش به شهر خودمختار «ملیلیه» رساندند که در سواحل شمالی قاره افریقا موقعیت دارد، اما متعلق به اسپانیا است.

مقامات محلی گفته اند که بیش از ۳۰۰ مهاجر از کشورهای جنوب صحرای افریقا صبح سه شنبه سعی کردند به نحوی از حصار مرزی بین مراکش و ملیلیه عبور کنند. اما مقامات موفق شدند حدود ۲۰۰ تن از آن ها را از مرز برگردانند. گفته شده است که ۸۵ مرد و یک زن موفق به عبور از حصار مرزی شده اند.

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:حصار مرزی که مراکش (راست) را از ناحیه ملیلای آفریقای شمالی اسپانیا (چپ) در نزدیکی نادور در مراکش جدا می‌کند

 روز دوشنبه (۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۰) نیز حدود ۶۰۰۰ نفر از مراکش خود را به سئوتا، دیگر شهر خودمختار و برون مرزی اسپانیا رساندند.

شماری از این مهاجران با استفاده از حلقه‌های شنا یا قایق‌های کوچک بادی خود را به این دو شهر اسپانیایی رسانده اند. همچنین مقامات گفته اند که در بعضی نقاط مرزی که ارتفاع آب کم است، مهاجران توانستند پای پیاده از مرز آبی بگذرند، در حالی که دیگران از مرز زمینی عبور کردند.​

اتحادیه اروپا تنها از طریق همین دو شهر «سئوتا و ملیلیه» با افریقا مرز زمینی دارد. به همین دلیل است که همواره مهاجران برای رسیدن به اروپا به امید یک زندگی بهتر تلاش می‌کنند از این مرز عبور کنند.​

بندرملیلا(ملیلیه)

نگارنده-پیراسته فر:مِلیلیه یکی از شهرهای خودمختار اسپانیا است که در سواحل شمالی قاره آفریقا قرار دارد، کرانه‌های مدیترانه‌ای کشور مراکش واقع است.

کشور«اسپانیا»کجاست؟

اسپانیا کشوری است در جنوب غربی قاره اروپا که همسایگان آن را از شمال فرانسه، از غرب پرتغال و از جنوب جبل الطارق تشکیل می‌دهند. شرق این کشور و اندکی از جنوب آن در مجاورت دریای مدیرانه قرار دارد.
 «اسپانیا »حدود ۴۷ میلیون نفر جمعیت،با ۵۰۶هزارکیلومتر مربع وسعت ،ششمین کشور پرجمعیت اروپا است واماازنظر«مساحت» پنجاه و دومین کشور بزرگ جهان است و ۸۰٪ مردم این کشور در شهرها ساکن هستند. در مادرید ۶ میلیون نفر و در بارسلونا ۵ میلیون نفر سکونت دارند.

پرتغال و اسپانیا با هم شبه جزیره‌  « ایبریا» تشکیل داده‌اند.

 قله آتشفشانی  کوه تیده( Teide)​

​

​ در مجاورت شهر« تنریف»(WTenerife) در «جزایر قناری» واقع شده است که ارتفاع آن حدوداً ۳۷۱۸ متر می باشد.

جزائرقناری

پایتخت اسپانیا «مادرید»است
 شهرهای اسپانیا عبارتنداز»
بارسلون،والنسیا،سبیا،ساراگوسا،مالاگا،مورسیا،پالماد مایورکا،لاس پالماس،بیلبائو،آلیسانته،کوردوبا،والادویلد،ویگو    خیخن،لاکرونیا،بیتوریا،گرانادا،الچه،ابیدو،سانتاکروس،بادالونا،کارتاگنا،تراسا،سابادل،موستولس،الکالا دهنارس ،پامپلونا،فونلابرادا،آلمریا،لگانس ،سان سباستین،سانتاندر،کاستلین،بورگوس،الباکته،الکورکن،ختافه،سالامانکا،لگرنیو،سن کریستوبال د لالاگونا،هوئلبا،باداخوس،تاراگونا،لریدا،ماربلا،لئون،کادیس و«ل اسپیتالت دلوبریگت» می باشد.

کاخ الحمبره و باغ های generallife واقع در شهر گرانادا »ازمعروف ترین مکان های توریستی  اسپانیااست.

آشنایی باکشور"هند"۲۹ ایالت هند+نقشه

آشنایی باکشورهندوستان

هند (India) یکی از کشورهای آسیای جنوبی است و با ۱ میلیارد و ۳۰۰ میلیون نفر، دومین کشور پر جمعیت و با مساحت۳٬۴۰۲٬۸۷۳ کیلومتر مربع، هفتمین کشور بزرگ جهان به‌شمار می‌رود. هند با کشورهای چین، نپال، تبت، میانمار، پاکستان، بنگلادش، چین و بوتان همسایه است و از باختر با دریای عمان و خلیج بنگال ، از خاور با خلیج فارس و از جنوب نیز با اقیانوس هند مرز آبی دارد.

ایالت های هند

 ۲۹ ایالت هندعبارتند از:آندراپرادش، اسام ،بیهار ، راجستان ،چتیسگر ، گوا ، گجرات، هاریانا ، هیماچال پرادش ، جارکند ، کرناتکا(میسور) ،سیکیم،پنجاب ،ناگالند ،میروزام ،مَهاراشترا،مانی ‌پور ، تامیل نادو ، اودیسا ،تریپورا ،اوتارانچاند،بنگال غربی ،تلانگانا

ایالت «آندِرا پرادِش»

« آندراپرادش»به مرکزیت حیدرآباد از ایالات جنوبی هند محسوب می‌شود و در همسایگی ایالت‌های تامیل نادو در جنوب، کارناتاکا در غرب و ماهاراشترا، مادیا پرادش و اوریسا در شمال بوده و خلیج بنگال در شرق آن واقع شده است.
وسعت ایالت آندراپرادش ۲۷۵۰۶۸ کیلومتر مربع بوده و از این حیث پنجمین ایالت هند محسوب می‌شود.
جمعیت تقریبی این ایالت نیز ۷۹ میلیون نفر است که بر اساس آمار رسمی ۱۳ درصد و بر اساس آمار غیر رسمی ۱۸ تا ۲۰ درصد آن مسلمان می‌باشند که از این تعداد حدوداً ۴۰۰ هزار نفر شیعه هستند. جمعیت حیدرآباد نیز بالغ بر ۷ میلیون نفر است که حدود ۴۵ درصد آن مسلمان و ۳۰۰ هزار نفر آن شیعه می‌باشند. همچنین ایالت آندراپرادش از سه بخش تلنگانا، رایالاسیما و آندرای ساحلی تشکیل شده که شهر حیدرآباد در بخش تلنگانا قرار گرفته است.

ایالت «آسام»

«اسام»یکی از ایالت های کشور هند می باشد که واقع در انتهای شمال شرقی آن کشور، میان برمه و بنگلادش و در دامنه ‌های هیمالیای شرقی واقع است.

مرکز ایالت آسام شهر «دیسپور» و بزرگ‌ترین شهر این ایالت،شهر «گوواهاتی» می باشد،این ایالت از شمال با کشور بوتان و آرونچال پرادش، از شرق با آرونچال پرادش و ناگالند و مانیپور، از جنوب با میزورام و مگه‌ لایا و از غرب با بنگال غربی، تری‌ پورا و بنگلادش هم‌ مرز می باشد.
ایالت «بیهار »

«بیهار»یکی از ایالت های کشور هند می باشد که مرکز آن شهر «پَتنه »است. این ایالت در جلگه پهناور ایندوس و گَنگ واقع شده‌ است و از مغرب به اوتارپِرادِش، از شمال به نپال، از مشرق به بنگال و بنگلادش، و از جنوب به اُریسه محدود است.

ایالت«راجـِستان»

«راجستان»بزرگ‌ترین ایالت هندوستان است. ایالت راجستان در شمال غربی هند واقع شده. در غرب آن پاکستان، در جنوب غربی آن گجرات، در جنوب شرقی آن مادیا پرادش، در شمال شرقی آن اوتار پرادش و هاریانا و در شمال آن پنجاب قرار دارد.
مساحت راجستان ۳۴۲٬۲۳۹ کیلومتر مربع و مرکز آن شهر «جیپور» است. منطقه راجستان از ۲۵۰۰ سال پیش از میلاد و پیش از آن مسکونی بوده‌است.
قبایل بهیل و مینا را نخستین ساکنان این منطقه می‌دانند. آریائیان .در حدود ۱۴۰۰ پیش از میلاد به راجستان آمدند و با پس راندن بومیان پیشین به سوی جنوب، برای همیشه در راجستان نشیمن گزیدند.
پشتون‌ها، ترک‌ها، ایرانی‌ها و مغول‌ها نیز بعدها به منطقه آمدند و با مردمان آن آمیختند.

ایالت «چتیسگر »

«چتیسگر »یکی از ایالات کشور هند می باشد که در مرکز کشور هند قرار گرفته است و از نظر وسعت دهمین ایالت هند به ‌شمار می ‌رود. این استان هفدهمین استان پرجمعیت کشور هند است و منبع برق و فولاد هند به ‌شمار می‌ رود. این ایالت یکی از ایالت‌ های پررونق هنداست ،مرکز این ایالت شهر« رایپور» است. در ۱۱ آبان ۱۳۷۹ این ایالت از ایالت مادیا پرادش جدا شد.
ایالت«گوا»

«گوا»در ساحل غربی کشور هند در منطقه «کونکان »واقع است که از شمال به ایالت ماهاراشتارا، از شرق و جنوب به ایالت کارانتاکا و از غرب به دریای عرب محصور است.  مرکز ایالت گوا شهر «پانجی»(پانجیم )می باشد،

«گوا»نام شهری بندری و ایالتی در حاشیه جنوب غربی هندوستان است. گوا شامل بندر گوا و شهر گوای کهنه در فاصله  ۴۰ کیلومتری آن می‌باشد.

ایالت «گُجَرات»

«گجرات»یکی از استان های کشور هند می باشد که صنعتی ‌ترین منطقه در کشور بزرگ هند محسوب می ‌شود. این استان از سوی شمال غربی به کشور پاکستان و از شمال شرقی به ایالت راجستان، از سوی شرق به مادیا پرادش و از جنوب به مهاراشترا محدود می ‌شود . مرکز ایالت گجرات شهر «گاندی‌ نگر »می باشد ،قبلاً« احمدآباد »که یک شهرصنعتی است مرکز تجاری گجرات محسوب می شود،مرکزگجرات بود .

ایالت گجرات یکی از مراکز مهم زرتشتیان یا پارسیان هند می باشد.

ایالت «هاریانا »

«هاریانا»یکی از ایالات شمالی کشور هند می باشد که در سال ۱۹۶۶ از ایالت پنجاب جدا شد. مرکز این ایالت شهر چندیگر »است واما بزرگ ‌ترین شهر آن« فریدآباد» است. این ایالت از ایالت ‌های صنعتی هند است و شهر گورگائون در این ایالت از مراکز فناوری اطلاعات و خودروسازی می باشد.
ایالت «هیماچال پِرادش » یکی از ایالات شمال غربی کشور هند می باشد که مرکز آن شهر شیملا است.
ایالت جامو و کشمیر ، جامو و کشمیر ایالتی در شمال غربی هند می باشد که مرکز تابستانی این ایالت شهر سرینگار و مرکز زمستانی آن شهر جامو است. بیشتر خاک این ایالت در رشته کوه ‌های هیمالایا واقع شده است. این ایالت از شمال شرقی با جمهوری خلق چین مرزهای مشترک دارد و با ایالت‌های هیماچال پرادش و پنجاب هند از جنوب و بخش تحت نظارت پاکستانی یعنی کشمیر آزاد و گلگت-بلستان از غرب و جنوب غرب هم‌ مرز است.

شهر شیملا (سیملا ) پایتخت ایالت هیماچال پرادش ،در شمال شرقی چندیگره در یال کوهپایه های هیمالیا واقع شده است.

ایالت «جارکند» 

«جارکند»یکی از ایالت های کشور هند می باشد که در شرق این کشور قرار گرفته است.  این ایالت در ۱۵ نوامبر ۲۰۰۰ از بخش جنوبی ایالت بیهار جدا شد و اکنون از شمال با این ایالت، از غرب با اوتار پرادش و چتیسگر، از جنوب با اوریسا و از شرق با بنگال غربی هم مرز می باشد. شهر صنعتی رانچی پایتخت ایالت جارکند(جارخند) است.

ایالت« کَرناتَکا »

«کرناتکا»یکی از ایالت ‌های جنوبی کشور هند می باشد که مرکز این ایالت شهر بنگالورو (بنگلور) است . بنگالورو شهری با جمعیت تقریباً ۶ میلیونی در هندوستان است.  این ایالت در گذشته ایالت میسور نام داشته که در سال ۱۹۷۳ میلادی به طور رسمی به کرناتکا تغییر نام پیدا کرده ‌است.

ایالت «اوریسا »

اوریسا(کالینگا)نوزدهمین ایالت بزرگ هند از نظر وسعت و یازدهمین از نظر کثرت جمعیت است و مرکز آن «بوبانسور »می‌باشد.

ایالت«اوریسا»در شرق کشور هندوستان در کنار خلیج بنگال واقع شده است.
سیکیم

ایالت«سیکیم»

«سیکیم» در شمال شرقی کشور هندوستان که در دامنه هیمالیاواقع است. این ایالت کمترین جمعیت در هند را دارد و پس از گوا دومین ایالت کوچک هند به حساب می‌آید. مرکز این ایالت شهر «گنگتوک» است.

 ایالت«پنجاب»

«پنجاب»در شمال غربی هند است که با استان پنجاب پاکستان در غرب و ایالت‌های جامو و کشمیر در شمال، هیماچال پرادش در شمال شرقی، هاریانا در جنوب و جنوب شرقی و راجستان در جنوب غربی هم‌مرز است.

واژه «پنجاب» ترکیبی از دو واژهٔ فارسی پنج و آب و به معنی «سرزمین پنج رود» است. این پنج رود، بیاس، جهلم، چناب، راوی و سوتلج نام دارند.
مساحت کل پنجاب برابر با ۵۰٬۳۶۲ کیلومتر مربع و جمعیت آن در سال ۲۰۰۰ برابر با ۲۴٬۲۸۹٬۲۹۶ نفر بوده‌است. مرکز ایالت پنجاب شهر «چندیگر» است که به صورت مستقل اداره می‌شود و به‌عنوان ناحیه‌ای مشترک، مرکز ایالت هاریانا نیز به شمار می‌رود. دیگر شهرهای مهم این ایالت شامل لودیانا، موهالی، امریتسار، پاتیالا و جلندر هستند.

ایالت «ناگالَند»

«ناگالند»یکی از ایالت‌های شمال شرقی کشور هند است. مرکز این ایالت شهر کوهیما و بزرگ‌ترین شهر آن دیماپور است. حدود ۸۴ درصد از مردم ناگالند از تیره‌های ناگا هستند که به زبان‌هایی از خانواده چینی - تبتی گویش می‌کنند.
جنبش جدایی‌خواهی ناگالند و سرکوب آن از سوی دولت هند از سال ۱۹۴۷ که هند مستقل شده تا کنون، ۲۵ هزار نفر قربانی گرفته است.

ایالت«میروزام»

«میروزام»در شمال شرقی هند که یکی از هفت ایالت خواهر هندوستان می‌باشد. مرکز این ایالت شهر «ایزوال» است. این ایالت با ایالت‌های تریپورا، آسام، مانیپور همسایه بوده و با کشورهای بنگلادش و میانمار مرز مشترک دارد.
در سال ۲۰۰۱ جمعیت این ایالت ۸۸۸.۵۷۳ بوده است.

ایالت«مگالایا »

«مگالایا »از ایالت‌های شمال شرق کشور هنداست. جمعیتی در حدود ۲ میلیون در آن زندگی می‌کنند و در هسایگی ایالت آسام قرار دارد. مناطق سرسبز و کوهستانی بسیاری دارد و مردم آن آب و هوای نسبتا سردی را در طول سال تجربه می‌کنند.
شهر «شیلانگ» مرکز  مگالایا می باشد.

ایالت «مَهاراشترا»

«مَهاراشترا»سومین ایالت بزرگ هند است و از نظر جمعیت پس از اوتار پرادش دومین ایالت به‌شمار می‌آید.
شهر «بمبئی»(مومبای)مرکز این ایالت می باشد،بمبئی یکی از مهمترین و پرجمعیت‌ترین شهرهای هند است.
 درآمد سرانه در این ایالت ۶۰ درصد بالاتر از میانگین ملی است.
شهر نظامی و دانشجویی «پونا »در این ایالت می‌باشد. در این ایالت تعداد زیادی از دانشجویان ایرانی و ایرانیان مقیم در هند زندگی می‌کنند. همچنین اغلب پارسیان هند در این ایالت مستقر هستند.

جامو -کشمیر کجاست؟
«کشمیر» بین ۳کشور چین، هند و پاکستان تقسیم شده است.

بیشترین منطقه «کشمیر »در اختیار هند است که «ایالت جامو و کشمیر» در این منطقه قرار گرفته که مهم‌ترین شهر این ایالت «سرینگر» پایتخت تابستانه «جامو و کشمیر» می باشد.

ایالت کشمیر مسلمان نشین (سنی و شیعه)

ایالت« جامو» هندو هستند.

مذهب منطقه «لاداخ»(لداخ) بودایی است که به «بودایی تبت» هم مشهور هستند.

«کشمیر آزاد» نیز تحت کنترل پاکستان است ( ایالت گلگت ، بلتستان ) پایتخت این منطقه «مظفرآباد» است.

منطقه « اقصای»(اکسای) در مجاورت مرز چین قرار دارد و تحت کنترل این کشور است که عمدتاً کوهستانی و خالی از سکنه است. به همین دلیل هند و پاکستان تاکید جدی برای بازپس‌گیری این منطقه از را چین ندارند. این منطقه از جنگ یک ماهه ۲۰ اکتبرتا ۲۱ نوامبر۱۹۶۲(آبان ۱۳۴۱) که بین هند و پاکستان درگرفت در اختیار چین می‌باشد.

استقلال هندوپاکستان بطورهمزمان

جامو و کشمیر شمالی‌ترین ایالات جمهوری هند است.مرکز تابستانی این ایالت شهر سرینگار و مرکز زمستانی آن شهر جامو است.

ایالت جامو و کشمیر به سه ناحیه تقسیم می‌شود: جامو، کشمیر و لِداخ .

جامو و کشمیر تنها ایالت هند با اکثریت مسلمان است. ۶۷٪جمعیت این ایالت پیرو اسلام هستند و در دره کشمیر این آمار به ۹۵٪می‌رسد.،بیشتر مردم جامو و کشمیر به زبانهای کشمیری، اردو، دوگری، پاهاری، بالتی، لاداکی، پنجابی، گوجری، و دادری صحبت می‌کنند. 

بیشتر خاک این ایالت در رشته کوه‌های هیمالایا قرار گرفته است. این ایالت از شمال شرقی با جمهوری خلق چین مرزهای مشترک دارد و با ایالت‌های هیماچال پرادش و پنجاب از جنوب و بخش تحت نظارت پاکستان کشمیر معرف به کشمیر آزاد و منطقه شمالی کشمیر از غرب و جنوب غرب هم‌مرز است. منطقه سابق شاهنشین جامو و کشمیر مورد مناقشه بین کشورهای چین، هند و پاکستان است. ایالت هندی جامو و کشمیر توسط پاکستان به‌نام کشمیر اشغال‌شده هند نامیده می‌شود. حاکمیت این منطقه مورد اختلاف هند و پاکستان است و حتی منطقه اقصای چین که تحت تصرف چین است مورد ادعای هند بوده و دولت هندوستان اقصای چین را جزو ایالت جامو و کشمیر می داند. جامو و کشمیر هجدهمین ایالت پرجمعیت هند است؛ جمعیت این ایالت در سال ۲۰۰۱میلادی برابر با ۱۰٬۱۴۳٬۷۰۰ نفر بوده‌است.

در ۱۴ آگوست ۱۹۴۷(۲۲ مرداد ۱۳۲۶) دولت پاکستان (پاکان) اعلام استقلال کرد.
۱۵آگوست ۱۹۴۷(۲۳ مرداد ۱۳۲۶) هند از قیومت انگلیس خارج شد(اعلام استقلال کرد)
دراین تحولات وتعیین خط مرزی هندوپاکستان،مردم درصددانتخاب کشورخودشدند.
مسلمان ایالات جامو وکشمیر خواستار پیوستن به پاکستان بودند، اما «حاکم »هندوی این ایالت ،سرناسازگاری بااسلام داشت،تمایل اهالی بربقای وطنشان نداشت.

توضیح نگارنده-پیراسته فر:اصرار حاکم«دوگرا»براخراج مسلمانان ،آتش جنگ را دراین منطقه روشن کرد که حاصلش فاجعه انسانی بود، چهارده هزار مسلمان دراین درگیری کشته شدند ومنازل مسلمانان رابه آتش کشیدند.
تعدادکشته های مسلمانان رادرطول یک سال ،بالغ‌ بر یک‌صد هزار نفرنوشته اند.
البته این تعداد کشتار،فقط مربوط به ایالت جامووکشمیرنبود،بلکه مسلمانان دیگرایالتهابه حمایت ازهموطنان خودبرخواستند.
لازم به ذکراست که مسلمان ازسالهای قبل ازاستقلال(۱۶ سال پیش) موردستم حاکمان این مناطق بودند،یعنی در سال ۱۹۳۱ در پی اهانت نظامیان سلسله دوگرا به قرآن، اولین انتفاضه مردم مسلمان جامو و کشمیر شکل گرفته بود.

حاکم دوگرا در ۲۷ اکتبر ۱۹۴۷(۴آبان۱۳۲۶) قرار داد الحاق به هند را امضا کرد و این قرارداد مبنای ادعای ارضی هند بر منطقه خودمختار کشمیر گردید. در همین روز ارتش هند وارد کشمیر شده و اولین جنگ از سه جنگ میان هند و پاکستان در ۱۹۴۷(مرداد ۱۳۲۶) آغاز شد و تا ژانویه ۱۹۴۹(بهمن۱۳۲۷)با دخالت سازمان ملل متوقف گردید.

شورای امنیت سازمان ملل طی قطعنامه شماره ۴۷ ضمن تقاضا برای توقف جنگ از دو کشور می خواهد که نیروهای نظامی و شبه نظامیان وابسته را از مناطق درگیری عقب رانده و از طریق برگزاری همه‌پرسی در ایالات جامو و کشمیر، حق تعیین سرنوشت برای الحاق به پاکستان یا هند را به مردم این کشور اعطا نمایند. اما در عمل نه عقب‌نشینی دو کشور محقق شد و نه برگزاری همه پرسی. در مجموع بعد از جنگ ۱۹۴۷(مرداد ۱۳۲۶) که در آن شمار کشته‌های پاکستان تقریبا ۶ برابر تلفات هند بود، مرز میان هند و پاکستان م شکل گرفت.

کارگیل:در ۲۰۵ کیلومتری سرینگر(مرکز کشمیر اشغالی) است و ۱۴۰۰۰۰ هزار نفر جمیعت دارد که ۹۰ درصد اهالی آن شیعه هستند.

لداخ: با ۳۰۰۰۰ نفر جمعیت که ۵۲ درصد آن مسلمانند و ۹۰ درصد مسلمانان شیعه هستند.

سرینگر: مرکز ایالت جامو و کشمیر با جمعیت ۹۰۰۰۰۰ نفری که ۹۴ درصد آنان مسلمانند و ۲۶ درصد مسلمانان شیعه.

ایالت «جامو و کشمیر» که تحت اشغال هند، حدود ۱۰۱۴۳۷ کیلومتر مربع وسعت دارد و درحالیکه۶سال پیش (طبق سرشماری سال ۱۳۹۰) بیش از ۱۲ میلیون نفر جمعیت داشته‌ است.

منطقه تحت کنترل پاکستان از «کشمیر آزاد» به پایتختی «مظفرآباد» ۵۶۱۹کیلومتر مربع مساحت داردو ایالت «گیلگت» بلتستان ۷۲۴۹۶کیلومتر مربع مساحت دارد و مساحت مناطق عمدتاً خالی از سکنه تحت کنترل چین هم ۴۲۶۸۵ کیلومتر مربع می باشد.

سرزمینهای مورداختلاف «هند و پاکستان »حول موضوع کشمیر تا جنگ ۱۹۶۵(۱۳۴۳شمسی) متشنج باقی ماند.
در سال ۱۸۴۶میلادی( ۱۲۲۴شمسی)، خان منطقه «مهاراجه گلاب سینک» امتیاز خرید کل سرزمین ایالات جامو و کشمیر را در تاریخ ۱۶ مارس ۱۸۴۶(۲۵اسفند ۱۳۲۶) به قیمت هفت و نیم میلیون روپیه طی قراردادی به نام «عهدنامه امریتسر» Amritsar(شهری در ایالت پنجاب) از آنان خریداری کرد و تا سال ۱۹۴۷(مرداد ۱۳۲۶) قریب به صد سال خاندان هندو مذهب دوگرا بر ایالات مسلمان‌نشین جامو و کشمیر حاکم گردید.

ابوالفضل زارعی (رایزن سابق سیاسی سفارت ایران در هند)می گوید:« ایالت کشمیر» شامل بخش‌های پاکستان و هند و چین حدود ۲۲۲ هزار کیلومتر مربع مساحت دارد. از این مقدار حدود ۱۰۱ هزار کیلومترش تحت کنترل هند است که به «جامو و کشمیر »معروف است. حدود ۷۹ هزار کیلومتر دیگرش در اختیار پاکستان است که با عنوان «کشمیر آزاد »و منطقه‌ی «گلگیت بلتستان» شناخته می‌شود که منطقه‌ی «قره‌قروم »نیز در این ناحیه است. ۴۲۶۵۰ کیلومتر آن هم در اختیار چین است. بخشی از این ۴۲۶۵۰ کیلومتر را چین در جنگ سال ۱۹۶۲ تصرف کرد و بخشی را نیز دولت پاکستان به چین هدیه داده است. البته این منطقه کوهستانی است و تقریباً خالی از سکنه به حساب می‌آید و البته به لحاظ ارتباطی و سوق‌الجیشی بسیار حائز اهمیت است. پس از آغاز و راه‌اندازی پروژه‌ی «وان بلت وان رود» (راه ابریشم جدید) چین که از این منطقه می‌گذرد و نیز به سبب راه ارتباطی چین با پاکستان و بزرگراه قره‌قروم، الان چین هم روی آن حساس شده است. به لحاظ منابع طبیعی نیز بحث آب و محصولات کشاورزی و مزارع برنج و باغات سیب و انار و سردرختی کشمیر معروف است. یعنی کلا یک منطقه‌ی بسیار مستعد و با پتانسیل بسیار بالایی است./پایان اظهارات زارعی.

توافقنامه ها
تاکنون سه توافقنامه بر سر کشمیر بین دو کشور امضا شده است:
توافقنامه اول در سال ۱۹۴۸(۱۳۲۷شمسی) که به نوعی ترک مخاصمه بود. و سازمان ملل نیز آن را تایید کرد. از سال ۱۹۴۸ تاکنون نیروهای حافظ صلح سازمان ملل متحد در کشمیر حضور دارند.
توافقنامه دوم در۳ژوئیه ۱۹۷۲(۱۲تیر ۱۳۵۱) «شمیلا» میان هندو پاکستان امضا شد. بر اساس این توافقنامه خط آتش بس که در توافقنامه ۱۹۴۸تعیین شده بود به عنوان خط کنترل تصویب شد. این خط به عنوان خط مرزی پذیرفته نشد.
سومین توافقنامه «ایندوس» است که آب این منطقه را بین هند و پاکستان تقسیم شده است.

در این منطقه ۶ رودخانه بسیار مهم وجود دارد که به سمت سرزمین‌های هند و پاکستان سرازیر می شود که عمدتا سر چشمه این رودها در منطقه کشمیر تحت کنترل هند قرار دارد. بر اساس این توافقنامه سه رودخانه در اختیار هند و سه رودخانه در اختیار پاکستان قرار گرفت.

سند«ایندوس»توافقنامه های مشترک آب با کشورهای همسایه خود مانند نپال ، بوتان ، بنگلادش و چین است.
سند (ایندوس) که از فلات تبت سرچشمه گرفته و پس از عبور از جامو و کشمیر ،گلگیت و بلتستان ،بخش میانی پاکستان را پیموده و در نزدیکی بندر کراچی به دریای عرب می ریزد.
چرخه سند که از ذوب برف های رشته کوه هیمالیا تشکیل می شود شامل رودخانه ایندوس ،هلوم ،چناب ،کابل و روخانه های راوی ، سوتلج و بیز است .