دبیرکل اتحادیه عرب: درملاقات ۱۹ ژانویه ۲۰۰۲ با رئیس جمهورعراق :به صدام گفتم: «جنگ عراق با ایران» و«جنگ عراق با کویت» هر۲ اشتباه بود.
خاطرات دبیرکل سابق اتحادیه عرب( عمرو موسی)از دیدارش با صدام حسین
روزی که صدام حسین از سلاح هسته ای سخن گفت
در اوایل نوامبر ۲۰۰۱(آبان ۱۳۸۰) من برای اولین بار به عنوان «دبیرکل اتحادیه عرب» از سازمان ملل بازدید کردم. حضور در جلسات مجمع عمومی پس از به تعویق افتادن آن، از تاریخ مقرر در سپتامبر هر سال، به دلیل حملات (۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱)۲۰ شهریور ۱۳۸۰. من با کوفی عنان، دبیرکل سازمان ملل صحبت کردم و به او گفتم: «در دوره شما و سازمان ملل تحت ریاست شما مناسب نیست که تلاش روشنی برای جلوگیری از جنگ قریبالوقوع در عراق که ایالات متحده میخواهد وجود نداشته باشد. به دنبال."
کوفی عنان بی قرار گفت: "من تمام تلاشم را می کنم، اما «صدام حسین لجباز است» و شما او را بهتر از من می شناسید." گفتم: «ما باید به عراق فرصتی بدهیم تا از جنگی که واشنگتن برای آن آماده میشود، فرار کند. ژانویه آینده به دیدار رئیس جمهور عراق خواهم رفت. من از شما پیامی می خواهم که بتوانم به او برسانم تا وضعیت از سرگیری کار بازرسان بین المللی را حل کند. من مطمئن هستم که وقتی در جریان گفتگوهایم با او به او می گویم که با پیام روشنی از سوی دبیرکل سازمان ملل متحد می آیم که خواستار تغییر وضعیت در مورد موضوع بازرسی تسلیحات است، او برخورد مثبت خواهد داشت. عنان موافقت کرد.
من با ناجی صبری الحدیثی، وزیر امور خارجه عراق، برای سفرم به عراق هماهنگ کردم. هواپیمای من در صبح روز ۱۸ ژانویه ۲۰۰۲(۲۸ دی ۱۳۸۰) در فرودگاه بغداد به زمین نشست. الحدیثی که یکی از وزرای امور خارجه حرفه ای بود که به او احترام می گذارم ملاقات کردم، اما دیکتاتوری صدام و تصمیم گیری یکجانبه او حاشیه های مانور او را بسیار محدود کرد. و عمل
فردای آن روز وردم به بغداد،شنبه ۱۹ ژانویه ۲۰۰۲(۲۹ دی ۱۳۸۰) روز ملاقات من با صدام بود. یک صفوف رسمی باشکوه مرا از اقامتگاهم در یکی از مهمانخانه های وابسته به ریاست جمهوری در منطقه معتبر «کراده مریم» در مرکز بغداد به مقر فرماندهی نظامی و همراه من از هیئت اتحادیه عرب: سفیر احمد منتقل کردند. بن حلی، دستیار دبیرکل اتحادیه عرب - رحمه الله - سفیر حسین حسونه، رئیس نمایندگی اتحادیه در سازمان ملل، و سفیر هشام بدر، مدیر دفتر من.
به محض ورودم به مقر یگان نظامی، مردی را دیدم که به عنوان سایه صدام را همراهی می کند که به سبیل های کلفت و لباس نظامی ظریف و اسلحه ای که حتی در ملاقات های رسمی با عراقی ها از کمرش آویزان است معروف است. رئیس جمهور، و این استثنای نادری بود که صدام به دلیل اعتماد زیادی که به او داشت به او اعطا کرد.
با احترام به مرد پیشروی کنید. او خود را به من معرفی کرد و گفت:«من سپهبد عبدالحمود هستم». پیش بروید، من شما را برای دیدار با رئیس جمهور صدام حسین همراهی می کنم.
گفتم سه همکارم از هیئت دانشگاه باید حضور پیدا کنند.
گفت: با ماشین دیگری می آیند. در کنار «عبد حمود»(عبدالحمید حمود التکریتی)«منشی صدام حسین) سوار تویوتای بژ شدم که خودش آن را به مقر فرماندهی که «عبد حمود» به من گفت در منطقه «رضوانیه» در جنوب غربی بغداد ملاقات میکردم، برد. قصر کوچک اما زیبایی بود.
در انتهای مسیری پر درخت به قصر مورد نظر رسیدیم. به محض ورود، بن حلی، حسین حسونه و هشام بدر را دیدم که بیرون سالنی که قرار بود با صدام ملاقات کنم منتظر من بودند.
دبیرکل اتحادیه عرب(عمروموسی): به محض ورود من، رئیس جمهور عراق از روی صندلی خود حرکت کرد و به من سلام کرد. دست هایمان تقریباً در وسط سالن به هم رسیدند. من با او دست دادم و مراقب بودم که بوسه نزنم. برای اینکه به جلسه بحثی که با او برگزار خواهم کرد، احساس جدیت اضافه کنم. اما به هر حال نرمی دست صدام حسین، آن مرد مخوف به من ضربه زد!
صدام از من استقبال کرد: "خوش آمدید، آقای دبیر کل... خوش آمدید، برادر عمرو" و شروع به تمجید از مواضع ملی گرایانه من کرد. جلسه را شروع کردیم که حدود دو ساعت و پانزده دقیقه طول کشید.
بعد از سلام و احوالپرسی و سلامتی و تشکر از مهمان نوازی و چند جمله کلی با صدام حسین با لحنی جدی صحبت کردم و حاضران گفتند: این تندترین لحنی است که یک مقام عرب به صدام حسین گفته است.
من آنچه را که قبل از دیدار با دستیاران ارشدش گفتم - البته بدون اشاره به گفت و گو با آنها - در مورد رکود هیئت های او در اتحادیه عرب به رئیس جمهور عراق تکرار کردم. من او را به خاطر برخورد مثبتش با بازدید کارشناسان سازمان ملل متحد در زمینه بازرسی تسلیحات کشتار جمعی در عراق توبیخ کردم و پیام کوفی عنان دبیرکل سازمان ملل را در این زمینه به او ابلاغ کردم.
من به او گفتم که عراق در حال از دست دادن همدلی دو سازمان بزرگ است و در واقع باید آنها را به سمت خود جذب کند... آیا ممکن است، آقای رئیس جمهور، عراق حمایت اتحادیه عرب را از دست بدهد و از دست بدهد. عرصه سازمان ملل؟
قبل از اینکه جواب بدهد به او گفتم: آقای رئیس جمهور اجازه بدهید از شما یک سوال بپرسم: آیا شما سلاح هسته ای دارید که از بازرسی آن می ترسید؟
وی گفت: عراق سلاح هسته ای ندارد و این را بارها اعلام کردم.
به او گفتم: آقای رئیس جمهور اجازه بدهید دوباره این سوال را از شما تکرار کنم که آیا شما سلاح هسته ای دارید که از بازرسی آن می ترسید؟
نه...ما سلاح هسته ای نداریم، او گفت که به نظر می رسد لحن تند من را گرفته است.
گفتم: پس چرا تا زمانی که عراق از چیزی نمی ترسد، از حضور بازرسان بین المللی بدتان می آید؟
گفت: چون جای ترس است.
گفتم: و آن چیست؟
وی گفت: همه بازرسانی که نزد ما می آیند از ماموران سیا هستند.
گفتم: اگر مطمئن شویم که آنها از خارج از سازمان سیا هستند، یعنی برای سازمان ملل کار می کنند، چه؟ ما می توانیم به سازمان بین المللی تاکید کنیم که بازرسانی را با درجه ای از صداقت و استقلال اعزام کند. و من می توانم این را از طریق یک روند مذاکره ای که بین شما و سازمان ملل و به ویژه کوفی عنان انجام می شود تأیید کنم.
او به من گفت: من این را قبول دارم و حرف تو را قبول دارم. چون شما یک مرد محترم عرب هستید.
به او گفتم: قبول داری که من این سخنان را به دبیرکل سازمان ملل، کوفی عنان برسانم؟
گفت: بله قبول دارم.
شهادت احمد بن حلی(تأییدسخنان عمروموسی)
من آنچه را که در مصاحبه با صدام اتفاق افتاد از طریق «احمد بن حلی»(معاون الجزایری دبیرکل اتحادیه کشورهای عربی) ادامه میدهم که پس از آن که وی نسخهای از صورتجلسه مصاحبه را به وی داد (منتشر شده در) در شهادتی ضبط شده با صدای خود به ویراستار این کتاب، خالد ابوبکر، گفت. تمام آن در کتاب) کلمه به کلمه زیر:
«این نسخه ای از صورتجلسه مصاحبه دبیرکل، آقای عمرو موسی، با رئیس جمهور صدام حسین است که به خط من نوشته شده است و امیدوارم بتوانید به راحتی آن را بخوانید. اما توجه شما را جلب می کنم که در نوشتن صورتجلسات همه جزئیات را ذکر نمی کنیم و به صورت تحت اللفظی می نویسیم. اجازه دهید برخی از این جزئیات را به شما بگویم که در صورتجلسه نخواهید یافت:
زمانی که ما وارد جلسه با رئیس جمهور صدام شدیم، عمرو موسی با شروع نکردن مسائل بحث برانگیز شروع به صاف کردن فضا کرد. صدام در هیلمن و شکوه زندگی می کرد و با نوعی عظمت صحبت می کرد. در ابتدای جلسه احساس کردم که او عمرو موسی را از نزدیک نمی شناسد، ممکن است در زمانی که وزیر امور خارجه (مصر) بود یکی دو بار با او ملاقات کرده باشد، اما او را به خوبی نمی شناسد.
پس از ارائه کلیات، وارد موضوع مهمی شدیم که عبارت است از متقاعد کردن رئیس جمهور صدام برای پاسخ به تصمیم اجلاس سران کشورهای عربی در مورد برخورد عراق با ناظران و بازرسان بین المللی (در مورد سلاح های کشتار جمعی) و عراق نسبت به این تصمیم محفوظ بود. .
عمرو موسی همچنین خواستار آن بود که عراق بدون ایجاد مشکل با سازمان ملل، حداکثر همکاری را انجام دهد. از دست دادن فرصت تلاش های آمریکا برای ضربه زدن به او. دبیرکل از صدام می خواست برای جلوگیری از حمله نظامی عراق که به نظر او قریب الوقوع بود، تصمیماتی اتخاذ کند و می خواست رئیس جمهور صدام را متقاعد کند که عراق واقعاً در آستانه حمله ای است که تمام عراق را ویران می کند. این یک پیام قوی است که عمرو موسی شروع به توضیح کرد.
پرزیدنت صدام با گفتن این جمله که ما ثابت قدم هستیم، وحشت آنچه را که عراق در معرض آن قرار گرفته بود، کاهش داد و هر اتفاقی بیفتد، عراق نخواهد مرد.
وقتی موسی این سخنان را شنید، احساس کردم صبرش از بین رفته است و دیدم که با عصبانیت شدید به لهجه مصری خود به صدام پاسخ می دهد: گوش کن آقای رئیس جمهور، بمان... نظریه پردازی نه به نفع عراق است و نه رک و پوست کنده به شما سود می رساند من می گویم عراق در معرض ضربه شدید آمریکا، اولین قدرت بزرگ جهان است...«آیا می دانید کشور شما در معرض این خطر قریب الوقوع است؟»
دبیرکل اتحادیه عرب به رئیس جمهورعراق گفت:«آیا از مسئولیت خود برای در امان نگه داشتن عراق از این بلایا آگاه هستید؟»
«عمرو موسی» این را با لحنی گفت که حالت ناراحتی در چهره «صدام حسین» نمایان بود.
صدام سعی کرد حرفش را قطع کند و گفت: دکتر عمرو!
«عمرو موسی» با عصبانیت او را شگفت زده کرد: من دکتر نیستم، آقای رئیس جمهور به شما می گویم: عراق در خطر است، به اقداماتی که از شما می خواهیم برای بازگرداندن ارتباط عراق با سازمان ملل و برادرانش در اتحادیه عرب پاسخ دهید.
«احمد بن حلی»(معاون دبیرکل اتحادیه عرب): من احساس کردم که صدام رئیس جمهور در کُما(بیهوشی) است.
او موقعیت خطرناک را با سخنان عمرو موسی کشف کرد که به صراحت به او گفت: «جهان تغییر کرده است و نه اروپایی ها و نه روس ها به تو کمک نمی کنند و سرنوشت مردم عراق در دست توست»
صدام واقعاً به پیشنهاد عمرو موسی گوش داد و وقتی صحبت به «تکنسین ها» برای بازرسی سلاح رسید، عمرو موسی به من گفت و سفیر «حسین حسونه» و سفیر« هشام بدر »با ما بودند.
صدام شروع به فهمیدن کرد. وی در پایان خطاب به عمرو موسی گفت: «من به شما اجازه می دهم که از طرف عراق صحبت کنید و نزد دبیرکل سازمان ملل(کوفی عنان) بروید و به او بگویید که با او همکاری می کنیم.»
معاون دبیرکل اتحادیه عرب): احساس می کردم که رئیس جمهور عراق عمرو موسی را کشف کرده است. چون با او به زبانی که صدام به آن عادت نداشت صحبت کرد، زبانی که در آن صراحت و بار مسئولیت بود.
عمروموسی در پایان به رئیس جمهورعراق گفت: من نماینده شما هستم که از طرف عراق صحبت کنم؟ و صدام به دبیرکل اتحادیه عرب گفت. : با آمریکا و کوفی عنان تماس بگیرید.
«عمرو موسی» تماس های خود را برقرار کرد، اما تصمیم جنگ(حمله به عراق) گرفته شده بود.
گزارش دیدار باصدام به اعراب وآمریکا و دبیرکل سازمان ملل
عمروموسی: از ملک عبدالله(پادشاه اردن) به عنوان رئیس اجلاس سران عرب برای ارائه گزارشی در مورد گفتگوهایم با صدام حسین، درخواست ملاقات فوری کردم.
دیداررئیس جمهورمصر(حسنی مبارک)با رئیس جمهورعراق(صدام حسین)
سمت راست:احمد ماهر وزیر امور خارجه مصر(کنفرانس مطبوعاتی) با همتای اسرائیلی(سیلوان شالوم)
عمروموسی:من همچنین با رئیس جمهور مبارک، وزیر امور خارجه وقت احمد ماهر السید و شاهزاده سعود الفیصل تماس گرفتم.
صبح روز بعد، با شیخ صباح آل احمد، معاون اول نخست وزیر و وزیر امور خارجه کویت و سپس امیر کویت تماس تلفنی برقرار کردم تا خلاصه ای از آنچه با صدام حسین بر سر آن توافق کرده بودم را به اطلاع او برسانم. در خصوص موضوع اسرا و مفقودین کویتی از زمان تهاجم عراق به کویت در سال ۱۹۹۰، و طی تماسی به توافق رسیدیم، من در ۲۲ ژاتویه ۲۰۰۲(۰۲ بهمن ۱۳۸۰)یک سفر سریع به کویت خواهم داشت.
اجلاس شرم الشیخ
سران اعراب(اتحادیه کشورهای عربی)شرم الشیخ مصر
عمروموسی:به کویت رفتم و با شیخ صباح آل احمد و تعدادی از مقامات ملاقات کردم. فضای کلی این بود که برادران در کویت از سفر من به عراق راحت نبودند. دیدگاه من که برای آنها توضیح دادم این بود: هر چه خشم ما نسبت به آنچه در سال ۱۹۹۰میلادی(۱۳۶۹شمسی) رخ داد، عراق یک کشور عربی است که عضو اتحادیه عرب است و یک حزب بزرگ در یکی از جدی ترین ها است. بحرانهای عرب پس از تجاوز به کویت، اتحادیه عرب علاقهمند است که برای ثبات جهان عرب به این وضعیت تهدیدآمیز پایانی قابل قبول عرب بدهد و از تکرار آن اطمینان حاصل کند. در همان زمان نزد شما آمدم تا شما را از اتفاقات این دیدار و آنچه در رابطه با موضوع اسرا و مفقودین کویتی به دست آوردم مطلع کنم.
در واقع، من از خشم شدید کویتیها پس از اتفاقی که صدام نسبت به آنها روی داد قدردانی کردم و ترس آنها از نقشی برای اتحادیه عرب را درک میکنم که خارج از چارچوب تفاهمهای بینالمللی در سطح بالا در مورد عراق صدام حسین و عراق انجام میشود. سیاست های او در منطقه، اما آنها برای مدتی عصبانی ماندند که در طی آن از پرداخت سهم سالانه خود در بودجه اتحادیه عرب خودداری کردند، تا زمانی که متوجه شدند - فکر می کنم - اتحادیه در حال توسعه است و دبیرخانه و دبیر کل آن در حال توسعه است. - ژنرال ها تلاش محسوسی در مسائل مختلف عربی انجام می دهند، بنابراین آنها با اتحادیه همذات پنداری کردند. زیرا کویت کشوری است که عاشق جدیت در کار است. بنابراین، به سرعت از تلاش های ما در خدمت اقدام مشترک عربی قدردانی کنید.
پس از بازگشت از بغداد، تلفنی با کوفی عنان صحبت کردم. به او گفتم: من به عراق سفر کردم و صدام حسین را ملاقات کردم و برای شرکت در مجمع جهانی اقتصاد (داووس) به نیویورک می آیم که امسال به طور استثنایی بین ۳۱ ژانویه تا ۴ فوریه ۲۰۰۲ در نیویورک برگزار می شود. با ایالات متحده و شهر نیویورک (پس از اتفاق ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱)
عنان گفت: "من منتظر نمی مانم تا شما به نیویورک بیایید." می خواهم بدانم بین تو و صدام چه اتفاقی افتاده است. عمرو گوش کن، من امروز در استکهلم هستم و فردا اتریش خواهم بود، لطفاً اجازه دهید در وین در راه شما به نیویورک ملاقات کنیم. ما در اواخر ژانویه در پایتخت اتریش ملاقات کردیم و من یافتههای خود را با صدام حسین در مورد موافقت او با بازگشت بازرسان بینالمللی برای بازرسی سلاحهای کشتار جمعی ادعایی عراق به او ارائه کردم.
در پایان جلسه از عنان در مورد اقدامات سازمان ملل در خصوص باز بودن صدام برای بازگشت بازرسان پرسیدم.
گفت: قدری کم کنیم.
فهمیدم که می خواهد با آمریکایی ها مشورت کند.
در اینجا هم تصمیم گرفتم در مورد عراق با آمریکایی ها مشورت کنم. از وین با کالین پاول» (وزیر امور خارجه آمریکا) تلفنی صحبت کردم. به او گفتم: طی چند روز گذشته به عراق سفر کردم و برای شرکت در مجمع داووس به نیویورک می آیم و می خواهم با شما ملاقات کنم.
«وزیر امور خارجه آمریکا»گفت: صبح دوم فوریه ۲۰۰۲(۱۳ بهمن ۱۳۸۰) همدیگر را می بینیم و در دفتر مرکزی من در نیویورک با هم قهوه می نوشیم و ساعت ۱۱ صبح می شود.
پس از ورودم به نیویورک، با«کوفی عنان» صحبت کردم و به او گفتم: با«کالین پاول» ملاقات خواهم کرد.
«دبیرکل سازمان ملل» گفت: این را می دانم.
از او پرسیدم: کی ملاقات می کنیم؟
گفت: پس از ملاقات تو با پولس.
دیداری با وزیر امور خارجه آمریکا(پاول) انجام شده است. پس از استقبال، او را در حال پیش بینی گفتگو دیدم که گفت: صدام حسین همان طور که به «کوفی عنان» خندید، به تو خندید. شما و عنان خواهید دید که صدام چگونه «کلاهبردار و دروغگو» است.
به وزیرخارجه آمریکا(پاول) گفتم: اول گوش کن بین من و رئیس جمهور عراق چه گذشت. به او نشان دادم که با صدام به چه چیزی رسیده بودم. در پایان به او گفتم: اگر میخواهید بازرسانی را به عراق بفرستید، از طریق مذاکره بین عنان و صدام، آنها را فوراً بفرستید و این مذاکرات به ظن صدام مبنی بر تعلق برخی از بازرسان به سیا میپردازد.
«کالین پاول» خندید و اظهار داشت: «صدام حسین من و شما را شستشوی مغزی داد!»
وی افزود: "نه شما و نه کوفی قادر به انجام کاری نخواهید بود." محکم گفت. (چون تصمیم برای حمله به عراق گرفته شده بود و تدارک آن توسط دولت آمریکا در حال انجام بود). اگرچه او در واقع پیشنهاد من برای مذاکره بین عراق و سازمان ملل در مورد بازگشت بازرسی را رد نکرد.
ملاقات من با «کوفی عنان» در ۴ فوریه ۲۰۰۲(۱۵ بهمن ۱۳۸۰) برگزار شد. نزد او رفتم و دیدم او برای من سورپرایز آماده می کند که حضور «هانس بلیکس» (رئیس بازرسان شورای امنیت،سازمان ملل متحد) بود.
در پایان این نشست، دبیرکل سازمان ملل متحد با ارسال دعوتنامه به دولت عراق برای از سرگیری گفتگو موافقت کرد و قرار شد در ۷ مارس ۲۰۰۲(۱۶ اسفند ۱۳۸۰) اولین جلسه در این زمینه برگزار شود.
اوضاع خوب پیش نرفت، آمریکا حاضر نبود از سیاست عراق عقب نشینی کند. مذاکرات بین عراق و سازمان ملل به سرعت متوقف شد.
طارق عزیز» در بغداد از دفتر کوفی عنان است تا اینکه سرانجام موفق شد مذاکرات مجدد بین سازمان ملل متحد و عراق و عنان پس از آن، رسانه ها گزارش دادند که بر اساس تلاش های مشترک بین دبیرکل سازمان ملل متحد و دبیرکل اتحادیه عرب، ما به توافق رسیدیم. بازگشت بازرسان
(این کتاب حاوی جزئیاتی از تلاش های دبیرکل برای نجات مذاکرات متوقف شده در سپتامبر ۲۰۰۲(شهریور ۱۳۸۱) در حضور وزیر خارجه عراق، به موازات تماس های بی وقفه او با «توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:قسمت پایین این گزارش از سایت انتخاب(۱۲ اسفند ۱۳۹۱) است ،البته بااصلاحات.«عمروموسی» کیست؟
«عمرو موسی» دبیر کل اتحادیه عرب بوده و قبل از آن سال ها وزیر امور خارجه مصر بوده است. وی از دهه هفتاد وارد وزارت امور خارجه مصر و از ابتدای دهه هشتاد وارد دنیای سیاست شد. البته دوران سیاسی او با تصدی پست وزارت خارجه مصر در ابتدای دهه نود میلادی آغاز شد. «عمرو موسی» که متولد ۱۹۳۶میلادی است، یکی از مهم ترین و بارزترین مقام های عالی رتبه دوران ریاست جمهوری سی ساله حسنی مبارک محسوب می شود.
در ابتدای انقلاب مصر در ژانویه ۲۰۱۱میلادی موسی به جمع مخالفان او پیوست و خود را به عنوان یک چهره انقلابی مخالف حکومت نشان داد. موسی در انتخابات اخیر ریاست جمهوری مصر نیز نامزد شد و به رغم این که گمان می رفت برنده اصلی انتخابات باشد، شکست سنگینی خورد و از میان آرای حدود 51 درصدی رای دهندگان مصری رتبه چهارم را به دست آورد و از گردونه رقابت ها حذف شد.
نفردوم ازراست«عمرو موسی»(ردیف اول) در مصاحبه ای طولانی با روزنامه« الحیات» با غسان الشربل، روزنامه نگار مشهور جهان عرب که یکی از تحلیلگران به نام لبنانی نیز محسوب می شود، به گفت وگو نشسته و به بیان این خاطرات پرداخته است که در چند شماره در این روزنامه منتشر شدند. البته آن چه در این مصاحبه نمود دارد نظرات موسی درباره تحولات خاورمیانه است که با خاطرات او عجین شده اند.
وقتی به بغداد رسیدی عراق را چگونه دیدی؟
بغداد را شهری آشفته و خسته دیدم، آن چه از بغداد در ذهنم در نشست اتحادیه عرب در سال ۱۹۹۰ بود، چیز دیگری بود. شهری بود که در حال شکوفایی و ساخت و ساز بود. مناطق آن را شرکت های کره ای و اروپایی می ساختند و بغداد به سویی می رفت تا یکی از فاخرترین پایتخت های جهان شود، یادم است در هر محله ای یک یا چند خانه را به سبک قدیم می ساختند تا میراث آن حفظ شود و تفاوت میان قدیم و جدید نمایان باشد. همچنین راه ها و پل های عظیم و جدیدی در حال ساخت بودند که به عظمت شهر می افزود.
دبیرکل اتحادیه عراب(عمروموسی): بغداد(پایتخت عراق)ی که در سال ۲۰۰۲ دیدم تلی از خاک بود و رو به ویرانی می رفت و در وضعیت اسف بار بسیار بدی به سر می برد.
دو چیز در خاطرم بود: اولی وظیفه ام به عنوان دبیر کل و دومی به یکی از دوستانم در آن جا کمک کنم.
به عنان گفتم که به بغداد می روم، و از او خواستم که پیامی برای صدام بدهد، گفت به او بگو که کوفی عنان آمادگی از سرگیری مذاکرات با عراق را بر سر ناظران بین المللی دارد، و از من خواست که بفهمم آیا صدام واقعا آماده انجام مذاکرات موفقیت آمیز هست یا خیر. موافقت کردم که پیامش را برسانم. به محض این که به آن جا رسیدم، طه یاسین رمضان و طارق عزیز و ناجی صبری (وزیر امور خارجه) مرا برای شام به هتلی که قبلا کاخ پادشاهی بود و در منطقه سنتی بغداد واقع شده بود، دعوت کردند.
دبیرکل اتحادیه عرب:به صدام گفتم: «جنگ عراق با ایران» و«جنگ عراق با کویت» هر۲ اشتباه بود.
«عمرو موسی»گفت: «در حین خوردن شام به صراحت به صدام گفتم که از جنگ با ایران تا جنگ با کویت همه اش در اشتباه بودید»، و من آمده ام تا راهی برای تعامل میان عراق با مساله کویت بیابم، چه عربی باشد چه بین المللی. نه راهی که نتیجه نداشته باشد و سلبی باشد، بهتر است که به راهی برای همکاری با سازمان ملل بیندیشید. جواب دادند: به او بگو (یعنی به صدام). یکی از آنها پرسید: بعد از پایان جنگ وضعیت چگونه خواهد بود؟ گفتم که این وضعیت تمام نخواهد شد، برای این که تلخی آن بسیار زیاد است، نه فقط برای کویتی ها، بلکه برای همه در جهان عرب، و یک شهروند مصری مثل من نمی پذیرد که یک کشور عربی علیه کشور عربی دیگر بجنگد، بعد باز هم گفتند: به او بگو. پرسیدم: از این همه چه به دست آوردید؟ خیلی برای مسئولان عراقی سخت بود که مواضع حقیقی شان را بیان کنند. احساس خطر برای خودشان می کردند، و اگر «حوادث ۱۱ سپتامبر» نبود، شاید می توانستند به اطلاع صدام برسانند که با سیاست هایش موافق نیستند، زندگی ای که می کردند نتیجه همین سیاست ها بود، ولی بیشترشان از صدام می ترسیدند.
صبح روز بعد از دار الضیافه یکی از افسرها نزد من آمد و از من خواست که همراهش به ساختمانی دولتی که یکی از ساختمان های قدیمی بود که عراق واقعی را در آن احساس می کردی، بروم، بعد از آن افسری آمد و سلام نظامی داد و خودش را معرفی کرد: سرهنگ عبد حمود (منشی پرزیدنت صدام). آدم نظامی بشاشی بود (اخیرا اعدام شد)، به سمت یک خودروی تویوتای بیجی رنگ که خودش آن را می راند حرکت کردیم و با هم به سمت فرودگاه رفتیم، سپس به سمت یک ویلای بزرگ تغییر جهت داد در حالی که پشت سر ما یک خودروی نظامی بود و پشت سر آن دیگر اعضای اتحادیه عرب یعنی احمد بن حلی، دستیار دبیر کل، که بعدا معاون دبیر کل اتحادیه عرب شد
و مدیر دفترم، سفیر «هشام بدر »که بعدا سفیر مصر در ژنو شد، و سفیر دکتر حسین حسونه، که بعدا سفیر اتحادیه عرب در واشنگتن شد، بودند.
بعد از این که من تنهایی وارد شدم جلوی مابقی هیئت را گرفتند و آنها را در جای دیگری نگه داشتند، بعد در به روی سالنی بزرگ باز شد که صدام در یک چهارم دوری از در ایستاده بود، دو پله پایین آمدم تا به داخل سالن رسیدم و به صدام سلام کردم که تا نیمه های سالن جلو آمده بود، سلام نظامی خشکی کرد، نه سلامی مثل سلام های عربی که همدیگر را بغل می کنیم و به هم تعارف می کنیم. به هم دست دادیم و ضمن استقبال از من گفت: خوش آمدید جناب دبیر کل، خوش آمدید برادر عمرو. گفتم: متشکرم جناب رئیس جمهور. و به سمت گوشه ای که باید می نشستیم رفتیم، سپس دیگر اعضای هیئت وارد شدند و صدام به آنها دست داد. همه در یک صف نشستیم و صدام رو به روی ما نشست.
و در کنار او «عبد حمود» و «ناجی صبری الحدیثی»، که شخصیت برجسته ای است و بسیار آدم با کفایت و صادقی است، نشستند، اما در آن زمان او مغلوب اوامر صدام بود.
صحبتم را با صدام در یک چارچوب عملی محدود شروع کردم و شاید هم بسیار پرخطر (بن حلی احساس کرد – آن طور که بعدا به من گفت – که ما بغداد را ترک نخواهیم کرد). برای صدام اشتباهات را شمردم، با تمرکز بر عدم همکاری اش با کشورهای عربی و بدون پاسخ به تلاش های اعراب برای بهبود وضعیت و کاهش تنش ها، و گفتم جناب رئیس جمهور، با همین صفت محدود و خلاصه، جنگ کویت ابتدای مشکلات بود،
دبیرکل اتحادیه عرب: «به رئیس جمهورعراق گفتم: «حمله به کویت چه لزومی داشت و چه به دست آوردید و آیا شما آن چه می خواستید را به دست آوردید؟»
و الآن برای خروج از این بحران لازم است که با سازمان ملل به تعامل برسید، و من با خودم پیامی از کوفی عنان آورده ام که می گوید آماده از سرگیری مذاکرات است اگر شما آماده باشید که ناظران و بازرسان بین المللی بازگردند، و تصمیم گیری های سازمان ملل است که میزان قدرت دبیر کل سازمان ملل را نشان می دهد.
صدام گفت: من آماده ام.
عمروموسی: پرسیدم: جناب رئیس جمهور آیا شما واقعا سلاح هسته ای دارید؟
رئیس جمهورعراق جواب داد: ابدا.
گفتم: اجازه بده سوال را دوباره بپرسم: آیا شما سلاح هسته ای دارید (در چشمانش ترس و دلهره از تکرار سوالم را دیدم)
صدام جواب داد: ابدا به هیچ وجه نداریم.
به او گفتم: خوب پس چرا جناب رئیس جمهور ترسیده اید و نسبت به حضور ناظران بین المللی تردید دارید؟ جواب داد: برای این که جاسوس و مزدور سی آی ای هستند. به او گفتم: اگر این موضوع را حل کردیم و برای کوفی عنان این موضوع را شرط گذاشتیم، در حالی که او خودش آماده است که همه شکایت های منطقی را رفع و رجوع کند به شرطی که قبول کنید برگردند و شما را راحت کنند، آیا می پذیرید. بعد از تردید صدام موافقت کرد. گفتم: من پاسخ شما را انتقال خواهم داد و خواهم گفت که جناب رئیس جمهور که اولا شما آماده مذاکره هستید، و این که ثانیا سلاح هسته ای ندارید و این که ثالثا از این که شمار بسیاری از ناظران بیایند پرهیز می کنید، اکثر آنها جاسوس نیستند اما آماده هستید که اگر تضمین های کافی درباره موضوع تجسس داده شود، از آنها استقبال کنید. پرسیدم: آیا پیام دیگری داری؟ گفت: بله، ما شکایتی را به سازمان ملل بردیم اما سازمان ملل هیچ اهمیتی نداد که به ما پاسخ دهد، به او گفتم: اگر همه اینها را حل کردیم آیا آماده هستی؟ گفت: بله من آماده ام.
بعد از آن به سیاست عراق و رفتارشان در اتحادیه عرب اشاره کردم و این که شیخ صباح احمد به آرای ما به عنوان هیئت اتحادیه عرب گوش می کرد و من به عنوان دبیر کل اتحادیه عرب برای برخی تصمیم ها و چارچوب ها پیشنهادهایی برای وساطت دادم، او اعتراضی نکرد، بلکه حتی تلاش می کرد کارها را برایمان آسان کند، اما از جانب عراق اعتراض آمد، من این را نمی فهمم، در حالی که شما در موضع واقعا ضعف قرار دارید. اتحادیه عرب و هیئت های عربی می توانند که بسیاری از مسائل موجود را حل کنند. طرحم را رد نکرد. و به همین شکل امور به سمتی رفت که دیدارمان دو ساعت و سه ربع طول کشید.
صدام درباره قضایای مختلف عربی صحبت نکرد. و حتی نخواست که موضوع دیگری را به میان آورم. در حالی که عراق به عنوان یک کشور بزرگ همیشه از موضع بالا در روابط عربی و قضایای مختلف صحبت می کرد، اکنون صدام به عنوان یک رئیس جمهور عادی حرف می زد، با صدایی آرام، و می خواست بفهمد که سازمان ملل و ابزارها و امکانتش چیست. هیئت از در خارج شد تا به سمت ماشینش برود و صدام با من برای تودیعم به همراه وزیر امور خارجه اش از دری دیگر آمد، عبد حمود نیز ما را همراهی کرد. به هنگام خروج ما رئیس جمهور به دریاچه ای در سمت راستمان اشاره کرد و از من خواست که پلیکان ها را ببینم، موضوعی که یک دقیقه وقت گرفت و در آن تامل کردیم و نظر دادم، و هنگامی که خواستم با صدام خداحافظی و از تودیعش تشکر کنم، خودش را همان طور که بود دیدم، اما احساسی به من دست داد که حتی تا همین الآن برایم غریب است، این آن شخصی نبود که با او در سالن بودم، با من به این مکان آمد و از من خواست که از دریاچه و پرندگانش استفاده کنم، به رغم این که همان لباس ها را پوشیده بود و همان رفتار و همان سبیل را داشت. بله، احساس غریبی به من دست داد که شخصی که الآن مقابل من است، صدام حسینی نیست که همین چند دقیقه پیش با او جلسه داشتم، خدا می داند، هیچ دلیلی برای آن چه می گویم ندارم، اما این احساس بود. مرا به در ماشین رساند و سر جایش ایستاد تا این که ماشین حرکت کرد. در راه بازگشت، وزیر امور خارجه عراق با من سوار شد، آن تنها دیداری بود که در آن با صدام جلسه خاص داشتم، که در آن برایش توضیح دادم که ما به عنوان اعراب جنگ کویت و آثاری که به دنبال داشت را نمی پذیریم، و ما تلاش می کنیم که با اوضاع تعامل کنیم. صدام به نقد من با سکوت گوش داد، وقتی که سوار ماشین شدیم،
عمروموسی:«ناجی صبری»(وزیرخارجه عراق): به من گفت که جناب رئیس جمهور دستور داده اند که به همه اعضای هیئت یک خودروی مرسدس هدیه داده شود. به او گفتم: خواهش می کنم ناجی، آیا عراق را در وضعیت خوبی می بینید که می خواهید به ما خودروهای مرسدس بدهید؟ الآن وقت ماشین نیست، نه من این ماشین را می گیرم و نه هیچ کدام از اعضای هیئت، ناجی مرا بغل کرد و از من تشکر کرد و سفر پایان یافت، اما من و اعضای هیئت ]هدیه[ عباهای عربی را پذیرفتیم.
دوستی که می خواستم او را نجات دهم، دیپلمات اصیل عراقی ریاض القیسی بود که با ما در سازمان ملل بود. می دانستم که برای اقامتش محدودیتی ایجاد شده بود و شاید حتی زندگی اش در خطر بود، خواستم که با او دیدار کنم که به او پیامی بدهم که ارتباطات او پابرجا هستند، و دبیر کل اتحادیه عرب ارتباطاتی دارد که شاید به دردش بخورد. اصرار کردم که دیدار ما در چارچوب سفر رسمی باشد. قیسی پیش من آمد و با هم در برابر روزنامه نگاران عکس گرفتیم و تلاش کردم که به او کمک کنم، و پیام او به افرادی که باید می رسید، رسید و خدا را شکر در طول ۱۰ سال اتفاقی برای او نیفتاد و بعد از جنگ امریکا فورا از عراق خارج شد و الآن هم در قطر زندگی می کند.
خاطرات جنگ عراق در ۱۹۹۱ به روایت«ناجی صبری»
حمله آمریکا به عراق (سقوط صدام) به روایت وزیرامورخارجه صدام حسین
«آخرین وزیر خارجه رژیم بعث عراق» در سخنانی همزمان با سالروز حمله آمریکا به این کشور به ابعادی از این حمله اشاره کرد و گفت که تصمیم این تهاجم در چارچوب پروژه اسرائیل اجرایی شد.
حمله آمریکا به عراق:۸ ماه پس از حمله عراق به کویت
در مورد تصمیم به تهاجم، مسیر منتهی به آن در واقع از همان روز اول پس از توقف جنگ ۱۹۹۱ توسط آمریکا و انگلیس آغاز شد و با حملات نظامی روزانه آنها، پیش بردن قطعنامههای ناعادلانه در شورای امنیت که خطرناکترین آن قطعنامه شماره ۶۸۷ مصوب ۳ آوریل ۱۹۹۱(۱۴ فروردین ۱۳۷۰) بود و همچنین اقدام خرابکارانه و جاسوسی کمیتههای بازرسی آژانس بینالمللی انرژی اتمی تجسم یافت.
«ناجی صبری الحدیثی»(آخرین وزیر خارجه رژیم صدام حسین) در مصاحبه با روزنامه العربی الجدید به مناسبت بیستمین سالروز حمله آمریکا به عراق و سقوط رژیم بعث این کشور اظهار کرد: این روز، سیاهترین روز در تاریخ عراق، سالروز جنایت قرن فعلی و یکی از فجیعترین جنایات علیه بشریت در تمام قرون و اعصار است، چراکه طی آن قدرتهای بزرگ و دیگر کشورها ارتشهای خود را برای نابودی کشوری بسیج کردند که تحت محاصره بود.
«آخرین وزیرخارجه دولت صدام حسین» گفت: استعمارگران رویایی را برآورده کردند که صهیونیستها و اجدادشان از چند قرن پیشتر به دلیل کینه نسبت به عراق در نظر داشتند. اسرائیل از سال ۱۹۹۰ خطوط کلی برای تحقق این رویا را از طریق عناصری که در دولتهای« روسای جمهور سابق آمریکا»: جورج بوش پدر و پسر و دولت بیل کلینتون ترسیم کرده بود
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:ارتباط «حمله عراق به کویت» با «پایان جنگ ۸ سال ایران» چیست؟
در روز ۲۶ مرداد ۱۳۶۹ اولین گروه آزادگان ایرانی به وطن بازگشتند.
صدام «به طمع تسلط کویت ودسترسی به منابع ودخائرآن کشور»برای اینکه خیالش ازجانب حمله رزمندگان ایران آسوده باشد باهمه درخواستهای ایران موفقت کرد،پذیرش عهدنامه ۱۹۷۵ الجزیره ، که قبل ازجنگ پاره کرده بود!عقبنشینی از مرزهای،حتی اولین گروه اُسری رابدون هیچگونه شروطی به ایران فرستاد.
۲ روز پس از ارسال نامه صدام حسین به رئیس جمهورایران(هاشمی رفسنجانی).
پنج شنبه،دوم اگوست ۱۹۹۰(۱۱مرداد ۱۳۶۹) چند ساعت پس از قطع مذاکرات عراق و کویت بر سر تقسیم درآمد نفت یک منطقه مرزی، ارتش عراق به کویت حمله کرد و برق آسا این سرزمین را تصرف و ضمیمه خاک عراق کرد.
«۱۵۰ هزار نظامی عراقی درکویت» درحالی که همه سربازان کویتی۱۷ هزار نفربودند.
حمله نظامیان عراق با ۷۰۰ تانک، چهار اسکادران هوایی و کل ناوگان عراق آغاز شده بود.کاخ امیرکویت، ساختمان وزارت دفاع کویت و چند نقطه حساس دیگررا بمباران کردند.
حمله عراق به فرماندهی صدام به کویت
واما آمریکا(تحت عنوان ائتلاف)حمله زمینی به عراق را از جنوب در سراسر مرز عراق و کویت آغازکرد
آمریکایی ها از سقوط رژیم عراق و تشکیل دولت جدید بر اساس سهمیه های فرقه ای و قومی خبر دادند.
«ناجی صبری» گفت: در مورد تصمیم به تهاجم، مسیر منتهی به آن در واقع از همان روز اول پس از توقف جنگ ۱۹۹۱ توسط آمریکا و انگلیس آغاز شد و با حملات نظامی روزانه آنها، پیش بردن قطعنامههای ناعادلانه در شورای امنیت که خطرناکترین آن قطعنامه شماره ۶۸۷ مصوب ۳ آوریل ۱۹۹۱(۱۴ فروردین ۱۳۷۰) بود و همچنین اقدام خرابکارانه و جاسوسی کمیتههای بازرسی آژانس بینالمللی انرژی اتمی تجسم یافت.
«ناجی صبری» ادامه داد: تصمیم حمله به عراق توسط آمریکا و انگلیس طبق پروژه اسرائیل، از اولین روز توقف جنگ در سال ۱۹۹۱ و زمانی که «جورج بوش»(پدر) از آتش بس خودداری کرد، اتخاذ شد.
«رئیس جمهورآمریکا» اصرار داشت که قطعنامه ۶۸۶ شورای امنیت شامل تعلیق موقت عملیات رزمی باشد و پس از آن «پیش نویس قطعنامه شماره ۶۸۷» به عنوان طولانیترین و خطرناکترین قطعنامه در تاریخ سازمان ملل متحد تصویب شود.
تونی بلروجورج بوش
«بان کی مون»(دبیر کل سازمان ملل)،«رومانو پرودی »(نخست وزیر ایتالیا)،«مانموهان سینگ»(نخست وزیر هند)، «نیکلا سارکوزی»(رئیس جمهور فرانسه)،«تونی بلر»(نخست وزیر بریتانیا)، «استفان هارپر»( نخست وزیر کانادا)، «شینزو آبه»(نخست وزیر ژاپن)،« خوزه مانوئل باروسو »(رئیس کمیسیون اروپا) ردیف بالا ازچپ به رست.
«آخرین وزیرخارجه کابینه صدام حسین» همچنین تصریح کرد: آمریکا و انگلیس از ابتدای مارس ۱۹۹۱(نیمه اول اسفند ۱۳۶۹) جنگ فرسایشی را آغاز کردند که ۱۲ سال به طول انجامید و پس از فرسودگی کشور در طول ۱۲ سال، زمینه اجرای پروژه تهاجم را فراهم کردند.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:منظوروزیرخارجه صدام،حمله در۱۹ مارس ۲۰۰۳(۲۸ اسفند ۱۳۸۱) جنگ ایالات متحده علیه عراق با حملات هوایی آغاز شدکه منجربه سقوط صدام شد.
دیوان کیفری بینالمللی ،حکم دستگیری رئیس جمهوری روسیه(پوتین) رابه اتهام بیرون کردن کودکان از اوکراین راصادرمی کند
واما «جورج بوش و تونی بلر»(حاکمان وقت آمریکا وانگلیس)که فجیعترین جنایات جنگی علیه عراقیها رارقم زدند سکوت می کند!
«ناجی صبری»(وزیرخارجه عراق درحکومت صدام حسین) در بخش دیگری از این مصاحبه با انتقاد از مجازات نشدن بوش و تونی بلر علیرغم گذشت ۲۰ سال از حمله به عراق تأکید کرد:
در واقع شرم آور است که دیوان کیفری بینالمللی ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه را به ارتکاب جنایت جنگی مرتبط با اتهام بیرون کردن کودکان از اوکراین متهم میکند، اما پس از گذشت ۲۰ سال از ارتکاب فجیعترین جنایات جنگی علیه عراقیها و بشریت و همچنین مرگ و آوارگی بیش از ده میلیون عراقی، از جمله دستکم دو میلیون کودک، اقدامی علیه بوش و بلر ترتیب نداده است.
صدام حسین درمیان فرزندانش(قصی وعدی)
«ناجی صبری» در ادامه به تغییر عقیده برخی سیاستمداران و مقامات غربی نسبت به تصمیم حمله به عراق پس از گذشت چند سال از این اتفاق اشاره کرد و گفت که دلیل این تغییر خسارتهای مادی، جانی و معنوی برای آمریکا است.
«وزیرخارجه دولت صدام حسین» در این باره افزود: یکی از این خسارتها؛ آسیب بزرگی است که در نتیجه این جنگ استعماری ناموجه و غیرقانونی به جایگاه آمریکا در جهان عرب، جهان اسلام و کل جهان وارد شده است.
«ناجی صبری»درادامه گفت: این همان چیزی است که «هنری کیسینجر» پیشبینی کرده بود.
«ناجی صبری الحدیثی» همچنین تأکید کرد: پیامدهای فاجعهبار این جنگ دوران جدیدی را در تاریخ آمریکا رقم زد که آثار سیاسی، اقتصادی و روانی آن همچنان باقی خواهد ماند، پس از آن قدرت آمریکا تحقیر و به چالش کشیده شد، سلطه اقتصادی آمریکا فروکش کرد و انسجام داخلی آن متزلزل شد.
«وزیرخارجه دولت صدام حسین» درباره دلایل اتخاذ تصمیم حمله هم گفت:
برنامه سرنگونی رژیم عراق از قبل از حوادث «۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱» طراحی شده بود و از جمله دلایل آن تنفر نومحافظه کاران از صدام و تمایل آنها برای خلاصی از دست وی بود. چراکه معتقد بودند وی ضد صهیونیست است و میخواهد اسرائیل را از نقشه خاورمیانه حذف کند.
«ناجی صبری الحدیثی» در بخش دیگری از اظهاراتش درباره اینکه «محمد البرادعی» مدیرکل وقت آژانس بینالمللی انرژی اتمی زیر بار مسئولیتش در قبال این حمله نرفته نیز گفت: زمانی که البرادعی مدیریت آژانس را در اواخر سال ۱۹۹۷میلادی(آبان ۱۳۷۶شمسی) به دست گرفت، برخی فکر میکردند که او خوب است، چراکه او یک چهره حقوقی عرب، مسلمان و اهل مصر است و بیطرفانه و حرفهای عمل خواهد کرد و حقایقی را که هانس بلیکس، سلف او پنهان کرده بود را آشکار خواهد کرد. او به خوبی میدانست که «عراق عاری از هرگونه فعالیت و تجهیزات هستهای» است، اما از بستن پرونده هستهای عراق خودداری کرد و این پرونده تا حمله ۱۹ مارس ۲۰۰۳(۲۸ اسفند ۱۳۸۱) باز ماند.
«آخرین وزیرخارجه حکومت صدام حسین» در این باره افزود: او استدلال میکرد که همچنان برخی مسائل، اسناد ناقص و منابع نگران کننده در پرونده وجود دارد، و آژانس او و کمیسیون ویژه UNMOVIC مانند دو اسب هستند که یک ارابه را پیش میبرند و باید با هم به هدف برسند. وی هرگاه مجبور به اعتراف به این حقیقت میشد که هیچ چیز ممنوعی دست نیافته است از عبارت «تا لحظه فعلی» استفاده میکرد تا پرونده برنامه هستهای عراق را به منظور خدمت به سیاست واشنگتن باز نگه دارد.
توضیح مدیریت سایت- پیراسته فر:درجمله دوم ائتلاف(آمریکا)به عراق حکومت صدام ساقط شد.
در۱۹ مارس ۲۰۰۳(۲۸ اسفند ۱۳۸۱) جنگ ایالات متحده علیه عراق با حملات هوایی آغاز شد.
وسرانجام در ۹ آوریل ۲۰۰۳(۲۰ فروردین ۱۳۸۲) پایتخت، بغداد، اشغال شد.
مفقودالاثربودن صدام بمدت ۸ماه
صدام حسین از۲۰ فروردین ۱۳۸۲ الی ۲۲آذر۱۳۸۲متواری-مفقود-بود.
صدام درخاک عراق(اسیرآمریکایی ها)زندان
۱۳ دسامبر ۲۰۰۳(۲۲آذر۱۳۸۲) صدام حسین دستگیر میشود
۵ نوامبر ۲۰۰۵(۱۴آبان ۱۳۸۴)صدام حسین -بعدازبازجوی های طولانی،«محاکمه» می شود.
اعدام رئیس جمهورعراق
کاخ سفیدبه نتانیاهو پیام داد:فعلاً به آمریکا سفرنکند.
چامسکی: برای اولین بار«اختلاف اسرائیل با آمریکا» آشکار شده است
«نوآم چامسکی» فیلسوف و زبانشناس برجسته آمریکایی در مصاحبه با شبکه الجزیره در اشاره به اظهارات اخیر مقامهای اسرائیل، آنچه اکنون در روابط اسرائیل و آمریکا در حال رخ دادن است را بسیار قابل توجه خواند.
وی گفت اولین بار است که رهبری این رژیم آشکارا از رهبری آمریکا گسسته شده است.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:کاخ سفیدازدعوت نخست وزیراسرا ئیل امتناع می کند
جوبایدن:نتانیاهو تغییرات قضایی را که باعث اعتراض در اسرائیل و بحران سیاسی برای دولت وی شده است، کنار بگذارد.
نتانیاهو:اسرائیل کشور مستقلی است که بر اساس فشارهای خارجی تصمیم نمی گیرد.
«بنیامین نتانیاهو» (نخست وزیر اسرائیل) در واکنش به سخنان سهشنبه شب ۲۸ مارس ۲۰۲۳(۸ فروردین ۱۴۰۲) رئیس جمهور آمریکا در سخنانی گفت: اسرائیل تصمیماتش را بر اساس فشارها از خارج اتخاذ نمیکند.
واکنش اعضای کابینه نتانیاهو به سخنان جوبایدن
عصبانیت وزیر امنیت داخلی اسرائیل از سخنان رئیس جمهورآمریکا
آمریکا: نتانیاهو فعلا به کاخ سفید نیاید
الجزیره نوشت: رسانههای عبری زبان به نقل از یک مسئول گزارش دادند که واشنگتن به تل آویو ابلاغ کرده که در سایه اعتراضات کنونی در اسرائیل، از بنیامین نتانیاهو برای سفر آمریکا و حضور در کاخ سفید دعوت به عمل نخواهد آمد.۲۴ مارس ۲۰۲۳(۴ فروردین ۱۴۰۲)
«ایتمار بنگویر» ووزیرآموزش وپرورش اسرائیل نیز همانند «بنیامین نتانیاهو» اظهارات بایدن که در آن خواستار کنار گذاشتن اصلاحات قضایی شده بود را مصداق «دخالت در امور داخلی اسرائیل» توصیف کرده است.
چامسکی گفت: در واقع، اولین بار است که رهبری اسرائیل آشکارا از رهبری آمریکا دور شده و دولت جدید (کابینه نتانیاهو) بویژه شخصیتهای مهم آن مثل:
«بن گویر»(وزیر امنیت داخلی تلآویو) و «اسموتریچ»(وزیر دارایی اسرائیل) به راحتی به ایالات متحده میگویند «گمشو».
چامسکی افزود: نتانیاهو اظهارات تندی را با گفتن این که «ما یک کشور مستقل هستیم و کاری را که میخواهیم انجام میدهیم، به آنچه شما میگویید اهمیت نمیدهیم» بیان کرد. اولین بار است که تقابل به این روشنی (آشکار شده) است و مشخص نیست آمریکا چطور پاسخ خواهد داد.
چامسکی ضمن بیان این که «برای اولین بار تاکنون، دو یا سه سال پیش، یک آمریکایی یک نماینده در مجلس نمایندگان آمریکا قانونی را معرفی کرد که در آن از آمریکا درخواست کرد کمک به اسرائیل را با توجه به قانون ایالات متحده مورد بازبینی قرار دهد».
«نوآم چامسکی» افزود: «فکر میکنم همه اینها در حال جلو رفتن است و در آینده میتواند منجر به تغییرات بزرگ شود». به گفته وی، این تا حد زیادی بر مبنای تغییرات اساسی در افکار عمومی است.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:/«نوآم چامسکی» کیست؟
«آورام نوآم چامسکی»در ۷ دسامبر ۱۹۲۸ از پدر و مادری یهودی در فیلادلفیای آمریکا متولد شد. پدرش، ویلیام چامسکی یک روس یهودیتبار بود که از روسیه به آمریکا مهاجرت کرده بود.
برای تحصیلات عالی نیز به دانشگاه پنسیلوانیا رفت و مشتاقانه تمام وقت خود را برای تحصیل معلومات رشتههای زبانشناسی و فلسفه گذاشت و در همانجا نیز مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را کسب کرد. او با ادامه تحصیلات توانست مدرک دکترای خود را در ۱۹۵۵ کسب کند و در همین زمان بود که مدتی را در دانشگاه هاروارد برای تحقیقات تز دکترای خود گذارند.
چهار سالی که نوآم چامسکی بهعنوان همکار در هاروارد فعالیت میکرد، منجر به تهیه یک پایاننامه درخشان شد که به چاپ و انتشار تحسین برانگیزترین کتاب نوآم چامسکی به نام ساختهای نحوی در رشته زبانشناسی شد. این کتاب که مقدمهساز انقلاب علمی در زبانشناسی شد، بعدا به نظریه دستور زایشی معروف شد.
نوام چامسکی برای پذیرش مقامی در مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) در سال ۱۹۵۵ دانشگاه هاروارد را ترک کرد. واما بعدازمدتی، همکاری با اِمآیتی آغاز کرد.
نوام چامسکی هم اکنون نیز بهعنوان استاد برجستهٔ زبانشناسی در مؤسسه(MIT) به شمار میرود.
۲۰۰ نفردرسال گذشته درچنین حوادثی کشته شدند.(درچندفقره از درگیری)
دعوا برسر چراگاه:خشونت بین دامداران و کشاورزان
پلیس و منابع محلی در نیجریه گفتند: افراد مسلح در دو حمله جداگانه ۷۵ نفر را کشته و در اقدامی دیگر ۸۰ تن را با خود بُردند. غالب این افراد زن و کودک هستند.
پلیس و منابع محلی در نیجریه اعلام کردند که افراد مسلح در دو حمله جداگانه ۷۴ نفر را کشته و در اقدامی دیگر ۸۰ تن را ربودند.
ایرنا به نقل از رویترز، پلیس نیجریه شنبه گفت که این افراد در دو حمله در ایالت «بئنو» به قتل رسیدند.
«کاترین آنئنه» سخنگوی پلیس بوئنو گفت که در پی یکی از حملات هفته گذشته ۲۸ جسد کشف شد. همچنین به دنبال یک حمله دیگر ۴۶ نفر کشته شدند.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:روز شنبه۸ آوریل ۲۰۲۳(۱۹ فروردین ۱۴۰۲) حداقل ۷۵ نفر در دو حمله جداگانه که هفته گذشته توسط مردان مسلح در «ایالت بنوی» نیجریه انجام شد، کشته شدند که آخرین درگیری در منطقه ای است که خشونت بین دامداران و کشاورزان رایج است.
نقشه نیجریه
به نوشته رویترز، رشد جمعیت در سالهای اخیر و کمبود زمینهای زراعی و مرتع موجب بروز خشونتهای متعدد در نیجریه شده است.
«محمدو بوهاری»(رئیس جمهوری نیجریه) روز شنبه حملات مرگبار اخیر افراد مسلح را محکوم کرد و به نیروهای امنیتی دستور داد تا تدابیر نظارتی و امنیتی را افزایش دهند.
حملات بسیاری در بخشهای مختلف نیجریه رخ میدهد اما معمولا گزارشی درباره آنها منتشر نمیشود و نیروهای امنیتی اغلب با تاخیر وارد عمل میشوند.
در رخدادی دیگر، افراد مسلح دستکم ۸۰ نفر را در ایالت «زامفارا» ربودند که اغلب آنها زن و کودک هستند.
زامفارا یکی از کانون های اصلی فعالیت گروههای مسلح است که اقدام به ربودن افراد در روستاهای دوردست کرده و در ازای آزادی آنها باجگیری میکنند.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:روزشمار کشته شدگان امسال نیجریه( از سال ۲۰۰۹ تا تیرماه ۱۴۰۱ بیش از ۴۰ هزار نفر در حملات خشونتبار گروههای تروریست کشته و حدود دو میلیون نفر نیز آواره شدهاند)
سوم فروردین ۱۴۰۱: ۳۴ نفر در حمله افراد مسلح کشورنیجریه کشته شدند.
۱۴ فروردین ۱۴۰۱:کشته شدن ۱۲ نفر
۱۶خرداد ۱۴۰۱: حمله مسلحانه به کلیسایی در جنوب غربی نیجریه ۵۰ نفرکشته شدند.
۲۲ فروردین ۱۴۰۱:حمله مسلحانه در نیجریه؛ ۸۰ نفر کشته و ۷۰ نفر ربوده شدند.
۱۰ کشته در حمله مسلحانه درنیجریه ۲۷ خرداد ۱۴۰۱
کشور نیجریه با ۲۲۵ میلیون نفرجمعیت ، ۹۲۳۷۶۸ هزار کیلومتر مربع مساحت داردکه در غرب آفریقا در کنار خلیج گینه و در همسایگی کشورهای نیجر، بنین و کامرون واقع شدهاست.
پایتخت نیجریه «آبوجا» و«لاگوس» بزرگترین شهر نیجریه می باشدکه حدود ۳ میلیون جمعیت دارد.
درپی اظهارات رئیس جمهورفرانسه(کاهش وابستگی به آمریکا)سناتور آمریکا ،ماکرون راتهدیدکرد.
رئیسجمهور فرانسه : وابستگی اروپا به آمریکا در زمینه تسلیحات و انرژی زیاد است و باید کاهش یابد.
«امانوئل ماکرون»(رئیسجمهور فرانسه) در مصاحبه با «پولیتیکو» و هنگام برگشت از چین تأکید کرد که «اروپا باید وابستگی خود به آمریکا را کاهش دهد و از کشیدهشدن به تنش بین آمریکا و چین بر سر تایوان خودداری کند.»
اروپا وارد بحرانهایی شده که متعلق به ما نیست
رئیسجمهور فرانسه گفت: «خطر بزرگی که پیش روی اروپا قرار دارد این است که وارد بحرانهایی شود که متعلق به ما نیست و مانع استقلال راهبردی ماست»
ماکرون درادامه گفت: اروپاییها باید پاسخ دهند که آیا تشدید بحران تایوان در راستای منافع ماست؟ خیر.
ماکرون با هشدار اینکه «مراقب باشید، اگر اشتباهی مرتکب شویم، خود را در بحران تایوان خواهیم دید» افزود: اروپاییها نمیتوانند بحران اوکراین را حل کنند، چگونه میتوانیم به صورت معتبری درباره تایوان حرف بزنیم.
رئیسجمهور فرانسه در ادامه گفت: اروپا در زمینه تسلیحات و انرژی بیش از حد وابسته به آمریکاست و باید تمرکزش را بر تقویت صنایع دفاعی اروپا قرار دهد. اروپا باید همچنین وابستگیاش به دلار آمریکا را کاهش دهد.
از سمت چپ: «امانوئل مکرون»(رئیسجمهور فرانسه)، «شی جینپینگ»( رئیسجمهور چین) و «اورسولا فون دی لاین»( رئیس کمیسیون اروپا) پکن
ماکرون و رئیس کمیسیون اروپا چهارشنبه(فروردین ۱۴۰۲) پیش به دعوت رئیس جمهور چین برای یک سفر رسمی سه روزه وارد چین شدند و پس از دیدارهای طولانی با «شی جینپینگ»، رئیسجمهور چین روز جمعه پکن را ترک کردند.
رئیس جمهور چین با رئیس جمهور فرانسه و رئیس کمیسیون اروپا دیدار کرد
سران چین و فرانسه درباره جنگ اوکراین بیانیه مشترکی منتشر و بر حمایت از تمام تلاشها برای برقراری صلح در اوکراین بر پایه قوانین بینالمللی تأکید کردند.
دو طرف همچنین حملههای مسلحانه (اوکراینیها) به تأسیسات هستهای (نیروگاه زاپروژیا)اوکراین را محکوم کردند.
علیرغم مخالفتهای اخیر سران آمریکا و اروپا با «طرح ۱۲ مادهای صلح چین» برای بحران اوکراین، کاخ الیزه (مقر رسمی و دفتر ریاستجمهوری فرانسه) روز چهارشنبه و قبل از ورود ماکرون به پکن در بیانیهای اعلام کرد جو بایدن، رئیسجمهور آمریکا و امانوئل ماکرون، رئیسجمهور فرانسه در گفتوگویی تلفنی توافق کردند که برای پایاندادن جنگ اوکراین با چین وارد تعامل شوند.
در بیانیه بیانیه کاخ الیزه آمده است که «دو رهبر تمایل مشترک خود را برای تعامل با چین برای تسریع در پایاندادن جنگ اوکراین و مشارکت در ایجاد صلح پایدار در منطقه اعلام کردند.»
پیش از این وزارت خارجه چین، ۵ اسفند۴۰۱ در سالروز آغاز عملیات نظامی روسیه در اوکراین، طرح ۱۲ بندی خود را برای نحوه پایاندادن به جنگ و درگیریها در اوکراین را منتشر کرد. این «طرح صلح» در وبسایت وزارت خارجه چین منتشر شده است.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:درپی اظهارات رئیس جمهورفرانسه(کاهش وابستگی به آمریکا)یکی ازسناتورهای آمریکا ،ماکرون راتهدیدکرد.(اروپا را در برخورد با بحران اوکراین تنها بگذارد)
امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، یکشنبه ۹ آوریل ۲۰۲۳(۲۰ فروردین ۱۴۰۲) در مصاحبه مطبوعاتی خود در هواپیمای برگشت از چین که به مدت سه روز به طول انجامید، گفت که اروپا هیچ علاقه ای به تشدید بحران تایوان ندارد و باید استراتژی مستقل از یکدیگر را دنبال کنند.
ماکرون پس از استقبال گرم شی جین پینگ، رئیس جمهور چین، به تازگی از یک سفر دولتی سه روزه به چین بازگشته است.
چین تمرینات خود را در اطراف تایوان از روز شنبه در واکنش به دیدار «تسای اینگ ون» (رئیس جمهور تایوان) با «کوین مک کارتی» رئیس مجلس نمایندگان آمریکا در روز چهارشنبه آغاز کرد.
مانورچین دراطراف تایوان
واشنگتن پس از دعوت از اروپا به عدم اتکا به آمریکا، مکرون را تهدید می کند
«مارکو روبیو»(سناتور جمهوریخواه آمریکایی از فلوریدا) امانوئل ماکرون، رئیسجمهور فرانسه را تهدید کرد که از قاره اروپا خواست وابستگی خود را به ایالات متحده کاهش دهد و سناتور آمریکایی را تهدید کرد که اروپا را در برخورد با بحران اوکراین تنها بگذارد.
مذاکرات رؤسای جمهور(فرانسه-چین)
خبرگزاری(شین هوا)پکن(۶ آوریل ۲۰۲۳)پنجشنبه ، ۱۷ فروردین ۱۴۰۲نوشت: شی جین پینگ رئیس جمهور چین روز پنجشنبه در پکن با امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه گفت و گو کرد.
رئیس جمهور شی از سفر رئیس جمهور مکرون به چین استقبال کرد. وی با بیان اینکه تحول تاریخی عمیقی در جهان در حال رخ دادن است، خاطرنشان کرد: چین و فرانسه به عنوان اعضای دائمی شورای امنیت، دو کشور بزرگ با میراث استقلال و طرفداران سرسخت جهان چندقطبی و دموکراسی بیشتر در جهان هستند. روابط بینالملل، توانایی غلبه بر اختلافات و موانع و حفظ مسیر را داشته باشد. در واقع دو کشور در قبال انجام این کارها مسئولیت دارند.
شی به شدت از شتاب رشد مثبت و پایدار روابط چین و فرانسه صحبت کرد. وی تاکید کرد که هر دو طرف باید به ثبات در این رابطه افتخار کنند که یک ویژگی متمایز و دارایی ارزشمند است. وی افزود: دو طرف باید از کانالهای ارتباطی فراگیر و سطح بالا، حفظ ارتباط نزدیک بین سران دو کشور و برگزاری دور جدیدی از نشستها در سال جاری برای سه مکانیسم گفتوگوی سطح بالا یعنی راهبردی استفاده کنند. گفتوگو، گفتوگوی اقتصادی و مالی، و گفتگو در مورد مبادلات مردمی.
وی گفت: دو کشور باید به حاکمیت، تمامیت ارضی و تمامیت ارضی یکدیگر احترام بگذارند، به منافع اصلی یکدیگر احترام بگذارند و اختلافات را به درستی مدیریت و مدیریت کنند. آنها همچنین باید به منافع متقابل و توسعه مشترک متعهد باقی بمانند.
شی گفت: «پیگیری چین برای توسعه با کیفیت و گشایش در سطح بالا، فرصتهای بازار گستردهتری را برای فرانسه به ارمغان میآورد. و ایجاد زمینه های جدید همکاری از جمله تجارت در خدمات، توسعه سبز، نوآوری در علم و فناوری، حمایت از توسعه مشترک مرکز بی طرفی کربن و توسعه مشترک استعدادها.
نمایشگاه بین المللی واردات چین در سال ۲۰۲۴
وی با بیان اینکه چین از فرانسه به عنوان کشور افتخاری مهمان در نمایشگاه بین المللی تجارت خدمات چین و هفتمین نمایشگاه بین المللی واردات چین در سال ۲۰۲۴میلادی(۱۴۰۳شمسی) استقبال می کند، افزود: چین امیدوار است فرانسه محیط تجاری منصفانه، عادلانه و بدون تبعیض را برای شرکت های چینی فراهم کند.
وی افزود: چین قصد دارد از فرصت های شصتمین سالگرد برقراری روابط دیپلماتیک، سال فرهنگی و گردشگری چین و فرانسه و المپیک پاریس در سال آینده برای تشدید همکاری با فرانسه در زمینه های مرتبط استفاده کند.
«لی کیانگ»(نخستوزیر چین) روز پنجشنبه در پکن با امانوئل مکرون، رئیسجمهور فرانسه دیدار کرد.
«شی جینپینگ» بر تمایل چین برای ادامه فعالیت با روحیه باز، همکاری با فرانسه برای حفظ ارتباطات و هماهنگی نزدیک در مکانیسمهای چندجانبه مانند سازمان ملل، «گروه۲۰»(G20) و سازمان تجارت جهانی، تمرین چندجانبهگرایی واقعی و رسیدگی به چالشهای جهانی مانند آب و هوا تاکید کرد. مسائل مربوط به تغییر و انرژی وی گفت که چین از فرانسه در میزبانی کنفرانس اقیانوس سازمان ملل متحد در سال ۲۰۲۵ حمایت می کند و از مشارکت فرانسه در سومین مجمع یک کمربند و جاده برای همکاری های بین المللی استقبال می کند.
وی با تاکید بر اینکه چین و اروپا دو قدرت بزرگ، دو بازار بزرگ و دو تمدن بزرگ در جهان هستند، خاطرنشان کرد: روابط چین و اروپا در دستیابی به رفاه هر دو طرف و ثبات و شکوفایی کل تاثیرگذار است. جهان وی تاکید کرد که چین ثبات سیاست خود در قبال اروپا را در درازمدت حفظ خواهد کرد، همچنان به اروپا به عنوان یک قدرت مستقل در دنیای چند قطبی نگاه می کند و به روابط چین و اروپا که هیچ طرف ثالثی را هدف قرار نمی دهد، متعهد خواهد ماند. به طور همزمان تحت کنترل یا تحت کنترل آن نیست.
چین با اتحادیه اروپا همکاری خواهد کرد و از فرصت بیستمین سالگرد تاسیس مشارکت استراتژیک جامع خود در سال جاری برای از سرگیری تبادلات و گفت وگوها در همه زمینه ها، تقویت دوستی و همکاری به عنوان ویژگی اصلی روابط چین و اتحادیه اروپا، و کاوش استفاده خواهد کرد. وی گفت: یک مشارکت زنجیره تامین با ثبات و اعتماد."
رئیس جمهور مکرون آخرین سفر خود به چین را بیش از سه سال پیش یادآوری کرد و از اینکه دوباره به چین سفر می کند تا با رئیس جمهور شی جینپینگ در مورد راه های ارتقاء بیشتر مشارکت استراتژیک جامع بین فرانسه و چین گفتگو کند ابراز خوشحالی کرد.
مکرون با ارزیابی مثبت رئیس جمهور شی از روابط چین و فرانسه و پیشنهادهای مهم وی در مورد توسعه روابط دوجانبه کاملاً موافق بود. وی با اشاره به اینکه فرانسه و چین سال آینده شصتمین سالگرد برقراری روابط دیپلماتیک را جشن خواهند گرفت، خاطرنشان کرد: در شش دهه گذشته روابط فرانسه و چین توسعه پایدار و سالمی داشته است. وی گفت که علیرغم مدلهای توسعه متفاوت، دو کشور به یکدیگر احترام گذاشته، آشکارا با یکدیگر ارتباط برقرار کردهاند و در همکاریهای گسترده به نتایج سودمندی متقابل رسیدهاند.
مکرون افزود: در عین حال، دو طرف پیشرفت های مهمی را در رسیدگی مشترک به چالش های جهانی پیش روی جهان داشته اند و تاکید کردند که فرانسه به اصل چین واحد احترام می گذارد و به آن پایبند است. مکرون خاطرنشان کرد که او در راس یک هیئت بزرگ به چین است تا به دنبال همکاری نزدیکتر و تبادلات مردمی باشد.
مکرون گفت فرانسه موفقیت پانزدهمین نشست کنفرانس اعضای کنوانسیون تنوع زیستی (COP15) را به چین تبریک می گوید و مایل است به ارتباط نزدیک و همکاری با چین در مورد موضوعاتی مانند تغییرات آب و هوا و امنیت غذایی ادامه دهد.
وی گفت فرانسه آماده همکاری با چین در سومین همایش «کمربند و جاده» برای همکاری بینالمللی است که به میزبانی چین برگزار میشود. وی گفت فرانسه از چین به دلیل تعهد تزلزل ناپذیرش به اهداف منشور سازمان ملل متحد و نقش مثبتش در رسیدگی به مسائل داغ منطقه ای و بین المللی قدردانی می کند و مشتاقانه منتظر ارتباطات و هماهنگی نزدیکتر با چین برای صلح و ثبات پایدار در جهان است.
مکرون با بیان اینکه فرانسه به سیاست خارجی مستقل و استقلال استراتژیک اروپا متعهد است و با دامن زدن به تقابل، تفرقه و رقابت بین بلوکها مخالف است، افزود: فرانسه با احزاب خاصی طرف نخواهد شد، بلکه خواستار اتحاد و همکاری است. برای حفظ ثبات روابط بین کشورهای بزرگ.
او گفت که فرانسه ارتباطات صریح و عمیق با چین را حفظ خواهد کرد تا اعتماد متقابل را افزایش دهد، ضمن کنار گذاشتن اختلافات، به دنبال زمینه های مشترک باشد و به دنبال همکاری باز باشد. فرانسه همچنین فعالانه به توسعه روابط بین اتحادیه اروپا و چین کمک خواهد کرد.
روسای جمهور دو کشور در مورد بحران اوکراین تبادل نظر کردند. شی تاکید کرد که موضع چین در قبال مسئله اوکراین ثابت و روشن است و هدف اصلی آن تسهیل مذاکرات صلح و حل و فصل سیاسی است. و او افزود که هیچ درمان جادویی برای فرونشاندن این بحران وجود ندارد.
«شی جینپینگ» با اشاره به اینکه چین از اروپا در ایفای نقش خود در حل و فصل سیاسی بحران حمایت میکند، گفت: خنثی کردن بحران نیازمند ایفای نقشهای خود، ایجاد شرایط مساعد برای آتشبس و گفتگوهای صلح از طریق اعتمادسازی است.
«شی جینپینگ» گفت که چین مایل است یک تماس مشترک با فرانسه با جامعه بینالمللی صادر کند و از آن بخواهد منطقی بماند، خویشتنداری کند و از انجام اقداماتی که ممکن است باعث بدتر شدن بحران یا حتی خارج شدن از کنترل شود، اجتناب کند. قاطعانه به قوانین بشردوستانه بینالمللی پایبند باشند، از حمله به غیرنظامیان یا تأسیسات غیرنظامی اجتناب کنند و از زنان، کودکان و سایر قربانیان درگیری محافظت کنند. احترام جدی به تعهد مبنی بر عدم استفاده از سلاح های هسته ای و جنگ های هسته ای، علیه استفاده از سلاح های بیولوژیکی تحت هیچ شرایطی، و علیه حملات مسلحانه به نیروگاه های هسته ای یا سایر تاسیسات هسته ای غیرنظامی. از سرگیری مذاکرات صلح در زمان اولیه، پایبندی به اهداف و اصول منشور ملل متحد، در نظر گرفتن نگرانی های امنیتی مشروع همه طرف ها، به دنبال راه حلی مسالمت آمیز، و ایجاد یک ساختار امنیتی متعادل، موثر و پایدار اروپا؛ پرداختن به پیامدهای بحران اوکراین در زمینههای غذایی، انرژی، مالی، حملونقل و سایر زمینهها و کاهش اثرات منفی بحران اوکراین بر جهان، بهویژه کشورهای در حال توسعه.
وی افزود: چین آماده است تا ارتباط با فرانسه را حفظ کند و نقش سازنده ای در حل و فصل سیاسی بحران ایفا کند.
مکرون دیدگاه فرانسه را در این مورد روشن کرد و از نقش مهم چین در حل و فصل سیاسی بحران اوکراین قدردانی کرد. وی گفت: فرانسه خواستار از سرگیری مذاکرات سیاسی و حل و فصل بحران از طریق دیپلماتیک برای دستیابی به صلح پایدار در اروپا است. وی افزود: فرانسه امیدوار است ارتباطات را افزایش دهد و تلاش های مشترکی با چین برای برقراری صلح انجام دهد.
روسای جمهور دو کشور در پایان گفت وگوهای خود شاهد امضای اسناد همکاری دوجانبه در زمینه کشاورزی، علم و فناوری، هوانوردی، انرژی هسته ای غیرنظامی، توسعه پایدار و فرهنگ بودند.
روسای جمهور دو کشور همچنین با مطبوعات چینی و خارجی دیدار کردند.
پیش از این مذاکرات، رئیس جمهور شی یک مراسم استقبال از رئیس جمهور مکرون در میدان خارج از دروازه شرقی تالار بزرگ مردم برگزار کرد.
به محض ورود رئیس جمهور مکرون، یک گارد افتخار برای استقبال از او به صف شد. دو رئیس جمهور به سکوی تماشا رفتند و گروه موسیقی سرود ملی دو کشور را نواخت. یک سلام ۲۱ گلوله ای از میدان تیان آن من شلیک شد. سپس رئیس جمهور مکرون با همراهی رئیس جمهور شی، از گارد افتخار ارتش آزادیبخش خلق بازدید کرد و رژه گارد افتخار را تماشا کرد.
وانگ یی و کین گانگ در این مراسم شرکت کردند.