پیامبراسلام چگونه صلوات می گفت؟تشهدش چگونه بود

پیامبراسلام چگونه صلوات می گفت؟تشهدش چگونه بود

آیت الله بهجت:ظاهراً به همه صورت برای آن حضرت جائزبوده است

چه  :اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیَّ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِی            خداوندابرمن واهل بیتم درودبفرست.

یا:اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ                خدایابرمحمدوآل محمددرودبفرست.

منبع:کتاب درمحضراستاد(بهجت)جلد2ص214

                                          ​

صلوات به شکل امروزی از همان زمان پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) مرسوم بوده، یعنی همین عبارت «اللهم صلّ علی محمّد و آل محمّد». و پیامبر اکرم در تشهد نماز بر خود و اهل بیتشان درود می‌فرستادند و مسلمانان دیگر هم از همان زمان در تشهد نماز بر محمد و آلشان درود می‌فرستادند.

«إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً.[۱]

​

خداوند و فرشتگانش بر پیامبر درود می‌فرستند ای کسانی که ایمان آورده‌اید بر او درود فرستید و سلام گویید و تسلیم فرمانش باشید.» آیه فوق که در زمان خود پیامبر اکرم (ص) نازل شده به مومنان دستور می‌دهد بر پیامبر اکرم (ص) صلوات بفرستند.

ابوحمزه ثمالی از یکی از یاران پیامبر اکرم  چنین نقل می‌کند:

«هنگامی که آیه فوق نازل شد عرض کردیم سلام بر تو را می‌دانیم ولی صلوات بر تو چگونه است؟ پیامبر فرمود بگویید «اللهم صل علی محمد و آل محمد کما صلیت علی ابراهیم انّک حمید مجید».[۲]
درباره کیفیت صلوات بر پیامبر در روایات زیادی که از طریق اهل بیت(علیه السلام) و اهل سنت رسیده صریحاً آمده که « آل محمد» را به هنگام صلوات بر پیامبر بیفزایید. ابن حجر هیثمی، از دانشمندان اهل سنت این روایت را نقل می‌کند که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «لا تصلوا علی الصلاة البتراء فقالوا و ما الصلاة البتراء؟ قال تقولون: اللهم صل علی محمد، و تمسکون، بل قولوا اللهم صل علی محمد و آل محمد.[۳] برای من درود مقطوع و بریده نفرستید عرض شد: مقصود چیست؟ فرمود: نگویید: اللهم صل علی محمد، و سکوت کنید، بلکه لازم است بگویید: اللهم صل علی محمد و علی آل محمد».[۳]​

 ​

علاوه بر اینکه تمام فقهای شیعه و برخی فرقه‌های اهل سنت صلوات فرستادن بر پیامبر و آل ایشان را در تشهد نماز واجب می‌دانند بنابراین از زمانی که دستور نماز خواندن و کیفیت آن توسط پیامبر بیان شده و از زمانی که خود ایشان نماز می‌خواندند، در تشهد نماز صلوات می‌فرستادند. در روایت مفصلی که درباره چگونگی دستور خواندن نماز توسط خداوند به پیامبر اکرم (ص) در شب معراج آمده است، یکی یکی اجزاء نماز را بیان می‌کند تا می‌رسد به این قسمت در تشهد نماز: «ثُمَّ أَوْحَی اللَّهُ إِلَیْهِ یَا مُحَمَّدُ صَلِّ عَلَی نَفْسِکَ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِکَ فَقَالَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیَّ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِی وَ قَدْ فَعَل...»
امام صادق (علیه السلام) فرمود: «خداوند متعال پیامبرش حضرت محمد (ص) را به معراج برد. جبرئیل اذان گفت و نماز را به پیامبر آموخت، به همین کیفیت و شکلی که می‌خوانیم. در تشهد به او فرمود: «ای محمد بر خودت و بر اهل بیتت درود بفرست». پیامبر گفت: «صلی الله علیّ و علی اهل بیتی».[۴] از این روایت معلوم می‌شود که پیامبر اکرم (ص) در تشهد نماز بر خود و اهل بیتشان درود می‌فرستادند و مسلمانان دیگر هم از همان زمان در تشهد نماز بر محمد و آلشان درود می‌فرستادند.
پی‌نوشت:
[۱]. احزاب (۳۳) آیه ۵۶.
[۲]. عروسی حویزی، محمد بن جمعه، تفسیر نورالثقلین، انتشارات اسماعیلیان، ج ۴، ص ۳۰۰
[۳]. ابن حجر، احمد بن محمد، الصواعق المحرقه، بیروت، مؤسسه الرساله، ۱۹۹۷ م، ج ۲، ص ۴۳۰
[۴]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، تهران، انتشارات اسلامیه، ۱۳۶۳ ش، ج ۳، ص ۴۸۶
مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی/منبع:جهان نیوز۱ اسفند ۱۳۹۳

سلام پیامبرهم همینگونه  بود(کلاً نمازپیامبر )همین نمازی بودکه مسلمانان می خوانند

روایات شیعه و سنی نیز شکل نماز را به نحوه ‏ای که خوانده می‏شود، بیان کرده است.

 مانند ما "السلام علیک ایها النبی و رحمة و برکاته" می‏گفتند .

 سلام بر پیامبر اکرم(ص) توسط حضرت در تشهد بیان شده که با الفاظ "السلام علیک ایها النبی و رحمة الله و برکاته" ذکر شده است.[1] مرحوم سید کاظم یزدی در عروة می‌فرماید: "السلام علیک ایها النبی" از صیغه های سلام نیست، بلکه از توابع تشهد است.[2] منابع اهل سنت این نظریه را قبول دارند و حنفیه، شافعیه، حنابله و مالکیه بر این عقیده اند که این صیغه جزء صیغه های تشهد محسوب می‌شود.[3]
برخی دیگر از فقیهان شیعه مثل مرحوم حکیم معتقدند این صیغه از توابع سلام محسوب می شود، چون از برخی روایات این گونه استفاده می‌شود و از طرف دیگر مناسبت حکم و موضوع اقتضا می‌کند که صیغه "السلام علیک ایها النبی و رحمة الله و برکاته" از توابع سلام باشد.[4]
آنچه مسلّم و قطعی است و شیعه و سنی بر این باورند، صلوات و سلام بر پیامبر اکرم(ص) امر متعارف و رایج بوده که توسط پیامبر انجام می شده و این اَمر از ناحیه حضرت(ص) به انجام رسیده است، خواه در تشهد یا در سلام. این مطلب توسط ائمه معصومین(ع) تأیید شده است و منابع مختلف شیعه و اهل سنت این نظریه را تأیید می‌کند.
پی نوشت ها:
1. کتاب الخلاف, ج1, ص 129.
2. عروه الوثقی, ج2, باب التسلیم. 
3. الفقه علی المذاهب الاربعه, ج1,ص 236 و 237. 
4. مستمسک العروه الوثقی, ج6, ص 496. 

آیا مگرمی شودپیامبراسلام حضرت محمد،خودش به خودش "سلام"بگوید؟

مگردرقرآن نیامده که واردخانه ای شدید"سلام"بگویید،حتی اگرکسی نباشد،بخودتان سلام بگویید

 فَإِذَا دَخَلْتُم بُیُوتًا فَسَلِّمُوا عَلَىٰ أَنفُسِکُمْ تَحِیَّةً مِّنْ عِندِ اللَّـهِ مُبَارَکَةً طَیِّبَةً ۚ کَذَٰلِکَ یُبَیِّنُ اللَّـهُ لَکُمُ الْآیَاتِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ ٦١نور

امام باقر(ع) می فرماید: اگر وارد خانه‌ای شدید و سلام کردید و جوابی نشنیدید، بگویید: «السلام علینا من عند ربنا: سلام بر ما از سوی پروردگارمان» (وسائل الشیعه، جلد ۱۲، ص ۸۱)شیخ حرّ عاملی از علمای قرن یازدهم 

در سلام دوم نماز می گوییم: «السلام علینا و علی عباد الله الصالحین: سلام بر ما و بر بندگان صالح خدا» که سلام بر خود است.

امام باقر علیه السلام ـ درباره آیه : «هرگاه وارد خانه هایى شدید، به خودتان سلام کنید» ـ فرمود :

هُو تَسلیمُ الرَّجُلِ على أهلِ البیتِ حینَ یَدخُلُ ، ثُمَّ یَرُدُّونَ علَیهِ ، فهُو سَلامُکُم عَلى أنفُسِکُم .
منظور سلام کردن مرد بر اهل خانه است به هنگام ورود و جواب دادن اهل خانه است به او . پس ، این سلام شماست به خود شما .

امام باقر علیه السلام ـ درباره ٦١نورـ میفرماید

إذا دَخَلَ الرَّجُلُ مِنکُم بَیتَهُ ، فإن کانَ فیهِ أحَدٌ یُسَلِّمُ علَیهِم ، و إن لَم یَکُن فیهِ أحَدٌ فَلْیقُلْ : السلامُ علَینا مِن عِندِ رِبِّنا ، یقولُ اللّه ُ : «تَحِیّةً مِنْ عِنْدِ اللّه ِ مُبارَکَةً طَیِّبَةً» .
 هرگاه مردى از شما به خانه خود وارد شد ، اگر کسى در خانه بود به آنها سلام کند و اگر کسى نبود بگوید : «السلامُ علَینا مِن عِندِ رِبِّنا؛ سلام بر ما از جانب پروردگارمان» که خداوند مى فرماید : «[که آن ]تحیّتى است مبارک و پاکیزه از جانب خدا

حضرت عیسی (علیه السلام) وقتی متولد شدند، یکی از جملاتشان، سلام بر خود بود: « وَ اَلسَّلامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَ یَوْمَ أَمُوتُ وَ یَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا: و سلام (خدا) بر من، در آن روز که متولّد شدم، و در آن روز که می‌میرم، و آن روز که زنده برانگیخته خواهم شد» ﴿مریم‏، ۳۳﴾