بمباران شیمایی حلبچه ۲ روز بعدازعملیات والفجر ۱۰

​درادامه به ماجرای ترور صدام حسین در«الدجیل»پرداخته ایم که به دستوررئیس جمهوروقت عراق مردم «دُجیل»قتل عام شدند+داگاه صدام...اتهامات صدام فقط درحول ۲ موضوع بود:«کشتارمردم عراق درحلبچه والدجیل»

بمباران شیمایی صدام درحلبچه  ۲ روز بعداز آزادی حلبچه در جریان عملیات والفجر ۱۰  ودر ساعت ۲  بعدازظهر ۲۵ اسفند ۱۳۶۶

«آمارتلفات بمباران شیمیایی حلبچه» ۳٬۲۰۰ تا ۵٬۰۰۰ نفر  را کشته شدند و  ۷٬۰۰۰ تا ۱۰٬۰۰۰ نفر را مجروح ومصدوم شدند؛ صدها تَن دیگر بر اثر عواقب، بیماری‌ها و نقص جسم در هنگام تولد در سال‌ها پس از این حادثه کشته شدند.

 ​

صدام و پسر عمویش« علی حسن المجید» معروف به «علی شیمیایی» به همراه ۵ تن دیگر از سران نظام سابق بعث عراق به اتهام نسل کشی کردها و جنایت علیه انسانیت  حمله انفال در مناطق کردنشین در سال های ۱۹۸۷و ۱۹۸۸ میلادی محاکمه شدند.
از سوی دیگر صدام به استفاده از سلاحهای شیمیایی و گاز بر ضد مردم شهر حلبچه در ۱۶ مارس ۱۹۸۸(۲۶ اسفند ۱۳۶۶) متهم است مقامات کرد مدعی اند در جریان عملیات انفال بیش از ۱۸ هزار کرد عراقی کشته شدند.

جنگنده‌های نیروی هوایی عراق روز ۱۶ مارس ۱۹۸۸(۲۶ اسفند ۱۳۶۶) پنج ساعت تمام شهر کردنشین حلبچه واقع در استان سلیمانیه کردستان را بمباران کردند. آنچه در پی بمباران به جای ماند قتلگاهی بود با ۵ هزار کشته که بیشترشان کودک و زن و سالمند بودند.

​

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:بمباران شیمایی صدام درحلبچه ۲ روز بعداز آزادی حلبچه در جریان عملیات والفجر ۱۰  ومرگ ۷۵۰۰ نفردر ساعت ۲  بعدازظهر ۲۵ اسفند ۱۳۶۶(۲۶ رجب ۱۴۰۸)۱۵ مارس ۱۹۸۸

«جان سیمپسون»سردبیر امور بین‌الملل BBC نوشت:نیروی هوایی ایران مرا به‌همراه گروه کوچکی از خبرنگاران خارجی از مسیر هوایی به شهر برد.
علت بمباران حلبچه؟

چون در هفته‌های پایانی جنگ ایران و عراق، حلبچه با شوق و شادی از نیروهای ایرانی استقبال کرده بود.

 ​

«صدام حسین »و پسر عمویش، «علی حسن المجید» معروف به «علی شیمیایی» تصمیم گرفتند

​، تصمیم گرفتند آنها را به مایه عبرت دیگران تبدیل کنند.

 نیروی هوایی عراق از انواع مواد شیمیایی علیه حلبچه استفاده کرد: گازهای اعصاب مانند وی ایکس، سارین و تابون، و گاز وحشتناک و البته به‌مراتب ابتدایی‌تر خردل، که از زمان جنگ جهانی اول از آن استفاده شده است.

 در داخل بسیاری ازبمب ها یک پنکه کار گذاشته بودند، که کار آن مخلوط کردن مواد شیمیایی بوده‌است.

پیش از حملات شیمیایی، شهر به‌مدت دو روز با بمب‌های متعارف بمباران شد. ظاهرا علی حسن المجید می‌خواسته شیشه ساختمان‌های شهر را بشکند، تا امکان مقاومت در مقابل گازهای سمی به حداقل برسد. نیروی هوایی ایران مرا به‌همراه گروه کوچکی از خبرنگاران خارجی از مسیر هوایی به شهر برد.
خبرنگاربی بی سی نوشت:کدام کشور – و احیانا کدام کارخانه – بخشی از مواد شیمیایی مورد استفاده را تأمین کرده بود.

حمله شیمیایی به حلبچه ۱۵ مارس ۱۹۸۸ (۲۵ اسفند ۱۳۶۶) انجام شد و نتیجه آن خلق یکی از بدترین مناظری بود که تابحال دیده ام. جنازه‌های قربانیان همه‌جا روی هم انباشته شده بود. برخی کف خیابان خوابیده بودند، و برخی هم پشت دیوارها پناه گرفته بودند.

​

گزارش حمله شیمیایی به حلبچه ۱۶ مارس ۱۹۸۸ (۲۶ اسفند ۱۳۶۶)قبرستان حلبچه

وقتی از نزدیک‌تر نگاه کردم، دیدم که خیلی از آنها سعی کرده بودند به قربانی دیگری پناه بدهند؛ نوزاد، کودک یا همسرشان. مردان صدام حسین، گاز اعصاب و دیگر مواد شیمیایی را روی حلبچه فروریختند تا به ساکنان کرد آن درسی بدهند، و در مقابل این بمب‌ها هیچ پناهگاهی وجود نداشت.

من پیش از آن، در جریان جنگ ایران و عراق، تأثیر سلاح‌های شیمیایی روی سربازها را دیده بودم؛ همان خاطرات به اندازه کافی وحشتناک بودند. اما دیدن آنچه که آن گازهای خبیث و بی‌رحم بر سر مردان، زنان و کودکان بی‌دفاع آورده بودند، از آنهم بدتر بود. در بعضی موارد گازهایی که نیروی هوایی عراق بر سر مردم ریخته بود، تأثیری آنی داشتند.

من خانه‌ای را دیدم که بمب از سقف اتاقی که افراد خانواده در آن مشغول غذا خوردن بودند، وارد شده بود.همگی مرده بودند، اما مشخص بود که همه چیز ظرف یکی دو ثانیه اتفاق افتاده است. یک پیرمرد در حالی که تکه نانی را گاز می‌زد مرده بود. یکی دیگر لبخند به لب داشت، و بنظر می‌رسید مشغول لطیفه تعریف کردن بوده است.
برخی دیگر آرام آرام و بعد از تحمل دردی طاقت‌فرسا جان دادند. زنی را دیدم که بدنش تقریبا به‌شکل دایره درآمده بود، و پاهایش پشت سرش را لمس می‌کرد. روی لباس‌هایش آثار استفراغ و خون دیده می‌شد، و زجر و درد چهره‌اش را بهم ریخته بود.
آمارکشته های حلبچه؟

 من به‌همراه یک کارشناس بلژیکی سلاح‌های شیمیایی در شهر پرسه می‌زدم و جنازه‌ها را می‌شمردم. زمان کمی داشتیم: عراقی‌ها می‌دانستند ما آنجا هستیم. در راه رسیدن به شهر به بالگرد حامل ما شلیک شده بود، و احتمال می‌رفت نیروی هوایی آنها با سلاح‌های شیمیایی بیشتری به شهر بازگردد و این بار آنها را علیه ما استفاده کند.

رادیو فارسی بی‌بی‌سی:در نتیجه ما ناگزیر با عجله و بدون دقت لازم آمار گرفتیم. اما طبق برآورد ما، حدود پنج هزار جسد در سراسر شهر روی زمین افتاده بود. خیلی‌های دیگر در حالی که سعی می‌کردند از راه کوهستان‌ خود را به ایران برسانند، در اطراف شهر مرده بودند. با وجود ابهامات موجود، بر سر این آمار میان کارشناسان اجماع وجود دارد. اما با وجود گذشت یک ربع قرن، سایه وحشت هنوز از سر شهر کنار نرفته است. بخشی از گاز خردلی که در جریان حمله روی شهر ریخته شد، هنوز در سرداب‌ها و پناهگاه‌های زیرزمینی شهر، که مردم موقع بمباران به آن پناه می‌بردند، موجود است. برخلاف گازهای اعصاب که خیلی زود از بین رفتند، گاز خردل از هوا سنگین‌تر است و پایین می‌آید، و توده‌هایی تشکیل می‌دهد که همین حالا هم خطرناک هستند.

۱۵ آذر ۱۳۹۱ - ۵ دسامبر ۲۰۱۲

 تنها ۲ روز از آزادی حلبچه در جریان عملیات والفجر ۱۰ می‌گذشت، مرتکب شد. جریان از این قرار بود که رزمندگان غیور ایرانی با یاری نیروهای کُرد عراقی موفق شدند تا در عمق خاک این کشور پیشروی کنند و با رشادت های بسیار توانستند، برخی از شهرهای کُردنشین از جمله حلبچه را از دست نیروهای بعثی آزاد کنند و این گونه خسارت سنگینی را به ماشین نظامی و جنگی عراق وارد آوردند. پس از ورود نیروهای ایرانی به این شهر، مردم شهرها و روستاهای اطراف به استقبال از آنان شتافتند. در حقیقت صدام حسین در واقع می خواست، ساکنان کَرد حلبچه را مجازات کند زیرا به گفته یکی از سخنگویان دولت بغداد این مردم نه تنها در برابر اشغال شهر، توسط نیروهای ایرانی مقاومت نکردند بلکه از اشغالگران با هلهله و شادی استقبال کردند و البته این همدلی مردم حلبچه با ایرانیان تعجبی ندارد زیرا نیروهای ایرانی و رزمندگان کُرد با مقاومت توانستند که ساکنان حلبچه را از شر آن حاکم منفور عراق آزاد کردند.

 بدین ترتیب این مساله چنان برای حزب بعث غیرقابل باور بود که در یک اقدام غیرانسانی و به قصد انتقام ‌گیری از این شکست در عملیاتی به نام «انفال» با ۵۰ فروند هواپیمای ویژه ارتش عراق که هر یک به چهار عدد بمب شیمیایی ۵۰۰ کیلویی مجهز بودند در آسمان حلبچه ظاهر شد و با ریختن ۲۰۰ بمب حاوی مواد شیمیایی به کشتار مردم این منطقه  کُردنشین پرداخت و جنایت بی سابقه ای را در تاریخ جنگ تحمیلی رقم زد. در این رویداد تلخ هزاران زن، مرد، کودک، پیر و جوان به شهادت رسیدند.

۳۰ سال بعدازحادثه :یورونیوز (۲۵ اسفند ۱۳۹۶ )نوشت:مدتی بعد فرستادگان ویژه سازمان پزشکان بدون مرز استفاده از گاز خردل وعامل اعصاب را تائید کردند. در اثر این بمباران شیمیایی بیش از ۷ هزار تا ۱۰ هزار نفر مسموم و زخمی شدند و عواقب این حمله نیز تا سالها نوزادان تازه متولد شده را با نقص عضو و بیماری‌های مختلف دیگر درگیر کرد.

 صدام درسال اخرعمرخود که احساس خطرکرده بود دستور داده بود که بیش از ۱۰ خانه مخفی با پیچیدگی های امنیتی را برای اختفا در همین  مزرعه ، آماده کنند.

​

او در مدت زندگی تنهای خود در این ۸ ماه اخیر، در این خانه ها جابجا می شده است.

​

بالاخره دیکتاتور سرنگون شده عراق پس از ۲۴۰ روز در حالی دستگیر شد که مقامات امریکایی ، ۲۵ میلیون دلار برای سر وی جایزه گذاشته بودند.

​

​علی حسن مجید معروف به «علی شیمیایی» که فرمانده و عامل این بمباران شیمیایی بود، ۲۰ سال بعد با حضور در دادگاه در دفاع از خود گفت که این حمله برای دفاع از امنیت ملی عراق انجام شده است. حکم اعدام وی در سال ۲۰۱۰ توسط دادگاه صادر و اجرا شد.

کشتار به دستور صدام در شهر« دجیل» در ۶۰ کیلومتری بغداد در دادگاه
محاکمه صدام دیکتاتور عراق به نمایش گذاشته شد.

صدام و هفت نفر از سران سابق رژیم بعث، امروز برای دومین بار به اتهام کشتار در شهر دجیل در مقابل دادگاه عالی جنایی عراق قرار گرفتند.

صدام رییس جمهور وقت عراق در جریان تیراندازی که اوایل دهه هشتاد سال 1982 در روستای دجیل با آن مواجه شد، دستور کشتار اهالی شیعه تبار اینروستا را صادر کرد.

در پی این دستور ارتش و گارد ریاست جمهوری عراق وارد روستا شده و بادستگیری اهالی، 148 نفر از آنها را بدون محاکمه قتل عام کردند.
اهالی دجیل در آستانه از سرگیری جلسات علنی دادگاه محاکمه صدام و هفت متهم دیگر پرونده دجیل، خواستار تسریع در اعدام آنها شدند.
به گزارش شبکه خبری العربیه در دادگاه صدام اظهارات "وضاح الشیخ" که در آن زمان (1982) مدیر امنیت و اطلاعات بود، و علیه صدام و زیردستانش  درمورد قضیه الدجیل قبل از وفاتش شهادت داده، توسط قاضی دادگاه قرائت شد.

قاضی دادگاه تاکید کرد در زمان این شهادت پزشک معالج صحت و سلامت عقلی وهوشیاری شاهد را تایید کرده است.

جلسه محاکمه صدام برای رسیدن مترجم جهت ترجمه روند محاکمه برای رمزی

کلارک وزیر سابق دادگستری آمریکا و وکیل صدام، اندکی به تاخیر افتاد.

صدام حسین در دادگاه.. ریاض جوحی قاضی پرونده صدام،برزان ابراهیم التکریتی،

صدام حسین وطه یاسین رمضان،  عبدالله کاظم رویید و مظهر عبدالله رویید دردادگاه ۰۵ آذر ۱۳۸۴

26ذنوامبر 2005از چپ به راست، متهمان طاها یاسین رمضان، صدام حسین، عبدالله کاظم رویید و مظهر عبدالله رویید۰۵ آذر ۱۳۸۴

 در جریان محاکمه خود در بغداد در روز دوشنبه ایستاده اند. بن کرتیس / استخر از طریق خبرگزاری فرانسه 
صدام حسین . خانواده‌اش ، دخترانش، رغد، رنا و پسرانش، عدی و قصی. در پایین حلا، صدام حسین و ساجده طلفاح.اوخر دهه ۱۹۸۰
صدام حسین۸ ژوئیه ۱۹۸۲(پنج شنبه ۱۷ تیر ۱۳۶۱)الدجیل حسین هنگامی که صدام حسین سوار بر مرسدس بنز سفید رنگ ضد گلوله خودبرای شرکت دریک کنفرانس راهی شهرک «دجیل» فاصله ٦٠ کیلومتری شمال بغدادبود

پنجشنبه ۸ ژوئیه ۱۹۸۲( ۱۷ تیر ۱۳۶۱) مرسدس بنز سفید رنگ ضد گلوله صدام حسین

هشتم ژوئیه ۱۹۸۲(پنج شنبه ۱۷ تیر ۱۳۶۱) هنگامی که صدام حسین سوار بر مرسدس بنز سفید رنگ ضد گلوله خودبرای شرکت دریک کنفرانس راهی شهرک «دجیل»

 فاصله ٦٠ کیلومتری شمال بغداد(استان صلاح الدین)  بود، در نخلستانهای حومه شهر، اعضای حزب الدعوه عراق با  مسلسل به رگبارمی بندند و این سوءقصد نافرجام نقطه آغاز وقایعی شد که بعدها به «قتل عام دجیل »شهرت یافت.

 صدام حسین بلافاصله ،دستوربازداشت  دستجمعی این شهرک  رامی دهد که سرانجام  ۱۴۸ نفر را در یک روز «پنجشنبه»بطوروحشتناکی بقتل رسانند.

اماقاضی دادگاه درجلسه محاکمه صدام می گوید:کشته شدگان  ١٤٣ نفر بودند.

جزییات قتل ۱۴۸ نفر را در یک روز پنجشنبه سال ۱۹۸۲ در روستای دجیل در شمال بغداد بشمرد.

 احمد حسن محمد شاهدماجرای دُجیل گفت: یکی از آلات شکنجه نیروهای عراقی چرخ گوشتی بود که..
. اصلی‌ترین جنایات صدام به قرار زیر است: 

* ‌۱۶ ژوئیه ‌۱۹۷۹، زمان کوتاهی پس از به قدرت رسیدن، ‌۱۵ تن از سران حزب بعث به اتهام جاسوسی علیه وی توسط جوخه‌ی مرگ اعدام شدند؛
 * ‌۲۲ سپتامبر ‌۱۹۸۰، تهاجم نیروهای عراقی به ایران و آغاز جنگ هشت ساله علیه ایران که بیش از یک میلیون کشته برجای گذاشت. حمله‌ی شیمیایی به ایران و کشتن بیش از هزار تن در سال ‌۱۹۸۳، اقدام علیه قبیله‌ی کرد بارزانی به بهانه‌ی کمک به ایران و کشتن ‌۸۰۰۰ کرد و ایجاد گور دسته جمعی؛ 
* ‌۱۹۸۸-۱۹۸۶، حمله‌ای با عنوان انفال که شامل حملات شیمیایی علیه کردها و کشتن بیش از ‌۱۸۰ هزار تن شد؛ 
* ‌۲۸ مارس ‌۱۹۸۸(۰۸ فروردین ۱۳۶۷ ) حمله‌ی شیمیایی به شهر کردنشین حلبچه و کشتن بیش از ‌۵۰۰۰ تن .
* ‌۲ اوت ‌۱۹۹۰، دستور حمله به کویت، شلیک موشک‌های اسکاد به عربستان سعودی، شکنجه و اعدام صدها کویتی و آتش زدن چاه‌های نفت کویت؛
  * ‌۱۹۹۱، کشته شدن بیش از ‌۶۰ هزار تن در سرکوب شیعیان در جنوب عراق و کردها در شمال عراق در آستانه‌ی جنگ خلیج فارس؛ 
* ۲۰فوریه ‌۱۹۹۶، قتل دو دامادش پس از بازگشت از اردن.

در ژوئیه ۲۰۰۴ اولین جلسه محاکمه صدام حسین برگزار شد که در ۵ نوامبر ۲۰۰۶(۱۴ آبان ۱۳۸۵ ) با صدور حکم اعدام برای او به دار آویخته شد.

صدام و هفت تن از همدستانش از مهر ماه سال گذشته در چهل و یک جلسه درخصوص اتهام کشتار ۱۴۸ نفر شیعیان دجیل در ​هشتم ژوئیه ۱۹۸۲( ۱۷ تیر ۱۳۶۱) محاکمه شدند.
«صدام حسین» ،«برزان تکریتی» و «عواد بندر» در این احکام به اعدام با طنابدار محکوم شدند و چهار متهم دیگر به زندان از هفت سال تا حبس ابد مواجه شدند و یکی دیگر از متهمان از اتهامات تبرئه شد.
دادگاه عالی عراق وظیفه سنگینی برای اعلام حکم صدام باتوجه به قوانین عراق برعهده داشت .
این دادگاه در توان خود در مرحله ای دشوار از واگذاری قدرت به عراقی ها و وخامت دائمی اوضاع امنیتی بغداد عمل کرد محاکمه علنی تحت تاثیر شرایط بسیار ویژه ای بود سه وکیل مدافع در طول این مدت ترور شدند و اولین رییس
دادگاه تحت فشارها استعفا کرد 

.محاکمه صدام حسین و هفت نفرازنظامیان سابق عراق ۱۹ اکتبر (۲۷ مهرماه )به اتهام قتل۱۴۸ روستایی شیعه درشمال بغداد در هشتم ژوئیه ۱۹۸۲ آغاز شد.

"صدام حسین" که خود را همچنان رییس جمهوری قانونی عراق می داند،در نخستین روز محاکمه خود که برای رسیدگی به جنایات های وی در کشتار شیعیان در هشتم ژوئیه ۱۹۸۲( ۱۷ تیر ۱۳۶۱) برگزار شد،اعلام برائت کرد.
صدام حسین ۶۹ ساله در برابر پنج قاضی دادگاه ویژه عراق تاکید کرده بود که "من آنچه که گفته ام تکرار می کنم، من گناهکار نیستم،من بی گناهم".​

 ​

"برزان ابراهیم الحسن" برادر ناتنی صدام، "طه یاسین رمضان" معاون وی "عباس حمدالبندر" معاون دیوان ریاست جمهوری، «عبدالله کاظم الرویه»، «علی دایه علی» و «محمد عزام العلی» از اعضای ارشد حزب بعث دیگر متهمان به مشارکت در« جنایات شهر شیعه نشین الدجیل »هستند.
رییس جمهوری سابق عراق که پس از دستگیری در یک پایگاه آمریکایی درنزدیکی فرودگاه بین المللی بغداد بازداشت بود و برخی از همکارانش، متهم به جنایت علیه بشریت و جنایات جنگی شدند.

اعدام صدام حسین ۳۰ دسامبر۲۰۰۶(۹ دی ۱۳۸۵) ۱۰ ذیحجه ۱۴۲۷

البته محاکمه صدام به جرم کشتار کردهای عراق که به عملیات انفال معروف شده است ، ادامه خواهد یافت .

فیلم کشتار به دستور صدام در شهر دجیل در ۶۰ کیلومتری بغداد در دادگاه محاکمه صدام دیکتاتور عراق به نمایش گذاشته شد.

صدام و هفت نفر از سران سابق رژیم بعث، امروز برای دومین بار به اتهام کشتار در شهر دجیل در مقابل دادگاه عالی جنایی عراق قرار گرفتند.
صدام رییس جمهور وقت عراق در جریان تیراندازی که۸ ژوئیه ۱۹۸۲ در روستای دجیل با آن مواجه شد، دستور کشتار اهالی شیعه تبار این روستا را صادر کرد.
در پی این دستور ارتش و گارد ریاست جمهوری عراق وارد روستا شده و با دستگیری اهالی، ۱۴۸ نفر از آنها را بدون محاکمه قتل عام کردند.
اهالی دجیل در آستانه از سرگیری جلسات علنی دادگاه محاکمه صدام و هفت متهم دیگر پرونده دجیل، خواستار تسریع در اعدام آنها شدند.

به گزارش شبکه خبری العربیه در دادگاه صدام اظهارات "وضاح الشیخ" که در آن زمان (۸ ژوئیه ۱۹۸۲) مدیر امنیت و اطلاعات بود، و علیه صدام و زیردستانش درمورد قضیه الدجیل قبل از وفاتش شهادت داده، توسط قاضی دادگاه قرائت شد.

قاضی دادگاه تاکید کرد در زمان این شهادت پزشک معالج صحت و سلامت عقلی و هوشیاری شاهد را تایید کرده است.
جلسه محاکمه صدام برای رسیدن مترجم جهت ترجمه روند محاکمه برای رمزی کلارک وزیر سابق دادگستری آمریکا و وکیل صدام، اندکی به تاخیر افتاد.
صدام حسین در دادگاه.. ریاض جوحی قاضی پرونده صدام «برزان ابراهیم التکریتی» ،صدام حسین وطه یاسین رمضان،  عبدالله کاظم رویید و مظهر عبدالله رویید دردادگاه ۰۵ آذر ۱۳۸۴
۲۶ذنوامبر ۲۰۰۵از چپ به راست، متهمان طاها یاسین رمضان، صدام حسین، عبدالله کاظم رویید و مظهر عبدالله رویید۰۵ آذر ۱۳۸۴
 در جریان محاکمه خود در بغداد در روز دوشنبه ایستاده اند. بن کرتیس / استخر از طریق خبرگزاری فرانسه
صدام حسین . خانواده‌اش ، دخترانش، رغد، رنا و پسرانش، عدی و قصی. در پایین حلا، صدام حسین و ساجده طلفاح.اوخر دهه ۱۹۸۰
صدام حسین۸ ژوئیه ۱۹۸۲(پنج شنبه ۱۷ تیر ۱۳۶۱)الدجیل حسین هنگامی که صدام حسین سوار بر مرسدس بنز سفید رنگ ضد گلوله خودبرای شرکت دریک کنفرانس راهی شهرک «دجیل» فاصله ٦٠ کیلومتری شمال بغدادبود
پنجشنبه ۸ ژوئیه ۱۹۸۲( ۱۷ تیر ۱۳۶۱)
 مرسدس بنز سفید رنگ ضد گلوله صدام حسین
هشتم ژوئیه ۱۹۸۲(پنج شنبه ۱۷ تیر ۱۳۶۱) هنگامی که صدام حسین سوار بر مرسدس بنز سفید رنگ ضد گلوله خودبرای شرکت دریک کنفرانس راهی شهرک «دجیل» فاصله ٦٠ کیلومتری شمال بغداد(استان صلاح الدین)  بود، در نخلستانهای حومه شهر، اعضای حزب الدعوه عراق با  مسلسل به رگبارمی بندند و این سوءقصد نافرجام نقطه آغاز وقایعی شد که بعدها به «قتل عام دجیل »شهرت یافت.

 صدام حسین بلافاصله ،دستوربازداشت  دستجمعی این شهرک  رامی دهد که سرانجام  ۱۴۸ نفر را در یک روز «پنجشنبه»بطوروحشتناکی بقتل رسانند.

اماقاضی دادگاه درجلسه محاکمه صدام می گوید:کشته شدگان  ١٤٣ نفر بودند.

جزییات قتل ۱۴۸ نفر را در یک روز پنجشنبه سال ۱۹۸۲ در روستای دجیل در شمال بغداد بشمرد.

 احمد حسن محمد شاهدماجرای دُجیل گفت: یکی از آلات شکنجه نیروهای عراقی چرخ گوشتی بود که

انفال ازطرحهای عمده پاکسازی قومی رژیم صدام بود که برضد کردها اجرا شد و در جریان آن هزاران کرد دستگیر و در مکانهای دورافتاده و بیابانهای جنوب عراق کشته و مدفون شدند.

**

صدام و هفت تن از همدستانش از مهر ماه سال گذشته در چهل و یک جلسه درخصوص اتهام کشتار ۱۴۸ نفر شیعیان دجیل در ​هشتم ژوئیه ۱۹۸۲( ۱۷ تیر ۱۳۶۱) محاکمه شدند.
«صدام حسین» ،«برزان تکریتی» و «عواد بندر» در این احکام به اعدام با طنابدار محکوم شدند و چهار متهم دیگر به زندان از هفت سال تا حبس ابد مواجه شدند و یکی دیگر از متهمان از اتهامات تبرئه شد.
دادگاه عالی عراق وظیفه سنگینی برای اعلام حکم صدام باتوجه به قوانین عراق برعهده داشت .
این دادگاه در توان خود در مرحله ای دشوار از واگذاری قدرت به عراقی ها و وخامت دائمی اوضاع امنیتی بغداد عمل کرد محاکمه علنی تحت تاثیر شرایط بسیار ویژه ای بود سه وکیل مدافع در طول این مدت ترور شدند و اولین رییس
دادگاه تحت فشارها استعفا کرد .
محاکمه صدام حسین و هفت نفرازنظامیان سابق عراق ۱۹ اکتبر (۲۷ مهرماه )به اتهام قتل۱۴۸ روستایی شیعه درشمال بغداد در هشتم ژوئیه ۱۹۸۲ آغاز شد.
"صدام حسین" که خود را همچنان رییس جمهوری قانونی عراق می داند،در نخستین روز محاکمه خود که برای رسیدگی به جنایات های وی در کشتار شیعیان در هشتم ژوئیه ۱۹۸۲( ۱۷ تیر ۱۳۶۱) برگزار شد،اعلام برائت کرد.
صدام حسین ۶۹ ساله در برابر پنج قاضی دادگاه ویژه عراق تاکید کرده بود که "من آنچه که گفته ام تکرار می کنم، من گناهکار نیستم،من بی گناهم".
"برزان ابراهیم الحسن" برادر ناتنی صدام، "طه یاسین رمضان" معاون وی "عباس حمدالبندر" معاون دیوان ریاست جمهوری، «عبدالله کاظم الرویه»، «علی دایه علی» و «محمد عزام العلی» از اعضای ارشد حزب بعث دیگر متهمان به مشارکت در« جنایات شهر شیعه نشین الدجیل »هستند.
رییس جمهوری سابق عراق که پس از دستگیری در یک پایگاه آمریکایی درنزدیکی فرودگاه بین المللی بغداد بازداشت بود و برخی از همکارانش، متهم به جنایت علیه بشریت و جنایات جنگی شدند.

اعدام صدام حسین ۳۰ دسامبر۲۰۰۶(۹ دی ۱۳۸۵) ۱۰ ذیحجه ۱۴۲۷
البته محاکمه صدام به جرم کشتار کردهای عراق که به عملیات انفال معروف شده است ، ادامه خواهد یافت .

فیلم کشتار به دستور صدام در شهر دجیل در ۶۰ کیلومتری بغداد در دادگاه محاکمه صدام دیکتاتور عراق به نمایش گذاشته شد.
صدام و هفت نفر از سران سابق رژیم بعث، امروز برای دومین بار به اتهام کشتار در شهر دجیل در مقابل دادگاه عالی جنایی عراق قرار گرفتند.
صدام رییس جمهور وقت عراق در جریان تیراندازی که۸ ژوئیه ۱۹۸۲ در روستای دجیل با آن مواجه شد، دستور کشتار اهالی شیعه تبار این روستا را صادر کرد.
در پی این دستور ارتش و گارد ریاست جمهوری عراق وارد روستا شده و با دستگیری اهالی، ۱۴۸ نفر از آنها را بدون محاکمه قتل عام کردند.
اهالی دجیل در آستانه از سرگیری جلسات علنی دادگاه محاکمه صدام و هفت متهم دیگر پرونده دجیل، خواستار تسریع در اعدام آنها شدند.
به گزارش شبکه خبری العربیه در دادگاه صدام اظهارات "وضاح الشیخ" که در آن زمان (۸ ژوئیه ۱۹۸۲) مدیر امنیت و اطلاعات بود، و علیه صدام و زیردستانش درمورد قضیه الدجیل قبل از وفاتش شهادت داده، توسط قاضی دادگاه قرائت شد.

قاضی دادگاه تاکید کرد در زمان این شهادت پزشک معالج صحت و سلامت عقلی و هوشیاری شاهد را تایید کرده است.
جلسه محاکمه صدام برای رسیدن مترجم جهت ترجمه روند محاکمه برای رمزی کلارک وزیر سابق دادگستری آمریکا و وکیل صدام، اندکی به تاخیر افتاد.
صدام حسین در دادگاه.. ریاض جوحی قاضی پرونده صدام «برزان ابراهیم التکریتی» ،صدام حسین وطه یاسین رمضان،  عبدالله کاظم رویید و مظهر عبدالله رویید دردادگاه ۰۵ آذر ۱۳۸۴
۲۶ذنوامبر ۲۰۰۵از چپ به راست، متهمان طاها یاسین رمضان، صدام حسین، عبدالله کاظم رویید و مظهر عبدالله رویید۰۵ آذر ۱۳۸۴
 در جریان محاکمه خود در بغداد در روز دوشنبه ایستاده اند. بن کرتیس / استخر از طریق خبرگزاری فرانسه
صدام حسین . خانواده‌اش ، دخترانش، رغد، رنا و پسرانش، عدی و قصی. در پایین حلا، صدام حسین و ساجده طلفاح.اوخر دهه ۱۹۸۰
صدام حسین۸ ژوئیه ۱۹۸۲(پنج شنبه ۱۷ تیر ۱۳۶۱)الدجیل حسین هنگامی که صدام حسین سوار بر مرسدس بنز سفید رنگ ضد گلوله خودبرای شرکت دریک کنفرانس راهی شهرک «دجیل» فاصله ٦٠ کیلومتری شمال بغدادبود
پنجشنبه ۸ ژوئیه ۱۹۸۲( ۱۷ تیر ۱۳۶۱)
 مرسدس بنز سفید رنگ ضد گلوله صدام حسین
هشتم ژوئیه ۱۹۸۲(پنج شنبه ۱۷ تیر ۱۳۶۱) هنگامی که صدام حسین سوار بر مرسدس بنز سفید رنگ ضد گلوله خودبرای شرکت دریک کنفرانس راهی شهرک «دجیل» فاصله ٦٠ کیلومتری شمال بغداد(استان صلاح الدین)  بود، در نخلستانهای حومه شهر، اعضای حزب الدعوه عراق با  مسلسل به رگبارمی بندند و این سوءقصد نافرجام نقطه آغاز وقایعی شد که بعدها به «قتل عام دجیل »شهرت یافت.

 صدام حسین بلافاصله ،دستوربازداشت  دستجمعی این شهرک  رامی دهد که سرانجام  ۱۴۸ نفر را در یک روز «پنجشنبه»بطوروحشتناکی بقتل رسانند.

اماقاضی دادگاه درجلسه محاکمه صدام می گوید:کشته شدگان  ١٤٣ نفر بودند.

جزییات قتل ۱۴۸ نفر را در یک روز پنجشنبه سال ۱۹۸۲ در روستای دجیل در شمال بغداد بشمرد.

 احمد حسن محمد شاهدماجرای دُجیل گفت: یکی از آلات شکنجه نیروهای عراقی چرخ گوشتی بود که

انفال ازطرحهای عمده پاکسازی قومی رژیم صدام بود که برضد کردها اجرا شد و در جریان آن هزاران کرد دستگیر و در مکانهای دورافتاده و بیابانهای جنوب عراق کشته و مدفون شدند.
همچنین کردها در چارچوب برنامه عربی سازی منطقه ازطرف صدام از خانه های خود در شمال و مرکز عراق بیرون رانده شدند.
صدام و پسر عمویش علی حسن المجید معروف به علی شیمیایی به همراه ۵ تن دیگر از سران نظام سابق بعث عراق به اتهام نسل کشی کردها و جنایت علیه انسانیت  حمله انفال در مناطق کردنشین در سال های ۱۹۸۷و ۱۹۸۸ میلادی محاکمه شدند.
از سوی دیگر صدام به استفاده از سلاحهای شیمیایی و گاز بر ضد مردم شهر حلبچه در ۱۶ مارس ۱۹۸۸(۲۶ اسفند ۱۳۶۶) متهم است مقامات کرد مدعی اند در جریان عملیات انفال بیش از ۱۸ هزار کرد عراقی کشته شدند.
بمباران شیمیایی به شهرحلبچه ۱۶ مارس ۱۹۸۸(۲۶ اسفند ۱۳۶۶)گازخردل
جنگنده‌های نیروی هوایی عراق روز ۱۶ مارس ۱۹۸۸(۲۶ اسفند ۱۳۶۶) پنج ساعت تمام شهر کردنشین حلبچه واقع در استان سلیمانیه کردستان را بمباران کردند. آنچه در پی بمباران به جای ماند قتلگاهی بود با ۵ هزار کشته که بیشترشان کودک و زن و سالمند بودند.

​​​

«جان سیمپسون»»سردبیر امور بین‌الملل بی بی سی نوشت:
نیروی هوایی ایران مرا به‌همراه گروه کوچکی از خبرنگاران خارجی از مسیر هوایی به شهر برد.
علت بمباران حلبچه؟
چون در هفته‌های پایانی جنگ ایران و عراق، حلبچه با شوق و شادی از نیروهای ایرانی استقبال کرده بود. صدام حسین و پسر عمویش، علی حسن المجید، معروف به "علی شیمیایی"، تصمیم گرفتند آنها را به مایه عبرت دیگران تبدیل کنند. نیروی هوایی عراق از انواع مواد شیمیایی علیه حلبچه استفاده کرد: گازهای اعصاب مانند وی ایکس، سارین و تابون، و گاز وحشتناک و البته به‌مراتب ابتدایی‌تر خردل، که از زمان جنگ جهانی اول از آن استفاده شده است.

 در داخل بسیاری ازبمب ها یک پنکه کار گذاشته بودند، که کار آن مخلوط کردن مواد شیمیایی بوده‌است.
پیش از حملات شیمیایی، شهر به‌مدت دو روز با بمب‌های متعارف بمباران شد. ظاهرا علی حسن المجید می‌خواسته شیشه ساختمان‌های شهر را بشکند، تا امکان مقاومت در مقابل گازهای سمی به حداقل برسد. نیروی هوایی ایران مرا به‌همراه گروه کوچکی از خبرنگاران خارجی از مسیر هوایی به شهر برد.
خبرنگاربی بی سی نوشت:کدام کشور – و احیانا کدام کارخانه – بخشی از مواد شیمیایی مورد استفاده را تأمین کرده بود.

حمله شیمیایی به حلبچه ۱۶ مارس ۱۹۸۸ (۲۶ اسفند ۱۳۶۶) انجام شد و نتیجه آن خلق یکی از بدترین مناظری بود که تابحال دیده ام. جنازه‌های قربانیان همه‌جا روی هم انباشته شده بود. برخی کف خیابان خوابیده بودند، و برخی هم پشت دیوارها پناه گرفته بودند.
حمله شیمیایی به حلبچه ۱۶ مارس ۱۹۸۸ (۲۶ اسفند ۱۳۶۶)قبرستان حلبچه

وقتی از نزدیک‌تر نگاه کردم، دیدم که خیلی از آنها سعی کرده بودند به قربانی دیگری پناه بدهند؛ نوزاد، کودک یا همسرشان. مردان صدام حسین، گاز اعصاب و دیگر مواد شیمیایی را روی حلبچه فروریختند تا به ساکنان کرد آن درسی بدهند، و در مقابل این بمب‌ها هیچ پناهگاهی وجود نداشت.

من پیش از آن، در جریان جنگ ایران و عراق، تأثیر سلاح‌های شیمیایی روی سربازها را دیده بودم؛ همان خاطرات به اندازه کافی وحشتناک بودند. اما دیدن آنچه که آن گازهای خبیث و بی‌رحم بر سر مردان، زنان و کودکان بی‌دفاع آورده بودند، از آنهم بدتر بود. در بعضی موارد گازهایی که نیروی هوایی عراق بر سر مردم ریخته بود، تأثیری آنی داشتند.

من خانه‌ای را دیدم که بمب از سقف اتاقی که افراد خانواده در آن مشغول غذا خوردن بودند، وارد شده بود.همگی مرده بودند، اما مشخص بود که همه چیز ظرف یکی دو ثانیه اتفاق افتاده است. یک پیرمرد در حالی که تکه نانی را گاز می‌زد مرده بود. یکی دیگر لبخند به لب داشت، و بنظر می‌رسید مشغول لطیفه تعریف کردن بوده است.
برخی دیگر آرام آرام و بعد از تحمل دردی طاقت‌فرسا جان دادند. زنی را دیدم که بدنش تقریبا به‌شکل دایره درآمده بود، و پاهایش پشت سرش را لمس می‌کرد. روی لباس‌هایش آثار استفراغ و خون دیده می‌شد، و زجر و درد چهره‌اش را بهم ریخته بود.
آمارکشته های حلبچه؟
 من به‌همراه یک کارشناس بلژیکی سلاح‌های شیمیایی در شهر پرسه می‌زدم و جنازه‌ها را می‌شمردم. زمان کمی داشتیم: عراقی‌ها می‌دانستند ما آنجا هستیم. در راه رسیدن به شهر به بالگرد حامل ما شلیک شده بود، و احتمال می‌رفت نیروی هوایی آنها با سلاح‌های شیمیایی بیشتری به شهر بازگردد و این بار آنها را علیه ما استفاده کند.

از پادکست رد شوید و به خواندن ادامه دهید
پادکست
رادیو فارسی بی‌بی‌سی
در نتیجه ما ناگزیر با عجله و بدون دقت لازم آمار گرفتیم. اما طبق برآورد ما، حدود پنج هزار جسد در سراسر شهر روی زمین افتاده بود. خیلی‌های دیگر در حالی که سعی می‌کردند از راه کوهستان‌ خود را به ایران برسانند، در اطراف شهر مرده بودند. با وجود ابهامات موجود، بر سر این آمار میان کارشناسان اجماع وجود دارد. اما با وجود گذشت یک ربع قرن، سایه وحشت هنوز از سر شهر کنار نرفته است. بخشی از گاز خردلی که در جریان حمله روی شهر ریخته شد، هنوز در سرداب‌ها و پناهگاه‌های زیرزمینی شهر، که مردم موقع بمباران به آن پناه می‌بردند، موجود است. برخلاف گازهای اعصاب که خیلی زود از بین رفتند، گاز خردل از هوا سنگین‌تر است و پایین می‌آید، و توده‌هایی تشکیل می‌دهد که همین حالا هم خطرناک هستند.
۱۵ آذر ۱۳۹۱ - ۵ دسامبر ۲۰۱۲
۳۰ سال بعدازحادثه :یورونیوز (۲۵ اسفند ۱۳۹۶ )نوشت:مدتی بعد فرستادگان ویژه سازمان پزشکان بدون مرز استفاده از گاز خردل وعامل اعصاب را تائید کردند. در اثر این بمباران شیمیایی بیش از ۷ هزار تا ۱۰ هزار نفر مسموم و زخمی شدند و عواقب این حمله نیز تا سالها نوزادان تازه متولد شده را با نقص عضو و بیماری‌های مختلف دیگر درگیر کرد.

علی حسن مجید معروف به علی شیمیایی که فرمانده و عامل این بمباران شیمیایی بود، ۲۰ سال بعد با حضور در دادگاه در دفاع از خود گفت که این حمله برای دفاع از امنیت ملی عراق انجام شده است. حکم اعدام وی در سال ۲۰۱۰ توسط دادگاه صادر و اجرا شد.

اولین جلسه دادگاه صدام حسین در ژوئیه ۲۰۰۴ (تیر ۱۳۸۳ )
صدام حسین در  ۳۰ دسامبر۲۰۰۶(۹ دی ۱۳۸۵)، سه سال پس از دستگیری در نزدیکی زادگاهش تکریت اعدام شد.
صدام حسین رئیس جمهور سابق عراق در جلسه چهارشنبه ۵ آوریل ۲۰۰۶ در دادگاه کیفری عراق شهادت می دهد
**
صدام حسین، رئیس جمهور فقید عراق، برخلاف آنچه مردمش که بیش از ۳۵ سال حکومت کردند، در اولین جلسه بازجویی خود در پرونده قتل عام دجیل با ریش متوسط، با کت و شلوار تیره و پیراهن سفید ظاهر شد. (۴۰ کیلومتری شمال بغداد) در همین روزهای سال ۲۰۰۴، ماه‌ها پس از دستگیری وی در پی حمله آمریکا به کشور در سال  ۲۰۰۳ .

خلیل عبود صالح الدلیمی، وکیل عراقی، از صدام که متهم به کشتار ده ها غیرنظامی در منطقه فوق الذکر در ۱۹ اکتبر ۱۹۸۲ (۲۷ مهر ۱۳۶۱ )بود، در پس زمینه حمله به کاروان رئیس جمهور فقید دفاع کرد. در این کشتار 143 نفر از ساکنان شهر کشته شدند و بسیاری از اموال ویران شد و بازماندگان به مدت 4 سال به تبعید به داخل شهر محکوم شدند.

صدام حسین در حضور قاضی رائد جوحی
قاضی جوان، رائد جوحی، در سال۲۰۰۴ پس از دستگیری صدام حسین در ۱۳ دسامبر ۲۰۰۳ (۲۲ آذر ۱۳۸۲)به عنوان سرپرست تیم تحقیق منصوب شد و در پایان سال 2006 به اعدام محکوم شد.

آنچه در جلسه بازجویی جلب توجه کرد این بود که جوحی از صدام که متولد 1971 و دارای مدرک لیسانس حقوق از دانشگاه بغداد در سال 1993 و فارغ التحصیل از مؤسسه قضایی بغداد نیز در سال 2002 است تحقیق کرد و همچنین دارای مدرک مدرک کارشناسی ارشد حقوق بین الملل از ایالات متحده آمریکا در سال 2010.

صبح روز عید قربان در شنبه ، ۰۹ دی ۱۳۸۵(۳۰ دسامبر ۲۰۰)۱۰ ذیحجه ۱۴۲۷، صدام حسین رئیس جمهور  عراق به جرم جنایت علیه بشریت اعدام شد.

این روزی است که برای همیشه در خاطره عراقی‌هایی که رهبر بی‌رحم خود را با طناب‌دار به گردنش می‌دیدند، حک می‌شود.

حسین که از سال 1979 تا زمان سرنگونی و دستگیری اش توسط نیروهای ائتلاف بین المللی به رهبری ایالات متحده در سال 2003 بر عراق حکومت می کرد، توسط دادگاه عراق به ارتکاب قتل عام های زیادی در دوران حکومتش متهم شد. این شامل کشتار شیعیان در سال 1982 در شهر دجیل و کشتار "حلبچه" در سال 1988 بود که در آن او از سلاح شیمیایی علیه یک شهر کردنشین استفاده کرد که جرأت مخالفت با او را داشت.

خانواده‌های قربانیان مرگ او را جشن گرفتند، در حالی که سایر عراقی‌ها از فیلم‌های تند مرد ضعیفی که زمانی رئیس‌جمهور کشورشان بود، به شدت ناراحت بودند.

چندین عراقی که بسیاری از آنها در سال 2006 کودک بودند، در مورد خاطرات و احساسات خود در روزی که صدام حسین 10 سال پیش اعدام شد، با CNN صحبت کردند.

آمنه احمد، 27 ساله:

زمانی که صدام حسین اعدام شد، احمد در خانه اش در موصل بود. در حالی که معتقدید رئیس جمهور برکنار شده یک دیکتاتور بود، اما احساس کردید که به دار آویختن او مجازاتی برای همه عراقی ها است. احمد، یک امدادگر، اکنون در اربیل زندگی می کند، پس از اینکه دولت اسلامی دو سال پیش شهر او را تحت کنترل گرفت. این چیزی است که او از روزی که صدام اعدام شد به یاد می آورد:

"من جوان بودم. هیچ علاقه ای به سیاست نداشتم. البته خیلی ناراحت شدم. شروع کردم به گریه کردن چون به خود صدام مربوط نمی شد اما احساس می کردم که آنها عراق را اعدام کردند. می دانم اگر صادق باشیم صدام حسین یک دیکتاتور بود، اما چون او نماینده عراق بود و رئیس جمهور عراق بود، وقتی کشورهای دیگر می آیند و صدام را سرنگون می کنند و او را اعدام می کنند، احساس می کنم همین است، عراق تمام شده است، رئیس جمهور را اعدام کردند، او نماینده کشور شما بود و این یک نوع توهین به کشورت.»

زمانی که ارتش آمریکا وارد بغداد شد این همان حسی بود که من احساس کردم. مجسمه بزرگی از صدام وجود داشت. یکی از سربازان آمریکایی صورت صدام را با پرچم آمریکا پاک کرد و پایین آورد. همه ما فکر می کردیم: کیست. آیا این شخص مجسمه را پایین می آورد؟ این آسیب را به کشور ما وارد کنید.

زاید ردا، 23 ساله:

رضا در دیوانیه زندگی می کند، شهری شیعه نشین که در حدود 100 کیلومتری جنوب بغداد قرار دارد. او سیزده ساله بود که صدام را اعدام کردند.

به یاد دارم که از خواب بیدار شدم و دیدم پدرم در حال تماشای العربیه از تلویزیون بود و صحنه های زنده اعدام صدام حسین پخش شد. گفتم: "چی؟! بالاخره روز فرا رسید." )"

"همانطور که به یاد دارم، آن روز یک روز بسیار خاص بود، به خصوص برای پدر و مادر و خانواده ام. ما خیلی رنج کشیدیم. نمی دانم چگونه آن را توصیف کنم، اما شادی همه بی اندازه بود."

"بنابراین همه در خیابان بودند، همه تیراندازی می کردند (تیراندازی در هوا) برای جشن گرفتن. و همه لبخند می زدند ... پس روز خاصی بود."

پدرم و خانواده‌ام احساس می‌کردند که صدام حسین به اندازه کافی برای جنایاتش مجازات نشده است. او جنایات وحشتناک بسیار زیادی دارد.

"در کتابی که در دبستان مطالعه می کردیم، صفحه اول همیشه چهره صدام بود، بین هر 10 تا 15 صفحه یک نقل قول از صدام حسین بود... و وقتی رژیم سقوط کرد، گفتم وای، هرگز نخواهم داشت. تا دوباره صورتش را ببینم."

نعیم الزبیدی، 41 ساله:

الزبیدی پزشک و مدرس دانشگاه کوفه در نجف، مرکز عراق است. او 31 ساله بود که صدام حسین را اعدام کردند. او فضای جشنی را در شهری به یاد می آورد که یکی از مقدس ترین شهرها برای شیعیان است که تحت حکومت صدام به طرز وحشیانه ای سرکوب شده بودند.

"روز اعدام، روز تعطیل بود، بنابراین من در خانه بودم. به خصوص در اینجا، همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، در نجف، یکی از شهرهایی که بیشترین آسیب را از رژیم ظالمانه صدام متحمل شده بود، روحیه جشنی فراگیر بود. تیراندازی به گوش می رسید. این رسم مردم عراق است که در همه جا جشن می گیرند.»

این اولین برداشت بود، اما بعدها، وقتی اولین ویدیوی اعدام در تلویزیون منتشر شد، برای من ناامیدکننده بود.»

صدام یک جنایتکار بود، او مستحق مرگ بود، اما به گونه ای که عدالت را برای قربانیان به ارمغان آورد.

"در آن لحظه داشتم به یاد مردمی می افتادم که از صدام حسین رنج می بردند ... مردمی که می خواستی با تو باشند و شاهد پایان دیکتاتور باشیم. من از خانواده ای بودم که هیچ ارتباطی با سیاست نداشتیم. یک خانواده عادی عراقی بودیم، اما ما هم به خاطر صدام در رنج بودیم.

سرود احمد، 41 ساله:

در آن روز در سال 2006، احمد، یک فعال حقوق بشر کرد، در حلبچه، شهری بود که صدام با سلاح های شیمیایی به آن حمله کرده بود. او می گوید که مردم در آن روز احساس می کردند که او به خاطر رنجی که متحمل شده بود مجازات می شود، اما او شوکه شده بود که چگونه رسانه ها مرگ صدام را نشان دادند.

به عنوان یک مدافع حقوق بشر و عضوی از (جامعه کرد)، صحبت در مورد این موضوع برای من دردناک است، زیرا یکی از افرادی بودم که در زمان رژیم صدام آواره شدم. من سه نفر از اعضای خانواده ام را از دست دادم.

از سوی دیگر، وقتی ما اکنون به جامعه نگاه می‌کنیم و در مقایسه با الان چگونه بوده است - در گذشته ما یک دشمن داشتیم، اما اکنون صدها دشمن داریم و نمی‌دانیم که دشمنان ما چه کسانی هستند.»

اما آنچه ما اکنون درو می کنیم از (صدام) است، زیرا او این را در زمان تصدی خود کاشت. او بین شیعه و عرب و سنی نفرت ایجاد کرد و عرب ها را آورد تا مردم کرد را بکشند و سنی ها را برای کشتن شیعیان آورد. این مدت طولانی او بود. -برنامه مدت."

من از شیوه (حکومت صدام) و نحوه اعدام او خوشم نیامد. با وجود همه چیزهایی که از سر گذراندم، نحوه نمایش رسانه ها (اجرای حکم) را دوست نداشتم. او برای مدتی رهبر ما بود. "

«متاسفانه آن روز من در حلبچه بودم، شهری که مردم در آن در معرض گازهای شیمیایی قرار گرفتند. مردم را دیدم که در آنجا بودند.