کشور«اتیوپی»(حبشه) از غرب با سودان، از شمال با اریتره، از جنوب با کنیا، از شمال شرق با جیبوتی و از شرق با سومالی هممرز است. تا سال ۱۹۹۳ اریتره بخشی از اتیوپی بود.
«اتیوپی»باجمعیت ۱۰۰ میلیون نفره داری ۱٬۱۰۴٬۳۰۰ کیلومتر مربع مساحت مباشد،پایتخت اتیوپی،شهر«آدیس آبابا» استبا ۴میلیون جمعیت.
قتل عام اتیوپی ۲۳۰ نفر کشته شدند.
به گفته مقامات اتیوپی یک گروه شورشی روز یکشنبه( ۲۹ خرداد ۱۴۰۱) بیش از دویست نفر از مردم منطقه «امهره»(Amhara)« آمهارا» اتیوپی را قتل عام کردند.
این یکی از خونبارترین درگیریهای داخلی در دومین کشور پرجمعیت آفریقا محسوب میشود.
شاهدان و مقامات محلی به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفتند که در حمله اعضای «ارتش آزادیبخش اورومو» به روستایی در «ایالت ارومیه» وسیعترین و پرجمعیتترین منطقه اتیوپی، حداقل ۲۳۰ نفر کشته شدند.
دولت اتیوپی، «گروه شورشی اتیوپی» موسوم به «ارتش آزادیبخش اورومو» را یک سازمان تروریستی میداند.
در عین حال، این گروه هرگونه ارتباط با این قتل عام را رد کرده و گفته است که این کشتار توسط یک گروه شبه نظامی حامی « آبی احمد»، نخست وزیر اتیوپی انجام شده است.
اتیوپی پس از سرکوب شورشان توسط دولت« آبی احمد» و متحدانش در «منطقه تیگرای» در نوامبر ۲۰۲۰(آبان ۱۳۹۹) تا کنون چنین خشونت قومی را تجربه نکرده بود.
«شهرمکله» «تیگری»(تیگرای) است.
درگیری ها چگونه رخ داد؟
«اهالی تیگرای» به عنوان یک اقلیت قومی پرنفوذ در اتیوپی تلاش کرده تا علیه سیاستهای« آبی احمد»(نخست وزیر) در جهت از بین بردن سیستم فدرالیسم قومی این کشور شورش کند.
این درگیریها خیلی زود به یک جنگ داخلی تبدیل شد و هزاران کشته و زخمی و میلیونها گرسنه و آواره برجای گذاشت. هر دو طرف درگیری یک دیگر را به ارتکاب به جنایت جنگی از جمله پاکسازی قومیتی، کشتار جمعی و خشونت جنسی متهم میکنند.
در عین حال که اعضای« ارتش آزادیبخش اورومو »خود را از این کشتار مبری می دانند، مقامهای دولت آقای آبی و همچنین مقامات ایالت اورومیه هر کدام انگشت اتهام را به سمت این گروه شبه نظامی می برند.
دولت مستقر در اتیوپی با چالشهای بیشماری از جمله تحکیم قدرت در میان گروههای قومی متعدد مواجه است. یکی از اصلیترین چالشهای دولت مستقر همین قوم امهره است که دومین گروه بزرگ قومی در این کشور را تشکیل میدهند.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:قتل عام ۱۵۰ نفر در ۶ شهریور ۱۴۰۰
کمیسیون حقوق بشر اتیوپی از کشتار دست کم ۱۵۰ غیرنظامی در این کشور به دست شبه نظامیان وابسته به «جبهه آزادسازی تیگرای» خبر داد.
به گزارش خبرگزاری مهر(۶ شهریور ۱۴۰۰) به نقل از آناتولی، کمیسیون حقوق بشر اتیوپی روز جمعه اعلام کرد که در حمله شبه نظامیان وابسته به «جبهه آزادسازی اورومو- شین» در مجموع ۱۵۰ غیرنظامی در ایالت پرجمعیت اورومیای اتیوپی جان خود را از دست دادند.
این کمیسیون اعلام کرد که در پی این کشتار که مشخصه حمله ها با انگیزه قومی است، ساکنان نواحی مورد تهاجم دست به یک حمله تلافی جویانه زدند که در این درگیری، ۶۰ تن کشته شدند.
گفته می شود که این حمله پس از خروج نیروهای امنیتی اعزامی از این منطقه صورت گرفت.
این دیده بان حقوق بشر اتیوپی اعلام کرد که نیروهای امنیتی باز به این منطقه بازگشتند، اما وضعیت امنیتی در این منطقه همچنان ناپایدار است.
این کمیسیون از دولت اتیوپی خواست تا برای حراست از غیرنظامیان در حملات احتمالی آینده تدابیر امنیتی را در این منطقه افزایش دهند.
ماه گذشته، گروه «اولا- شین» و «جبهه آزادیبخش خلق تیگرای» اعلام کردند که آنها برای مبارزه با دولت «آبی احمد» - نخست وزیری که در آوریل ۲۰۱۸(فروردین ۱۳۹۷) به قدرت رسیده است- یک ائتلاف تشکیل می دهند.
«احمدآبی» کیست؟
آبی احمد علی در تابستان سال ۱۹۷۶ در شهر آگارو، از پدری اورومویی و مسلمان و مادری امهارا و مسیحی، و در روزگاری به دنیا آمد که خانوادهاش وضعیت اقتصادی مناسبی نداشتند.
احمد علی در خانهای که نه آب داشت و نه برق، «روی زمین» میخوابید و بعد از ده سالگی با امکاناتی چون برق و آسفالت آشنا شد: «ما برای تهیه آب به رودخانه میرفتیم.»
آبی احمد علی به همین دلیل از حکومت کشورش دل خوشی نداشت و در اواخر دهه ۱۹۸۰ به تشکیلات دموکراتیک خلق اورومو پیوست که دارای مرامی مارکسیستی و سوسیالیستی بود.
او که در آن زمان به عنوان اپراتور رادیو کار میکرد، بنا بر مقتضیات، زبان قوم تیگرای را نیز آموخت؛ زبان جبهه آزادیبخش خلق تیگرای که پیشگام مبارزه با حکومت بود.
در دهه ۱۹۹۰ به مبارزه مسلحانه علیه رژیم نظامی «جمهوری دموکراتیک خلق اتیوپی» روی آورد که در سال ۱۹۹۱ سرنگون شد.
او پس از سرنگونی حکومت، مسیر ترقی در حکومت جدید را پیمود. ابتدا به خدمت ارتش اتیوپی درآمد و به مقام سرهنگ دومی رسید. سپس در چارچوب نیروهای حافظ صلح سازمان ملل متحد در رواندا در سال ۱۹۹۵ به این کشور اعزام شد.
همچنین در گسترش و نوسازی سرویسهای امنیتی و اطلاعاتی اتیوپی نقش فعال داشت و با آموزشی که در آمریکا و بریتانیا دیده بود، بخش امنیت سایبری این سرویسها را تقویت کرد.
در سال ۲۰۰۸، آژانس ملی امنیت شبکههای اطلاعاتی را راهاندازی کرد و تا سال ۲۰۱۰ رئیس آن بود. سپس وارد دنیای سیاست شد و به نمایندگی مجلس رسید. همچنین مدت کوتاهی در سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ وزیر علوم و فناوری بود.
در فوریه سال ۲۰۱۸ به رهبری ائتلاف حاکم، جبهه دموکراتیک انقلابی خلق اتیوپی، رسید و با فاصله کوتاهی به نخستوزیری کشورش منصوب شد. این برای اولین بار بود که یک سیاستمدار از قوم اورومو که اکثریت جمعیت کشور را تشکیل میدهند به مقام نخستوزیری اتیوپی میرسید.
نخستوزیری آبی احمد همچنین پس از شش سال نخستوزیری هایله مریم دسالین بود که به نماد بیتوجهی به مطالبات مردم بهویژه جوانان تبدیل شده بود. در واقع، ائتلاف حاکم برای نجات خود به نخستوزیری آبی احمد روی آورده بود.
آبی احمد وقتی نخستوزیر دومین کشور پرجمعیت آفریقا شد، ۴۲ سال بیشتر نداشت. او همزمان که یک چهره جدید و جوان در حکومتی بسته به شمار میرفت، تلاش خود را برای ایجاد تغییراتی عمیق برای ایجاد اتحاد و ثبات در کشورش آغاز کرد.
علاوه بر اختلافات قومیتی در داخل اتیوپی، این کشور در منطقهای واقع است (منطقه شاخ آفریقا) که اساساً دچار بیثباتی مزمن است.
در طی چند ماه، آبی احمد توافق صلحی را با کشور اریتره پس از دههها اختلاف به امضا رساند. او همچنین هزاران نفر از مخالفان را آزاد کرد و با عذرخواهی علنی از خشونتهای پلیس، با آغوش باز از کسانی که پیشتر به عنوان «تروریست» شناخته میشدند و از کشور تبعید شده بودند، استقبال کرد.
او همچنین تلاش کرد با گشایش درهای اقتصاد اتیوپی، جان تازهای به اقتصاد کشورش ببخشد که پیشتر به طور گسترده در کنترل دولت بوده است.
او در ماه اوت ۲۰۱۸ قول داد که انتخابات «آزاد و عادلانه»ای را در سال ۲۰۲۰ برگزار کند. در اکتبر همان سال ۲۰۱۸، توافق صلحی را با یک گروه جداییطلب در جنوب شرقی کشور به امضا رساند و به بیش از سه دهه شورش در منطقه سومالی، یکی از مناطق اتیوپی، پایان داد.
بر اساس همین تلاشها، آبی احمد جزو آن گروه از سیاستمداران و دولتمردانی قرار گرفت که توانستهاند جایزه صلح نوبل را به دست آورند.
«شهرمکله» پایتخت تیگری است.
(TPLF)«جبهه آزادیبخش خلق تیگرای»Tigray People's Liberation Front
(جبهه آزادسازی اورومو- شین)
ارتش آزادیبخش اورومو....ایالت ارومیه(ارومیا)
«سیریل رامافوزا» رئیسجمهور آفریقای جنوبی، که در حال حاضر رئیس اتحادیه آفریقا است.
حادثه دیگر
به این لینک مراجعه کنید: