زنانی که لباس پوشیده اند وامابرهنه اند"کَاسِیَاتٌ عَارِیَات"یعنی چه

پوشیدگان لُخت«کاسیات عاریات»زنانی که لباسهای لُختی می پوشند.

*عَنْ أَبِى هُرَیْرَهَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) «صِنْفَانِ مِنْ أَهْلِ النَّارِ لَمْ أَرَهُمَا قَوْمٌ مَعَهُمْ سِیَاطٌ کَأَذْنَابِ الْبَقَرِ یَضْرِبُونَ بِهَا النَّاسَ وَنِسَاءٌ کَاسِیَاتٌ عَارِیَاتٌ مُمِیلاَتٌ مَائِلاَتٌ رُءُوسُهُنَّ کَأَسْنِمَهِ الْبُخْتِ الْمَائِلَهِ لاَ یَدْخُلْنَ الْجَنَّهَ وَلاَ یَجِدْنَ رِیحَهَا وَإِنَّ رِیحَهَا لَتُوجَدُ مِنْ مَسِیرَهِ کَذَا وَکَذَا».

از ابوهریره روایت است که رسول خدا(ص) فرمودند: دو گروه از اهل جهنم است که من نظیر آنها را مشاهده نکرده‌ام؛ گروهی که همراه‌شان شلاق‌هایی است مانند« دُم گاو »که مردم را با آن می‌زنند، و زنانی که پوشیده‌گان برهنه‌اند روگردان از اطاعت خدا و میل کننده به مردان، سرهای‌شان مانند «کوهان شتر» است ایشان داخل بهشت نمی‌شوند وحتی بوی آن را حس نمی‌کنند، با اینکه بویش از فاصله چنین و چنان حس و درک می‌شود.»

«کَاسِیَاتٌ عَارِیَاتٌ» زنانی را می‌گویند که برای اظهار زیبایی خویش بخشی از بدن خود را ظاهر می‌کنند،(معرض دیدقرارمی دهند) و یا لباس‌های نازکی می‌پوشند که زیر این لباس قابل مشاهده و تشخیص است.

 «کاسیه» پوشیدن لباسی که اندام زن را نمایان کند آن‌هم برای کسی غیر از شوهر، یعنی کسانی که نظر کردن ایشان به زن حرام می‌باشد ، ایشان در حقیقت عُریانند، و در قیامت به دلیل این نوع «برهنگی» که در دنیا به آن مایل بوده‌اند و به سبب آن ، به زیبایی خویش می‌نازیده‌اند، مجازات می‌شوند.

«مُمِیلاَتٌ مَائِلاَتٌ» به زنانی گفته می‌شود که از طاعت خداوند در مورد حفظ عفت و مسائل دیگر رو می‌گردانند و «ممیلات »کسانی‌اند که کارهای حرام خود را به دیگران نیز آموزش می‌دهند.(ترویج وتبلیغ می کنند)

«مائلات» زنانی‌ هستند که در راه‌رفتن خویش می‌خرامند و «ممیلات» شانه‌های خود را هنگام راه رفتن حرکت می‌دهند، چنانچه درمعنی «مائلات» علاقه‌مندی به مردان و میل کردن به سوی ایشان با آشکار کردن زینت‌ها و دیگر خصوصیات نیز آمده است.

«رُءُوسُهُنَّ کَأَسْنِمَهِ الْبُخْتِ الْمَائِلَهِ» معنای آن این است که این زنان سرهای‌شان را با دستمال‌ها وشال‌ها ودیگر وسائلی که به سر بسته می‌شود بزرگ می‌سازند تا جایی که همچون« کوهان شتر »می‌شود. این زن‌ها موهای خود را تاب داده و آن را در وسط سر جمع کرده و می‌بندند.

همچنین به زنانی گفته می‌شود که خیره خیره به مردان می‌نگرند درحالی که سرهای‌شان را فرونمی‌اندازند.

«لاَ یَدْخُلْنَ الْجَنَّهَ وَلاَ یَجِدْنَ رِیحَهَا»یعنی بوی بهشت به مشامشان نمی خورد، این حکم متعلق به کسی است که با وجود آگاهی از حرام بودن این کارها بازهم آن را حلال دانسته و انجام دهند، چنین شخصی کافر می‌شود و برای ابد در آتش می‌ماند و هرگز به جنت داخل نمی‌گردد.

نگارنده- پیراسته فر:اولین باراین موضوع(کاسیات عاریات)راازرادیومعارف-بعدازنمازصبح شنیدم که مُحقّق پرتلاش«آیت الله نجم الدین مروجی طبسی» درباب روایات غیرضرور(پاکسازی روایاتی که غیرمعقول هستند)رابیان می کرد،دردفاع ازاجتناب ازروایاتی که غیرمعقول بنظرمی رسند،این حدیث رامطرح کردندکه درزمانی این غیرمعقول بنظرمی رسیدواما حالا مشاهده می کنیم که وجودخارجی دارندوگفتند(پاره ای ازاحادیث اینچنینند)ونگارنده یک مثالی هم اضافه می کنم:اگرصدسال پیش می گفتندکه زمانی بایدفرارسدکه مردم درجاده ها-خیابانها-راه می روندبایک «تکه چوب »حرف می زنند وآن تکه چوب هم جوابشان رامی دهد...ویا اینکه می گفتندکه زمانی فرابرسد که درقاره دیگر،مردم آن دیارکاری می کنندکه ما دراین نقطه ازجهان-آنلاین-ببینیم...بعیدنبودکه اینهاازروایات جعلی-غیرمعقول شمرده می شدواما حالا باپیشرفت تکنولوژی آنهاراحقیقت یافتیم(موبایل،شنیدن صد+دیدن تصاویر)واتسآپ وتلگرام،ایمو....