وقتی یک کسی به مقام وموقعیتی می رسد،منشأاثرشد«حسادتها گُل می کند!هجمه هاآغازمی شود»…قطاربه این بزرگی درزمانی که متوقف است،نه اینکه مهاجم ندارد،بلکه با عظمت نگاهش می کنند واما سنگ پرانی ها زمانی آغاز می شود که قطار به حرکت درمی آید!..
رابطه قطاردرحرکت و به مقام وموقعیت رسیدن انسانها
شهیدمطهری:وقتی بچه بودم منزلمان در شاه عبدالعظیم بود و آن زمان فقط همین قطار تهران- شاه عبدالعظیم بود. من میدیدم که «قطار وقتی در ایستگاه ایستاده بچهها دورش جمع میشوند و آن را تماشا میکنند و احترام و عظمتی برای آن قائل هستند»
سنگ پراکنی به قطار(بعدازحرکت)
واما«همینکه راه میافتاد بچهها میدویدند، سنگ برمیداشتند و قطار را مورد حمله قرار میدادند.»
من تعجب میکردم که اگر به این قطار باید سنگ زد چرا وقتی که ایستاده یک «ریگ»کوچک هم به آن نمیزنند، و اگر باید برایش اعجاب قائل بود اعجابِ بیشتر در وقتی است که حرکت میکند،این معمّا برایم بود تا وقتی که بزرگ شدم و وارد اجتماع شدم.
آیت الله مطهری:«دیدم این قانون کلی زندگی ما ایرانیان است» که «هرکسی و هر چیزی تا وقتی که ساکن است مورد احترام است.»
انسانها هم مثل قطار:تا ساکت(بی حرکت) است مورد تعظیم و تبجیل(احترام) است، اما همینکه به راه افتاد و یک قدم برداشت نه تنها کسی کمکش نمیکند بلکه سنگ است که به طرف او پرتاب میشود.(درجستجوی نقطه ضعف آن برمی آیند،پرونده اورا شخم می زنند تا یک لکه تاروتاریکی بیابند وآن رادربوق وکرنا کند)
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:وقتی یک کسی به مقام وموقعیتی می رسد،حسادتها گُل می کند!هجمه هاآغازمی شود…قطاربه این بزرگی درزمانی که حرکتی ندارد،متوقف است،نه اینکه مهاجم ندارد،بلکه با عظمت نگاهش می کنند ومورداحترام است واما سنگ پرانی ها زمانی آغاز می شود که قطار به حرکت درمی آید!..
آیت الله بهجت:دروجودهمه ما«فرعون»نهفته است،گاهی خودمان میشویم فرعون،فرعونیت وجودمان فعال می شود.