فضانورد"سونیتا ویلیامز"شایعه مسلمان شدنش؟فضانوردان مسلمان

​شایعه مسلمان شدن فضانورد«سونیتاویلیامز»یک دروغ بزرگ است.مسلمان شدن«نیل آمسترانگ»نیز شایعه ای است که درمالزی منتشرشد

ماجرای دیدارزنان مسلمان روس با»یوری گاگارین»بعدازبرگشت ازفضا برای مشاهداتش از«خدا»درآن بالاها!.

عبدالاحد مومند،فضانوردی که «قرآن» به فضابرد،..وخواندنی های جالب ازخاطرات فضاوردان راخواهیدخواند:خراب شدن »توالت»فضانوردان درایستگاه فضایی..«.ترمزبریدن»موشک حمل فضانوردان درایستگاه بین المللی-..فضانوردمسلمانی که درآستانه اعزام به فضا،به مسجدمحلش رفت وازامام جماعت مسجد«احکام»لازم راپرسید-خاطرات فضانوردانی که به ایران آمدند-فضانوردی که درفضا«روزه»گرفت،...تصاویرزمین ارفضا،وضعیت استقراردرفضا ،توضیحی درباره«لباس فضانوردان»وزنش وتحرک درفضا.،فاصله زمین تاایستگاه فضایی...مدت زمانی که یک فضانوردبابپیمایدتابه ایستگاه فضایی برسد؟رفت وبرگشت فضانوردان چقدرطول می کشد...اولین فضانوردمسلمانی که به فضارفت وهمه فضانوردان مسلمان...

فضانوردان"مسلمان"اسامی وعکس

ماجرای  مسلمان شدن«سونیتا ویلیامز» مشاهده  عتبات ومکه و مدینه ومشهدازفضا

 «سونیتا»متولدمتولد ۱۹۶۵ اوهایو،پدرش «هندو» و مادرش «مسیحی» است و خودش هم «هندو» ،پیرو  آئین«گانش»،فرزند «الهه شیوا » و یکی از پنج خدای معتبر آئین هندوئیسم است

​

سونیتا ویلیامز (Sunita Williams) فضانورد  آمریکا و افسر نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا است. او به مدت ۱۹۵ روز در فضا حضور داشته و هفت بار راهپیمایی فضایی به مدت پنجاه ساعت و ۴۰ دقیقه انجام داده است.

​

ویلیامز به عنوان یکی از اعضای پروژه‌های «اکسپدیشن ۱۵(Expedition ۱۵)» و «اکسپدیشن ۱۴(Expedition ۱۴)» به ایستگاه فضایی بین المللی بوده است. در سال ۲۰۱۲ او در مأموریت«اکسپدیشن ۳۲ (Expedition ۳۲)»  به عنوان مهندس پرواز و در ماموریت « اکسپدیشن ۳(Expedition ۳)» به عنوان فرمانده خدمت کرد. ویلیامز تاکنون در چهار مأموریت فضایی شرکت کرده‌است.

​

سونیتاویلیامز  با   یک افسر پلیس درایالت اورگان(امریکا) ازدواج کرده‌است.

​

 مدتی پیش شایعه ای در فضاهای مجازی پیچیده بود که فضانوردی هندی-آمریکایی بعد از رفتن به فضا، مسلمان شده بود. ضمن تکذیب این شایعه، توضیحاتی در اینجا ارائه می شود.

​

ایستگاه فضایی بین المللی در حدود۴۰۰ کیلومتری بالای زمین قرار دارد

​

اما فضا نوردانی که با فضا پیما راهی فضا می شوند تنها ۸ دقیقه طول می کشد تا به فضا بروند.

​

اما به خاطر سرعت ایستگاه فضایی رسیدن به آن و تعقیب کردن آن تقریبا ۳ روز طول می کشد که در این مدت ۳۰ بار به دور زمین می گردند .

در سال ۲۰۱۳ فضانورد روسی در مدت ۶ ساعت به ایستگاه فضایی بین‌المللی(ISS) رسید

​

سونیتا ویلیامز ۱۵ جولای ۲۰۱۲ (۲۵ تیر۱۳۹۱،) با «آکی هیکو هوشیده» از ژاپن درحالیکه بافرماندهی  فضاپیما بر عهده «یوری مالنچنکو»  فضانورد روسیه بود راهی فضاشدند.

متن شایعه

«خانم سونیتا ویلیامز پس از بازگشت از آخرین سفرخود در سال ۲۰۱۴از ایستگاه فضایی ناسا، به دین اسلام و مذهب برحق تشیع مشرف شد.»

درادامه داستانسرایی اینگونه نوشته اند:

دلیل این تصمیم(شیعه شدن) را از این خانم سوال کردند که خانم فضانورد«ویلیامز»جواب دادند: در مدت حضورم در ایستگاه ناسا ، زمین را در تاریکی مطلق می دیدم،اما ۸ نقطه از زمین همیشه نورانی بود و دیگر اینکه مدام در آسمان بدون وجود کوچکترین فرکانسی،صدای اذان می آمد.وقتی به زمین برگشتم.موقعیت جغرافیایی هشت نقطه نورانی را با دقیق ترین دستگاه های مکان یاب بررسی کردیم.

​

وآن۸ نقطه نورانی عبارت بود از’ مکه(کعبه) مدینه(قبرستان بقیع) ، کربلا ، نجفکاظمین و  مشهد!و من هیچ راهی جز فرود آوردن سر تعظیم و تسلیم در مقابل اسلام و شیعه نداشتم…

واین پیام رابه شبکه های اجتماعی ارسال می کنند وکاربران را قسم می دهندکه اگراینهارا فورواردکنیدبرای دیگران به حاجاتتان می رسید،التماس می کنندکه فوروارد(Forward)کنید،بنظرمی رسد،دشمناندین برای تمسخرمسلمین این شایعه راساخته اند وعده ای ازمسلمانان جاهل (قربه الی الله )مروج پیام دشمن هستند،خوب دقت کنیدهدف به سُخره گرفتن مذهب«شیعه»است!. 

مدیریت سایت-پیراسته فر:این شایعه یک شایعه  از سال ۲۰۰۶میلادی(۱۳۸۵شمسی) تا به حال هنوز در حال انتشار است،امروزشنبه، ۱۸ مرداد ۱۳۹۹«عیدغدیر»١٨ ذوالحجه ١٤٤١برای نگارنده هم ارسال شد ودوست صالح ونادانم مصربه فورواردش بود!واین پیامک ها واخباردرکشورهای عربی ازجمله«عراق»هم مشاهده می شود واین بهانه شدبرای نوشتن این مقاله تحقیقی.

​

چندین سال پیش دریک جایی خواندم که اولین فضانوردجهان«یوری گاگارین»وقتی ازسفرفضایی برگشت،عده ای اززنان مسلمان روس به دیدارش رفتند که درآن بالا بالاهاخدارادیدید!؟..ایشان هم جواب داد:«خدایی وجودنداشت»!

​

صبح روز چهارشنبه ۱۲ آوریل ۱۹۶۱ (۲۳ فروردین ۱۳۴۰) یوری گاگارین از پایگاه فضایی «بایکونور» سوار بر موشک فضاپیمای وستوک۱(Vostok-1)شدوبعنوان اولین انسانی بود که به فضا سفر کرد.

«یوری گاگارین »در ۲۷ سالی راهی فضاشد.این پرواز ۱۰۸ دقیقه طول کشید.

وامایک مشکلی درفرودش پیش آمد که محل فرود بامسئولینی روسی که درانتظارش بودند،فاصله زیادی داشت، وی در نزدیک روستایی در ناحیه ساراتوف (روسیه کنونی) در سمت راست ساحل رود ولگا فرود آمد.

​

«یوری گاگارین» ماجرا را این گونه تعریف می‌کند: آنها وقتی مرا با لباس و کلاه فضایی و چتر نجاتم دیدند، ترسیدند و عقب رفتند. من به آنها گفتم نگران نباشید من هم مثل شما شهروند شوروی هستم، همین الان از فضا برگشتم و دنبال تلفن می‌گردم که به مسکو زنگ بزنم.

یوری گاگارین ۷ سال پس از سفر فضایی‌، در یک سانحه هوایی در ۲۷ مارس ۱۹۶۸(۷فروردین۱۳۴۷)، طی یک پرواز آموزشی-تمرینی با هواپیمای میگ ۱۵ دچار سانحه شد که درپی سقوط میگ،  «گاگارین»وسرنشین دیگرآن کُشته شدند(۳۴سالگی).

​

پدرِ سونیتا هندو و مادرش مسیحی است و خودش هم هندو و پیرو گانش است.(گانش-گانشا - یکی از خدایان در مذهب هندوئیسم است).

 ​

مصاحبه های سونیتا پس از بازگشت به زمین هم گویای پیروی آئین هندواست «آن بالا و در فضا گانش  و گیتا (کتاب مقدس هندوها) مراقب من بودند و مرا به زمین باز گرداندند»

هر بار سونیتا به فضا می رود یک مجسمه گانش با  ترجمه انگلیسی اوپانیشادها (قدیمی ترین متون آیین هندو) را همراه خود می برد.

​

شهر«لندن» ازفضا

 هیچ منبع معتبری ، گرایش سونیتا ویلیامز به «شیعه»بلکه «اسلام» راتأییدنکرده،تصاویر و نوشته های سونیتا در شبکه های مجازی منتسب به این خانم فضانورد ،ازجمله در توییترش چنین گرایشی مشاهده نمی شود.

​

در فایلهای صوتی ای که ناسا از ماموریت فضانوردان در اختیار عموم قرار داده است هیچ صدای مشکوکی که شبیه صدای اذان باشد نیز شنیده نشده است ، در فضا به دلیل اینکه هوایی در بیرون ایستگاه وجود ندارد ، هیچ صدایی پخش نمی شود و در داخل ایستگاه هم صداها عادی وتقریباًشبیه روی زمین است.

​

بر خلاف ادعای متن شایعه، شب های زمین از ایستگاه فضایی در تاریکی مطلق نیست ، نقاط نورانی بسیاری روی زمین دیده می شود که مربوط به شهر های بزرگ دنیا است که چراغ های زیادی همیشه در آن روشن است که به دروغ  فقط هشت شهر مقدس! کربلا ونجف وکاظمین وسامرا ومشهدومکه ومدینه اشاره شده است.

​

یکی از نقاط عجیبی که به راحتی می توان از آسمان مشاهده کرد مرز میان هند و پاکستان است. این مرز همیشه مملو از نیروهای نظامی است تا از ورود تروریست ها و قاچاق اسلحه و دیگر موارد جلوگیری شود. هنگام تاریکی این منطقه به خاطر وجود خودروهای نظامی فراوان و نورافکن های مختلف کاملا به رنگ نارنجی دیده می شود. این خط نارنجی بیش از 3 کیلومتر ادامه دارد و گاهی انفجارهای بزرگی هم به آن اضافه می شود که همگی قابل مشاهده هستند.

​

در سمت راست: کره جنوبی(شهر سئول) وسمت چپ کره جنوبی «پیونگ یانگ»دیده می شود.
یکی دیگر از مواردی که به راحتی از آسمان قابل مشاهده است اختلاف کشورهای مختلفی است که مهم ترین آن ها تفاوت میان کره شمالی و جنوبی است.

از آسمان فرق میان این دو کشور کاملا مشخص است. یکی از فضانوردان تصویر بالا را گرفته است که مرز تو کشور را نشان می دهد.

​

در سمت راست شما کره جنوبی را مشاهده می کنید که در مرکز آن شهر سئول(پایتخت کره جنوبی) بسیار پر نورتر دیده می شود.

​

اما در مقابل به سمت چپ که می روید کاملا همه جا تاریک می شود و یک نقطه کوچک که شهر پیونگ یانگ(پایتخت کره شمالی) است دیده می شود. در انتهای تصویر هم به کور چین میرسیم که پر نور است.

امادرگزارش تصاویرارسالی(خانم جسیکا میر) ازفضا:ایتالیا، فرانسه و اسپانیا ولندن رابخوبی مشاهده کرده اند ولی هیچ گزارشی ازشهرهای زیارتی«امکان متبرکه» نداشته اند،تاکنون هیچ فضانورددیگری ازشهرهای زیارتی مسلمانان ارائه نکرده است.

​

فضانوردان ایستگاه فضایی بین‌المللی تصویری از کره زمین ثبت کرده‌اند که شب کشور«انگلیس» را از منظر فضا نشان می‌دهد.​

کریستینا کوک و جسیکا میر، دو فضانورد آمریکایی باهم به فضارفتند.

​

جسیکا میر(Jessica Meir)درزمانی که  در ایستگاه فضایی بین‌المللی(ISS) به سر می‌برداین عکسهاراگرفته وارسال کرده است.​

نمای شب از اروپای غربی و سواحل آن دیده می‌شود.

در این عکس از سمت چپ، کشورهای اسپانیا، فرانسه و ایتالیا دیده می‌شوند و در فاصله ۲۵۶ مایلی(۴۱۲کیلومتری) از زمین گرفته شده است.

دو فضانورد زن سازمان ناسا (NASA) نخستین راهپیمایی فضایی تمام« زنانه» تاریخ را انجام دادند.

کریستینا کُخ (Christina Koch) و جسیکا میر (Jessica Meir) روز جمعه ۱۸ اکتبر (۲۶ مهر۱۳۹۸) به منظور تعویض یکی از باتری‌های ایستگاه فضایی بین‌المللی از این ایستگاه خارج شدند.

«جسیکا میر» زمانی‌ که بر فراز ۴۰۰ کیلومتری از سیاره زمین بود، عکس یک شب درخشان از «لندن» را به ثبت رساند.

تاکنون فضانوردان این آزمایشگاه فضایی، عکس‌های متعددی از کشورهای مختلف منتشر کرده‌اند که از پنجره ایستگاه فضایی بین‌المللی ثبت شده‌اند.

«سونیتا ویلیامز» در سال ۲۰۰۷ میلادی توانسته بود با ۱۹۴ روز ماندن در فضا «رکورددار» باشد.

«سونیتا ویلیامز»متولد گجرات هند،مهندس ایستگاه فضائی است. ماموریت خود را ۱۰دسامبر ۲۰۰۷(۱۹ آذر ۱۳۸۶) با شاتل فضائی دیسکاوری آغاز کرد و توانست  ۱۸۸ روز ۴ ساعت  زندگی  در فضا راتجربه کرده است ،وی در طول این مدت ۴ بار راهپیمائی فضائی انجام داد. در طول این راهپیمائی ها جمعا ۲۹ ساعت و ۱۷ دقیقه در بیرون از ایستگاه فضائی گذراند و توانست با این کار خود رکورد " کاترین ترانتون " را در قسمت گردش های فضائی نیز بشکند. 

و رکورد قبلی اقامت زنان در فضا را که توسط « شانون(شنن) لوسید» به ثبت رسیده بود و ۱۱ سال بدون تغییر مانده بود بشکند..

​

شنن(شانون) لوسید(متولد ۱۹۴۳- متوفی ۲۰۱۲) وی در مأموریت STS-۳۴، STS-۴۳، STS-۵۸، STS-۷۶ حضور داشته است.

«شانون لوسید» مسن ترین فضانورد زن در جهان قرار گرفته که در زمان آخرین پروازش ۵۳ سال داشت

نخستین زنان فضانورداولین : شانون لوسید، مارگارت سدون، کاترین سولیوان، جوبت رسنیک، آنا فیشر و سلی راید،درژانویه ۱۹۷۸(دی ۱۳۶۵)

 توضیح نگارنده-پیراسته فر:یک همچین شایعه ای درکشور«مالزی» برای یکی ازفضانوردانی که اولین بارپایش به کره ماه بازشده بود(نیل آرمسترانگ)نیزساخته بودند:

​

نیل آرمسترانگ۲۰جولای۱۹۶۹(۲۹تیر۱۳۴۸)اولین انسانی که پاروی کره ماه گذاشت(آپولو ۱۱)
داستانسرایی درمالزی :داستانی که دشمنان ساختند ومسلمانان جاهل منتشرش کردند:
 روزنامه «استار» چاپ مالزى گزارش کرد که «نیل آرمسترانگ»بخاطرشنیده صداى اذان درکره ماه،تغییر مذهب داد«مسلمان شد».

​
به هنگام بازگشت از سفر فضایى و سفر به کشورهاى مختلف جهان، یکى از جاهایى که مورد بازدید آرمسترانگ قرار گرفت،پایتخت مصر(قاهره) بود که همان صدا رابا همان کیفیت که در ماه شنیده بود شنید،پرسداین صداازکجاست ؟
مسلمانان مصرگفتند:این صداى اذان است ،ازمأذنه مسجدگفته می شود،مسلمان برای اعلان وقت نمازمی گویند. آن فضانورد کاملا مبهوت می شود! چون این دقیقا همان صدایى بود که عینا در ماه شنیده بود.
حتی نوشتندکه آقای« آرمسترانگ» در نتیجه این اقدام (پذیرفتن اسلام)، شغلش را از دست داد و ناراحت نبودازدست دانش میگفت من «خداوند» را یافته ام«شغل»رامیخواهم چکار! دست دادن شغل برایم مهم نیست!

واماپژوهشگران مالزیایی ،دریافتندکه چنین مطلبی درروزنامه «استار»وجودندارد(مطلبی دراین باب منتشرنشده)،تاحدی این موضوع -شایعه-فراگیرشدکه خودآقای«آرمسترانگ»درفیسبوکش تکذیب کرد ونوشت:«من مسلمان نیست»

​

موشک فضایی حامل ۳فضانورد«نیل آرمسترانگ» و «ادوین باز آلدرین » به فرماندهی«مایکل کالینز»ازمرکز فضایی کندی(جزیره مریت، فلوریدا )در ۱۶ جولای ۱۹۶۹ به سمت کره ماه پرتاب شد درساعت ۲۰:۱۸روز۲۰ جولای ۱۹۶۹بر کره ماه فرود آمدند. حدود ۶ ساعت بعد«آرمسترانگ» درساعت ۲:۵۶روز ۲۱ جولای  «پاییش»رابر ماه گذاشت وبعداز۱۵ ساعت هر۲نفر به همسفرشان(مایکل کالینز) که در مدار ماه مستقربود ملحق شدند، پس از ۸ روز زندگی در فضای بیرونی، هر سه فضانورد به زمین بازگشتند.

طول پرواز برمدارماه:۵۹ ساعت و ۳۰ دقیقه و ۲۵٫۷۹ ثانیه/مدت توقف برروی کره ماه:۲۱ ساعت و ۳۶ دقیقه و ۲۰ ثانیه

 مأموریت( آپولو ۱۱) پنجمین مأموریت «حامل انسان» برنامه آپولو بود.

فضانوردان مسلمان

​

ازبین فضانوردان«مسلمان»هم بودند:اولین مسلمانی که به فضارفت«سلطان سلمان السعود(فرزند سلمان بن عبدالعزیز پادشاه عربستان)بودکه بافضاپیمای دیسکاوری در ۲۶خرداد ۱۳۶۴زمین را برای مأموریت ۷ روزه ترک کرد و چهارم تیر۱۳۶۴ در پایگاه هوایی ادواردز فرود آمد.

محمد احمد فارس، نخستین فضانورد سوریه و دومین فضانورد جهان عرب

​

دومین مسلمان، محمد احمد فارس(متولد۱۹۵۱) حلب، سوریه سفرش اول مرداد ۱۳۶۶ آغاز و نهم مرداد به پایان رسید./زمان مأموریت ۷روز ۲۳ساعت ۴دقیقه.

تلگت موسی بایف (Talgat Musabayev)، یک خلبان آزمایشی قزاقستانی بوده که سه پرواز فضایی داشته است. دو پرواز اول وی طولانی مدت و در ایستگاه فضایی روسیه میر بود. پرواز سوم فضایی وی مدت زمان کوتاهی داشته که برای بازدید از ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام شد.

«تلگت موسی بایف» فضانورد و رئیس سابق آژانس فضایی قزاقستان در سخنان خود با یادآوری خاطرات سفرش به فضا، اولین سفر خود به فضا را مربوط به سال ۱۹۹۴ دانست و گفت: دو پرواز من به فضا به مقصد ایستگاه "میر" و سومین پروازم به ایستگاه فضایی ISS بوده است. بیشترین مدت زمان پرواز من به فضا مربوط به سفر دوم به مدت ۲۰۸ روز بوده است.

​

سومین کیهان ‌نورد مسلمانی است که اول دی ۱۳۶۵ با ناو کیهانی سایوز تی.ام ـ۴ از پایگاه پرتاب‌های فضایی بایکونور راهی مدار زمین شد.

وی بهمراه فضانورددیگر(آناتولی آرتسه بارسکی) مهر ۱۳۹۸به ایران آمده بودند وخاطراتشان راگفتند

موسی‌بایف ادامه داد: فضانوردان در خارج از ایستگاه با استفاده از دو دست دستگیره‌های محفظه را می‌گیرند تا موقعیت خود را ثابت نگه می‌دارند. در یکی از عبورها از یک محفظه سازه به محفظه دیگر دستگیره‌ای نبود که بتوانم خود را ثابت نگه دارم، از این رو موقعی که می‌خواستم از محفظه‌ای به محفظه دیگر بروم، دستم به گیره محفظه دیگر نرسید و از سوی دیگر دستگیره محفظه قبلی را نیز رها کرده بودم و به مدت ۲ تا ۳ ثانیه در فضا معلق شدم و در این مدت کل زندگی من از جلوی نظرم گذشت.

لباس فضانوردان ۱۰۰ کیلوگرم وزن دارد

این فضانورد با تاکید بر اینکه در صورتی که فضانورد از محفظه جدا  شود، هرگز نمی‌توان وی را به ایستگاه بازگرداند، یادآور شد: علاوه بر آن لباس فضانوردی مانند لباس عادی نیست که به راحتی حرکت داشته باشیم. لباس فضانوردی برای انسان راحت نیست و وزن آن بیش از ۱۰۰ کیلوگرم است، ضمن آنکه امکان چرخش با استفاده از این لباس نیست، به گونه‌ای که حتی نمی‌توان سر را حرکت داد و همچنین میدان دید در این لباس محدود است.

 ​

موسی‌بایف(نفروسط) نجات خود را از چنین شرایطی معجزه دانست و گفت: آنهایی که به خدا اعتقاد ندارند و به وجود آن شک دارند، جای تعجب دارد، من در آن زمان احساس کردم که کسی با دستش گردن من را گرفت و توانستم دو دستی دستگیره را بگیرم، این معجزه بود و فکر می‌کنم که خدا من را نجات داده است.

​

موسی‌بایف با تاکید بر اینکه قرآن به ما آموزش می‌دهد که خدا یکی است و راه‌های مختلف برای رسیدن به خدا زیاد است، گفت: قرآن به ما می‌آموزاند که نه تنها به مسلمانان بلکه به دیگر ادیان و همه مخلوقات باید احترام بگذاریم./۱۴ مهر ۱۳۹۸ایسنا

طلحت موسی بایف در۸ ژانویه ۱۹۹۴(۱۸ دی ۱۳۷۲ با ناو کیهانی سایوز تی ام -۱۹ به همراه دکتر والری پولیاکف و یوری مالنچنکو به فضا پرتاب شد و یک روز بعد به میر پیوست. موسی بایف و مالنچنکو مدتی بعد به زمین برگشتند و گروه دیگری پولیاکف را در مجتمع مداری میر همراهی کردند،سفرپولیاکف که ۴۳۷ روز و ۱۷ ساعت و ۵۸ دقیقه طول کشید سرانجام با فرود ناو سایوز تی ام- ۲۰ در ۲۲ مارس ۱۹۹۵ پایان یافت. او طی این مدت ۷۰۷۵ دور به گرد زمین چرخید و در مجموع ۳۰۰۷۶۵۰۰۰ کیلومتر را پیمود. 

اولین فضانوردی که« قرآن» را  به ایستگاه فضایی بُرد.

​

چهارمین مسلمان، یک تبعه افغانستان به اسم عبدالاحد مومند بود که همراه با دو تبعه روس به فضا سفر کرد. عبدالاحد مومند علاوه بر اینکه اولین تبعه افغان بود که چنین سفری را تجربه می‌کرد اولین فردی بود که قرآن را همراه خود به این سفر برد.

​

سفینه حاوی مومند و همراهان اهل شوروی‌اش در۲۹اگوست۱۹۸۸(۷ شهریور ۱۳۶۷)از پایگاه فضایی «بایکونر» در قزاقستان برای تحقیق به فضا پرتاب شد درششم سپتامبر۱۹۸۸( ۱۵ شهریور ۱۳۶۷) مومند و یکی از همراهانش بازگشت

​

مومندمی گوید:پرواز ما ۸ روز، ۲۰ ساعت و ۲۶ دقیقه طول کشید.

خانم«انوشه انصاری»یکی از مسلمان  مسافر فضا  که ۱۸ سپتامبر۲۰۰۶ عناوین نخستین فضانورد ایرانی، نخستین گردشگر فضایی زن جهان و نخستین فضانورد زن مسلمان را به خود اختصاص داد.

​

«انوشه انصاری» در بیست و یکم شهریورماه ۱۳۴۵ در شهر مشهد به دنیا آمد. تا ۱۸ سالگی در ایران زندگی می کردند اما پس از آن به اتفاق خانواده به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کردند.

​

انوشه تحصیلات تکمیلی دبیرستان را در آمریکا ادامه داد.،مقطع کارشناسی در رشته ی مهندسی الکترونیک و علوم کامپیوتر در دانشگاه جرج میسون پذیرفته شدو در رشته ی مهندسی الکترونیک در مقطع کارشناسی ارشد به دانشگاه همان دانشگاه ادامه داد.

 مسلمان دیگر، «شیخ مظفرشکور» از کشور مالزی است که ۱۰اکتبر۲۰۰۷ به عنوان نهمین مسلمان و اولین مالزیایی، چنین سفری را تجربه کرد.

​

​«شیخ مظفر شکور» یکی از سه فضانوردی بود که در روز ۱۸ مهر سال ۱۳۸۸ از پایگاه فضایی بایکونور قزاقستان به مقصد ایستگاه فضایی بین المللی پرواز نمود و از آنجایی که اولین مسلمانی بود که در ماه رمضان به فضا سفر می‌کرد،می گوینددرفضا روزه هایش راگرفت!

«هزاع منصوری» نخستین فضانورد عرب از امارات متحده عربی پس از شش ساعت فضاپیمایی چهارشنبه ۳ مهر ۱۳۹۸/ ۲۵ سپتامبر وارد ایستگاه فضایی بین‌المللی شد. الگ اسکریپوچکا، فضانورد روس، و جسیکا میر، فضانورد زن آمریکایی، در این سفر فضایی او را همراهی می‌کنند. آن‌ها از پایگاه بایکنور قزاقستان، با فضاپیمای سویوز ام‌اس ۱۵، سفر خود را آغاز کردند و به ایستگاه بین‌المللی رسیدند.

​

هزاع منصوری ۳۵ ساله و متولد ابوظبی‌ ۹ روز در ایستگاه فضایی خواهد ماند و چندین آزمایش انجام خواهد داد. منصوری در نیروی هوایی امارات کار کرده

​

«هزاع علی المنصوری» شهروند اماراتی دقایقی پیش همراه دو فضانورد دیگر توسط فضاپیما "سایوز ام اس ۱۲" (Soyuz MS-۱۲ spacecraft) به زمین رسیدند. آنها در شهر جزقازغان کشور قزاقستان فرود آمدند و بدین ترتیب دقایقی پیش سفر ۸ روزه هزاع علی المنصوری" شهروند اماراتی به فضا، پایان یافت./پنجشنبه / ۱۱ مهر ۱۳۹۸

« سالیجان شریپف» از روسیه یکی دیگراز مسلمان، که در۲۰ ژانویه ۱۹۹۸با شاتل ایندیور ودرسفردوم ۱۴ اکتبر۲۰۰۴باسایوز تی.ام. آ-5 به فضا سفر کرد وتاتا آوریل ۲۰۰۵ مجموعاً درفضابود که مجموعاً ۲۰۱روز و۱۴ ساعت و ۴۸ دقیقه و ۵۳ ثانیه دراقامت داشت. طی سفر خود دوم دو راهپیمایی فضایی(۱۰ ساعت) انجام داده است.

 ​

شریپف در سال 1987 این آکادمی را در شته مهندسی و فرماندهی جنگنده های تاکتیکی به اتمام رساند، اما این پایان راه نبود.

وی گرچه در سال1990 برای پرواز های فضایی انتخاب شد در کنار گذراندن تمرین ها و آموزش های بسیار دشوار فضانوردی همچنان به تحصیل ادامه داد و در سال 1995 از دانشکده کاتوگرافی مسکو درجه مهندسی و کارشناسی ارشد مدیریت محیط زیست را دریافت کرد.

وی از سال 1987 تا 1990 به عنوان مربی آموزش خلبانی هنگ هفتم حمل و نقل هوایی دوره های آموزشی برای کارمندان بخش حمل و نقل هوایی و توسعه نیروی هوایی نظامی منطقه آسیای مرکزی در شهر توکماک خدمت کرده است .

از 8 اوت 1990 با پیشنهاد فرماندهی نیروی هوایی روسیه به جمع کیهان نوردان این کشور پیوست. آموزش وی از اکتبر همین سال آغاز شد و تا مارس سال 1992 ادامه یافت . در پایان دوره شریپف با عبور از امتحان بسیار دشوار توانست به طور رسمی عنوان فضانورد را به دست آورد.

از 24 آوریل 1992 او به عنوان فضانورد در گروه های آماده سازی برای پرواز به مجتمع فضایی میر فعالیت می کرد. به دنبال بستن قرارداد همکاری بین سازمان فضانوردی روسیه (روسکاسموس) و سازمان فضانوردی آمریکا (ناسا) از 28 ژوئیه سال 1997 برای پرواز با شاتل فضایی انتخاب شد. از اوت 1997 تا ژانویه سال 1998 او به عنوان متخصص ماموریت خدمه STS-89 در مرکز فضایی جانسون آموزش دید.

​

سالیجان شریپوف، فضانورد مسلمان روسی

وی همچنین از 23 تا 31 ژانویه سال 1998 به عنوان متخصص ماموریت در پرواز شماره شاتل های فضایی با کیهان پیمای اندیور به فضا سفر کرد. هدف اصلی این سفر، الحاق اندیور با ایستگاه «میر» و جایگزینی عضو آمریکایی خدمه پرواز بود. نخستین ماموریت مداری شریپف، هشت روز و 19 ساعت و 46 دقیقه و 54 ثانیه طول کشید.

​

پس از این سفر، طبق روال معمول، شریپف در چند گروه از خدمه پروازی به عنوان عضو جانشین شرکت کرد و با آنها آموزش دید تا اگر برای یکی از فضانوردان مشکلی پیش آید، وی به عنوان عضو علی البدل کار وی را ادامه دهد.

سرانجام بار دیگر نوبت سفر به فضا به او رسید و به عنوان فرمانده ناو سایوز تی.ام. آ-5 در قالب دهمین گروه اعزامی به ایستگاه فضایی بین المللی به همراه هموطنش یوری شارگین و لروی چیائو از آمریکا راهی مدار زمین شد. این ماموریت در 14 اکتبر سال 2004 آغاز و پس از 192 روز 19 ساعت 1 دقیقه و 59 ثانیه در 24 آوریل 2005 پایان یافت. در طول این پرواز، او دو راهپیمایی فضایی انجام داد که جمعا 10 ساعت طول کشید.

​

وی از اکتبر 2005 تا مه 2006 به عنوان نماینده از طرف مرکز آموزش کیهان نوردان روسیه در مرکز فضایی جانسن آمریکا آموزش و تمرین کیهان نوردان برای پرواز به ایستگاه فضایی بین المللی را زیر نظر داشت.

شریپف در سال 2008 از پرواز های فضایی کناره گیری کرد اما همچنان در مرکز آموزش کیهان نوردان روسیه در جهت انتقال تجربیات ارزنده خود به فضانوردان جدید و آموزش آنان فعالیت دارد. وی به پاس خدماتش به فضانوردی چندین مدال دریافت کرده که از آن جمله می‌توان به مدال‌های «ستاره طلایی قهرمان فدراسیون روسیه»، مدال «شایستگی در توسعه کیهان»، «ستاره طلا» (نشان قهرمان جمهوری قرقیزستان)، مدال «پرواز فضایی» ناسا و ... اشاره کرد.

گزیده ای ازمصاحبه ‌ روزنامه شرق با«سالیجان» و همسرش«نسیبه» 

این فضانوردمسلمان روسی در ۳۰ فروردین ۱۳۹۱برای یک سفریک هفته ای به ایرانآمده بودند،سمنان بودند.

نسیبه: تا زمانی که سفینه از سکو بلند نشده و راهی آسمان نشده بود، باور نمی‌کردم او واقعا پرواز کرده و تنها زمانی که به ما اطلاع دادند شاتل در مدار قرار گرفته، مطمئن شدم که شوهرم دیگر یک فضانورد است! البته تا قبل از این، ما خیلی سختی کشیدیم. همیشه ترس همراهمان بود. «سالیجان» پنج ‌بار در هفته برای آماده‌سازی و تمرین می‌رفت. شاید برای خیلی‌ها شنیدن آماده‌سازی و تمرین چیز وحشتناکی نباشد، چون اطلاع ندارند. برخی از فضانوردان در همین دوران صدمه دیدند و نه‌تنها از سفر به فضا که از بعضی فعالیت‌های دیگر نیز محروم شدند. زمانی هم که پرتاب انجام شد، قلبمان داشت می‌ایستاد و هر لحظه نگران بودیم که نکند اتفاقی بیفتد.
سالیجان:ما خانواده پرجمعیتی بودیم، من چهار برادر و دو خواهر دارم. من فرزند چهارم بودم. شغل‌های متفاوتی داریم. پزشک، آشپز و مهندس راه و ساختمان. من در کودکی آرزو داشتم خلبان شوم. وقتی خلبان شدم، آرزوی فضانوردشدن در من پدیدار شد. انسان این‌طوری آفریده شده که همیشه به فکر رسیدن به جایی برتر است. مادرم از همان کودکی به من می‌گفت اگر آنچه را دوست داری واقعا از خدا بخواهی، حتما به آن می‌رسی. او به من می‌گفت یک مسلمان واقعی هرآنچه را می‌خواهد باید با دعا و خواندن قرآن از خدا بخواهد، نه از بندگان خدا و به این ترتیب بود که من شروع به خواندن قرآن و عبادت خدا کردم. برای رسیدن به آرزوهایم دعا می‌کنم و از خدا می‌خواهم که یاری‌ام کند. در سفر اول، با خودم قرآنی را به فضا بردم. من به‌عنوان یک مسلمان خیلی دوست داشتم قرآن را به فضا ببرم. قرآن کریم کتابی است که از آسمان به زمین نازل شده و من خواستم تا آنجا که می‌توانم آن را بالا و بالاتر ببرم. بالا برود و از آنجا بر زمین شعاع نورانی‌اش را بتاباند.

در فضا خواب هم می‌دیدید؟ 
بله، خواب می‌دیدم. خواب‌هایم هم زمینی بود. بیشتر خواب لحظه‌هایی را که در زمین برایم خوشایند بود و در فضا برایشان دلتنگ می‌شدم، می‌دیدم. البته این فقط به خانواده ختم نمی‌شود. چیزهای بسیاری هست که در زمین دارید و قدرش را نمی‌دانید، بوهای مختلف، طعم‌های مختلف، جاهای مختلف و... .

وقتی درایسنگاه فضایی ، موشک  «ترمز»پاره می کند!

سالیجان:من به‌همراه «لروی شیائو» و «یوری شارگین» با ناو سایوز «تی.‌ام. آ-٥» به فضا سفر کردم. در آن مأموریت قرار بود ناو ما به ایستگاه فضایی بین‌المللی متصل شود، ولی موشک‌های ترمزی کار نکردند و سفینه ما در ٣٨متری ایستگاه متوقف شد. در این زمان ما در بخش شب زمین بودیم و وضعیتی پیش آمد که در زمین تصور کردند ما با ایستگاه برخورد می‌کنیم. من بلافاصله آن دستگاه را از مسیر خارج کردم و خودم هدایت ناو را برعهده گرفتم و توانستم با کمک کارشناسان مرکز هدایت پرواز، ناومان را به شکل غیرخودکار و دستی به ایستگاه متصل کنم.

شما در جریان سفر دومتان که بیش از شش ماه طول کشید، دو بار راهپیمایی فضایی داشتید. برای اولین‌بار که در فضای بیکران قدم گذاشتید از دیدن ابهت کیهان چه حالی پیدا کردید؟
احساس بسیار عجیبی به انسان دست می‌دهد که قابل تعریف نیست. از ایستگاه که بیرون می‌آیی زمین را با آن عظمت می‌بینی و از آن با عظمت‌تر کیهان را. با کلمات نمی‌شود شرح داد که چه احساسی پیدا می‌کنید. خود راهپیمایی هم سخت و خطرناک است و هم مسئولیت سنگینی بر دوش انسان. برای هر لحظه‌اش هزینه سنگینی پرداخت شده و در آن شرایط دشوار انسان اگر کوچک‌ترین اهمالی کند، عذاب وجدان می‌گیرد. خوشبختانه من توانستم وظایفم را به درستی انجام دهم.

در راهپیمایی اول که پنج ساعت و ٢٨دقیقه طول کشید، یک سکوی آزمایشگاهی را روی بدنه خارجی نصب کردم و در راهپیمایی چهار و نیم ساعته دوم، یک آنتن مخابراتی را. در همین راهپیمایی یک ماهواره کوچک را با دستم در فضا رها کردم.

این نخستین‌باری بود که چنین کاری انجام می‌شد و یک چیز شگفت و تازه به حساب می‌آمد. جالب اینکه این ماهواره چهار ماه فعال بود و دانشجویان می‌توانستند با آن ارتباط داشته باشند.

وقتی درایستگاه فضایی«توالت»خراب می شود!
در زمان اقامت در فضا، توالت ایستگاه خراب شد. آنجا محدودیت‌هایی هست. جای دیگری نمی‌توانستیم برویم. مایع ضدعفونی نشتی داشت و کل دستگاه را از کار انداخته بود. ۳ روز طول کشید تا آن را درست کنم و چهار کیسه پلاستیکی بزرگ پر شد از فضولات و قطعات که آنها را در پروگرس(Progress) گذاشتیم تا در اثر برخورد به جو از بین برود. بعدا برای ما یک توالت جدید فرستادند.

آیا در سفرفضایی توجهی هم به آداب و رسوم (مسلمانی)خود داشتید؟
 من قبل از آنکه به فضا سفر کنم، با امام جماعت مسجد «بایکونور» ملاقات کردم. با هم قرآن خواندیم و آرزو کردیم همه‌چیز به خیر و خوشی تمام شود. از خدا خواستم که به من کمک کند تا وظیفه‌ای را که برای من تعیین شده به نحو احسن انجام دهم و همه برنامه پرواز به خوبی انجام شود.

​

نسیبه(همسرفضانورد): ما یک رسم قدیمی داریم. وقتی کسی می‌خواهد به مسافرت برود، نان می‌پزیم و مسافر باید تکه‌ای از آن را گاز بزند. بقیه نان را نگه می‌داریم تا در بازگشت بخورد! مادرم این کار را می‌کرد. من هم نان پختم و دادم «سالیجان» یک گاز بزند!

خانواده(همسروفرزندان) یک فضانورد-هنگام پرتاب موشک دروضعیت ویژه قرارمی گیرد

در زمان پرواز همسرم با شاتل، مقامات سازمان فضایی آمریکا به ما دستور دادند چمدان‌هایمان را ببندیم و آماده بازگشت به مسکو باشیم چون اگر در زمان پرتاب، حادثه‌ای مثل «چلنجر» رخ دهد، بلافاصله و بدون کوچک‌ترین اتلاف وقت، باید آمریکا را ترک کرده و به مسکو برگردیم. من و بچه‌ها حتی لباس سفر پوشیده بودیم و با اضطراب زیاد شمارش معکوس را گذراندیم و تا زمانی که به ما گفتند شاتل در مدار قرار گرفته و می‌توانیم از حالت «بازگشت اضطراری» خارج شویم، هر لحظه را با وحشت زیاد گذراندیم و از آن به بعد هر موقع فیلمی از پرتاب شاتل می‌بینم، رعشه به من دست می‌دهد./۲۵ تیر ۱۳۹۴ خبرآنلاین.پایان.

​

توضیح نگارنده-پیراسته فر:حادثه «چلنجر»چیست؟

​

فضاپیما که حامل هفت فضانورد بود، ۷۳ ساعت پس از پرتاب از پایگاه فضایی "کیپ کاناورال"(Cape Canaveral)  منفجر و تبدیل به چند تکه شد که تمامی سرنشینان آن جان خود را از دست دادند.

این ماموریت که(STS-۵۱-L )نام داشت،پس از انفجار، فضاپیمای «چلنجر» از ارتفاع ۵۰ هزار فوتی، به اقیانوس اطلس سقوط کرد.