پیراسته فر
علمی،تحقیقی و تحلیلیپیراسته فر
علمی،تحقیقی و تحلیلیتیم خبری یکنفره "حمیدمعصومی نژاد" رُم
گزارش عجیب «معصومی نژاد»درجمع معترضین ایتالیا
معصومی نژاد: من حدود سی سال پیش برای تحصیل در رشته پزشکی به ایتالیا آمدم، اما علاقه‌ام جای دیگری بود. آدم کنجکاوی بودم و به حرفه خبرنگاری و کارهای مربوط به گزارشگری بسیار علاقه‌مند بودم. این باعث شد پزشکی را رها کنم و به‌سوی خبرنگاری بروم.
چند سالی با خبرگزاری ایرنا در رم و چند روزنامه دیگر در ایران همکاری کردم. سپس کارم را با بخش برون‌مرزی صداوسیما آغاز کردم که البته هنوز هم افتخار همکاری با این رادیو را دارم. حتماً می‌دانید که در صداوسیمای خودمان به زبان ایتالیایی رادیو داریم و من هم با رادیو ایتالیایی برون‌مرزی فعالیتم را شروع کردم و سرانجام با بخش اصلی اخبار خارجی صداوسیما همکار شدم.....درادامه خواهیدخواند.
هفت سال پیش به دلایل سیاسی مرا به عنوان مامور ارشد اطلاعاتی ایران و اتهامات واهی دیگر دستگیر کردند و دو ماه در سلول انفرادی بودم و چند ماهی هم حبس خانگی داشتم، البته با اجازه کار!
تنهایی کار کردن برای شما دشوار نیست، مشکلی ندارید برای این موضوع؟
مطمئنا تنهایی کار کردن آن هم با حداقل امکانات در سرما و گرما و در زیر باران و برف و در ماموریت بسیار مشکل است، ولی من دیگر عادت کرده ام.
شاید یکی از این مشکلات در زمان گرفتن پلاتو، «استند آپ» باشد، یعنی بخش پایانی گزارش که گزارشگر باید روبروی دوربین قرار بگیرد و صحبت کند.
حالا علاوه بر مشکلات مربوط به پوشش خانم ها و ظاهر برخی از آقایان که قابل پخش نیستند، در رویدادهای مختلف مثلا تظاهرات پس از ساعت ها تصویر برداری و مصاحبه، وقتی می خواهم پلاتو بگیرم کاملا خیس عرق هستم.
مجبورم ابتدا با دستمال کاغدی عرق هایم را پاک کنم، بعد با کمک آینه های خودروهایی که در کنار خیابان پارک کرده اند، کمی خودم را مرتب کنم و بعدأ برای انجام پلاتو، دوربین را روی تک پایه یا سه پایه سبک قرار بدهم و خودم میکروفون به دست روبروی آن بایستم.
بسیاری از ایتالیایی ها نسبت به این کارهای من عکس‌العمل نشان می‌دهند و
با دیدن یک دوربین روبروی من که فیلمبردار پشت آن نیست و یا مصاحبه هایی را که به تنهایی انجام می دهم کنجکاو می شوند و شیطنت می‌کنند و حتی ادا در می آورند.
این نوع اتفاقات باعث می شود که من پلاتو را حتی بیش از ۱۰ بار تکرار کنم.
تظاهرات سندیکای سینماوهنر+درگیری باپلیس ایتالیا
معترضین شهررم
حمید معصومی نژاد در دوربین Ruptly دیده می‌شود که وسط دعوای پلیس و معترضین در حال گزارش دادن با موبایل است./۹ تیر ۱۳۹۹ خبرآنلاین
معصومی نژاد
مدیریت سایت-پیراسته فر:درمیان معترضان مثل پسرخاله!انگارهمه این گزارشگرایرانی رامی شناسند،کسی مزاحمش نمی شود.
معصومی نژاد- روزهای قبل
دوشنبه، ۲۵ آذر ۱۳۹۸
حمید معصومی نژاد گزارشگر و خبرنگار ایرانی ساکن رم یکی از گزارشگران برجسته صداوسیما است.
حمید معصومی نژاد همیشه جدیدترین و داغ ترین خبرهای خارجی را برای ما گزارش می دهد، آن هم از خارج از ایران و در کشور ایتالیا. اما در کنار این گزارش های ناب، معروفیت او بیشتر در نحوه به پایان رساندن گزارش و گفتن خاص (حمید معصومی نژاد، رم ) است. معصومی نژاد در هر شرایط دوست دارد به کشورش از راه دور خدمت کند، حتی بدون امکانات و شرایط سخت که باعث شده خودش هم گزارشگر و هم تدوینگر و فیلمبردار باشد. اما باز هم دست از تلاش برنمی دارد. با حمید معصومی نژاد گفتگویی جذابی داشتیم که در ادامه می خوانید:
به عنوان اولین سوال، شما ابتدا در رشته پزشکی دانشگاه رُم مشغول به تحصیل بودید چه شد که به خبرنگاری علاقمند شدید و این حرفه را ادامه دادید؟
من از زمان نوجوانی بسیار علاقمند بودم تحصیلاتم را در یکی از سه رشته خلبانی، پزشکی و یا خبرنگاری به پایان برسانم. علاقه من به خبرنگاری به حدی بود که در زمان جنگ تحمیلی که به صورت داوطلبانه در جبهه های مختلف جنوب مانند اهواز و سوسنگرد و خرمشهر بودم، با دوربین عکاسی کوچک آماتوری ام از برخی از صحنه های مربوط به رشادت های رزمندگان عکس می گرفتم. در زمان جنگ در خرمشهر زیر شلیک شدید ارتش صدام بودیم و بسیاری از همرزم‌های من مجروح و یا شهید شدند و متاسفانه ممکن نشد که مستند بیشتری از آن روزها تهیه کنم.
چه شد که به رُم رفتید؟
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و بعد از انجام خدمت مقدس سربازی و حضور در جبهه در زمان جنگ تحمیلی ، تصمیم گرفتم در خارج از کشور ادامه تحصیل دهم. البته نه به این دلیل که خارج از کشور بهتر است، بلکه به این دلیل که از زمانی که کوچک بودم دوست داشتم برای آشنایی با فرهنگ و آداب و رسوم دیگر ملتها به کشورهای دیگر سفر کنم.
در آن زمان آمریکا به خاطر دانشگاه‌‌های مطرح خود خیلی مورد توجه بود، اما به دلیل مشکلات موجود امکان سفر به آن کشور وجود نداشت. پس از تحقیقاتی که انجام دادم متوجه شدم کشور ایتالیا نسبت به دیگر کشورهای اروپایی راحتتر روادید می‌دهد؛ به همین خاطر این کشور را برای ادامه تحصیل انتخاب کردم. دوست داشتم پزشک شوم، به همین دلیل در کنکور پزشکی در رم شرکت کردم و توانستم وارد دانشگاه شوم. اما به خاطر علاقه به خبرنگاری بعد از مدتی رشته ام را تغییر دادم. سپس در دفتر خبرگزاری ایرنا در رم به عنوان خبرنگار به مدت 5 سال فعالیت داشتم و بعد از آن تا به امروز افتخار همکاری با خانواده بزرگ رسانه ملی را دارم.
چند وقت یک بار به ایران سفر می‌کنید؟ آیا حضور الان شما در ایران دلیل خاصی دارد؟
این بار به خاطر فوت مادر عزیزم به ایران آمده‌ام. البته با وجود مشغله زیاد کاری تلاش می کنم هر 2 سال یکبار به ایران بیایم. از طرفی نمی‌توانم رم را تنها بگذارم، چون تنها خبرنگار صدا و سیما در ایتالیا هستم.
مقیم ایتالیا هستید؟
کارت اقامت ایتالیا را دارم و تابعیت ایتالیایی ندارم. در ایتالیا پس از 5 سال اقامت قانونی در این کشور و داشتن کار می توان این کارت را دریافت کرد. ملیت من ایرانی است و فقط گذرنامه ایرانی دارم.
با بیش از دو دهه فعالیت در صداوسیما، آیا انتظارات شما برآورده شده است؟
همیشه مورد تقدیر مدیران و لطف همکاران عزیزم به ویژه در اخبار نمایندگی ها بوده‌ام و آن چیزی که در توان آنها بوده، انجام داده‌اند.
همکاری شما با صدا و سیما چگونه آغاز شد؟
همکاری من با صدا و سیما از بخش برون مرزی «رادیو ایتالیا» صدا و سیما که البته همچنان ادامه دارد آغاز شد.
متعاقبا با آقای «بیژن نوباوه»خبرنگارسابق صداوسیما ونماینده مجلس آشنا شدم و بدین شکل همکاریم با بخش خبر سازمان به عنوان خبرنگار صدا و سیما در رم شروع شد.
تا چه زمانی می‌خواهید به این شغل ادامه دهید؟
من تا زمانی که زنده باشم در خدمت مردم ایرانم!
علاوه بر خبرنگاری شغل دیگری دارید؟
تنها فعالیت من خبرنگاری خبرگزاری صداوسیما است. البته از رسانه‌های ایتالیایی به من پیشنهاد همکاری شده، اما قبول نکردم. من کارم را با خانواده بزرگ صدا و سیما آغاز کردم و می خواهم فقط در خدمت کشورم باشم.
خبرنگاری جزو شغل‌های سخت است؛ لطفا شما که سابقه چندساله این حرفه را دارید، از مشکلات کار خبرنگاری برایمان بگویید.
مشکلات خبرنگاری بسیار است و این حرفه همانند دیگر کارها نقاط قوت و ضعف دارد. به اعتقاد من، فردی که می خواهد خبرنگار شود علاوه بر تحصیل علم آن، باید خون خبرنگاری نیز در رگهایش جاری باشد و از صمیم قلب به آن اعتقاد داشته باشد. البته خبرنگاری به این معنا نیست که فقط علاقه باشد، بلکه باید شجاعت، پشتکار، تیز بینی و داشتن روابط عمومی قوی را نیز باید چاشنی کار کرد.
آیا خبرنگارها ثروتمند هستند؟
خبرنگار نمی‌تواند ثروتمند بشود؛ شاید باور کردنی نباشد، اما من حتی مدتهاست که خودروی شخصی هم ندارم و
یک دستم دوربین و میکروفون و دست دیگرم لپ تاپ و تک پایه است.
نمی‌خواهم از خودم تعریف کنم، اما خبرنگاری کوله پشتی(خبرنگاری بدون تصویربردار، تدوینگر و تنها با یک کوله پشتی) آن هم با حداقل امکانات، کار ساده ای نیست. اگر شوق و عشق نباشد کار خبرنگاری وجود ندارد. خیلی از هموطنان که به ایتالیا می‌آیند به من می‌گویند آقای معصومی نژاد، ماشین «فِراری» شما کجاست؟
من می گویم اتوبوس و مترو ماشین فِراری من است. اما اینها مسئله‌ای نیست و به اعتقاد من در خدمت هموطنان خود بودن ارزش دارد. از طرفی دیگر مدیران و همکاران ارجمندم در بخش های مختلف صدا و سیما همیشه در کنار من بوده و در حد توانشان از بنده حمایت کرده و می کنند.
شما جزو معدود خبرنگاران ایرانی هستید که انفرادی کار می‌کنید و خبری از فیلمبردار، صدابردار و تدوینگر نیست، آیا دلیل خاصی دارد؟
در بیش از دو دهه همکاری با رسانه ملی، همه کارهای خبری از جمله پیدا کردن سوژه، تصویربرداری، انجام پلاتو و تدوین را به تنهایی انجام می‌دهم.
من به خاطر هزینه بالای تصویربردار در ایتالیا به تنهایی این کار را انجام می دهم. اما از طرف دیگر با توجه به حساسیتی که در کارم دارم، باید حتما خودم درگیر تمامی مراحل آن باشم. تلاش من این است که در گزارش هایم تصاویر زیاد و زیبا همراه با رنگ های متنوع داشته باشد تا موجب خستگی بینندگان نشوم. تاکید من همواره بر تهیه گزارش های گوناگون، جذاب و دیدنی است. به همین خاطر برای تهیه یک گزارش یک دقیقه و نیمی، ساعت ها وقت می گذارم. در ضمن همواره تلاشم این بوده که گزارش های تصویری و رادیویی ام کوتاه باشد.
تنهایی کار کردن برای شما دشوار نیست، مشکلی ندارید برای این موضوع؟
مطمئنا تنهایی کار کردن آن هم با حداقل امکانات در سرما و گرما و در زیر باران و برف و در ماموریت بسیار مشکل است، ولی من دیگر عادت کرده ام.
شاید یکی از این مشکلات در زمان گرفتن پلاتو، «استند آپ» باشد، یعنی بخش پایانی گزارش که گزارشگر باید روبروی دوربین قرار بگیرد و صحبت کند.
حالا علاوه بر مشکلات مربوط به پوشش خانم ها و ظاهر برخی از آقایان که قابل پخش نیستند، در رویدادهای مختلف مثلا تظاهرات پس از ساعت ها تصویر برداری و مصاحبه، وقتی می خواهم پلاتو بگیرم کاملا خیس عرق هستم.
مجبورم ابتدا با دستمال کاغدی عرق هایم را پاک کنم، بعد با کمک آینه های خودروهایی که در کنار خیابان پارک کرده اند، کمی خودم را مرتب کنم و بعدأ برای انجام پلاتو، دوربین را روی تک پایه یا سه پایه سبک قرار بدهم و خودم میکروفون به دست روبروی آن بایستم.
بسیاری از ایتالیایی ها نسبت به این کارهای من عکس‌العمل نشان می‌دهند و
با دیدن یک دوربین روبروی من که فیلمبردار پشت آن نیست و یا مصاحبه هایی را که به تنهایی انجام می دهم کنجکاو می شوند و شیطنت می‌کنند و حتی ادا در می آورند.
این نوع اتفاقات باعث می شود که من پلاتو را حتی بیش از ۱۰ بار تکرار کنم.
بهترین و بدترین گزارشی که داشتید کدامند؟
بدترین خبرها همیشه یک واقعه تلخ مثل زلزله در ایتالیا و یا بازتاب اتفاقات تلخی مانند حوادث پلاسکو و سانچی است. البته انعکاس خبرهای موفقیت هموطنان ایرانی در کشور ایتالیا و معرفی دستاوردهای آنها همیشه باعث خوشحالی و افتخار من است.
وقتی که در رم بودید، اتفاقات بسیاری برایتان افتاد، درباره اتفاقات و بازداشت‌هایی که در رم داشتید، بفرمایید.
من در تمام سالهایی که در ایتالیا هستم، همواره مورد توجه خاص و کنترل پلیس ایتالیا بوده ام که البته گلایه ای هم ندارم چون این وظیفه پلیس و نیروهای امنیتی یک کشور است که شهروندان خارجی و به ویژه خبرنگاران را کنترل کنند.
اما این که این نوع کنترل ها در مورد من به طور میانگین هفته ای یک بار انجام می شود و تا حدود نیم ساعت و حتی بیش از یک ساعت طول می کشد شاید کمی غیر عادی باشد.
من خبرنگار صدا و سیما در ایتالیا هستم و رسما نزد وزارت امور خارجه این کشور و حتی دیگر نهادهای مهم آن مانند کاخ ریاست جمهوری و کاخ نخست وزیری اکردیته شناخته شده هستم؛ بسیاری از شخصیت های رسانه ای، سیاسی،اقتصادی و فرهنگی ایتالیا از نزدیک من را می شناسند.
اما این در حالی است که شش ماه پیش حتی بانکی که در آن بیش از دو دهه حساب داشتم بدون هیچ توضیحی حسابم را مسدود کرد. به اعتقاد من این گونه برخوردها آن هم در زمانی که تحریم ها برداشته شده و روابط میان دو کشور بیش از پیش تقویت یافته، مناسب نیست.
در ضمن می‌خواهم از این فرصت استفاده کنم و به شماری از هموطنان عزیز و ارجمندم که با پیام های محبت آمیز خود به من یادآوری می‌کنند که در ایران نیز مشکلات اقتصادی زیاد است، بگویم که اگر من در برخی از موارد در خصوص مشکلات اقتصادی ایتالیا گزارش می دهم قصدم سیاه نمایی این کشور نیست. من به عنوان خبرنگار در ایتالیا حضور دارم و وظیفه ام انعکاس منصفانه و بی کم و کاست اخبار و رویدادهای مهم این کشور است که در رسانه های گروهی خود ایتالیا بازتاب به مراتب بیشتری نیز دارد. من گزارش های زیادی را نیز در مورد نقاط قوت ایتالیا در تمام زمینه ها تهیه و ارسال کرده ام. این در حالی است که در رسانه های غربی در مورد ایران به گونه دیگری عمل می شود و واقعیات آنگونه که هست منعکس نمی شود. در تمام این سالهایی که در ایتالیا زندگی می کنم، شاهد هستم که چگونه رسانه های غربی و از جمله ایتالیایی همواره با بزرگنمایی مشکلات ایران و حتی نشر نادرست اخبار موجب شده اند که تصویر نادرستی از کشور ما به افکار عمومی این کشور ارائه شود که از واقعیتهای ایران فاصله زیادی دارد. رسانه های غربی به صورت بی وقفه مسائل سیاسی و اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشورمان را از زوایای منفی منتشر می کنند و پیشرفتها و نقاط قوت ایران را مطرح نمی کنند. در همین رابطه مایلم عرض کنم که تمام گردشگران ایتالیایی که برای نخستین بار به ایران سفر می کنند، در بازگشت از کشورمان در خاطرات خود در شبکه های اجتماعی ضمن ابراز خرسندی بسیار از سفر به ایران تاکید دارند که آنچه را که در کشورمان از نزدیک مشاهده کردند کاملآ متفاوت با ذهنیت قبلی آنهاست که ساخته و پرداخته رسانه های گروهی در غرب بوده است.
چندی پیش یک روزنامه نگار و نویسنده ایتالیایی کتابی را درباره شما در این کشور و اتهامات واهی که به شما زده بودند با عنوان «من مامور ارشد اطلاعاتی نیستم...واقعیت های پنهان...با من به زندان رم بیائید» را منتشر کرد. چرا این نویسنده ایتالیایی این کتاب را درباره شما نوشته است؟
هفت سال پیش به دلایل سیاسی مرا به عنوان مامور ارشد اطلاعاتی ایران و اتهامات واهی دیگر دستگیر کردند و دو ماه در سلول انفرادی بودم و چند ماهی هم حبس خانگی داشتم، البته با اجازه کار! در این مدت با توجه به دوستان زیادی که در رسانه های جمعی ایتالیا داشتم بسیاری از آنها درخواست مصاحبه با من را کردند، اما برای احترام به دستگاه قضایی این کشور و این که نمی خواستم هیچگونه فشاری به پرونده وارد و مخل روند دادگاه شود، این کار را نکردم. متاسفانه پس از گذشت بیش از ۷ سال و با آن همه جنجال و هیاهو، دستگاه قضایی ایتالیا به دلایلی که دیگر برای همه مشهود هست کار را تا به امروز نهایی نکرده است.
حدود یک سال پیش یکی از خبرنگاران و نویسندگان خوب ایتالیایی به من گفت که قصد دارد کتابی درباره بنده بنویسد. من در ابتدا فکر کردم شوخی می کند اما او مصرانه پیگیر این کار شد و در نهایت آن را به رشته تحریر درآورد. این کتاب که دو ماه پیش همراه با مصاحبه ای با من در ایتالیا منتشر شد، در رسانه های ایتالیایی بازتاب خوبی داشت. به تازگی ترجمه فارسی این کتاب به اتمام رسیده و فکر می کنم تا دو ماه دیگر در ایران منتشر شود.
نکات جالبی در کتاب آمده است. پس از خواندن این کتاب می توان بهتر به طبیعت سیستمی که بر ایتالیا حکومت می کند پی برد. البته دموکراسی در ایتالیا وجود دارد، مردم آزادانه حرفهای خود را می گویند و در بسیاری از مواقع در خیابان تظاهرات می کنند. اما این آزادی و دموکراسی محدودیت دارد و بنا بر منافع قدرتمندان، برای تمام ایتالیایی ها و شهروندان خارجی یکسان نیست.
برای مثال چند ماه پیش در زمان سفر ترامپ رئیس جمهور ایتالیا به رم، یکی از دوستان روزنامه نگار ایتالیایی من در اعتراض به سفر ترامپ و این که چرا غرب در برابر کشتار مردم یمن توسط عربستان سکوت اختیار کرده، قصد داشت در تظاهرات خیابانی پارچه نوشته ای را به نمایش درآورد که پلیس او را دستگیر کرد.
من در آن لحظه آنجا بودم و از این ماجرا که در نزدیکی اسکورت ترامپ در نزدیکی کاخ ریاست جمهوری ایتالیا بود نیز تصویر برداری کردم.
جالب است که بدانید دادستانی رم، این روزنامه نگار ایتالیایی را که در حومه پایتخت ایتالیا زندگی می کند، به اتهام اینکه بدون اجازه پلیس قصد باز کردن پلاکارد اعتراض آمیزی را علیه ترامپ داشته، برای یک سال به شهر رم ممنوع الورود کرده است!
نکته دیگر اینکه رسانه های جمعی در ایتالیا به ویژه شبکه های رادیو و تلویزیونی همسو با دیگر رسانه های غربی و در حفظ منافع رژیم صهیونیستی و غرب، بسیاری از رویدادهای مهم منطقه ما و برخی از کشورهای جهان را به اطلاع افکار عمومی خود نمی رسانند. برای مثال شهروندان ایتالیایی از وقایع تلخی که هر روز در کشورهایی مانند یمن، فلسطین و بحرین می گذرد اطلاع ندارند و نمی‌دانند عربستان چه می کند. چون خبری از آنها در رسانه‌ها منعکس نمی‌شود. برخی از ایتالیایی ها حتی نمی دانند کشور یمن کجاست.
شما از جمله خبرنگارهایی هستید که طنزهای زیادی برایتان می‌سازند، آیا این طنزها به گوش شما هم می‌رسد؟
بله، دوستان و آشنایان برایم ارسال می کنند. در هر صورت فکر می کنم اینکه سوژه طنز می شوم و موجب لبخند زدن مردم و شادی آنها می‌شوم، برای من باعث افتخار است.
برای تهیه گزارش چگونه به دنبال سوژه می روید؟
من به طور مستمر در ارتباط با رسانه‌های جمعی هستم و ارتباطات خوبی هم با تمام نهادهای ایتالیایی دارم که مرا در جریان وقایع و رویدادهای مهم این کشور قرار می دهند. دوستان خبرنگار زیادی هم دارم که هر روز با هم تبادل اطلاعات خبری داریم. البته با توجه به این که ایتالیا مانند برخی دیگر از کشورهای اروپایی مانند انگلیس و فرانسه کشوری خبرساز نیست، تهیه گزارشی که قابل پخش در صدا و سیما باشد کار ساده ای نیست. گزارش باید سوژه ای جذاب و هدفمند داشته باشد و دارای مصاحبه های خوبی هم باشد.
واقعا فشار زیادی روی بنده است. صبحها ساعت ۵ و نیم بیدار و یک ربع مانده به هفت از خانه خارج می شوم و حوالی ساعت ۱۰ شب به منزل بر می گردم. گاهی تا حدود یک بامداد نیز به کارم در منزل ادامه می دهم تا گزارش را تکمیل و ارسال کنم./۰۸ بهمن ۱۳۹۶تسنیم
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:قسمتی ازمصاحبه
روزنامه جام جم:چه شد رفتید رم؟
حمید معصومی‌نژاد:می خواستم بروم آمریکا، سر از رم درآوردم.
چرا؟
می‌خواستم بروم برای ادامه تحصیل. 26 سال قبل.
چرا ایتالیا؟
تنها کشوری که ویزای تحصیلی می‌داد ایتالیا بود. من هم رفتم همان جا.
قبل از مهاجرت؟
در خدمت انقلاب اسلامی بودم. بعدش هم که سرباز داوطلب جنگ. بعدش هم مدتی در بنیاد مستضعفان بودم.
بعد چه شد که گزارشگر شدید؟
از همان اول علاقه داشتم.
یعنی از قبل از رفتن؟
بله. در جبهه همیشه دوربین دستم بود و عکس می‌گرفتم.
کار شما جزو مشاغل پرخطر است؟
هم بله هم نه. می‌تواند باشد.
جوک‌هایی که برایتان می‌سازند می‌خوانید؟
خودم نمی‌خوانم. به گوشم می‌رسانند.
چرا نمی‌خوانید؟
از هفت صبح تا 10 شب کار می‌کنم. وقتی نیست.
باجنبه هستید؟
بله.
شایعه؟
بها نمی‌دهم.
مهم‌ترین شایعه‌ای که در مورد خودتان شنیدید؟
گفتند مامور ارشد اطلاعات است. مضحک بود.
حالا از کجا معلوم که واقعا نبودید؟
مامور اطلاعات باشی سریع از کشورشان اخراج می‌شوی.
حالا بد هم نیست. شغل پرهیجانی است.
شغل خودم هیجان بیشتری دارد.
چند وقت یک بار می‌آیید ایران؟
چند سالی بود نیامده بودم تا پارسال که توانستم بیایم.
امسال برای کار آمده‌اید؟
نه. بچه‌هایم ده سالی بود ایران را ندیده بودند. خانواده‌ام را آوردم.
چرا این‌قدر دیر به دیر؟
مشغله است. البته هزینه سفر هم کم نیست.
سوژه گزارش‌ها از کجا می‌آید؟
در رفت و آمد با مردم و روزنامه خواندن. یک مقداری هم خلاقیت شخصی است.
وقتی روبه‌روی دوربین قرار می‌گیرید؟
مرتب و منظم باشم و پلاتو را خوب بیان کنم.
بهترین گزارشی که گرفتید؟
انتخاب از میان هزاران سخت است.
گزارش‌های فراوان از رم، سیاست رسانه است یا پرکاری شما؟
گمانم پرکار بودن من.
بهترین جای دنیا برای زندگی؟
هر جایی می‌تواند بهترین باشد. بستگی دارد.
بستگی به چه؟
چطور خودت را وفق بدهی.
جلوی آینه می‌ایستید چه می‌بینید؟
چهره فردی که روز به روز پیرتر می‌شود و باتجربه‌تر.
همیشه تنها کار کرده‌اید؟
سی سال است برای صدا و سیما کار می‌کنم و همیشه هم تنها بودم.
چطور هم جلوی دوربین هستید هم پشت دوربین؟
مثلا می‌روم از یک تظاهرات گزارش تهیه کنم. اول صحنه‌های مورد نظر را می‌گیرم.
بعد؟
بعد دوربین را روی یک سه پایه ارزانقیمت چینی می‌گذارم و می‌روم و از خودم پلاتو می‌گیرم.
عکس‌العمل مردم چیست؟
گاهی با تعجب نگاه می‌کنند. گاهی می‌خندند.
کار خراب نمی‌شود؟
گاهی صحنه بد می‌شود.
مثلا؟
مثلا گاهی از نظر پوشش اسلامی مشکلاتی پیش می‌آید.
خوب چه می‌کنید؟
می‌روم همه کار را از اول تکرار می‌کنم.
کسی هم هست مثل شما کار کند؟
آن‌طور که من هر روز گزارش مکتوب و تصویری و رادیویی می‌گیرم، در دنیا بسیار کم است.
گزارشگر خوب؟
کسی است که اصل تنوع خبر را رعایت کند. مردم را نباید خسته کرد.
یعنی چه؟
اگر امروز از تظاهرات می‌گیری، فردا بروی سراغ یک خبر نرم اجتماعی یا حتی آشپزی.
درباره تصویرهایی که می‌گیرید سیاست خاصی دارید؟
سعی می‌کنم رنگ زیاد استفاده کنم. ضمن اینکه معتقدم گزارشگر زیاد نباید در تصویر حضور داشته باشد.
مقیم ایتالیا هستید؟
اقامت دائم دارم، ولی پاسپورتم ایرانی است.
جذاب‌ترین چیزی که در ایتالیا دیدید؟
آثار باستانی و طبیعت زیبایش.
بدترین چیز ایتالیا چیست؟
کثیف کردن پارک‌ها و خیابان‌ها توسط سگ‌ها.
سالی یک بار. حداکثر.به ایران
آخرین جوکی که برایتان اس‌ام‌اس شد؟
گفتند امیدواریم اتفاقی در ایتالیا بیفتد تا صدای معصومی‌نژاد را بشنویم.
واقعا با آن تماشاچی جنجالی والیبال عکس گرفتید؟
بله. ولی آن خانم را نمی‌شناختم.
پس چرا عکس گرفتید؟
رفته بودم برای پوشش مسابقه ایران. با پدرش در همان هتلی بود که اقامت داشتم.
خب؟
در سالن، آن آقا آمد و خواهش کرد که با دخترش عکس بگیرم. من هم گرفتم.
منبع:مشرق۱۲ مرداد ۱۳۹۴بنقل از جام جم آنلاین
مصاحبه دیگر
سی سال زندگی در ایتالیا، حمید معصومی نژاد خبرنگار صداوسیما را شبیه ایتالیایی‌ها نکرده است. او آن‌قدر خونگرم است که کوچک و بزرگ با حضورش احساس شادی و نشاط می‌کنند.
حمید معصومی نژاد مشهور را همه می‌شناسند. حمید خان که پدرش اهل شهر «خوانسار» است، توانسته با گزارش های متنوع و به ویژه تکیه‌کلام معروف خود که ساین آپ پلاتوهای گزارش‌هایش است (حمید معصومی نژاد، خبرگزاری صداوسیما، رُم) توجه ایرانیان را در سراسر جهان به خود جلب کند. او از شوخی‌ها و حواشی این تکیه‌کلام دلگیر نمی‌شود و شاید بتوان یکی از دلایل معروفیت وی را همین اخلاق خوبش دانست. معصومی نژاد می‌گوید مردم از روی دوستی و صمیمیت با او شوخی می‌کنند و برایش طنز درست می‌کنند و «من هم از نشاط آنها انرژی می‌گیرم».
• آقای معصومی نژاد چطور به حرفه خبرنگاری وارد شدید؟
معصومی نژاد: من حدود سی سال پیش برای تحصیل در رشته پزشکی به ایتالیا آمدم، اما علاقه‌ام جای دیگری بود. آدم کنجکاوی بودم و به حرفه خبرنگاری و کارهای مربوط به گزارشگری بسیار علاقه‌مند بودم. این باعث شد پزشکی را رها کنم و به‌سوی خبرنگاری بروم.
چند سالی با خبرگزاری ایرنا در رم و چند روزنامه دیگر در ایران همکاری کردم. سپس کارم را با بخش برون‌مرزی صداوسیما آغاز کردم که البته هنوز هم افتخار همکاری با این رادیو را دارم. حتماً می‌دانید که در صداوسیمای خودمان به زبان ایتالیایی رادیو داریم و من هم با رادیو ایتالیایی برون‌مرزی فعالیتم را شروع کردم و سرانجام با بخش اصلی اخبار خارجی صداوسیما همکار شدم.
• منظورتان خبرگزاری صداوسیما است؟
معصومی نژاد: بله، قبلاً واحد مرکزی خبر نام داشت و با تغییرات چارت که چند سال قبل روی داد، به خبرگزاری صداوسیما تغییر نام پیدا کرد.
اخبار داخلی و اخبار خارجی زیرمجموعه خبرگزاری صداوسیما هستند و بخش خبر خارجی هم خود به چند واحد ستادی و اجرایی تقسیم می‌شود که یکی از مهم‌ترین این واحدها «اخبار نمایندگی‌های خارج از کشور» است که همه خبرنگاران خارج از ایران زیر نظر این واحد فعالیت می‌کنند. همکاران خبرنگار همه گزارش‌های تولیدی خود را به این قسمت می‌فرستند و بعد از فرآیند کاری، به پخش ارسال و سرانجام روی آنتن می‌رود.
• روند تولید گزارش‌های شما به چه صورت است؟ مردم علاقه‌مندند بدانند حمید معصومی نژاد از صبح تا شب و در طول یک روز فعالیت کاری دقیقاً چه می‌کند؟
معصومی نژاد: ما خبرنگاران ایرانی در خارج از کشور در حقیقت 24 ساعت شبانه‌روز به‌نوعی آماده‌باش هستیم و همه اخبار حوزه خود را رصد می‌کنیم. من به‌طور مستمر در ارتباط با رسانه‌های جمعی ایتالیا نیز هستم و ارتباطات خوبی هم با تمام نهادهای ایتالیایی دارم که مرا در جریان وقایع و رویدادهای مهم این کشور قرار می‌دهند. دوستان خبرنگار زیادی هم دارم که هرروز باهم تبادل اطلاعات خبری داریم. باید بگویم که فعالیت ما خبرنگاران خارج از کشور به‌طورکلی در دو بخش سوژه‌های رویداد محور و تولید و مستند محور خلاصه می‌شود که این گزارش‌ها با هماهنگی همکاران پرتلاشم در اخبار نمایندگی‌ها نهایی شده و روی آنتن می‌رود.
• در خیلی از موارد، رسانه‌ها از شما تصاویری منتشر کرده‌اند که حمید معصومی نژاد به‌تنهایی با دوربین و میکروفن ایستاده است. جریان این موضوع چیست؟ همه فکر می‌کنند معصومی نژاد با ماشین و راننده و نیروی کمکی به محل ضبط برنامه می‌رود و گزارش تهیه می‌کند.
معصومی نژاد (با خنده): ببینید من هرروز گزارش‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی تولید می‌کنم. کارگردان، خبرنگار، تدوینگر و تصویربردار همه آنها خودم هستم. از صبح زود تا ده شب در دفتر و یا بیرون از دفتر مشغول به کارم و بیشتر اوقات نیز در منزل تا دیروقت به کارم ادامه می‌دهم. همه کار را خودم به‌تنهایی انجام می‌دهم. مهم این است که مدیران محترم خبر و به‌ویژه مردم عزیزمان از کارهایم راضی باشند. مطمئناً تنهایی کار کردن، آن‌هم با حداقل امکانات در سرما، گرما، زیر باران و برف و در ماموریت بسیار مشکل است، ولی من دیگر عادت کرده‌ام. من حتی خودرو شخصی ندارم و فقط از وسایل نقلیه عمومی استفاده می‌کنم.
• حمید معصومی نژاد با شناختی که از تودارم فوق‌العاده «مکتبی» هستی درسته؟ این اصطلاح «مکتبی» که در گفتگوهای روزمره با دوستان و همکاران دارید، ماجرایش چیست؟
معصومی نژاد: من مکتبی هستم همین (با خنده). واژه مکتبی را شاید من به تعبیر خستگی‌ناپذیری به کار می‌گیرم و در بیان خوش‌بینی به آینده، در خدمت مردم بودن، تهیه گزارشاتی که موجب نشاط بینندگان و نه خستگی آنها شود و برای کشور مفید باشد. همین‌که یک دستم دوربین و میکروفون و در دست دیگرم لپ‌تاپ و تک‌پایه است و برای کار خبری‌ام مدام از اتوبوس و مترو پیاده و سوار می‌شوم خودش یک‌جور مکتب است دیگر! به‌عنوان یک ایرانی همیشه در هرکجا و هر جا باافتخار از ایران و ایرانی دفاع کرده‌ام.
• شما چند سال پیش در ایتالیا بازداشت و زندانی شدید و رسانه‌های غربی شما را مامور ارشد اطلاعاتی ایران معرفی کردند و اتهامات واهی دیگر مانند قاچاق تسلیحات نظامی نیز به شما نسبت دادند، دراین‌باره توضیح دهید.
معصومی نژاد: اتهامات واهی و پوچی به من وارد کردند و دوران سختی برای من و خانواده‌ام بود. بعد از دو ماه که در شرایط دشواری در سلول انفرادی زندان رم بودم، آزاد شدم. البته پاسخ به همه این اتهامات را یک روزنامه‌نگار و نویسنده ایتالیایی در کتابی که اخیراً منتشر کرده، به‌خوبی داده است. عنوان این کتاب «من مامور ارشد اطلاعاتی نیستم....... واقعیتهای پنهان..... با من به زندان رم بیایید» است و موضوع آن درباره ماجرایی که هفت سال پیش دستگاه قضایی ایتالیا و پلیس و نیروهای امنیتی این کشور به دلایل سیاسی علیه من به راه انداختند، است. ترجمه این کتاب به فارسی تمام‌شده است و به‌زودی در ایران منتشر خواهد شد. شاید دولت آن زمان ایتالیا که متحد نزدیک آمریکا و رژیم صهیونیستی بود با این اقدامات سعی در تخریب چهره جمهوری اسلامی ایران داشت که خوشبختانه موفق نشد.
گویا اخیراً هم چند بار بازداشت‌شده‌اید؟
معصومی نژاد: من در تمام سالهایی که در ایتالیا زندگی می‌کنم به‌عنوان یک خبرنگار همواره موردتوجه و کنترل پلیس بوده‌ام و هیچ‌وقت اعتراض هم نکردم، چون بالاخره وظیفه پلیس هر کشور است که اتباع خارجی را کنترل کند. اما در خصوص بنده برخی اوقات غیرعادی است و کنترل‌ها هفته‌ای یکبار انجام می‌شود و این در حالی است که مقامات و رسانه‌های ایتالیایی من را کاملاً می‌شناسند. نکته دیگر اینکه همین چند ماه پیش حساب بانکی مرا هم بستند.
این اقدامات با گفتار مسئولان ایتالیایی که دائم می‌گویند تحریم‌ها علیه ایران را برداشته‌ایم و از گسترش روابط و همکاری‌ها حرف می‌زنند، در تعارض است. البته برای من یک اصل اخلاقی و کاری است که گزارش‌هایی تولید کنم که متوازن باشد، یعنی مخاطب ایرانی، هم کاستی‌های ایتالیا و هم توانمندی‌های این کشور را ببیند، اما در کشورهای اروپایی این موضوع برعکس است و واقعیات را آنگونه که هست منعکس نمی‌کنند، ازجمله رسانه‌های ایتالیایی که همواره با بزرگنمایی مشکلات ایران و حتی نشر نادرست اخبار موجب شده‌اند که تصویر نادرستی از کشور ما به افکار عمومی این کشور ارائه شود. در همین رابطه در مصاحبه‌های قبلی خودم هم گفته‌ام که تمام گردشگران ایتالیایی که برای نخستین بار به ایران سفر می‌کنند در بازگشت از کشورمان در خاطرات خود در شبکه‌های اجتماعی ضمن ابراز خرسندی بسیار از سفر به ایران تاکیددارند که آنچه را در کشورمان از نزدیک مشاهده کرده‌اند کاملاً با ذهنیت قبلی آنها متفاوت است که ساخته‌وپرداخته رسانه‌های گروهی در غرب بوده است.
برگردیم به چند سوال شخصی. حمید معصومی نژاد ورزش می‌کند؟
معصومی نژاد: من خیلی دوست داشتم که این وقت را داشتم و حداقل هفته‌ای دو بار برای ورزش کردن به باشگاه می‌رفتم، اما متاسفانه مشغله کاری این اجازه را به من نمی‌دهد. البته هرروز صبح زود وقتی از خواب بیدار می‌شوم حداقل برای یک ربع ورزش می‌کنم و برخی از روزها هم برای حدود یک ساعت دوندگی می کنم. این را هم بگویم که در طول روز برای انجام کارهای خبریم کیلومترها پیاده‌روی می‌کنم که این هم نوعی ورزش برای سلامتی است.
خبرنگار صداوسیما در رم طرفدار چه تیمی هست؟/ ۱ فروردین ۱۳۹۷،الف