پیراسته فر

علمی،تحقیقی و تحلیلی

پیراسته فر

علمی،تحقیقی و تحلیلی

ماجرای تحصن نمایندگان مجلس ششم"جام زهر" برای رهبرانقلاب فرستادند

تحصن  از ۲۱ دی ۱۳۸۲  شروع و تا ۱۷ بهمن ۱۳۸۲ پایان یافت.

اسامی نمایندگان مجلس ششم که استعفادادند +«جام زهر»(نامه ای)که برای رهبرانقلاب  فرستادند.

اسامی گروهی از نمایندگان مجلس ایران که روز یکشنبه(۱۲ بهمن ۱۳۸۲) به‌طور دسته جمعی استعفا دادند را مشاهده خواهیدکرد.

انتخابات دوره ششم مجلس شورای اسلامی  در ۲۹ بهمن ۱۳۷۸ برگزارشد و اولین جلسه آن در ۷ خرداد ۱۳۷۹ به تعداد ۳۳۳ نفر بودند 

نمایندگان دوره ششم  ۳۳۳ نفربودندکه ۱۲۳ آنها به دلیل ردصلاحیت برای دوره هفتم ،استعفادادند.

بهزاد نبوی: ۱۶ عضو کابینه خاتمی، تمام استانداران و بیش از ۲۰۰ معاون وزیر و ۲۰۰ فرماندار و ۲۰۰ رئیس دانشگاه استعفا دادند.

اما خاتمی(رئیس جمهور)با تحرکاتی از این دست به شدت مخالف بود، در واکنش به استعفای دولتی ها گفت: «یا همه می مانیم و انتخابات سالم رقابتی برگزار می کنیم یا همه می رویم».

رهبرانقلاب و بحرانی‌ترین مجلس شورای اسلامی؛

نام نماینده/حوزه انتخابیه

  1. محسن آرمین، تهران
  2. علی محمد احمدی، الیگودرز
  3. غلام حیدر ابراهیم بای سلامی، خواف و رشتخوار
  4. حسین انصاری راد، نیشابور
  5. محمود اخوان بازارده، لنگرود
  6. بهروز افخمی، تهران
  7. جعفر افقهی فریمانی، فریمان
  8. حسین آفریده، شیروان
  9. مهدی آیتی، بیرجند
  10. سیدابراهیم امینی، ممسنی
  11. حسن الماسی، پارس‌آباد و بیله سوار
  12. بهاءالدین ادب، سنندج
  13. شهربانو امانی انگنه، ارومیه
  14. علی اکبرزاده، ورزقان
  15. محمدرضا اسماعیلی مقدم، قم
  16. عسکر اسلامدوست، تالش
  17. مقصود اعظمی، نقده و اشنویه
  18. اکبر اعلمی، تبریز
  19. جواداطاعت، داراب
  20. محمدباقر باقری نژادیان فرد، کازرون
  21. قهرمان بهرامی حسن آبادی، مبارکه
  22. رحمان بهمنش، مهاباد
  23. احمد بورقانی فراهانی، تهران
  24. احمد پورنجانی، تهران
  25. محمد پیران، رزن
  26. عبدالرحمان تاج الدین خوزانی، اصفهان
  27. علی تاجرنیا، مشهد
  28. محسن ترکاشوند، تویسرکان
  29. غلامحسین تکفلی، مشهد
  30. حسن توفیقی، کاشان
  31. توکلی طبا، اردستان
  32. علی اکبر جعفری، ساوه
  33. جلال جلالی زاده، سنندج
  34. سهیلا جلودارزاده، تهران
  35. شهباز حسین زاده، میاندوآب
  36. سیدمسعود حسینی، قروه
  37. الیاس حضرتی، تهران
  38. فاطمه حقیقت جو، تهران
  39. عبدالرضا حیدری زادی، ایلام
  40. محمدرضا خاتمی ، تهران
  41. سیده فاطمه خاتمی، مشهد
  42. سیدحسن خشرو، کرمان
  43. ناصر خالقی، اصفهان
  44. محمدحسین خلیلی اردکانی، کرج
  45. مرتضی خیرآبادی، سبزوار
  46. محمد دادفر، بوشهر
  47. حاصل داسه، پیرانشهر
  48. فاطمه راکعی، تهران
  49. سیدابوالفضل رضوی، نائین
  50. احمد رمضانپورنرگسی، رشت
  51. حسن  رمضانیان پور، شهرضا
  52. حسین روزبهی، ساری
  53. حسن زحمتکش، آستارا
  54. جلیل سازگارنژاد، شیراز
  55. محمدعلی سعدایی جهرمی، جهرم.
  56. داود سلیمانی ، تهران
  57. عبدالله سهرابی، مریوان
  58. بهیار سلیمانی ، فسا
  59. منصور سلیمانی میمندی، شهر بابک
  60. علی سیدآقامیری، دزفول
  61. محمدرضا(میثم) سعیدی، تهران
  62. ولی الله شجاع پوریان، بهبهان
  63. جاسم شدیدزاده، اهواز
  64. علی شکوری راد، تهران
  65. ابوالفضل شکوری، زنجان
  66. سیدماشاءالله شکیبی، فردوس و طبس
  67. احمد شیرزاد، اصفهان
  68. رضا صالح جلالی، آستانه اشرفیه
  69. گل محمد صالحی، لردگان
  70. ذبیح الله صفایی، اسدآباد(همدان)
  71. محسن صفایی فراهانی، تهران
  72. رسول صدیقی بنابی، بناب
  73. مصطفی طاهری نجفآبادی، نجفآباد
  74. سیدمهدی طباطبایی، آباده
  75. علی ظفرزاده، مشهد
  76. غلامعلی عابدی، نهبندان
  77. ابوالقاسم عابدین پور، تربت حیدریه
  78. پیمان عاشوری بندری، ماهشهر
  79. محمد عبایی خراسانی، مشهد
  80. غلامرضا عبدالوند، درود و ازنا
  81. سیداحمد عظیمی، شیراز
  82. کریم فتاح پور، ارومیه
  83. سهراب بهلولی قشقایی، فیروزآباد(فارس)
  84. علی قنبری، اردل و فارسان
  85. ناصر قوامی، قزوین
  86. محمد کاظمی، ملایر
  87. جعفر کامبوزیا، زاهدان
  88. جمیله کدیور، تهران
  89. عبدالله کعبی، آبادان
  90. محمدعلی کوزه‌گر، شهریار(تهران)
  91. الهه کولایی، تهران
  92. حمید کهرام، اهواز
  93. محمد کیافر، میانه
  94. محمد کیانوش راد، اهواز
  95. غلامرضا گرزین، قائم شهر
  96. جعفر گلباز، ساوجبلاغ
  97. حسین لقمانیان، همدان
  98. احمد مرادی، طرقبه و چناران
  99. رجبعلی مزروعی، اصفهان
  100. مهرانگیز مروتی، خلخال
  101. اکرم مصوری منش، اصفهان
  102. میرطاهر موسوی، کرج
  103. میرطاهر موسوی، تبریز
  104. سیدمجتبی موسوی اجاق، کرمانشاه
  105. سیدعلی اکبر موسوی خوئینی، تهران
  106. سیدعیسی موسوی نژاد، خرم آباد
  107. سیدباقر موسوی جهان آباد، یاسوج
  108. رسول مهرپرور، درگز
  109. احمد میدری، آبادان
  110. محسن میردامادی، تهران
  111. منصور میرزاکوچکی بروجنی، بروجن
  112. علی نظری، اراک
  113. محمد نعیمی پور، تهران
  114. علی محمد نمازی، لنجان
  115. سیدرضا نوروززاده، اسفراین
  116. سراج الدین وحیدی مهرجردی، میبد
  117. سیدشمس الدین وهابی، تهران
  118. علی اصغر هادی زاده، محلات و دلیجان
  119. میرمحمود یگانلی، ارومیه
  120. رضا یوسفیان، شیراز
  121. محمدرضا علی حسینی، نهاوند
  122. بهزاد نبوی، تهران
  123. رحمان نامجو، بوکان

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر: تعداد نمایندگان مجلس ششم که ردصلاحیت شدند حدود۸۰ بود واما متحصنین ۱۲۳ نفر. واستعفا در یکشنبه ، ۱۲ بهمن ۱۳۸۲.

محسن میردامادای بارسفربه تحصن(مجلس ششم)رابسته بابدرقه همسرش زهرامجردی

رهبرانقلاب و بحرانی‌ترین مجلس شورای اسلامی؛

تحصن کنندگان مجلس ششم

رهبرانقلاب و بحرانی‌ترین مجلس شورای اسلامی؛

متحصنین( نمایندگان) مجلس ششم

رهبرانقلاب و بحرانی‌ترین مجلس شورای اسلامی؛

هیئت رئیسه مجلس ششم

روایت بهزاد نبوی از تغییر نظر امام برای جلوگیری از تضعیف مجلس، توصیه ایشان درباره ماجرای گروگانگیری و پیش بینی جنگ مسلحانه منافقین/ تحلیل بدگویی روس ها علیه ظریف

بهزاد نبوی،حاج احمدآقا،شهیدرجایی، امام خمینی

«انتخابات هفتمین دوره مجلس شورای اسلامی» ۱ اسفند ۱۳۸۲، برگزار گردید و در تاریخ ۷ خرداد ۱۳۸۳، اولین جلسه مجلس هفتم برگزار شد.

رهبرانقلاب و بحرانی‌ترین مجلس شورای اسلامی؛

رهبری  متحصنین با بهزاد نبوی

نامهٔ «جام زهر »نمایندگان مجلس ششم

تحصن، استعفا و تحریم؛ فرجام تلخ مجلس ششم////

در اردیبهشت ۱۳۸۱، ۱۲۷ نفر از نمایندگان در نامه‌ای به آیت الله سیدعلی خامنه‌ای(رهبرانقلاب)نوشتند،بخش مهم این نامه زهرآلود:

«جام زهری که باید نوشیده شود» و بی تردید این برخورد خردمندانه و متواضعانه، از سوی ملت با همان پاداشی مواجه می‌شود که امام عزیز راحل روبرو شد!»(جام زهر-پذیرش قطعنامه ۵۹۸ آتش بس باعراق-پایان جنگ ۸ ساله)

...آنچه ما را بر آن داشت تا بدین صورت مصدع اوقات شویم حساسیت شرایط، فرصت اندک و بزرگی خطریست که پیش روی کشور است و با کمال تأسف نجواهای خیرخواهانه و پیشنهادهای آرام و مکتوم ما در سال‌های گذشته ره به جایی نبرده‌است

پس اجازه دهید بر مبنای وظیفه شرعی و قانونی خود و تعهد و مسؤولیتی که در برابر خدا و مردم داریم، آنچه را به خیر و صلاح همه می‌دانیم با حضرتعالی، که بر اساس قانون اساسی، یعنی میثاق ملی همه ما شخص اول کشور هستید در میان بگذاریم، به آن امید که این خیرخواهی منشأ آثار و برکات برای نظام باشد

هنوز فضای سیاسی کشور را در سال از یاد نبرده‌ایم که به دلایل گوناگون در عرصه سیاست خارجی، ایران در انزوای کامل و حتی کشور در معرض تهدید نظامی خارجی قرار داشت و متأسفانه وضعیت انفعال بر فضای سیاسی کشور حاکم بود اما (انتخابات)«دوم خرداد» همه این تهدیدها را از بین برد

اما هنوز دو سال از این نعمت بزرگ الهی نگذشته بود که جریانهایی که تا مدتی در بهت و حیرت ناشی از رأی مردم در دوم خرداد به سر می‌بردند، با برنامه‌ای حساب شده، برای فرصت سوزی و شکست آنچه «اصلاحات» نام گرفته و در برنامه رئیس‌جمهور تجلی یافته بود، به منظور بازگرداندن اوضاع به وضعیت قبل از دوم خرداد، فعال شدند سیاهه اقدامات تخریبی آن‌ها طولانی و مکرر و اندوه‌بار است و به قول آقای خاتمی هر روز یک بحران آفریدند از آن جمله است قتل‌های زنجیره‌ای، جنایت کوی دانشگاه، تعطیلی مطبوعات و رسانه‌ها، دستگیری فعالان سیاسی، سرکوب دانشجویان و دانشگاهیان، اجرای علنی احکام قضایی بسیار کم سابقه، خنثی کردن تصمیمات مجلس و دولت و انتقال قدرت از آن‌ها به نهادهایی مانند شورای نگهبان، مجمع تشخیص مصلحت، شورای انقلاب فرهنگی.

و حتی برتری دادن اساسنامه کمیته امداد و آئین‌نامه فروش وسائل اسقاطی نیروی انتظامی بر قوانین مصوب مجلس! بی‌اختیار و بی‌اراده کردن مدیران و مسؤولان اجرایی با پرونده‌سازی‌ها، مچگیری‌ها و تبلیغات سیاه، برخورد با نهادهای مستقل مدنی مانند احزاب، کانون وکلا، سازمان‌های علمی و پژوهشی و مؤسسات فرهنگی.

و نتیجه خواسته و ناخواسته این همه، جز این نبود که به مردم ایران و جهان نشان داده شود در ایران هیچ تغییری اتفاق نیفتاده و نخواهد افتاد و ثابت شود رأی مردمی که خواست اصلی آن‌ها تغییر در روش‌ها و بینش‌ها بوده‌است، هیچ اثری ندارد و اعلام گردد که نهادهای مظهر اراده ملت قدرتی ندارند و آشکار شود که نهادهایی که باید کانون حل منازعه و مظهر حاکمیت ملی و جایگاه اجماع و وحدت ملی باشند، به دست تندترین نیروهای مخالف اصلاحات سپرده می‌شود، تا در نهایت رأی مردم بلاموضوع گردد … اگر «جام زهر»ی باید نوشید قبل از آنکه کیان نظام و مهمتر از آن، استقلال و تمامیت ارضی کشور در مخاطره قرار گیرد باید نوشیده شود و بی تردید این برخورد خردمندانه و متواضعانه، از سوی ملت با همان پاداشی مواجه می‌شود که امام عزیز راحل روبرو شد.