پیراسته فر
علمی،تحقیقی و تحلیلیپیراسته فر
علمی،تحقیقی و تحلیلی۴نواب خاص"امام زمان"غیبت صغری وکبری/کدام ایرانی بودند؟
۲نفراول نائبان امام زمان «مغازه روغن زیتون فروشی» داشتند.هیچکدام ازنواب درسامرااقامت نداشتند.
چرا«نواب خاص»امام زمان(عج)از بازاریان بودند،نه روحانیون.
۱- عثمان بن سعید عمرى :مدت نمایندگی ۷سال(ازسال ۲۶۰ الی ۲۶۷)
۲- محمّد بن عثمانبن سعید: مدت نمایندگی ۷سال ( از۲۶۸ الی۳۰۵)فرزند اولین سفیرامام زمان است.
۳- حسین بن روح :مدت نمایندگی ۲۰سال (از۳۰۶الی۳۲۶)
۴- على بن محمّد سمرى :مدت نمایندگی ۳سال(از۳۲۶الی۳۲۹) آخرین سفیر امام(عج) است ، وى در نیمه شعبان سال ۳۲۹ درگذشت و با درگذشت او باب سفارت بسته شد و غیبت کبرى آغاز گردید.
توضیحات نگارنده-پیراسته فر:درابتدابطورخلاصه مدت نمایندگی ۴«سفیر»امام زمان را ذکرمی کنیم وبعد دیدگاه محققین را ملاحظه خواهیدکرد ودرادامه، زندگینامه امام زمان ونواب خاص امام زمان راخواهیدخواند+زندگینامه آیت الله سیدعلی مقدم قوچانی
چهار نائب خاص امام زمان
۱- عثمان بن سعید عمرى :مدت نمایندگی ۷سال(ازسال ۲۶۰ الی ۲۶۷)که منسوب به قبیله «بنى عمرو بن عامر» است و از نوجوانی افتخار خدمتگزارى به خاندان رسالت را داشت و از اصحاب و یاران امام هادى و حضرت عسکرى(علیهما السلام) به شمار مى رفت.
۲- محمّد بن عثمانبن سعید: مدت نمایندگی ۷سال ( از۲۶۸ الی۳۰۵)فرزند اوّلین سفیرامام زمان است.
۳- حسین بن روح :مدت نمایندگی ۲۰سال (از۳۰۶الی۳۲۶)حسین، ایرانی اهل ساوه«قم»و از بستگان محمّد بن عثمان(دوّمین سفیر امام) بود; وى موضوع سفارت را به فرمان امام به حسین بن روح واگذار نمود و در سال سیصد و بیست و شش درگذشت.
۴- على بن محمّد سمرى :مدت نمایندگی ۳سال(از۳۲۶الی۳۲۹) آخرین سفیر امام(عج) است ، وى در نیمه شعبان سال ۳۲۹ درگذشت و با درگذشت او باب سفارت بسته شد و غیبت کبرى آغاز گردید.
قبر«علی بن محمد سمری» نائب چهارم در رصافه بغداد و غرب مدرسه «مستنصریه»، داخل بازار «کمالیات» قرار دارد، مرقد علی بن محمد سمری دارای صحن و مسجد و مناره است.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:در هزاروصدوهشتادوچهارسالگی امام زمان عجل الله،«آیت الله سید علی مقدم قوچانی» از استادان و محققان حوزه ،به مناسبت نیمۀ شعبان١٤٣٩ (اردیبهشت ۱۳۹۷)درمصاحبه با سایت «عصر ایران» : چرا ۴ نایب خاص از میان «روحانیون» انتخاب نشدنداما در غیبت کبری علما و روحانیون نواب عام به حساب می آیند؟
آیت الله سیدعلی مقدم قوچانی در پاسخ گفت: در آن زمان روحانیت به عنوان یک صنف با لباس مشخص شناخته نمی شد و به همین خاطر اولین نایب خاص «عثمان بن سعید» بود که هر چند از اصحاب امام دهم و یازدهم نیز بود اما دکان روغن فروشی داشت و پس از او نیز پسرش ( محمد بن عثمان بن سعید) دومین نایب خاص شد و پس از آن دو نیز ابوالقاسم حسین بن روح و ابوالحسن علی بن محمد ثمری به عنوان نواب خاص شناخته می شدند و نفر چهارم ۶ روز قبل از مرگ این پیام را دریافت کرد که « تا ۶ روزدیگر از دنیا می روی. کارهایت را انجام بده و بعد از خودت کسی را قرار نده چون غیبت بزرگ شروع می شود.»
مگر یک انسان می تواند بیش از هزار سال عمر کند؟
آیت الله سیدعلی مقدم قوچانی: بله، همان گونه که نوح پیامبر ۱۵۰۰ سال عمر کرد. این که می گویند ۹۵۰ سال عمر کرده هم درست نیست چون مربوط به دوران نبوت نوح است حال آن که بر پایه حدیثی از امام صادق علیه السلام ،ما براین باوریم که حضرت نوح علیه السلام ۱۵۰۰ سال عمر کرده است.
آیت الله
مقدم قوچانی درباره تفاوت باور شیعیان و اهل سنت در موضوع مهدویت یادآور
شد: این گونه نیست که اهل سنت کلا باور نداشته باشند. بلکه آنان به امامت
عامه معتقدند و این که آن منجی با اسم مشخص نشده و یکی از فرزندان پیامبر
سرانجام ظهور می‌کند اما ما به عنوان شیعۀ امامیه معتقدیم نام و نسب و محل
تولد و همه مشخصات روشن است: محمد با کنیۀ ابوالقاسم و القاب هادی، مهدی،
منتقم، منتظَر، حجت‌الله و صاحب‌الاولیا که در سال ۲۵۵ هجری قمری و در شهر
سامرا متولد شد و نام مادرش «ملیکه»(نرجس) بود. غیبت صغری از سال ۲۶۰ هجری
قمری شروع شد و ۶۹ سال طول کشید و و پس از آن غیبت کبری شروع شد که تا
دوران ما ادامه دارد.
در پایان خطبه کمیل بن زیاد نخعی که در نهج
البلاغه هم آمده اشاراتی روشن ذکر شده و در حدیث ثقلین نیز آمده قرآن و
عترت همیشه با هم هستند و چون قرآن اکنون در میان ماست پس امامی هم در بین
ما هست و حدیث ثقلین حدیثی متواتر و یقینی است و ان قدر مستند که مرحوم
امام در اغاز وصیت نامه به آن اشاره کرده اند.
از منابع اهل سنت نیز می توان به شیخ سلمان حنفی ارجاع داد و روایت دیدار یک یهودی با پیامبر اسلام که از ایشان درباره اوصیای خود می پرسد و ایشان با نام برمی شمرد قابل استناد است. مرحوم آیت الله صدر نیز در کتابی قریب ۱۰۰ روایت از اهل سنت در این باره گرد آورده است./پایان مصاحبه آیت الله مقدم قوچانی.
کدام نائب خاص امام زمان«ایرانی»بود؟
«حسین بن روح»(شیخ ابوالقاسم حسین بن روح بن ابی بحر نوبختی)خاندان ایرانی نژاد، به نام «آل نوبخت» بود. جد بزرگ این خانواده یعنی «نوبخت» از بزرگترین ستاره شناسان زمان خود بود. او که از آئین زرتشت پیروی می کرد در زمان خلافت منصور خلیفه دوّم عباسی (۱۵۸ ـ ۱۳۶ ق.) مسلمان شد و سپس با ورود به دربار بنی عباس، در گسترش علوم و تمدّن اسلامی خدمات چشمگیری از خود نشان داد. فرزندان و نوادگان نوبخت در عصرهای مختلف به ترتیب از مترجمان چیره دست زبان فارسی به عربی و از ستاره شناسان، راویان، متکلّمان، فیلسوفان، فقیهان و شعرای سرشناس بوده اند و حتّی برخی از آنان به مسؤولیتهای مهم حکومتی نیز دست یافته اند.
گرچه خود نوبخت پس از مسلمان شدن در مذهب خلفای بغداد، یعنی مذهب اهل سنت بود. اما بعدها همه نوبختیان شیعه شدند و از جمله جزو شیفتگان و یاران خاص اهل بیت(علیهم السلام) شدند.
«حسین به روح »اهل«ساوه»ایران بود/قُم
او به لهجهٔ اهالی آبه (از روستاهای شهرستان ساوه) صحبت می کرد . طوری که در بعضی منابع از حسین بن روح نوبختی را با لقب آوی (آوه یا آبه) هم یاد شده است. شیخ صدوق هم او را از اهالی آوه می دانست.
او از نزدیکان مورد اعتماد «محمد بن عثمان» (دوّمین نایب خاص) بود و رابط بین او، «عثمان بن سعید» و شیعیان بود که در سال ۳۰۵ هجری قمری، با وصیت دومین نائب خاص امام زمان (محمد به عثمان) و با رحلت وی، به عنوان سومین نایب ویژخ امام زمان(عج) منصوب شد و دستخط مبارک امام زمان(عج) در تایید این انتصاب را دریافت کرد.
نماینده ای ویژه، مورد اعتماد همه
شخصیت «حسین بن روح» چنان بود که انتصاب وی برای نیابت امام زمان(عج) بی درنگ مورد توجه و استقبال دست اندرکاران دستکاه نیابت و علمای سرشناس و صاحب نفوذ در مناطق مختلف قرار گرفت و در نهایت این فقیه فرزانه توانست دوران حساس و بحرانی این مقطع را به خوبی پشت سر بگذارد.حتی فقهای بزرگ شهر قم که در آن ایام از قدرت و منزلت خاصی برخوردار بودند، با این حال در نهایت بردباری و اشتیاق، از دستورات وی پیروی کردند؛ از جمله «علی بن بابویه» پدر شیخ صدوق (از فقهای پر نفوذ شهر قم) در این هنگام جهت دیدار با نایب سوّم، به شهر بغداد سفر می کند، چند روزی در محضر حسین بن روح مانده، مسائلی را عنوان کرده و پاسخش را گرفت و سپس به شهر قم بازگشت.
به گفتهٔ« شیخ طوسی» شروع نیابت نوبختی به سال ۳۰۶ هجری. او توقیعاتی را منتسب به امام زمان ارائه می‌کرد و به پرسش‌های علمای قم پاسخ می‌داد. چنین به نظر می‌رسد که حسین بن روح نوبختی بیش از نواب پیشین نزد شیعیان هم عصرش شناخته شده بود.
«حسین بن روح »توانست به عنوان تنها نائب زمان خود توسط شیعیان پذیرفته شود و خاندان نوبختی تأثیر غالبی بر جامعه شیعیان و علما داشتند. حسین بن روح همچنین کوشید تا غیبت را علاوه بر توجیه براساس حدیث با رویکردی عقلی نیز توجیه نماید. حسین بن روح علاوه بر آنکه در میان شیعیان بغداد از موقعیت اجتماعی خوبی بهره مند بود، در میان دستگاه خلافت عباسی بخصوص آل فرات نیز از نفوذ و احترام قابل ملاحظه‌ای برخوردار بود.
«حسین‌بن روح» دارای برتری‌های فراوانی بود، مهم‌ترین صفت وی رازداری بود؛ به طوری که «ابوسهل نوبختی» درباره او گفته است: «ابوالقاسم، اگر امام را زیر دامن خود پنهان داشته باشد و بدنش را با قیچی قطعه قطعه کنند تا او را نشان دهد، هرگز چنین نخواهد کرد.»(شیخ ابوالقاسم حسین بن روح بن ابی بحر نوبختی)
او همچنین با وجود این که خلفا را غاصب حکومتی می‌دانست که صاحبان اصلی آن، یعنی ائمه (ع) را با زهر یا شمشیر کشته بودند، سیاست تقیه را دنبال می‌کرد، وی حتی در جلسه مناظره، با پیش گرفتن تقیه در مقابل اهل سنت، توانست خود را از معرض ظن نجات دهد، در این جلسه مناظره یکی از دوستانش با جواب او، خنده‌اش گرفته بود، پنهانی سرزنش کرد، دوستش در جواب گفت: «شنیدن این سخن از نماینده امام تعجب‌آور است و موجب خنده می‌شود»و«حسین بن روح» او را تهدید کرد که اگر بار دیگر این سخن را بگوید با او قطع رابطه خواهد کرد.
۲۱ سال نیابت خاص
«حسین‌بن روح نوبختی»سرانجام در ۱۸ شعبان سال۳۲۶هجری قمری، پس از ۲۱ سال نیابت خاص امام زمان از دنیا رفت. اما از آنجا که هنوز سه سال از دوران غیبت صغری باقی مانده بود، ضرورت داشت برای ادامه ریاست و تکمیل این دوره سرنوشت ساز، یک فقیه و شخصیت توانمند دیگر به جای او منصوب شود. از این رو، حسین بن روح چند روز قبل از رحلت، به دستور امام عصر(عج)، مسؤولیت دستگاه نیابت را به نایب چهارم، علی بن محمد سَمری سپرد. شیعیان عراق، پس از تشییع باشکوه پیکر وی، او را در محله نوبختیه، جنب راست ضلع شرقی بازار «عطاران» به خاک سپردند. اجایی که الان به نام محله «رصّافه» در شرق بغداد و در منطقه مرکزی و در میان بازار قرار دارد و به «مقام حسین بن روح» مشهور است./منبع:۲ تیر ۱۳۹۲ خبرگزاری مهر
«حسین‌بن روح نوبختی» سرانجام در ۱۸ شعبان سال۳۲۶ هجری قمری، پس از ۲۱ سال نیابت خاص امام زمان از دنیا رفت.
شیعیان عراق، پس از تشییع باشکوه پیکر وی، او را در محله نوبختیه، جنب راست-درضلع شرقی بازار «عطاران» به خاک سپردند.
ولادت و زندگی مهدی موعود(عج) از رخدادهای مهمی است که ریشه در باور دینی مسلمانان دارد. اعتقاد به تولد، حیات طولانی، ظهور و امامت آن حضرت مسأله‌ای است اساسی که نقش سرنوشت ساز و جهت بخشی را به زندگی و رفتار دین باوران بویژه شیعیان داده است.
نیمه ماه شعبان مصادف با سالروز ولادت آخرین منجی و نجات دهنده بشر حضرت بقیه الله الاعظم حضرت امام مهدی(عج) است که از عظمت و جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و همگان در جشن ولادت ذریه رسول خدا(ص) شادمان و مسرور هستند. به این مناسبت بخش از زندگانی آن امام همام و البته برخی از شبهه‌هایی که در ارتباط با مساله مهدویت و انتظار و ظهور امام عصر(عج) مطرح می‌شود را مرور می‌کنیم و پاسخ آنها را با استفاده از کتب معتبر ارائه می‌دهیم.
نام پدر ومادر امام زمان
نام پدر این بزرگوار امام حسن عسکری (ع) پیشوای یازدهم و نام مادر گرامیشان نرجس خاتون (س) می‌باشد که ایشان بنا بر روایات یک شاهزاده رومی بودند و در خواب با امام حسن عسکری (ع) آشنا شده و مسلمان می‌شوند. امام زمان تنها فرزند امام حسن عسکری (ع)می‌باشد .
نقش انگشتری امام زمان
«انا حجة الله فی ارضه» ویا « اناحجة الله وخاصته»
نام و کنیه امام مهدی(عج)
نام بزرگوارش محمد بن الحسن و کنیه‌شان ابوالقاسم است. امام زمان حضرت مهدی (عج) هم نام و هم کنیه حضرت پیامبر اکرم(ص) است. در روایات آمده است که شایسته نیست آن حضرت را با نام و کنیه، اسم ببرند تا آن گاه که خداوند به ظهورش زمین را مزیّن و دولتش را ظاهر گرداند.
القاب امام زمان
مهدی، خاتم، منتظر، حجت، صاحب الامر، صاحب الزمان، قائم و خلف صالح. ازجمله القاب مبارک ایشان می‌باشد. شیعیان در دوران غیبت صغری ایشان را «ناحیه مقدسه» لقب داده بودند.
تاریخ ولادت امام زمان
یک سال و یک ماه پس از ازدواج امام حسن عسکری (ع) و نرجس خاتون امام زمان به دنیا آمدند. حضرت ولی عصر (ع) بنا بر بیشترین روایت روز جمعه نیمه شعبان ۲۵۵ هجری قمری متولد شده‌اند. شب این میلاد خجسته را «شب برات» و «شب مبارک» و «شب رحمت» خوانند. شیخ صدوق در کمال الدین نقل می‌کند «نرجس خاتون» روزی مشاهده می‌کند که نوری وارد بدن او می‌شود و به امام حسن عسکری موضوع را گزارش می‌کند و امام او را نوید به بارداری امام زمان می‌دهد و می‌فرماید: پسری می‌آوری که نامش محمد است و پس از من، جانشین من خواهد بود.
برای آشنایی بازندگی «نرجس خاتون» به این لینک مراجعه کنید:
زندگینامه"نرجس خاتون"مادرامام زمان/مختصر ومفید
میلاد حضرت مهدی(عج) روز جمعه نیمه شعبان۲۵۵ هجری است چون پدرش وفات کرد او ۵ ساله بود و مشهور بین علماء نیز همین تاریخ است و کسی در این جهت اعتراضی نکرده مگر کلینی در کافی و صدوق در کمال الدین و شیخ طوسی در الغیبه که این سه بزرگوار یک مرتبه سال ۲۵۵ و بار دیگر ۲۵۶ نوشته‌اند اما هر سه بیشتر سال ۲۵۵ هجری را قبول دارند.
برای ولادت ایشان تاریخ‌های دیگری هم ذکر شده علت اینکه در تاریخ تولد ایشان عده‌ای اختلاف دارند ممکن است به دلیل پنهان نگه داشتن تولد آن امام بوده باشد بنابراین اصل ولادت مهدی جزء مسلّمات تاریخ است و در این تاریخ بین علما و محدثان و علمای فریقین هیچگونه اختلافی نیست.
پس بنا برمبنای مشهور حضرت پس از شهادت جد گرامیش، امام هادی (ع) حدود یکسال بعد، متولد شده است یعنی حدود یکماه از حکومت مهتدی عباسی گذشته، زیرا مهتدی یک شب به آخر ماه رجب مانده به حکومت رسید و تولد امام (ع) نیمه شعبان است.
غیبت کوتاه مدت یا غیبت صغری
مدت غیبت صغری بیش از ۷۰ سال بطول نینجامید ( از سال ۲۶۰ه. تا سال ۳۲۹ه. ) که در این مدت نایبان خاص، به محضر حضرت مهدی ( ع ) می‌رسیدند، و پاسخ نامه‌ها و سؤالات را به مردم می‌رساندند. نایبان خاص که افتخار رسیدن به محضر امام (ع) را داشته‌اند، چهار تن می‌باشند که به " نواب خاص " یا " نایبان ویژه " معروفند.
غیبت دراز مدت یا غیبت کبری و نیابت عامه
این دوره بعد از زمان غیبت صغری آغاز شد، و تاکنون ادامه دارد. این مدت دوران امتحان و سنجش ایمان و عمل مردم است. در زمان نیابت عامه، امام (ع) ضابطه و قاعده‌ای به دست داده است تا در هر عصر، فرد شاخصی که آن ضابطه و قاعده، در همه ابعاد بر او صدق کند، نایب عام امام (ع) باشد و به نیابت از سوی امام، ولی جامعه باشد در امر دین و دنیا. بنابراین، در هیچ دوره‌ای پیوند امام (ع) با مردم گسیخته نشده و نبوده است. اکنون نیز، که دوران نیابت عامه است، عالم بزرگی که دارای همه شرایط فقیه و دانای دین بوده است و نیز شرایط رهبری را دارد، در راس جامعه قرار می‌گیرد و مردم به او مراجعه می‌کنند و او صاحب " ولایت شرعیه " است به نیابت از حضرت مهدی (ع). بنابراین، اگر نایب امام (ع) در این دوره، حکومتی را درست و صالح نداند آن حکومت طاغوتی است، زیرا رابطه‌ای با خدا و دین خدا و امامت و نظارت شرعی اسلامی ندارد. بنابر راهنمایی امام زمان (عجل الله فرجه) برای حفظ انتقال موجودیت تشیع و دین خدا، باید همیشه عالم و فقیهی در راس جامعه شیعه قرار گیرد که شایسته و اهل باشد، و چون کسی - با اعلمیت و اولویت - در راس جامعه دینی و اسلامی قرار گرفت باید مجتهدان و علمای دیگر مقام او را پاس دارند، و برای نگهداری وحدت اسلامی و تمرکز قدرت دینی او را کمک رسانند، تا قدرت‌های فاسد نتوانند آن را متلاشی و متزلزل کنند. گر چه دوری ما از پناهگاه مظلومان و محرومان و مشتاقان - حضرت مهدی (ع) - بسیار دردآور است، ولی بهر حال - در این دوره آزمایش - اعتقاد ما اینست که حضرت مهدی (ع) به قدرت خدا و حفظ او، زنده است و نهان از مردم جهان زندگی می‌کند، روزی که " اقتضای تام " حاصل شود، ظاهر خواهد شد، و ضمن انقلابی پر شور و حرکتی خونین و پردامنه، بشریت مظلوم را از چنگ ظالمان نجات خواهد داد، و رسم توحید و آیین اسلامی را عزت دوباره خواهد بخشید.
مهدویت در دوره آخرالزمان
اعتقاد به دوره آخرالزمان و انتظار ظهور منجی در دین‌های دیگر مانند: یهودی، زردشتی، مسیحی و مدعیان نبوت عموما، و دین مقدس اسلام، خصوصا، به عنوان یک اصل مسلم مورد قبول همه بوده است.
اعتقاد به حضرت مهدی ( ع ) منحصر به شیعه نیست
عقیده به ظهور حضرت مهدی (ع) فقط مربوطبه شیعیان و عالم تشیع نیست، بلکه بسیاری از مذاهب اهل سنت ( مالکی، حنفی، شافعی و حنبلی و ... ) به این اصل اعتقاد دارند و دانشمندان آنها، این موضوع را در کتاب‌های فراوان خود آورده‌اند و احادیث پیغمبر (ص) را درباره مهدی ( ع ) از حدیث‌های متواتر و صحیح می‌دانند.
دیدگاه مذاهب اسلامی درباره لقب منجی چیست؟
با ملاحضه روایاتی که از شیعه و سنی به دست ما رسیده پی می‌بریم که همگی برا این اتفاق دارند که لقب منجی جهانی"مهدی" است.
حاکم نیشابوری به سند خود از ابن سعید خدری نقل کرده که رسول خدا(ص) فرمود: "مهدی از ما اهل بیت است". ایشان همچنین فرمودند: "مهدی خروج می‌کند در حالی که بالای سر او ابری است، در میان آن ابر کسی است که ندا می‌کند: این مهدی خلیفه خدا است، او را پیروی کنید".
آیا امام زمان غیر از ۳۱۳ نفر اصحاب دیگری نیز دارند؟
یکی از سوالاتی که مطرح می‌شود این سوال است که از روایات استفاده می‌شود اصحاب امام زمان(عج) بعد از ظهور از ۱۰ هزار نفر کمتر نیست. محمدبن مسلم از امام باقر(ع) نقل می‌کند که فرمود: هرگاه برای او (حضرت مهدی(عج)) ۱۰ هزار مرد جمع شد پس در روی زمین معبودی به جز خدا باقی نمی‌ماند. البته در این که مقصود از روایاتی که اصحاب حضرت را ۳۱۳ نفر معین کرده چند احتمال وجود دارد که از جمله آنها به جهت اختلاف در درجات اخلاق آنها، در سرعت ملحق شدن آنها به حضرت، در دفاع نمودن از حضرت و به لحاظ وظایف و کارهایی است که به جهت اختلاف درجات اصحاب به آنها محول خواهد شد.
طول عمر امام زمان
یکی از سوالات و شبهاتی که در خصوص آن‌حضرت مطرح می‌شود درباره طول عمر مبارک ایشان است. عمر امام (ع) با در نظر گرفتن عمرهای درازی که قرآن بدانها گواهی می‌دهد، و در کتاب‌های تاریخی نیز افراد معمر (دارای عمر دراز) زیاد بوده‌اند، و در گذشته و حال نیز چنین کسانی بوده و هستند، عمر زیاد حضرت مهدی (ع) به هیچ دلیلی محال نیست، بلکه از نظر عقلی و دید وسیع علمی و امکان واقع شدن به هیچ صورت بعید نیست. از اینها گذشته اگر از نظر قدرت الهی، بدان نظر کنیم، امری ناممکن نیست. در برابر قدرت خدا - که بر هر چیز تواناست - عمرهایی مانند عمر حضرت نوح (ع) و عمر بیشتر از آن حضرت و یا کمتر از آن کاملا امکان دارد. برای خدای قدیر و حکیم، کوچک و بزرگ، کم و بسیار، همه و همه مساوی است. بنابراین حکمت کامل و بالغ او، تا هر موقع اقتضا کند بنده خود را در نهایت سلامت زنده نگاه می‌دارد. پس طبق حکمت الهی، امام دوازدهم، مهدی موعود (ع) باید از انظار غایب باشد و سال‌ها زنده بماند و رازدار جهان و واسطه فیض برای جهانیان باشد تا هر وقت خدا اراده کند ظاهر گردد، و عالم را پس از آنکه از ظلم و جور پر شده، از قسط و عدل پر کند./منبع:۲ تیر ۱۳۹۲ ایسنا
منابع برخی روایات و نقل قول‌ها:
۱- کتاب الغیبة شیخ طوسی تحقیق شیخ عباد اللّه تهرانی و شیخ علی احمد ناصح صص ۱۳۶تا ۱۴۱ مؤسسه معارف اسلامیه.*کتاب الغیبة محمد بن ابراهیم نعمانی تحقیق علی اکبر غفاری صص ۱۱۶تا ۱۲۶ مکتبه صدوق. *کنز العمال فی سنن الأقوال والأفعال علاء الدین هندی ج۱۴صص۲۶۱ تا ۲۷۶. مؤسسه الرسالة* کمال الدین وتمام النعمة شیخ صدوق با تصحیح و تعلیق علی اکبر غفاری ج۱ و ۲صص۲۵۶ ۲۸۶. انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین قم.
۲- .اثبات الوصیة مسعودی ص ۲۷۶ دارالأضواء بیروت*مروج الذهب ومعادن الجوهر مسعودی ج۴ص ۱۹۹ دارالمعرفة بیروت*کمال الدین شیخ صدوق ص ۴۳۴.
۳- بحارالأنوارعلامه مجلسی، ج ۵۱، ص ۲* غیبت شیخ طوسی ص ۱۳۷ – ۱۵۲*وفیات الاعیان ج ۳ ص ۳۱۶ * ارشاد شیخ مفید ص ۳۲۶* اعلام الوری ص ۲۹۳* نورالابصارص ۱۷۰ *ابن وردی ج۱ ص ۲۳۲* ابوالفداء ج ۱ ص ۴۷ * الاتحاف ص ۶۹ * الیواقیت والجواهر ص ۲۸۸ *
۴- کتاب پاسخ به شبهات مهدویت،علی اصغر رضوانی./پایان گزارش ایسنا.
زندگینامه آیت الله سید علی مقدم قوچانی
آیت الله سید علی مقدم قوچانی،متولد۱۳۱۳ شمسی، فرزند حاج سید غلام حسین می باشد
وی درسال ۱۳۲۸وارد حوزه علمیه قوچان شد،بعداز گذراندن دروس مقدماتی درزادگاهس، و در سال ۱۳۲۹ وارد حوزه علمیه مشهدشد ،درسال ۱۳۳۴ به نجف مهاجرت کرد وافتخارشاگردی آخوندخراسانی راداشت وازدیگراساتیدتلمذکرد .
«آیت الله سیدعلی مقدم قوچانی» بعدازچهارسال اقامت درنجف، در اواخر سال ۱۳۳۸ شمسی حوزه علمیه قم وآیت الله بروجردی وحاج آقاروح الله-امام خمینی-دیگرمدرسان بنام رابرای تکمیل تحصیلات خودانتخاب کرد.
بعداز ۱۰ سال تعلیم وتعلم وتهذیب درقم،اواخر سال ۱۳۴۷ شمسی به تهران مهاجرت کرد وامامت مسجد«علوی»خیابان پیروزی(خیابان شهید داودآبادی) عهده دارشد.
وی درطول چهاردهه امامت فعالیتهای انقلابی هم داشته ازجمله بابرپایی کلاسهای قرآن وکلاس های عقیدتی بذرانقلاب رادر دلهای نوجوانان وجوانان پاشاند که بسیاری از پرورش یافتگان این مسجد ازمدافعان ومسئولین نطام جمهوری اسلامی هستند وعده ای هم به فیض شهادت رسید ازجمله فرزندایشان «سید مصطفی مقدم »که در تاریخ ۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۶۵در فکه شربت شهادت نوشید.
«آیت الله سیدعلی مقدم قوچانی» هم اکنون علاوه برامامت مسجد«علوی» یکی ازمسئولین حوزه علمیه «نبی‌اکرم »(ص) درکنار آیت‌الله ضیاءالدین نجفی انجام وظیفه می کند.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:درمنابع اخذشده ،ویرایش(آرایش وپیرایش)انجام داده ام.