پروفسور تیم برنرز لی مخترع اینترنت ، پدر وب و مدیر کنسرسیوم شبکه تارگستر جهانی در ششم اوت ۱۹۹۱ ، نخستین وب سایت را ساخت و آن را در شبکه شبکه ها قرار داد.
سر تیموتی جان برنرز-لی (Timothy
John Berners-Lee) در تاریخ ۸ ژوئن ۱۹۵۵ در لندن چشم به جهان گشود. والدین
او هردو ریاضیدان و از اعضای تیمی بودند که بر روی ساخت منچستر مارک یک؛
یکی از کامپیوترهای قدیمی کار می‌کردند.
او از کوئینز کالج آکسفورد در رشته فیزیک نظری فارغ‌التحصیل شد و در همان زمان کامپیوتری با استفاده از یک پردازشگر M۶۸۰۰ ساخت.
پروفسور لی اولین سیستم فرامتنی خود به نام Enquire را در سال ۱۹۸۰ طراحی کرد. ۹ سال بعد در سازمان تحقیقات هسته‌ای اروپا، CERN شروع به کار کرد و شروع به تهیه مقاله خود در مورد WWW شد و شبکه تارگستر جهانی را اختراع کرد.
در ۱۹۹۰ برنامه سرور و کلاینت WWW را برای شرکت NeXTStep ساخت و ۵ سال بعد برای این کار جایزه اختراع کیلبی یانگ را دریافت کرد. لی در سال ۱۹۹۶ به سمت مدیریت کنسرسیوم شبکه تارگستر جهانی W۳C درآمد و از آن زمان در شهر لکسینگتون ایالت ماساچوست ساکن است. وی از سال ۱۹۹۹ به مدیریت لابراتوار علوم کامپیوتر و هوش مصنوعی Computer Science and Artificial Intelligence CSAIL وابسته به MIT انتخاب شد و نشریه تایم او را در لیست ۱۰۰ متفکر و دانشمند بزرگ قرن قرار داد. او اولین سرویس دهنده جهانی خود را http و اولین مشترکان خود را WorldWideWeb نامگذاری کرد.
تیم برنرز لی درباره اختراعش که در واقع باعث به ارمغان آوردن فرامتن در محیط وب شد، می‌گوید:به گمانم این امری شگفت‌انگیز است که مردم بتوانند در حوزه‌های گوناگونی وارد شوند که تاکنون هیچ‌گاه به آن ها دستی نداشته‌اند.
به گفته‌ی تیم برنرز-لی، وب هم مانند بیشتر انسان‌ها پس از ۲۰ سالگی به مرحله اصلی شکوفایی خود رسیده است. او به روزنامه استاندارد چاپ اتریش گفته بود که ما هنوز در سطح باقی مانده‌ایم و از تمام توانایی‌های وب استفاده نمی‌کنیم. خالق وب همزمان همگان را فرا خوانده تا از توانایی‌ها، خلاقیت و دانش خود برای گسترش امکانات اینترنت استفاده کنند.
به اعتقاد تیم برنرز لی، اینترنت منعکس کننده بشریت است با تمام زشتی ها و زیبایی هایش و اهمیت آن آنقدر زیاد است که باید یکی از موارد حقوق بشر به حساب آید.
پروفسور لی برای اختراع مهمش هرگز پولی نگرفت، حق امتیازی قرار نداد و آن را به ثبت نرساند تا استفاده از اینترنت در سراسر جهان رایگان باقی بماند.
اینترنت دوست آشنای مردمان این دوراناینترنت از هر سیستم اطلاع رسانی و در اختیار گذاردن معلومات و اندیشه جلوتر، آسان تر، ارزان تر و سریع تر و اعمال سانسور در مطالب کمتر است. طبق آخرین امار ۵۱ درصد کاربران بعد از سال ۱۹۹۵ وارد این محیط شده‌اند. میلیون‌ها انسانی که از اینترنت استفاده می‌کنند نیازی ندارند که نکات فنی مانند TCP/IP را بدانند . امروزه شرکتهای خدمات دهنده اینترنت یا ISP این کار را به عهده دارند. رشد روز افزون آن و ساده تر شدن استفاده از آن همچنان ادامه دارد .
هر چه تعداد مردم بیشتری به اینترنت رجوع کنند تعداد شرکتهای سازنده برنامه‌های اینترنت بیشتر میشود. با آنکه بعضی از عاشقان اینترنت آن را نوعی شیوه زندگی می‌دانند، در نظر بیشتر کاربران منبع سرگرمی اطلاعات است، ولی بیشترین مصرف آن پست الکترونیکی یا همان email است که یکی از ابزارهای ارتباطی کار آمد به شمار می‌رود. پیامها از کامپیوتری به کامپیوتر دیگر با سرعت پرواز می‌کنند و منتظر می مانند تا شخص فرصت خواندن آنها را پیدا کند.
وقتی که می‌بینیم که در مدت کوتاهی اینترنت به چنین رشدی نایل آمده است، به طور حتم دشوار خواهد بود که آینده ی آن را پیش بینی کنیم. طبق نظر کارشناسان ماهانه ۱۰ درصد به تعداد کاربران اینترنت افزوده میشود ولی تعداد دقیق کاربران که روزانه از آن استفاده می‌کنند مشخص نیست. هرچند که بعضی از کارشناسان تعداد آنها را تا ۹۰۰ میلیون نفر حدس می‌زنند. تعداد رسمی کاربران اینترنتی را در سال ۲۰۰۰ کارشناسان ۵۰۰ میلیون نفر اعلام کرده بودند.
اینترنت در ۶۰ ثانیهقطعاً در سالهای آینده تحولات شگرفی را در زمینه شبکه‌های اینترنتی شاهد خواهیم بود. به‌وسیله اینترنت انسان به راه‌های جدیدی دست پیدا کرد. در کنار این شانس جدید توسط اینترنت، باید بگوییم خطراتی نیز در رابطه با سیاست و اقتصاد و علم به دنبال خواهد داشت. فرم امروزی اینترنت مدیون همکاری تمام کاربران در سرتاسر گیتی است که با این تصور که اطلاعات موجود در سطح جهان را به راحتی با یکدیگر مبادله کنند.
***
در حال حاضر اغلب از وینتون سرف، دانشمند آمریکایی به عنوان پدر اینترنت نام می‌برند اما تا چند سال پیش برای این پدیده نوین قرن ۲۰ از پدر دیگری با نام رابرت برمر نیز یاد می‌شد البته در عین حال نام رابرت کان هم به عنوان یکی دیگر از پدران اینترنت مطرح میشود.
رابرت برمر کیست؟
رابرت برمرمتولد۱۹۲۰- اختراع زبان جهانی کامپیوترها در تبدیل متن به عدد کمک کرده و به عنوان اولین دانشمند مسئله Y2K را هشدار داده بود اما شاید بدون اختراع که کامپیوتری ASCII توسط او، امروز حتی صندوقی به نام ایمیل نداشتیم و پرینترهای لیزری و باتری‌های ویدئویی هم به شکل دیگری وجود داشتند.
وینتون گری سرف
اما برخلاف رابرتب رمر که کمتر نام او به عنوان پدر اینترنت دیده میشود وینتون سرف در این زمینه بسیار صاحب نام است.
وینتون گری سرف، دانشمند آمریکایی علوم کامپیوتر است که پروتکل‌های تشکیل دهنده TCP/IP و استانداردی که امروزه به‌عنوان اینترنت شناخته میشود را با همکار خود یعنی رابرت کان ایجاد کرد و لقب یکی از «پدران اینترنت» را به خود اختصاص داد.
او که این روزها حدود ۷۱ سال سن دارد تا چند سال پیش (سال ۸۶) به عنوان رییس سازمان نظارت برنامه‌ها و ارقام اینترنتی (آیکان) فعالیت می‌کرد اما در این سال از سمت خود کناره گیری کرد و فعالیتهای خودی را به عنوان یکی از مدیران ارشد اجرایی گوگل ادامه داد.
وی از سال ۲۰۱۰ تاکنون، به‌عنوان نماینده کمیسیون پهنای باند برای توسعه دیجیتال و یکی از اعضای سازمان ملل متحد برای کمک به گسترش هرچه بیشتر تکنولوژی اینترنت مشغول به فعالیت است.
رابرت کان
اما رابرت کان دانشمند و مخترع دیگری است که در موارد متعدد از او به عنوان همکار سرف پدر دیگر اینترنت یاد میشود. “سرف” در مصاحبه ای اعلام کرده بود:
“باید بگویم که این اشتباه است که مردم افتخار پدری اینترنت را فقط به من نسبت بدهند. بیشتر کاری که من برای اختراع اینترنت انجام دادم به صورت مشترک بود.
اول از همه با “باب رابرت کان” و بعداً با خیلی دیگر از آدمها که در سیر تکاملی معماری اینترنت شرکت کردند.
در حقیقت رابرت کان که به عنوان پدر اینترنت شناخته می شود،
این پروژه را در اواخر سال ۱۹۷۲ و اوایل سال ۱۹۷۳ شروع کرده بود. او در بهار ۱۹۷۳ زمانی که من در دانشگاه استانفورد بودم، از من دعوت کرد که با او روی این پروژه کار کنیم.
البته ما پیش از این در سال های ۱۹۶۹ و ۱۹۷۰ با هم روی پروژه آرپانت (جد اینترنت امروزی و اولین تجربه سوییچینگ بسته ای در مقیاس گسترده) کار کرده بودیم و قبلاً همدیگر را می شناختیم.
او داشت کشف می کرد که چگونه باید از پس ایده شبکه باز بر بیاید. او هنگام کار روی این ایده متوجه شد که به آدمی نیاز دارد که درباره سیستمهای عامل و چگونگی عملی کردن این ایده بر روی انواع مختلفی از سیستمهای عامل چیزهایی بداند.
من اتفاقاً در آن زمان که اولین قسمت آرپانت ( شبکه‌های کامپیوتری ، ابداع روش سوئیچینگ بسته‌ای )داشت در دانشگاه اوکلا نصب شد ، به عنوان یک دانشجوی فارغ التحصیل در اوکلا مشغول کار شدم. کار من نوشتن نرم افزار برای ارتباط داخلی یک کامپیوتر با آرپانت بود. آنجا بود که باب کان را ملاقات کردم
خالق اینترنت کیست؟
پیشنهاد
این جوان در سال ۱۹۸۹ به شکل گیری اینترنت منجر شد. با استفاده از اینترنت
می‌توان به راحتی بسیاری از یافته‌های بشری را در طول تاریخ جستجو کرد.وینتون سرف، یکی از تاریخ سازان استنفورد هست که فعالیت وی سبب شد که دانشگاه استنفورد آمریکا وی را به دنیا معرفی کرد. پروتکلی که وینتون سرف در دهه هفتاد میلادی به نام پروتکل TCP/IP خلق کرد، یکی از بزرگترین انقلاب‌های تاریخ بشر را رهبری کرد. وینت سرف به دلیل تلاش‌های ارزنده‌اش در توسعه پهنه جهانی وب، مدال‌های زیادی از روسای جمهور و دانشگاههای جهان گرفته است.
ازچپ: جورج بوش پسر –وینت سرف-رابرت کان “کاخ سفید”جرج بوش پسرخیلیها حضور او در گوگل را عاملی برای توسعه برنامه‌های جاه طلبانه گوگل در نیمه نخست قرن بیست و یکم می‌دانند که قطعاً می‌تواند با اندیشه‌های خلاق وینت و فضای سازمان یادگیرنده دیجیتالی گوگل، محصولات و خدمات جالبی را در اختیار جامعه میلیونی مخاطبان این موتور جست و جوی محبوب قرار دهد. حضور تئوریسین اینترنت در رأس هرم مدیریتی گوگل که بزرگانی چون لری پیج و سرگئی برین را در اختیار دارد، گوگل را به سرزمین نوآوری دیجیتالی تبدیل کرده است. برای همین هست که وینت، عاشق گوگل می‌باشد.
وینت سرف و باب رابرت کان
وینتون سرف (Vinton Cerf) یک متخصص کامپیوتر آمریکایی است که به همراه باب
کان به عنوان پدران اینترنت شناخته می‌شوند. این دو، بین سالهای ۱۹۷۲-۱۹۷۶
در دانشگاه استنفورد آمریکا، پروتکل TCP/IP را که به موجب آن انتقال
اطلاعات بین کامپیوترهای موجود در یک شبکه فراهم می‌شد، پایه گذاری کردند.
***
پای اینترنت چگونه به ایران بازشد؟
ورود اینترنت به ایران به سال ۱۳۷۰ برمیگردد
حدود ۲۵ سال پیش یک ایرانی که کارمند دانشگاه برکلی کالیفرنیا بود اولین کامپیوتر را به نام “تهران ” که محتوایش مطالب مربوط به ایران بود به شبکه اینترنت وصل می کند.
وی در سال ۱۳۷۲ نیز اولین وب
سایت ایرانی را به عنوان یک پایگاه اطلاعات و منابع ایرانی در وب مستقر می
کند که جزء اولین وب سایتها و وب سرورهای خارج از اروپا محسوب می شود.
اما شکل گیری اینترنت به معنای امروزی در ایران به ایجاد مرکز تحقیقات فیزیک نظری در سال ۶۸ و اقدامات این مرکز برای همکاری و ایجاد پروژه های تحقیقاتی و علمی بین دانشگاههای ایران و مؤسسات بین المللی برمیگردد.
در سال ۷۱ با تلاش های صورت گرفته از سوی این مرکز تعداد کمی از دانشگاههای ایران از جمله دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه گیلان به اینترنت وصل شدند تا با دنیای خارج ایمیل رد و بدل کنند.
در آن سالها تنها استفاده ای که از اینترنت صورت می گرفت تبادل ایمیل بود.
پس از این سال بود که تقریبا همه ساله اقدامات و ابداعات جدیدی بر بستر
اینترنت در ایران شکل گرفت که هریک از آنها توانست مبنای استفاده اقشار
مختلف مردم از این پدیده قرار گیرد.
ثبت دامنه ملی دات آی آر – IR – در سال ۷۲ یکی از اقدامات موثر در قلمرو اینترنت ایرانی محسوب می شود که توانست مشخصه ای تعیین شده برای هویت ایران در فضای اینترنت شکل دهد . این اقدام از سوی مرکز تحقیقات فیزیک نظری انجام شد که هنوز نیز تنها نهاد ثبت اسامی قلمرو دامنه های اینترنتی در ایران به رسمیت شناخته می شود. در همین سال اولین لیست ایمیل ایرانی که موضوعی ورزشی داشت به راه افتاد تا اولین طومار ایرانیان در شبکه اینترنت راه‌اندازی شود و هزاران ایرانی از سراسر دنیا بتوانند در مورد اخبار و حوادث ورزشی ایران تبادل نظر کنند.
مرورگر “موزاییک “سال۷۲
در سال ۷۲ اقدام مهم دیگر تدوین و انتشار نسخه فارسی مرورگر اینترنتی “موزاییک ” بود تا کاربران ایرانی بتوانند متن فارسی را در وب سایتها به نمایش درآورند
در سال ۷۲اولین روزنامه اینترنتی درایران–همشهری
اولین نشریه ای که اینترنتی شد- محتوای روزنامه همشهری برای اولین بار به زبان فارسی روی وب قرار گرفت.
سال۷۳ انقلاب فضای مجازی دانشگاه های ایران
مرکز تحقیقات فیزیک نظری در سال ۷۳ توسط یک مودم ۹۶۰۰ بیتی با دانشگاه وین در اتریش برای اولین بار یک لینک IP تماموقت اینترنت برقرار کرد و در اولین فرصت حدود هجده دانشگاه و مؤسسه تحقیقاتی از طریق مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات به اینترنت دسترسی پیدا کردند.
اولین شرکت اینترنتی ایران
در سال ۱۳۷۳بود که بهدنبال اتصال به اینترنت، موسسه “ندا رایانه “ فعالیت خود را به‌عنوان اولین ISP در ایران آغاز کرد.
اولین مجله اینترنتی ایران
اولین مجله اینترنتی ایرانی در سال ۷۴ در وب منتشر شد
اولین مصوبه اینترنتی مجلس
در سال ۱۳۷۴ مجلس شورای اسلامی تاسیس شرکت امور ارتباطات دیتا را تحت نظر شرکت مخابرات ایران تصویب کرد تا تصدی توسعه خدمات دیتا در سطح کشور بطور انحصاری در اختیار این شرکت قرار گیرد.
اولین پخش زنده “فوتبال”اینترنتی درایران
از اتفاقات فراموش نشدنی سال ۷۴ پخش زنده اینترنتی اولین مسابقه فوتبال ( ایران- عربستان در تهران) توسط صدا و سیما بهطور زنده در اینترنت و از طریق وب سایتی در انگلستان اشاره کرد.
در سال ۷۵ طبق اعلام موسسات جهانی حدود ۲ هزار نفر در ایران کاربر اینترنت می شوند که با توجه به سرعت دسترسی پایین و پهنای باند چند بیت در ثانیه تنها موفق به ارسال و دریافت ایمیل می شدند.
۲ساعت تلاش برای ارسال یک عکس!
کاربردهای اینترنت در سالهای اول ورود به ایران تنها مربوط به ارسال و دریافت ایمیل متن در حد چند کیلوبیت می شد و برای ارسال یک عکس دو هزار کیلوبیتی کاربر باید حدود دو ساعت زمان صرف می کرد. در آن سالها بیشترین سرعت اینترنت حداکثر ۶۴ کیلوبیت در ثانیه بود.
انقلاب اینترنتی درسال۱۳۷۶
اولین خبرگزاری اینترنتی ایران
از سال ۱۳۷۶به بعد رفته رفته اینترنت نمود پررنگ‌تری در جامعه ایرانی پیدا
کرد به نحوی که در سال ۷۶ برای اولین بار در تاریخ انتخابات ایران، نامزدهای ریاست جمهوری وب سایت های رسمی خود را منتشر کردند تا فعالیتهای تبلیغاتیشان را به خارج از ایران گسترش دهند و خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران اخبار خود را از طریق وب سایت انتشار داد.
تحولاتی درسرعت اینترنت
در سال ۷۶ همچنین برای توسعه پهنای باند اینترنتی، مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات از طریق یک لینک جدید ۱۲۸ کیلوبیتی به ماهواره Archway در شهر میلان ایتالیا وصل می شود که بعد از این اتصال وضع اینترنت در دانشگاههای کشور کمی بهتر شد که چند ماه بعد ظرفیت این اتصال به نقطه اشباع رسید و در سال ۷۷ این سرعت اتصال به ۵۱۲ کیلوبیت در ثانیه ارتقا یافت.
در این سال شمار مشترکان اینترنت در ایران ۵ هزار نفر تخمین زده شد و
پروژه یونیکد۱ نیز با قرارداد شورای‌عالی انفورماتیک و با نظارت و مدیریت
فنی دانشگاه صنعتی شریف تحت عنوان ” فارسی وب ” آغاز شد که هدف آن گنجاندن
کامل و جامع الفبای فارسی در استاندارد یونیکد، نشر فارسی در کامپیوتر به
ویژه اینترنت و وب و استاندارد سازی بود تا مشکل فونت های غیراستاندارد
موجود در نرم افزارهای ایرانی حل شود که در اواخر سال ۷۹ ایران بهطور رسمی
عضو کنسرسیوم یونیکد شد.
آغاز اولین پدیده وبلاگ نویسی در ایران نیز به سال ۸۰ برمیگردد و اولین
سرویس وبلاگ نویسی ویژه فارسی زبانان “پرشین بلاگ ” در ایران آغاز به کار
می کند که هدف تیم ارائه دهنده این سرویس مجانی ایجاد محیطی کاملا فارسی از
جمله متننویس سازگار با زبان فارسی، تقویم شمسی و سیستم نظرخواهی فارسی و
متمرکز کردن وبلاگ نویسان فارسی زبان در یک سایت و در نتیجه افزایش
بینندگان این وبلاگها است که در عرض هفت ماه نزدیک به ۲۱ هزار ایرانی برای
استفاده از این سرویس ثبتنام می کنند.
ایران نخستین کشور خاورمیانه که به اینترنت وصل شد
سیاوش شهشهانی استاد فیزیک دانشگاه شریف و مسئول اسبق ثبت پسوند ملی ایران در پژوهشگاه دانش های بنیادی ایران در گفتوگویی اعلام کرده که ایران اولین کشور خاورمیانه بود که به اینترنت وصل شد. وی می گوید که در آن زمان بسیاری از سازمان های خارجی از کمک به ایران خودداری کردند اما با این وجود اینترنت در ایران شکل گرفت.
شهشهانی معتقد است که از سال ۶۸ تب ایمیل و اینترنت در اکثر دانشگاههای
کشور فراگیر شده بود اما زمانی که اینترنت به معنای واقعی وارد کشور شد به
سال ۷۰ برمیگردد.
وی با تاکید بر اینکه در مرکز تحقیقات فیزیک نظری به این نتیجه رسیدیم که
پست الکترونیک برای یک مرکزتحقیقاتی که می‌خواهد با دانشگاههای دنیا ارتباط
داشته باشد ضرورتی اجتناب ناپذیر است، گفته است که به دلیل شرایط پس از
جنگ، برنامه گسترش ارتباط با دانشگاههای خارجی مورد نظر بود و یکی از
سرلوحه‌های مرکز تحقیقات بهشمار می‌آمد . به همین دلیل ایمیل ارزان‌ترین و
سریع‌ترین روشی بود که مورد توجه قرار گرفت.
وی در مورد اولین اتصال ایران به شبکه اینترنت نیز گفته است که اواخر سال
۱۹۹۲ میلادی از طریق اتصال تلفنی به دانشگاه لینس اتریش وصل شدیم که بعدها
با یک خط استیجاری به دانشگاه وین اتریش که آن زمان از نقاط اصلی اتصال به
شبکه بود وصل شدیم.
پروتکل IP/ICP درایران
زمستان (۱۳۷۲شمسی) ۱۹۹۳میلادیپروتکل IP/ICP در ایران راه‌اندازی شد که امکان اتصال به شبکه اینترنت را فراهم کرد
ایران حدود ۱۳۷۳شمسی از دانشگاههای اروپایی به شبکه اینترنت وصل شد.
شهشانی می گوید: کل ظرفیت اتصال کشور ۹٫۸ کیلوبیت در ثانیه بود البته در آن زمان هنوز سرویس‌های Web و فایل‌های گرافیکی راه نیفتاده بود و همین سرعت ۹٫۸ کیلوبیتی برای تبادل ایمیل کفایت می‌کرد.
منبع:خبرگزاری فارس بااصلاحات
پروفسورشهشهانى کیست؟
در هجده سالگى براى ادامه تحصیل به آمریکا رفت، وی در کالج هوپ میشیگان ریاضیات خواند و براى دوره کارشناسى ارشد و دکترا به دانشگاه برکلى در ایالت کالیفرنیا رفت و موفق به اخذ درجه دکتراى ریاضیات از دانشگاه برکلى شد،شهشهانی پنج سال در دانشگاه‌هاى برکلى، نورث وسترن، ویسکانسین و میشیگان تدریس کرد،سال ۵۳ به ایران بازگشت و به عضویت هیأت علمى دانشگاه صنعتى شریف درآمد.
یونیکدچیست؟
کامپیوترها فقط با کدها (اعداد) کار می‌کنند و حروف و نویسه‌های (کاراکتر) دیگر را با تخصیص عددی (کد) به هر یک از آنها در خود ذخیره می‌کنند و یا بر روی آن پردازش انجام می دهند. بنابراین تمام اطلاعات نوشتاری، صوتی و تصویری در نهایت باید به صورت اعداد و ارقام در کامپیوتر ذخیره و پردازش شوند.
برای اینکه بتوانیم اطلاعات نوشتاری خودمان را برای کامپیوتر قابل فهم کنیم مجبوریم تا به هر حرف از حروف الفبا، یک عددی (کد) اختصاص بدهیم. حالا شما تصور کنید که در دنیا چند زبان و خط وجود دارد و هر شرکت نرم افزاری بخواهد برای ذخیره اطلاعات به خط و زبان خودش یک کد ویژه به کار ببرد! تا قبل از ابداع یونیکد، هر شرکتی برای نمایش نویسه در کامپیوتر از یک کد ویژه و خاص خود استفاده می کرد و بی اغراق صدها سیستم کُدگذاری مختلف برای تخصیص این اعداد و کدها وجود داشت.
یعنی مثلا تصور کنید یک شرکتی برای نمایش یک نویسه مثل a از یک کد و شرکتی دیگر از کدی دیگر استفاده می کرد و این موضوع در مورد تمام زبانها، از جمله زبان فارسی هم صادق بود. و یا اگر استانداردهایی هم برای این منظور طراحی شده بود در حد قابل قبولی نبود. مثلاً اتحادیه اروپا به چندین سیستم کُدگذاری مختلف نیاز داشت تا همه زبان‌های آن اتحادیه را در بر بگیرد. حتی برای زبانی مثل انگلیسی نیز هیچ کُدگذاریی به‌تنهایی برای همه حروف، علائم نقطه‌گذاری و نمادهای فنی متداول، کافی نبود.
از طرف دیگر سیستمهای کدگذاری نیز با همدیگر تعارض داشتند. یعنی دو کُدگذاری مختلف ممکن بود از اعداد یکسانی برای دو نویسه مختلف استفاده کنند و یا از اعداد مختلفی برای نویسه‌های یکسان استفاده کنند. با وجود این که هر کامپیوتری – سرورهای شبکه- لازم است از کُدگذاری‌های مختلف و متعددی پشتیبانی کنند و گرنه هرگاه داده‌ها از کُدگذاری‌ها یا محیط‌های مختلف عبور کنند، در معرض خطر تحریف یا تغییر قرار می‌گیرند.
حروف ، اعداد و علایمی که در اپلیکیشن های وب استفاده می شوند به همان شکلی شما آنها را میبینید در کامپیوتر مدیریت نمی شوند. کامپیوتر ها فقط با اعداد سرو کار دارند ، پس این حروف و کاراکترها باید به مجموعه ای از اعداد ۰ و ۱ تبدیل می شوند تا مدیریت آنها آسان باشد. لذا باید استاندارد واحدی وجود داشته باشد که هرکدام از این اعداد چه کاراکترهایی را نمایش دهند و همین اینکه چگونه بر روی دیسک ذخیره شوند. بنابراین باید بر سر یک روش استاندارد برای رمزگذاری کاراکترها توافق می شد.
جهت نیل به این هدف انجمن استانداردهای آمریکا در سال ۱۹۶۰ یک روش رمزگذاری ۷ بیتی با نام American Standard Code for Information Interchange (ASCII) را معرفی کرد. در مجموعه کاراکتری که در ASCII تعریف شد ۱۲۸ کاراکتر (۷ بیت) ارایه می شد که یبشتر مخصوص زبان های لاتین بود.
در دهه ۱۹۸۰ تصمیم بر این شد که در مجموعه کاراکتر ASCII به جای ۷ بیت از یک بایت کامل یعنی ۸ بیت برای کدگذاری استفاده شود. بر این اساس تعداد کاراکترهای مجموعه کاراکتر به ۲۵۶ عدد می رسید. بر این اساس کد های بعد از ۱۲۷ و تا ۲۵۵ نیز به عنوان کد های رزرو شده در نظر گرفته شدند و زبان های دیگر عموما در این بازه قرار می گیرفتند. اما در این محدوده بین زبان های مختلف استاندارد واحدی وجود نداشت وهر زبانی پوینت کد مختص الفبای خودش را نشان می داد به عبارتی دیگر پوینت کد ۲۰۰ در یک زبان حرف متفاوتی را در زبان دیگر بر می گرداند.
بدیت ترتیب یونیکد ابداع شد. یونیکد به هر نویسه یک عدد یکتا، اختصاص می‌دهد، مستقل از محیط، مستقل از برنامه، و مستقل از زبان. استاندارد یونیکد را پیشتازان صنعت کامپیوتر از قبیل شرکت‌هایی، چون آی‌بی‌ام، اَپل، اچ‌پی، اورکل، جاست‌سیستم، سان، سای‌بیس، مایکروسافت، یونی‌سیس و بسیاری از شرکت های دیگر پذیرفته اند.
امروزه یونیکد در بسیاری از سیستم‌عامل‌ها، همه مرورگرها و بسیاری از محصولات دیگر پشتیبانی میشود. پیدایش استاندارد یونیکد و در دسترس بودن ابزارهایی که از آن پشتیبانی می‌کنند، از چشمگیرترین روندهای جدید در صحنه جهانی فناوری‌های نرم‌افزاری بوده است.
گنجاندن یونیکد در سایت ها و
برنامه‌های کاربردی، در مقایسه با کدهای قدیمی، می‌تواند باعث کاهش قابل
ملاحظه هزینه‌ها شود. یونیکد این امکان را فراهم می‌کند که یک محصول
نرم‌افزاری یکسان یا یا یک سایت مشخص، بتواند بدون نیاز به طراحی مجدد، در
محیط‌ها، زبانها، و کشورهای متعددی کار کند. یونیکد به داده‌ها نیز امکان
می‌دهد که بدون تحریف از سیستمهای مختلف عبور داده شوند.
بدین ترتیب یونی کد به همه حروف، کدهای یکتایی مستقل از محیط سیستم عامل و
برنامه و زبان، تخصیص می دهد. در این سیستم کدگذاری، تمام حروف زبان های
زنده امروز دنیا در نظر گرفته شده و برای هر کدام از این حروف یک کد یکتا و
منحصر به فردی اختصاص داده شده است.
قبل از یکسان سازی و بوجود آمدن این سیستم کدگذاری، بسیاری از کاربران
فارسی زبان اینترنت، برای آن که بتوانند نوشته های خود را به اطلاع هم
زبانان خود برسانند، آنها را به فایل های تصویری تبدیل کرده و ارسال می
نمودند و یا در برخی موارد با استفاده از سیستم کدگذاری حروف عربی، این کار
را به انجام می رساندند و یا با استفاده از حروف انگلیسی اقدام به نگارش
زبان فارسی می نمودند. ولی هم اکنون بسیاری از کاربران از این سیستم
کدگذاری استفاده می کنند بدون آنکه شاید اطلاعی از وجود آن داشته باشند!
کنسرسیوم یونیکدچیست؟
کنسرسیوم یونیکد سازمانی غیرانتفاعی است که برای بهبود، گسترش و ترویج استفاده از استاندارد یونیکد تأسیس شده است. استانداردی که شیوه بازنمایی متون را در محصولات نرم‌افزاری و استانداردهای امروزی مشخص می‌کند. اعضای این کنسرسیوم را طیف گسترده‌ای از شرکت‌ها و سازمانهای فعال در صنعت پردازش اطلاعات، در بر می‌گیرند. پشتیبانی مالی این کنسرسیوم صرفاً از طریق حق عضویت اعضا تامین می شود. عضویت در کنسرسیوم یونیکد برای سازمان‌ها و افراد در هر جای دنیا که استاندارد یونیکد را پشتیبانی کنند و بخواهند در گسترش و پیاده‌سازی آن کمک کنند، آزاد است.
در ابتدا دو تلاش مستقل برای ایجاد مجموعه کاراکترهای واحد صورت گرفت.اولین آنها ISO-10646 پروژه سازمان بین المللی استانداردISO بعدی پروژه Unicode بود که توسط کنسرسیومی به نام کنسرسیوم Unicde سازماندهی می شد. ISO با استانداردی به نام ISO-10646 کار خودرا آغاز کرد و یک مجموعه کاراکتر جهانی (UCS) 31 بیتی بزرگ را معرفی کرد. کنسرسیوم Unicode نیز بر روی استانداردهای خودش که کار می کرد. داشتن دو نوع استاندارد مطمئنا چیزی نبود ک بتوان آن را استاندارد واحدی نامید. هم ISO و هم Unicode این مطلب را دریافتند و تصمیم گرفتند در سال ۱۹۹۱ به یکدیگر بپیوندند. از آن پس نسخه های جدید استانداردهای Unicode کاملا سازگار و همگام شده با نسخه های متناظر ISO10646 شدند.
یونیکد یک مجموعه کاراکتر دارای لیستی از کاراکترها با اعداد منحصر به فردی هستند که به آن در اصطلاح پوینت کد (Point Code) گفته میشود. هریک Point Code ها کارکتر واحدی را نمایش می دهند . بر این اساس استاندارد Unicode سه نوع روش رمزگذاری را تعیین می کند که به یک کاراکتر اجازه می دهد در داخل یک یا چند بایت رمزگذاری شود (یعنی در ۸ یا ۱۶ یا ۳۲ بیت). این سه نوع روش رمزگذاری به ترتیب UTF-16 , UTF-8 و UTF-32 نامیده می شوند.UTF مخفف فرمت انتقال یونیکد است.
تفاوت انکدینگ ها در نحوه متفاوت ارایه حروف اعداد وعلایم بین کشورهای مختلف است،به طوری که نحوه ارایه کاراکتر ها در یک کشور با کشور دیگر متفاوت است. UTF-8 تمامی کاراکترهای یونیکد را در یک دنباله بایت با طول متغیر منتقل می کند
خلاصه تاریخچه اینترنت در ایران
سال ۱۳۷۱
در این سال، تنها تعداد کمی از دانشگاههای ایران توانستند به اینترنت مجهز شوند؛ از جمله این دانشگاه‌ها می‌توان دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه گیلان را نام برد که توسط مرکز تحقیقات فیزیک نظری و از طریق پروتکل UUCP به اینترنت وصل شدند.
سال ۱۳۷۲
در این سال، ایران رسماً به شبکه جهانی اینترنت پیوست. اولین رایانه‌ای که در ایران به اینترنت متصل شد، رایانه مرکز تحقیقات فیزیک نظری بود و هم اکنون نیز این مرکز یکی از مرکزهای اصلی خدمات اینترنت در ایران است. مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات، به عنوان تنها نهاد ثبت اسامی قلمرو [ir.] در ایران به رسمیت شناخته میشود. این قلمرو، مشخصه تعیین‌شده برای هویت ایران در فضای اینترنت است.
سال ۱۳۷۳
در این سال، مؤسسه ندا رایانه تأسیس شد. این مؤسسه در عرض یک‌سال، اولین وب‌سایت ایرانی را راه‌اندازی کرد. همچنین، این مؤسسه روزنامه «همشهری» را به زبان فارسی در اینترنت منتشر کرد که اولین روزنامه رسمی ایرانی در وب لقب گرفت. در همین سال، به دنبال اتصال به اینترنت از طریق ماهواره کانادایی کدویژن (Cadvision)، مؤسسه ندا رایانه فعالیت بازرگانی خود را به عنوان اولین شرکت خدمات سرویس اینترنتی (ISP) آغاز کرد.
سال ۱۳۷۴
در این سال، مجلس ایران تأسیس شرکت «امور ارتباطات دیتا» تحت نظر شرکت مخابرات ایران را تصویب کرد و مسؤولیت توسعه خدمات دیتا در سطح کشور را به طور انحصاری در اختیار آن شرکت قرار داد.
سال ۱۳۷۷
پروژه یونیکد در ایران با قرارداد شورای عالی انفورماتیک و همکاری بنیاد دانش و هنر واقع در انگلستان و با نظارت و مدیریت فنی دانشگاه صنعتی شریف تحت عنوان «فارسی وب» آغاز شد. هدف پروژه این بود که با گنجاندن کامل و جامع الفبای فارسی در استاندارد یونیکد
***
پدر اینترنت نوین در سن ۸۱ سالگی درگذشت
لری رابرتز، مدیر برنامه آرپانت و معمار اینترنت، ۲۶ دسامبر در سن ۸۱ سالگی درگذشت.
درادامه خواهیدخواند:محققان دیگری که ادعای پدری برای این «بروجک» دارند!
اینترنتی که امروز از آن استفاده می‌کنیم را مدیون لارنس رابرتز هستیم.
لری رابرتز، ۲۶ دسامبر۲۰۱۸ (چهارشنبه، ۵ دی ۱۳۹۷)در سن ۸۱ سالگی دار فانی را وداع گفت.
«لارنس رابرتز » که بعدهابه «لری رابرتز»شهرت یافت– از اولین طراحان اینترنت بود.
وی مدیر برنامه آرپانت (ARPAnet) بود و او را با عنوان پدر اینترنت پیشرو نیز می‌شناسند.
اگرچه «رابرتز » به اندازه افراد دیگر این شناخته‌شده در عرصه اینترنت بین عموم مردم شناخته شده نیست اما تصمیمات و طراحی‌های او در اینترنتی که ما امروز از آن استفاده می‌کنیم، بسیار تاثیرگذار بود. رابرتز پس از آنکه یک مقاله درباره مفهوم شبکه بین کامپیوتری در دهه ۱۹۶۰ خواند، به توسعه ایده ایجاد شبکه «رایانه به رایانه» علاقه‌مند شد و این مقاله زندگی او و آینده اینترنت را تغییر داد.
شیوه انتخاب شدن رابرتز برای کار در دفتر تکنیک‌های پردازش اطلاعات “آرپا” (ARPA) هم جالب است. او زمانی که رئیس این دفتر، «رابرت تیلور» به کسی نیاز داشت که بین کامپیوترهای دفتر ارتباط برقرار کند، به عنوان معمار اصلی در این مکان استخدام شد. البته رابرتز در ابتدا این کار را به طور کامل درک نکرده بود اما پس از مدتی با یک پیشنهاد از سوی «وزلی کلارک» مواجه شد. وزلی کلارک پیشنهاد تکیه بر کامپیوترهای کوچک برای مدیریت شبکه را به او داد. رابرتز توانست برنامه «آرپانت» را با موفقیت به پایان برساند و نتیجه موفقیت او در این زمینه، ابداع یک فناوری جدید به نام packet switching بود که تحول بزرگی در کنترل ترافیک ایجاد کرد.
رابرتز پس از خروج آرپا، شرکت خود به نام «تله‌نت »را تأسیس کرد. او در این شرکت فناوری که در آرپا ابداع کرده بود، بهبود بخشید. ممکن است بسیاری این فرد را حتی پس از مرگ او نشناسند اما تاثیری که رابرتز بر اینترنت عصر ما گذاشته، غیرقابل انکار است./دی ۱۳۹۷صداوسیما
مدیریت سایت -پیراسته فر:البته خوب بود که صنف رایانه ، آقای می بردند برای آزمایش DNA چون مدعیان دیگری هم درمقام«پدر»ی این طفل ناآرام نشته اند!
اغلب از« وینتون سرف» دانشمند آمریکایی به عنوان« پدر اینترنت» نام می‌برند
اما تا چند سال پیش برای این پدیده نوین قرن ۲۰ از پدر دیگری با نام رابرت برمر نیز یاد می‌شد البته در عین حال نام «رابرت کان »هم به عنوان یکی دیگر از پدران اینترنت مطرح میشود.
اگر امروز نام« رابرت برمر» را به عنوان یکی از پدران اینترنت جست‌وجو کنید حداقل در زبان فارسی اطلاعات چندان زیادی از او منتشر نشده و شاید بیشترین خبری که از او روی اینترنت وجود دارد مربوط به درگذشت او باشد.
او که به اختراع زبان جهانی کامپیوترها در تبدیل متن به عدد کمک کرده و به‌عنوان اولین دانشمند، مساله Y۲K را هشدار داده بود، در تاریخ هفت تیر سال ۱۳۸۳ در سن ۸۴ سالگی و بر اثر ابتلا به سرطان در تگزاس درگذشت.
اما شاید بدون اختراع کامپیوتری ASCII توسط او، امروز حتی صندوقی به نام «ایمیل »نداشتیم و پرینترهای لیزری و باتری‌های ویدئویی هم به شکل دیگری وجود داشتند.
«رابرت برمر» و «وینتون گری سرف» هم مدعی اند که اینترنت فرزندآنهاست.
«وینتون گری سرف» دانشمند آمریکایی علوم کامپیوتر است که پروتکل‌های تشکیل‌دهنده TCP/IP و استانداردی که امروزه به‌عنوان اینترنت شناخته میشود را با همکار خود؛ یعنی رابرت کان ایجاد کرد و لقب یکی از «پدران اینترنت» را به خود اختصاص داد.
او که این روزها حدود ۷۱ سال سن دارد تا چند سال پیش به عنوان رییس سازمان نظارت برنامه‌ها و ارقام اینترنتی (آیکان) فعالیت می‌کرد اما چندی بعد از سمت خود کناره‌گیری کرد و فعالیتهای خود را به عنوان یکی از مدیران ارشد اجرایی گوگل ادامه داد.
وی از سال ۲۰۱۰ تاکنون، به‌عنوان نماینده کمیسیون پهنای باند برای توسعه دیجیتال و یکی از اعضای سازمان ملل متحد برای کمک به گسترش هرچه بیشتر تکنولوژی اینترنت مشغول به فعالیت است.
«رابرت کان» دانشمند و مخترع دیگری است که در موارد متعدد از او به‌عنوان همکار سرف پدر دیگر اینترنت یاد میشود.
«وینتون گری سرف» چند سال پیش در مصاحبه ای اگفته بود:
«باید بگویم که این اشتباه است که مردم افتخار پدری اینترنت را فقط به من نسبت بدهند. بیشتر کاری که من برای اختراع اینترنت انجام دادم به صورت مشترک بود. اول از همه با باب (رابرت) کان و بعدا با خیلی دیگر از آدمها که در سیر تکاملی معماری اینترنت شرکت کردند.
شایستگی عنوان پدری به «رابرت کان»مناسب تراست،
سرف می گوید:این پروژه را در اواخر سال ۱۹۷۲ و اوایل سال ۱۹۷۳ شروع کرده بود. او در بهار ۱۹۷۳ زمانی که من در دانشگاه استانفورد بودم، از من دعوت کرد که با او روی این پروژه کار کنیم. البته ما پیش از این در سالهای ۱۹۶۹ و ۱۹۷۰ با هم روی پروژه آرپانت (جد اینترنت امروزی و اولین تجربه سوئیچینگ بسته‌ای در مقیاس گسترده) کار کرده بودیم و قبلا همدیگر را می‌شناختیم.
رابرت، داشت کشف می‌کرد که چگونه باید از پس ایده شبکه باز بر بیاید.
وی هنگام کار روی این ایده متوجه شد که به آدمی نیاز دارد که درباره سیستمهای عامل و چگونگی عملی کردن این ایده روی انواع مختلفی از سیستمهای عامل چیزهایی بداند. من اتفاقا در آن زمان که اولین قسمت آرپانت در دانشگاه اوکلا نصب شد، به‌عنوان یک دانشجوی فارغ‌التحصیل در اوکلا مشغول کار شدم. کار من نوشتن نرم‌افزار برای ارتباط داخلی یک کامپیوتر با آرپانت بود. آنجا بود که باب کان را ملاقات کردم».
چهل پدر این بچه تُخس
«اوتلت» دانشمندی بلژیکی و فردی که امروزه به عنوان “پدر علوم اطلاعات” شناخته میشود، چندین دهه پیش از به وجود آمدن آی‌پد، کیندل و یا حتی نمایشگرها طرحی را برای ترکیب تلویزیون و تلفن ارائه کرده بود که بتوان از طریق آن اطلاعات به دست آمده از مطالعات منتشر شده را ارسال کرده و توسعه داد.
وی در طرح خود که “Treaties on Documentation” نام دارد به ابزاری اشاره کرده که در دوران پس از او رایانه نام گرفته است،وی در طرحش نوشته” اینجا فضای کاری دیگر به محلی مملو از کتابها تبدیل نخواهد شد،بلکه نمایشگری به همراه اتصال تلفن وجود خواهد داشت و با استفاده از آنها پاسخ سوالی که توسط تلفن مطرح شده از روی صفحات کتابها بر روی نمایشگر نمایش داده خواهد شد.
پدران دیگر +(طراحان) جانبی اینترنت
«نُطفه اینترنت» چگونه بسته شد!؟
ایده اولیه اینترنت مربوط به شخصی بنام Leonard Kleinrock می
باشد. او در تاریخ ۳۱ می ۱۹۶۱ یک مقاله علمی با عنوان “جریان اطلاعات در
شبکه های ارتباطی بزرگ” به نگارش درآورد که در واقع این مقاله ایده اصلی
اینترنت را شکل داد.
بعدها شخصی بنام Robert Taylor ایده یک شبکه بزرگ را ساخت که بعد از ساخت این شبکه نام آن را ARPANET گذاشتند.
در سال ۱۹۷۱ شخصی بنام Ray Tomlinson اولین ایمیل را فرستاد.
پروتکل TCP
در سال ۱۹۷۳ اشخاصی با نامهای Vinton Cerf و Robert Kahn پروتکل
TCP را طراحی کردند. خیلی ها این دو نفر را بعنوان پدر اینترنت امروزی می
شناسند، زیرا یکی از پایه ای ترین و مهمترین قسمتهای اینترنت این پروتکل
TCP می باشد.
اولین اینترنت تجاری ISP
یک نسخه تجاری از ARPANET که نامش را Telenet گذاشتند، در سال
۱۹۷۴ معرفی شد. Telenet را می توان اولین ارائه دهنده اینترنت تجاری نامید.
مفهوم ISP یا فراهم کننده اینترنت از این نقطه آغاز شد.
سازنده اولین مودم
Dennis Hayes و Dale Heatherington در سال ۱۹۷۷ اولین مودم را
ساختند. مودم ها در توسعه اینترنت و استفاده اشخاص مختلف از اینترنت نقش
بسیار مهمی را ایفا می کنند.
IP
در سال ۱۹۷۸ سه نفر با اسامی Danny Cohen, David Reed, و John
Shoch پروتکل TCP/IP را ایجاد کردند. جالب است بدانید که TCP/IP هنوز هم به
عنوان اصلی ترین استاندارد انتقال اطلاعات در اینترنت کاربرد دارد.
مخترع DNS
در سال ۱۹۸۴ Paul Mockapetris و Jon Postel اقدام به معرفی DNS
کردند. اختراع DNS منجر به ایجاد دامنه های اینترنتی شده و اولین دامنه
اینترنتی با نام symbolics.com در سال ۱۹۸۵ توسط یک شرکت کامپیوتری در
ماساچوست آمریکا با نام Symbolics ثبت شد.
طراح HTML
در سال ۱۹۹۰ شخصی بنام Tim Berners-Lee استاندارد HTML را طراحی
کرد، بخش زیادی از اینترنتی که ما امروزه می شناسیم مدیون همین اختراع است.
در واقع هنوز هم استاندارد صفحات وب HTML می باشد.
بنیانگذار W.W.W
در سال ۱۹۹۱ همان خالق HTML یعنی Tim Berners-Lee چیز جدیدی با
نام WWW معرفی کرد. اختراع WWW نیز یکی از نقاط عطف و بسیار مهمی است که
منجر به شکل گیری اینترنت به شکل امروزی شده است.
