نقش میکروب هادرسلامت انسان"فرق ویروس بامیکروب وباکتری

نقش میکروب هادرزندگی ما

هر یک از ما از ۱۰ تریلیون سلول انسانی تشکیل شدیم، اما میزبان ۱۰۰ تریلیون میکروب سلول هستیم.
«ژن»های انسان ۲۰٫۰۰۰ است، اما بین دو تا ۲۰ میلیون ژن میکروبی دربدنمان جاخوش کرده اند.
درروده‌های ماحدود ۱/۵ کیلوگرم میکروب وجوددارند دارند... هر یک از ما از ۱۰ تریلیون سلول انسانی تشکیل شدیم، اما میزبان ۱۰۰ تریلیون میکروب سلول هستیم.

ویروس یک میکروب است ولی هرمیکروبی «ویروس»نیست.
حداقل ۵۰۰ گونه از باکتری ها که حدودیک ونیم کیلوگرم وزن دارند، درون لوله گوارش انسان زندگی می کنند
اگر شما مرتباً دندان های تان را مسواک نکنید، نواری از ۳۰۰ تا ۵۰۰ سلول باکتریایی به سطح دندان های شما خواهد چسبید.  حتی اگر شما به طور مرتب دندان های تان را مسواک کنیداین باکتری ها از بین نمی روند.
یک تریلیون باکتری درپوست بدن
پوست ما به طور میانگین نزدیک به یک تریلیون باکتری را محافظت می کند که عمده آنها استافیلوکوک ها، استرپتوکوک ها و Corynebacterium هستند. این باکتری ها عرق بدن را تجزیه می کنند و بدین ترتیب موجب بوی بدن می شوند.
«مارتین بلیزر»(میکروبیولوژیست واستاد دانشکده پزشکی دانشگاه نیویورک ،رئیس پیشین جامعه بیماری‌های عفونی آمریکا ) :در بازوی  انسان ۱۸۲ گونه مختلف از باکتری ها وجوددارد.

سارکیس مازمانیان(Sarkis Mazmanian)، میکروب‌شناس (مؤسسه فناوری کالیفرنیا) می‌گوید: ما فقط یک نقشه ژنتیکی نداریم بلکه یک نقشه ژنتیکی دوم هم داریم که ژنوم میکروبیوم‌هاست و فعالیت بدن ‌ما را بهتر می‌کند. «آنچه بدن ما انسان‌ها را تشکیل می‌دهد، ترکیبی است از دی‌ان‌ای(DNA) ما و دی‌ان‌ای میکروب‌هاست.»

ساده انگاری است اگر فکر کنیم که این همه موجودات میکروسکوپی بدون وظیفه و فایده خاصی در بدن ما وجود دارند.

علم دائم در حال کشف نقش میکروبیوم‌ها در کار دستگاه گوارش،(وظیفه میکروبها) تنظیم سیستم ایمنی و مبارزه با بیماری‌ها است و نقش آنها در تولید ویتامین‌های لازم است.

سخنرانی پروفسور راب نایت(Rob Knight)، درهمایش نقش میکروبها درزندگی ما-جمع نخبگان امریکا

(Rob Knight) ازاستاد دانشگاه کالیفرنیا در سن دیه گو ومحقق مؤسسه میکروب شناسی امریکا(NIH)-این مؤسسه زیرمجموعه یکی ازمعاونتهای وزارت بهداشت امریکااست.

گزیده ای ازاهم مسائل مطروحه دکتر نایت:

ما انسانها همواره نگران سلامت‌ بدن‌مان بوده ایم، اما هرگز به این اندازه برایمان قابل تشخیص نبود چه چیزی مهم هست. برای مثال، مصر باستان را درنظر بگیرید که در مورد اجزایی از بدن که پس از مرگ نیاز داشتند بسیار نگران بودند، اما بخش دیگر را دور می‌ریختند.

​

 برای مثال، این بخش گرچه با دقت شکم و ریه ها، کبد و سایر بخش ها را حفاظت می کردند، آما آنها مغز را تا بینی پاک می کردند، و بیرون می ریختند، که منطقی به نظر می رسد، واقعا، زیرا مغز برای ما چکار می کند؟

​

اما تصور کنید اگر اندامی نادیده گرفته شده ای در بدن که وزنی به اندازه وزن مغز دارد و به عنوان اینکه شما چه کسی هستید، به شکلی مهم بود، اما ما درباره آن خیلی کم می‌دانستیم وبا آن بی توجهی می کردیم. و تصور کنید اگر، از طریق پیشرفت‌های علمی جدید ما تازه در ابتدای شناخت اهمیت این اندام برای آنچه که ما درباره خودمان فکر می کنیم. آیا نمی‌خواهید درباره این بیشتر بدانید؟ 

​

خُب، ما چیزی شبیه این داریم: روده‌های ما، یا بهتر بگویم، میکروب‌های آن. اما میکروب‌ها در دستگاه گوارش ما نیستند که مهم اند. بلکه معلوم شده که میکروب‌ها طیف وسیعی از تفاوت‌های واقعا مهمی را در بدن ما ایجاد می‌کنند که ما را آنچه که هستیم می‌سازد. برای مثال، آیا هرگز متوجه شدید که چرا برخی از افراد را پشه‌ها بیشتر از بقیه نیش می‌زنند؟

​

تفاوت میکروبها وتمایل پشه ها  

هرکس میتواندازتجارب زندگی میکروبی خوددلیلی بیاورد. برای مثال، به ندرت مرا پشه نیش می‌زند، اما همسرم «آماندا»  راپشه ها «گله‌ای» نیش می زنن، و دلیل آن بخاطر میکروب‌های متفاوتی است که بر روی پوستمان داریم و مواد شیمیایی متفاوتی را تولید می‌کنند که پشه ها تشخیص میدهند. 

خُب، میکروب‌ها در حوزه درمانی بسیار اهمیت دارند. خُب، برای مثال، میکروبی که شما در روده‌ه تان دارید تعیین می‌کند که چه مُسکن‌هایی برای کبد شما سمی است. همچنین تعیین می‌کند که آیا داروها برای قلب شما موثر است یا خیر.

رابطه تمایلات جنسی با میکروبها

  اگر شما مگس میوه باشید، میکروب‌ها تعیین می‌کنند که شما می‌خواهید با چه کسی رابطه جنسی داشته باشید. ما هنوز این را روی انسان نشان ندادیم اما شاید یک وقتی این را بفهمیم.( خنده تماشاگران) 

«میکروبها »درهضم غدابماکمک می کنند

خُب میکروب‌ها طیف گسترده ای در کارکرد بدن دارند آنها به ما کمک می‌کند تا غذایمان را هضم کنیم. کمک به آموزش سیستم ایمنی بدنی ما می‌کنند کمک می‌کنند تا در مقابل بیماری مقاوم باشیم.

رفتارهایمان متأثرازمیکروبهایمان هستند

 و شاید تاثیر در رفتار ما نیز داشته باشند. خُب نقشه ارتباط این میکروب‌ها چگونه است؟

 پروفسور راب نایت بانشان دادن نقشه جهان  به رابطه میکروبهامی پردازد:خب دقیقا شبیه این نیست، اما راهنمای خوبی برای درک تنوع بیولوژیکی است. مناطق مختلف جهان دورنمای ترکیب موجودات زنده متفاوتی دارند که بلافاصله یک مکان را از مکان دیگر و جدا می کنند. با میکروب شناسی، تقریبا مشابه این است.

 تمامی میکروب‌ها زیر یک میکروسکوپ مثل هم هستند. 

به جای اینکه بخواهیم آنها را بشکل بصری شناسایی کنیم، آنچه که ما انجام می‌دهیم به ترتیب دی ای ان(DNA) آنها را نگاه می‌کنیم، و در پروژه ای به نام میکروبیوم انسانی.   

مؤسسه میکروب شناسی امریکا(NIH)

​

 موسسه ملی بهداشت (NIH) مبلغ ۱۷۳ میلیون دلار سرمایه گذاری کرد تا صدها محقق کنار هم جمع شده تا از الفبای مولکولی دی ان ای(DNA) بصورت A،T،G،C و همه این میکروب‌ها درون بدن انسان‌ نقشه برداری کند. 

​

هنگامی که ما اینها را کنار هم می‌گذاریم، آنها این شکلی می‌شوند. این کمی مشکل‌تراست که به شما بگوید که چه کسی در کجا اکنون زندگی می‌کند، اینطور نیست؟ 

کاری که ازمایشگاه من می‌کند ایجاد تکنیک‌های محاسباتی است که به ما اجازه می‌دهد تا همه این ترابایت( واحد اندازه گیری) داده‌های پیاپی را تبدیل به چیزی کنیم که کمی قابل استفاده تر از یک نقشه شود. سپس هنگامی ما اینکار را با داده‌های مربوط به میکروب های۲۵۰ نفر انسان سالم داوطلب انجام دادیم، به این شکل درآمد.

 هر نقطه در اینجا نماینده تمامی میکروب‌های پیچیده در تمامی این جامعه میکروبی می‌باشد. می بینید، به شما گفتم اساس آنها مشابه همدیگربه نظر میرسند. پس آنچه که ما به آن نگاه می کنیم در هرنقطه نمایندگی یک جامعه میکروبی از یک بدن یک داوطلب سالم هست. و می‌ توانید ببینید که بخش های مختلف این نقشه رنگ‌های مختلفی دارند، تقریبا شبیه به قاره‌های جداگانه.

​

 آنچه مشخص شد این بود که در هر منطقه از بدن، میکروب‌های مختلفی را وجوددارد. پس آنچه که ما داریم این است که جامعه میکروب‌های دهانی به رنگ سبز در این بالاست. 

​

در سمت دیگر ما جامعه میکروبی پوستی را به رنگ آبی داریم، و جامعه درون مجرای رحم- واژن را بنفش، و سپس در سمت چپ پائین میکروب‌های درون شکم را به رنگ قهوه‌ای داریم.

ازبین بردن میکروبها می تواند«اکوسیستم »بدن را مختل کند!. 

ما تنها در چند سال گذشته فهمیدیم که میکروب‌های بخش‌های مختلف بدن بطور شگفت‌اوری با یکدیگر متفاوت هستند. پس اگر من تنها به میکروب‌های بدن یک نفر در دهانش و یا روده هایش نگاه کنم، معلوم می‌شود که تفاوت‌های بین این دو «جامعه میکروبی» بسیار بزرگ است. 

​

این بزرگتر از تفاوت بین میکروب‌ها دراین «صخره‌« واین «دشت‌» است. خُب هنگامی که به این فکر می‌کنید باورنکردنی‌ست. این بدان معناست که چند سانتیمتر تفاوت در بدن انسان تفاوت میکروبی بیشتری در« اکولوژی میکروبی» دارد تا صدها کیلومتر آنطرف‌تر بر روی زمین. 

حتی این نمی‌گوید که دو نفر اساساً زیستگاه میکروبی یکسانی در بدن دارند.

 ما از لحاظ دی ان ای(DNA) با هم بسیار مشابه هستیم. 

شما ۹۹/۹۹ درصد دی ان ای مشابه با فردی که کنار شما نشسته دارید.

 اما در مورد میکروب‌های درون روده شما این درست نیست: شاید تنها ۱۰ درصد مشابهت با فردی که کنار شما نشسته میکروب مشترک در روده‌هایتان داشته باشید. بنابراین تفاوت زیاد باکتری‌ها در مناطق چمن‌زار با مناطق جنگلی وجود دارد. 

این تفاوت میکروبی همه این نوع تفاوت در عملکردی که درموردشان به شما گفتم را دارا هستند، برای هضم هر نوع غذا تا بیماری‌های مختلف، سوخت و ساز دارویی بدن، و غیره.

​

میکروبها در«روده‌«های ما ۱/۵ کیلوگرم وزن دارند، اماوجودآنهابرای سلامتی بدن آنها لازم است. چقدر فائده دارند ؟ خُب، این بسته به این است که چگونه بدن را تعریف کنیید. آیا بدن ما سلول‌های ما هستند؟

بدن هر یک از ما از ۱۰ تریلیون سلول انسانی تشکیل شده است،اما مامیزبان ۱۰۰ تریلیون میکروب سلول هستیم.

 آنها به نسبت ۱ به ده بر ما توفیق دارند. حالا، شاید فکر کنید، خُب، ما به خاطر دی ان ای مان انسان هستیم،

 هریک از ما حدود ۲۰٫۰۰۰ ژن داریم، اما خیلی بیشتر از دو تا ۲۰ میلیون ژن میکروبی داریم.

 پس، از هر راهی که به آن نگاه کنیم، بطور گسترده ای تعداد ما کمتر از آنهاست و آنها بر ما توسط  (symbiosis) همزیستهای میکروبی فائده می رسانند.

تفاوت (DNA)انسانی با(DNA)میکروبی 

معلوم شد که علاوه برآثار دی ان ای(DNA) انسانی ما آثار دی ان ای میکروب‌ها بر هر چیزی که ما لمس می کنیم دیده می‌شود. چند سال پیش در یک مطالعه نشان دادیم که در واقع شما می‌توانید کف دست افراد را بر روی ماوسی لپتاپ که بطور مرتب از آن استفاده می کنید با دقت ۹۵ درصد مطابقت دهید. خُب این در یک گزارش علمی چند سال پیش منتشر شد، اما مهمتر آنکه، این در سریال تلویزیونی CSI: Miami آمد خُب حالا شما می‌دانید که این واقعا درسته.

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:درمورداین سریال درادامه مطالبی خواهیدخواند.

 اولین میکروب‌های ما از کجا می‌ایند؟

 خُب، اگر شما هم مثل من سگ یا بچه داشته باشید، احتمالا کمی در مورد اینها سوء ظن تاریکی دارید، اتفاقا، همه اینها درست هستند. خُب درست مثل اینکه ما می‌توانیم تجهیزات کامپیوتر شما را با میکروب‌هایی که شما به اشتراک می‌گذارید مطابقت دهیم.

همچنین می‌توانیم شما را با سگ‌تان مطابقت دهیم. اما معلوم شده که در بزرگسالان، جامعه میکروبی تقریبا پایدار هستند، بنابراین حتی اگر شما با یک نفر با هم زندگی کنید، شما در هویت میکروبی خودتان طی هفته ها، ماه ها و حتی سال‌ها باقی می‌مانید. 

تفاوت تولد»سزارینی»باطبیعی درتنوع میکروبی

​

مشخص شد اولین جامعه میکروبی شما بستگی به اینکه ما چگونه بدنیا آمدیم دارد.

 پس نوزادانی که به روش طبیعی به دنیا می‌ایند، تمامی میکروب‌هایشان اساسا شبیه جامعه میکروب های واژن (مادر) هستند، بر خلاف کودکانی که به روش سزارین به دنیا می ایند، تمامی میکروب‌های دورنی آنها مانند میکروب‌های پوستی هستند.

​

 و شاید این ارتباطی با برخی تفاوت‌ها با سلامت نوزادانی که با سزارین به دنیا آمدند داشته باشد، مانند «آسم »بیشتر، آلرژی بیشتر، حتی چاقی مفرط بیشتر که همه اینها مرتبط با میکروب‌ها هستند، و هنگامی درباره این فکر می‌کنید، تا همین اواخر هر پستاندار زنده ای از طریق مجرای طبیعی به دنیا می آمدند، و عدم وجود میکروب‌های محافظت کننده که با ما تکامل یافته اند ممکن است که واقعا برای بسیاری از شرایط مختلف که ما میدانیم درگیر با میکروبیوم هستند مهم باشند. 

هنگامی دختر خودم چند سال پیش در شرایط اضطراری با سزارین به دنیا آمد، ما با دست خودمان پوششی از میکروب‌های  واژن ( مادرش) روی پوست او دادیم که او بطور طبیعی می بایستی می‌گرفت.

 این بسیار مشکل است که بگویم ایا این بطور خاص تاثیر بر سلامت او دارد یا نه، درسته؟ با یک اندازه کوچک برای یک کودک، مهم نیست که چقدر او را دوست داشته باشید، شما واقعا اطلاعات کافی در اختیار نداری که بفهمی که در بزرگ سالی اوچه اتفاقی می افتد، اما برای یک کودک دوساله، او هرگزعفونت گوش نداشته، ما امیدواریم که این ادامه یابد. بیشتر آنکه، ما شروع به آزمایشات بالینی بر روی کودکان بیشتری انجام دادن تا بفهمیم که آیا این در کل تاثیر حفاظتی دارد یا نه. 

میکروب هایمان بستگی به چگونگی تولد ما  دارد ،چون نوع تولدآثار فوق العاده ای دارنداز اینکه میکروب‌های اولیه ما چه هستند دارد، اما بعد از چگونه ادامه خواهیم داد؟

اگرتولدبصورت طبیعی باشد،میکروبهای بدن ماازمیکروب واژن(رحم)مادرشکل می گیرند واگرتولدباسزارین باشدمیکروبهای پوستی نصیب مامی شوند.

 آنچه می‌خواهم به شما نشان دهم یک نقشه دیگر است از داده‌های پروژه میکروب‌های انسانی‌ است، هر نقطه مُعرف یک نمونه از درون بدن ۲۵۰ نفر بزرگسال سالم هست. و شما رشد و نمو کودکان را بطور فیزیکی دیده‌اید. شما رشد فکر آنها را نیز دیده‌اید. برای اولین بار، ما قصد داریم رشد میکروبی فرزند یکی از همکارانم ببینیم. 

​

بمدت۲سال ونیم روی مدفوع نوزاد(هرهفته)تحقیق وآزمایش کردیم

خُب آنچه که می‌خواهیم نشان تان دهم که «جامعه میکروبی مدفوعی یک نوزاد»  که معرف میکروب‌های روده می‌باشند، برای مدت دو سال و نیم هر هفته نمونه برداری کنیم. ما از روز اول تولد شروع می کنیم. آنچه که اتفاق خواهد افتاد این است که این نوزاد از نقطه زرد رنگ شروع خواهد کرد، و شما می‌توانید ببینید که او از «جامعه میکروبی داخل واژن» شروع می‌کند، ما انتظار داریم در شرایط تولد او آنها را از ( واژن مادر) دریافت کند.

​

 آنچه که در این دو سال و نیم صورت خواهد گرفت این است که او در تمامی این مسیر حرکت می‌کند و به جامعه میکروبی مدفوع بزرگسالان داوطلب سالم را دراین پایین برسد. خُب من میخواهم این را شروع کنم بگذارید ببینیم چه اتفاقی می‌افتد. 

چیزی را که می‌بینید، به خاطر داشته باشید که هر نقطه فقط یک هفته هست، چیزی را که می بینید هفته به هفته هست، و تغییر در جامعه میکروبی از مدفوع یک کودک است، تفاوت هفته به هفته در کودک خیلی بزرگتر است تا یک فرد بزرگسال سالم در پروژه گروهی میکروب‌های انسانی، که نقطه های قهوه‌ای رنگ در پائین هستند. می‌توانید ببینید او شروع به رسیدن به جامعه بزرگسالان کرده است. این تا دوسالگی انجام خواهد شد.

​

 اما چیز شگفت‌آوری اینجا اتفاق می‌افتد. او برای عفونت گوشی در اینجا انتی‌بیوتیک می خورد. چیزی که می بینید تغییر بسیار بزرگی در جامعه میکروبی است، که با به دلیل بهبود سریع بوجود آمده. من این را به عقب بر می‌گردانم. چیزی که می‌توانیم این است که تنها در این چند هفته،

​

 ما تغییرات اساسی زیادی داشتیم و رکورد رشد طبیعی را شکسته است، که به دنبال بهبود نسبتا سریع بدست آمده، و در زمانی که او ۸۳۸ روز را تمام می‌کند(۲سال ویک ماهگی)، که آخر ویدیو هست. می‌توانید ببینید که او اساسا به جامعه میکروبی مدفوع بزرگسالان می رسد، علی رغم مداخله آنتی بیوتیک. 

​

خُب این خیلی شگفت‌اور هست چونکه پرسش‌های اساسی را درباره اینکه چه اتفاقی می افتد هنگامی که ما در سنین مختلف کودک مداخله( آنتی‌بیوتیکی) می کنیم.  خُب آیا آنچه که ما در ابتدا انجام دادیم، که میکروبیوم به سرعت در حال تغییر هستند، موضوع مهمی هستند، یا اینکه مثل پرتاب یک سنگ به دریای طوفانی می‌ماند، که در میان امواج گم می شود؟

نقش« آنتی بیوتیک» هادرافزایش وزن

 بسیار خوب، بطور شگفت‌اوری، معلوم شد که اگر به کودکان‌تان آنتی بیوتیک در شش ماه اول زندگی بدهید، آنها احتمال بیشتری دارد که بعدا دچار چاقی بیش از حد شوند تا اگر به آنها آنتی بیوتیک داده نشود یا پس از آن داده شود.

تأثیرآنتی بیوتیک‌ها اکوسیستم میکروبی روده

 پس آنچه ما در ابتدا انجام می‌دهیم ممکن است اثرات بسیار عمیقی روی جامعه میکروب‌های روده‌ای و سپس روی سلامتی فرد داشته باشد که ما در ابتدای فهم آن هستیم. این جالبه که علاوه بر اثراتی که آنتی بیوتیک‌ها بر باکتریهای مقاوم به آنتی بیوتیک دارند، که بسیار مهم هم هستند، همچنین ممکن است که آنتی بیوتیک‌ها «اکوسیستم» میکروبی روده ما تیز تجریه کنند، و پس شاید یک روز به آنتی بیوتیک‌ها‌ را با همان وحشت نگاه کنیم که در حال حاضر به ابزار های فلزی که مصریان برای بیرون آوردن مغز قبل از دور ریختن آن استفاده می کردند برای مومیایی نگاه کنیم. 

​

گفتم که میکروب ها تمامی این عملکردهای مهم را دارا هستند، تنها در چند سال گذشته، آنها همچنین با طیف گسترده‌ای از بیماریها مرتبط شده اند، از جمله بیماری التهابی روده، بیماری‌های قلبی، سرطان روده، و حتی بیماری چاقی. 

تشخیص چاق ولاغری بامشاهده میکروبها(آزمایشگاه)

همانطور که مشخص هست بیماری چاقی مفرط اثر بزرگی بر زندگی ما دارد، و امروز، ما می‌توانیم با دفت ۹۰ درصد با دیدن میکروب‌های روده تان به شما بگویم که شما چاق هستید یا لاغر.

 گرچه ممکن است این خبر خیره کننده باشد، یکجورهایی به عنوان یک آزمون پزشکی کمی مشکل ساز هستند، زیرا شما می‌توانید بگوید که کدام یک از این افراد چاق هستند بدون اینکه میکروب‌های روده‌های آنها را ببینید، اما معلوم شده که اگر ما حتی تمامی ترتیب ژنومی و تمامی در ای ان انسانی او را داشته باشیم، تنها با دقت ۶۰ درصد می‌توانیم پیش بینی کنیم کدامیک چاق است. شگفت‌اور نیست؟ 

نگارنده(پیراسته فر)درموردژنوم و(DNA)درادامه مطالبی آورده ام.

هرکدام ازماحدود ۱/۵ کیلوگرم میکروب که با خودتان حمل می کنید(دربدنتان زندگی می کنند) شاید برای سلامتی شما خیلی مهمتر از هر یک از ژنهای ژنوم شما باشد. 

​

و ما با موش می‌توانیم کارهای بیشتری را انجام دهیم. خُب در موش ارتباطی بین میکروب‌ها و تمامی شرایط( فیزیکی و روانی) وجود دارد، از جمله چیزهایی مانند اسکلروز چندگانه، افسردگی، اوتیسم، و دوباره، چاقی مفرط. اما چگونه می‌توانیم بگویم که این میکروب‌ها با عامل بیماری در ارتباط و یا اثر دارند؟ خُب، یک چیزی که ما می‌توانیم بکنیم این است که برخی از موش ها را بدون هیچ میکروبی از خودشان در حباب بدون جرم بزرگ می‌کنیم. سپس می‌توانیم یک میکروب که فکر می‌کنیم که مهم هست را اضافه کنیم، می‌بینیم که چه اتفاقی می افتد. 

هنگامی که ما میکروب از موش های چاق می‌گیریم و به موش‌هایی که ز لحاظ ژنی نرمال هستند منتقل می‌کنیم که در جباب های بدون میکروب رشد کرده اند، موش چاق تر از موشی که از موش معمولی میکروب گرفته می‌شود. چرا این اتفاق می افتد، واقعا عجیب و شگفت اور است. گاهی اتفاقی که می‌افتد

این است که این میکروب به هضم غدای بیشتر از همان برنامه غذایی کمک می کند، 

بنابراین آنها انرژی بیشتری از غذای خودشان می‌گیرند. اما گاهی میکروب ها تاثیر در رفتار آنها می‌گذارند. کاری که آنها می‌کنند خوردن بیشتر از معمول است، پس آنها چاق می‌شوند اگر بگذاریم به اندازه ای که می‌خواهند بخورند. 

خب، این واقعا باورنکردنی است، درسته؟ 

مفهوم آن این است که میکروب‌ها می‌توانند بر رفتار پستانداران تاثیر بگذارند. 

خب شاید شما بخواهید بدانید که ایا می‌توانیم اینکار را برای همه گونه‌ها استفاده کنیم، و معلوم شد اگر میکروب‌ها را یک فرد چاق به موش که در فضای بدون جرم بزرگ شده انتقال دهیم، موش چاق‌تر می‌شود سپس اگر از یک موش لاغر دریافت کنند، اما می توانیم یک جامعه میکروبی طراحی کنیم تا به آنها منتقل می‌کنیم که مانع افزایش وزن‌شان شود.  

ما همچنین این کار را می‌توانیم برای سوء تغذیه نیز انجام دهیم. بر ای پروژه‌ای که« بنیاد گیتس» آن را تامین مالی آن را می‌کند،(بنیادخیریه -بیل گیتس- بنیانگذار شرکت مایکروسافت به همراه همسرش ملیندا )

آنچه که ما به دنبالش هستیم کودکانی در مالاوی هستند که دچار سوء تغذیه شدیدی هستند(کشور«مالاوی» با۱۹میلیون جمعیت در جنوب شرقی آفریقا -جنوب موزامبیک، این کشور به هیچ دریایی راه ندارد. پایتخت آن لیلونگوه است)

 و موش‌هایی که میکروب های کواشیورکور [کواشیورکور (Kwashiorkor) یک نوع سوء تغذیه حاد است-بعلت فقدان پروتئین- که اغلب در میان کودکان جامعه فقیر دیده می‌شود]به آنها منتقل شده اند و۳۰ درصد از وزن شان را تنها طی سه هفته از دست دادند، اما ما می‌توانیم سلامت شان را با استفاده از مقداری مواد غدایی کمکی «کَره بادام‌ زمینی »برگردانیم که برای کودکان در کلینیک‌ها استفاده می‌شود، و موش هایی خوب شدند که این جامعه میکروبی را از قُل سالمی دریافت کردند که در دوقلوهای همسان یکی از آنها مبتلا به «کواشیورکور» بود .

 این حقیقتا شگفت‌اور است زیرا نشان دهنده این است که می‌توانیم با قرار دادن این موش‌ها با موش‌های متفاوت دیگر دارای جوامع میکروبی افراد متفاوت، آنها را درمان آزمایشی کنیم و شاید درمان مناسبی برای همه سطوح از بالا تا پائین همه افراد باشد. 

خُب فکر می کنیم که خیلی مهم است که هر فردی شانس این را دارد که این کشف را امتحان کند. خب، چند سال پیش، ما این پروژه را به نام «روده آمریکایی »شروع کردیم، که به شما اجازه میداد که ادعا کنید که دارای جایگاهی در این نقشه میکروبی هستید.

 اکنون این بزرگترین بودجه جمعیتی پروژه های علمی که ما برمیداریم، بیش از ۸٫۰۰۰ نفر برای این موضوع ثبت نام کرده‌اند.

 بدین شکل که آنها نمونه خودشان را می فرستند، ما دی ان ای(DNA) میکروب های آنها را مرتب می‌کنیم و سپس نتیجه را به آنها بر می گردانیم.  همچنین به هویت میکروبی آنها برای دانشمندان و سیستم های آموزشی می فرستیم، برای افراد علاقمند و برای عموم و غیره، خب هر کسی می تواند دسترسی به این داده ها داشته باشد. از طرف دیگر، هنگامی که ما گشتی به مردم در آزمایشگاهمان در موسسه بیو فرانتیرز می‌دهیم، 

توصیح می‌دهیم که ما از رباط و لیزر برای دیدن مدفوع استفاده می‌کنیم، چونکه کسی نمی خواهد اینکار را بکند. ( خنده تماشاگران) اما حدس می‌زنم خیلی از شما بخواهید، و پس من چند کیت آزمایشگاهی اوردم اگر علاقمند هستید این را برای خودتان انجام دهید. 

دکتر«راب نایت»دراین لحظه باکمک دستیارنش «گیت»هارابسوی حاضرین پرتاب می کند.

پس چرا ما بخواهیم اینکار را بکنیم؟ خب، میکروب‌ها خیلی مهم نیستند که بفهمیم وضغیت سلامتی ما چیست، بلکه در واقع آنها می‌توانند بیماری ها را درمان کنند.

 این یکی از جدیدترین چیزهایی است که ما می‌توانیم تجسم کنیم با همکارنمان در دانشکاه «مینه سوتا»درایالت «مینه سوتا»امریکا- در اینجا دوباره نقشه میکروب انسانی را داریم. چیزی که الان به آن نگاه می‌کنیم می‌خواهم جامعه میکروبی فرادی که دچار بیماری «انتروکولیت»-آنتروکولیت نکروزان (NEC) التهاب دستگاه گوارش-به آن اضافه کنم. 

 این بیماری، یک شکل وحشتناک از اسهال است که فرد باید تا روی ۲۰ بار به دستشویی رود، و آنتی بیوتیک بر روی این افراد طی دوسال گذشته قبل از اینکه برای این آزمایش واجد شرایط شوند، عمل نکرده است. 

​

چه اتفاقی می‌افتد اگر ما مدفوع یک فرد سالم که در نقشه بصورت ستاره در پائین نشان داده شده‌اند، به مدفوع این بیماران پیوند بزنیم؟ آیا میکروب خوب علیه میکروب بد می‌جنگد و کمک به سلامت این افراد می‌کند؟ پس بگذارید دقیقا ببینیم که چه اتفاقی در اینجا می‌فتد. ۴ نفر از بیمارانی که پیوند مدفوع از یک فرد سالم در این پائین می‌گیرند، آنچه که می‌بینید بلافاصله این تغییر ناگهانی را در آنها می‌بینید. پس یک روز پس از این پیوند، تمامی علایم بیماری از بین رفته‌اند، اسهال از بین می‌رود، و آنها اساسا دوباره سالم هستند، و به جامعه میکروبی مدفوع دهنده می‌پیوندند، و در آن باقی می‌مانند. 

خُب ما در ابتدای این کشف هستیم. ما تازه فهمیدیم که میکروب‌ها برای تمامی این بیماریهای پیآمدهایی دارند، اعم از التهابی روده‌ای تا چاقی مفرط،  و شاید حتی اوتیسم و افسردگی. کاری که ما باید بکینم، این است که باید یک سیستم موقعیت یاب جهانی برای میکروب‌ها تهیه کنیم، چون ما الان نمی‌دانیم که در حال حاضر در کجا قرار داریم همچنین چه چیزی می‌خواهیم و چه چیزی را نیاز داریم بدانیم برای رسیدن به این، برای رسیدن به این ما باید بتوانیم این را به قدر کافی ساده کنیم که حتی یک کودک هم بتواند از آن استفاده کند./پایان سخنرانی پروفسورراب  نایت(درحدود۱۸دقیقه)درهمایش/

***

مارتین بلیزر: «من از زندگی بدون میکروب متنفرم.»

ویروس یک میکروب است ولی هرمیکروبی «ویروس»نیست.

حداقل ۵۰۰ گونه از باکتری ها که حدودیک ونیم کیلوگرم وزن دارند، درون لوله گوارش انسان زندگی می کنند

اگر شما مرتباً دندان های تان را مسواک نکنید، نواری از ۳۰۰ تا ۵۰۰ سلول باکتریایی به سطح دندان های شما خواهد چسبید. گونه های غالب تشکیل دهنده این پلاک Stereptococus sanguis و Stereptococus mutans هستند. بعد از تشکیل این پلاک، حتی اگر شما به طور مرتب دندان های تان را مسواک کنید هم این باکتری ها آنجا می مانند و تحت هیچ شرایطی از بین نمی روند. این باکتری ها قند را تخمیر و پلیمرهای چسبناکی ترشح می کنند که پایه پلاک را تشکیل می دهند.

یک تریلیون باکتری درپوست بدن

پوست ما به طور میانگین نزدیک به یک تریلیون باکتری را محافظت می کند که عمده آنها استافیلوکوک ها، استرپتوکوک ها و Corynebacterium هستند. این باکتری ها عرق بدن را تجزیه می کنند و بدین ترتیب موجب بوی بدن می شوند.

«مارتین بلیزر»، میکروبیولوژیست مدرسه پزشکی دانشگاه نیویورک در بازوی  انسان ۱۸۲ گونه مختلف از باکتری ها را کشف کرد. اغلب این باکتری ها در رقابت با پاتوژن های خطرناک بر سر مواد غذایی پوست، بدن مان را سالم نگه می دارند. مارتین بلیزر: «من از زندگی بدون میکروب ها متنفرم.»

میکروب چیست؟

تفاوت «باکتری» با «ویروس» 

«ویروس ها» از نظر آناتومی مولکولی ساده تر از باکتری ها هستند. ساختار آنها نیز ساده است به این معنا که هدف و عملکرد اصلی ویروس ها حمله به میزبان و تکثیر خود است. بنابراین ساختار آنها اساساً با یک DNA، یک پوشش هسته ای و پروتئین های میخ دار است که به میزبان خود متصل می شوند.

« باکتری ها»ساختار سلولی پیچیده تر از ویروس هادارند.

« باکتری ها» بزرگتر با اندامک های سلولی بیشتر هستند( ۱۰۰۰ نانومتر) که همگی برای بقای باکتری ها عمل می کنند، مانند: DNA، ماتریکس سلولی، میتوکندری، دیواره سلولی و دستگاه گوارش.

درمان هایی مانند آنتی بیوتیک ها به روش های مختلف این اندامک ها را هدف قرار می دهند. با این حال، اگر مصرف مکرر آنتی بیوتیک مصرف شود، همیشه تعداد کمی از باکتری ها زنده می مانند.

DNA « باکتری ها»  تا هنگامی تکثیر می‌شود که آنتی‌بیوتیک بی‌اثر می‌شود. این می تواند منجر به مقاومت آنتی بیوتیکی شود که از کشتن سویه جدید هر داروی جدیدی جلوگیری می کند.
تفاوت میکروب باویروس 
ویروس های حیات موجودات غیر زنده محسوب می شوند.

«باکتری ها» موجودات زنده تک سلولی هستند.
« ویروس ها» برای تکثیر همیشه به یک سلول میزبان نیاز دارند.

« باکتری ها» از طریق شکافت دوتایی(غیرجنسی) تکثیر می شوند.

در «ویروس ها»دیواره سلولی وجود ندارد. در عوض یک پوشش پروتئینی محافظ به نام «کپسید» وجود دارد.

در « باکتری ها»دیواره سلولی ساخته شده از «لیپوپلی ساکارید» یا «پپتیدوگلیکان» وجود دارد.

اندازه «ویروس ها» بین ۲۰ تا ۴۰۰ نانومتر متغیر است. ویروس ها فقط در زیر میکروسکوپ الکترونی قابل مشاهده هستند.

اما «باکتری ها»نسبتاً بزرگتر هستند و اندازه آنها بین ۸۰۰ نانومتر تا ۱۰۰۰ نانومتر است. باکتری ها را می توان در زیر میکروسکوپ نوری مشاهده کرد.
ریبوزوم ها در «ویروس ها» وجود ندارند امادر « باکتری ها» وجود دارند.
در ویروس ها DNA یا RNA ماده ژنتیکی در داخل کپسید محصور می شود.

در « باکتری ها» DNA یا RNA آزادانه در سیتوپلاسم شناور است.
متابولیسم «ویروس ها» هیچ گونه فعالیت متابولیکی در داخل ذرات ویروس ندارند.

باکتری ها فعالیت های متابولیکی را در داخل سلول نشان می دهند.
مضر بودن

بیشتر «ویروس ها» مضر هستند اما برخی می توانند مفید باشند.

تنها درصد کمی از «ویروس ها» باعث آسیب به انسان می شود.
«ویروس ها» باعث عفونت های سیستمیک می شوند.

«باکتری ها»باعث عفونت های موضعی می شوند.
بیماری‌های کووید-۱۹، ایدز، سرماخوردگی، آنفولانزا و آبله مرغان نمونه‌هایی از بیماری‌های «ویروسی» هستند.

گاستریت، مسمومیت غذایی، زخم، مننژیت و ذات الریه از بیماری های باکتریایی شایع هستند.
درمان بیماری «ویروسی» فقط با واکسن قابل پیشگیری است.

عفونت های «باکتریایی» را می توان با داروهای آنتی بیوتیک درمان کرد.

 

سلول های باکتریایی با سلول های حیوانی متفاوت هستند زیرا دارای دیواره های سلولی هستند. بنابراین، دارویی که به دیواره های سلولی حمله می کند، هیچ اثر منفی قابل توجهی بر روی سلول های میزبان پستانداران نخواهد داشت. دیواره سلولی از واحدهای پپتید (پروتئین) و گلیکان (قند) تشکیل شده است. اکثر باکتری ها دارای دیواره های سلولی متشکل از یک یا چند لایه محافظ در بالای غشای سیتوپلاسمی خود هستند. باکتری های گرم منفی همچنین دارای دو لایه لیپیدی خارجی اضافی هستند.
دیواره سلولی از باکتری ها در برابر آسیب محافظت می کند. مهار سنتز دیواره سلولی یکی از رایج ترین روش های عمل آنتی بیوتیک ها است.
با مهار سنتز پپتیدوگلیکان، از رشد باکتری ها جلوگیری می شود. این باکتری ها در معرض لیز اسمزی قرار خواهند گرفت.

ساختار پپتیدوگلیکان دی ساکارید-پنتاپپتید برای هر ۲ باکتری گرم منفی و گرم مثبت مشترک است.

پپتید (پروتئین) و گلیکان (قند) تشکیل شده است. اکثر باکتری ها دارای دیواره های سلولی متشکل از یک یا چند لایه محافظ در بالای غشای سیتوپلاسمی خود هستند. باکتری های گرم منفی همچنین دارای دو لایه لیپیدی خارجی اضافی هستند.
دیواره سلولی از باکتری ها در برابر آسیب محافظت می کند. مهار سنتز دیواره سلولی یکی از رایج ترین روش های عمل آنتی بیوتیک ها است.
با مهار سنتز پپتیدوگلیکان، از رشد باکتری ها جلوگیری می شود. این باکتری ها در معرض لیز اسمزی قرار خواهند گرفت.

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر: میکروب از واژه  micribios گرفته شده که از دو بخش micro ( کوچک) و bio( زنده )تشکیل شده است.

توضیحات مدیریت سایت-پیراسته فر:آیا واقعیت دارد که «ویروس ها زنده نیستند»؟

ویروس یک میکروب است ولی هرمیکروبی «ویروس»نیست.

دانشمندان «ویروس‌ها» میکروب‌های غیر زنده می دانند ویامی گویند زنده بودن آنها هنوز به اثبات نرسیده‌ است،وامامرده بودن آنهارانیزنتوانسته انداثبات کنند ولذا آنهارامرز میان جان‌داران و بی‌جان‌ها می دانند.

باکتری که جمع  باکتریوم است به موجودی تک‌سلولی و بسیارگفته می‌شود. این موجودات کوچک می‌توانند به تنهایی به حیات خود ادامه دهند و یا درون بدن موجود دیگری زندگی خود را بگذرانند.

ویروس‌ها  موجودات ریزی هستند؛ اما تفاوتی اساسی با باکتری‌ها دارند. این موجودات برای ادامه‌ی حیات باید در بدن میزبانی دیگر به رشد و تکثیر بپردازند.

هنگامی که ویروسی وارد بدن شما می‌شود، در واقع شروع به غارت سلول‌ها می‌کند و آن‌ها را مجبور می‌کند تا فعالیت عادی خود را متوقف کرده و شرایط را برای تکثیر ویروس‌ها فراهم کنند. از بیماری‌های معروفی که در اثر ورود ویروس‌ها ایجاد می‌شوند می‌توان به سرماخوردگی، آنفلونزا، ایدز و... اشاره کرد.

تفاوت اصلی این دو نوع عفونت در نحوه‌ی درمان آن‌ها است. عفونت‌های ناشی از باکتری را می‌توان با مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها از بین برد؛ در حالی که ویروس‌ها واکنشی به این نوع داروها نشان نمی‌دهند. هرچند شاید بتوان با برخی داروها سرعت رشد و تکثیر ویروس‌ها را کاهش داد، اما وظیفه‌ی اصلی مقابله با آن‌ها بر عهده‌ی سیستم دفاعی بدن است و موفقیت و شکست آن را قدرت این سیستم دفاعی تعیین می‌کند. بدن انسان‌ها هنگام ورود ویروس‌ها به حالت دفاعی در آمده و در غالب موارد می‌تواند آن‌ها را شکست دهد. داروهای درمان بیمار‌های ویروسی، برخلاف اثر آنتی‌یوتیک‌ها بر باکتری‌ها، ویروس‌ها را از بین نمی‌برند؛ بلکه در روند رشد آن اختلال ایجاد کرده و این فرصت را به سیستم دفاعی می‌دهند تا ویروس را از بین ببرد.

اما اینطور نیست که تمام باکتری‌ها برای انسان مضر باشند. برای مثال باکتری‌هایی که در روده هستند برای هضم غذا لازمند.
ویروس‌ها دستگاه‌های سلولی نیستند که بتوانند برای خود انرژی و پروتئین تولید یا حتی زاد و ولد کنند.

ویروس‌ها بسیار  کوچک‌تر از باکتری‌ها هستند. بزرگی باکتری‌ها حدود ۰/۰۰۱ میلی‌متر است، بزرگی ویروس‌ها تنها به یک صدم این میزان می‌رسد.

ویروس‌ها سلّول ندارند؛ پیکر هر ویروس از یک پوشش پروتئینی و یک ماده‌‌ی وراثتی به نام « اسید نوکلئیک» درست شده است. در هنگام حمله‌ ویروس به سلّول‌ها، تنها ماده‌ وراثتیِ ویروس، وارد سلّول می‌شود.
همه‌ی ویروس ‌ها برای تولید مثل حتماً باید وارد یک سلّول زنده شوند.
ویروس‌ها میزبان اختصاصی دارند؛ یعنی هر نوع ویروس فقط به یک نوع سلّول زنده حمله می‌کند، مثلاً ویروسی که در سلّول‌ های گیاهان قادر به تولید مثل است، بر سلّول‌های جانوران اثری ندارد.
ویروس‌ها به اندازه ‌ای کوچک هستند که با میکروسکوپ‌ های نوری دیده نمی‌شوند و برای مشاهده‌ آن‌ها باید از میکروسکوپ‌ های الکترونی استفاده کرد.

داروی مقابله با ویروس‌ها
ویروس‌ها چون زنده محسوب نمی شوند، کشته هم نمی‌شوند.(برعکس باکتری ها که با آنتی‌بیوتیک‌ها کشته می شوند)تنها داروی آن «ضد ویروسی» (Antiviral)  است. این داروها مانع افزایش ویروس‌ها شده و از ورود آنها به سلول‌های میزبان جلوگیری می‌کنند.

توضیحات مدیریت سایت-پیراسته فر:آیا واقعیت دارد که «ویروس ها زنده نیستند»؟

زنده ویامُرده بودن ویروس ها

دانشمندان «ویروس‌ها»را میکروب‌های غیر زنده می دانند ویامی گویند زنده بودن آنها هنوز به اثبات نرسیده‌ است،وامامُرده بودن آنهارانیزنتوانسته انداثبات کنند ولذا ویروس رامرز میان جان‌داران و بی‌جان‌ها می دانند.

علت تردید؟:دانشمندان برای حیات یک موجودچندشاخص رامدنظرداشته اند ازجمله: پاسخگویی به مُحرِّک ها ، زمان رشد ، تولید مثل ،پایداری دمای بدن،سوخت و ساز...

دانشمندان(Johns Hopkins University) مرکز تحقیقاتی جانز هاپکینز -شهر بالتیمور از ایالت مریلند- آمریکا می‌گویند: «برای آزمایش، یک گربه، یک گیاه و یک سنگ را برای چند روز در اتاقی قرار دهید. وقتی بعد از چند روز به آنها مراجعه می‌کنید مشاهده می‌کنید که گربه و گیاه تغییر کرده‌اند و می‌توانید این تغییر را مشاهده کنید اما سنگ به همان شکل قبلی باقی مانده است».

ویروس بدون سلول دیگرقادر به تولیدمثل نیست،شرط حیاتش«لانه گزینی»است واین متکی بودن ادامه حیات ویروس، به حیات دیگررا دال بر«زنده نبودن»دانسته اند. که دراینصورت بایدخیلی چیزهارا «زنده ندانیم،ازجمله«اسپرم»که تا رحم زن نباشد،حیاتی نیست وخیلی چیزهای دیگر..به تعبیربایدگفت«سنگ درهیچ محیط وشرایطی قابلیت ادامه حیات ندارد واما«ویروس» زنده است ،فقط نیازبه شرایط ومحیط مناسب برای ادامه حیات دارد»همانطورکه دانه ها خشکیده ودرختان وگیاهان پژمرده روبه موت برای حیات محتاج نم باراتی هستند.

درمورد«خدا»هم دانشمندان تجربی باهمین فرمول پیش رفته اند،وجودهرچیزی را منوط به مشاهده اش-باچشم مسلح وغیرمسلح- دانسته اند،​

 ​

وقتی اولین فضانورد«یوری گاگارین» ۱۲ آوریل ۱۹۶۱ میلادی (۲۳ فروردین ۱۳۴۰) توانست  به مدت ۱۰۸ دقیقه مدار زمین بپیماید،خبرکه به همه جاپیچید،زنان موحد روس نیز مثل دیگران درانتظاردیدارش بودند،یکی ازآنهااز«یوری»پرسید«خدارادیدید؟»اوجواب داد:آن بالا خدانبود!

ویا جراحی که زیرچاقو دنبال خدابود!

کلود برنارد(Claude Bernard)  جراح فرانسوی (تولد ۱۸۱۳ -وفات ۱۸۷۸میلادی)که پدر علم پزشکی تجربی نام گرفته، می‌گوید؛ «من هر وقت زیر تیغ جراحی خدا را دیدم ،باورمی کنم»/پایان توضیحات مدیرسایت.

سیم های برق دربدن حتی درویروس ها

باکتری ها از کابلهای میکروسکوپی برخوردارند که در میانه دیواره سلولی آنها قرار دارند، کابلهایی که در پاکسازی مواد نفتی و اورانیوم نیز کاربرد دارند. کشف این کابلها و کاربرد جدید آنها به محققان امکان طراحی الکترودهایی با قدرت اتصال بیشتر خواهد داد که می توانند مقادیر بیشتری از بار الکتریکی به جا مانده از میکروبها را به خود جذب کنند.

به گفته محققان تمامی موجودات از توانایی تولید برق برخوردارند، برای مثال انسان از برق برای حفظ تپش قلب و ادامه یافتن فرایند تفکر استفاده می کند. باکتری ها نیز از کابلهای میکروسکوپی خود برای تخلیه کردن بار الکتریکی مازاد استفاده می کنند زیرا در صورتی که بار الکتریکی در بدن آنها تقویت شود، تمامی فرایندهای حیاتی آنها از قبیل تنفس و تغذیه متوقف خواهد شد./خرداد ۱۳۹۰خبرگزاری مهربنقل ازرویترز

 زندگی بدون «میکروب »ممکن نیست!

۹۰ درصد سلول های بدن را میکروب ها شکل می دهند

دربدن ما۹۰ تریلیون میکروب زندگی میکنند.نظام بندی -اکوسیستم-موجب سلامتی بدن میشود،تاحدی که تجویزها ومصرف داروهایی که بایدموجب سلامتی شوند،بیماری رابه ارمغان می آورند،بطورمثال مصرف  آنتی بیوتیک می تواند نظم حاکم بر اکوسیستم دستگاه گوارش ما را به هم بزند،موجب نابودی  باکتری های مفیدی چون Lactobacillus acidophilus می شود.

زندگی با میکروب ها برای حفظ تعادل زیستی بدن ضروری است. ما اغلب به حیات میکروسکوپی که با خودمان حمل می کنیم، غافلیم.

سم زُدایی «واژن»توسط باکتری

باکتری های مفید(Lactobacillus) در واژن لانه گزیده و با ترشح اسیدلاکتیک باکتری های مهاجمی چون مخمر بیماری زای Candida albicans را از محیط واژن دفع می کند.

یک ونیم کیلو«باکتری درلوله گوارش

حداقل ۵۰۰ گونه از باکتری ها که حدودیک ونیم کیلوگرم وزن دارند، درون لوله گوارش انسان زندگی می کنند. بیشتر این میکروب ها به دو شاخه Firmiculateها و Bacteroideها تعلق دارند. این باکتری ها کربوهیدرات ها را تجزیه کرده و مواد غذایی مورد نیاز سلول ها، مثل ویتامین هایK و B۱۲ را تولید می کنند. این باکتری ها همچنین باکتری های مضر را از لوله گوارش انسان دفع می کنند. همچنان که «سینتیا سیرز» از مرکز بهداشت جهانی جان هاپکینز می گوید؛ «این باکتری ها به مدد تعداد زیادشان موجب بیرون راندن باکتری های مضر از بدن می شوند.»

۵۰۰ سلول باکتریایی دندان

اگر شما مرتباً دندان های تان را مسواک نکنید، نواری از ۳۰۰ تا ۵۰۰ سلول باکتریایی به سطح دندان های شما خواهد چسبید. گونه های غالب تشکیل دهنده این پلاک Stereptococus sanguis و Stereptococus mutans هستند. بعد از تشکیل این پلاک، حتی اگر شما به طور مرتب دندان های تان را مسواک کنید هم این باکتری ها آنجا می مانند و تحت هیچ شرایطی از بین نمی روند. این باکتری ها قند را تخمیر و پلیمرهای چسبناکی ترشح می کنند که پایه پلاک را تشکیل می دهند.

یک تریلیون باکتری درپوست بدن

پوست ما به طور میانگین نزدیک به یک تریلیون باکتری را محافظت می کند که عمده آنها استافیلوکوک ها، استرپتوکوک ها و Corynebacterium هستند. این باکتری ها عرق بدن را تجزیه می کنند و بدین ترتیب موجب بوی بدن می شوند.​

 ​

«مارتین بلیزر»، میکروبیولوژیست مدرسه پزشکی دانشگاه نیویورک در بازوی  انسان ۱۸۲ گونه مختلف از باکتری ها را کشف کرد. اغلب این باکتری ها در رقابت با پاتوژن های خطرناک بر سر مواد غذایی پوست، بدن مان را سالم نگه می دارند. مارتین بلیزر: «من از زندگی بدون میکروب ها متنفرم.»

بچه های بهداشتی«پاستوریزه»زودترمریض می شوند

مدیریت سایت -پیراسته فر:گاهی اوقات کمبودمیکروب موجب بیماری می شود! به تعبیر دیگرپدرمکادرانی که در نظافت وسلامت بچه هایشان حساسیت وبلکه وسواس دارند که دستشان به هیچ آب وگلی نخورد،بمحض کمترین سرمای هوا،چندلباس به تنشان می کنند،بقول معروف«پاستوریزه»نگهشان می دارند ،زودتر مریض میشوند درمقایسه با بچه هایی که با آب وگل بازی می کنند.

،سیستم ایمنی بچه هایی که خانواده ،خیلی حساس نیستند به نظافت«قوی تر»است است ونیز بچه های  شهر زودتر درمعرض بیماری قرارمی گیرند تا بچه های روستا ! که اخیراً روانشناسان میگویند«شادابی»بچه های روستا بالاتراز بچه های شهری است وتوصیه کرده اند به «خاک بازی»بچه های شهر.

رابطه جویدن آدامس سلامت دندان

بررسی‌های جدید حاکی از آن است که جویدن آدامس سلامت دندان را همچون مسواک زدن و استفاده از نخ دندان حفظ می‌کند.

تحقیقات نشان داده که جویدن «آدامس»برای مدت ۱۰ دقیقه می‌تواند حدود ۱۰۰ میلیون باکتری یا ۱۰ درصد از حجم میکروبی بزاق دهان را از بین ببرد.

آدامس‌های تجاری این محصول با شیرین‌ کننده‌ها، طعم دهنده‌ها و ترکیبی از دیگر مواد تولید می‌شود اما هم‌اکنون در تولید این آدامس‌ها شیرین کننده‌های مصنوعی مثل زایلیتول یا مانیتول جایگزین قند شده‌اند و جایگزین‌های بدون قند در واقع می‌توانند احتمال تشکیل زیست‌لایه دهانی که عامل رشد بیماری‌های عفونی و پوسیدگی دندان و بیماری‌های لثه است، کاهش دهد

کاهش باکتری هاموجب تغییرذائقه می شود

گروهی از متخصصان هلندی به بررسی نقش تاثیر جویدن آدامس در از بین بردن باکتری‌های دهان پرداختند. در این بررسی از تعدادی شرکت کننده درخواست شد در مدت زمان ۳۰ ثانیه تا ۱۰ دقیقه آدامس بجوند. پس از آن نمونه آدامس جویده شده مورد مطالعه قرار گرفت و مشخص شد حدود ۱۰۰ میلیون باکتری روی هر یک از این نمونه‌ها وجود دارد. همچنین آشکار شد تعداد این باکتری‌ها با افزایش مدت زمان جویدن آدامس بیشتر می‌شود.

در عین حال متخصصان دریافتند پس از گذشت ۳۰ ثانیه از مدت زمان جویدن، آدامس انسجام خود را از دست می‌دهد و این تغییر به این مفهوم است که در مجموع از تعداد باکتری‌هایی که جذب آدامس شده‌اند، کاسته شده است.

BBC فارسی:آوریل  ۲۰۱۸ فروردین ۱۳۹۷ می نویسد:

بدن ما بیشتر از میکروب تشکیل شده تا سلول‌

دانشمندان می‌گویند بیشتر بدن ما را موجودات میکروسکوپی تشکیل می‌دهند و فقط ۴۳ درصد بدن انسان از سلول‌های انسانی تشکیل شده است.

شناخت هر چه بیشتر این مجموعه موجودات میکروسکوپی [ویروس، میکروب، قارچ و آرکیا(archaea)] که در کل میکروبیوم(microbiome)  یا یا «ریزاندامگان همزیست» نامیده می‌شود، به درک بهتر ما از بیماری‌های مختلف از انواع آلرژی گرفته تا پارکینسون کمک می‌کند.

دانشمندانی که در این حوزه کار می‌کنندازجمله پروفسور روت لی(Ruth Ley) مدیر بخش علوم میکروبیوم موسسه ماکس پلانک می‌گوید: میکروبیوم برای سلامت انسان ضروری است. بدن انسان فقط از سلول‌های انسان تشکیل نشده است.

جای جای بدن انسان پوشیده از موجودات میکروسکوپی است، هر چه خود را بشویید و ضدعفونی کنید هم میکروب‌ها باقی خواهند ماند. این موجودات میکروسکوپی بیشتر از هر جای دیگر در اعماق تاریک و پیچ در پیچ و کم اکسیژن روده‌های ما زندگی می کنند.

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر: سریال تلویزیونی CSI: Miami که دکترراب  نایت به آن شاره کرده:

سی اس آی (C.S.I) نام یک سریال تلویزیونی پرطرفدار در ایالات متحده آمریکاست. این سریال در سال 2003-2002 نزدیک به 26.2 میلیون بیننده داشت و توانست عنوان پربیننده ترین سریال را در آن زمان از آن خود کند. محور اصلی این سریال در مورد ماجراهایی است که در اداره پلیس شهر لاس وگاس در نوادا رخ می دهد. قاتل مورد بحث در این سریال «قاتل مینیاتور» نام دارد، کسی که بعد از کشتن قربانیانش، آنها را در حالی که به شدت خونریزی دارند، از درخت آویزان می کند.

​

دراین فیلم بازپرس ها مدارک را در صحنه ی جرم پیدا و جمع آوری می کنند ، مثل جادوگرها خون ها را پیدا می کنند و دهان هر کس که در اطراف محل جنایت باشد ، آسفالت می کنند.

​

CSI(ماموران بازرسی صحنه ی جرم) ممکن است منطقه ای به نام " منطقه ی امن " دقیقاً آان سوی صحنه ی جرم ایجاد کند تا کارآگاه ها بتوانند آن جا بمانند و بدون نگرانی از معیوب شدن مدارک به بحث درباره ی موضوعات بپردازند .
به محض آنکه CSI صحنه ی جرم را تعیین کرد و از امن بودن آن مطمئن شد ،
 CSI شروع به قدم زدن در صحنه ی جرم می کند . مامور CSI یک مسیر از پیش تعیین شده را دنبال می کند که در حین راه رفتن در صحنه ی جرم کمترین خسارت را به مدرک های جرم وارد کند . در حین این قدم زدن و مرور کردن اولیه ، او یادداشت های فوری از جزئیاتی که با گذشت زمان تغییر می کنند ، بر می دارد.

«ژنوم»چیست؟

مردان و زنان مجموعه‌ای از 20 هزار ژن دارند که ساختار پروتئینی بدن را کنترل می‌کنند. تنها تفاوت فیزیکی در ساختار ژنتیکی آن‌ها کروموزوم‌های جنسیتی هستند. ژن‌ها از طریق کپی‌کردن خودشان در بدن کارساز می‌شوند. برای این منظور دنباله اصلی دی ان ای درون مولکول‌های RNA کپی شده و سیستم تولید سلول‌ها را به‌گونه‌ای کنترل می‌کند که پروتئین موردنظر را تولید کنند.
هرچه تعداد مولکول‌های RNA تولید شده توسط یک ژن بیشتر باشد، پروتئین بیشتری هم تولید می‌شود. تنها مردان دارای کروموزوم Y هستند و با وجود این که هردو جنسیت کروموزوم‌های X را دارند، در مردان تنها یک نسخه و در زنان دو نسخه از کروموزوم X وجود دارد. کروموزوم Y تنها دارای 27 ژن است که یکی از آن‌ها ژن Y تعیین کننده جنسیت (SRY) است. تا پیش از انجام این تحقیقات تصور می‌شد تنها تفاوت ژنتیکی مردان و زنان وجود یا فقدان SRY است

بدن ما از میلیون ها سلول ساخته شده است. چیزی در حدود ۱۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ سلول که هر کدام دستورالعمل های خاص خود برای ساخته شدن ما را دارند. این مجموعه از دستورالعمل ها، به عنوان ژنوم ما شناخته می شوند و از DNA ساخته شده اند. برای مثال هر سلول در بدن، مانند یک سلول پوستی یا یک سلول کبد، شامل مجموعه ای از دستورالعمل ها هستند.

دستورالعمل هایی که در ژنوم ما هستند، از DNA تشکیل شده اند. در میان DNA یک کد شیمیایی خاص که سلامتی، رشد و نمو ما را جهت دهی میکند، وجود دارد. این کد بر اساس چهار باز نوکلئوتیدی که DNA را میسازند تعیین شده؛ آدنین( A)، سیتوزین(C)، گوانین(G) و تیمین(T). دی ان ای ساختار مارپیچی دوگانه ای دارد. رشته های تکی DNA به صورت مستقل در هم پیچیده و ساختاری به نام کروموزوم را ایجاد میکنند. کروموزوم ساختار رشته مانندی است که درون سلول های ما قرار داشته و از مولکول DNA طویلی که دور یک داربست پروتئینی پیچیده شده، ساخته شده است.

انسان ها ۲۳ جفت کروموزوم دارند، بقیه موجودات هم کروموزوم دارند که البته بیشتر کروموزوم های باکتریایی به صورت حلقه هایی از DNA هستند. کروموزوم های شما در ناحیه ای به نام هسته درون هر سلول قرار دارند. هسته ساختاری است که در مرکز همه سلول های یوکاریوتی موجود میباشد. این قسمت حامل ژنوم ها بوده و مثل یک اتاق کنترل کننده برای سلول عمل میکند. در میان کروموزوم های ما قسمت هایی از DNA بنام “شکل ژنوم”(Formgene) هستند. در حقیقت Formgene قسمتی پروتئینی از DNA در بین ژنوم است، که اطلاعات را برای ساخت مولکول ها، حمل میکند.این اطلاعات متشکل از دستورالعمل هایی برای مشخصات هر فرد مثل رنگ چشم یا مو و… میباشند. در انسانها و بقیه موجودات زنده ی پیچیده، ژن ها به دو قسمت کد شونده(اگزون ها) و آنهایی که کد نمیشوند (اینترونها) تقسیم می شوند. این قسمت ها به بعضی از ژن ها امکان ساخت بیش از یک نوع پروتئین را می دهند. ژنها ویژگی های مختلف را مثل قد و رنگ چشم ها و … تعیین میکنند. همه موجودات زنده یک “ژنوم منحصر به فرد” دارند، ژنوم منحصر به فرد(uniquegenome) مجموعه ی کاملی از دستورالعمل های ژنتیکی یک موجود میباشد. ژنوم انسان از سه میلیارد و دویست میلیون جفت باز DNA تشکیل شده ولی بقیه موجودات سایز متفاوتی از ژنوم را دارند.