پُل خودکشی(Suicide Bridge)کلرادو۱۰۰خودکشی

​«پُل خودکُشی »۱۰۰خودکشی منجربه مرگ.

درادامه«پل ماپو»(Mapo Bridge)..پل «سئول»کره جنوبی  راخواهیددید.

پلی در امتداد خیابان «کلرادو» است که برفراز رودخانه «آرویو سکو»(Arroyo Seco) ساخته شده است.

این پل به«پل ارواح»هم معروف است،علت:

۱-دفن یکی ازکارگران،زیرسیمان لغزیده شده بودکه همکارانش اوراندیده بودند،اوزنده دفن شدوحالابصورت«روح سرگردان»اطراف پل ،ظاهرمی شود.

۲-زنی ،مأیوس اززندگی به همراه کودکش برای خودکشی آمده بودندکه باهم خودکشی کنند،اماهنگام پریدن،کودک لابلای شاخه هاگیرمی کندوزنده می ماند،این زن بصورت«روح»درکنارپُل ،چشم براه فرزندش است.

این پل «پاسادنا»(کالیفرنیا) را به «لس آنجلس» متصل می کند.​

 ​

​این پل از سال ۱۹۳۲ تاکنون شاهد ۱۰۰خودکشی منجربه مرگ بوده است.

این پل در اصل با نام «پل خیابان کلرادو »شناخته و روی بستر رودخانه ساخته شده است، همین امر باعث شده شاهد شکلگیری یک چشم انداز تماشایی، به ویژه زمانی که افراد در حال رانندگی روی پل هستند.

 ​

به لطف این چشم‌انداز سحرانگیز و البته قرارگیری چراغ‌هایی در فواصل منظم، این پل از حال و هوای رمانتیک و عاشقانه برخوردار است، به ویژه وقتی بیننده از فاصله‌ای دور به آن نگاه می‌کند، اسیر جادوی دلفریب و کلاسیک آن می‌شود. اما این ساختار خاص و منحصربه‌فرد دست کم تاکنون صحنه‌ی خودکشی بیش از صد انسان بوده که از بالای آن به پایین پریده و به زندگی‌شان خاتمه دادند.​​

 ​

​متأسفانه به خاطر «ارتفاع بالای پُل»افرادی که قصدخودکشی دارند «پریدن‌ها» اغلب به «تکه تکه شدن اجساد» منجر شده و صحنه‌ای زشت و ناخوشایند را برجای می‌گذارند.

​​​

اولین خودکشی در ۱۶نوامبر ۱۹۱۹(۲۴ آبان ۱۲۹۸) به وقوع پیوست،یعنی در ۷ سالگی عمرپُل.

بعدها و در هنگام بحران و رکود اقتصادی بزرگی که در فاصله سال‌های ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۷ گریبانگیر مردم آمریکا شده بود، نزدیک به ۵۰ خودکشی دیگر در کارنامه این پل به ثبت رسید.توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:البته در گزارشات دیگر آمارهای متفاوتی ارائه شده است،رسانه های انگلیسی زبان اینگونه نوشته اند:تاکنون بیش از صد نفر با پریدن از این پل خودکشی کرده‌اند.

over 100 people commit suicide from it, plummeting the 150 feet to the ground below
بیش از  ۱۰۰ نفر بر اثر آن خودکشی می کنند و در ارتفاع ۱۵۰ پائین زمین سقوط کرده اند.

​​​

در کتابخانه مرکزی پاسادنا(ایالت کالیفرنیا) سه پرونده قطور مملو از انواع و اقسام مقالات سرگرم کنده و حقایق جالبی وجود دارد که در مورد پل خیابان کلرادو گردآوری شده‌اند.​

 ​

این پل در سال ۱۹۹۳ و با هزینه‌ای بالغ بر ۲۷ میلیون دلار بازسازی و مرمت شده است.

افزایش خودکشی درروی این پل،متولیان رابه این فکرواداشت «یک حصار و نرده مخصوص برای جلوگیری از خودکشی» روی پل باشند.

این امر اگرچه شمار قربانیانی را که قصد خودکشی در این منطقه را داشتند تا حدودی کاهش داد، اما نتوانست به صورت کامل این مسئله را متوقف کند و همین مسئله باعث شده که هنوز هم بسیاری این پل را با نام مستعار «پل خودکشی»می شناسند.

«مشاهده‌ی اشباح وارواح »شهرت دوم«پل خیابان کلرادو »​

 ​

البته خودکشی به تنهایی تنها عامل شهرت این پل نبوده است. به هر حال وقتی افرادی افسرده و رنج دیده که به آخر خط رسیده‌اند، با پریدن از این پل به رنج‌های عمیق زندگی خود پایان می‌دهند.

«ارواح و اشباح» هم آرام آرام از گوشه و کنار سر برآورده و باعث شکل گیری انواع داستان‌های ترسناک از «تسخیر ارواح»  «مشاهده‌ی اشباح وارواح » می‌شوند. به طوری که امروزه گفته می‌شود پل خودکشی دست کم توسط چندین روح تسخیر شده است.​

 ​

از جمله این ارواح می‌توان به «روح مردی با عینکی با قاب سیمی».

خانمی گزارش داده: یک روح که ظاهرا لباس بلندی به تن دارد، او اغلب ایستاده برفراز یکی از نرده‌های پل رامشاهده کرده است که به محض آنکه خود را از پل به پایین می‌اندازد، در هوا ناپدید می‌شود.

حتی در زیر پل،« ارواح» هنوز هم روی بستر رودخانه این سو و آن سو می‌روند.

درگزارشات آمده :بارها صداهای عجیب و انعکاس گریه و ناله‌ها در تاریکی شب به گوش مردم رسیده است، «اشکالی مه گرفته و شبح مانند» مشاهده شده و «حیوانات اغلب در این منطقه رفتارهایی عجیب و غیر عادی از خود نشان می‌دهند.»​

 ​

​محل اسکان بی خانمانها

بسیاری از ساکنان «کمپ‌های افراد بی‌خانمان» که معمولا زیر پل برپاست، به صورت «مرتب از مشاهده اشباح صبحت کرده و از شنیدن صداهای مرموز و بعضا ترسناک گلایه دارند»

ظاهرا حتی «شبحی زیر پل سرگردان »است و در حالی که به این سو و آن سو می‌رود به صورت «نجواگونه سرودی را زمزمه می‌کند»، در حالی که هیچ کس به درستی قادر به درک منظور او نیست.

​​​

درگزارشات دیگر،گفته اندکه «در طول عملیات احداث پل خیابان کلرادو، یک کارگر مشغول کار روی لبه پل بوده که ناخواسته از آن بالا به پایین پرتاب شده و روی آسفالت هنوز خیس و مرطوب جان می‌دهد، که سازندگان پل بدون توجه به این موضوع ،روی آن،سیمان می ریزندو بتن آرام آرام خشک شده و جسد او را برای همیشه در میان خود مدفون می‌شود و این شخص فوت شده، اکنون، یکی از ارواحی است که این پل را به تسخیر خود درآورده‌اند.

حتی در بعضی از داستان‌ها بیان شده دلیل اصلی که این پل جان‌های زیادی را مطالبه می‌کند «مرگ همین کارگر» است و این «مُرده» که افراد درمانده را صدا زده و آنها را وادار می‌کند برای خلاصی از مشکلات‌شان با پریدن از پل خودکشی کنند.

​​​

دیگر داستان معروف این پل به حادثه‌ی خودکشی برمی‌گردد که در اولین روز ماه می  ۱۹۳۷(۱۱ اردیبهشت ۱۳۱۶) به وقوع پیوست. در آن زمان خانم«میرتل وارد» (Myrtle Ward) یک «مادر ناامید و درمانده‌ی ۲۲ ساله» دختر سه ساله‌اش «ژانت» را در آغوش گرفته و صبح هنگام خود را به پل می‌رساند،این زن که همسرش، او و دختر کوچک‌شان را ترک کرده و همین امر باعث دلسردی عمیق زن جوان شده بود.

«خانم میرتل »به سمت یکی از لبه‌های پل رفته و به همراه دخترش از آنجا به پایین می‌پرد به امیدی که  در زندگی پس از مرگ نیز به همراه دختر کوچکش باشد. اما دست سرنوشت خوابی متفاوت برای او دیده بود.

هنگام سقوط به شکلی معجزه آسا کودک«ژانت» به شاخه‌ی یکی از درختان اطراف گیر می‌کند که باعث می‌شود از سرعت سقوط کاسته شده و «ژانت» بدون برداشتن آسیبی جدی به زمین فرودمی آید.

اما «میرتل»(مادر) بدشانس به محض برخورد با زمین جان خود را از دست می‌دهد.

امروزه او نیز از جمله «ارواحی است که این پل را به تسخیر درآورده» و همچنان در جستجوی کودک گمشده‌اش، این گوشه و آن گوشه را می‌کاود.

«خودکشی عجیب» دیگری که روی این پل روی داده ،مربوط به سال ۲۰۰۸ است، وقتی مردی که دو تن از نزدیکان از جمله مادربزرگ مادری خود را کشته بود، بعد از ارتکاب قتل خود را به پل رسانده و از آن پایین پرید.​

 ​

​به نظر می‌رسد هم بخش بالایی و هم بخش زیرین پل هر دو در تسخیر ارواح مردگانی هستند که مدت‌ها قبل توسط نفرین او فراخوانده شدند. ارواحی که ناخواسته در پیوندی شوم با این پل بوده و هنوز هم در حوالی جایی که به زندگی‌شان خاتمه دادند، سرگردانند.

در بخش زیرین پل شبکه‌ای گسترده از خیابان‌ و پل‌های دیگر واقع شده است. همچین در این بخش «پلکانی» قرار دارد که در نهایت به جایی در نزدیکی مرکز پل راه دارد.

اما از خود پل هیچ مسیری برای دسترسی به «پارکینگ» زیرینش وجود ندارد.

به علاوه یک «مجرای آب »هم در زیر پل قرار دارد که کودکان محلی اغلب به آنجا سر زده و روی در و دیوار آن را با اسپری نقاشی کرده‌اند.​

 ​

خیابان کلرادو اکنون با نام «بلوار کلرادو» شناخته می‌شود، به علاوه باید اشاره کرد که این پل در فاصله سال‌های ۱۹۲۶ تا ۱۹۴۰، بخشی از مسیر تاریخی ۶۶ بود.

تاریخ احداث این پل در پاسادنا (Pasadena) به سال ۱۹۱۲میلادی( ۱۲۹۱شمسی) بازمی‌گردد، در آن زمان این پل با هزینه ۱۹۱ هزار دلار و زیر نظر شرکت مهندسی «وادل و هرینگتون» (Waddell & Harrington) ساخته شد. امااین پل با شکوه‌،هم اکنون لقب «پل خودکشی» (Suicide Bridge) نامیده می شود.

 این پل در اوایل دهه ۱۹۳۰ ،تنها دو خط عرض داشت که ناکافی شناخته شد.

پل تاریخی در سال ۱۹۸۱میلادی(۱۳۶۰شمسی) در فهرست ملی اماکن تاریخی ثبت شد ، اما در آن زمان ، خراب بود. تکه های بتن گاهی از طاق ها و نرده های تزئینی آن می ریخت. پس از زلزله ۶٫۹ریشتری «لوما پریتا» ۱۸ اکتبر ۱۹۸۹(۲۶ مهر ۱۳۶۸) پل به عنوان یک اقدام احتیاطی بسته شد. سرانجام بودجه های فدرال ، ایالتی و محلی ۲۷ میلیون دلار هزینه نوسازی ارائه کردند. این پل در سال ۱۹۹۳میلادی(۱۳۷۲شمسی) بازگشایی شد.

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:موقعیت رودخانه کلرادو+نقشه

رودخانه کلرادو (Colorado River) از رودخانه های بلند  آمریکا(بطول ۲۳۰۰ کیلومتر)،جریان سالانه آب این رودخانه حدود ۱۷.۵ میلیون هکتار بوداست.​

 ​

«رودخانه کلرادو» از ۲کشور «مکزیک و آمریکا»( جنوب غربی آمریکا و مکزیک شمال غربی) و از ۵ ایالت: «کلرادو»،« آریزونا»، «نوادا»، «یوتا» و «کالیفرنیا» عبور می‌کند.

سرچشمه این رودخانه در ارتفاعات پارک ملی «کوه راکی» می‌باشد. نهایتاً به «خلیج کالیفرنیا» می‌ریزد.

​​​

«سد هوور »بر روی رودخانه کلرادو، در مرز« نوادا و آریزونا »و در چند کیلومتری شرق لاس وگاس ساخته شده‌است. سد گرند کنیون(Grand Canyon ) نیز بر روی همین رودخانه بسته شده‌است.
​​
رودخانه کلرادو در اطراف آریزونا،بصورت صفحه« نعل اسب» (Horseshoe Bend )پیچیده است.
رودخانه کلرادو از کوههای راکی کلرادو و وایومینگ شروع می شود ، قبل از اینکه از جنوب غربی عبور کند و به خلیج کالیفرنیا برسد.
در طول مسیر ، آب برای تأمین شهرهای مهم مانند «دنور» ، لس آنجلس ، لاس وگاس و سن دیگو ، و مزارع صیفی جات- آمریکا و مکزیک که سبزیجات مورد نیاز میلیون ها نفر را در سراسر جهان پرورش می دهند ، هدایت می شود.

پل خودگشی سئول(پُل ماپو)

«کره جنوبی» با ۵۲ میلیون نفر جمعیت ، ۹۹۵۳۸ کیلومتر مربع مساحت ،در سال ۲۰۱۹ بالاترین میزان خودکشی را  داشته است.

آمارهای دولتی نشان می دهد بیش از ۱۳۷۰۰ نفر در سال ۲۰۱۹ جان خود را از دست دادند.

ازاین تعداد متوفیان ناشی ازخودکشی، ۵۰۰ نفر«خودکشی»خودرا روی یکی از ۳۱ پل روی رودخانه «هان » انتخاب می کنند
میزان خودکشی در کره جنوبی بسیار زیاد است و پرش از روی پل رایج است. پل ماپو با بیش از ۱۰۰ تلاش بین سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲ دارای شهرت پرش کنندگان است.​

 ​

«پل ماپو»(Mapo Bridge) از رودخانه «هان »در کره جنوبی می گذرد و منطقه «ماپو »و منطقه« یئونگد»و«نگپو» در شهر سئول را به هم متصل می کند. این پل ۲۶۰۰ متری در بین سالهای ۱۹۷۰  تا سال ۱۹۸۴ تکمیل شد.،  پل سئول(Seoul Bridge) نامیده می شد.

بر اساس داده های ستاد آتش سوزی و بلایای شهری سئول ، در اولین سال پس از بازسازی ، ۶۵ نفر در پل زندگی خود را کشتند
یکی ازرسانه های سئول(۲۸ سپتامبر ۲۰۱۲) نوشت:در پنج سال گذشته ، حداقل ۱۰۰ نفر از مردم کره جنوبی در رودخانه هان اقدام به خودکشی کرده اند. حدود نیمی از آنها فوت کردند.

این رسانه می نویسد:به نظر می رسد از بین  ۳۱  پل روی رودخانه  هان ، ماپو( Mapo )بهترین انتخاب برای افرادمأیوس است که میخواهندبه زندگیشان ایان دهند.

پل ماپو،«پل معترضین» هم هست.​

 ​

در ۲۶ ژوئیه ۲۰۱۳ ، «سونگ جائه کی»دراعتراض به «نابرابری جنسیتی» از پل ماپو اقدام به خودکشی کرد و سعی کرد توجه را به نابرابری جنسیتی در برابر مردان جلب کند و برای جمع آوری بودجه مورد نیاز برای «مردان کره ای» درخواست کند. اگرچه کار نجات تقریباً بلافاصله پس از سقوط او و جستجوی گسترده در رودخانه هان آغاز شد ، اما جسد وی ۳روزبعد پیدا شد.

«بیمه عمر سامسونگ »تصاویر ، کلمات و مجسمه ای را برای تشویق پرش کنندگان پرش به فضا اضافه کرد. به عنوان مثال ، نرده های پل مجهز به سنسورهای حرکتی برای حس حرکت بود ، با عبارات کوتاه (که با کمک متخصصان پیشگیری از خودکشی و روانشناسان نوشته شده بود) مجهز شده بود ، همچنین عکس های خانواده های شاد را در میان موارد دیگر نشان می داد. با این حال ، در سال ۲۰۱۵ پس از اینکه شعارها کمکی نکرد ، سامسونگ شروع به حذف چراغ ها و شعارها کرد. تا ۹ اکتبر ۲۰۱۹ همه شعارها و چراغهای پیشگیری از خودکشی آنها حذف شد و پل در عوض مجهز به حفاظ مانع برای پرش کنندگان بالقوه بود.
 یونهاپ(۸ سپتامبر ۲۰۱۶) نوشت:تا پایان ماه جاری ، پل ماپو برای جلوگیری از اقدام به خودکشی ، قسمتهای بلندتر و منحنی بالایی برای نرده های خود خواهد داشت. این پل در بین مردم سئول نام مستعار «پل خودکشی» را دارد زیرا برخی از مردم از آن به داخل رودخانه هان پرش کرده اند.

«موانع گذاری »برای جلوگیری ازخودکشی
با افزایش روزافزون تعداد پرش کنندگان ، سئول تا ماه دسامبر یک حصار ۲.۵ متری ضد خودکشی روی پل ماپو نصب می کند،این پروژه ۲.۶ کیلومتر پل را پوشش می دهد

​​​

گاردریل روی پل ماپو سئول از ۱.۵ تا ۲.۵ متر افزایش می یابد تا با پرش به رودخانه هان ، خودکشی برای افراد دشوار شود.
البته درسال۲۰۱۲موانعی هم گذاشته بودند،نرده های محافظ رو به داخل بوده و غلطک هایی در بالای آن قرار دارد که صعود افراد را برای آنها سخت تر می کند.

توضیح  نگارنده-پیراسته فر:مناسب ترین نام برای «پل خودکشی»همان «پل کلرادو»است،چون درکره نیمی ازافرادی که دست به خودکشی می زنند-بلعت وجودآب-زنده می مانند واما درپل کلرادو هرکسی که اقدام کرد(پرید)شانسی برای ماندن ندارد،استخوانهایش می شکند،وبطرزفجیعی می میرد.

نکته ::رسانه های ایران محل مرگ «ادورادو آنیلی»راپل خودکشی معرفی کرده اندکه دررسانه های انگلیسی زبان که من سرچ گشتم،چنین موضوعی صحت ندارد،حداقل میتوانم بگویم،«پل رومانو »بعنوان پل خودکشی شناخته نمی شود.

​​​

در ۱۴نوامبر  ۲۰۰۰( سه شنبه، ۲۴ آبان ۱۳۷۹ ) جسد ادورادو آنیلی در بزرگراه تورینو - ساوانا در شمال ایتالیا و در نزدیکی شهر تورین پیدا شد. اتومبیل وی نیز که یک «فیات» کرومای خاکستری بود، بر روی «پُل ژنرال فرانکو رومانو »و در حالی که چراغ های راهنمایش روشن بود و درهای آن باز بود، رها شده بود. پیکر او در کلیسای روستای« ویلار روزا »مدفون است.