سرداب حضرت ابوالفضل+طواف آب دورقبرسقای کربلا+معجزات

سرداب حضرت ابوالفضل+طواف آب دورقبرسقای کربلا

علیرضا فداکار؛ معاون ستاد بازسازی عتبات عالیات گفت: تقریبا ۶ ماه پس از سقوط صدام(در سال ۱۳۸۲) بامساعدت مسئولین عتبه حسینی ،

توفیق ورودو زیارت سرداب حرم حضرت اباالفضل‌العباس(ع)راداشتم.​

 ​

 علت اینکه برخی از حرم‌های مطهر ائمه(ع) دارای سرداب هستند به این خاطر است که به مرور زمان، زمین‌های اطراف حرم به خاطر ساخت و سازها، گذر زمان، وزش باد و شرایط جوی از سطح حرم بالاتر آمده است و به این دلیل سرداب ایجاد شده است

به طور مثال در نجف اشرف علت اینکه حرم حضرت امیرالمؤمنین‌(ع) سرداب ندارد به این خاطر است که حرم حضرت در بالاترین نقطه شهر واقع شده اما در کربلای معلی، حرم حضرت سیدالشهدا و حرم حضرت اباالفضل‌العباس(ع) در گودی واقع شده است.

اما سرداب حرم حضرت اباالفضل‌العباس(ع) حدودا ۴ متر پایین‌تر از سطح حرم قرار دارد و ما به اتفاق شیخ مهدی کربلایی، امام جمعه حرم امام حسین‌(ع) به این سرداب مطهر وارد شدیم و در واقع تا پیش از این تاریخ، سرداب حرم حضرت کاملا قفل بود و کسی اجازه ورود به آن را نداشت.

​

مشخصات سرداب حرم حضرت اباالفضل‌العباس

پس از آنکه از صحن حرم وارد رواق می‌شوید در ادامه شما وارد محدوده گنبد‌خانه می‌شوید که می‌توان همین رواق‌ها را در قسمت سرداب نیز در نظر گرفت که با عرض ۱،۵ متر در ۲ متر به صورت گنبدی پوشانده شده و قسمت پایین پای حضرت مسیری دارد که وارد محوطه گنبد خانه در قسمت سرداب می‌شود.

​

در داخل سرداب وقتی به قسمت زیر «گنبدخانه» رسیدیم، بخشی بود که تا ارتفاع کمر به داخل آب رفتیم.

در واقع محوطه داخل سرداب «حرم حضرت تا ارتفاع حدود یک متر و ۱۰ سانت در آب قرار دارد» و این قسمت از سرداب به گونه‌ای ساخته شده که یک نفر بیشتر نمی‌‌تواند از آن عبور کند. وی ادامه داد: پس از ورود به این قسمت از سرداب، «شیخ مهدی کربلایی»نماینده آیت الله سیستانی، در جلو حرکت می‌کرد و من پشت سر او تا که به قبر مطهر حضرت اباالفضل‌العباس(ع) رسیدیم.

​

وقتی به قبر مطهر حضرت در سرداب رسیدیم، من دست خود را به داخل آبی بردم که بر روی قبر مطهر حضرت ایستاده بود و جرعه‌ای از این آب نوشیدم،

تا ارتفاع حدود ۱۰ سانت بر روی قبر مطهر حضرت آب ایستاده بود .

فداکار سوگندمی خورد که آنچه می گویم حقیقت است:به تمام مقدسات قسم تا آن لحظه از عمرم آبی‌ گواراتر و زلال‌تر از این آب ندیده و ننوشیده‌ بودم.

​

در آن لحظاتی که در داخل سرداب حرم حضرت اباالفضل‌العباس(ع) در حرکت بودیم کسی متوجه حال خود نبود و و با حرکتمان، «آب موج برمی‌داشت»

«طواف آب »دورقبرحضرت ابوالفضل

در آن لحظات این احساس به من دست داد که این« آب در اطراف قبر به حضرت اباالفضل(ع) التماس می‌کند» و اگر روزی پرده‌ها کنار رود، حقایق بزرگی مشخص می‌‌شود،

قبرحضرت اباالفضل‌العباس(ع) ساقی  کربلا -دروسط آب روان

معاون ستاد بازسازی عتبات عالیات می گوید:تصور می‌کنم که خداوند اینگونه مقدر کرده این آب باید برای سالیان سال همین‌طور دور قبر مطهر حضرت عباس‌(ع) دور بزند و در آن لحظه تنها چیزی که از ذهنمان می‌گذشت این بود که آب در حال التماس کردن به حضرت است.

​

فداکار گفت: در زمانی که به داخل سرداب حرم حضرت اباالفضل(ع) رفته‌ بودم زمستان بود، گفت: البته ممکن است که در فصل تابستان یا زمستان مقداری از سطح آب داخل سرداب تغییر کند.

فداکارادامه داد:زمانیکه در داخل سرداب حرکت می‌کنیم آب به ارتعاش درمی‌آید و این تصور ایجاد می‌شود که آب در حال حرکت است اما در واقع این آب ساکن است و طبق قانون طبیعت اگر آب برای مدت کوتاهی در جایی راکد و ساکن باقی بماند، سبزه می‌زند و طعم و بو می‌گیرد و امکان استفاده از آن نیست اما آب سرداب حرم حضرت اباالفضل‌العباس(ع) زلال‌ترین، شفاف‌ترین و گواراترین آب این عالم است.

​

فداکارگفت: سرداب حرم حضرت اباالفضل‌العباس‌(ع) به حرم امام حسین(ع) راه ندارد،در گذشته حرم حضرت سیدالشهدا(ع) دارای سرداب بوده که به مرور زمان این سرداب پر شده است،​

 ​

در گذشته آب سرداب حرم حضرت اباالفضل(ع) برای تبرک در اختیار زائران قرار می‌گرفت واما هم اکنون سرداب حرم حضرت اباالفضل‌العباس(ع) از قسمت گنبدخانه بسته شده و دیگر کسی حق ورود به این سرداب را ندارد.​

 ​

قداکاردرباره «علت سازگاری آب باحرم»می گوید: زمانی این مسئله مطرح شده بود که آب سرداب حرم حضرت اباالفضل(ع) را به خاطر احتمال زیانی که می‌تواند برای بنای حرم داشته باشد قطع و خشک کنند 

اما این احتمال مطرح شد که« اگر جریان این آب قطع شود، لایه‌ای که خشک می‌شود ترک برمی‌دارد »و شاید همین عامل باعث شود که رواق‌های حرم نیز ترک بخورند و «بنای ساختمان حرم حضرت با این آب سازگار شده است» و به این دلیل بود که چنین کاری انجام نشد.

​

فداکار«علت قرار گرفتن بنای حرم حضرت‌اباالفضل‌العباس بر روی این سرداب» گفت:

قطعا ساختمان و بنایی که بر روی آب بنا شده باشد پس از گذشت مدت زمانی تخریب می‌شود و از بین می‌رود اما بنای حرم حضرت اباالفضل‌العباس(ع) از همان ابتدا بر روی این سرداب و آب بنا شده و این امر تأثیری بر روی استحکام حرم حضرت نداشته است؛ بسیاری از کم‌و‌کیف این امر روشن نیست که این موضوع چیزی جز معجزه نمی‌تواند باشد./مصاحبه علیرضافداکار۰۳ آذر ۱۳۹۱باباشگاه خبرنگاران جوان

علیرضافداکار قبلاً رئیس ستادبازسازی نجف بود که در۱۱ تیر ۱۳۹۷بعنوان  معاون اجرایی ستاد بازسازی عتبات کشور ایران منصوب شد.

توصیف «سرداب حرم حضرت ابوالفضل»

مشاهدات یک مهندس عراقی(شرکت آبفای ) بنقل از سایت شفقنا-سال ۱۳۸۶

بنای سرداب مقدس که مساحت آن برابر با مساحت حرم مطهر و رواق های موجود در آن است، مربوط به اواسط قرن هشتم هجری است و دارای دیوارهای ضخیم تر نسبت به دیوارهای موجود در حرم مقدس است و در طول تاریخ بارها بر ضخامت آن افزوده شده تا بتواند وزن بالای بنای فوقانی را تحمل نماید. این در حالی است که در فناوری های جدید برای تحمل بنای فوقانی، ضخامت دیوارهای بنای تحتانی می بایست تنها کمی ضخیم تر باشد.

 همین مسئله باعث شده راهروهای موجود در سرداب مطهر، به دلیل ضخامت بیش از اندازه ی دیوارهای موجود، تبدیل به راهروهای تنگ و کم عرض شود. با توجه به این مسئله، آستان مقدس حرم حضرت ابالفضل (ع) از سال ۲۰۰۸ میلادی( دیماه۱۳۸۶)، مقاوم سازی و بهینه سازی سرداب مقدس را در دستور کار خود قرار داده است.

ورود ی  سرداب

درب ورودی به سرداب مقدس از ناحیه شمال شرقی حرم باشکوه حضرت عباس (ع) و از دربی چوبی است. با ورود به این درب، به اتاقی می رسیم که دارای عرض ۳.۱۸ متر، عمق۲ متر است و تمامی آن با سنگ های مرمر سفید و آیینه کاری هایی نفیس، ضمن عملیات یاد شده در سال ۲۰۰۸  پوشانیده شده است.

پس از ورود به اتاق، به درب دیگری می رسیم که از جنس طلاست و در سال ۲۰۰۷  جایگزین دربی از جنس نقره گردیده است.

پس از گذر از این دو درب، به دربی آهنی بر روی سطح زمین می رسیم. برای ورود به محوطه ی سرداب، از این درب با نردبانی که دارای ۸ پله است، به سرداب منتقل می شویم.

این« نردبان» کاملا با مرمر پوشیده شده و به ابتدای راهرویی به طول چهار متر و به عرض ۱،۳۸ متر متصل می شود. این راهرو به راهرویی که زیر رواق های حرم مطهر حضرت عباس دور می زند، منتهی می شود همین راهرو منتهی  به آخرین راهرویی است که آغاز سرداب حضرت عباس(ع) محسوب می شود.

راهروی زیر رواق های حرم حضرت عباس(ع) که می توان نام «رواق سُفلی» به آن داد-

از یک طرف تنگ  است و از طرف دیگر به اندازه ای گشاد است که قابل رؤیت نیست(ازیک زاویه همه قابل دیدن نیست).

عرض این راهرو ۱.۲۷× ۱،۳۸متر است و دیوار رواق سفلی که به قبر نزدیک تر است، دارای ایوان هایی مسقف است که سقف آنها اندکی قوسی شکل می باشد. سقف راهروی رواق های سفلی به اندازه سقف ایوان های دیوار نزدیک به مقبره حضرت عباس «قوسی »شکل است.

در برخی از این ایوان ها، قبوری وجود دارد که همسطح زمین است.

این ایوان ها در زمان های گذشته از طریق  ایجاد دیوار ی روبروی آنها، ناپدید شده بودند. اما این دیوار اکنون برداشته شده و ایوان ها نمودار  است.سپس دیوار ضخیمی به جای آن ایجاد شد و در آنها سوراخ هایی برای تهویه آن ایوان ها قرار داده شد. عرض این راهرو اندکی و به میزان کمتر از ده سانتیمتر پس از پوشش آن با مرمرتنگ شده است.

«۱۵ ایوان » مختلف الاضلاع

دو تا از این ایوانها  در راهروی شمالی و در شرق و غرب راهروی تهویه شمالی قرار گرفته است

۳ تا در راهروی شرقی و در جنوب راهروی تهویه غربی، ۴تا در راهروی شرقی که ۲ تا از این ۴تا در شمال راهروی تهویه شرقی و دو تا در جنوب آن قرار دارند .

۴ ایوان نیز در راهروی جنوبی واقع است که بین شرق و غرب به صورت مساوی تقسیم شده است.

زاویه شمال شرقی رواق پایینی، نقطه ورود به این رواق از صحن حضرت عباس (ع) است که از طریق راهرویی که با پله های ذکر شده وارد آن می شوند، انجام می گیرد.

این زاویه نود درجه است در حالی که زوایای رواق های دیگر نسبت به راهروی اصلی اضلاعی با زاویه ۴۵ درجه و طول های مختلفی دارند.

طول دیوار زاویه نزدیکتر به صحن شریف در گوشه شمال غربی ۳.۳۳متر و طول آن در زاویه جنوب غربی ۳.۰۹ متر و در زاویه جنوب شرقی ۳.۳۵متر است. در هرکدام از گوشه های راهرویی که رواق های پایینی را تشکیل می دهند، راهرویی با زاویه نود درجه را نسبت به رواقی که از آن منشعب می شود، می بینیم که تا مسافت دوری امتداد یافته و به شکافی مشرف بر  صحن شریف برای تهویه منتهی می شود. تمامی رواق ها به جز رواق جنوبی دارای این شکاف هستند.

راهروی تهویه شمالی  ۱.۷۱× ۶.۸۵ متر

 راهروی تهویه شرقی ۱.۶۰× ۶.۸۶متر

راهروی تهویه غربی نیز ۱.۷۵ ×۶.۹۰متر

می توان از طریق این راهروی موجود در زیر رواق ها به راهروی دیگری که در تمامی جهات با آن همسان بوده و طول آن کمتر و به مقبره شریف نزدیکتر است، وارد شد. این راهرو زیر راهروی موجود در حرم فوقانی است که زائران در آن پیرامون ضریح مقدس طواف می کنند.بنابرانی می توان نام حرم اسفل یا حرم پایینی به آن داد.  دیوارهاو کف این حرم در دهه نود قرن بیست با مرمر پوشیده شده و با پیچ هایی بر یک اسکلت آلومینیومی نصب شده بودند.

 بر دیوار اصلی تثبیت شده و بین آن و بین مرمر، یک جای خالی کوچکی است که باعث تنگی ابعاد آن شده است که هم اکنون عرض آن ۷۲سانیمتر است و احتمالا عرض این راهرو پیش از پوشاندن آن با مرمر، حدود یک متر بوده است و اکنون کف آن تا سقف با مرمر پوشیده شده و سقف های آن به صورت هم سطح با زوایای ۴۵ درجه نسبت به دو طرف به نظر می رسد.

بعید نیست که سقف این راهرو قبل از پوشش آن همانند رواق های قبلی اندکی قوسی شکل بوده باشد. عملیات استحکام و توسعه به زودی بر راهروی حرم اسفل و راهروهای منتهی به آن نیز انجام خواهد شد امری که ایجاب می کند، این شبکه فلزی و مرمری که روی آن است برداشته شود.

از طریق سه راهرو می توان وارد راهروی حرم اسفل شد که دوتا از آنها در دو ضلع شرقی و غربی عمود بر راهروی رواق های پایینی است و راهروی سومی اندکی منحنی بر آن است که همان راهروی شمالی است و ارتفاع کف آن از ارتفاع کف راهروی حرم اسفل بیشتر از نیم متر است و ارتفاع ان از دو راهروی دیگر بلندتر است.

ارتفاع این راهرو تا سقف آن کمتر از ارتفاع کف دو راهروی دیگر تا سقف آنها است و ارتفاع آن۱.۱)متر است که تنها می توان  به صورت خم شونده در آن حرکت کرد.علاوه بر این برخلاف دو راهروی دیگر به خاطر پیچ در پیچ بودن، هرکسی نمی تواند وارد آن شود و شاید کودکی لاغر قادر به حرکت درآن باشد.

هرکدام از این راهروها روبروی گذرگاه تهویه قرار دارد  که پیشتر ذکر شد. ویژگی راهروهای منتهی به راهروی رواق های پایینی این است که ابتدای آنها عریض است آنگاه تنگ می گردد ابتدای راهروی شمالی نیم متر وعمق آن نیم متر است سپس تنگ شده و به همین شکل ادامه می یابد تا به عرض تقریبا ۳۵ سانتیمتر می رسد.

عرض راهروی غربی۴۲ سانتیمترو طول آن ۷.۴۲متر است .

عرض این راهرو در ابتدا ۶۴ سانتیمتر  است و سپس ۲۸ سانتیمتر تنگ می شود.

اما عرض راهروی شرقی هم اکنون ۵۲ سانتیمتر و طول آن ۷.۲۸متر است عرض آن در ابتدا۱.۵۵متر بود ، پس از مسافتی به میزان ۱.۴۵متر تنگ شده و به میزان مذکور می رسد.

ارتفاع سقف این راهروها اندکی از راهروی رواق های پایینی کمتر و از راهروی حرم اسفل بیشتر است و تقریبا به دو برابر ارتفاع سابق آن پیش از طرح توسعه می رسد. بنابراین کسی که وارد این سرداب می شود، در سه سطح حرکت می کند، اول سطح بلند، سپس کوتاه تر و در نهایت سطح کوتاهتر پیش از طرح توسعه مذکور.

سقف سرداب، کف حرم فوقانی و رواق های آن محسوب می شود؛ این سقف در راهروی تمامی رواق ها در یک سطح می باشد غیر از سقف راهروی تهویه شرقی که تقریبا ۱۵ سانتی مترکوتاهتر از بقیه بخش های سقف راهرو رواق های پایینی است. که شاید دلیل آن اضافه شدن لایه های بتنی به آن در زمان تعمیر باشد که باعث کوتاه تر شدن آن شده است.  سقف راهروی رواق ها و راهروهای تهویه قوسی شکل و تقریبا همانند قوس سقف ایوان های موجود در دیوار رواق های نزدیک به قبر شریف است.

دیوارهای اصلی داخلی سرداب (غیر از دیوارهای جدید در طرح توسعه و تعمیرات سابق) با آجرهای فرشی قدیمی ساخته شده که در بین لایه های آن، آهک، گچ و یا گل رسی که به دوران های سابق بازمی گردد، قرار گرفته شده است. در دوران ترمیم سابق دیوارهایی که از عرض کنونی راهرو (قبل از طرح توسعه) تنگتر است، به این سرداب اضافه شده است وبه نظر می رسد که نمای برخی دیوارها اخیرا با آجر و سیمان بازسازی شده است و یا شاید هم نمای قدیم این دیوارها را به هدف تقویت آنها پوشیده باشند.

از جمله دیوارهایی که نما و ظاهرشان پوشیده شده است، دیوار اطراف راهروی رواق هایی است که از مقبره حضرت عباس(ع)دورتر هستند. که زیرساخت آن باقی مانده .

در طرح توسعه حرم، نمای پوسیده دیوار های سرداب تا عمق ۲۴ سانتی متر و ۴۸ سانتیمتر غیر از ستون شمال شرقی رواق سفلی و نزدیکتر به قبر برداشته شد. از این ستون به دلیل پوسیدگی، ۶۰ سانتیمتر و بیشتر برداشته شد و با دیوار جدیدی از آجر سوراخ دار و به همان ضخامت دیوار برداشته شده، جایگزین شد و پس از چندی با یک دیوار بتنی عوض شد که جلوی آن با شبکه ای از آهن پوشیده شد و ضخامت این دیوار ۱۰ سانتیمتر است که اخیرا با مواد عایقی روکش شده است.

آنگاه با روکشی از آهن پوشش داده شد و با مرمر نوع اونیکس سفید رنگ پوشیده شد. سقف های سرداب نیز به همین شکل شدند و در طرح توسعه یاد شده، در فاصله بین سقف ها و لایه ی عایقی(که جلوی آن حاوی یک شبکه آهنی است) با بتون پوشیده شد.

هنگامی که از راهروهای ورودی سه گانه فوق الذکر وارد حرم پایینی می شویم، با چهار دهلیز روبرو می شویم که از آن منشعب می شود و در دیوار برعکس دیوار ساختمانی که قبر شریف در آن قرار دارد، واقع شده است.

دو تا از این دهلیزها در جنوب و دارای عمق ۱.۷۴متر هستند عرض دهلیز نزدیکتر به قبر شریف یک متر و دومی ۱.۰۲متر و حد فاصل بین آن دو ۱،۵۸متر است

 راهروی سوم در سمت شمال و روبروی راهروی دوم است که عرض آن ۹۵ سانتیمتر  و عمق آن ۱.۷۲م بوده و در کنار آن است.

روبروی راهروی اول، راهروی چهارم با عرض  ۹۵ سانتیمتر است که عمق آن از دیگر راهروها کمتر است و ویژگی متمایز آن نسبت به دیگر راهروها این است که محل خروج راهروی شمالی ضریح است که برای رسیدن به راهروی رواق های پایینی از آن می گذرند.

مقبره شریف حضرت ابوالفضل در مرکز فضای مستطیلی شکلی واقع است که راهروی حرم زیرین آن را احاطه کرده است.

 ابعاد این فضای مستطیلی شکل ۵.۵متر در شمال و جنوب و ۴.۹۰متر در شرق و غرب است.

یک راهروی بسیار کوتاه با عرض ۶۰ سانتیمتر از راهروی حرم زیرین بویژه در شرق آن به سمت مرکز مستطیلی شکل باز می شود. این راهرو  در سمت راست فردی قرار می گیرد که از راهروی شرقی منتهی به راهروی رواق های پایینی حرکت می کند.

 دیوار این راهرو با مرمر پوشیده شده است. و عبارت است از ۳ پله بالا رونده نسبتا بلند و پله چهارمی که ارتفاع آن از سه تای دیگر کوتاه تر است. این پله به یک شکاف کوچک مستطیلی شکلی منتهی می شود که به سختی یک انسان لاغر می تواند وارد آن شود. این شکاف نیز در دیواری است که با مرمرپوشیده شده و به یک فضای کم ارتفاعی منتهی می شود که نمی توان حتی خم شونده در آن ایستاد و تنها می توان در آن خزید.

لوستری کوچ و طلااندود از سقف آن آوریزان شده است.

سقف این فضا، زمین شباک قبر شریف و کف آن، سقف اتاقی پایین آن است که شامل قبر شریف است و در آن پنجره ی شیشه ای و دربی با ابعاد ۴۰×۲۰  سانتیمتر است که می توان از لابلای آن، درون اتاق مقدس را دید اتاقی که مقبره شریف حضرت عباس در وسط آن قرار دارد یعنی اینکه این شباک در سقف این اتاق قرار دارد. مساحت این فضا، حدود۳×۲متر ارزیابی می شود اما این اتاق حدود ۹×۲متر تخمین زده شده است.

در دیوارهای این اتاق، شکاف هایی وجود دارد که به نظر می رسد برای تهویه به کار رفته است. زیرا به راهروی حرم اسفل منتهی می شود و از طریق آنهاآب داخل حرم می شود و زمانی که سطح آب بالا می آید، سطح قبر شرف را لمس می کند.  این شکاف ها به شرح زیر تقسیم می شوند:

سه شکاف در جلوی پله سوم منتهی به فضای یاد شده وجود دارد که دو تا از آنها با ارتفاع تقریبا بیست سانتی متر در مجاور یکدیگر قرار دارند و عرض آنها تقریبا ۱۰ سانتی متر است.

سومین شکاف نیز زیر این دو و تقریبا در وسط آندو قرار دارند و ارتفاع آن تقریبا ۱۷ سانتی متر و عرض آن ۱۰  سانتی متر است.

شیارهایی مجاور هم که در سمت راست درون راهروی شرقی منتهی به راهروی حرم اَسفَل(زیزین) قرار دارند که کوچکتر از شیارهای قبلی بوده و تقریبا به شکل مربع و با ابعاد ۱۰×۱۰سانتیمتر می باشد.

سه شیار( ۲تا بالا و ۳ تا زیر آن دو و تقریبا وسط ) در سمت چپ داخل راهروی شرقی منتهی به راهروی حرم اسفل واقع است که همان مشخصات دو شیار قبلی را دارا است.

سقف این اتاق مقدس گنبدی شکل و به اصطلاح معماران «پخ »شده است و مرکز آن حدود ۱.۴ متر از قبر شریف بلندتر است و در مرکز کف اتاق قبر شریف واقع است که به نظر می رسد اندکی از اطرافش بلندتر است و تاکنون نتوانسته ایم دلیل این بلندی و مقدار آن را به خاطر مشکل دید تشخیص دهیم و کف پیرامون قبر با کاشی کربلایی سنگفرش شده است.

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:اصلاحات-ویرایش مناسب جهت مفهومی بودن انجام گرفته است

«سرداب کربلا» پُرشد

سید علاء گفت: قبلاً سردابی در زیر ضریح مطهر با فاصله ۷ متر از سطح زمین وجود داشت و قبر مطهر امام آنجا قرار داشت، امابعلت اینکه  درآن سرداب آب جمع می شد، وبه قبرآسیب می رساند درسال ۱۹۵۲میلادی(۱۳۳۰شمسی)  برای عدم نفوذ آب به قبر مطهر، سرداب را با خاک پر کردند.

قبر پدرِ پدر بزرگ علا ،بین شهدا و قبر امام حسین علیه‌السلام مدفون است، به نصب دری بسیار کوچک در میان قبور مطهر اشاره ومی گوید: نزدیک قبر پدربزرگم دریچه‌ کوچکی بود که تنها به اندازه یک نفر می‌توانست از آن به داخل سرداب برود. فاصله سرداب با سطح خیابان نیز ۳ متر است که در مجموع ۱۰ متر فاصله می‌شد.

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:درسالهای اخیر،ستادبازسازی عتبات،این سرداب رابازسازی کرده وتوسعه هم داده است،به شکل خیلی زیبایی درآورده است،که دراسفند۱۳۹۷توفیقی شد که نمازجماعت سرداب«سرداب رأس الشریف» شرکت کنم،که درمراحل پایانی تزئینات بود،این سرداب مجهزبه پله برقی است.

آقای پلارک (رئیس ستادبازسازی عتبات ):سه سرداب در حرم حسینی ساخته شده که «سرداب رأس الشریف» قبل از اربعین حسینی۱۳۹۷ بر روز زائران گشوده شد. این سرداب طرفیتی بالغ بر یک هزار و ۵۰۰ نفر دارد.تصویرمربوط به قبل ازتاریخ مذکوراست.

علاوه براین ۳سرداب 

این سرداب در بخش جنوبی صحن شریف از باب الزینبیه تا باب الرجا پیش‌بینی شده است به طوری که قرار است فضای میان دو سرداب الرأس و الحائر نیز به سرداب جدید اضافه شود

حسن پلارک(رئیس ستادبازسازی عتبات ایران)با شیخ عبدالمهدی کربلایی(نماینده آیت الله سیستانی وامام جمعه کربلا)۲۵ خرداد ۱۳۹۸قراردادتوسعه صحن حضرت زینب و سرداب بزرگ حرم امام حسین راامضاء کردند

سرداب «القبله» با توجه به مهندسی پیش‌بینی شده می‌تواند به عنوان بزرگ‌ترین سرداب حرم مطهر امام حسین (ع) هزاران زائر را در خود جای دهد

ساخت «سرداب الحجه »با مساحت چهار هزار مترمکعب بین باب الکرامه و باب السدره در صحن مطهر حرم امام حسین (ع) در مراحل آخر قرار گرفت.

درب ورودی سرداب الحجه (ع) از دو سمت راست و چپ صحن شریف خواهد بود و یک ضریح داخل سرداب قرار خواهد گرفت که به قبر مطهر حضرت امام حسین  بسیار نزدیک است.

سرداب حضرت ابوالفضل

مسئول موزه عتبه حسینی گفت: سردابی که در زیر ضریح مطهر حضرت ابوالفضل علیه‌السلام وجود دارد و هم‌اکنون در آن آب جمع شده است، اشاره می‌کند و می‌افزاید: در گذشته عمق آب یک متر بود اما با سنگ مرمر ترمیم و اصلاح شده است. یکی از معجزات آقا ابوالفضل العباس (ع) هم آب است اما به قبر مطهر آن حضرت اصلا نفوذ نمی‌کند.

سرداب حضرت ابوالفضل ۴مترپایین ترازسطح زمین قراردارد

سید علاء گفت: در جلوی آب‌ها یک دیوار با سوراخ‌های متعدد وجود دارد که اگر شما دستتان را آن طرف به قبر مطهر برسانید به هیچ عنوان دارای نم نیست و کاملا خشک است در حالی که این طرف دیوار آب جریان دارد./۱۸فروردین۱۳۹۸(۸می ۲۰۱۰)خبرگزاری حج

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:این قسمت ازسخنان  سیداعلا دردیدار  نماینده بعثه مقام معظم رهبری درعراق بوده که پایگاه اطلاع‌رسانی بعثه ،این گزارش رادرتاریخ ۱۸فروردین۱۳۹۸منتشرکرده است.

– آیا در مدت مدیریت خود در ستاد بازسازی عتبات عالیات کرامت خاصی دیده‌اید ؟

ما بیشتر از ۸ متر مجاز نبودیم زمین را حفر کنیم

حسن پلارک: در زمان لاغرسازی ستون‌های بقعه شریف سیدالشهداء(ع)، چند واقعه را با چشم خود دیدم که شاید بازگو کردن آنها در ذهن مردم رویکرد کاسبکارانه‌ای پدید بیاورد و برای همین موضوع ما بیشتر از گفتن آن مسائل پرهیز می‌کنیم.

«آب »زمان عملیات گودبرداری «خشکید»

یکی از مشکلاتی که مشاوران پروژه لاغرسازی ستون‌ها داشتند، سطح بالای آب در کربلا بود. از طرفی برای اینکه به ابدان شهدا بی‌احترامی نشود ما بیشتر از ۸ متر مجاز نبودیم زمین را حفر کنیم.

مشاوران پروژه بسیار پیگیر این موضوع بودند که با توجه به سطح بالای آب این عملیات چگونه صورت بگیرد و چه نوع آلیاژی باید به کار گرفته شود تا نشست نکند.

مدارای«آب»بامهندسین حفُار

در همین گیر و دار یکی از بچه‌ها خبر آورد که زمین را حفر کرده‌اند ولی هیچ آبی را مشاهده نکردند. ما در ابتدا باور نکردیم زیرا تا یک ماه پیش که محل نزدیک به ستون را می‌خواستیم سنگ کنیم با پمپ آب را می‌کشیدیم و بعد سنگ می‌کردیم.

تا ۶ ماه که که پروژه لاغرسازی ستون بالای سر در حال انجام بود، ما یک قطره آب ندیدیم تا یک ماه پیش که این پروژه به اتمام رسید، آب دوباره به جای خودش برگشت.

در حین انجام پروژه لاغرسازی ستون ما تربتی را از عمق ۸ متری برداشتیم که در عاشورای امسال به رنگ خون در آمد و ما عیناً مشاهده کردیم. الان نیز اثر آن باقی است ولی بسیار کمرنگ شده است.

کشف بقایای نیزه شکسته‌ها و ادوات جنگی عاشورا

همچنین در حفاری‌های همان پروژه، ما قطعات فلزی اکسید شده دست نخورده را در آوردیم. بعد از آن با تولیت حرم مطهر، مورخین و علما جلسه گذاشتیم و متوجه شدیم دقیقاً صحنه نبرد عاشورا در همان نقطه بود.

حمیدنیکدل -معاون اجرایی ستاد بازسازی عتبات عالیات کربلا : وقتی به عمق یک متر و ۶۰ سانتی متری زمین در زیر سنگ‌های کف حرم مطهر سید الشهدا می‌رسیم به آب برخورد می‌کنیم که البته نشان دهنده بالا بودن سطح آب در کف حرم مطهر بارگاه مطهر است که دیدن این صحنه بسیار جالب و نشانه ای از عظمت خداوند است.

 برای اینکه آب بالا آمده کف حرم مطهر به سنگ‌های جدید النصب آسیبی نرساند حدود ۶۰ سانتی متر قلوه سنگ را در کف زمین خاک‌برداری شده ریخته و سپس کانال تهویه آب به ابعاد ۴۰ در ۴۰ سانتی متر دور تا دور حرم در کنار دیوارهای داخلی و خارجی با آجر معمولی همراه با نصب درپوش بر روی این کانال‌ها اجرایی شد ضمن اینکه ابتدا و انتهای این کانال هم به پشت بام برده شده و دستگاه‌های دمنده و مکنده هوا به آن متصل شد تا هوا را به جریان انداخته و کف حرم مطهر رطوبت نداشته باشد که بر روی سنگ دیوار و کاشی تاثیری باقی بگذارد.

 اسامی ۱۴۱ شهید کربلا  درحرم امام حسین

نیکدل گفت: سنگ‌های کتیبه‌ای که حدفاصل ارتفاع ۲ متری تا ۳ متری دیوار قرار است نصب شود دارای اسامی ۱۴۱ شهید کربلا است که این اسامی بر روی آن حکاکی شده است./۲۸مرداد۱۳۹۵فارس

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:آنچه که درکتیبه(روی سرضریح ۷۲ تن) مشاهده می شود۴۰نام قسمت مردانه است که احتمالاً به همین تعدادآن طرف-زنانه-بایدباشد که می شود۸۰نام .واماماجرای اسامی «۱۴۱»چیست؟ بگذاریم وبگذریم.

حمیدنیکدل

آب همچنان جاریست از حرم عباس به حرم حسین(ع)

وقتی کنار ضریح آقا را کنده بودیم (در قسمت شهدای ۷۲ تن) مسیر حرکت آب‌های زیرزمینی را دیدم و مشخص شد که آب‌های زیر زمینی از سمت حرم حضرت عباس(ع) به سمت حرم امام حسین(ع) در حرکت است. وقتی می‌خواستیم لوله‌هایی را در این بخش کار بگذاریم یکی از مهندسان ما برای نصب لوله به گودال پر از آب دور ضریح (بخش شهدای ۷۲ تن) رفت و ما می‌دیدیم که هر وقت می‌خواهد کلنگ را برای کندن بزند زیر آب می‌رود و بالا می‌آید، بعد از مدتی کار کردن به او گفتیم که بیا بیرون خسته شدی تا کس دیگری وارد گودال شود اما او قبول نکرد و وقتی کار تمام شد و از گودال بیرون آمد گفت

هر بار که زیر آب می‌رفتم به نیت غسل و طهارت زیر آب می‌رفتم و حیفم می‌آمد که از گودال بیرون بیایم.

حمید نیکدل، مدیر اجرایی ستاد کربلای معلی که از سال ۸۸ تاکنون در ستاد بازسازی عتبات عالیات مشغول خادمی اهل بیت(ع) بوده و در پروژه‌های بزرگی مانند تعویض ضریح مطهر امام حسین(ع) به طور مستقیم حضور داشته است، در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)به بیان خاطرات و تجربه‌های حضور خود در جوار قبر مطهر امام حسین(ع) پرداخت و به سؤال‌های مطرح شده پاسخ داد./۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۵

***

اولین بارچه کسی برای امام حسین مرقدساخت+چه کسی خراب کرد؟

تاریخچه جرم امام حسین علیه السلام

اولین  بارگاه برقبر امام حسین رامختار بن ابوعبید ثقفی در سال ۶۵ قمری  ساخت 

*در روز ۱۳ محرم الحرام سال ۶۱ هجری و سه روز پس از واقعه عاشورا قبیله بنی اسد که در نزدیکی کربلا زندگی می کردند تحت نظارت حضرت سجاد پیکر امام حسین(ع) و اصحابش را به خاک سپردند .

*در سال ۶۵ هجری به دستور حاکم آن زمان عراق مختار ثقفی اولین بنا به صورت یک مسجد آجری برروی مرقد مطهر حضرت امام حسین ساخته شد و همچنین روستایی در آن منطقه بنا گردید که این هسته شکل گیری شهر کربلا شد.

 ​

سامرا

​

سرداب درسامرا

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:ازسال ۱۳۸۹ ساختارسرداب -سامرا-دستخوش تغیراتی شد،یک شرکت  ایرانی(ازخیرین)کاربازسازی توسعه حرم که شامل مصلی وشبستان سرداب در۲طبقه (زیرین “شبستان”+طبقه همکف)​

سرداب سامرا

 ​

هرکدام ابعاد۵۰در۵۰یعنی هرطیقه۲۵۰۰مترمربع ومجموعاً۵۰۰۰(پنج هزار)مترمربع می باشد.

 ​

فاصله “ارتفاع”قبورتاسطح زمین۶/۵(شش ونیم )مترمی باشد-یعنی ازضریح تااجسادوابدان مطهرشش ونیم مترفاصله است.

قرامام حسین علیه السلام