پیراسته فر
علمی،تحقیقی و تحلیلیپیراسته فر
علمی،تحقیقی و تحلیلیحمله اسرائیل(تاسیسات موشکی زیرزمینی)سوریه
تأسیسات موشکی سوریه(تونل های زیرزمینی):منطقه «مصیاف» در حومه «شهر حماه»(مرزلبنان)قراردارد، جایی که مرکز تحقیقات علمی که کارشناسان سپاه پاسداران ایران در آن مستقر بودند. عملیات انهدام در شامگاه یکشنبه ۸ سپتامبر ۲۰۲۴(۱۸ آذر۱۴۰۳)دراولین روز اشغال سوریه توسط تحریرالشام انجام گرفته است.
حمله اسرائیل به تاسیسات موشکی(زیرزمینی)ایران در سوریه
ارتش اسرائیل تصاویری از عملیات کماندوهای اسرائیلی برای منهدم کردن تاسیسات زیرزمینی تولید موشکهای ایرانی در سوریه را منتشر کرد.
ارتش اسرائیل برای اولین بار انجام این عملیات را روز پنجشنبه۲ ژانویه ۲۰۲۵(۱۳ دی ۱۴۰۳ ) در کنفرانس رسانه ای با خبرنگاران فاش کرد.
حمله اسرائیل به(تاسیسات موشکی زیرزمین ایران درمرز لبنان)سوریه
یورونیوزنوشت:ارتش اسرائیل برای اولین بار انجام این عملیات را روز پنجشنبه۲ ژانویه ۲۰۲۵(۱۳ دی ۱۴۰۳ ) گذشته در جریان نشستی با خبرنگاران فاش کرد.
«نداو شوشانی»(سخنگوی ارتش اسرائیل) گفت: «این یکی از مهم‌ترین و پیچیده‌ترین عملیات‌های ویژه ما در سال‌های اخیر بود.»
نقشه سوریه وکشورهای همسایه
بر پایه اعلام ارتش اسرائیل، در جریان انهدام تأسیسات تولید موشکهای هدایت شونده در شبکه‌ای زیرزمینی که در «کنار کوهی درمرزلبنان» حفر شده، مستقر شده بود، اطلاعات مربوط به برنامه تولید تسلیحات شیمیایی سوریه نیز کشف شد.
اسرائیل ویدئوی حمله شبانه کماندوها را به تاسیسات موشکی تحت حمایت ایران در سوریه منتشر کرد
حمله اسرائیل به «تأسیسات تولید موشکهای ایران درسوریه» در روز اشغال سوریه توسط تحرالشام
نداو شوشانی کفت:«این کارخانه برای تولید ۱۵۰ تا ۳۵۰ فروند برای حزب‌الله طراحی شده بود تا در حملات هوایی آنها و گروه‌های نیابتی ایران در سوریه به اسرائیل استفاده شود.»
به گفته نداو شوشانی، به دلیل شرایط خاص زمین و زیرزمینی بودن این تاسیسات، ارتش اسرائیل نتوانسته بر حمله هوایی تکیه کند و در نتیجه از عملیات مخفی شبانه بیش از ۱۰۰ نیروی ویژه خود برای حمله به این تاسیسات استفاده کرده که دهها فروند هواپیما از جمله چند فروند بالگرد پشتیبانی از آنها را برعهده داشتند.
«نقشه کشورسوریه»
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:تصاویر منتشر شده توسط ارتش اسرائیل، ضمن نمایش «اتاق فرمان این عملیات، اعزام و نفوذ کماندوهای اسرائیلی به تاسیسات زیرزمینی تولید موشک» را نشان می‌دهد که با انهدام نقاط حساس آن به پایان می‌رسد.
عملیات به این ترتیب انجام شد: جنگنده ها با استفاده از بالگرد و همراه با گلوله آتش و مجموعه ای از هواپیما، هواپیماهای جنگنده و ناوهای نیروی دریایی در منطقه فرود آمدند.
هدف این حمله یک سایت زیرزمینی در عمق سوریه بود که با بودجه و حمایت ایران ساخته شده بود. این سایت یک پروژه شاخص ایران در تلاش برای مسلح کردن عوامل خود در مرز شمالی کشور اسرائیل بود.
ارتش اسرائیل گفته که ۳۰ سرباز سوری نیز در جریان این عملیات کشته شدند.
سخنگوی ارتش اسرائیل گفته بود که ساخت این تاسیسات موشکی سوریه اواخر سال ۲۰۱۷ آغاز شد و در سال ۲۰۲۱ با ارسال ماشین‌آلات و قطعات تولیدی از ایران به این تاسیسات پایان یافت.
این تاسیسات حاوی تجهیزات لازم برای ساخت موشک‌ها و راکت‌هایی مانند ام-۶۰۰ با برد ۳۰۰-۲۵۰ کیلومتر، ام-۳۰۲ با برد ۱۳۰ کیلومتر؛ ام-۲۲۰ با برد ۷۰ کیلومتر؛ ام-۱۲۲ با برد ۴۰ کیلومتر بود.
هدف این عملیات پیچیده که در آخرین ماه‌های حکومت بشار اسد بر سوریه انجام شد، این بود که ایران، حزب‌الله لبنان و شبه‌نظامیان ایرانی حاضر در سوریه دیگر نتوانند سالانه بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ موشک دوربرد را در نزدیکی مرز سوریه با اسرائیل تولید کنند.
با این وجود این عملیات پیچیده، بدون درهم شکستن پدافند هوایی سوریه قابل اجرا نبود؛ آنهم در حالی که منطقه اطراف تاسیسات «مصیاف» یک منطقه ممنوعه برای هواپیماهای اسرائیلی محسوب می‌شد.در آن زمان، سامانه‌های پدافند هوایی سوریه در حماه، حمص، تارتاروس، بانیاس همچنین در نزدیکی «تأسیسات مصیاف» قرار داشتند و سایت تولید موشکهای ایرانی نیز با دهها رادار و سامانه پدافند هوایی، پس از دمشق دومین منطقه شدیدا حفاظت‌شده در سوریه محسوب می‌شد.
در جریان این عملیات، چهار هلیکوپتر یاسور و دو هلیکوپتر دیگر و دهها پهپاد همچنین چندین هواپیمای ترابری مشارکت داده شدند که وظیفه انتقال اقلام مختلف لجستیکی و مواد منفجره را داشتند و در مجموع حدود ۷۰ فروند انواع وسیله حمل و نقل هوایی استفاده شد.
یکی از جنبه‌های غیر قابل توضیح عملیات نیروی هوایی اسرائیل و واحد ویژه آن موسوم به «شلداگ» در ۸ سپتامبر، نحوه نفوذ نیروی هوایی اسرائیل به حریم هوایی سوریه در این منطقه، در هم شکستن پدافند هوایی آنها و انتقال شمار قابل توجهی نیروی اسرائیلی به منطقه‌ای به وسعت ۲۰۰ کیلومتر است.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:۳ ماه پیش(اواخر حکومت بشاراسد)اسرائیل این مناطق را بمباران کرده بود.
حمله اسرائیل به شهر« حماه» سوریه، شامگاه یکشنبه ۱۸ شهریور ۱۴۰۳(۸ سپتامبر ۲۰۲۴)مسیر مصیاف - وادی العیون
حَرِّم شَیبَتی عَلَی النّار(دعای ماه رجب)زنان که ریش ندارند،جوانانی که (ریش سفید)ندارندچه کنند؟
رهبرانقلاب: خانمها هم که ریش ندارند،جوانانی که ریش‌هایتان سفیدنیست، می‌توانند بگویند: «حَرِّم وَجهی عَلَی النّار»(صورتم را بر آتش جهنم حرام کن) محاسنشان را یا چانه‌شان را بگیرند؛ چون این «گرفتنِ چانه» و «گرفتنِ محاسن» یک نوع خواهش(درخواست)است.
«حَرِّم شَیبَتی عَلَی النّار»(ریشم رادرآتش نسوزان)زنان که ریش ندارند،جوانانی که ریش سفیدندارندچه کنند؟
«حرم شیبتی علی النار»
آیت الله خامنه ای:«حَرِّم شَیبَتی عَلَی النّار»؛ دعای مهمّ من این است که این «ریش سفید» من را که «شِیبه» یعنی«ریش سفید»، بر آتش حرام کنی. «حالا شماها که ریشتان سفید نیست، یا خانمها که ریش ندارند» می‌توانند بگویند: «حَرِّم وَجهی عَلَی النّار».
رهبرانقلاب درادامه گفتند:این را بدانید که این اشکالی ندارد. چون حضرت [صادق] وقتی به آن شخص [این دعا را] می‌فرمودند، محاسن سفیدخودراگرفته بود و به خدای متعال عرض کردند: حَرِّم شَیبَتی عَلَی النّار. «شِیبه» یعنی ریش سفید، یعنی ریش ما؛ این‌هایی هم که ریششان سفید است بگویند «حَرِّم شَیبَتی» ایرادی ندارد،شماها که ریش‌هایتان مشکی است، یا خانمها هم که ریش ندارند، می‌توانند بگویند: حَرِّم وَجهی عَلَی النّار؛ صورتم را بر آتش [حرام کن]. محاسنشان را یا چانه‌شان را بگیرند؛ چون این گرفتنِ چانه و گرفتنِ محاسن یک نوع خواهش است؛ شما هم در فارسی مثلاً گاهی میگویید این کار را بکن، [بعد] آدم دست را به ریشش می‌گیرد، این خواهش است؛ این همان کاری است که در فارسی هست. این در مشهدی‌ها هست، نمیدانم جای دیگر هم هست یا نه؛ میگویند: «آقا بالا غیرتاً»؛ یعنی یک کاری را که می‌خواهد انجام بگیرد یا انجام نگیرد، التماس که می‌خواهد بکند، دستش را به ریشش می‌گیرد. این همان کار است؛ دست به ریش که می‌گیرید، همان عمل است. یعنی عرض می‌کنید پروردگارا! خواهش می‌کنم «حَرِّم شَیبَتی عَلَی النّار» این ریش سفید من را بر آتش حرام کن. لذا شماها که ریش‌هایتان مشکی است، میگویید این ریش مشکی من را، یا خانمها که ریش ندارند میگویند این صورت من را بر آتش حرام کن؛ یعنی مرا به آتش نینداز.
خب، آدم این‌جوری دعا بخواند بهتر است یا نه، اصلاً نداند؟ مثل اینکه یک کلمات بی معنی‌ای را آدم تکرار کند؛ این خیلی [فایده‌ای ندارد]؛ البتّه اگر همان جا هم توجّه داشته باشد که با خدا دارد حرف میزند، بی‌فایده نیست امّا خیلی فرق می‌کند با اینکه انسان معنایش را بداند. آن حرکت انگشت سبّابه هم در مقام تضرّع است؛ این [کار] آن وقت‌ها معمول بوده؛ الان شما حرکت ندادید هم ندادید، اشکال ندارد، چون بین ماها این کار معمول نیست؛ آن زمان، آن [کار] از روی همین اظهار علاقه و اظهار ارادت و اظهار مسکنت [بوده].
شخصی خدمت حضرت امام صادق علیه السلام رسید و عرض کرد: برای ماه رجب به من دعایی یاد بدهید که خداوند متعال مرا به آن نفع ببخشد. امام فرمودند: دعای «یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ» را هر روز از ماه رجب بعد از نماز‌های یومیه بخوان.
«یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْر»(ای که برای هر خیری به او امید دارم)
«وَآمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرّ»(و از خشمش در هر شری ایمنی جویم)
«یا مَنْ یُعْطِی الْکَثیرَ بِالْقَلیلِ»(ای که می‌دهد-عطای-بسیار در برابر طاعت اندک)
«یا مَنْ یُعْطی مَنْ سَئَلَهُ»(ای که عطا کنی به هرکه از تو خواهد)
«یا مَنْ یُعْطی مَنْ لَمْ یَسْئَلْهُ»(ای که عطا کنی به کسی که از تو حتی درخواست هم نمی کند)
«و مَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ»(وشناخت به تو ندارد،ناسپاس است)
«تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَهً»(عطامی کنی از روی نعمت بخشی و مهرورزی)
«اَعْطِنی بِمَسْئَلَتی اِیّاکَ»(عطا کن به من به خاطر درخواستی که از تو کردم)
«جَمیعَ خَیْرِ الدُّنْیا وَجَمیعَ خَیْرِ الاْخِرَهِ»(همه خوبی دنیا و همه خوبی و خیر آخرت را)
«وَاصْرِفْ عَنّی بِمَسْئَلَتی»(و دفع کن از من به خاطر همان درخواستی که از تو کردم)
«اِیّاکَ جَمیعَ شَرِّ الدُّنْیا وَشَرِّ الاْخِرَهِ»(همه شر دنیا و شر آخرت را ازمن دفع کن)
«فَاِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ ما اَعْطَیْتَ»(زیرا آنچه تو دهی چیزی کم ندارد-یا کم نیاید)
«وَزِدْنی مِنْ فَضْلِکَ یا کَریمُ»(و بیفزا بر من-علاوه ازآنچه خواسته ام-از فضلت‌ای بزرگوار)
«یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ»(ای صاحب جلالت و بزرگواری)
یا ذَاالنَّعْماَّءِ وَالْجُودِ(ای صاحب نعمت و جود)
«حَرِّمْ شَیْبَتی عَلَی النّار»
«یا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ حَرِّمْ شَیْبَتی عَلَی النّار»(ای صاحب بخشش و عطا حرام کن محاسنم را بر آتش دوزخ)
برحمتک یا ارحم الرّاحمین(به امید رحمتت ای مهربان تریت مهربانان)
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:آنچه درادامه آمده است حضرت آیت الله سیدعلی خامنه ای در۱۲ مرداد ۱۳۸۶ در «شرح دعای ماه رجب» بیان کرده اند:
شرح دعای ماه رجب رهبرانقلاب(آیت الله خامنه ای)«یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْر»
بسم الله الرّحمن الرّحیم
«یا مَن اَرجوُه لِکُلّ خَیر»؛ یعنی، ای کسی که اگر کار خیری از من سر بزند، به او امید دارم! یعنی به ثواب او امیدوارم.
شما هر کار خوبی که می‌کنید امیدوارید خدای متعال به شما اجر بدهد. امّا در مقابل، وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِندَ کُلِّ شَرّ؛ کار شرّی که از شما سر میزند، خودتان را از خشم خدا ایمن می‌بینید. اگر انسان خودش را از خشم خدا ایمن نبیند که کار خلاف نمی‌کند؛ مثلاً غیبت می‌کند، حرف خلاف میزند، دروغ می‌گوید امّا خود را از خشم خدا ایمن می‌بیند. آمَنُ سَخَطَه، من احساس ایمنی می‌کنم؛ آمَنُ، یعنی احساس ایمنی می‌کنم از سَخَط او، از خشم او؛ عِندَ کُلِّ شَرّ، در هر کار بدی، در هر کار زشتی؛ یعنی در هر بدی‌ای و کار زشتی که از من سر زده. ببینید این‌جوری است: هر کار خیری می‌کنیم امید داریم که خدا به ما کمک کند، خدا از ما قبول کند، خدا به ما پاداش بدهد، خدا این کار ما را حساب کند؛ [مثلاً] دو رکعت نماز می‌خوانیم، یک اعتکافی می‌کنیم، یک روزهای می‌گیریم، یک پولی صدقه می‌دهیم، در همه‌ی اینها امید داریم که خدا به خاطر این کار به ما تفضّل کند. خب شما که برای کارهای خوبتان از خدا توقّع و انتظار و رجاءِ لطف و محبّت دارید، برای کارهای بدتان هم از خشم او ترس داشته باشید! این را ندارید. ببینید، این نشان می‌دهد که نسبت ما با خدای متعال، نسبت یک بنده‌ی لوس و بنده‌ی نُنُر است در مقابل پروردگار که از او توقّع داریم کارهای خوب را نگاه کند، ببیند؛ [امّا] دلمان می‌خواهد کارهای بد را نبیند و توجّه نکند. نسبتِ ما و خدا، یک نسبتِ مولای کریمِ بزرگوارِ بخشنده‌ای است که یک چنین امیدی را برای کارهای خوبمان در دل ما و یک چنین ایمنی‌ای را برای کارهای بدمان در ما به وجود آورده؛ یعنی از بس کار بد کرده‌ایم و به ما خشم نگرفته، ما دیگر خاطرمان جمع است که [اگر] کار بدی می‌کنیم، از خشم او ایمنیم. نسبت ما و خدا، نسبت بخشندگیِ فراوان و لطف فراوان خدا در حقّ ما است. این فقره‌ی اوّل.
یا مَن یُعطِی الکَثیرَ بِالقَلیل؛ این هم همان مضمون را دارد؛ [یعنی] ای کسی که به یک کار کوچک، یک پاداش بزرگ می‌دهی! فرض کنید که آنچه ما در راه خدا انجام می‌دهیم، می‌بخشیم، تلاش می‌کنیم، خب اینها اهمّیّتی ندارد؛ در مقابل نعمتهای الهی چه اهمّیّتی دارد، امّا خدا در مقابل آن به ما چه می‌دهد؟ بهشت، رضایت خودش، نعمتهای اخروی که اینها خب خیلی بزرگ است، خیلی اهمّیّت دارد. یا مَن یُعطِی الکَثیرَ بِالقَلیل؛ در مقابل کار قلیل ما، عطای کثیر می‌دهد. این هم فقره‌ی دوم.
فقره‌ی سوّم هم همین مضمون است و باز هم مولای خوب را نشان می‌دهد، خداوندیِ همراه با کرامت را نشان می‌دهد. یا مَن یُعطی مَن سَأَلَه؛ [یعنی] هر کسی از او چیزی بخواهد، به او می‌دهد. این واقعیّت است، بدانید که [اگر] انسان از خدا چیزی بخواهد، خدا به او می‌دهد؛ آنجایی که می‌بینید دعا مستجاب نمی‌شود، یا شما درست نخواستید، یا یک مصلحتی، یک مانع بزرگی در کار است، یا بر خلاف سنّت‌های آفرینش است؛ [چون] سنّت‌های آفرینش هر دعایی را مستجاب نمی‌کند، اجازه نمی‌دهد هر خواسته‌ی انسان برآورده بشود. امّا اگر این موانع نباشد، هر خواسته‌ای از خدا داشته باشید، خدای متعال می‌دهد. این هم فقره‌ی سوم که هر چه خواستید خدا به شما می‌دهد.
فقره‌ی چهارم، از این بالاتر است: یا مَن یُعطی مَن لَم یَسئَله؛ خدا حتّی به کسی هم که از او چیزی نخواسته می‌دهد؛ مثل چه کسی؟ مثل خود شما وقتی که بچّه بودید؛ چه چیزی از خدا خواسته بودید؟ نَفَس خواسته بودید؟ جان خواسته بودید؟ بُنیه خواسته بودید؟ معده‌ی کاری، ریه‌ی فعّال؟ اینها را که خدا به شما داده، شما از خدا خواسته بودید؟ یا نه، خدا نخواسته به شما داد؟ یک‌هزارم همه‌ی آنچه را شما دارید، از خدا نخواستید، یک‌میلیونم آن را شما از خدا نخواستید، امّا خدا به شما داد. پس «یا مَن یُعطی مَن لَم یَسئَله» [یعنی] به کسی که از او چیزی نخواسته عطا می‌کند. وَ مَن لَم یَعرِفه؛ حتّی به کسی [هم] که اصلاً خدا را نمی‌شناسد می‌دهد؛ چون همه‌ی این نعمتهای زندگی ما مال خدا است.
خب این بزرگواری‌ها، این لطف‌ها، این مهربانی‌ها از طرف خدای متعال، ناشی از چیست؟ ناشی از این است: تَحَنُّناً مِنه؛ تحَنُّن یعنی احساس مراقبت؛ «حَنان» یعنی لطف و نزدیکی و مراقبِ چیزی بودن، مراقب کسی بودن به خاطر لطفی که به شما دارد و مراقب شما است. وَ رَحمَة؛ و به خاطر رحمتی که به شما می‌خواهد بکند. خدای متعال بشر را برای همین آفریده، وَ لِذٰلِکَ خَلَقَهُم؛ خلقت بشر برای این است که به او رحمت [عطا] کند.
خب، این حالا شد صفت ما و خدا. ببینید آن کسی که دعا را تنظیم می‌کند که امام است و بلد است چه جوری با خدا حرف بزند چقدر هوشمندانه آن را تنظیم می‌کند. تا اینجا شد رابطه‌ی ما و خدا؛ ما [از این طرف] گیج و گول و ندانسته و نخواسته و بی‌معرفت و بی‌ملاحظه، او از آن طرف اهل رحمت، اهل تفضّل، اهل عطا، اهل مهربانی.
خب حالا که این‌جور شد، یک درجه بالاترش را می‌خواهیم. حالا که خدای متعال این‌قدر کریم است، پس دیگر [باید] از خدا بخواهیم؛ چه بخواهیم؟ اَعطِنی؛ خدایا به من عطا کن، [چون] حالا من دیگر از آن کسانی نیستم که از تو نخواهم؛ [البتّه] تو نخواسته خیلی چیزها داده‌ای، امّا حالا [از تو] می‌خواهم. اَعطِنی بِمَسئَلَتی ایّاک، یعنی به خاطر سوال و درخواستی که از تو می‌کنم، به من عطا کن «جَمیعَ خَیرِ الدُّنیا وَ جَمیعَ خَیرِ الآخِرَة»؛ همه‌ی خوبی‌های دنیا و همه‌ی خوبی‌های آخرت را به من عطا کن؛ این را از خدا می‌خواهیم و امید هم داریم که خدا این را بدهد؛ چرا؟ چون از اوّلِ دعا این‌جوری توصیف کردیم خدا را.
به این هم اکتفا نمی‌کنیم، میگوییم: وَ اصرِف عَنّی بِمَسئَلَتی ایّاک؛ باز به خاطر سؤالی که از تو می‌کنم سوال یعنی درخواست؛ اینجا به این معنا است به خاطر درخواستی که از تو می‌کنم، از من دور کن، منصرف کن، چه چیزی را؟ جَمیعَ شَرِّ الدُّنیا وَ شَرِّ الآخِرَة؛ همه‌ی شُرور دنیا را و شُرور آخرت را. چرا ما از خدا این‌جور وسیع و بی‌پایان می‌خواهیم؟ خب «سنگ مفت و گنجشک مفت»! ما حالا می‌خواهیم. هر چیزی از اینها بر طبق مصلحت الهی شد، هر چیزی از اینها بر خلاف مصلحت خودمان نشد، خدای متعال به ما عطا می‌کند.
چرا این‌جور وسیع از خدا می‌خواهیم؟ فَاِنَّهُ غَیرُ مَنقوصٍ ما اَعطَیت؛ چون در آنچه تو عطا می‌کنی، کم گذاشته نمی‌شود. چون همه‌ی این عوالم در نظرِ خالقِ این عوالم و مؤثّرِ این عوالم، مثل یک دانه‌ی ریگ است؛ به نظر من و شما مثلاً هزار تومان، بیشتر از صد تومان است ما این‌ٰجوری [هستیم دیگر] امّا آن کسی که فرض کنید میلیاردی پول [دارد]، پول‌سازِ میلیاردی است، هزار [تومان] و صد [تومان] برایش اصلاً فرقی نمی‌کند؛ صد تومان، هزار تومان، ده هزار تومان، صد هزار تومان تفاوتی نمی‌کند. فَاِنَّهُ غَیرُ مَنقُوصٍ ما اَعطَیت.
خب، تا اینجا که دعا کردید، بعد می‌رسد به آن فقره‌ی معنوی‌تر و روحی‌ترِ دعا و آن، همان است که در اغلب این دعاهای ما، در خیلی از دعاهای ما از همه مهم‌تر دانسته شده و آن، نجات از آتش دوزخ است. امام حسین (علیه السّلام) در آخر دعای عرفه میگویند خدایا! یک حاجتی دارم که اگر چنانچه آن حاجت را روا کنی، همه‌ی این حاجاتی را که در دعای عرفه از اوّل تا حالا خواستم، به من ندهی، باز چیز زیادی گیر من آمده؛ اگر همه‌ی آن حاجات را روا کنی، این یکی را روا نکنی، هیچ چیز گیر من نیامده؛ و آن چیست؟ این است که مغفرت تو شامل حال من بشود و عذاب تو من را مسّ نکند. اینجا هم همین است؛ حالا که همه‌ی خیرات را از تو خواستیم و نخواسته هم دادی، یا ذَا الجَلالِ وَ الاِکرامِ یا ذَا النَّعماءِ وَ الجودِ یا ذَا المَنِّ وَ الطَّولِ حَرِّم شَیبَتی عَلَی النّار؛ ای آن کسی که دارای جلالتی، دارای کرامتی، دارای مَنّی «مَنّ» به معنی منّت گذاشتن نیست، به معنای آن چیزی است که می‌تواند مایه‌ی منّت بشود؛ یعنی همان نعمت، لطف؛ «طَول» [هم] یعنی کَرَم و زیاده‌دهیِ یک بخشنده به یک انسان ای کسی که دارای نعمت هستی، دارای جود و بخشش هستی.«حَرِّم شَیبَتی عَلَی النّار» دعای مهمّ من این است که این ریش سفید من را که «شِیبه» یعنی ریش سفید، بر آتش حرام کنی.
حالا شما(جوانها)که ریشتان سفید نیست، یا خانمها که ریش ندارند می‌توانند بگویند: «حَرِّم وَجهی عَلَی النّار».(جوانها)
رهبرانقلاب درادامه گفتند:این را بدانید که این اشکالی ندارد. چون حضرت [صادق] وقتی به آن شخص [این دعا را] می‌فرمودند، محاسن خودشان را گرفتند و محاسن خود حضرت امام صادق سفید بود و به خدای متعال عرض کردند: حَرِّم شَیبَتی عَلَی النّار. «شِیبه» یعنی ریش سفید، یعنی ریش ما؛ این‌هایی هم که ریششان سفید است بگویند «حَرِّم شَیبَتی» ایرادی ندارد.
شماها که ریش‌هایتان مشکی است، یا خانمها هم که ریش ندارند، می‌توانند بگویند: حَرِّم وَجهی عَلَی النّار؛ صورتم را بر آتش [حرام کن]، محاسنشان را یا چانه‌شان را بگیرند؛ چون این «گرفتنِ چانه و گرفتنِ محاسن یک نوع خواهش است.»
شما هم در فارسی مثلاً گاهی میگویید این کار را بکن، [بعد] آدم دست را به ریشش می‌گیرد، این خواهش است؛ این همان کاری است که در فارسی هست. این در مشهدی‌ها هست، نمیدانم جای دیگر هم هست یا نه؛ میگویند: «آقا بالا غیرتاً»؛ یعنی یک کاری را که می‌خواهد انجام بگیرد یا انجام نگیرد، التماس که می‌خواهد بکند، دستش را به ریشش می‌گیرد. این همان کار است؛ دست به ریش که می‌گیرید، همان عمل است. یعنی عرض می‌کنید پروردگارا! خواهش می‌کنم «حَرِّم شَیبَتی عَلَی النّار» این ریش سفید من را بر آتش حرام کن.
لذا شماها که ریش‌هایتان مشکی است، میگویید این ریش مشکی من را، یا خانمها که ریش ندارند میگویند این صورت من را بر آتش حرام کن؛ یعنی مرا به آتش نینداز.
آیت الله سیدعلی خامنه ای درپایان گفتند: خب، آدم این‌جوری دعا بخواند بهتر است یا نه، اصلاً نداند؟ مثل اینکه یک کلمات بی معنی‌ای را آدم تکرار کند؛ این خیلی [فایده‌ای ندارد]؛ البتّه اگر همان جا هم توجّه داشته باشد که با خدا دارد حرف میزند، بی‌فایده نیست امّا خیلی فرق می‌کند با اینکه انسان معنایش را بداند. آن «حرکت انگشت سبّابه» هم در مقام «تضرّع» است؛ این [کار] آن وقت‌ها معمول بوده؛ الان شما حرکت ندادید هم ندادید، اشکال ندارد، چون بین ماها این کار معمول نیست؛ آن زمان، آن [کار] از روی همین اظهار علاقه و اظهار ارادت و اظهار «مسکنت» [بوده].
سایت KHAMENEI.IR به مناسبت ایام مبارک رجب، بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در تاریخ ۱۲ مرداد ۱۳۸۶(۱۹ رجب ۱۴۲۸) در شرح دعای ماه رجب را منتشر کرده است./خبرگزاری مهر
تظاهرات درتل آویو(برای آزادی اسیران)توافق آتش بس با حماس
یسرائیل کاتس(وزیردفاع اسرائیل) به خانواده(لیری آلباگ)اسیراسرائیلی دردست حماس قول دادکه هرچه زودتر آنهارا به خانه برمی گردند(باحماس به توافق می سد)
یایر لاپید: زندانیان ما در زندان حماس از گرسنگی و سرما در تونل ها می میرند.
فشار بر دولت نتانیاهو برای دستیابی به توافق مبادله در حال افزایش است.
تظاهرات درتل آویو برای برقرارآتش بس درغزه(برای آزادی اسیران اسیرائیلی دردست حماس)
دفتر نخست وزیری اسرائیل گزارش داد که بنیامین نتانیاهو شامگاه شنبه۴ ژانویه ۲۰۲۵(۱۵ دی ۱۴۰۳) با خانواده سرباز اسیر «لیری آلباگ» گفت و گو کرد، در حالی که تل آویو از سرگیری مذاکرات برای آزادی بازداشت شدگان را تایید کرد.
تظاهرات درتل آویو برای برقرارآتش بس درغزه(برای آزادی اسیران اسیرائیلی دردست حماس)
این دفتر در بیانیه ای اضافه کرد که نتانیاهو پس از انتشار ویدئویی که توسط جنبش مقاومت اسلامی (حماس) منتشر شد، با والدین«لیری آلباگ»(اسیردست حماس در) در«عملیات طوفان الاقصی»۷ اکتبر ۲۰۲۴(۱۵ مهر ۱۴۰۲)
صحبت کرد و قول داد که به تلاش برای بازگرداندن وی ادامه دهد.
نتانیاهو در جریان تماس خود با خانواده تاکید کرد که "هرکس جرات کند به گروگاها(اسیران اسرائیلی) آسیب برساند، خواهد مرد."
دفتر او در بیانیه ای اعلام کرد: «نخست وزیر به (خانواده) قول داد که اسرائیل به کار خستگی ناپذیر برای بازگشت لیری و همه گروگان ها ادامه می دهد (...) تلاش ها از جمله در این زمان ادامه دارد.»
در مورد «خانواده سرباز اسیراسرائیلی»(لیری آلباگ) آنها گفتند که آنها ویدیوی حماس را با "وحشت" تماشا کرده اند و خاطرنشان کردند که "نتوانستند نفس بکشند" پس از تماشای این کلیپ که در آن او درد و رنج خود را بیان می کند و انتقادات شدیدی را به حماس وارد می کند. دولت اسرائیل
خانواده این ویدئو را نشانه زنده بودن دخترشان دانستند، اما همانطور که آنها آن را توصیف کردند، او شکسته و نابود شده به نظر می رسید.
از سرگیری مذاکرات
در همین حال،«یسرائیل کاتس»(وزیردفاع اسرائیل)خانواده(لیری آلباگ)اسیراسرائیلی دردست حماس اطمینان داد که "مقامات مسئول در تلاش هستند تا او را به همراه همه افراد ربوده شده به سرعت به خانه بازگردانند."
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:درگیری بین معترضان و افسران پلیس در تظاهرات برای آزادی ربوده شدگان در تل آویو، شامگاه شنبه۴ ژانویه ۲۰۲۵(۱۵ دی ۱۴۰۳)
«تظاهرات خانواده ها وحامیان آتش بس درغزه برای آزادی اسیران دردست حماس»
درگیری بین معترضان و افسران پلیس در تظاهرات برای آزادی ربوده شدگان در تل آویو، شامگاه شنبه(۱۵ دی ۱۴۰۳)
درگیری بین معترضان و افسران پلیس در تظاهرات برای آزادی ربوده شدگان در تل آویو، شامگاه شنبه(۱۵ دی ۱۴۰۳)
یک کاربر عبری نوشت:اسرائیل کاتز دیوانه نیست؟، از دیکتاتوری حمایت می کند یا مستعد خطا است. او قابل ترحم است؟
بر اساس این گزارش ها در تظاهرات آزادی ربوده شدگان در تل آویو دست کم شش معترض دستگیر شدند. اسناد منتشر شده در شبکه ها نشان دهنده خشونت پلیس علیه معترضان است.
پدر و مادر لیری الباگ پس از نشان زندگی از اسارت: "شما زنده برمیگردید"; هزاران نفر در تل آویو تظاهرات کردند
حماس ویدئویی از ناظر زن ربوده شده منتشر کرد که اخیراً گرفته شده است. خانواده او: "ما از نتانیاهو و کاتز فهمیدیم که آنها آماده توافق هستند، تیراندازی نکنید، تسلیم نشوید"
هزاران نفر در تل آویو تظاهرات کردند و خواستار بازگرداندن گروگانها(اسیران) شدگان شدند، طبق گزارش ها حداقل شش نفر دستگیر شدند. آلموگ مایر جان که از اسارت نجات یافته بود، برای اولین بار صحبت کرد: «بدون بازگشت ربوده شدگان، «بازسازی و آینده» تداومی وجود ندارد.
لیالی مُقمره (اَیامُ البیض)چیست؟حکم نمازصبح
«لیالی مُقمره(اَیامُ البیض)»امام خمینی: «در شبهاى مهتابى براى نماز صبح، باید مدتى صبر کنند تا روشنایى طلوع فجر احراز شود»استفتاءات، ج ۱، احکام نماز، س ۱۹ و ۲۰(حدود ۱۵ دقیقه از اذان صبح بگذرد سپس نماز اقامه شود).
به ۱۳، ۱۴ و ۱۵ هر ماه قمری «اَیامُ البیض»(لیالی مقمره)گفته می شود یعنی در این ایام «مهتاب» به اوج نور می‌رسد واما درماه رجب«ایام‌البیض»زمان «اعتکاف»است.
خواندن نماز صبح، در لیالی مقمره (شبهایی که سحر مهتاب است) چگونه است؟
مراجع دیگر: «تفاوتى بین شبهاى مهتابى و غیرمهتابى نیست» و «ملاک وقت نمازصبح»، یقین به طلوع فجر و دخول وقت نماز است.آیت الله فاضل، جامع المسائل، ج ۱، س ۲۳۱؛آیت الله مکارم، استفتاءات، ج ۱، س ۱۰۴؛آیت الله نورى، استفتاءات، ج ۱، س ۱۰۳؛آیت الله صافى، جامع الاحکام، ج ۱، س ۱۹۳ دفترآیات عظام: بهجت، وحید، خامنه اى، سیستانى ومیرزاجواد تبریزى.
لیالی مقمره : شب هایی که سحر مهتاب است ولذا تابش نور ماه مانع رویت فجرصادق در اول وقت آن می گردد و رویت سپیده صبح با کمی تاخیر امکان پذیر است.
به فتوای حضرتعالی، در ایام [لیالی] مقمره، با شنیدن اذان از صدا و سیما، اقامه نماز صبح جایز است یا نه؟ زیرا حضرت امام بر این نظر بودند که بایستی حدود ۱۵ دقیقه از اذان صبح بگذرد سپس نماز اقامه شود.
قال الاستاذ: «لیالی مُقمره» با شب‌های دیگر تفاوتی ندارد:آیت الله عبدالله جوادی آملی
«دیدگاه امام خمینی درباره(لیالی مُقمره)ایام البیض»
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:خاطره«سیده فاطمه طباطبایی»(عروس امام خمینی) از نمازصبح امام خمینی در«اَیامُ البیض»(لیالی مُقمره).
سیده فاطمه طباطبایی(همسرِحاج احمدآقاخمینی):یک بار پس از شنیدن صدای اذان صبح نزد امام رفتم،ایشان مشغول نیایش بودند، آرام پشت سرشان نشستم، چندی گذشت تا برای نماز برخاستند. من نیز بلند شدم.
خانم فاطمه طباطبایی:امام متوجه من شدند که آمده ام ،برگشتند و به من گفتند: من نافله صبح را می‌خوانم و شما می‌دانید که نافله نماز را باید فُرادی خواند.
عروس امام خمینی درادامه گفت:متوجه شدم باز هم باید منتظر بمانم.
امام خمینی دو رکعت نماز نافله صبح را خواندند وبعد روبه قبله روی دست راستشان دراز کشیدند(خوابیدند)، با احتیاط سرم را سوی ایشان خم کردم(نگران حالشان بودم) اما دیدم حالشان خوب است و مشغول ذکر هستند.
من مات و مبهوت بودم،دقایقی گذشت و در حالی که از وقت اذان صبح گذشته بود، برای نماز صبح برنخاستند. با خود فکر کردم، شاید صدای اذان را نشنیده‌اند یا ساعت‌شان خراب است!.
سئوالم رابیان کردم؟
امام همانطورکه درازکشیده بودند پاسخ دادند: «پدر جان! ایام البیض ولیالی مقمره است»
عروس امام خمینی:پس از چند دقیقه امام برخاستند ومن به امامت ایشان نماز صبح را خواندم./کتاب «اقلیم خاطرات» تألیف فاطمه طباطبایی.بااندکی ویرایش.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:«آیت الله سید محمدحسن مرتضوی لنگرودی»(کتاب طلوع الفجر فی اللیالی المقمرة):به بحث در باره مبدأ بودن سفیدى طلوع دوم فجر براى آغاز وجوب امساک در روز و آغاز وقت فریضه صبح و عدم تشخیص این سفیدى در شب‌هایى که ماه کامل است و به لیالى مقمره یا ایام البیض پرداخته است. همچنین دیدگاه‌هاى امام خمینی را در این باره و استدلال ایشان در مورد چگونگى تشخیص دخول وقت صبح و طلوع فجر را دراین زمان‌ها بیان کرده است.
وى قول به احتیاط در وجوب امساک روزه ماه مبارک رمضان و تأخیر انداختن نماز صبح را در شب‌هایى که ماه کامل است و از این جهت نمى‌توان طلوع فجر صادق را به خاطر نور ماه تشخیص داد، با توجه به ادله استصحاب کاملا موجه دانسته است. وى مانع بودن نور ماه براى رؤیت سپیدى صبح صادق را مانند مانع بودن ابر توصیف کرده نه مانع از طلوع فجر، زیرا هیچ چیز نمى‌تواند مانع از حرکت زمین و در نتیجه طلوع و غروب خورشید شود. از همین رو وجود خط سفید( خیط ابیض) هنگام طلوع فجر صادق( فجر دوم) را معتبر ندانسته و فتواى امام خمینى و محقق همدانى مبنى بر احتیاط در این شب‌ها را وجیه(معتبر) دانسته است.
«آیت الله سید محمدحسن مرتضوی لنگرودی»(امام جماعت مسجدسلماسی نجف بودند).
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:این تأخیر در مشاهدات است که چون روشنایی ماه دراین چندشب زیادتراز لیالی دیگر(ماقبل ومابعداست)بایدرعایت شود نه در اعلام زمان از طرف دولت اسلامی،یعنی از اذان صبح درروز چهارشنبه درساعت ۰۵:۴۴:۰۶ در صبح روزبعد،اذان صبح پنجشنبه ۰۵:۴۳:۵۶ است( کمتراز یک دقیقه تفاوت است،) نمی شود که دریک روز ۱۰ دقیقه تفاوت زمان رخ بدهد، مثلاً بشود ۰۵:۵۳/پایان.
به روزهای سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم هر ماه قمری ایام البیض ( روزهای سفید ) گفته می شود
لیالی مقمره = شب های که سحر مهتاب است ولذا تابش نور ماه مانع رویت فجرصادق در اول وقت آن می گردد و رویت سپیده صبح با کمی تاخیر امکان پذیر است.
از حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام منقول است که حق تعالى فضیلت سه ماه را به این امّت داده است که به احدى از امّت‌هاى گذشته نداده است: ماه رجب و ماه شعبان و ماه رمضان؛ و سه شب به این امّت داده است که به امّت‌هاى دیگر نداده است: شب سیزدهم و شب چهاردهم و شب پانزدهم؛ و سه سوره به این امّت داده است که مثل آنها به امّت‌هاى پیش نداده است: سوره‌ى یس و سوره‌ى تبارک الّذى بیده الملک و سوره‌ى قل هو اللّه احد؛ پس هرکه جمع کند میان این سه فضیلت، جمیع فضایل امّت را جمع کرده خواهد بود. پرسیدند که چگونه جمع کند؟ فرمود که در شب سیزدهم هریک از این سه ماه دو رکعت نماز بگذارد و در هررکعت بعد از سوره‌ى حمد این سه سوره را بخواند و در شب چهاردهم چهار رکعت نماز بگذارد به دو سلام و در هررکعت بعد از حمد این سه سوره را بخواند و در شب پانزدهم شش رکعت به جا آورد، به سه سلام و در هر رکعت بعد از حمد این سه سوره را بخواند تا جمیع فضیلت این سه ماه را بیابد و جمیع گناهانش آمرزیده شود به غیر از شرک به خدا./زادالمعاد
اقامت سه روز در مسجد"اعنکاف"ماه شعبان، برای عبادت خدا و تهذیب نفس
ابن مسعود سبب نامیدن این ایام به «ایام البیض» را چنین نقل می کند.
از نبی اکرم(ص) شنیدم که می فرمودند: هنگامی که جناب آدم (ع) عصیان کرد منادی از عرش ندا داد. ای آدم از جوار رحمت من بیرون شو، زیرا کسی که عصیان مرا کند در جوار من نیست، حضرت آدم و فرشتگان گریستند، سپس خداوند جبرییل را نزد حضرت آدم فرستاد.
جبرییل حضرت آدم را در حالی که رنگ او از نورانیت بهشتی به تیرگی تغییر کرده بود به زمین فرود آورد و ملائکه با دیدن این وضع فریاد برآوردند:
خدایا، خلقی آفریدی و از روح برگزیده خود در او دمیدی و ملائکه را به سجده او درآوردی و به یک گناه سفیدی او را به سیاهی مبدل کردی.
پس منادی از آسمان ندا کرد که امروز را برای خداوند روزه بگیر و آن روز سیزدهم ماه بود و چون آدم آن روز را روزه گرفت و قسمتی از تیرگی حضرت آدم (ع) برطرف شد تا این که در پایان این سه روز به حالت اول خود برگشت به این دلیل این ایام را «ایام البیض» نامیده شد.
قدمت ایام البیض
خداوند در قرآن کریم می فرماید: «و عهدنا الی ابراهیم و اسمعیل ان طهرا بیتی للطائفین و العاکفین و الرکع السجود» و ما به ابراهیم و اسماعیل فرمان دادیم که خانه مرا برای طواف کنندگان و معتکفان و رکوع کنندگان و سجده کنندگان از هرگونه آلودگی تطهیر کنند.
علامه طباطبایی(ره) در تفسیرالمیزان می نویسد: زمانی که حضرت مریم (س) به افتخار دیدار با فرشته الهی نایل آمد از مردم فاصله گرفت، هدف از دوری کردن از مردم روی آوردن به سنت اعتکاف بوده است.
اعمال ایام البیض
روزه گرفتن؛
حضرت رسول اکرم(ص) می فرمایند: هرکس سه روز از وسط ماه رجب (سیزدهم تا پانزدهم) را روزه بدارد و در شب هایش به نماز شب قیام کند از دنیا رحلت نمی کند مگر با توبه نصوح و امام صادق(ع) فرمودند: هرکس ایام البیض ماه رجب را روزه بگیرد خداوند متعال به ازای هر روز ثواب روزه داری و شب زنده داری یک سال را برای او می نویسد و او روز قیامت در جایگاه ایمن شدگان از آتش دوزخ خواهد ایستاد.
«اعمال ام داوود چیست؟»
از عمده ترین اعمال «اَیامُ البیض»، «اعمال ام داوود» است و برای برآمدن حاجات و برطرف شدن گرفتارها و دفع ظلم ظالمان موثر است و کیفیت و اجرای آن در کتب مفاتیح الجنان و مصباح شیخ آمده است.
خواندن آیات قرآن کریم؛
در این ایام به خواندن آیات سوره انعام، اسرا، کهف، لقمان، یس، صافات، فصلت، شوری، دخان، آیه الکرسی، فتح، واقعه، ملک، قلم و انشقاق سفارش شده است.
همچنین از دیگر اعمال این ایام زیارت امام حسین(ع) و به جای آوردن چهار رکعت نمازی که حضرت امیر (ع) در این روز به جای آورد.
«ام داوود» کیست؟
«فاطمه»معروف به ام داوود(مادر داوود) پسر زاده امام حسن مجتبی (ع) و مادر رضاعی امام صادق (ع) بوده است.
اعمال ام داوود
مرحوم شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح‌الجنان اعمال این روز را اینگونه شرح داده است:
«عمل اُم داوود» مهم‌ترین اعمال این روز [نیمه‌ی رجب] است و برای برآمدن حاجات و برطرف شدن سختی‌ها و دفع ستم ستمکاران بسیار مؤثّر است؛ و کیفیت آن بنابر آنچه در کتاب «مصباح» شیخ آمده چنین است:
چون بخواهد این عمل را انجام دهد، روزهای سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم را روزه بدارد، سپس در روز پانزدهم هنگام ظهر غسل کند و چون وقت ظهر درآید، نماز ظهر و عصر را با رکوع و سجود نیکو در جایی خلوت بخواند که چیزی او را مشغول نکند و کسی با او سخن نگوید.
چون از نماز فراغت یابد، رو به‌سوی قبله کند و سوره «حمد» را «صد مرتبه» و سوره «توحید» را نیز «صد مرتبه» و «آیت‌الکرسی» را «ده مرتبه» بخواند و بعد از اینها سوره‌های «انعام، بنی‌اسرائیل (اسرا)، کهف، لقمان، یس، صافات، حم سجده، حم عسق، حم دخان، فتح، واقعه، ملک، ن، اذَا السَّماءُ انْشَقَّتْ را بخواند و پس از آن را تا آخر قرآن» و چون از اینها فارغ شود، درحالی‌که رو به قبله می‌باشد، بگوید:
صَدَقَ اللّٰهُ الْعَظِیمُ الَّذِی لَاإِلٰهَ إِلّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ ذُوالْجَلالِ وَالْإِکْرامِ، الرَّحْمٰنُ الرَّحِیمُ، الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ، الَّذِی لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ، الْبَصِیرُ الْخَبِیرُ، ﴿شَهِدَ اللّٰهُ أَنَّهُ لَاإِلٰهَ إِلّا هُوَ وَالْمَلائِکَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ لَا إِلٰهَ إِلّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ﴾، وَبَلَّغَتْ رُسُلُهُ الْکِرامُ وَأَنَا عَلَیٰ ذٰلِکَ مِنَ الشَّاهِدِینَ؛
راست فرمود خدای بزرگ که معبودی جز او نیست، خدای زنده و به خود پاینده، دارای بزرگی و رأفت و محبت، مهربان و بخشنده، بردبار و مهمان‌نواز که چیزی همانند او نیست و او شنوای دانای بینای آگاه است، ﴿خداوند درحالی‌که [به کارگردانی در همۀ امورِ هستی] قائم به عدالت است، [با زبانِ وحی و نظام استوار آفرینش و وحدتِ حاکمیت در خلقت] گواهی می‌دهد که هیچ معبودی جز او نیست و فرشتگان و دانشمندان نیز [گواهی می‌دهند که] جز او معبودی وجود ندارد، [معبودی] که توانای شکست‌ناپذیر و حکیم است﴾ و پیامبران بزرگوارش این حقیقت را به مردم رساندند و من بر این واقعیت از گواهانم؛
اللّٰهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ، وَلَکَ الْمَجْدُ، وَلَکَ الْعِزُّ، وَلَکَ الْفَخْرُ، وَلَکَ الْقَهْرُ، ولَکَ النِّعْمَةُ، وَلَکَ الْعَظَمَةُ، وَلَکَ الرَّحْمَةُ، وَلَکَ الْمَهابَةُ، وَلَکَ السُّلْطانُ، وَلَکَ الْبَهاءُ، وَلَکَ الامْتِنانُ، وَلَکَ التَّسْبِیحُ، وَلَکَ التَّقْدِیسُ، وَلَکَ التَّهْلِیلُ، وَلَکَ التَّکْبِیرُ، وَلَکَ مَا یُریٰ، وَلَکَ مَا لا یُریٰ، وَلَکَ مَا فَوْقَ السَّماواتِ الْعُلیٰ، وَلَکَ مَا تَحْتَ الثَّریٰ، وَلَکَ الْأَرَضُونَ السُّفْلیٰ، وَلَکَ الْآخِرَةُ وَالْأُولیٰ، وَلَکَ مَا تَرْضیٰ بِهِ مِنَ الثَّناءِ وَالْحَمْدِ وَالشُّکْرِ وَالنَّعْماءِ.
خدایا! فقط [این حقایق] ویژۀ توست، سپاس و بزرگواری و عزّت و افتخار و چیرگی و نعمت و عظمت و رحمت و متانت و سلطنت و زیبایی و نعمت‌بخشی و تنزیه و تقدیس و یکتایی و بزرگی و دیدنی‌ها و نادیدنی‌ها و آنچه بر فراز آسمان‌های بلند است و آنچه در اعماق زمین است و زمین‌های فروتر و آخرت و دنیا و آنچه به آن خشنود شوی از ثنا و ستایش و سپاس و نعمت‌ها،
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَیٰ جَبْرَئِیلَ أَمِینِکَ عَلَیٰ وَحْیِکَ، وَالْقَوِیِّ عَلَیٰ أَمْرِکَ، وَالْمُطاعِ فِی سَمَاوَاتِکَ وَمَحالِّ کَراماتِکَ، الْمُتَحَمِّلِ لِکَلِماتِکَ، النَّاصِرِ لِأَنْبِیائِکَ، الْمُدَمِّرِ لِأَعْدائِکَ؛ اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَیٰ مِیکائِیلَ مَلَکِ رَحْمَتِکَ، وَالْمَخْلُوقِ لِرَأْفَتِکَ، وَالْمُسْتَغْفِرِ الْمُعِینِ لِأَهْلِ طاعَتِکَ.
خدایا! بر جبرئیل درود فرست، آن فرشته امین بر وحی‌ات و نیرومند بر انجام فرمانت و فرمان‌بردار در آسمان‌ها و جایگاه‌های کراماتت، حمل کننده کلماتت، یاور پیامبرانت، نابود کننده دشمنانت؛ خدایا، بر میکائیل درود فرست آن فرشته رحمتت، آفریده‌ای برای نمایش رأفتت و آمرزش‌خواه و یاور اهل طاعتت،
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَیٰ إِسْرافِیلَ حامِلِ عَرْشِکَ، وَصاحِبِ الصُّوْرِ الْمُنْتَظِرِ لِأَمْرِکَ، الْوَجِلِ الْمُشْفِقِ مِنْ خِیفَتِکَ. اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَیٰ حَمَلَةِ الْعَرْشِ الطَّاهِرِینَ، وَعَلَی السَّفَرَةِ الْکِرامِ الْبَرَرَةِ الطَّیِّبِینَ، وَعَلَیٰ مَلائِکَتِکَ الْکِرامِ الْکاتِبِینَ، وَعَلَیٰ مَلائِکَةِ الْجِنانِ، وَخَزَنَةِ النِّیرانِ، وَمَلَکِ الْمَوْتِ وَالْأَعْوانِ، یَا ذَا الْجَلالِ وَالْإِکْرامِ.
خدایا! بر اسرافیل درود فرست، آن فرشته حمل‌کننده عرشت و صاحب صور (شیپور) قیامت، آن چشم به راه فرمانت، اندیشناک و بیمناک از هراست، خدایا درود فرست بر حاملان عرش، آن حاملان پاک نهاد و بر سفیران بزرگوار، آن نیکان پاکیزه و بر فرشتگانت آن بزرگواران نویسنده اعمال بندگان و بر فرشتگان بهشت و گماشتگان بر دوزخ و فرشته مرگ و یارانش، ای صاحب عظمت و رأفت و محبت،
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَیٰ أَبِینا آدَمَ بَدِیعِ فِطْرَتِکَ الَّذِی کَرَّمْتَهُ بِسُجُودِ مَلائِکَتِکَ، وَأَبَحْتَهُ جَنَّتَکَ. اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَیٰ أُمِّنا حَوّاءَ، الْمُطَهَّرَةِ مِنَ الرِّجْسِ، الْمُصَفَّاةِ مِنَ الدَّنَسِ، الْمُفَضَّلَةِ مِنَ الْإِنْسِ، الْمُتَرَدِّدَةِ بَیْنَ مَحالِّ الْقُدْسِ؛
خدایا! درود فرست بر پدرمان آدم، پدیده آفرینشت که او را گرامی داشتی با سجده فرشتگانت و بهشت را به او بخشیدی، خدایا! بر مادرمان حوّا درود فرست، آن پاکیزه از پلیدی و صفا یافته از چرکی و برتر از آدمیان و گردش کننده در جایگاه‌های مقدّس؛
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَیٰ هابِیلَ وَشَیْثٍ وَ إِدْرِیسَ وَنُوحٍ وَهُودٍ وَصالِحٍ وَ إِبْراهِیمَ وَ إِسْماعِیلَ وَ إِسْحاقَ وَیَعْقُوبَ وَیُوسُفَ وَالْأَسْباطِ وَلُوطٍ وَشُعَیْبٍ وَأَیُّوْبَ وَمُوسیٰ وَهارُونَ وَیُوشَعَ وَمِیشا وَالْخِضْرِ وَذِی الْقَرْنَیْنِ وَیُونُسَ وَ إِلْیاسَ وَالْیَسَعَ وَذِی الْکِفْلِ وَطالُوتَ وَداوُدَ وَسُلَیْمانَ وَزَکَرِیَّا وَشَعْیا وَیَحْییٰ وَتُورَخَ وَمَتّی وَ إِرْمِیا وَحَیْقُوقَ وَدانِیالَ وَعُزَیْرٍ وَعِیسیٰ وَشَمْعُونَ وَجِرْجِیسَ وَالْحَوارِیِّینَ وَالْأَتْباعِ وَخالِدٍ وَحَنْظَلَةَ وَلُقْمانَ؛
خدایا! درود فرست بر هابیل و شیث و ادریس و نوح و هود و صالح و ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و یوسف و اسباط و لوط و شعیب و ایوب و موسی و هارون و یوشع و میشا و خضر و ذی القرنین و یونس و الیاس و یسع و ذی الکفل و طالوت و داوود و سلیمان و زکرّیا و شعیا و یحیی و تورخ و متی و ارمیا و حیقوق و دانیال و عُزَیر و عیسی و شمعون و جرجیس و حواریون و پیروان و خالد و حنظله و لقمان؛
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَارْحَمْ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ، وَبارِکْ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ کَما صَلَّیْتَ وَرَحِمْتَ وَبارَکْتَ عَلَیٰ إِبْراهِیمَ وَآلِ إِبْراهِیمَ، إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ. اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَی الْأَوْصِیاءِ وَالسُّعَداءِ وَالشُّهَداءِ وَأَئِمَّةِ الْهُدیٰ؛
خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و بر محمّد و خاندان محمّد رحمت فرست و بر محمّد و خاندان محمّد برکت فرست، آن‌چنان‌که درود و رحمت و برکت بر ابراهیم و خاندان ابراهیم فرستادی، به‌حقیقت تویی ستوده و بزرگوار، خدایا! درود فرست بر جانشینان و سعادتمندان و شهیدان و امامان هدایتگر؛
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَی الْأَبْدالِ وَالْأَوْتادِ وَالسُّیَّاحِ وَالْعُبَّادِ وَالْمُخْلِصِینَ وَالزُّهَّادِ وَأَهْلِ الْجِدِّ وَالاجْتِهادِ، وَاخْصُصْ مُحَمَّداً وَأَهْلَ بَیْتِهِ بِأَفْضَلِ صَلَواتِکَ، وَأَجْزَلِ کَراماتِکَ، وَبَلِّغْ رُوحَهُ وَجَسَدَهُ مِنِّی تَحِیَّةً وَسَلاماً، وَزِدْهُ فَضْلاً وَشَرَفاً وَکَرَماً حَتّیٰ تُبَلِّغَهُ أَعْلیٰ دَرَجاتِ أَهْلِ الشَّرَفِ مِنَ النَّبِیِّینَ وَالْمُرْسَلِینَ وَالْأَفاضِلِ الْمُقَرَّبِینَ،
خدایا! درود فرست بر ابدال و اوتاد و جهانگردان و عبادت‌کنندگان و مخلصان و پارسایان و اهل کوشش و تلاش و محمّد و اهل‌بیتش را ویژه گردان به برترین درودهایت و بزرگ‌ترین کراماتت و بر روح و جسمش از سوی من تحیت و سلام رسان و او را آن‌چنان فضل و شرف و کرامت بیافزایی که او را به بالاترین درجات اهل شرف از پیامبران و فرستادگان و برترین بندگان مقربّت برسانی،
اللّٰهُمَّ وَصَلِّ عَلَیٰ مَنْ سَمَّیْتُ وَمَنْ لَمْ أُسَمِّ مِنْ مَلائِکَتِکَ وَأَنْبِیائِکَ وَرُسُلِکَ وَأَهْلِ طاعَتِکَ، وَأَوْصِلْ صَلَواتِی إِلَیْهِمْ وَ إِلیٰ أَرْواحِهِمْ وَاجْعَلْهُمْ إِخْوانِی فِیکَ، وَأَعْوانِی عَلَیٰ دُعائِکَ.
خدایا! درود فرست بر آن‌که نام بردم و بر آن‌که نام نبردم از فرشتگانت و پیامبرانت و رسولانت و اهل طاعتت و درودهایم را بر ایشان و بر ارواحشان برسان و آنان را برادرانم در آستانت و یارانم بر درخواست از حضرتت قرار بده،
اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْتَشْفِعُ بِکَ إِلَیْکَ، وَبِکَرَمِکَ إِلیٰ کَرَمِکَ، وَبِجُودِکَ إِلیٰ جُودِکَ، وَبِرَحْمَتِکَ إِلیٰ رَحْمَتِکَ، وَبِأَهْلِ طاعَتِکَ إِلَیْکَ؛ وَأَسْأَلُک اللّٰهُمَّ بِکُلِّ ما سَأَلَکَ بِهِ أَحَدٌ مِنْهُمْ مِنْ مَسْأَلَةٍ شَرِیفَةٍ غَیْرِ مَرْدُودَةٍ، وَبِما دَعَوْکَ بِهِ مِنْ دَعْوَةٍ مُجابَةٍ غَیْرِ مُخَیَّبَةٍ،
خدایا! وساطت می‌خواهم از تو به‌سوی تو و از کرمت به‌سوی کرمت و از جودت به‌سوی جودت و از رحمتت به‌سوی رحمتت و از اهل طاعتت به سویت؛ و از تو می‌خواهم همۀ آنچه را که یکی از بندگان شایسته‌ات از تو درخواست کرده، درخواست برتری افزایی که مردود نشده و می‌خوانمت به آنچه تو را بدان خوانده‌اند، خواندنی که اجابت شده و به نومیدی نرسیده،
یَا اللّٰهُ یَا رَحْمٰنُ یَا رَحِیمُ یَا حَلِیمُ یَا کَرِیمُ یَا عَظِیمُ یَا جَلِیلُ یَا مُنِیلُ یَا جَمِیلُ یَا کَفِیلُ یَا وَکِیلُ یَا مُقِیلُ یَا مُجِیرُ یَا خَبِیرُ یَا مُنِیرُ یَا مُبِیرُ یَا مَنِیعُ یَا مُدِیلُ یَا مُحِیلُ یَا کَبِیرُ یَا قَدِیرُ یَا بَصِیرُ یَا شَکُورُ یَا بَرُّ یَا طُهْرُ یَا طاهِرُ یَا قاهِرُ یَا ظاهِرُ یَا باطِنُ یَا ساتِرُ
ای خدا، ای بخشنده، ای مهربان، ای بردبار، ای مهمان‌نواز، ای بزرگ، ای باشکوه، ای بخشنده، ای زیبا، ای سرپرست، ای کارگشا، ای برگیرنده لغزش‌ها، ای پناه ده، ای آگاه، ای روشنی‌بخش، ای نابودکننده، ای والا مقام، ای چرخاننده، ای دگرگون‌ساز، ای بزرگ، ای توانا، ای بینا، ای که بر عمل اندک پاداش فراوان دهی، ای نیکوکردار، ای پاکی، ای پاک، ای چیره، ای پیدا، ای پنهان،
یَا مُحِیطُ یَا مُقْتَدِرُ یَا حَفِیظُ یَا مُتَجَبِّرُ یَا قَرِیبُ یَا وَدُودُ یَا حَمِیدُ یَا مَجِیدُ یَا مُبْدِئُ یَا مُعِیدُ یَا شَهِیدُ یَا مُحْسِنُ یَا مُجْمِلُ یَا مُنْعِمُ یَا مُفْضِلُ یَا قابِضُ یَا باسِطُ یَا هادِی؛
ای پرده‌پوش، ای فراگیر، ای توانمند، ای نگهبان، ای بزرگ‌منش، ای نزدیک، ای مهرورز، ای ستوده، ای بزرگوار، ای آغازگر، ای بازگرداننده، ای گواه، ای احسان کننده، ای زیبایی‌بخش، ای عطا بخش، ای فزونی‌بخش، ای گیرنده، ای دهنده، ای هدایتگر؛
یَا مُرْسِلُ یَا مُرْشِدُ یَا مُسَدِّدُ یَا مُعْطِی یَا مانِعُ یَا دافِعُ یَا رافِعُ یَا باقِی یَا واقِی یَا خَلَّاقُ یَا وَهَّابُ یَا تَوَّابُ یَا فَتَّاحُ یَا نَفَّاحُ یَا مُرْتاحُ یَا مَنْ بِیَدِهِ کُلُّ مِفْتاحٍ یَا نَفَّاعُ یَا رَؤُوفُ یَا عَطُوفُ یَا کافِی یَا شافِی یَا مُعافِی یَا مُکافِی یَا وَفِیُّ یَا مُهَیْمِنُ یَا عَزِیزُ یَا جَبّارُ یَا مُتَکَبِّرُ
ای فرستنده، ای ارشاد کننده، ای استوارساز، ای عطا کننده، ای منع کننده، ای دفع کننده، ای بلندی‌بخش، ای همیشگی، ای نگهدار، ای آفریننده، ای بسیار بخشنده، ای توبه‌پذیر، ای کارگشا، ای افزون‌دهنده، ای نشاط آفرین، ای آن‌که هر کلیدی به دست اوست، ای بسیار سود رسان، ای مهرورز، ای بسیار با محبت، ای کفایت‌کننده، ای شفابخش، ای تندرستی‌بخش، ای پاداش‌دهنده، ای کمال بخش، ای چیره، ای توانمند، ای جبران‌کننده، ای بزرگ‌منش،
یَا سَلامُ یَا مُؤْمِنُ یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ یَا نُورُ یَا مُدَبِّرُ یَا فَرْدُ یَا وِتْرُ یَا قُدُّوسُ یَا ناصِرُ یَا مُؤْ نِسُ یَا باعِثُ یَا وارِثُ یَا عالِمُ یَا حاکِمُ یَا بادِی یَا مُتَعالِی یَا مُصَوِّرُ یَا مُسَلِّمُ یَا مُتَحَبِّبُ یَا قائِمُ یَا دائِمُ یَا عَلِیمُ یَا حَکِیمُ یَا جَوادُ یَا بارِئُ یَا بارُّ یَا سارُّ یَا عَدْلُ یَا فاصِلُ یَا دَیَّانُ یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ؛
ای سلام، ای ایمنی‌بخش، ای یکتا، ای بی‌نیاز، ای نور، ای تدبیرگر، ای فرد، ای تک، ای قدوس، ای یاور، ای همدم، ای برانگیزنده، ای وارث، ای دانا، ای فرمان‌ده، ای آغازگر، ای برتر، ای صورتگر، ای سلامتی‌بخش، ای دوستی‌ورز، ای پایدار، ای همیشه، ای دانا، ای فرزانه دانا، ای بخشنده، ای آفریننده، ای نیکوکار، ای شادی‌افزا، ای دادگر، ای داور، ای پاداش دهنده، ای پرمهر، ای بسیار احسان‌کننده؛
یَا سَمِیعُ یَا بَدِیعُ یَا خَفِیرُ یَا مُعِینُ یَا ناشِرُ یَا غافِرُ یَا قَدِیمُ یَا مُسَهِّلُ یَا مُیَسِّرُ یَا مُمِیتُ یَا مُحْیِی یَا نافِعُ یَا رازِقُ یَا مُقْتَدِرُ یَا مُسَبِّبُ یَا مُغِیثُ یَا مُغْنِی یَا مُقْنِی یَا خالِقُ یَا راصِدُ یَا واحِدُ یَا حاضِرُ یَا جابِرُ یَا حافِظُ یَا شَدِیدُ یَا غِیاثُ یَا عائِدُ یَا قابِضُ
ای شنوا، ای نوآور، ای پشتیبان، ای یاور، ای زندگی‌بخش مردگان، ای آمرزنده، ای دیرینه، ای آسانی‌بخش، ای هموار کننده، ای میراننده، ای زنده کننده، ای سودبخش، ای روزی بخش، ای قدرتمند، ای سبب‌ساز، ای فریادرس، ای بی‌نیازکننده، ای دارایی‌بخش، ای آفریننده، ای در کمین، ای یگانه، ای حاضر، ای جبران کننده، ای نگهدار، ای استوار، ای فریادرس، ای بازگرداننده، ای گیرنده،
یَا مَنْ عَلا فَاسْتَعْلیٰ فَکانَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلیٰ قَرُبَ فَدَنا، وَبَعُدَ فَنَأَیٰ، وَعَلِمَ السِّرَّ وَأَخْفیٰ، یَا مَنْ إِلَیْهِ التَّدْبِیرُ وَلَهُ الْمَقادِیرُ، وَیا مَنِ الْعَسِیرُ عَلَیْهِ سَهْلٌ یَسِیرٌ، یَا مَنْ هُوَ عَلَیٰ مَا یَشاءُ قَدِیرٌ، یَا مُرْسِلَ الرِّیاحِ، یَا فالِقَ الْإِصْباحِ، یَا باعِثَ الْأَرْواحِ، یَا ذَا الْجُودِ وَالسَّماحِ، یَا رادَّ مَا قَدْ فاتَ، یَا ناشِرَ الْأَمْواتِ، یَا جامِعَ الشَّتاتِ؛
ای که بلندی گرفت و بر فراز آمد، پس در چشم انداز برتر جای گرفت، ای آن‌که نزدیک شد پس در کنار آمد و دور شد پس نایافتنی شد و نهان و ناپیداتر را دانست، ای آن‌که تدبیر امور با اوست و اندازه‌ها به دست او، ای آن‌که هر دشواری بر او سهل و آسان است، ای آن‌که بر هرچه بخواهد تواناست، ای فرستنده بادها، ای شکافنده روشنی بامداد، ای برانگیزنده ارواح، ای صاحب جود و بخشش، ای بازگرداننده آنچه از دست رفته، ای زنده کننده مردگان، ای گردآورنده پراکنده‌ها؛
یَا رازِقَ مَنْ یَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ، وَیا فاعِلَ مَا یَشاءُ کَیْفَ یَشاءُ، وَیا ذَا الْجَلالِ وَالْإِکْرامِ، یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ، یَا حَیّاً حِینَ لا حَیَّ، یَا حَیُّ یَا مُحْیِیَ الْمَوْتیٰ، یَا حَیُّ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ بَدِیعُ السَّماواتِ وَالْأَرْضِ.
ای روزی‌بخش بی‌حساب به هرکه خواهی، ای انجام‌دهنده آنچه خواهی هرگونه که خواهی، ای صاحب بزرگی و رأفت و محبت، ای زنده‌ی به خود پاینده، ای زنده آنگاه که نباشد زنده، ای زنده کننده مردگان، ای زنده‌ای که معبودی جز تو نیست، پدیدآورنده آسمان‌ها و زمین،
یَا إِلٰهِی وَسَیِّدِی صَلِّ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَارْحَمْ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ، وَبارِکْ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، کَما صَلَّیْتَ وَبارَکْتَ وَرَحِمْتَ عَلَیٰ إِبْراهِیمَ وَآلِ إِبْراهِیمَ، إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ، وَارْحَمْ ذُلِّی وَفاقَتِی وَفَقْرِی وَانْفِرادِی وَوَحْدَتِی، وَخُضُوعِی بَیْنَ یَدَیْکَ، وَاعْتِمادِی عَلَیْکَ، وَتَضَرُّعِی إِلَیْکَ؛
ای خدای من و آقای من، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و بر محمّد و خاندان محمّد رحمت فرست و بر محمّد و خاندان محمّد برکت فرست، آن‌چنان‌که درود و برکت و رحمت خویش را بر ابراهیم و خاندان ابراهیم فرستادی، به یقین که ستوده و بزرگواری و رحمت آر بر خواری و نداری و تهیدستی من و بر تک بودن و تنهایی و فروتنی من در برابرت و بر اعتمادم بر تو و زاری‌ام به درگاهت؛
أَدْعُوکَ دُعاءَ الْخاضِعِ الذَّلِیلِ الْخاشِعِ الْخائِفِ الْمُشْفِقِ الْبائِسِ الْمَهِینِ الْحَقِیرِ الْجائِعِ الْفَقِیرِ الْعائِذِ الْمُسْتَجِیرِ الْمُقِرِّ بِذَنْبِهِ، الْمُسْتَغْفِرِ مِنْهُ، الْمُسْتَکِینِ لِرَبِّهِ، دُعاءَ مَنْ أَسْلَمَتْهُ ثِقَتُهُ وَرَفَضَتْهُ أَحِبَّتُهُ، وَعَظُمَتْ فَجِیعَتُهُ، دُعاءَ حَرِقٍ حَزِینٍ ضَعِیفٍ مَهِینٍ بائِسٍ مُسْتَکِینٍ بِکَ مُسْتَجِیرٍ.
تو را می‌خوانم، خواندن آن فروتن خوار افتادۀ ترسان بیمناک دلسوز بی‌نوا خوار و کوچک گرسنه‌ی تهیدست، پناهندۀ پناه‌خواه، معترف به گناه، آمرزش‌خواه از گناه، درمانده به درگاه پروردگارش، می‌خوانمت خواندن آن‌که معتمدانش او را واگذاشته‌اند و دوستانش او را ترک گفته‌اند و درد جانکاهش بزرگ شده، می‌خوانمت خواندن آن دل‌سوخته غمگین ناتوان بی‌مقدار بی‌نوای درمانده پناه‌جوی به تو،
اللّٰهُمَّ وَأَسْأَلُک بِأَنَّکَ مَلِیکٌ وَأَنَّکَ مَا تَشاءُ مِنْ أَمْرٍ یَکُونُ، وَأَنَّکَ عَلَیٰ مَا تَشاءُ قَدِیرٌ. وَأَسْأَلُک بِحُرْمَةِ هٰذَا الشَّهْرِ الْحَرامِ، وَالْبَیْتِ الْحَرامِ، وَالْبَلَدِ الْحَرامِ، وَالرُّکْنِ وَالْمَقامِ، وَالْمَشاعِرِ الْعِظامِ، وَبِحَقِّ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَآلِهِ السَّلامُ؛
خدایا! از تو می‌خواهم به‌حق اینکه فرمانروایی و آنچه بخواهی می‌شود و بر آنچه بخواهی توانایی و از تو می‌خواهم به احترام این ماه محترم و خانه محترم و شهر محترم و رکن و مقام و مشاعر بزرگ و به‌حق پیامبرت محمّد که بر او و خاندانش سلام؛
یَا مَنْ وَهَبَ لِآدَمَ شَیْثاً، وَلِإِ بْراهِیمَ إِسْماعِیلَ وَ إِسْحاقَ، وَیَا مَنْ رَدَّ یُوسُفَ عَلَیٰ یَعْقُوبَ، وَیا مَنْ کَشَفَ بَعْدَ الْبَلاءِ ضُرَّ أَیُّوْبَ، یَا رادَّ مُوسیٰ عَلَیٰ أُمِّهِ، وَزائِدَ الْخِضْرِ فِی عِلْمِهِ، وَیا مَنْ وَهَبَ لِداوُدَ سُلَیْمانَ، وَلِزَکَرِیَّا یَحْییٰ، وَ لِمَرْیَمَ عِیسیٰ، یَا حافِظَ بِنْتِ شُعَیْبٍ، وَیا کافِلَ وَلَدِ أُمِّ مُوسیٰ أَسْأَلُک أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَغْفِرَ لِی ذُنُوبِی کُلَّها، وَتُجِیرَنِی مِنْ عَذابِکَ، وَتُوجِبَ لِی رِضْوانَکَ وَأَمانَکَ وَ إِحْسانَکَ وَغُفْرانَکَ وَجِنانَکَ.
ای آن‌که به آدم شیث را بخشید و به ابراهیم اسماعیل و اسحاق را و ای آن‌که یوسف را به یعقوب بازگرداند و ای آن‌که بدحالی ایوب را پس از آزمون برطرف ساخت، ای بازگرداننده موسی به مادرش و فزونی‌بخش دانش خضر، ای آن‌که سلیمان را به داود بخشید و یحیی را به زکریا و عیسی را به مریم، ای نگهدار دختر شعیب، ای سرپرست فرزند مادر موسی، از تو می‌خواهم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و همه گناهان مرا بیامرزی و از عذابت پناهم دهی و مرا مستوجب خشنودی و ایمنی و احسان و آمرزش و بهشت خویش قرار دهی
وَأَسْأَلُک أَنْ تَفُکَّ عَنِّی کُلَّ حَلْقَةٍ بَیْنِی وَبَیْنَ مَنْ یُؤْذِینِی؛ وَتَفْتَحَ لِی کُلَّ بابٍ، وَتُلَیِّنَ لِی کُلَّ صَعْبٍ، وَتُسَهِّلَ لِی کُلَّ عَسِیرٍ، وَتُخْرِسَ عَنِّی کُلَّ ناطِقٍ بِشَرٍّ، وَتَکُفَّ عَنِّی کُلَّ باغٍ، وَتَکْبِتَ عَنِّی کُلَّ عَدُوٍّ لِی وَحاسِدٍ، وَتَمْنَعَ مِنِّی کُلَّ ظالِمٍ، وَتَکْفِیَنِی کُلَّ عائِقٍ یَحُولُ بَیْنِی وَبَیْنَ حاجَتِی وَیُحاوِلُ أَنْ یُفَرِّقَ بَیْنِی وَبَیْنَ طاعَتِکَ وَیُثَبِّطَنِی عَنْ عِبادَتِکَ.
و از تو درخواست می‌کنم هر حلقه‌ای که میان من و آزاردهنده من است باز کنی؛ و هر دری را برایم باز کنی و هر سختی را برایم آسان نمایی و هر مشکلی را برایم هموار سازی و زبان هر بدگوی از من را ناگویا کنی و هر متجاوزی را از من بازداری و هر دشمن و حسود بر من را نابود کنی و هر ستمگری را از من بازداری و مرا از هر مانعی که بین من و حاجتم حائل می‌شود و می‌خواهد بین من و طاعتت جدایی اندازد و از عبادتت بازدارد بازداری،
یَا مَنْ أَلْجَمَ الْجِنَّ الْمُتَمَرِّدِینَ، وَقَهَرَ عُتاةَ الشَّیاطِینِ، وَأَذَلَّ رِقابَ الْمُتَجَبِّرِینَ، وَرَدَّ کَیْدَ الْمُتَسَلِّطِینَ عَنِ الْمُسْتَضْعَفِینَ، أَسْأَلُک بِقُدْرَتِکَ عَلَیٰ مَا تَشاءُ، وَتَسْهِیلِکَ لِما تَشاءُ کَیْفَ تَشاءُ أَنْ تَجْعَلَ قَضاءَ حاجَتِی فِیما تَشاءُ.
ای آن‌که پریان سرکش را مهار کردی و شیاطین متکبّر را شکست دادی و گردن گردنکشان را به خاک ذلّت افکندی و بداندیشی چیره‌جویان را از مستضعفان بازگرداندی، از تو می‌خواهم با قدرتت بر هرچه می‌خواهی و آسان نمودنت هرچه را بخواهی به هرگونه که بخواهی اینکه برآوردن حاجتم را در زمره آنچه می‌خواهی قرار دهی.
سپس بر زمین سجده کن و دو طرف رخسار خود را بر خاک بگذار و بگو:
اللّٰهُمَّ لَکَ سَجَدْتُ، وَبِکَ آمَنْتُ، فَارْحَمْ ذُلِّی وَفاقَتِی وَاجْتِهادِی وَتَضَرُّعِی وَمَسْکَنَتِی وَفَقْرِی إِلَیْکَ یَا رَبِّ.
خدایا! برای تو سجده کردم و به تو ایمان آوردم، پس رحمت آور بر خواری‌ام و تنگدستی‌ام و کوششم و زاری‌ام و درماندگی‌ام و نیازم به سویت ای پروردگار من.
بکوش که دیده‌هایت اشک‌ریزان باشد، هرچند به اندازه سر سوزن که این خود نشانه برآورده شدن دعاست.»
سفروزیران خارجه آلمان وفرانسه به سوریه(دیداربا جولانی)احمدالشرع
۴ روزپیش وزیرامورخارجه اوکراین آمده بود
«احمد الشراع»(رهبر دولت جدید سوریه) امروز جمعه ۳ ژانویه ۲۰۲۵(۱۴ دی ۱۴۰۳) در کاخ دمشق با خانم«آنالنا بائربوک»(وزیر امور خارجه آلمان) و «ژان نوئل بارو»(وزیر امور خارجه فرانسه)، در جریان سفر به پایتخت سوریه دیدار کرد.
استقبال رهبر سوریه(جولانی)از وزیران خارجه آلمان و فرانسه در دمشق
/wion/media/media_files/2025/01/03/WZtS0jH4FmyF8kfBf7pf.png)
احمدالشرع (جولانی) با «ژان نوئل بارو»(وزیر امور خارجه فرانسه) و«خانم آنالنا باربوک»(وزیر امور خارجه آلمان) در دمشق دیدار کرد.
دیدار الشرع با وزرای خارجه فرانسه و آلمان اولین دیدار در این سطح است که وی پس از سقوط رژیم بشار اسد رئیس جمهور مخلوع این کشور با مقامات غربی برگزار کرده است.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:وزیرامورخارجه آلمان(خانم باربوک)نمی داندکه بایدبا این داعشی دست دادیانه!؟جالب است که جولانی دستش را دراز کرد واما خانم دست نداد!
«ژان نوئل بارو»(وزیر امور خارجه فرانسه) و«خانم آنالنا باربوک»(وزیر امور خارجه آلمان) با همراهی اعضای امدادگران سوری معروف به کلاه سفیدها، دمشق، سوریه، ۳ ژانویه ۲۰۲۵ از «زندان صیدنایا» بازدید کردند.
«زندان صیدنایا»
وزیر امور خارجه آلمان پس از این دیدار گفت که به رهبر دولت جدید سوریه اطلاع داده است که اروپا به گفته وی به «ساختارهای جدید اسلامی» کمک مالی نخواهد کرد.
«خانم آنالنا باربوک» افزود که همه فرقه ها باید در روند بازسازی مشارکت داشته باشند و بر نیاز به تضمین های امنیتی قابل اعتماد برای کردها تاکید کرد.
تحریم های سوریه لغومی شود
وزیر امور خارجه آلمان درباره تحریم‌ها، لغو تحریم‌ها را منوط به پیشبرد روند سیاسی دانست و خاطرنشان کرد: سیگنال‌ها تاکنون متفاوت است.
بترتیب:احمد الشراع(جولانی) ،«ژان نوئل بارو»(وزیر امور خارجه فرانسه) و«آنالنا باربوک»(وزیر امور خارجه آلمان)دردمشق جمعه ۳ ژانویه ۲۰۲۵(۱۴ دی ۱۴۰۳)
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:وزیرخارجه فرانسه در سفری از پیش اعلام نشده به همراه همتای آلمانی خود وارد دمشق شد،یعنی وقتی متوجه شد که همتای آلمانی قصدسفربه سوریه رادارد خودرا به دمشق رساند.
احمد الشراع، رهبر جدید سوریه، در ۳۰ دسامبر ۲۰۲۴ در دمشق از« آندری سیبیها»( وزیر خارجه اوکراین) استقبال کرد.
۱۸ آذر ۱۴۰۳ سوریه به اشغال «شورشیان تحریرالشام» درآمد(با دستخیردمشق)فراربشاراسدبه مسکو