پیراسته فر

علمی،تحقیقی و تحلیلی

پیراسته فر

علمی،تحقیقی و تحلیلی

زلزله "افغانستان" ولایت پکتیکا ۶.۱ ریشتر

۱۰۰۰ نفرکشته شدند و ۱۵۰۰ نفر مصدوم

زلزله درافغانستان، ولایت «پکتیکا»ولسوالی های برملا، زیروک، ناکا و گایان (مرز پاکستان)

دیروز،سه شنبه( ۳۱ خرداد ۱۴۰۱) سالگرد سی ودومین  زلزله  ۷٫۴ ریشتری « رودبار»گیلان بود.

زمین‌لرزه‌ای به بزرگی ۶.۱ ریشتر ساعت ۱:۲۴ بامداد چهارشنبه(۱ تیر ۱۴۰۱) ۴۴ کیلومتری شهر «خوست» در جنوب شرقی افغانستان ،در عمق ۵۱ کیلومتری زمین .

به گزارش منابع دولتی افغانستان، شمار کشته‌شدگان این زمین‌لرزه بیش از ۱۰۰۰ نفر و تعداد زخمیان نیز بیش از ۱۵۰۰ نفر است.

به نوشته رویترز، از سال ۲۰۰۲ تاکنون این مرگبارترین زلزله‌ای است که در افغانستان رخ داده است.

بنا به اعلام مقامات حکومت طالبان، تاکنون آمار کشته‌های این حادثه در افغانستان بیش از هزار نفر گزارش شده، اما این مقامات در عین حال تأکید کرده‌اند که احتمال افزایش آمار قربانیان «به‌طور قابل ملاحظه» وجود دارد.

برخی منابع خبری از جمله خبرگزاری «دولتی باختر» وابسته به طالبان نیز اعلام کرده‌اند که در نتیجه این زمین‌لرزه در شهرستان‌های ولایت «پکتیکا» دست‌کم ۲۵۵ نفر جان باخته‌اند.

خبرگزاری باختر همچنین به نقل از «شبیر احمد عثمانی» رئیس اطلاعات و فرهنگ طالبان در خوست، نوشت که در نتیجۀ زمین‌لرزۀ دیشب در ولسوالی سپیرۀ این ولایت ۲۵ تن کشته و ۹۵ تن دیگر زخمی شده‌اند.

به نوشته رادیو آزادی، تلفات زمین‌لرزۀ شب گذشته در» ولایت‌های پکتیکا»شهر «خوست» و «ننگرهار» به «۹۲۰ کشته و بیش از ۶۰۰ زخمی» رسیده است.

«شرف‌الدین مسلم» مقام امور رسیدگی به حوادث در حکومت طالبان، صبح چهارشنبه در یک کنفرانس خبری این آمار را تأیید کرد و خبر داد که برای کمک به زلزله‌زدگان در این ولایات یک میلیارد افغانی کمک نقدی منظور شده است.

به‌گفته آقای مسلم، در اثر این زمین‌لرزه هزاران خانه حتی چندین روستا به طور کامل تخریب شده و بیشترین تلفات در ولسوالی برمل پکتیکا از میان «زنان و کودکان» بوده است.

هنوز گزارشی از میزات تلفات در پاکستان منتشر نشده، با این حال مرکز لرزه‌نگاری مدیترانه اروپا اعلام کرد که این زمین‌لرزه را حدود ۱۱۹ میلیون نفر در پاکستان، افغانستان و هند احساس کرده‌اند

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:طبق اعلام مرکز لرزه‌نگاری آمریکا، کانون این زلزله در ۴۴ کیلومتری شهر «خوست» در جنوب شرق افغانستان و در عمق ۵۱ کیلومتری از سطح زمین بوده است.

ساکنان مناطق تا شعاع ۵۰۰ کیلومتری مرکز زلزله نیز تکان‌های آن را احساس کرده‌اند.

دیروز،سه شنبه( ۳۱ خرداد ۱۴۰۱) سالگرد سی ودومین سالگرد زلزله  ۷٫۴ ریشتری « رودبار»گیلان بود که در(۳۱ خرداد ۱۳۶۹ )ساعت ۳۰ دقیقه بامدادرخ داد که منجربه کشته شدن ۳۵هزار نفر  وبی خانمانی  ۵۰۰ هزار نفر شد.

برای اطلاع به این لینک مراجعه کنید:

زلزله رودبار۳۱ خرداد ۱۳۶۹ ساعت ۳۰ دقیقه بامداد

زندگی عجیب قورباغه ها"تفاوت وزغ"باقورباغه

​قورباغه ای که ازراه دهان زایمان می کند مادر پس از لقاح، تخم های خود را قورت می دهد وبعداز به مدت شش هفته زایمان می کند

زندگی عجیب قورباغه ها/ از بلعیدن غذا با چشم تا باروری در معده وتولدازدهان

شباهت ها وتفاوت ها  قورباغه با وزغ ۷۰۰ نوع قورباغه

وزغ و قورباغه هردو ۲دوزیست هستند،عمر شان به ۳۰  می رسد.

وزغ و قورباغه متعلق به یک راسته« آنورا»(Anura) هستند.

« وزغ»(toad) پوست دارای برجستگی های تاول مانند ولکه دار هست و به رنگ سبز ناخوشایند می باشد. پرده  ی بین انگشتان پاآنمو(NMO) دارد. سر تقریبا گرد است و در حرکتشان کند هستند.جهش های خیلی بلند ندارند.

 «قورباغه»(frog) دارای پوستی بُرّاق( سبز رنگ) است. سر مثلثی دارد . پرده شنای مشخص بین انگشتان پا وجود دارد.


معمولاً «وزغ» بزرگتر از «قورباغه» است

معمولاًوزغ ها در مناطق سایه و تاریک و دور از برکه زندگی می کنند اما برای تولید مثل به آب برمیگردند. اما قورباغه ها در اطراف آب زندگی میکنند.

«وزغ ها» کنار پرده ی صماخ(پرده ی شنوایی) غده ی سمی بنام «پاراتیروئید» دارند که ماده ای بنام «بوفاتین» ترشح میکنند.ولی قورباغه ها فاقد آن هستند.

قورباغه ها تخم های توده ای در آب میگذارند اما وزغ ها تخم ها را به صورت خطی در آب میریزند.

«قورباغه»اندامی صاف،لیزولزج و کشیده دارد.

اما «وزغ » دارای پوستی خشک و زگیل وار می باشد.بیشتر قورباغه ها دندان دارند ولی وزغها فاقد دندانند،پوزه  قورباغه مثلثی شکل است در حالی که پوزه  وزغ دایره مانند است.

«قورباغه نر» دارای یک کیسه ی تشدید صوت یا «رزوناتور»(Resonator)در حد فاصل آرواره ی پایین و بالا است اما وزغ نر دارای یک کیسه ی تشدید صوت در زیر گلو می باشد .
قورباغه ها درحرکت،جهنده اند، اما وزغ ها آهسته راه می روند.
«پاهای قورباغه» نسبت به دست ها بلند تر است بنابراین حرکت آنها در آب به صورت جهشی است ولی «پاهای وزغ »نسبت به دستها اختلاف چندانی ندارد بنابراین حرکت آنها در خشکی مدلی از راه رفتن است .

تعداد تخمهای قورباغه ها به ده هزارمی رسد
تخم گذاری قورباغه ها به صورت توده ای و انبوه انجام می گیرد ولی تخم گذاری وزغ به صورت رشته ای(خطی) است .


«وزغ های نر» در مجاورت بیضه ها عضوی«بیدر» دارند که «قورباغه نر» فاقد آن می باشد .
هر۲ دارای غدد سمی پراکنده در سطح بدن خود هستند اما وزغ ها علاوه بر این غدد دارای یک جفت غده ی بسیار سمی در پس چشمها هستند . این غدد سمی در مواردی باعث حساسیت های شدید پوستی می شوند.

قورباغه اندامی صاف،لیز و کشیده دارد  اما وزغ خپله و دارای پوستی خشک و زگیل وار می باشد
.بیشتر قورباغه ها دندان دارند اماوزغها فاقددندان هستند 

رنگ و بافت پوست: رنگ وزغ ها قهوه ای تر است در حالی که قورباغه ها به سمت سبز تمایل دارند. بافت پوست وزغ زگیل، برآمدگی و برآمدگی است در حالی که قورباغه پوست صاف تری دارد.
زیستگاه: وزغ ها در مکان های باتلاقی زندگی می کنند و می توانند در خشکی زنده بمانند در حالی که قورباغه ها مکان های پرآبی را ترجیح می دهند و می توانند در زیر آب زندگی کنند.
تحرکات: قورباغه ها چابک تر هستند زیرا می توانند تا ۲۰ برابر قد خود بپرند در حالی که وزغ ها فقط می توانند تا نیمی از قد خود بپرند.
ویژگی‌های پوست - صورت و پاها: معمولا قورباغه‌ها لاغر و ظاهری ورزشکار با جثه‌های باریک دارند، در حالی که وزغ‌ها چمباتمه‌تر و چروک‌تر هستند و بدنی پهن‌تر دارند.
تخم‌ریزی : تخم‌ها و بچه‌های «آنورا»(Anura) می‌توانند به تشخیص آنها کمک کنند.
رنگ و بافت پوست
یکی از بارزترین تفاوت های قورباغه ها و وزغ ها در بافت و رنگ پوست آنهاست. قورباغه ها پوست صاف و براقی دارند که کمی مرطوب است، بنابراین می تواند کمی لزج به نظر برسد، اگرچه معمولاً اینطور نیست. پوست آن‌ها به رنگ‌های سبز، زرد یا قهوه‌ای اما بیشتر سبز است.

تفاوت  درتولید مثل(تخم ریزی)

قورباغه ها و وزغ ها هر ساله به محل تولید مثل (محل تولد) خود باز می گردند . عموماَ نرها زودتر از ماده ها به آبگیرها می رسند و محدوده جفت گیری خود را مشخص می کنند. هنگامی که ماده ها به محل می رسند ، نرها بوسیله آوازهای مخصوص آنها را به درون آبگیر دعوت می کنند . در صورتی که ماده ها به آواز نرها جواب بدهند ، نرها بوسیله پاهای جلویی آنها را می گیرند . وقتی ماده ها تخم ریزی می کنند ، نرها بوسیله اسپرم تخمها را بارور می کنند.

تفاوت جفتگیری قورباغه ها با وزغ ها


همه ی قورباغه ها از طریق جنسی تولید مثل  می کنند و تخم می گذارند.

تقریبا در تمام قورباغه ها ، عمل بارور کردن تخم به جای داخل بدن، در خارج از بدن قورباغه ماده رخ می دهد. قورباغه ی ماده تخم های خود را آزاد می کند و قورباغه نر «اسپرم» خود را در همان لحظه آزاد می کند.


برای این که مطمئن شوند که اسپرم ها به تخم ها می رسد، قورباغه نر و ماده در حالتی شبیه به تولید مثل قرار می گیرند که آن را«آمپلکسوس» (amplexus) می نامند که این ماده بنام «embrace»نیزمعروف است که به معنای در آغوش گرفتن است.

«قورباغه نر» بر پشت قورباغه ماده سوار می شود و پاهای خود را دور ماده قلاب می کند.
قورباغه ها می توانند ساعت ها یا حتی چند روز در حالت« آمپلکسوس» بمانند تا ماده تخم های خود را چه کم به تعداد یکی یا زیاد به تعداد صدها تخم ، آزاد کند.

غذای قورباغه

در حقیقت قورباغه ها به طور کلی گیاه خوار نیستند و گوشت هم میخورند.
قورباغه ها حشرات ، حلزون ها ، عنکبوت ، کرم و حتی ماهی های کوچک را هم میخورند حتی برخی از قورباغه های بزرگ تر نیز موشش هم میخورند!

زبان چسبنده قورباغه ها  در عرض یک ثانیه بیرون می آید و طعمه به آن می چسبد و قورباغه قبل از اینکه طعمه بتواند واکنشی از خود نشان بدهد ، زبان خود را جمع می کند!

رژیم غذایی قورباغه ها نیز با بزرگسالان متفاوت است. قورباغه ها معمولاً گیاهخوار هستند و غذای مورد علاقه آنها جلبک است. آنها همچنین در صورت وجود، برگ های حوض را می تراشند. اگر می خواهید به بچه قورباغه ها غذا بدهید ، سبزی ها ازجمله کاهو، کلم بروکلی، اسفناج .

با این حال، قورباغه ها دقیقاً حساس نیستند. بیشتر گونه‌ها در مرحله قورباغه گوشتخوار هستند، اما تقریباً همه قورباغه‌ها حشرات، لارو پشه‌ها، قورباغه‌های کوچکتر یا حتی لاشه را می‌خورند. در واقع، چندین گونه مشخص شده است که در مرحله قورباغه آدمخوار هستند، و قورباغه هایی که زودتر پاهای خود را رشد می دهند، احتمال بیشتری دارد که خورده شوند، بنابراین افرادی که دیر شکوفه می کنند، احتمال زنده ماندن دارند.

آن ها هم چنین از پشه ها ، پروانه ، سنجاقک نیز تغذیه می کنند و انواع بزرگتر آن ها حشرات بزرگ تر مثل ملخ و بچه لاک پشت و حتی قورباغه های کوچک تر را نیز می خورند!


قورباغه ها در زمره عجیب ترین جانوران جهان قرار دارند و جالب اینکه از معدود حیواناتی هستند که مردم جهان نگاه متفاوتیی نسبت به آنها دارند. با این حال زندگی این حیوان ناشناخته های زیادی دارد.

 از اینکه قورباغه با چشمانش غذا را می بلعد تا انبوهی از نکات عجیب دیگر، زندگی این جانور مملو از ناشناخته های خواندنی است.

شاید بارها شنیده باشید که می گوید " چشمانش بزرگتر از معده اش است". اما در برخی موارد چشمان بزرگ کارایی خاصی پیدا می کنند. حقیقت این است که بسیاری از قورباغه ها با چشمانشان غذا را می بلعند.

«کریستوفر راکسوورتی» خزنده شناسی از موزه تاریخ طبیعی آمریکا می گوید: واقعیت این است که به محض وارد شدن غذا در دهان، طی یک فرآیند شگفت انگیز کره چشم قورباغه پایین آمده و به فرآیند بلع غذا کمک اصلی را می کند.

بیشتر قورباغه ها تخم گذارند اما حیرت آور آن است که برخی گونه های این حیوان قورباغه زنده به دنیا می آورند.

مطالعه جدیدی در این زمینه نشان می دهد گونه ای قورباغه در اندونزی شناسایی شده که به جای تخم گذاری، بچه قورباغه زنده به دنیا می آورد.

محققان دو گونه خاص از قورباغه را نیز شناسایی کرده اند که نحوه تخم گذاری و بارورسازی آنها بسیار عجیب است.

جنس ماده این قورباغه ها که بومی استرالیا هستند به طور طبیعی تخم گذاری می کند و در ادامه قورباغه نر با ریختن اسپرم ها بر روی تخم ها به باروری آنها کمک می کند. اما قسمت عجیب تر داستان تازه از اینجا آغاز می شود.

از این مرحله به بعد قورباغه ماده تخم های بارور شده را می بلعد. جالب اینکه برای حفظ تخم ها آنزیم های هضم کننده غذا از کار می افتند. پس از مدتی که بچه قورباغه ها به دنیا می آیند از دهان مادر خارج می شوند.

بارورسازی تخم ها در دنیای قورباغه ها مدل های عجیب دیگری هم دارد.

گونه ای از این حیوان به نام (Pipa pipa) وجود دارد که می توان آن را یکی از عجیب ترین قورباغه های دنیا به شمار آورد. این حیوان که شبیه یک پنکیک است تمام عمر خود را در آب سپری می کند. پس از جفت گیری نر و ماده، قورباغه ماده تخم هایش را در آب رها کرده و از این لحظه به بعد وظیفه قورباغه نر آغاز می شود. حیوان شروع به جمع آوری تخم ها کرده آن را بارور می کند. پس از این مرحله تخم های بارورشده بر روی بافت اسفنجی شکل پشت حیوان ماده قرار می گیرند تا در آنجا رشد کنند.

موزه تاریخ طبیعی آمریکا اعلام کرده که قورباغه ها اندازه های متنوعی هم دارند. بزرگترین قورباغه جهان در غرب آفریقا زندگی می کند و ۳۸ سانتیمتر طول و جالب اینکه ۳.۲ کیلوگرم هم وزن دارد./۲۳ دی ۱۳۹۳خبرگزاری مهر.                                                             

زایمان قورباغه ها

تولد نوزاد ازراه دهان
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:کشف گونه ای از قورباغه که بچه های خود را در شکم پرورش می دهد، دنیای علم را حیرت زده کرد. هنگامی که قورباغه ماده  بنام«Rheobatrachus silus» در سال ۱۹۷۳ در جنوب شرقی «کوئینزلند» استرالیا پیدا شد، مشاهده شد که او از طریق دهان خود جوان زنده به دنیا می آورد!

طول ماده ها حدود ۵ سانتی متر بود، در حالی که نرها کوچکتر بودند و تقریباً ۴ سانتی متر بودند.

قورباغه مادر پس از لقاح تخم های خود را قورت می دهد و سپس تغذیه را متوقف می کند. به مدت شش هفته یا بیشتر، این تخم‌ها رشد می‌کنند و از نوعی مرحله قورباغه عبور می‌کنند، همه در داخل معده، بدون اینکه هضم شوند یا در امتداد روده منتقل شوند.

معده قورباغه « اسید هیدروکلریک» و »آنزیم» قدرتمندی ترشح می کند که با هم هر چیزی را در معده تجزیه کرده و هضم می کند. با این حال،»ژله اطراف تخم‌» حاوی ماده شیمیایی خاصی است که نه تنها تولید اسید را قطع می‌کند، بلکه به نظر می‌رسد از تخلیه محتویات معده به داخل روده جلوگیری می‌کند./پایان.

زندگی «هوشمند»وعجیب قورباغه

مدیریت سایت-پیراسته فر:دربرنامه شبکه مستندتلویزون ایران شنبه شب ۱۴ شهریور ۱۳۹۴برنامه ای پخش شده که هوش وذکاوت وبلکه درک وفهم قورباغه هارا به آسانی قابل مشاهده بود!

درجنگلهای شیلی قورباغه هایی بودند شبیه همین قورباغه هایی که درشمال"گیلان" زندگی می کننددریک بخش ازاین مستند قورباغه ای رانشان می داد که دریک برکه زندگی میکرد وتخمهای زیادی (هزاران)درآن برکه بود که تخمهای این قورباغه وقورباغه های دیگر بود که این قورباغه مأمورحفاظت ازتخمهابود.

قورباغه هنگامیکه که احساس کردآب برکه درحال کاهش است دست به یک اقدام شگفتی زد که با کارانسانها فرقی نداشت!

این قورباغه اطراف این برکه را گشتی زد ،درکناراین برکه آبگیری بود که آب زیادی داشت،او با پاهایش از برکه بطرف آبگیریزرگ کانالی حفرکرد ونوزادان بطرف آبگیرسرازیرشدند.

به اینصورت که آن زمین نرم را با دست وپایش کند،گل ولای را به کناری می زد تا راهی بازشو وآب برکه به آبگیربزرگ جریان پیداکرد ونوزادان زندگی خودرا درآبگیرادامه دادند.

درقسمت دیگرازاین مستند قورباغه هایی ازمناطق استرالیا را نشان می داد که تخمهایش دربرکه وجودداشت، تعدادتخمها کم بود وفقط مربوط به تخم خودش بود،اوتخمهارا خورد! اما تخمهارا نه درشکمش ،بلکه درزیرحلقش که شبیه چینه دان غازها بود قرارداد،که بعدازمدتی "پرورش "وقتی زمان تولدشان شد،یکی یکی شبیه زایمان حیوان ماده،ازدهانش بیرون می جستند.یعنی آنهارانخورده بود

صحنه عجیب این بود که هنگام خروج نوزادان دردوفشاری که به قورباغه مادرمی آمد "عین زایمان"اورا به جست وخیزوامی داشت،تاحدبال بال زدن

درقسمت بعدی این مستند،احتمالاً کشوراسترالیابود،"وزغ"هایی رانشان می داد ،شبیه "توت فرنگی" که این وزغ را هم به این نام معرفی می کرد.

این وزغها وقتی تخمهایش درآبگیری که درآن زندگی می کردند،براثرتابش آفتاب درحال خشک شدن بود،بچه هایش را یکی یکی به کولش سوارمی کرد وبه بالای درختان جنگل می برد ،درختانی را درآن جنگل پیدارکردکه برگهای پهنی داشتند ودرانتهای آن برگهایک جایی بود که شبیه کشکول دراویش ویا دسته عصا،آن قسمت وراونگی برگها محل تجمع آب بود یک چیزی شبیه آبگیر ،بقول دوبلر مستند«گهواره نوزادان» که نوزادان براحتی درآن شنامی کردند.

کارشناس(محقق)این مستندمی گفت(دوبلر)فاصله زندگی اولیه این وزغها که تخم ریزی کرده بودند تا این قسمت از جنگل «آبگیردرختی»۷۵۰متربوده که قورباغه پدر یکی یکی نوزادان را درپشتش سوارمی کرد ومی رساند.

دریک قسمت ازاین مستند قورباغه هایی رانشان می دادکه وقتی بابی آبی دچارمی شدند،آبگیرها خشک می شدند،به اطراف می رفتند،دربالای تپه ها وارتفاعات می رفتند،وقتی درپایین دره آب (رودخانه)می دیدند،خودشان را جمع می کردند،شبیه توپ وبعد خودشان را می انداختند بطرف پایین که غلط زنان به داخل آب سقوط می کردند.

قسمت دیگری ازاین برنامه مستند دریک منطقه ای قورباغه ها برای تخم ریزی درختان پهن برگی را درکناررودخانه پیداکردند ودرروی آن برگهاکه بصورت معمولی افتاده بودند،قورباغه هاروی این برگهای پهن تخم ریزی کردند وبعد ژله ای تولید کردند ،روی اینهامالیدند،تا ازصیادان تخم درامان باشند.

اماوقتی موردهجوم عنکبوتها قرارمی گرفتند،اولاً که نرمی ژله ها کارسوراخ کردن برگهارا برای عنکبوتهادشوارمی کرد،اگرهم عنکبوتی موفق به سوراخ کردن ژله می شد،ژله ها بصورت رونده(ماده لزج شیری رنگ)بطرف پایین که آب بودسرازیرمی شدند وبچه قورباغه ها به داخل آب سقوط می کردند وزندگی جدیدی را تجربه می کردند

***

 زایمان دهانی قورباغه

نوعی قورباغه تخم های ریزش را در معده خود نگه می دارد و پس از طی شدن مدت کافی و بزرگ شدن آنها، قورباغه ها از طریق دهانش خارج می شوند.

به همین دلیل این قورباغه را قورباغه پرورش از معده (Rheobatrachussilus)می نامند. در واقع قورباغه پرورش از معده، تنها جانورانی هستند که از دهان خود تولید مثل می کنند .

این قورباغه، پس از دریافت تخم ها، آنها را بلعیده و در معده خود نگه می دارد ، پس از گذشت حدود ۶ هفته نوزادان به اندازه ای می رسند که می توانند متولد شوند(زایمانشان فرامی رسد)

این قورباغه به نام «Mixophyes fasciolatu» معروف است

قورباغه« Limnonectes larvaepartus» در میان ۶۵۰۰ گونه قورباغه‌ها، تنها قورباغه‌ای است که مستقیما و بدون تخم‌گذاری، بچه‌هایش را به دنیا می‌آورد. رنگ این قورباغه‌ها معمولا قهوه‌ای یا خاکستری است ودرجنگلهای اندونزی مشاهده شده اند