پیراسته فر
علمی،تحقیقی و تحلیلیپیراسته فر
علمی،تحقیقی و تحلیلیبیمارستانهای گیلان"بیماران کرونا"ظرفیت تکمیل است
مرگ ۵۳ بیمارکرونایی در گیلان دریک شبانه روز(۳ شهریور ۱۴۰۰)..درادامه..
در ۲۴ ساعت ۳۸ بیمارکرونایی درگیلان فوت کرده اند.
بسیاری از بخش‌های «بیمارستانهای دولتی و خصوصی گیلان مملو از بیماران کرونایی است » شدت و قدرت ویروس کرونا(دلتا) بیشتر از پیک‌های قبلی است
۲۰۰۰بیمار در سطح بیمارستانهای گیلان بستری هستند و روزانه ۶۰۰ بیمارکرونایی در بیمارستان‌ها و مراکز سراپایی بستری و یا خدمات دارویی دریافت می‌کنند.
تاکنون ۶۸۰ هزار دوز واکسن در گیلان تزریق‌شده
رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان گفت: تمام بیمارستانهای دولتی، خصوصی و مراکز سرپایی استان مملو از بیماران کرونایی است.
ارسلان سالاری امروز پنجشنبه(۲۱ مرداد ۱۴۰۰)در جمع خبرنگاران با اشاره به سیر صعودی بیماری کرونا در استان، اظهار کرد: بالغ‌بر دو هزار بیمار در سطح بیمارستان‌ها بستری هستند و روزانه ۶۰۰ بیمار در بیمارستان‌ها و مراکز سراپایی بستری و یا خدمات دارویی دریافت می‌کنند.
سالاری با بیان یانکه علاوه بر بیمارستان‌ها و مراکز سراپایی، تعداد زیادی از بیماران در مراکز ۱۶ و ۲۴ ساعته بهداشتی مراجعه می‌کنند، افزود: بسیاری از بخش‌های بیمارستانهای دولتی و خصوصی گیلان مملو از بیماران کرونایی بوده چراکه شدت و قدرت بیماری کنونی بیشتر از پیک‌های قبلی است.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان بر ضرورت جدی گرفتن رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی تأکید کرد و گفت: برای عبور از پیک و کاهش بستری و فوتی‌ها، مردم باید با جدیت بیشتری پروتکل‌های بهداشتی را به‌ویژه در ایام سوگواری محرم رعایت کنند تا ما شاهد افزایش بار بیماری نباشیم.
دبیر ستاد کرونا گیلان با بیان یانکه از ابتدای شیوع کرونا تاکنون میزان تخت‌های درمانی و تجهیزات موردنیاز در استان با شتاب بیشتری در حال افزایش است، تصریح کرد: طی هفته‌های اخیر پنج دستگاه اکسیژن ساز و مخزن اکسیژن وارد بیمارستانهای استان و علاوه بر آن سالن ۱۲۰ تخته اورژانس پشتیبان نیز مهیا برای انتقال بیماران شده است.
«دکترسالاری» با اذعان به اینکه از همه ظرفیت‌های استان جهت بستری و مداوای بیماران استفاده می‌کنیم، خاطرنشان کرد: اگر مردم به نحو کنونی که ما شاهد آن هستیم شیوه‌نامه‌های بهداشتی را رعایت نکنند به‌گونه‌ای که تالارها باز، دورهمی ها تداوم و تجمعات در محیط‌های سربسته انجام شود، شاید در هفته‌های آینده ظرفیت‌های ما کاملاً تکمیل و امکان ارائه سرویس‌دهی به مردم نیز ممکن نباشد.
وی همچنین به کاهش مساعدت‌های خیران و نیکوکاران حوزه سلامت در گیلان اشاره کرد و گفت: در اسفند ۹۸ بسیاری از خیرین، جهادی‌ها، شرکت‌های همکار و بسیار از سازمان‌ها به کمک مدافعان سلامت آمدند اما امروزه حضور خیران کمرنگ شده درحالیکه حساسیت و رعایت پروتکل‌ها از سوی مردم بسیار کاهش‌یافته است.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان همچنین به گزارشی در خصوص اجرای سند ملی واکسیناسیون کرونا در گیلان اشاره کرد و گفت: تاکنون ۶۸۰ هزار دوز واکسن در گیلان تزریق‌شده که حدود ۳۰ درصد افراد بالای ۱۸ سال و ۵۰ درصد افراد بالای ۵۰ سال در استان را شامل می‌شود.
سالاری با اعلام اینکه در حال حاضر ۱۳۰ پایگاه و مراکز تجمیعی در استان به همت مدافعان سلامت و بسیج مشغول واکسیناسیون هستند، افزود: در حال حاضر روزانه ۳۰ هزار دوز واکسن در گیلان تزریق می‌شود و در صورت در اختیار داشتن واکسن بیشتر، آمادگی تزریق واکسن تا ۱۰۰ هزار دوز در روز را نیز در استان داریم.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:منبع مورداستفاده(۲۰ مرداد ۱۴۰۰)«خبرگزاری فارس»بااندکی اصلاحات وافزودن تصاویر.
خبرگزاری ایرنا(۲۰ مرداد ۱۴۰۰)نوشت:معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی گیلان هم در هجدهم مردادماه گفت: بیماری کرونا در حال افزایش است، در ۲۴ ساعت ۳۸ بیمارکرونایی درگیلان فوت کرده اند.
«دکتر آبتین حیدرزاده» گفت: در بسیاری از اماکن همچون پاساژها ، تالارها حتی خیابان ها ازدحام جمعیت وجود دارد و مردم برای خرید مثل روزهای عادی رفتار می کنند.
وی اظهار داشت: روزهای بسیار بدی است ما دوست نداریم که این آمار مرگ تکرار شود و اگر شیوه نامه ها رعایت شود ما سعی می کنیم با آمار واکسیناسیون جلوی این آمار را بگیریم.
وی افزود: تا کنون ۶۴۰ هزار دوز واکسن تزریق شده که از بین ۱۴۰ هزار نفر دو دوز شان را دریافت کردند که امیدواریم با واکسینه تا حدی جامعه مون ایمنی پیدا کند و مرگ و میرها کاهش یابد.
«دکتردهنادی مقدم »معاون درمانی دانشگاه علوم پزشکی گیلان نیز گفت: از تعداد بستری شدگان ۲۸۰ بیمار بدحال هستند. روزانه ۱۰ تا ۱۲ هزار آلودگی جدید به ویروس کرونا در استان اتفاق می افتد.
اکنون بیمارستان های گیلان دیگر ظرفیت پذیرش بیماران جدید ندارد ، اگرچه سرعت واکسیناسیون به طور قابل توجهی شتاب گرفته اما علاوه بر زمان بر بودن واکسیناسیون همگانی، بعد از واکسیناسیون نیز بنا بر گفته کارشناسان بهداشتی همچنان خطر ابتلا به کرونا وجود دارد، اگرچه منجر به مرگ نشود.
فرا رسیدن ماه محرم الحرام ماهی که نگاه داشتن حرمت آن بر همه واجب است این نگرانی را بوجود آورده که بخشی از بی تفاوتی ها نسبت به عدم رعایت پروتکل ها به این مراسم هم سرایت کند که البته این امر مسئولیت برگزار کنندگان و نظارت به اجتماعات عزاداری را دو چندان می کند.
معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی گیلان«دکتر آبتین حیدرزاده »پیش از ظهر دوشنبه در گفتگو با خبرنگاران با اشاره به افزایش بی سابقه کرونا در این استان، گفت: روزانه هفت هزار گیلانی به صورت سرپایی خدمات درمانی در زمینه کرونا دریافت می کنند./۱۸ مرداد ۱۴۰۰خبرگزاری مهر.
دریک شبانه روز:مرگ ۵۳ بیمارکرونایی
معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی گیلان امروزچهارشنبه(۳ شهریور ۱۴۰۰) با اشاره به مرگ کم سابقه ۵۳ نفر بر اثر کرونا در گیلان گفت: در حال حاضر هزار و ۸۵۶ بیمار کرونایی در بیمارستانهای استان بستری هستند که ۳۳۷ نفر از آنها در ۲۴ ساعت گذشته به جمع بیماران کرونایی اضافه شده اند.
«دکترآبتین حیدرزاده »با بیان اینکه ۲۶۰ بیمار کرونایی در گیلان بدحالند افزود: از این تعداد ۲۶ نفر در شبانه روز گذشته در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شده اند.
عکس یادگاری سفرای"انگلیس وروسیه"تهران
۲۱ سال پس از پایان جنگ جهانی اول«جنگ جهانی دوم»ازسپتامبر ۱۹۳۹ الی سپتامبر ۱۹۴۵بطول انجامید/شهریور۱۳۱۸(رجب۱۳۵۸)الی شهریور۱۳۲۴(رمضان۱۳۶۴)
این جنگ، که بین دو بلوک متحدین (آلمان و ایتالیا و ژاپن) و متفقین (انگلیس و فرانسه و آمریکا و شوروی) درگرفت.علت جنگ:وضعیت اسفبار زندگی مردم آلمان به دنبال شکست در جنگ جهانی اول و الزام دولت آلمان به پرداخت غرامت جنگی سنگین، جنون هیتلر.
بازسازی خاطره ۷۸سال پیش سفرای«انگلیس وروسیه» درسفارت شوروی -سابق-ایران،اشغال ایران.
«۶ آذرماه ۱۳۲۲» اشغالگر ایران(فاتحان جنگ جهانی دوم )«روزولت»، «چرچیل» و «استالین»، رهبران« آمریکا و انگلیس و شوروی» بدون این که دولت ایران خبر داشته باشد، برای برگزاری «کنفرانس تهران» به ایران سفر کردند.
سفرای انگلستان و روسیه تلاش کردند دقیقا صحنه دیدار نمایندگان سه قدرت جهانی و عکس مشهور دیدار سران سه کشور رهبر متفقین در جنگ جهانی دوم در تهران را که سال ۱۳۲۲ در سفارت روسیه گرفته شده بود، شبیه‌سازی کنند.
این تصویر، موجی از خشم در میان ایرانیان برانگیخت و وزارت امور خارجه کشورمان، سفرای هر دو کشور را برای ادای توضیح به این وزارتخانه دعوت کرد.
اما اصل ماجرا چه چیست؟
سوم شهریور ۱۳۲۰ روز تلخی برای ایرانیان بود. آن روز سه کشور انگلستان، آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی بدون توجه به بی‌طرفی ایرانیان در دومین جنگ جهانگیر، ایران را اشغال کردند.
با حمله نیروهای متفقین به ایران، ارتش رضاشاهی که رضاخان بر آن می‌بالید، بیش از ۸۰ ساعت (یعنی اندکی بیش از سه روز)، نتوانست مقاومت کند. شاکله ارتش فرو پاشید و فرماندهان پا به فرار گذاشتند. کشورهای متخاصم نیز بدون دردسر ایران را فتح کردند.
نکته مهم دیگری که نباید از نظر دور نگه داشت، این است که مردم نیز خسته از دیکتاتوری رضاخان تمایلی به مقاومت از خود نشان ندادند. برای مثال سفیر انگلستان در ایران در شهریور ۱۳۲۰ شمسی می‌گوید: حرکت برای عزل شاه یا حتی سلسله وی، عمومی خواهد بود و بیشتر مردم ایران به هر انقلابی که سبب دگرگونی اوضاع و برکناری رضاشاه از قدرت باشد، تن در خواهند داد.
حرکت نیروهای شوروی در خیابان‌های تبریز در شهریور ۱۳۲۰
نیروهای اشغالگر بعد از اشغال ایران حتی به فکر تغییر سلطنت و حتی نظام سیاسی کشور افتادند، اما رضاخان با همکاری و حمایت محمدعلی فروغی بی‌سروصدا از سلطنت کناره‌گیری کرد و قدرت را به فرزندش واگذار کرد تا امکان سلطنت در رژیم پهلوی ادامه پیدا کند.
سناریو‌های دیگر برای تغییر سلطنت امکان اجرا پیدا نکرد.
« رضاشاه » صبح زود ۲۵ شهریور ۱۳۲۰ به نفع ولیعهد ۲۱ ساله‌اش «محمدرضا پهلوی» رسما از قدرت کناره گرفت.
ساعت ۹ و ۳۰ دقیقه، مجلس شورای ملی استعفای رضاشاه را پذیرفت.
ساعت ۴ و ۴۵ دقیقه بعد از ظهر، ولیعهد محمدرضا پهلوی در برابر مجلس شورا و نمایندگان به قرآن سوگند خورد و پادشاه ایران شد.
«محمدرضا پهلوی »در روز ادای سوگند پادشاهی در مجلس شورای ملی به اتفاق محمدعلی فروغی، نخست‌وزیر وقت (۲۶ شهریور ۱۳۲۰)
۶ آذرماه ۱۳۲۲ سران اشغالگر ایران و پیروز جنگ جهانی دوم روزولت، چرچیل و استالین، رهبران آمریکا و بریتانیا و شوروی بدون این که دولت ایران خبر داشته باشد، برای برگزاری کنفرانس تهران به ایران سفر کردند.
سران فاتح جنگ، «سالروز تولد چرچیل» را که «مصادف با کنفرانس» بود، فراموش نکردند و جشن تولدی برای چرچیل ترتیب دادند.
انتخاب تهران برای برگزاری این کنفرانس، دلایل متفاوتی داشت. اصلی‌ترین دلیل انتخاب تهران، نزدیکی آن به شوروی بود و استالین، رهبر اتحادیه جماهیر شوروی در اوج جنگ جهانی دوم قصد نداشت از مسکو دور باشد. دلیل دیگر، تأمین امنیت شهر بود و چون تهران در اشغال آنها بود، نگرانی امنیتی نداشتند. نکته مهم دیگری که نباید از نظر دور داشت،
رفتار تحقیر آمیز چرچیل و روزولت با شاه ایران بود که حاضر نشدند به دیدار شاه بروند و با وی تنها در محل سفارت دیدار می‌کردند.
دیدار شاه با نخست‌وزیر انگلستان در مقابل سفارت شوروی
دیدار« استالین» با شاه در «کاخ مرمر» نیز با تلاش و خواهش یکی از اطرافیان شاه به نام «احمدعلی سپه» (مورخ‌الدوله) از مسئولان سفارت شوروی صورت گرفت. فردوست در کتاب ظهور و سقوط خود در این زمینه آورده است: «سفارت شوروی تأکید کرده بود که هنگام ورود استالین به کاخ مرمر، گارد شاه باید برچیده شود و گارد ویژه استالین مستقر شود. شاه نیز با خوشحالی این درخواست را پذیرفت.»
در مدتی که کنفرانس تهران جریان داشت، اقداماتی به منظور حفظ منافع ایران و روشن کردن وضع کشور پس از جنگ از طرف زمامداران ایران به عمل آمد. سهیلی و «ساعد مراغهای» وزیر امور خارجه ایران با «مولوتف»وزیر خارجه شوروی و« ایدن»، وزیر خارجه انگلستان و «ژنرال پاتریک هرلی» مشاور مخصوص رئیس جمهوری آمریکا ملاقات و مذاکره کرده و در ۹ آذر یادداشتی درباره مساعی ایران در دوره جنگ به نفع متفقین تسلیم سران سه دولت کردند.
توضیح مدیریت سایت -پیراسته فر:منبع استفاده شده «خبرگزاری فارس »بااصبلاحات واضافات.
کنفرانس تهران چیست؟
۲۱ سال پس از پایان جنگ جهانی اول
«جنگ جهانی دوم »علت شروع جنگ،کشورهای درگیر،تلفات،چگونگی به اتمام رسیدن جنگ ۴ساله(کنفرانسهای یالتا،تهران،پتسدام)،تلفات جنگ وبه حواشی ونکات جالب این جنگ خواهیم پرداخت.
«جنگ جهانی دوم»ازسپتامبر ۱۹۳۹ الی سپتامبر ۱۹۴۵بطول انجامید/شهریور۱۳۱۸(رجب۱۳۵۸)الی شهریور۱۳۲۴(رمضان۱۳۶۴)
این جنگ، که بین دو بلوک متحدین (آلمان و ایتالیا و ژاپن) و متفقین (انگلیس و فرانسه و آمریکا و شوروی) درگرفت.
علت جنگ:وضعیت اسفبار زندگی مردم آلمان به دنبال شکست در جنگ جهانی اول و الزام دولت آلمان به پرداخت غرامت جنگی سنگین، جنون هیتلر.
علل اصلی جنگ جهانی دوم ، ابهامات عهدنامه ورسای (۷ مه ۱۹۱۹) که مُهرتأییدی بودبرپایان جنگ جهانی اول.
ملاقات در محل سفارت شوروی برگزار شد اما نکته قابل توجه این است که دولت ایران در جریان تصمیم سران سه کشور برای تشکیل کنفرانس در تهران نبودند و حتی از مذاکرات خود در کنفرانس نیز خبری به مسئولان ایرانی داده نشد.
تدارک این کنفرانس در شرایط بسیار محرمانه انجام شد. در مسکو، تنها چند تن از قدیمی ترین رفقای استالین در مورد جلسه سه سر بزرگ خبر داشتند. دایره بسیار محدود سیاستمداران در واشنگتن و لندن از این کار مطلع بود. تنها در ۲۲ نوامبر ۱۹۴۳، یعنی شش روز قبل از کنفرانس، میخائیل ماکسیموف کاردار موقت شوروی در ایران، علی سهیلی، نخست وزیر ایران را در مورد آن آگاه کرد. در پاسخ، رئیس دولت ایران گفت:من از شما بلافاصله خواهش میکنم از طرف شاه، حکومت و مردم ایران به آقای مولوتوف بگویید که حکومت ایران نه تنها با این پیام مخالفت نمیکند، بلکه از دیدن نمایندگان شوروی و دیگر قدرتهای متفقین در کشور خود خوشحال است.
عبور تانکهای ارتش متفقین از کرمانشاه سال ۱۳۲۰
کشورهایی که در این کنفرانس حضور داشتند شروع به شرکت فعالانه در اجلاس آینده کردند. به خصوص سرویس های ویژه اتحاد شوروی. تهران دارای یک رژیم امنیتی ویژه بود. در ماه اکتبر، یک ارتش سربازان مرزی وزارت امور داخله شوروی به تهران منتقل شد که در گشتزنی و محافظت واحد ها و تاسیسات مربوط به این کنفرانس پرداخت. در محوطه سفارت شوروی در تهران به قلعه غیرقابل دسترسی بدل شده بود، ۲۰۰ سرباز ارتش سرخ مسلح به تفنگ خودکار در محدوده آن در خدمت بوده و از آن پاسداری می کردند. به عنوان مثال، یک بزرگراه هفت کیلومتری از فرودگاه تا سفارت، که کاوران سواره استالین باسیتی طی کند، توسط یک هنگ وزارت داخله شوروی و افسران امنیتی در لباس های غیر نظامی محافظت می شد. در پس کوچه های اطراف، گروه های نیروی ذخیره با تفنگ های خودکار در کامیون های سر پوشیده مستقر شده بودند. در طول کنفرانس، تهران به طور کامل از ارتباطات هوایی، تلگراف، جاده و راه آهن قطع شد. پخش رادیو تهران کاملا متوقف شد و مرز ایران بسته شد. در واقع، کل کشور از بقیه جهان قطع شده بود.
ازراست:وینستون چرچیل(نخست‌وزیر انگلستان)،فرانکلین روزولت(رئیس جمهورامریکا)،ژوزف استالین(رهبرشوروی)
در روز ورود رهبران متفقین، علی سهیلی نخست‌وزیر وقت ایران در جریان سفر این سه قرار داده شد و وی خبر حضور آنها را به سمع محمدرضا پهلوی که بعد از تبعید پدرش به سلطنت رسیده بود، می‌دهد.
دیدار شاه با نخست‌وزیر انگلستان در مقابل سفارت شوروی
محمدرضاشاه نیز برای شرکت در کنفرانس ناگزیر شد به محل سفارت برود اما در جریان کنفرانس، چرچیل و روزولت حاضر نشدند به دیدار شاه بروند و با وی تنها در محل سفارت دیدار کردند.
جشن تولد۶۹ سالگی نخست وزیرانگلیس درتهران(شامگاه۸آذر۱۳۲۲)
این مراسم درسفارت انگلیس برپاشد+شام
در کنفرانس تهران، در مورد تجزیه آلمان نیز گفت‌وگوهایی به عمل آمد. در جریان این مذاکرات، روزولت تنها راه مجازات آلمان را تجزیه این کشور عنوان کرد و چرچیل و استالین هم با این نظر مخالفت نکردند.
این کنفرانس در فاصله روزهای ششم تا نهم آذر ۱۳۲۲(۲۷الی۳۰نوامبر۱۹۴۳)درسفارت شوروی-تهران برگزارشد.
ایسنانوشت:در پی انتشار عکسی از سوی سفیران لندن و مسکو در سفارت روسیه در تهران که در کنار آن عکسی قدیمی از چرچیل، روزولت و استالین در همان محل یعنی ساختمان سفارت شوروی سابق در تهران قرار داده شده بود که واکنش های بسیاری را به دنبال داشت، سفارت روسیه در ایران در توییتی با بیان اینکه «عکس سفیران» در بر دارنده محتوای ضد ایرانی نیست، سعی کرد از مقصود انتشار این تصویر در تهران رفع ابهام کند و نوشت: ما قصد نداشتیم احساسات ملت دوست و مهربان ایران را جریحه دار کنیم.
حسین امیرعبدالهیان وزیر خارجه پیشنهادی دولت سیزدهم در واکنش به انتشار این عکس تاکید کرد که اصلاح و جبران سریع این خطا، ضرورت دارد و در مطلبی در صفحه توییتر خود نوشت: اقدام غیردیپلماتیک دو سفیر خارجی در تهران، افکار عمومی را در جمهوری اسلامی ایران مکدر کرده است و نشان دهنده بی توجهی به آداب دیپلماتیک و غرور ملی مردم غیور ایران است.
در همین رابطه سفیر فدراسیون روسیه در تهران برای ادای توضیحات در خصوص عکس منتشر شده، از سوی دستیار وزیر و مدیرکل اوراسیا به وزارت امور خارجه دعوت شد.
خواستیم حالِ «آلمان» رابگیریم!
«سفیر روسیه» در این ملاقات تصریح نمود که قصد وی از انتشار این عکس صرفا یادآوری اتحاد روسیه با بریتانیا علیه ارتش نازی در طول جنگ جهانی دوم بوده و به هیچ وجه هیچ انگیزه و منظور ضد ایرانی پشت انتشار این عکس وجود ندارد.
به دنبال انتشار این عکس، همچنین دستیار وزیر و مدیرکل اروپای غربی وزارت امور خارجه ضمن دعوت سفیر انگلیس به وزارت امور خارجه انتشار این تصویر را غیرقابل قبول دانست.
«سفیر انگلیس» هم در پاسخ ضمن ابراز تاسف از سوء تفاهم بوجود آمده اظهار داشت: ضمن احترام به جمهوری اسلامی ایران و مردم بزرگ و تاریخ این کشور، تاکید می کنم هیچگونه قصد و نیت سوئی در پشت این موضوع وجود نداشته و سفرا درصدد بوده اند تنها اتحاد روسیه و بریتانیا علیه آلمان نازی در زمان جنگ دوم جهانی را یادآوری کنند.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:برای اطلاع ازعلت آغازجنگ جهانی دوم ونتایج آن به این لینک مراجعه کنید:
جنگ جهانی دوم"کنفرانس تهران،یالتا،پتسدام"علت جنگ ؟ ۱۹۳۹-۱۹۴۵
کابینه آیت الله رئیسی"وزیران" پیشنهادی
عکس وبیوگرافی وزیران آیت الله رئیسی،هشتمین رئیس جمهور.
اسامی وزریران پیشنهادی رئیس جمهور + سوابق
«آیت الله سید ابراهیم رئیسی» رئیس جمهور، روز چهارشنبه(۲۰ اَمرداد ۱۴۰۰) در نامهای به رئیس مجلس شورای اسلامی فهرست وزرای دولت سیزدهم را جهت اخذ رای اعتماد به مجلس معرفی کرد.
اسامی وزیران دولت سیزدهم به ترتیب حروف الفبا به این شرح است:
۱- دکتر عیسی زارع پور (ارتباطات و فناوری اطلاعات)
۲- حجت الاسلام والمسلمین سید اسماعیل خطیب (اطلاعات)
۳- دکتر احسان خاندوزی (امور اقتصادی و دارایی)
۴- دکتر حسین باغگلی (آموزش و پرورش)
۵- دکتر بهرام عین اللهی (بهداشت، درمان و آموزش پزشکی)
۶- دکتر حجت‌الله عبدالملکی (تعاون، کار و رفاه اجتماعی)
۷- دکتر سیدجواد ساداتی نژاد (جهاد کشاورزی)
۸- دکتر حسین‌امیر عبداللهیان ( امور خارجه)
۹- دکتر امین‌حسین رحیمی (دادگستری)
۱۰- امیر سرتیپ ستاد دکتر محمد رضا آشتیانی (دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح)
۱۱- مهندس رستم قاسمی (راه و شهرسازی)
۱۲- دکتر سیدرضا فاطمی امین (صنعت ،معدن و تجارت)
۱۳- دکتر محمدعلی زلفی گل (علوم، تحقیقات و فناوری)
۱۴- دکتر محمدمهدی اسماعیلی (فرهنگ و ارشاد اسلامی)
۱۵ دکتر احمد وحیدی (کشور)
۱۶- مهندس سید عزت الله ضرغامی (میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری)
۱۷- مهندس جواد اوجی (نفت)
۱۸- مهندس علی اکبر محرابیان (نیرو)
۱۹- دکتر سیدحمید سجادی هزاوه (ورزش و جوانان)
«مسعود میرکاظمی»رئیس سازمان برنامه و بودجه
«دکترسید مسعود میرکاظمی»متولد ۱۳۳۹ تهران دارای مدرک تحصیلی دکتری مهندسی صنایع است و پیش از این مسئولیت هایی همچون وزیر نفت در دولت نهم و رئیس سازمان اپک(۲۰۱۱)، وزیر بازرگانی در دولت دهم، نماینده تهران در مجلس نهم و رئیس کمیسیون انرژی مجلس،
عضو هیات امنای بنیاد بهره‌وری موقوفات آستان قدس رضوی، عضو و رئیس هیات مدیره سازمان اقتصادی رضوی، رئیس مرکز مطالعات بنیادی انقلاب اسلامی، رئیس دانشگاه شاهد، رئیس مرکز مطالعات لجستیک و مدیرعامل سازمان اتکا را برعهده داشته است.
تودیع ومعارفه،رؤسای سازمان برنامه وبودجه
مختصری از سوابق وزیران پیشنهادی دولت سیزدهم
معاون اول ورئیس دفتررئیس جمهورمنصوب شدند،روزتحلیف.
سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور، طی حکمی «دکترمحمد مخبر »را به عنوان معاون اول رئیس جمهور
غلامحسین اسماعیلی»سخنگوی قوه قضائیه- را به سمت رئیس دفتر رئیس جمهور منصوب کرد/پنجشنبه ۱۴ مرداد ۱۴۰۰
عیسی زارع‌پور (ارتباطات و فناوری اطلاعات)
«دکتر عیسی زارع‌پور» متولد سال ۱۳۵۹ شهرستان اسلام‌آباد غرب و دارای مدرک دکترای مهندسی کامپیوتر و دو مدرک پسادکتری در حوزه شبکه‌های رایانه‌ای و عضو هیأت علمی دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه علم و صنعت ایران است. وی به عنوان استاد دانشگاه و متخصص در حوزه سیاستگذاری و برنامه‌ریزی کلان فناوری اطلاعات و فضای مجازی، سوابق علمی و پژوهشی متعددی در حوزه فناوری ارتباطات و اطلاعات دارد که از آن جمله می‌توان به انتشار ده‌ها مقاله علمی و پژوهشی به زبان انگلیسی در نشریات و کنفرانسهای بین‌المللی در حوزه نسل جدید شبکه‌های رایانه‌ای و دریافت چندین جایزه علمی و پژوهشی بین‌المللی در دوران تحصیل اشاره کرد.
معاون رییس قوه قضاییه و رئیس مرکز آمار و فناوری اطلاعات قوه قضائیه، موسس و رئیس مرکز توسعه فناوری اطلاعات و رسانه‌های دیجیتال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، عضو کمیسیون راهبردی شورای عالی فناوری اطلاعات کشور، مجری توسعه خدمات الکترونیک در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، عضو کارگروه فناوری اطلاعات دولت نهم و دهم، عضو کمیته ملی اطلاعات برای همه «کمیسیون ملی یونسکو» از جمله سوابق اجرایی وی می‌باشد.
حجت‌الاسلام سید اسماعیل خطیب (اطلاعات)
«حجت‌الاسلام سید اسماعیل خطیب» متولد سال ۱۳۴۰ است و حضور در درس خارج فقه رهبر معظم انقلاب و آیات عظام فاضل لنکرانی، مکارم شیرازی و مرحوم آیت‌الله حاج آقا مجتبی تهرانی، حضور و فعالیت در اطلاعات عملیات سپاه از سال ۱۳۵۹، فعالیت در وزارت اطلاعات با توجه به آشنایی با موضوعات اطلاعاتی و امنیتی، حضور در دفتر مقام معظم رهبری، ریاست مرکز حفاظت و اطلاعات قوه قضائیه و رییس حراست آستان قدس رضوی از جمله سوابق اجرایی، مدیریتی و فعالیت‌های وی می‌باشد.
احسان خاندوزی (امور اقتصادی و دارایی)
«دکتر احسان خاندوزی»متولد سال ۱۳۵۹ در شهر گرگان و دانش‌آموخته دکترای علوم اقتصادی است.
وی که اکنون نماینده مجلس یازدهم، نایب رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس و رئیس فراکسیون فضای تولید و کسب و کار مجلس است در سوابق مدیریتی خود مدیر گروه اقتصاد اسلامی دانشگاه علامه طباطبایی، دبیر شورای اقتصادی سازمان صدا و سیما، مدیرکل مرکز پژوهش‌های اقتصادی مجلس شورای اسلامی و عضویت در هیأت مقررات‌زدایی و تسهیل مجوزهای کسب و کار را دارد.
خاندوزی تألیف وترجمه ۵ عنوان کتاب و ده‌ها مقاله علمی و پژوهشی در حوزه اقتصاد را در کارنامه علمی و تحقیقاتی خود دارد.
حسین امیر عبداللهیان (امور خارجه)
«دکتر حسین امیر عبداللهیان» متولد سال ۱۳۴۳ شهرستان دامغان و دانش آموخته کارشناسی روابط دیپلماتیک از دانشکده وزارت امور خارجه، کارشناسی ارشد روابط بین الملل از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران و دکتری تخصصی روابط بین الملل از دانشگاه تهران است که از سوابق متعدد اجرایی و میدانی در حوزه دیپلماسی برخوردار است.
دستیار ویژه رئیس مجلس(دکترعلی لاریجانی) و مدیرکل امور بین الملل مجلس شورای اسلامی، معاون عربی و آفریقایی وزارت امور خارجه، مدیرکل خلیج فارس و خاورمیانه وزارت امور خارجه، سفیر جمهوری اسلامی ایران در بحرین، رئیس ستاد ویژه عراق در وزارت امور خارجه، معاون مدیرکل خلیج فارس وزارت امور خارجه، عضو کمیته سیاسی – امنیتی مذاکرات هسته‌ای ایران با تروئیکای اروپایی، عضو کمیته مذاکرات ایران و عراق و آمریکا در موضوع عراق از جمله مسئولیت‌های مهم اجرایی وی در حوزه سیاست خارجی و دیپلماسی است.
امیرعبداللهیان همچنین علاوه بر تدریس اصول دیپلماسی و سیاست خارجی در دانشگاه، تألیفات و مقالات متعدد علمی و پژوهشی در این حوزه دارد.
حسین باغگلی (آموزش و پرورش)
«دکتر حسین باغگلی» متولد سال ۱۳۵۷ و دارای مدرک دکترای علوم تربیتی (فلسفه تعلیم و تربیت) از دانشگاه فردوسی مشهد است.
وی علاوه بر فعالیت علمی و پژوهشی در حوزه تعلیم و تربیت اسلامی در کسوت عضو هیأت علمی دانشگاه فردوسی مشهد سوابق و تجربیات مدیریتی و اجرایی متعددی در حوزه تعلیم و تربیت در کارنامه خود دارد.
مدیرعاملی بنیاد فرهنگی رضوی (مدارس عام المنفعه امام رضا(ع)، عضو متخصص کارگروه پرورشی اداره کل آموزش و پرورش استان خراسان رضوی، مشاور تخصصی در طراحی برنامه‌های آموزشی و تربیتی، عضو هیأت موسس شرکت صنایع خلاق، عضو هیأت مدیره موسسه جوانان آستان قدس رضوی و عضویت در هیأت اندیشه‌ورز کودک و نوجوان حرم مطهر رضوی و همچنین تدریس در دانشگاه فرهنگیان از اهم مسئولیت‌ها و سوابق اجرایی وی در حوزه‌های آموزشی و فرهنگی است. وی همچنین دارای مقالات علمی و پژوهش‌های متعددی در حوزه تعلیم و تربیت اسلامی است.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:بالاترین مسئولیت اجرایی وزیرآموزش وپرورش:
سرپرستی مجموعه مدارس آستان قدس رضوی یعنی مدارس امام رضا (ع) و پردیس را بر عهده داشت که شامل ۱۹ مدرسه و حدود ۷ هزار دانش‌آموز در شهر مشهداست ،درحالیکه در آموزش وپرورش ۱۵ میلیون و ۱۳۸ هزار و ۵۲۳ دانش‌آموز در ۱۱۰ هزار مدرسه دولتی و غیردولتی مشغول به تحصیل هستند.
بهرام عین‌اللهی (وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی)
«دکتر بهرام عین‌اللهی» متولد ۱۳۳۷ سراب، فوق تخصص قرنیه چشم‌پزشکی، فلوشیپ قرنیه و استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است.
معاون آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، دبیر انجمن آموزش علوم پزشکی، عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی کشور، عضو شورای عالی استعدادهای وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، دبیر شورای گسترش دانشگاه‌ها، دبیر شورای شورای آموزش پزشکی و تخصصی کشور، رئیس دفتر نظارت و ارزیابی معاونت آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، عضو شورای عالی مرکز تحقیقات چشم پزشکی کشور، مشاور سازمان بین‌المللی آموزش پزشکی اروپا، ریاست قطب چشم‌پزشکی از سال ۱۳۸۸ تاکنون، ریاست مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی شهید دکتر لبافی‌نژاد و عضو هیأت ممیزه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و عضو هیأت جذب این دانشگاه از جمله سوابق علمی و اجرایی وی می‌باشد.
حجت‌الله عبدالملکی (تعاون، کار و رفاه اجتماعی)
«دکتر حجت‌الله عبدالملکی» متولد سال ۱۳۶۰ شهرری و دانش‌آموخته دکترای اقتصاد از دانشگاه اصفهان، اقتصاددان و عضو هیأت علمی دانشگاه است.
عضو هیأت امنای کمیته امداد امام خمینی(ره) با حکم مقام معظم رهبری، معاون اشتغال و خودکفایی کمیته امداد، رئیس شورای اطلاع‌رسانی و رئیس هیأت اندیشه‌ورز، رئیس کارگروه انتشار اوراق قرض‌الحسنه کمیته امام خمینی(ره)، عضو هیأت مدیریه صندوق بیمه اجتماعی روستائیان و عشایر، رئیس گروه مطالعات اسلامی بیمه و دبیر شورای اقتصاد سازمان صدا و سیما از جمله سوابق اجرایی و مدیریتی وی است.
تألیف ۸ عنوان کتاب در حوزه‌های اقتصاد مقاومتی، اقتصاد کرونا و الگوی اسلامی و ایرانی پیشرفت و ده‌ها عنوان مقاله علمی و پژوهشی در حوزه اقتصاد از جمله فعالیت‌های علمی و تحقیقاتی عبدالملکی است.
سید جواد ساداتی‌نژاد (جهاد کشاورزی)
«دکتر سید جواد ساداتی‌نژاد» متولد سال ۱۳۵۱ کاشان و دکترای آبخیزداری گرایش هیدرولوژی از دانشگاه دولتی مسکو و رئیس کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی در مجلس یازدهم است.
وی فعالیت اجرایی خود را از سال ۷۳ از جهاد سازندگی کاشان شروع کرده و از دوره دهم مجلس شورای اسلامی نمایندگی مردم کاشان و آران و بیدگل را برعهده دارد.
معاونت پارلمانی وزارت علوم در دولت دهم، ریاست دانشگاه کاشان، معاون ادارای و مالی دانشگاه تهران و دبیر کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی شورای علوم، تحقیقات و فناوری کشور از جمله فعالیت‌های علمی و اجرایی وی است.
امین‌حسین رحیمی (دادگستری)
«دکتر امین‌حسین رحیمی» متولد سال ۱۳۴۷ ملایر و دانش آموخته دکتری در رشته فقه و حقوق جزا، قاضی دادگستری با بیش از ۳۵ سال خدمت در مشاغل مختلف قضایی است.
معاون منابع انسانی و امور فرهنگی قوه قضائیه، نماینده مردم ملایر در مجلس هشتم، مشاور رئیس قوه قضائیه، دادستان دیوان محاسبات کشور، رئیس کل دیوان محاسبات کشور، معاون سیاسی و امنیتی دادستان کل کشور و مشاور عالی رئیس قوه قضائیه و رئیس مرکز امور هماهنگی مجلس از جمله سوابق مدیریتی و اجرایی وی است.
محمدرضا آشتیانی (دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح)
«امیر سرتیپ ستاد دکتر محمدرضا آشتیانی» متولد سال ۱۳۳۹ تهران و دارای مدرک تحصیلی دکتری تخصصی علوم دفاعی راهبردی و عضو هیأت علمی دانشگاه عالی دفاع ملی با مرتبه دانشیاری است.
جانشین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح، رئیس بازرسی و ایمنی ستاد کل نیروهای مسلح، جانشین فرماندهی کل ارتش جمهوری اسلامی ایران، عضو هیأت رئیسه فرماندهی نیروی زمینی ارتش، فرماندهی یگان‌های رزمی در دوران دفاع مقدس و خدمت در مشاغل راهبردی، فرماندهی، ستادی و اطلاعاتی کشور از جمله سوابق مدیریتی و اجرایی وی در حوزه دفاعی و نظامی است.
رستم قاسمی (راه و شهرسازی)
«مهندس رستم قاسمی» متولد سال ۱۳۴۳ لامرد کارشناسی ارشد مهندسی عمران از دانشگاه امیرکبیر و عضو هیئت علمی دانشگاه جامع امام حسین(ع) است. فرمانده مهندسی نیروی دریایی سپاه، فرمانده قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا(ص)، عضو هیئت مدیره سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران،مدیرعامل شرکت قطارهای شهری کشور، عضو اتاق بازرگانی ایران، وزیر نفت دولت دهم، عضو هیأت عامل بانک مرکزی، ریاست اوپک و عضو هیأت عامل صندوق توسعه ملی از جمله سوابق وی است.
سیدرضا فاطمی امین (صنعت، معدن و تجارت)
«دکتر سیدرضا فاطمی امین» متولد سال ۱۳۵۳ و دارای مدرک مهندسی الکترونیک، مهندسی سیستم‌های اقتصادی و اجتماعی (کارشناسی ارشد) و دکترای تخصصی مدیریت راهبردی دانش (در مرحله اخذ دانشنامه) است.
وی تجربیات و سوابق اجرایی مهمی از جمله معاونت برنامه‌ریزی وزارت «صنعت، معدن و تجارت»، معاون برنامه‌ریزی توسعه و فناوری وزارت صنایع و معادن و عضو هیأت عامل سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، مشاور وزیر و رئیس ستاد تحول صنایع و معادن، مدیر عامل سازمان اقتصادی رضوی و مجری طرح نوسازی خودروهای فرسوده را دارد.
وی در کنار فعالیت‌های علمی و پژوهشی و سوابق اجرایی و مدیریتی مرتبط با حوزه صنعت و معدن، تألیفات متعددی در این حوزه دارد.
محمدعلی زلفی گُل (علوم، تحقیقات و فناوری)
«دکتر محمدعلی زلفی گل» متولد سال ۱۳۴۵ روستای صالح‌آباد از حومه شهرستان آشتیان استان مرکزی و دانش آموخته دکتری شیمی آلی از دانشگاه شیراز و رئیس وعضو هیأت علمی دانشگاه بوعلی سینای همدان است.
قائم مقام معاون اول رئیس جمهور در بنیاد نخبگان در دولت نهم، عضو کمیسیون مشورتی نخبگان و استعدادهای درخشان شورای عالی انقلاب فرهنگی، معاون آموزشی دانشکده علوم پایه، ریاست و معاونت پژوهشی و فناوری دانشگاه بوعلی سینا همدان، دبیر و نایب رئیس انجمن شیمی ایران (به صورت انتخابی به مدت چهارده سال که اکنون ادامه دارد) از جمله سوابق مدیریتی و اجرایی وی در مراکز علمی، دانشگاهی و تحقیقاتی کشور است.
دریافت نشان درجه ۲ پژوهش، رتبه اول جشنواره بین المللی خوارزمی، انتخاب به عنوان استاد نمونه و پژوهشگر برتر کشوری، کسب رتبه شیمیدان برجسته، دانشمند یک درصد آی.اس.آی، برنده جایزه علامه طباطبایی(ره) بنیاد ملی نخبگان، انتخاب به عنوان دانشمند برگزیده کشورهای اسلامی و تألیف کتب و مقالات متعدد علمی و پژوهشی بین‌المللی از جمله موفقیت‌های علمی وی است. نامبرده مقالات متعدد در زمینه سیاستگذاری علم، فناوری و فرهنگی منتشر نموده است. کتاب «دانش برای دانایی» وی برگرفته از مقالات نامبرده در این زمینه می باشد.
محمد مهدی اسماعیلی (فرهنگ و ارشاد اسلامی)
«دکتر محمد مهدی اسماعیلی» متولد سال ۱۳۵۴ در شهرستان کبودرآهنگ همدان و دانش آموخته دکتری علوم سیاسی از پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و عضو هیأت علمی دانشگاه تهران است، تحصیلات حوزوی را نیز تا پایان دوره سطح ادامه داده است.
معاون فرهنگی مرکز برررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری در دولت نهم، معاون پژوهشی مرکز اسناد انقلاب اسلامی و تولید بیش از ۲۰۰ اثر در حوزه تاریخ، معاون استاندار اصفهان، عضو کارگروه تحول فرهنگی وزارت ارشاد در دولت نهم، مشاور فرهنگی تولیت آستان قدس رضوی، مشاور فرهنگی و اجتماعی رئیس قوه قضائیه، مدیرکل نظارت سیمای صدا و سیما و مدیرکل برنامه ریزی مرکز تحقیقات صدا و سیما از جمله سوابق اجرایی و مدیریتی وی است.
اسماعیلی تألیفات متعددی اعم از کتاب و مقاله در حوزه فلسفه، اندیشه و فرهنگ از خود برجای گذاشته است.
احمد وحیدی (کشور)
«دکتر احمد وحیدی» متولد سال ۱۳۳۷ شیراز و دانش آموخته دکتری تخصصی مدیریت راهبردی و رئیس و عضو هیأت علمی دانشگاه عالی دفاع ملی است.
عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام، عضو و رئیس کمیسیون سیاسی، دفاعی و امنیتی مجمع تشخیص مصلحت نظام، از مسئولین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در دوران دفاع مقدس، وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در دولت دهم، جانشین وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، فرماندهی نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، عضو هیأت نظارت بر حسن اجرای سیاست‌های کلی نظام، عضو شورای راهبردی روابط خارجی و ریاست مرکز تحقیقات راهبردی دفاعی از جمله سوابق اجرایی و مدیریتی وی می‌باشد.
سید عزت‌الله ضرغامی (میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری)
«سیدعزت‌الله ضرغامی»متولد سال ۱۳۳۸ تهران و دانش‌آموخته مهندسی عمران از دانشگاه صنعتی امیرکبیر، کارشناس ارشد مدیریت صنعتی است و در حال حاضر دانشجوی دکترای ارتباطات می‌باشد.
دو دوره ریاست سازمان صدا و سیما با حکم مقام معظم رهبری، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با حکم مقام معظم رهبری و همچنین عضویت در شورای عالی فضای مجازی با حکم مقام معظم رهبری، معاون امور مجلس و استان‌های صدا و سیما، معاون امور سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاون امور مجلس و استان‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاون امور مجلس وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، رئیس کارخانجات صنعتی شهید حسن باقری، معاون فرهنگی و عضو شورای مرکزی جهاد دانشگاهی دانشگاه امیر کبیر از جمله سوابق مدیریتی و اجرایی وی است.
جواد اوجی (نفت)
«مهندس اوجی» متولد سال ۱۳۴۵ شیراز و دانش آموخته رشته مهندسی نفت از دانشگاه صنعت نفت است، معاون وزیر و مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران در دولت دهم، رئیس هیأت مدیره نظارت بر تولید و پالایشگاه‌های گازی، مدیرعامل و نایب رئیس هیأت مدیره شرکت بهره برداری نفت و گاز زاگرس جنوبی، رئیس هیأت مدیره شرکت مهندسی توسعه گاز ایران، مدیرعامل گروه اقتصاد مفید، مدیرعامل هلدینگ انرژی گستر سینا و مدیرعامل و نایب رئیس هیأت مدیره هلدینگ نفت و گازی توسعه پترو مفید، عضو هیأت امنای دانشگاه صنعت نفت و عضو هیأت رئیسه صندوق بازنشستگی صنعت نفت از جمله سوابق اجرایی و مدیریتی وی در حوزه نفت و گاز است.
علی اکبر محرابیان (نیرو)
«مهندس علی اکبر محرابیان» متولد سال ۱۳۴۸ خوانسار و دانش آموخته مهندسی عمران از دانشگاه علم و صنعت ایران و کارشناسی ارشد اقتصاد از دانشگاه تهران، درحال حاضر دانشجوی دکترای اقتصاد واحد علوم تحقیقات و در مرحله دفاع از پایان نامه با موضوع: اثرات آزادسازی تعرفه برق بر رشد اقتصادی و رفاه خانوار با رویکرد اقتصادی مقاومتی است.
وزیر صنایع و معادن در دولت‌های نهم و دهم، دستیار ویژه رئیس جمهور(احمدی نژاد) و مجری طرح مهر ماندگار (با هدف تکمیل و راه‌اندازی صدها طرح و پروژه کلان کشور بویژه در حوزه سد، نیروگاه، آبرسانی، پالایشگاه پتروشیمی، راه و راه آهن، بندر و...)، مشاور رئیس جمهور، ریاست ستاد تبصره ۱۳ مجری نوسازی ناوگان خودرویی کشور، سهمیه‌بندی بنزین و توسعه حمل و نقل عمومی، عضو شورای عالی فنی کشور، عضو شورای پول و اعتبار و رئیس کارگروه حمایت از تولید کالاهای داخلی از جمله سوابق مدیریتی و اجرایی محرابیان است.
سیدحمید سجادی هزاوه (ورزش و جوانان)
«دکتر سیدحمید سجادی هزاوه» متولد سال ۱۳۴۸ تهران و دانش‌آموخته دکترای تخصصی مدیریت و برنامه ریزی در تربیت بدنی است.
معاون امور ورزشی سازمان تربیت بدنی و معاون ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان در دولت دهم، عضویت در هیأت رئیسه و هیأت‌های مختلف فدراسیون دو و میدانی، مدیرعامل و عضو هیأت مدیره باشگاه فرهنگی ورزشی سایپا، مدیرعامل موسسه ورزش و تفریحات سالم منطقه آزاد کیش، عضو شورای عالی سیاستگذاری ورزش سیما، مدیرکل تربیت بدنی دانشگاه آزاد و نایب رئیس کمیته تربیت بدنی بین دول یونسکو از جمله مهمترین مسئولیت‌های اجرایی و مدیریتی وی در حوزه ورزش است.
سجادی که خود از قهرمانان ملی، المپین و مدال آور در مسابقات آسیایی رشته ورزشی دو و میدانی است، همچنین دارای سوابق علمی و آموزشی در حوزه ورزش بوده و ضمن تدریس رشته تربیت بدنی در دانشگاه‌های کشور تألیفات و مقالات متعدد ملی و بین المللی در زمینه مدیریت ورزشی به رشته تحریر درآورده است..
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:منبع استفاده شده«ایسنا»است ومتفرقه+ اصلاحات واضافات
زندگینامه"آقانجفی" آیت الله محمدتقی نجفی اصفهانی
درادامه خواهیدخواند«علمایی که درنهضت مشروطیت دخیل بودند»
«آیت الله شیخ محمدتقی رازی آقا نجفی» ،معروف به «آقانجفی اصفهانی»(۲۲ربیع الثانی۱۲۶۲-متوفی۱۱شعبان۱۳۳۲)، فرزند محمد باقر آقا نجفی اصفهانی،برادرِحاج نورالله(ثقه الاسلام) و نوه محمد تقی رازی از مجتهدان اصفهان در دوره ناصرالدین شاه است.
اعلامیه «آیت الله نجفی اصفهانی» در حمایت از مشروطه:الیوم به ملاحظه حفظ نفوس و اموال و أعراض مسلمین و تقویت دین مبین، مخالفت با مجلس شورای ملی به مثابه مخالفت با امام زمان علیه‌السلام است.
جدِ آیت‌الله حاج‌شیخ محمدتقی، صاحب کتاب هدایت المسترشدین است و ایشان داماد مرحوم شیخ‌جعفر کاشف‌الغطاء از علمای نامی تاریخ تشیع بود که نسب به ابراهیم پسر مالک اشترنخعی می‌رساند.
«آقانجفی» ۱۵فرزند داشت که شش نفر از آنها پسر بودند به نامهای: آقا جلال‌الدین (متوفی ۱۳۳۷ق)، آقا کمال‌الدین معروف به شریعتمدار (متوفی ۱۳۵۲ق)، محمدباقر الفت(علامه و عارف وارسته)، محمدحسین فرید، محمدجواد نجفی و شیخ محمدعلی مولانا. یکی از دامادهای او مرحوم حاج آقاحسن ملاذالاسلام فرزند حاج سید جعفر بن حاج سید محمدباقر حجه الاسلام شفتی است که عالمی فاضل و مورد توجه مردم بود و در سال ۱۳۳۶ق، در مشهد فوت کرد و در دارالحُفاظ مدفون است.
سفر به نجف‌اشرف برای ادامه تحصیل
آقانجفی، سال‌های نخستین زندگی را در خاندانی مشهور به علم، تقوا و مجاهدت، سپری کرد و پس از طی مراحل اولیه تحصیل، رهسپار عتبات عالیات شد. او در این سفر همراه و همسفر مرحوم آیت‌الله سید‌احمدکاظم یزدی،صاحب عروه الوثقی بود که با هزینه و یاری پدر آقانجفی برای ادامه تحصیل، راهی نجف‌اشرف شده بود. ایشان در نجف به همراه برادرش آیت‌الله شیخ‌حمد‌حسین نجفی علاوه بر دروس فقهی، مراتب سیر و سلوک را طی می‌کند.
اساتید
آقانجفی در طول مدت تحصیل خود، افزون بر پدر بزرگوارش، از محضر استادان بزرگی بهره برد که در شکل‌گیری و تکوین شخصیت علمی و معنوی وی نقش مؤثری داشته‌اند. وی تحصیل علم را با ریاضات شرعیه همراه کرده و پس از چندی به گنجینه‌ای از علوم و ملکات اخلاقی تبدیل می‌شود. مهمترین اساتید وی عبارتند از: میرزا محمدحسن حسینی شیرازی، شیخ مهدی آل‌کاشف‌الغطاء، شیخ راضی‌نجفی و آقا سیدعلی شوشتری.
شاگردان
در حوزه درسی آقانجفی در طول مدت بیش از ۳۰سال (از زمان وفات پدر در سال۱۳۰۱ تا زمان وفات خود در سال۱۳۳۲) عده زیادی از فضلا شرکت کردند. نویسنده کتاب «بیان سبل الهدایه فی ذکر اعقاب صاحب الهدایه، یا تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در 2قرن اخیر» درباره شاگردان آقانجفی تحقیق کرده، اسامی ۶۷نفر از آنان را ذکر کرده است که شاخص‌ترین آنان عبارتنداز: ۱- حاج شیخ محمدابراهیم کلباسی، ۲- سید احمد حسینی‌خوانساری، ۳- حاج شیخ اسدالله فاضل‌بیدآبادی، ۴- حاج شیخ محمدتقی کرمانی، ۵- حاج شیخ محمدجواد صافی‌گلپایگانی.
آقا نجفی و ظل‌السلطان
آقانجفی اصفهانی، بیشتر دوره مرجعیت و ریاست مذهبی‌اش، مقارن با حکومت ظل‌السلطان بوده است. سیاست آقانجفی در قبال این حاکم ظالم، از یک سو پذیرش حکومت وی و همراهی و همکاری با او به میزان حفظ امنیت و رفع مشکلات مردم بود، از سوی دیگر مقابله و مبارزه با اقدامات ظالمانه، مستبدانه و استعمارگرایانه وی.
در سال ۱۳۰۵، ناصرالدین شاه، از ترس اقدام ظل‌السلطان علیه خود و نیز ظاهرا به تحریک روس‌ها، او را از حکمرانی مناطق دیگر غیر از اصفهان برکنار کرد اما حکومتش بر اصفهان تا اوایل سال ۱۳۲۵ برقرار بود و در اوایل نهضت مشروطیت، پس از اجتماع اعتراض‌آمیز مردم به رهبری آقانجفی و حاج‌آقانورالله، از حکومت اصفهان برکنار شد.
پیشتازی در نهضت تحریم تنباکو
از مهمترین ابعاد مبارزات آقانجفی علیه استعمار، مبارزه با بعد اقتصادی نفوذ فرنگیان در ایران بوده است و در این راستا، جنبش تنباکو از نقاط عطف تاریخی مبارزات آقانجفی است. ناعادلانه بودن قرارداد «رژی» از یک سو و ضررهای اقتصادی زیادی که در نتیجه اجرای این قرارداد متوجه مردم ایران به‌ویژه کشاورزان و تاجران می‌شد، مسئله‌ای نبود که علمایی چون آقانجفی اصفهانی آن را نادیده بگیرند. از گزارش‌های حکومتی و حتی کمپانی، به‌دست می‌آید که شیوع و گسترش حکم تحریم آقانجفی و حتی صحبت درباره آن در شهرهای دیگر، باعث وحشت و شکست کار کمپانی می‌شده است، لذا لزوم لغو حکم تحریم و- درصورت عدم پذیرش لغو- تبعید آقانجفی و حتی توپ‌بستن منزل ایشان، با شدت عمل، مورد توصیه قرار می‌گرفت.
حاکم شرع بود
«آقانجفی» حدود شرعی را اجرا می‌کرد و نسبت به دستگاه حکومت بی اعتنا بود و با «ظل‌السلطان» 6 که حاکم اصفهان بود و بسیار بر مردم ستم می کرد همواره درگیری داشت؛ اما در واقع قدرت آقانجفی از قدرت ظل‌السلطان افزون تر بود. ظل‌السلطان نیز آقا نجفی را مانع تاخت و تاز، چپاول و تجاوز خود می‌یافت. در سال ۱۳۱۵ق، آقانجفی به دنبال درخواست انجمن شرقی که ترغیب مردم به استفاده از کالاهای داخلی را در دستور کار خود قرار داده بود، حکم تحریم کالاهای فرنگی را در اصفهان صادر کرد و به دنبال آن علمای نجف هم فتواهایی در این باره صادر نمودند. مأموران استعماری انگلیس نیز که برای بسط تسلط دولت متبوع خود بر ایران برنامه های گسترده داشتند، قدرت اجتماعی آقانجفی را مانع اجرای نقشه‌های خویش یافتند و از او بیمناک بودند. 7 البته انگلیسیها و عمال آنها در تضعیف موقعیت آقانجفی بسیار کوشیدند ولی چون مردم به وی علاقه داشتند کاری از پیش نبردند. یکبار توانستند با تحریک ناصرالدین شاه و ترساندن وی که خود نیز از آقانجفی بیمناک بود و بسط نفوذ وی و بی باکی او را در اجرای حدود شرعی را تعرضی نسبت به حدود اختیارات و قدرت خود می‌شمرد، فرمان انتقال آقانجفی به تهران را از وی بگیرند؛ اما آقانجفی در تهران هم علاوه بر دایر ساختن حوزه درسی به مبارزه سیاسی و روشن ساختن ذهن مردم نسبت به فساد دربار و نظام حاکم و سرانجام مداخلات بیگانگان در امور کشور ادامه داد و چون خطر فعالیت وی در پایتخت برای حکومت بیشتر بود، او را به اصفهان بازگرداندند. همانند این حادثه در سال ۱۳۲۱ق، در هنگام سلطنت مظفرالدین شاه نیز تکرار شد. آقانجفی در جنبش تنباکو از آغازگران مبارزه بود. به تهدیدات ظل‌السلطان و ناصرالدین شاه اعتنایی نداشت و همچنان مخالفت می نمود.
پیشقدمی اصفهان در نهی از استعمال دخانیات، مدیون وجود عالم روشن بین و آگاهی چون آقانجفی اصفهانی بود. وجود او در اصفهان سرفصل مبارزات ضدخارجی به ویژه ضدفرنگی تلقی می شد. در همان اوان قرارداد رژی، ناصرالدین شاه ضمن نامه ای به ظل‌السلطان حاکم اصفهان نوشت: این روزها بعضی اخبارات از اصفهان به عرض رسیده که خیلی جای تعجب و حیرت است که چرا مردم بی جهت و سبب، آسودگی و امنیت خود را کنار گذاشته دنبال این نوع کارهای خطرناک می روند. مثلاً به عرض رسیده که مردم بر ضد رعایای خارجه و فرنگیان حرف می‌زنند و همچنین علمای اعلام، استعمال دخانیات را حرام دانسته اند و همچنین در فقره بانک مزخرفات می‌گویند.
در گزارش دیگری از اوضاع اصفهان در تاریخ ۱۹ ربیع‌الثانی ۱۳۰۹، آمده است: دیروز شنبه آقانجفی و شیخ محمدعلی، اعلانات چندی درب مساجد و معابر چسبانده، استعمال تنباکو را حرام و حمایت کنندگان فرنگی را مرتد و عمله جات دخانیات را نجس خوانده و نوشته اند کسی از این جماعت را که دخالت در کار فرنگی دارند به حمام و مسجد و سقاخانه راه ندهند، در حمامها و قهوه خانه‌ها و مجالس علما و تجار و غیره قلیان موقوف است. طلبه ها در هر نقطه که قلیان دیده شکسته اند... هر جا که فرنگی دیده می‌شود مردم دنبالش کرده داد و فریاد می‌نمایند.
مبارزه با فرق ضاله
مخالفت با بدعت‌های دینی و فرقه‌های استعماری، عواقب سختی را برای آقانجفی دربرداشت زیرا سال‌ها حمله به شخصیت و افکار ایشان در قالب کتاب و نوشته را به‌دنبال داشت. یکی از نویسندگان مطرح در تاریخ‌نگری مشروطه، یحیی دولت‌آبادی است. وی از سران ازلی در ایران است. توهین‌ها و بدگویی‌های او نسبت به آقانجفی تنها یک مورد از توهین‌هایی است که رهبران این فرقه ضاله نسبت به این عالم شیعی روا داشتند. در جریان وقایع ۱۳۲۰ در اصفهان سفارت روسیه به چند تن از بهائیان پناه می‌دهد. در پی این واقعه مردم متدین اصفهان کنسولگری روسیه را محاصره می‌کنند. نزدیک به ۲۰هزار نفر در یک روز در برابر کنسولگری روسیه اجتماع می‌کنند. در پی این وقایع «آقانجفی» از روس‌ها تعهد می‌گیرد که دیگر در مسائل مذهبی ایرانیان دخالت نکنند.
یکی از مهمترین اصول نظری و عملی آقانجفی در فعالیت‌های سیاسی- اجتماعی، استعمار‌ستیزی ایشان است. رویکرد ضد‌استعماری وی که در ادوار مختلف زندگیشان، بسیار برجسته است، در عرصه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی و... و نیز نسبت به دولت‌های مختلف اروپایی به‌ویژه روس و انگلیس (به صورت کلی یا موردی) وجود داشته است. در تمام مراحل زندگی این بزرگوار، این خط یعنی مبارزه با استعمار بالاخص استعمار روس و انگلیس به خوبی دیده می‌شود.
به‌عنوان نمونه می‌توان به مبارزه با فرقه‌های استعمارساخته بابیه و بهائیه، مبارزه با سلطه اقتصادی خارجی، قضیه اولتیماتوم روس، تحریم تنباکو و چندین نمونه دیگر اشاره کرد.
رهبری و همراهی در جنبش مشروطه اول
آقانجفی در طول مشروطه اول، با حمایت و پشتیبانی از نظام مشروطه، فعالیت‌های مهم و گسترده‌ای انجام داد، چنان که جایگاه برجسته ایشان موجب می‌شد که ایشان مخاطب نامه‌ها و تلگراف‌های زیادی از تهران و نقاط مختلف کشور شود. از آقانجفی، اعلامیه‌هایی در دست است که به صورت فردی یا به‌همراه دیگر علما، در حمایت از مشروطه صادر کرده است که تنها به یک بند از آن اشاره می‌شود: «الیوم به ملاحظه حفظ نفوس و اموال و أعراض مسلمین و تقویت دین مبین، مخالفت با مجلس مقدس شورای ملی- شیّدالله ارکانه- به مثابه مخالفت با امام زمان- علیه‌السلام است».
پیشگام مشروطه دوم و فتح اصفهان
در جریان استبداد صغیر، مشروطه‌خواهان اصفهان به رهبری آقانجفی و حاج‌آقانورالله این وضعیت را تاب نیاورده و سرانجام با نیروهای اقبال‌الدوله، حاکم محمدعلی‌شاه در اصفهان، وارد درگیری مسلحانه شدند. در این جنگ شهری، مردم، محلات نزدیک منزل آقانجفی و حاج‌آقانورالله را سنگربندی کرده، آماده مقابله مسلحانه با حکومت شدند. کانون درگیری‌ها مسجد نقش جهان بود. پس از شروع درگیری میان نیروهای مردمی، با نظامیان وابسته به اقبال‌الدوله، نیروهای بختیاری به ریاست ضرغام‌السلطنه وارد اصفهان شده و بعد از مدتی درگیری، سرانجام اصفهان در ۱۱ ذیحجه فتح شده، به‌دست مشروطه‌خواهان می‌افتد. فتح اصفهان مقدمه‌ای بر فتح تهران و عزل محمدعلی‌شاه می‌شود.
ملجاء مظلومان
با نگاهی به کارنامه سی‌ساله مبارزات آقانجفی درمی‌یابیم که او در برخورد با اشخاص مختلف، از مرام مشخصی پیروی می‌کرده است. پیش از مشروطه داد مظلوم را از ظل‌السلطان طلب می‌کرد و در زمان حاکمان بختیاری نیز پیوسته در حال دادخواهی از مظلومانی بود که مورد ستم و چپاول خوانین قرار گرفته بودند. نقل است شخصی برای دادخواهی نزد آقانجفی می‌رود و آقانجفی نیز برای او نامه سفارشی می‌نویسند که برای صمصام‌السلطنه حاکم وقت اصفهان ببرد. این درحالی است که ایشان در بستر احتضار بودند. آن شخص نامه را به پیش حاکم می‌برد و مشکلش برطرف می‌شود. همان موقع صدای شیون و زاری از محله آقانجفی بلند می‌شود. صمصام‌السلطنه می‌گوید: اگر اوست که مرده پس چه کسی این نامه را نوشته!
تألیفات
تألیفات و آثار علمی آقانجفی، او را در میان علمای عصر خود و همچنین زمان‌های بعد معتبر و مهم نشان می‌دهد. با وجود آنکه ایشان، در مسائل سیاسی- اجتماعی فعال بود اما به لحاظ علمی، تألیفات و آثار بسیار زیادی از خود به جای گذاشته است؛ به‌گونه‌ای که مرحوم شیخ آقابزرگ تهرانی در نقباء‌البشر آنها را متجاوز از ۱۰۰ عنوان ذکر می‌کند عناوین برخی از آثار ایشان از این قرار است: ۱- آداب الصلوه، ۲- آداب العارفین، ترجمه مصباح الشریعه، ۳- اجتهاد و تقلید (چاپ شده در سال ۱۲۹۶)، ۴- اخلاق المؤمنین (چاپ شده در سال۱۲۹۷ در اصفهان)، ۵- اسرار الآیات در خواص سور و آیات قرآن کریم، ۶- اسرار الاحکام فی‌الحلال و الحرام و ۷- اسرار الزیاره و برهان‌الانابه، شرح زیارت جامعه به فارسی.
وفات
آقانجفی اصفهانی، بعد از عمری مجاهده و تلاش برای اسلام و مسلمین و ارائه خدمات کم‌نظیر به جامعه اسلامی، از سال۱۳۳۰ به بیماری استسقا مبتلا شد و پس از حدود ۲سال، در عصر روز ۱۱شعبان ۱۳۳۲ در سن ۷۰سالگی، چشم از جهان فروبست و به عالم باقی شتافت.
پیکر مطهر او را در کنار امامزاده احمد (نزدیک منزل آقانجفی و مسجد شاه) که خود معین کرده بود، دفن کردند.روزنامه حبل‌المتین به نقل از گزارشگر خود که مستقیما در شهر اصفهان حضور داشته، از عزاداری مردم در سوگ آقانجفی، چنین گزارش می‌دهد: «خبر اصفهان: امروز که روز جمعه ۱۶شهر شعبان۱۳۳۲ و ششمین روز وفات مرحوم آیت‌الله حاج‌شیخ محمدتقی نجفی- حشرالله مع تولاه- است، پس از طی ۷۱مرحله زندگانی، به دیار جاوید شتافت. در این ۶ روز، شهر و توابع، یکپارچه ماتم است؛ تمام شهر را سیاه بسته، مسجد شاه و میدان جنب آن در این چندروز از دسته‌زن و سینه‌زن و کتل و نوحه‌گر خالی نمانده؛ طوری عزاداری نمودند که هیچ‌گاه احدی ندیده و نشنیده بود...».
نقش علما درانقلاب مشروطیت
علما در پیروزی انقلاب مشروطیت نقش اساسی ایفا کردند. علمای عتبات به ویژه مجتهد بزرگ « آیت الله ملا محمد کاظم خراسانی» و«شیخ عبدالله مازندرانی» و «حاجی میرزا حسین تهرانی» و«آیت الله نجفی اصفهانی»و«آیت الله سید عبدالله بهبهانی»در رهبری تحولات انقلاب مشروطه جایگاهی تعیین کننده داشتند. صدورده ها حکم و فتوای جمعی و فردی از سوی آنان نشان می‌دهد که میان علمای عتبات و جامعه ی ایران ارتباطی محکم و مستمر برقرار بوده است و آنان در تمامی تحولات چند ساله ی نخستین انقلاب مشروطیت نقش رهبران هدایت گر داشته‌اند.
در زمانی که مرجعیت تامه ی شیعه و نیز بزرگترین مدارس علمیه جهان تشیع در عتبات عالیات – به ویژه در شهرهای سامرا و نجف – برقرار بود، پل ارتباطی محکمی میان مردم ایران و مراجع ساکنان آن دیار وجود داشت؛ چنان که مقلدان ایرانی بنابر سنت شیعه با سوالات شرعی خود و و نیز فرستادن وجوهات شرعیه، بزرگان دینی آنجا را مرجع خود می‌دانستند کمی پیش از حوادث مشروطیت، واقعه ی تنباکو نقش برجسته ی علمای عتبات در بسیج مردم و تاثیرگذاری بر صحنه سیاست را نمایان ساخته بود؛ با این حال سلسله وقایع منتهی به امضای فرمان مشروطیت، چندان از حکم علمای آن دیار متاثر نبود؛ بلکه نقش آفرینی علمای عتبات در رویدادهای مشروطیت پس از تشکیل مجلس اول آغاز شد.
«آخوند خراسانی »در تلگراف مفصلی به مجلس شورای ملی، انعقاد آن را به مثابه «نخستین مرحله ی ترقی» تبریک گفت و با عنوان «مفتاح سربلندی دین و دولت و پایه ی قوت و شوکت و استغناء از جانب و آبادانی مملکت» از آن یاد کرد (آقا نجفی قوچانی، ۱۳۷۸: ۲۴). چندی بعد نیز از علمای سه‌گانه طی نامهای به محمدعلی شاه، که تازه بر تخت جلوس کرده بود، از او خواستند چنانکه وعده کرده است تمام قوا را در استحکام مشروطیت به کار بندد (روزنامه مجلس، سال دوم، ۵۲ ش، ۱۶ محرم ۱۳۲۶).
نمایندگان مجلس از همراهی علمای مذکور خشنود بودند؛ چنان که«آیت الله سید عبدالله بهبهانی» پس از قرائت تلگرافی مذکور در مجلس، گفت: همراهی ایشان غیر از همراهی حجج اسلامی است که اینجا حضور دارند، و از کم و کیف مسبوق اند و آقایان حجج عراق عرب با وجود این که این جا حضور ندارند، طوری اظهار مساعدت و همراهی می فرمایند که گویا اینجا تشریف داشته و از تمام کیفیات مطلب خاطر مبارکشان مستحضر است (روزنامه مجلس، سال دوم، ش ۵۳، ۱۷ محرم ۱۳۲۶). امام جمعه نیز در ادامه عنوان کرد: «در حقیقت می توان گفت تاسیس این مجلس به همت و مساعدت این سه بزرگوار حجج الاسلام نجف اشرف شده است و حق بزرگی به گردن ملت دارند.»
اختلاف علمادرحمایت ازمشروطیت
در رأس علمای مشروعه خواه «شیخ فضل الله نوری» است. او در ابتدای نهضت با تأسیس عدالت خانه و محدود ساختن خودکامگی حکومت قاجار موافق بود و حتی همراه مهاجران به قم مهاجرت کرد. پس از پیروزی نهضت نیز بر مجلس و عملکرد آن نظارت داشت ولی از همان آغاز، حتی پیش از شروع انقلاب، حساسیت خاصی نسبت به شعارها و هدفهای انقلاب از خود بروز می داد. با کاربرد واژه هایی مانند «مشروطه»و «آزادی» مخالف بود و دوستان و هم کسوتان خودرا از به کارگیری این واژه ها به عنوان هدف و آرمان بر حذر می داشت.
معتقد بود استفاده از واژه های دو پهلو، مسیر نفوذ فرهنگ غرب را برای مسلمانان هموار می‌کند و منشاء فساد و لامذهبی خواهد شد و سرانجامی جز رسوایی نیروهای مذهبی ندارد. از این رو، در مهاجرت کبری در مجلس علما سخت از استعمال واژه ی«مشروطه»و «آزادی» به عنوان آرمان نهضت خود داری کرد و فرمود:« سخنی نگویید و حرکتی نفرمایید که رخنه در دین اسلام وارد آید. آن وقت اجانب بر ما سخریه خواهند نمود… اگر از من می شنوید، لفظ آزادی را بردارید که عاقبت این حرف ما را مفتضح خواهد کرد.
اما در عین حال، تا زمانی که مشروطه‌خواهان به طور علنی به جنگ با برخی از آموزه های دینی برنخاستند، «آیت الله شیخ فضل الله نوری» به مخالفت با مشروطه نپرداخت، حتی در اوایل نهضت، شخصاً در مجلس حاضر می‌شد. او معتقد بود که کلیه امور مملکتی باید بر اساس احکام و دستورات مجتهدین عادل باشد؛ حتی باید منجر به دولت و اجرای آن از عدلیه و نظمیه و سایر حکام، فقط اجرای احکام صادره از مجتهدین عادل باشد.
«آیت الله شیخ فضل الله نوری »مخالفت هایش با مجلس را زمانی آغاز کرد، که مجلس در حال تدوین متمم قانون اساسی بود.
«شیخ فضل الله نوری » پیشنهاد کرده بود اصل هیئت نظارت بر مطبوعات متمم مذکور گنجانده شود، اما مجلس در برابر این پیشنهاد مقاومت می کرد.
سرانجام اصل مذکور در مجلس پذیرفته و به عنوان دومین اصل در متمم قانون اساسی گنجانیده شد.
چند روز بعد، شیخ فضل الله در اعتراض به روند جاری، راهی حرم شاه عبدالعظیم شد و مدت سه ماه او و یارانش در آنجا تحصن اختیار کردند از این پس، با ابزارهای گوناگونی همچون چاپ روزنامه با انتشار اعلامیه و رساله به مخالفت با مشروطه برخاست. (کسروی، ۱۳۸۳: ۲۹۵ – ۲۸۵).
شیخ فضل الله نوری در رساله ی حرمت مشروطه که اثری قابل تأمل در میان رسائل مشروطیت به شمار می آید، انقلاب مشروطیت را نه تنها یک انقلاب موفق به خنثی، بلکه فکری بزرگ از فتنه های آخرالزمان قلمداد کرده است که ملت را از چاله استبداد قاجار برکشیده، به چاه لامذهبی و بی هویتی می‌افکند. او مشروطه را فتنه ای می خواند که بانیان آن ادیان ساخته شده ی بشری و مادی گرایان هستند.
بدین رو، به صراحت مشروط را تحریم می‌کند. طبق آنچه شیخ شهید در رساله ی تحریم مشروطه ذکر کرده بعضی از دلایل ایشان برای تحریم مشروطیت را می‌توان امور ذیل دانست:
* مساوات و برابری، که از اصول موضوع به شمار می آید، یعنی اصلی که می گوید: افراد مملکت متساوی الحقوق هستند [اصل هشتم قانون اساسی]، با تفاوت هایی که در اسلام میان احکام زن و مرد، بالغ و غیر بالغ، پدر و پسر، برادر و خواهر، کافر و مسلمان، ذمّی و غیر ذمّی، مرتد و غیر مرتد قرار داده شده کاملاً متضاد است .
* طبق اصل هجدهم متمم قانون اساسی آزادی بیان و قلم در مورد کتب ضلال و مواد مضّره به دین مبین مقیّد گردیده و حال آنکه افترا بستن به دیگران، تهمت به مسلمان، اذیت و دشنام دادن و اهانت و تحقیر و تهدید نیز مسلماً از مرزهای محرّم و قلمروهای ممنوعه ای است که قلم ها نباید بدان مرزها تجاوز کنند.
*تعیین مجازات مالی در مورد تخلّفات مطبوعاتی با شریعت اسلام سازگار نیست، چراکه در شرع درباره ی ارتکاب منهیّات مجازات مالی نداریم .
شیخ فضل الله نوری پس از مشاهده ی تلاش مشروطه خواهان غربگرا برای تصویب و اجرای قوانین مبتنی بر عقل خود و منقطع از شریعت، اساساً حق قانونگذاری مجلس را امری خلاف شریعت می شمرد و تشکیل قوّه مقنّنه را نیز نوعی بدعت به حساب می‌آورد.
از منظر شیخ، اگر قوّه مقنّنه بخواهد قوانین جدیدی در جهت برقراری نظم و حرکت جامعه در عرض قوانین اسلام جعل نماید، این امر به معنای نقصان احکام اسلام برای اداره زندگی بشر است و حال آن که احکام اسلام کامل است و اگر بخواهد احکام موضوعات جدید و مسائل مستحدثه را معین کند و در طول احکام اسلام به قانون گذاری بپردازد، این امر تنها شأن نوّاب امام علیه السلام است که توانایی استنباط از کتاب و سنت را دارند، نه کسانی که از بضاعت لازم برای تطبیق اصول احکام اسلام بر فروع آن عاجزند (همان، ۱۶۶) او با تکیه بر این دلایل حرمت مشروطیت را اعلام کرد.
آنچه بیش از این دلایل، شیخ فضل‌الله نوری را به جهاد و مبارزه تا پای جان با مشروطه و عناصر تندرو مجلس واداشت این بود که شعارهایی همچون:«عدالت و آزادی و مساوات » و اساساً طرح مسئله مشروطه را توطئه‌ای برای دین زدایی از عرصه سیاسی – اجتماعی ایران می دانست. یکی از عوامل موثر در مشکوک شدن ایشان به مشروطه، ورود چهره‌های بدنام و منحرف در جریان دفاع از نهضت مشروطه و به کارگیری شعار های لغزنده و موهوم بود. از دیگر مواردی که موجب مخالفت شیخ فضل الله نوری با مشروطه شد، مخالفت علنی برخی از مشروطه خواهان با احکام اسلام بود.
شیخ فضل الله نوری معتقد بود که مفاسد سیاسی، اجتماعی و فرهنگی پدید آمده پس از تشکیل مجلس، اولاً و بالذات مربوط به هدف قرار گرفتن «مشروطیت» به عنوان آرمان نهضت است. از این رو، راه چاره را نفی اساس مشروطیت می دید و از به کارگیری این عنوان به عنوان واژه خطرناک نهی می کرد.
علمای نجف، به رغم مخالفت باطنی با مشروطه ی ضد دینی، اساس مشروطیت را تایید و سعی کردند در طول زمان، آن را به نفع جنبش عدالت خانه، که بر پایه ی آموزه های دینی آغاز شده بود مصادره کنند.
علمای عتبات و در رأس آنها، آخوند خراسانی و عبدالله مازندرانی مجلس را به دلیل تصویب اصل دوم متمم قانون اساسی مورد تحسین قرار دادند.
و نوشتند: «مجلسی که تأسیس آن برای رفع ظلم و اغاثه مظلوم و اعانت ملهوف(ستمدیده) و امر به معروف و نهی از منکر و تقویت ملت و دولت و ترفیه حال رعیت و حفظ بیضه ی اسلام است، قطعاً، عقلا،ً شرعاً و عرفاً راجح بلکه واجب است و مخالف و معاند او مخالفت شرع انور و مجادل با صاحب شریعت است.» (روزنامه مجلس، سال اول، ش ۱۳۷، ۴جمادی الثانی ۱۳۲۵؛ رضوانی، ۱۳۶۲: ۵۴)
منازعه ی مشروطه و مشروعه در واقعه ی میدان توپخانه از حوزهی اندیشه گذشت و به خشونت کشیده شد. به همین قرار، جبهه‌گیری علمای عتبات علیه شیخ فضل‌الله نوری نیز به تدریج شدیدتر شد. تا جایی که پس از تجمع میدان توپخانه، این علما حکم بر تبعید نوری دادند. ( ۳ ذی حجه ۱۳۲۵) از میان مراجع تقلید نجف اشرف، آیت الله آقا سید کاظم یزدی به دلیل رفتار الحادی مشروطه‌خواهان، از مواضع شیخ فضل الله نوری حمایت کرد. وی خواهان جلوگیری روزنامه‌ها و مجله‌هایی شد که علیه دین مبین اسلام سخن می گفتند وبه بهانه ی آزادی مطالب کفر آمیز نشر می‌دادند.
«میرزا نصرالله خان مشیرالدوله نائینی» اولین صدر اعظم مشروطه، کابینه خود را در تاریخ ۱۹ ذیحجه ۱۳۲۴ (۱۳ بهمن ۱۲۸۵) معرفی کرد. چون کابینه مشیرالدوله زیر بار تصمیمات مجلس نمی رفت و وزیران کابینه خود را در برابر مجلس و ملت مسئول نمی‌دانستند، معمولاً دولت او را در حساب دولت های مشروطه نیاورده اند. (ضرغام بروجنی، بی تا، ۷) بین مجلس و نمایندگان بر سر وزیر لشکر و اختیارات وزرا اختلاف افتاد و مشیرالدوله استعفاء کرد و میرزا سلطان علی خان وزیر افخم که سمت وزارت داخله را در کابینه مشیرالدوله داشت به ریاست وزرا منصوب شد.
عمر دولت سلطان علی خان فقط یک ماه و چهارده روز بود، پس از او اتابک به صدارت رسید. امین السلطان در ۲۰ ربیع الاول سال ۱۳۲۵ ق(۱۳ اردیبهشت ۱۲۸۶)، کابینه ی خود را به مجلس معرفی کرد. اولین اقدام او پس از رسیدن به ریاست وزراء زمینه سازی گرفتن وام از روسیه بود، که با مخالفت آزادی خواهان و مجلس مواجه شد. سرانجام اتابک در ۲۱ آذر ۱۳۲۵ ق پس از هفت ماه به قتل رسید.
در حالی که محمدعلی شاه درصدد برچیدن نظام مشروطه بود، میان مشروطه خواهان نیز اختلافاتی پیش آمد که دلایل مختلفی داشت که یکی از آنها طرز تلقی های متفاوت از نظام مشروطه بود. عده‌ای معتقد بودند که باید الگوها و قوانین کشورهای اروپایی را ملاک مشروطه قرارداد. گروهی دیگر با این تفکر مخالف خواستار عدم مغایرت قوانین مشروطه با قوانین اسلامی بودند. عده‌ای دیگر نیز با وجود گرایش‌های مذهبی، به اصلاح تدریجی امور می اندیشیدند. مسلماً کسی که بیش از همگان از این آشفتگی و اختلافات بهره می‌برد، محمدعلی شاه بود.
در میان این اختلاف نظرها، محمدعلی شاه خیلی زود متوجه شد که یکی از راه های مقابله با قدرت مجلس و تضعیف مشروطه این است که اعلام کند، مشروطه با اسلام و عقاید اسلامی همخوانی و سازگاری ندارد و علت اصلی مخالفت وی با مشروطه‌خواهان فقط مسئله مغایرت مشروطه با مقتضیات اسلام است. (کتاب آبی، ۱۳۶۳: ۵۶).
در این میان، افزایش خصومت دو قدرت خارجی روس و انگلیس و نسبت به مشروطه نیز محمدعلی شاه و یارانش را امیدوار و در پیشبرد هدف‌هایشان پشت گرم کرد. وی علی‌رغم آنکه بارها به مجلس رفته و سوگند وفاداری به مجلس خورده بود، همچنان به ملاقات‌های خود با کسانی نظیر امیربهادر و سعدالدوله، که از مخالفان مجلس بودند، ادامه می‌داد و همواره برای بی اعتبار کردن مجلسیان می کوشید.
ساختمان به‌توپ‌بسته شدهٔ مجلس شورای ملی.
در جلسه ی روز یکشنبه ۲۱ جمادی الاولی ۱۳۲۶ ق وزرا به مجلس رفتند و از طرف محمدعلی شاه به بهانه ی رفع اختلاف و کشمکش بین دولت و ملت سه مطلب را عنوان کردند: ۱. اقتدارات شاه مانند امپراتور آلمان باشد، به این معنی که دولت وزرا فقط در مقابل شاه مسئول باشند و مجلس حق بازرسی و نظارت و عزل و نصب آن ها را نداشته باشد؛ ۲. شاه حق داشته باشد همیشه ده هزار قشون مسلح در اختیار خود در تهران داشته باشد؛ ۳. شاه اختیار تام در کار قشون داشته باشد و وزیر جنگ را شخصاً انتخاب کند و وی در مقابل شاه مسئول باشد و از خود اختیاری نداشته باشد. ( آبراهامیان، ۱۳۸۶: ۱۱۴ – ۱۱۶)
مجلسی ها تقاضاهای سه گانه ی شاه را که نقض قانون اساسی و از میان بردن مشروطه و حکومت ملی بود، رد کردند و از آن ساعت رابطه شاه و مجلس و ملت به کلی قطع شد. در این اوضاع محمدعلی شاه، در برابر نیروی مقاومت ملی و فعالیت‌های مدام ملیون آزادی خواهان درصدد توطئه علیه مجلس و در اندیشه ی برانداختن رژیم جدید بود. شاه در همان حال که در مجلس شورای ملی چهارمین بار حاضر شده و سوگند وفاداری به مشروطه یاد کرده بود، با مشاوران روسی و درباریان مقدمات کودتا را فراهم می ساخت و در اجرای نقشه ی خود به بریگاد قزاق متکی بود.
در بعد از ظهر جمعه ۱۵ محرم ۱۳۲۶ ق/۸ اسفند ۱۲۸۶ ش هنگامی که شاه برای گردش به دوشان تپه می‌رفت، در حین عبور از خیابان باغ وحش تهران مورد سوء قصد قرار گرفت و دو نارنجک به سوی کالسکه او پرتاب شد. چند تن کشته و زخمی شدند اما شاه جان به در برد. (کسروی، ۱۳۵۷: ۵۴۲). این اقدام احتمالاً از جانب گروه انقلابی به رهبری حیدرخان (عمواوغلی) و حوزه ی اجتماعیون عامیون تهران با مشارکت انجمن آذربایجان صورت گرفته بود. ( آدمیت، ۱۳۵۵: ۱/۲۷۰؛ کسروی، ۱۳۵۷: ۵۴۲) به عقیده ی برخی محمد علی شاه، طرح این ترور را خود ریخته بود تا آن را به مجلس نسبت دهد و بهانه‌ای برای سرکوبی مشروطه‌خواهان باشد.
محمدعلی شاه در ۴ ژوئن ۱۹۰۸ م/ ۱۴ خرداد ۱۲۸۷ ش/ ۱۴ جمادی الاول ۱۳۲۶ ق پس از مشورت با مشاوران روسی خود، شاپشال و لیاخوف، به همراهی دو تن و گارد سلطنتی از کاخ شهری خارج و به جانب باغ شاه در حومه ی تهران، که اردوگاه نظامی وی بود، روان شد. در همان حال برای فریب مردم و انحراف توجه عمومی دستور داد واحدهای قزاق و دسته‌های توپچی جلوی بهارستان شروع به مانور کنند. در باغ شاه توپخانه دولتی روبه بهارستان مستقر شد و گارد سلطنتی زیر فرمان لیاخوف در انتظار دستور شاه به حالت آماده‌باش درآمده بودند.
در آن زمان، شاه خواستار بازداشت و تبعید چند روشنفکر از جمله مهم ترین آنها میرزا جهانگیرخان سردبیر صور اسرافیل، سیدمحمدرضاشیرازی سر دبیر مساوات، ملک المتکلمین و حاج میرزا یحیی دولت آبادی شد و نیز خواستار تسلط بر مطبوعات و خلع سلاح مردم شد. (براون، ۱۳۷۶: ۱۹۴). انقلابیون، مجاهدین و اعضای انجمن های تهران، در مسجد سپهسالار جمع شدند.
در حدود ششصد تن مجاهد مسلح به تفنگ و عده‌ای مردم مسلح به سلاح های سرد از قبیل شمشیر و قداره و خنجر و مانند آنها در اطراف بهارستان و مسجد سپهسالار و یکی از عمارات واقع در کنار میدان بهارستان به نگهبانی ایستادند و هر لحظه منتظر حمله ی قزاق و نیروی دولتی بودند و عمارت و باغ کنونی فرهنگ را، که آن زمان متعلق به سلطان بود، در دست داشتند. ( کسروی، ۱۳۸۳: ۵۷۸). نیروی مدافع آزادی در برابر افواج قزاق و توپخانه دولتی بسیار ناچیز به نظر می‌آمد. به ویژه که همه مجاهدین ورزیده و جنگیده نبودند. مجاهدین روزها تا پاسی از شب در سنگرهای خود می ماندند و شب به خانه ی خود می رفتند و فقط هفتاد مجاهد برای نگهبانی در بهارستان و سنگرهای اطراف آن تا سحرگاه پاس می‌دادند.
روز سه شنبه دوم تیرماه سال ۱۲۸۷ ش/۲۲ جمادی الاول ۱۳۲۶ ق محمدعلی شاه پس از مشورت با لیاخوف یک دسته ۱۲۰ نفری قزاق را مأموریت داد که مدرسه ی سپهسالار را اشغال کند، کمی بعد دسته ای از آزادی خواهان و مجاهدان از مدرسه بیرون ریختند و او و سربازانش را از آنجا راندند و او چون دستور تیراندازی نداشت، نتوانست مقاومت کند و سربازانش بیرون مدرسه صف کشیدند.
وقتی« لیاخوف» از جریان مدرسه سپهسالار آگاهی یافت، دسته‌های دیگر قزاق مرکب از ۲۵۰ سوار باید ۲۵ پیاده و چهار توپ را به مجلس فرستاد و این قوا در حدود ساعت ۷ صبح به بهارستان رسیدند و کمی بعد لیاخوف با شش تن از افسران زیردست خود به بهارستان رفت و از مواضع نیروی دولتی بازدید کرد و دستور داد تا دهانه هر چهار توپ را از خیابان شاه آباد و خیابان بهارستان به سمت مجلس گرداندند. علاوه بر افواج قزاق که عده ی آنان به دو هزار نفر می‌رسید، سربازان سیلاخوری نیز در پیرامون مسجد سپهسالار و عمارت بهارستان برای زد و خورد آماده بودند. (نجمی، ۱۳۷۷: ۱۸۸)
در آن روز عده ای مانند تقی‌زاده به مجلس نیامده بودند، ولی بهبهانی، طباطبایی، «حاجی امام جمعه خویی»، «حاج میرزا ابراهیم آقا»و مستشارالدوله، ممتاز دوله، میرزا محمد صادق طباطبایی و «حکیم الملک» در مجلس حضور داشتند. وقتی درگیری آغاز شد بهبهانی و طباطبایی و دیگران که در مجلس بودند، دیوار پشت مجلس را شکافتند و خود را به پارک امین الدوله رسانیدند و بدین‌سان مجلس خالی شد.
بالاخره، پس از چهار ساعت جنگ و رویارویی، آزادی خواهان شکست خوردند و صداهای رعد آسای توپ و شلیک خاموش شد. سربازان سیلاخوری و دسته های اوباش، مجلس و خانه های بانو عظمی و «ظل السلطان» و انجمن آذربایجان و انجمن مظفری را وحشیانه غارت کردند و حتی در و پنجره ها را نیز کندند و با خود بردند« ملک المتکلمین» و «صور اسرافیل» و «میرزا جمال الدین واعظ »دستگیر و ملک المتکلمین و «میرزا جهانگیر خان صور اسرافیل »روز بعد اعدام شدند و سلطان العلما، سر دبیر روح القدس هم پس از شکنجه های بسیار کشته شد.
«آیت الله محمدمحیط طباطبایی» به مشهد «آیت الله سید عبدالله بهبهانی »به دستور شاه به عتبات تبعید شدند و تعدادی به زندان افتادند. به این ترتیب مشروطه اول ایران، که از ۱۴ جمادی الاخر ۱۳۲۴ تا ۲۳ جمادی الاول ۱۳۲۶ ق طول کشیده بود، از میان رفت و دوره استبداد صغیر شروع شد. شاه پس از بمباران بهارستان و انحلال مجلس و توقیف و تبعیض و قتل و کشتار بی رحمانه ای که به دست بریگاد قزاق صورت داد، دست «کلنل لیاخوف» را فشرد و گفت: (تاج و تختم را نجات دادی.)(شمیم، ۱۳۸۷: ۴۸۳)
وقتی ماجرای به توپ بستن مجلس به علمای عتبات اطلاع داده شد، آنان طی تلگرافاتی به «عموم صاحب‌منصبان و امرای قزاق و نوکرهای نظامی و عشایر و سرحدداران» مخالفت با مشروطه را «محاربه با امام عصر (عج)» اعلام کردند. (بهشتی سرشت، ۱۳۸۰: ۱۹۹).
«محمدعلی شاه »پس از آنکه بساط مشروطه را برچید. در صدد برآمد حمایت علمای ارتباط را به سوی خود جلب کند و با تزویر و استفاده از ادبیاتی به زعم خود موثر، به آن بزرگان چنین نوشت: تا چندی علما از ذکر مصیبت و پاره‌ای اعمال خیریه که بنای شرع مقدس بر آنها استقرار دارد، بازداشته و انجمن تشکیل داده [اند]…دیدم نزدیک است در اساس شرع مقدس نبوی رخنه انداخته… اولاً برای حفظ دین مبین و دیگر بار برای نگهداری سلطنت آنها را طرد و منع کردم. (آقا نجفی قوچانی، ۱۳۷۸: ۳۳) اما علمای عتبات مغفول این تزویر قرار نگرفتند و در پاسخی تند به شاه اعلام کردند: هزاران افسوس که مفسدین نمک نشناس، محض پیشرفت مقصود خودشان، ساحت ملوکانه را به چنین اقدامات آلوده دچار چنین بدنامی ابدی نمودند. آنان در نهایت از شاه خواستند هر چه سریع تر جبران مافات کند و مشروطه را بازگرداند.
محمدعلی شاه پس از پیروزی ناپایدار خود، لیاخوف را به فرماندهی نظامی تهران منصوب و برای جلوگیری از پناهنده شدن آزادی خواهان و ملیون به سفارتخانه‌های خارجی و نیز برای آن که به مشروطه خواهان دست یابد، فرمان عفو عمومی صادر کرد. صدور عفو عمومی و برقرارشدن حکومت نظامی در تهران موجب شد عده‌ای از آزادی خواهان از مخفی گاه خود بیرون آیند و به دست مأموران استبداد گرفتار شوند. (کتاب آبی، ۱۳۶۳: ۱/۶۳).
اگرچه محمدعلی شاه با تعطیلی مجلس در ظاهر توانست به هدف خود دست یابد، اما از آنجا که مردم ایران تا حدودی با نظام مشروطیت آشنا شده بودند، دیگر نمی توانستند مجدداً زیر بار استبداد مطلق پادشاهی بروند. به همین دلیل ساکت ننشستند و پس از مدتی نخستین بار از ناحیه ی تبریز و سپس دیگر شهرها، آماده مقابله با محمدعلی شاه شدند و سرانجام قوای مشروطه طلبان فرماندهی سردار اسعد بختیاری و سپهدار تنکابنی توانستند نیروهای دولتی را شکستند و تهران را به تصرف درآوردند. (شمیم، ۱۳۸۷: ۵۱۵).بااصلاحات-مدیریت سایت-پیراسته فرازمنابع مأخوذه.
شهردارکربلا«عبیر سلیم» ترورشد؟
هشدارعجیب ۳ سال قبل یک عراقی به شهردارکربلا درموردحادثه امروز..«اگرباساخت وسازغیرمجاز برخوردکنی،کشته می شوی!»..درادامه خواهیدخواند.
شهردارکربلا توسط یک متخلف ساختمانی«مخال»به رگباربسته شد.
مهندس«عبیر سلیم الخفاجی» شهردار کربلا امروز سه شنبه(۱۹ مرداد ۱۴۰۰) برای بازدیدازمناطق مسکونی«منطقه المعملجی »رفته بود،که به یکی ازمتجاوزین ساختمانی که بنای غیرمجازساخته بود،تذکردادکه بایداین ساختمان تخریب شود،متخلف ساختمانی(مخال)بسویش تیراندازی کرد.
«شهردار کربلا» پس از آنکه با گلوله هدف قرار گرفت به بیمارستان منتقل شد اما قبل از رسیدن به بیمارستان «امام حسین » کربلا،فوت کرد.
یک منبع بیمارستانی در استان کربلا امروز سه شنبه به شفق نیوز اعلام کرد که عبیر سلیم الخفاجی از سوی چند نفر هدف تیراندازی قرار گرفت و به بیمارستان منتقل شد اما بر اثر شدت جراحات وارده جان باخت./خبرگزاری مهر.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:شهردارکربلا در منطقه« المعملجی »در مرکز استان کربلا،توسط یک متخلف ساخت وساز«مخال»کشته شد.
رسانه های عراقی عصر امروز سه شنبه ۱۰اگوست۲۰۲۱(۱۹ اَمرداد ۱۴۰۰) علت مرگ مهندس عبیر سلیم مدیر شهرداری کربلا در بیمارستان امام زین العابدین (ع)را فاش کردند.
سایت عراق نیوز علت مرگ «مهندس عبیر سالم »مدیر شهرداری کربلا را پس از آنکه امشب در حالی که تخلفات را برداشته بود توسط یکی از متجاوزان مورد اصابت گلوله قرار گرفت ، تایید کرد.
یکی از فعالان در توییتر گفت: مهندس عبیر مدت کوتاهی شهرداربود اقداماتی که مهندس سلیم کرد، هیچ مقام ، معاون ، استاندار یا نخست وزیر کربلا چنین اقدامات انقلابی انجام نداده بودند.
حمله با سلاح گرم به مدیر شهرداری کربلا ، مهندس عبیر سلیم ، در حالی که تخلفات در «منطقه المعملجی »در مرکز استان کربلا ، که در وضعیت اضطراری است ، اتفاق افتاد.
«دکتر یوسف اشراق» در حساب توئیتر خود نوشت: «مخال»متخلف ساختمانی، مدیر شهرداری را می کشد. من مهندس فقید« عبیر سلیم »را نمی شناسم و هرگز او را ملاقات نکرده ام ، اما اقدامات و فعالیت های او را مشاهده کردم و او را چنین یافتم« مدیر محترم شهرداری در تاریخ کربلا».
دکتراشراق درادامه یک طعنه ای به نیروهای انقلابی (حافظات امنیت عراق می زند) می نویسد:سلاح های خارج از کنترل دولت عراق که دراختیار مدافعان غیر دولتی است ،خطر دیگری علیه امنیت عراق است.
کاربردیگری نوشت: مهندس عبیر سالم ، مدیر شهرداری کربلا ، پس از آنکه یک متجاوز در حین رفع سوءاستفاده ها در جاده آزاد در نزدیکی دانشکده السفوا(صوفیه) ، وی را با دو کارمند شهرداری که همراه مهندس عبیربودند شلیک کرد ، به شهادت رسید و قاتل به مقصدی نامعلوم گریخت. و نیروهای امنیتی فرزندان قاتل را دستگیر کردند.
توضیح نگارنده-پیراسته فر:هشدارعجیب ۳ سال قبل یک عراقی به شهردارکربلا
شهردار در روز شنبه ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۸ (۲۴ شهریور ۱۳۹۷)برای افتتاح پروژه ای در«منطقه المعملجی » رفته بود.
یک کاربرعراقی زیراین خبراینگونه نوشت:
یک نصیحت به شما ، عبیر! بگذارید مردم در خانه های خود در آرامش زندگی کنند،اگر خانه های آنها ویران شود ، زندگیشان پاشیده می شود،مردم علیه شما قیام خواهند کرد.آنها منتظرندکه شما چه می کنید... چه اتفاقی می افتد؟
به خدا توکل کنید. اینهاهمان افرادی هستند که برای آنها دعا می کنید. ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۸ بااندکی اصلاحات مدیریت سایت.