تحریفات عاشورا(مرضیه محمدزاده)پاسخ به ابهامات

​«ام البنین »(همسر ِحضرت على)مادر عباس درکربلا حضورنداشت.

آیا لیلا در کربلا بود؟..عروسی قاسم؟..چرا امام (ع) زنان را با خودش برد؟ چرا حج را ناتمام رها کرد؟

شهادت علی اصغر(کربلا)

مصاحبه«مرضیه محمدزاده» با تسنیم(۲۷ مرداد ۱۴۰۲) درباره «تحریفات عاشورا»

لیلا(مادر علی اکبر)سال‌ها پیش از کربلا از دنیا رفته بود،علی اکبر ازدواج کرده بود.
دکتر«مرضیه محمدزاده» استاد دانشگاهی است که ۲۵ سال است عمر و تحصیلات خود وقف پژوهش درباره عاشورا و قیام سیدالشهدا کرده است و حاصل این همه سال تحقیق و بررسی ۲۱ کتاب درباره عاشورا است که هر یک به نحوی به عاشورا می‌پردازند. اخیراً از این نویسنده سرشناس کتاب دیگری درباره عاشورا منتشر شد با عنوان «عاشورا و تحریفات»که به تفصیل به تحریفاتی پرداخته است که در این سال‌ها سعی داشته‌ غباری بر روی این واقعه عظیم بنشانند.

تسنیم:تحریفات عاشورادر مداحی‌ها هم راه پیدا کرده است؟

مرضیه محمدزاده: بله. اینکه بعضی‌ها از الفاظ رکیک در مداحی‌ها استفاده می‌کنند یا فحاشی به اصحاب رسول خدا می‌کنند. آن هم خلفایی که مورد احترام یک میلیارد مسلمان هستند.

هتاکی به عایشه درمجالس عاشورایی

پژوهشگرعاشورایی گفت:از آن بدتر بی احترامی عده‌ای به زنان پیامبر(عایشه) است؛ کسانی که به حکم قرآن ام المومنین هستند. ما چرا باید از ائمه جلوتر برویم؟ مگر حضرت علی بعد از جنگ جمل خودش به عیادت عایشه نرفت و خودش او را به مدینه برگرداند؟

یا امام حسن تا زمانی که زنده بود به خانه همسران رسول الله می‌رفت و به آنها کمک می‌کرد. ما به کجا رسیدیم که به همسر رسول الله فحاشی کنیم؟ 

یا از «الفاظ سخیف و ذلت بار» استفاده کنیم.

«زین العابدین بیمار!» این چه حرفی است که درباره امام سجاد می‌زنیم!؟

امامی که ۳۴ سال بعد از عاشورا زنده بود و او بود که توانست تشیع را زنده نگه دارد و به دست امام باقر و امام صادق بدهد. ما چه کار کردیم با امامانمان؟

چرا باید امام حسین(ع) را در حد تقاضای آب برای فرزندش تنزل بدهیم؟ آخر امام از دشمن تقاضای آب می‌کند؟ یا اینکه امام بچه شیرخوارش را به طرف دشمن بگیرد و بگوید ببرید و سیرابش کنید؟ این‌ها خیلی ظلم است.

یا اینکه خودمان را تحقیر کنیم و بگوییم «سگ کوی زینبیم»!.

یا «عده‌ای قلاده به گردن بیاندازند و فاصله بین الحرمین را حرکت کنند و عو عو کنند».

درحالی که خدا به انسان کرامت داده است. اهل بیت آمدند که ما آدم باشیم.

و نکته بعد اینکه اگر ما امام حسین(ع) را شفیع پیامبران الهی بدانیم هم ظلم است. اینکه شخصیتی مثل «ابراهیم خلیل الله» که آزمایش‌های سخت داد را تنزل دهیم و بگوییم شفیعش امام حسین(ع) است، تحریف است یا امام حسین(ع) را برتر از امام حسن(ع) بدانیم؛ درحالی که امام حسن(ع)، امام بر امام حسین(ع) بودند. امام حسین(ع) وصی برادرش است. یا حضرت مریم که به گفته تایید قرآن خداوند به او مقام عصمت داده و بر همه زنان برتری داده را دربان خانه حضرت زینب(س) بخوانیم، ظلم‌های بسیار بزرگی به دین است.

تسنیم: میان صحبت‌ها اشاره کردید به موضوع درخواست امام حسین(ع) برای آب دادن به این کودک(علی اصغر) جزء تحریفات عاشورا است. چه طور این موضوع این قدر رایج است جوری که ما چیز دیگری جز این روایت نشنیدم؟

​

«مرضیه محمدزاده»(استادپژوهشگرعاشورایی):یعقوبی می‌ نویسد:«علی اصغر همان روز در اثر فشار روز عاشورا متولد شد»!

و روایت دیگری می‌گوید که «علی اصغر در مدینه متولد شد و همراه کاروان بود.»

اما اصل ماجرا این است که امام حسین(ع) می‌خواست با فرزندش وداع کند و او را در آغوش بگیرد و ببوسد و دوباره به دست خواهرش بسپارد که همان موقع «حرمله» تیر زد.

 امام حسین(ع) نمی‌آید بچه‌اش را جلوی چنین دشمنی بگیرد و بگوید او را سیراب کنید. اگر امام بخواهد برای علی اصغر تقاضا آب کند،‌ پس بقیه بچه‌های تشنه چه؟.

 از آن طرف امام حسین(ع) مگر نمی‌داند خودش چند دقیقه دیگر شهید می‌شود و خاندانش سیراب می‌شوند؟ آیا می‌آید دست به چنین کاری بزند؟ مگر امام حسین(ع) نمی‌دانست این قوم چه قدر جنایتکار هستند؟

یعقوبی، طبری، بلازوی،ابن اثیر(الکامل فی التاریخ) را ببینید که آیا امام حسین(ع) حتی برای یک نفر تقاضای آب کرد؟ فقط یک جا فریاد آب زد و آنجایی است که به سمت «رودفرات» حرکت کرد و گفت« العطش». خودش به سمت آب می‌رفت.

این حادثه را «شیخ مفید»(کتاب ارشاد) نقل می‌کند که بعد هم تیر به لب امام حسین(ع) می‌زنند. این‌ها مسائلی است که از قرن دهم و یازدهم وارد کتاب‌ها شد و شروع به داستان سرایی کردند.

تسنیم: چرادرمحافل ومجالس حسینی این اتفاق افتاد؟

مرضیه محمدزاده(پژوهشگر):برای اینکه مظلومیت شیعه را نشان دهند در حالی که مظلومیت به ذلت نیست. حسین مظلوم است ولی حسین ذلیل نیست. زینب مظلوم است ولی ذلیل نیست. ما وقتی از زینب(س) صحبت می‌کنیم فقط از مصیبت‌ها می‌گوییم ولی عرب وقتی از زینب(س) صحبت می‌کند می‌گوید زینب دختر علی بن ابی طالب، عجب زن عاقلی بود! اما ما شیعیان این طور اهل بیت را ذلیل کردیم.
تسنیم: این کار(تحریفات عاشورایی) دشمنان است یا به خاطر جهل دوستان است؟

«دکترمرضیه محمدزاده»: بیشتر کار دوستان نادان است. استادشهیدمرتضی مطهری درباره کتاب«روضة الشهدا (کاشفی)می نویسد که نوشته این کتاب(روضة الشهداء) از ابتدا تا انتهایش دروغ است!.

چه قدر دروغ درباره«لیلا» نوشته شده در کتاب روضة الشهدا.

یا درباره علی اکبر که تا خواست میدان برود دروغ‌هایی را نوشته‌اند که به لیلا موهایش را پریشان کرد.

یا «امام حسین(ع) به علی اکبر گفت نرو یک بار دیگر ببینمت!»

این درحالی است که «علی اکبر» تا اذن میدان خواست امام گفت برو.

علی اکبر بزرگترین فرزند امام بود و در زمان عاشورا بچه داشت به علی اکبر«ابی الحسن»(پدرحسن) می‌گویند.

«علی اکبر»فرزند دوم امام حسین(ع)، امام سجاد است که در کربلا با همسر و فرزندش آمده بود.

علی اکبر۲۸ ساله درکربلا

این پژوهشکرعاشورایی گفت: آیا می‌شود علی اکبر ۲۸ ساله بود، ازدواج نکرده باشد تا امام بگوید دامادی‌ات را ندیدم؟! این دروغ‌ها درکتب معتبر وجود ندارد.(دراینگونه تحریفات)

خانم محمدزاده گفت: مشکل اینجاست که غالباً علمای ما(دراینگونه تحریفات)ساکت هستند! البته کسی مثل «شهید مطهری» در این باره فریاد زد.

یا «سید محسن امین عاملی»( متوفی۱۳۷۱ق‌)«رساله تنزیه» را به همین منظور نوشت. محدث نوری لوء لوء و مرجان را نوشت.

​

الان مرحوم «دکتررضابابایی»(متوفی۱۸ فروردین ۱۳۹۹)

 ​​

یا «دکتر محمداسفندیاری» کتاب تحریفات عاشورا را نوشتند که بسیار عالی است.

وظیفه همه کسانی که در زمینه عاشورا کار کردند این است که حتماً درباره تحریفات هم بنویسند.

«دکترمرضیه محمدزاده» گفت:من فکر می‌کنم اگر در مجلسی «عُلمایی» نشسته باشند و« واعظ» صحبت‌هایش ضد عاشورا باشد، «عالم باید فریاد بزند»این فرد(گوینده هر کسی می‌تواند) باشد از رهبران دینی و علما و مراجع و استادان دانشگاه بگیرید تا هر کس دیگری که سوادش را دارد.

اگر تاریخ عاشورا را ازمنابع معتبرمطالعه کرده باشیدوواقعیتهارا بدانید وآنگاه جایی بروید و ببینید خلاف واقع می‌گویند باید همانجا تذکر بدهید.

البته الان خیلی بهتر شده است. اما متاسفانه مشکل امروز در فضای مجازی است که چیزهایی را به امام حسین(ع) نسبت و نشر می‌دهند که کاملاً خلاف واقع است ، متاسفانه مقام اهل بیت را خیلی پایین آوردند. باید علما بلند شوند و اعتراض کنند.

تسنیم: اخیراً کتاب‌های داستانی درباره امام حسین و عاشورا نوشته می‌شود. در این بین کسانی که ادعای حدیث پژوهی دارند، کتاب‌هایی در قالب داستان می‌نویسند و عده‌ زیادی هم آن را می‌خوانند، که نقدهای بسیار جدی به مطالب گفته شده و اسناد و کتب مرجع این کتاب‌های داستانی وجود دارد. اما  از آن طرف نویسنده و ناشر توجهی به این نقدها ندارند و این کتاب‌ها با تیراژ زیاد فروخته می‌شوند. نظر شما در این باره و آسیب‌هایش چیست؟

مردم سبک داستان و رمان وغلوآمیزرا بیشتر می‌پسندند

مرضیه محمدزاده(استادپژوهشگرعاشورایی):به هر حال سبک داستان و رمان را مردم بیشتر می‌پسندند. من هم کتاب‌های داستانی زیادی دیدم که نویسنده‌های معروف و خوش قلمی هم دارند اما مطالب درستی در آنها نیست.

این ظلم دو چندان می‌شود چون رمان تاثیرگذارتر است. باید در مقابلشان با دلایل قوی ایستاد.

این نویسنده‌ها باید ثابت کنند که این مطالب در کتاب‌های قرون اولیه هم آمده است.

مرضیه محمدزاده: من مطالب قرون بعدی، مثل بحارالانوار(مجلسی) را قبول نمی‌کنم من مطالبی از بحار را قبول می‌کنم که شیخ صدوق و طبری هم گفته باشند.

پژوهشگرعاشورایی گفت:من مطالب کتاب‌های قرن ۱۰ و۱۱ را قبول نمی‌کنم.​

 ​

اماکتاب‌های خوبی دراین موضوعات بنگارش درآمده است،ازجمله در این رابطه کتاب‌های «دکترسیدجعفر شهیدی»(متوفی۲۳ دی‌ ۱۳۸۶) است​

 ​

یا «دکترصادق آیینه وند»(متوفی ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۴ ) است که در این زمینه زحمت زیادی کشیدنداین‌ها را نباید رها کرد.

​

کتاب «حقیقت عاشورا»(دکترمحمد اسفندیاری) را اگر بخوانید حظ می‌کنید. مطالب بسیار مهم با دلایل بسیار محکم آمده است. ما نباید بگذاریم این کتاب‌های خوب و نویسندگانشان گمنام بمانند و در عوض کتاب‌های سطحی از نویسندگان کم سواد این طور بین مردم رایج شود.

خانم محمدزاده: یا درباره شخصیت حضرت قاسم توضیح دادم که آیا می‌تواند داماد کربلا باشد؟

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:دراین مصاحبه ویرایش انجام داده ام وعکسهایی اضافه نموده ام وبعضاًتیترمناسبی برای موضوعاتی که خانم پژوهشگرگفته اند،انتخاب کرده ام.

 شهید مرتضی مطهری «عروسی قاسم» را مردود می ‏داند و مستند می‏ کند به اینکه در هیچ کتاب معتبری وجود ندارد و حاج نوری هم گفته ملاحسین کاشفی اولین کسی است که این مطلب را در کتاب «روضةالشهدا» آورده و اصل قضیه صددرصد دروغ است.

لیلایی درکربلا نبودتا موهایش راپریشان کند!

​

خبرگزاری میزان نوشت: همین روضه  علی اکبر به میدان رفت، حضرت به لیلا فرمود که از جدم شنیدم که دعای مادر در حق فرزند مستجاب است، برو در فلان خیمه خلوت موهایت را پریشان کن، در حق فرزندت دعا کن شاید خداوند این فرزند را سالم بما برگرداند؟!

اولا لیلائی در کربلا نبوده که چنین کند ثانیا اصلا این منطق، منطق حسین نیست. منطق حسین در روز عاشورا، منطق جانباری است. تمام مورخین نوشته اند که هر کس اجازه می‌خواست، حضرت به هر نحوی که می‌شد عذری برایش ذکر کند، ذکر می‌کرد، بجز برای ​ علی اکبر«فَاسْتَأْذَنَ أَبَاهُ فِی الْقِتَالِ فَأَذِنَ لَهُ» یعنی«علی اکبر تا اجازه خواست،امام حسین گفت برو»

«اُمَّ النبین» درکربلانبود.
«ام البنین کلابى»(همسر ِحضرت على)مادر عباس است.

بشیر تا ام البنین را شناخت، وى را مخاطب قرار داده، با حالت محزون گفت: ام البنین! خبر دارى عباس و پسرانت را در کربلا شهید کردند؟
آن بانوى فداکار پس از شنیدن خبر شهادت فرزندان شجاع خود، بدون ذره اى منقلب شدن، همچون کوهى استوار، از بشیر جویاى حال امام حسین علیه السلام گردید و گفت:
جان من و تمام فرزندانم فداى پسر فاطمه سلام الله علیها، از حال امام و مقتدایم چه خبر دارى؟.

مشرق نوشت: ۴ مورد اشتباه از نقل در روایت وقایع عاشورا

شهید مرتضی مطهری در جلد نخست  «حماسه حسینی» اشتباهات رایج در روایت وقایع عاشورا را برشمرده است که در ادامه به ۴ مورد از اصلی ترین آنها اشاره می شود.

اشتباه اول:اختصاص هرشب به یکی از شهدای کربلا در از دهه محرم

استادشهیدمرتضی مطهری نوشت: اوج عزاداری امام حسین(ع) ده روز اول ماه محرم الحرام است و در بین سخنرانان و مداحان، مشهور است که هر شب را به یکی از شهدای کربلا اختصاص دهند؛ مثلاً شب سوم برای حضرت رقیه و شب هفتم را برای حضرت علی اصغر(ع) سوگواری می کنند و تاسوعا را نیز به حضرت عباس(ع) اختصاص می دهند. همین قرارداد بین مداحان و منبری ها باعث شده است که عده ای گمان کنند، حضرت رقیه روز سوم محرم به شهادت رسیده است و از همه بدتر اینکه گمان می کنند حضرت ابالفضل(ع) در روز تاسوعا به شهادت رسیده است.
 
اما حقیقت این است که تمام شهدای کربلا در روز عاشورا به شهادت رسیده اند و حضرات ابالفضل، علی اکبر و علی اصغر همه قبل از امام حسین(ع) و در روز عاشورا در پیکار با سپاه عمر سعد کشته شده اند.

حضرت رقیه(س) نیز پس از شهادت پدرش در شام(دمشق) از دنیا رفته است.
 
اشتباه دوم:  در خیمه ها آب ذخیره شده بود

شهیدمطهری نوشت:باور عمومی این است که حضرت حسین بن علی(ع) و اهل بیت و اصحابش سه شبانه روز آب ننوشیدند و سپس تشنه کام به مقابله با دشمن رفته اند؛ اما حقیقت این است که عمر سعد ۳ روز قبل از عاشورا عمرو بن حجاج را با پانصد سوار فرستاد تا کنار شریعه فرود آیند و میان یاران حسین و آب فاصله اندازند. اما این به این معنی نیست که هیچ ذخیره آبی در خیمه ها نبوده است.
 
شهیدمطهری نوشت:در کتاب ارشاد نوشته شیخ مفید آمده است: «در شب عاشورا زینب دست بر گریبان برده و بیهوش بر زمین افتاد. حسین(ع) برخاسته آب بر روی خواهر پاشید و...» این نقل معتبر نشان می دهد که تا شب عاشورا هنوز آب در خیمه ها بوده و اصل تشنه کامی به روز عاشورا، گرمی هوا و شدت مبارزه مربوط است.

شب عاشورا غسل کردند
 
شهیدمطهری درکتاب حماسه حسینی نوشت:شیخ عباس قمی در منتهی الامال می گوید: «شب عاشورا امام حسین(ع)، حضرت علی اکبر(ع) را با ۳۰ سوار و ۲۰ پیاده فرستاد که چند مشک آب آورند و اهل بیت و اصحاب خود را فرمود که از این آب بیاشامید، آخر توشه شماست و وضو بسازید و غسل کنید».
 
اشتباه سوم:  مادر حضرت علی اکبر(لیلی)درکربلانیامده بود.

استاد شهیدمرتضی مطهری درکتاب حماسه حسینی نوشت:یکی از معروف ترین تحریف ها ماجرای حضرت لیلی مادر حضرت علی اکبر(ع) است و چه روضه ها که در این زمینه خوانده نمی شود؛ در روضه ها ذکر می شود که حضرت علی اکبر قبل از رفتن به میدان با مادرش چه نجواهایی می کرد، یا اینکه حضرت لیلی در خیمه ها رفته و در آنجا دعا کرده که خداوند حضرت علی اکبر را سالم برگرداند که متأسفانه این موضوع محور بعضی تعزیه ها نیز شده است.
 
اما حقیقت این است که «اصلاً لیلایی در کربلا نبوده است» البته «لیلی»(مادرحضرت علی اکبر) هست؛ اما حتی یک مورخ هم به حضور آن حضرت در کربلا و روز عاشورا گواهی نمی دهد.
  اشتباه چهارم:ماجرای اذن علی اکبر

مرتضی مطهری درکتاب حماسه حسینی نوشت:مطلب بعدی مربوط به حضرت علی اکبر(ع) این است که آن حضرت قبل از رفتن به معرکه جنگ از پدر رخصت خواست و آن حضرت اذن میدان نداده اند و مثلاً فرموده اند که تو هنوز جوانی و حیف است که از دست بروی و چه اشعار و تعزیه ها که پیرامون آن نساخته ایم؛ اما حقیقت این است که تمام مورخین نوشته اند، هر کس از امام حسین(ع) اذن میدان می خواست، اگر می شد حضرت برایشان عذری می آورد ولی در مورد جناب علی اکبر گفته اند: «فَاسْتَأْذَنَ أَبَاهُ فِی الْقِتَالِ فَأَذِنَ لَهُ» یعنی تا اجازه خواست گفت برو.

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:متن کامل (ماجرای اذن علی اکبردرروزعاشورا):

فَلَمَّا لَمْ یَبْقَ مَعَهُ سِوَى أَهْلِ بَیْتِهِ خَرَجَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ کَانَ مِنْ أَصْبَحِ النَّاسِ وَجْهاً وَ أَحْسَنِهِمْ خُلُقاً «فَاسْتَأْذَنَ أَبَاهُ فِی الْقِتَالِ فَأَذِنَ لَهُ» ثُمَ‏ نَظَرَ إِلَیْهِ نَظَرَ آیِسٍ مِنْهُ وَ أَرْخَى عَیْنَهُ وَ بَکَى ثُمَّ قَالَ اللَّهُمَّ اشْهَدْ فَقَدْ بَرَزَ إِلَیْهِمْ غُلَامٌ أَشْبَهُ النَّاسِ خَلْقاً وَ خُلُقاً وَ مَنْطِقاً بِرَسُولِکَ وَ کُنَّا إِذَا اشْتَقْنَا إِلَى نَبِیِّکَ نَظَرْنَا إِلَیْهِ فَصَاحَ وَ قَالَ یَا ابْنَ سَعْدٍ قَطَعَ اللَّهُ رَحِمَکَ کَمَا قَطَعْتَ رَحِمِی فَتَقَدَّمَ نَحْوَ الْقَوْمِ فَقَاتَلَ قِتَالًا شَدِیداً وَ قَتَلَ جَمْعاً کَثِیراً ثُمَّ رَجَعَ إِلَى أَبِیهِ وَ قَالَ یَا أَبَتِ الْعَطَشُ قَدْ قَتَلَنِی وَ ثِقْلُ الْحَدِیدِ قَدْ أَجْهَدَنِی فَهَلْ إِلَى شَرْبَةٍ مِنَ الْمَاءِ سَبِیلٌ فَبَکَى الْحُسَیْنُ علیه السلام وَ قَالَ وَا غَوْثَاهْ یَا بُنَیَّ قَاتِلْ قَلِیلًا فَمَا أَسْرَعَ مَا تَلْقَى جَدَّکَ مُحَمَّداً ص فَیَسْقِیَکَ بِکَأْسِهِ الْأَوْفَى شَرْبَةً لَا تَظْمَأُ بَعْدَهَا أَبَداً فَرَجَعَ إِلَى مَوْقِفِ النُّزَّالِ وَ قَاتَلَ أَعْظَمَ الْقِتَالِ فَرَمَاهُ مُنْقِذُ بْنُ مُرَّةَ الْعَبْدِیُّ لَعَنَهُ اللَّهُ تَعَالَى بِسَهْمٍ فَصَرَعَهُ فَنَادَى یَا أَبَتَاهْ عَلَیْکَ السَّلَامُ هَذَا جَدِّی یُقْرِؤُکَ السَّلَامَ وَ یَقُولُ لَکَ عَجِّلِ الْقَدُومَ عَلَیْنَا ثُمَّ شَهَقَ شَهْقَةً فَمَاتَ فَجَاءَ الْحُسَیْنُ حَتَّى وَقَفَ عَلَیْهِ وَ وَضَعَ خَدَّهُ عَلَى خَدِّهِ وَ قَالَ قَتَلَ اللَّهُ قَوْماً قَتَلُوکَ مَا أَجْرَأَهُمْ عَلَى اللَّهِ وَ عَلَى انْتِهَاکِ حُرْمَةِ الرَّسُولِ عَلَى الدُّنْیَا بَعْدَکَ الْعَفَاءُ. قَالَ الرَّاوِی: وَ خَرَجَتْ زَیْنَبُ بِنْتُ عَلِیٍّ تُنَادِی یَا حَبِیبَاهْ یَا ابْنَ أَخَاهْ وَ جَاءَتْ فَأَکَبَّتْ عَلَیْهِ فَجَاءَ الْحُسَیْنُ فَأَخَذَهَا وَ رَدَّهَا إِلَى النِّسَاءِ.

ترجمه: و چون با آن حضرت به جز خاندانش کسى نماند، علىّ بن الحسین علیه السّلام که از زیبا صورتان و نیکو سیرتان روزگار بود برای جنگ بیرون آمد و«علی اکبراز پدرش اجازه جنگ خواست. حضرت بلافاصله به او اجازه‏ داد.» سپس نگاهى مأیوسانه به او کرد و چشمان خودرا به زیر افکند و اشک ریخت، سپس فرمود: بارالها! شاهد باش جوانى که در صورت و سیرت و گفتار شبیه‏ترین مردم به پیغمبرت بود به جنگ این مردم رفت. ما هر گاه به دیدن پیغمبرت مشتاق می شدیم به این جوان نگاه مى‏کردیم. سپس به فریاد بلند صدا زد: اى پسر سعد! خدا رَحِم تو را قطع کند همچنان که رَحِم مرا قطع کردى. علی اکبر علیه السّلام به سمت لشکر دشمن رفت و جنگ سختى نمود و عدّه‏اى را کشت و به نزد پدرش بازگشت و عرض کرد: پدر جان تشنگى جانم را به لب رساند و از سنگینى اسلحه آهنین سخت ناراحتم آیا جرعه آبى هست؟ امام حسین علیه السّلام گریه کرد و فرمود: پسر جانم کمى دیگر به جنگ ادامه بده ساعتى بیشتر نمانده است که جدّت محمّد (ص) را ملاقات کنى و او با کاسه‏اى لبریز از آب تو را سیراب خواهد کرد؛ آبى که پس از آشامیدن آن هرگز تشنه نخواهى شد. آن بزرگوار به میدان بازگشت و کارزار عظیمى نمود تا آنکه منقذ بن مرّة عبدى لعین تیرى به سوى او پرتاب نمود و از او را از پاى‏ در آورد. علی اکبر صدا زد: پدرم خداحافظ. این جدّم است که بر تو سلام می رساند و می فرماید: هر چه زودتر نزد ما بیا. پس ناله ای زد و مرغ روحش از قفس تن پرواز نمود. امام حسین علیه السّلام آمد تا بر بالینش نشست و صورت خود را بر صورت على اکبر گذاشت و فرمود: خدا بکشد گروهى را که تو را کشتند. چه جرأتى نسبت به خدا و هتک احترام پیغمبر داشتند، بعد از تو خاک بر سر دنیا باد. راوى گفت: زینب دختر على علیه السّلام از خیمه‏ها بیرون آمد و فریاد می زد: اى دلبندم! اى فرزند برادرم! ‏آمد تا آنکه خود را به روى کشته آن جوان انداخت. امام حسین علیه السلام آمد و بازوى خواهر را گرفت و به سوى زنان حرم برگردانید./ لهوف، سید بن طاوس، ص۱۱۳