مسجد امام حسین"قاهره"مسجد رأس‌الحسین

مسجد رأس‌الحسین(صالح طلائع)قاهره

این مسجد در «الدرب الاحمر» در خارج از باب زویله(دروازه قدیمی قاهره) قرار دارد

مساحت مستطیل شکل این مسجد به ابعاد ۵۳.۵ در ۲۷ متر و نگارخانه قبله در آن از سه شبستان تشکیل شده است که عرض آن لوح محراب ۵.۵ متر و عرض دو کاشی دیگر ۳.۵ متر است. در وسط دیوار قبله محراب توخالی به عرض ۲ متر قرار دارد که از هر طرف دو ستون بر فراز آن قرار دارد و صحن مسجد به ابعاد ۵ در ۱۸ متر است و از سه طرف دیگر با گالری های فرعی احاطه شده است. در هر طاق نما، یک تخته به بیرون از پوست، از غرب بر صحن با شش طاق و از شمال با پنج طاق نمای بیرون است.

به «مسجدصالح طلائع»هم معروف است(بنیانگذاروسازنده مسجد)

بنای این مسجدرا«ملک الصالح طلائع بن رزیک»بعهده گرفت.

اماهنگامی که ساخت و ساز به پایان رسید، خلیفه الفایز نصرالله از دفن سرامام حسین در آن امتناع ورزید و اصرار داشت که آن را در کاخ های  فاطمی، به ویژه در خاک زعفرانی چسبیده به کاخ های فاطمی که شامل بقایای سر حسین است، دفن کند

رئیس‌جمهور مصر پس از بازسازی و توسعه مسجد امام حسین (ع) قاهره، با حضور در این مکان مقدس، به زیارت پرداخت.

 خبرگزای فارس(۹ اردیبهشت ۱۴۰۱)نوشت: «عبدالفتاح السیسی» رئیس‌جمهور مصر پس از بازسازی مسجد امام حسین (ع) قاهره مشهور به مسجد رأس‌الحسین، در این مکان حضور یافت و نماز خواند.

رسانه‌های مصری در این باره نوشته‌اند که پس از آتش‌سوزی ۳۰ ژانویه در مجاورت مسجد، دولت مصر کار بازسازی این مکان مقدس را در دست گرفت و با هزینه ۱۵۰,۰۰۰,۰۰۰ پوند مصری (حدود هشت میلیون دلار) کار بازسازی و تعویض ضریح و بازسازی داخل حرم را به پایان رساند.

عبدالفتاح السیسی همچنین دستور بازسازی حرم «سیده زینب» و «سیده نفیسه» را نیز صادر کرده است.

السیسی ضمن زیارت این مکان مقدس، از اشیاء متبرکی که در آن‌جا نگه‌داری می‌شود نیز دیدن کرد، از جمله سرمه حضرت رسول اکرم (ص) و شمشیری که گفته می‌شود «سعد بن عباده» به ایشان اهدا کرد و قرآنی به خطر امام علی (ع) که بر روی پوست آهو نگارش شده و بیش از چهار کیلوگرم وزن دارد.

در جریان حضور رئیس‌جمهور مصر در مسجد رأس‌الحسین، در کنار وی «مفضل سیف الله»  رئیس طائفه «بهره» به همراه برادرانش نیز حضور داشت. عبدالفتاح السیسی همچنین از تلاش‌های مفضل سیف الله در بازسازی و توسعه حرم اهل بیت در مصر و دیگر مناطق جهان تقدیر کرد.

بُهره یا بُهره‌ها، نام گروهی از اسماعیلیان هند هستند که پس از سقوط حکومت فاطمیون در مصر (۱۱۷۱ میلادی) به هند مهاجرت کردند. بیشتر آنان به شاخه طیبی مستعلوی فرقه اسماعیلیه متعلق‌اند و اصل و نسبی هندو دارند. طبق برخی سرشماری‌ها اکنون حدود پانصد هزار نفر بهره (عمدتاً داودی) در جهان وجود دارند. بُهره‌ها در بازسازی برخی زیارتگاه‌های شیعه و نصب ضریح بر آنان در کشورهای عراق، سوریه، اردن مصر و فلسطین اهتمام ویژه‌ای دارند.

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:مسجدرأس الحسین یا مسجد «الصالح طلاع».

«ملک صالح طلائع بن رازیک» والی منیه بن خصیب «ولایت منیه» بود، سپس در سال (549 هجری قمری / 1154 م.) وزارت خلیفه فاطمی الفایز را به عهده گرفت و ملک صالح نامیده شد. او همچنین وزارت العدید را بر عهده گرفت که صالح طلایی با دخترش ازدواج کرد.الصالح پیشتاز ارمنستان بود و در (565ق / 1170م) در توطئه ای که توسط زنان ارمنستان ترتیب داده شده بود ترور شد. کاخ فاطمی به رهبری سیت الملک، عمه خلیفه العادید لی الدین الله.

و هنگامی که ساخت و ساز به پایان رسید، خلیفه الفایز نصرالله از دفن سر حسین در آن امتناع ورزید و اصرار داشت که آن را در کاخ های خیره کننده فاطمی، به ویژه در خاک زعفرانی چسبیده به کاخ های فاطمی که شامل بقایای سر حسین است، دفن کند. اجدادش و در حال حاضر محل خان الخلیلی بوده و در واقع صحنه حسین در مکان فعلی بنا شده است و اما مسجد صالح طلایی آخرین مسجد فاطمی باشد. ساخته شد و صالح طلایی قبل از مرگ از ساختن آن پشیمان شد به دلیل هزینه زیادی که صرف آن کرد و به دلیل عدم تحقق هدفی که آن را ساخت که دفن سر آل است. -حسین.

این مسجد در الدرب الاحمر در خارج از باب زویله قرار دارد و الصالح پیشاهنگ مسجد خود را قبل از مرگ تکمیل کرد.پیشگامان اولین مساجد معلق در مصر.