صدراعظم اتریش"سباستین کورتس" تحت تحقیقات قضایی قرارگرفت

​«سباستین کورز »(Sebastian Kurz )،« صدراعظم اتریش» عصر شنبه(۱۷ مهر ۱۴۰۰)  در مقابل فشار فزاینده بر سر پرونده فسادمالی -سیاسی-مجبوربه استعفاشد.

«سباستین کورتس»رهبرحزب محافظه‌کار مردم (ÖVP) اتریش است.

 «سباستین کورتس» صدراعظم اتریش به دلیل سوء استفاده از رسانه‌ها »برای منافع حزبی» خود تحت تحقیقات قضایی قرار گرفت.

 روز گذشته (چهارشنبه) دادستانی اتریش با صدور بیانیه‌ای از تفتیش دفتر صدراعظم اتریش در ارتباط با اتهام فساد خبر داد.

طبق این گزارش، کورتس به همراه ۹ فرد و سه سازمان دیگر به دلایل ارتکاب جرایم مختلف تحت تحقیقات قضایی قرار گرفتند.

«سباستین کورتس» در ۲۷ سالگی «وزیر خارجه» شد و در ۳۱سالگی «صدراعظم» شد.

شبکه یورونیوز در این خصوص گزارش کرد که ساختمان وزارت دارایی و دفتر صدراعظم اتریش از جمله مکان‌هایی هستند که هدف این تحقیقات قضایی قرار گرفته‌اند.

​

در بیانیه دادستانی اتریش تصریح شده است: «منابع وزارتخانه‌های مذکور در بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ میلادی برای تأمین مالی نظرسنجی‌های دستکاری شده مصرف شده‌اند و این نظرسنجی‌ها که در راستای منافع سیاسی یک حزب مشخص بوده است».

بنا برگزارش  شبکه روسی «راشاتودی: دادستان اتریش، علی‌رغم آن که در بازه مذکور، کورتس(Sebastian Kurz) صدر اعظم نبوده است اما در سیاست حضور داشت و یک گروه رسانه‌ای (روزنامه اوسترایش) در ازای انتشار نتایج این نظرسنجی‌ها، مبالغی را دریافت می‌کرده است.

بنا بر گزارش یورونیوز، کورتس پیش از این نیز به دلیل اظهارات دروغین در یکی از کمیته‌های پارلمانی در خصوص موضوع فساد تحت بازجویی و تحقیقات قضایی بوده است اما هنوز اتهامات روشنی علیه وی مطرح نشده است.

​​​

بنا بر گزارش خبرگزاری «دویچه وله»، «گابریلا شوارتس» معاون دبیرکل حزب مردم اتریش که حزب صدراعظم این کشور است، مدعی شده که هدف از این تحقیقات قضایی، خدشه دار کردن حیثیت این حزب و سباستین کورتس است.

از طرف دیگر، احزاب مخالف اتریش و دو حزب سوسیال دموکرات و حزب راستگرای آزادی اتریش خواستار برگزاری جلسه فوق‌العاده پارلمان در خصوص این موضوع شده‌اند./فارس.پنج شنبه، ۱۵ مهر ۱۴۰۰

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:بعضی ازرسانه های انگلسی زبان اینگونه نوشتند:

​​​

سباستین کورز ، صدراعظم اتریش روز چهارشنبه اعلام کرد که پس از آنکه مخالفان وی را به اظهارات دروغین در کمیته پارلمان در زمینه فساد متهم کردند ، دادستان ها تحقیقات درباره وی را آغاز کرده اند.

کورز قبل از جلسه کابینه به خبرنگاران گفت: "مایلم به اطلاع شما برسانم که ... دادستانها علیه رئیس دفتر من ،" برنارد بونلی ، "و علیه من" تحقیق کرده اند.

کورز هرگونه تخلفی را رد کرد و گفت: "من همیشه به همه سوالات (کمیته) صادقانه پاسخ می دادم."

او گفت که تحقیقات هیچ تاثیری بر کار او نخواهد داشت و استعفا نمی دهد.

این تحقیقات پس از آن صورت می گیرد که احزاب مخالف سوسیال دمکرات (SPOe) و احزاب NEOS کورز را متهم کردند که در مقابل کمیته نمایندگان پارلمان که در حال بررسی پیامدهای رسوایی به اصطلاح "Ibizagate" هستند که دولت قبلی کورز را در سال 2019 سقوط کرد ، در حال گفتن حقیقت نیستند.

​​​

«هاینز-کریستین اشتراچ» ، معاون صدراعظم وقت کورتس از حزب آزادی افراطی (FPOe) مجبور به استعفا شد پس از انتشار ویدئویی که وی را در یک ویلای مجلل در ایبیزا نشان می داد و در ازای خواهر زاده ای که فکر می کرد خواهرزاده الیگارشی روس است ، به او احترام سیاسی می گذارد. برای حمایت مالی

در بیانیه دادستان ها آمده است که حملات در چندین مکان ، از جمله دو وزارتخانه دولتی ، به عنوان بخشی از این تحقیقات انجام شده است ، آخرین سردرد قانونی برای کورتس و حزب راستگرای مردم او (OeVP).

وزیر دارایی گرنوت بلومل تأیید کرد که یورش در وزارتخانه وی انجام شده است و رسانه های اتریشی گزارش دادند که دفتر ریاست جمهوری نیز یکی از مکان های مورد هدف بوده است.

​​​

«هارتویگ لوگر» وزیر دارایی اتریش

دادستان ها می گویند که کورتز و 9 فرد دیگر و همچنین سه سازمان در ارتباط با این ماجرا تحت تحقیقات هستند.

اساس ادعاها این است که بین سالهای 2016 تا 2018 ، "منابع وزارت دارایی برای تأمین هزینه نظرسنجی های دستکاری شده تا حدی که منافع سیاسی منحصراً حزبی را تامین می کرد ، مورد استفاده قرار گرفت".

این مربوط به دوره زمانی است که در آن کورز رهبری OeVP را بر عهده گرفت و آن را به رهبری دولت در راس ائتلاف با حزب آزادی راست افراطی (FPOe) هدایت کرد.

دادستان ها ادعا می کنند که یک شرکت رسانه ای ناشناس در ازای انتشار این نظرسنجی ها "پرداخت" دریافت کرده است.

نام این شرکت به طور رسمی اعلام نشده است ، اما به طور گسترده در رسانه های اتریش به عنوان روزنامه روزنامه Oesterreich شناخته شده است.

گروهی که Oesterreich را اداره می کند با صدور بیانیه ای هرگونه تخلفی را در راه اندازی یا انتشار نظرسنجی های خود مرتکب شده است.

​​​

کورز ، که در اجلاس سران اتحادیه اروپا در اسلوونی شرکت کرده بود ، واکنش مستقیمی نشان نداد.

با این حال ، دیگر سیاستمداران OeVP با حمله با خشمگین گابریلا شوارتز ، معاون دبیر کل حزب ، اظهار خشم کردند و گفتند که "اتهامات مربوط به رویدادهایی است که به پنج سال پیش برمی گردد".

​​​

«آندریاس هانگر» ، نماینده حزب مردم اتریش  ، تا آنجا پیش رفت که تحقیقات را در "سلولهای چپ" در دفتر دادستانی مقصر دانست.

آخرین اتهامات ممکن است فشار جدیدی را بر ائتلاف OeVP با حزب سبز وارد آورد ، که قبلاً تحت تأثیر رسوایی قبلی تحت فشار قرار گرفته است.

ماجرای "دروازه ایبیزا" در سال 2019 منجر به فروپاشی چشمگیر دولت قبلی کورز شد ، ائتلافی با حزب آزادی افراطی (FPOe).

پس از اینکه هاینز-کریستین استراچ ، رئیس سابق FPOe در جلوی دوربین گرفت و ظاهر شد که در ازای دریافت کمک های تبلیغاتی برای FPOe ، قراردادهای عمومی ارائه می دهد ، بازرسان تحقیقات گسترده ای را در مورد فساد آغاز کردند.

برخی از این افراد چهره های بلند رتبه OeVP ، از جمله Bluemel را هدف قرار داده اند.

کورز همچنین به اتهام اظهارات دروغین در کمیته پارلمان در زمینه فساد تحت بازجویی قرار گرفت ، هرچند اتهامی برای وی مطرح نشده است.

مخالفان اصلی حزب سوسیال دموکرات (SPOe) گفتند که حملات روز چهارشنبه نشان داد که "خانه کارت های OeVP در حال فروپاشی بود" و حزب کورتز را به دلیل "بی اعتبار کردن قوه قضائیه مستقل و تلاش برای جلوگیری از تحقیقات" مورد انتقاد قرار داد.

در حال حاضر ، سیاستمداران برجسته حزب سبز نسبت به آخرین اتهامات ، که تنها چند روز پس از آنکه دولت مالیات کربن را به عنوان بخشی از بازنگری اصلی "مالیات بر محیط زیست" در سیستم مالیاتی اعلام کرد ، فاش شدند.

ورنر کوگلر ، معاون صدراعظم آلمان به خبرنگاران گفت که این حملات هیچ تاثیری بر توانایی ائتلاف در حکومت نداشت.

با این حال ، او با توصیف OeVP از حملات به عنوان نمایشی مخالفت کرد ، و اشاره کرد که احکام لازم است به تأیید قاضی برسند.

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:«سباستین کورز »(Sebastian Kurz )، «صدراعظم اتریش »عصر شنبه(۱۷ مهر ۱۴۰۰)  در مقابل فشار فزاینده بر سر پرونده فسادمالی -سیاسی-مجبوربه استعفاشد.

برای اطلاع بیشترازچندوچون ماجرابه این لینک مراجعه کنید:

صدراعظم اتریش استعفا کرد

رسوایی اخلاقی درفوتبال زنان ونزوئلا"آزارجنسی"مربی

درادامه به رسوایی جنسی مربی پائول رایلی»(Paul Riley) دیگردرتیم فوتبال  کارولینای شمالی خواهیم پرداخت.

۲۴ بازیکن فوتبال  زنان ونزوئلا«کنت زرمتا»متهم به آزارجنسی کردند.

«کنت زرمتا» به مدت ۹ سال هدایت تیم های ملی زنان را در ونزوئلا برعهده داشت.

این بازیکنان ونزوئلایی در نامه خود نوشته‌اند که تصمیم دارند با شکستن سکوت خود از موارد سوء استفاده و آزار و اذیت جسمی، روانی و جنسی جلوگیری کنند.

نامه ۲۴ بازیکن ونزوئلایی در خصوص آزار جنسی مربی

 ​

سابقشان در پی افشای سوء رفتار مربی سابق تیم زنان کارولینای شمالی آمریکا منتشر شده است.

پیشتر ۲ بازیکن سابق آمریکایی اتهاماتی را مبنی بر آزار و اذیت جنسی توسط «پائول رایلی»(Paul Riley) مربی سابق تیم زنان کارولینای شمالی مطرح کرده بودند.

​

بازیکنان تیم های ملی فوتبال زنان ونزوئلا در نامه خود نوشته‌اند که یکی از بازیکنان این کشور سال گذشته فاش کرده که از ۱۴ سالگی مورد سوء استفاده جنسی مربی اش قرار گرفته است.

در این نامه آمده است که «کنت زرمتا»(Kenneth Zseremeta) بارها و بارها از آنها در مورد جنسیت و گرایش  وتمایلات جنسی شان سوال کرده است. آین سؤال‌های برای لذتجویی جنسی بوده واین «سوء استفاده جسمی و روانی در طول تمرین» وجود داشته است.

​

 بازیکنان تیم ملی فوتبال زنان  ونزوئلا گفتند «کنت زرمتا» برای لذتجویی جنسی اندامشان راماساژ می داده ودر تماس های تلفنی حرفهای جنسی می زده و، هدایای نامناسب به عنوان «آزار و اذیت مکرر» این مربی نام برده‌اند.

​​​

آن‌ها همچنین در نامه خود بهبه آزارجنسی  بازیکنان همجنسگرا نیزاشاره داشته اند،نوشته اند: و آزار و اذیت بازیکنان همجنسگرا روال ثابت بوده است.

فدراسیون فوتبال ونزوئلا« زرمتا »را در در سال ۲۰۱۷ و در زمانی که مربی تیم ملی زنان زیر ۲۰ سال بود پس از شکایت چند بازیکن به دلیل سوء تغذیه اخراج کرد.

​

«کنت زرمتا» هم اکنون در «پاناما» به مربیگری تیم های زنان « پاناما»رابعهده دارد.

درپی افشای فساداخلاقی درتیم فوتبال آمریکا،سه مقام مسئول در لیگ حرفه‌ای فوتبال زنان آمریکا استعفا دادند.

​

اما افشای آزار جنسی در لیگ حرفه‌ای فوتبال زنان آمریکا منجر به استعفای «استیو بالدوین »از مدیر عاملی «واشینگتن اسپیریت» شد.

​

استعفای «بالدوین» آخرین رویداد پس از رسوایی ها در لیگ ملی فوتبال زنان آمریکا است.

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:استعفای «بالدوین» بخاطر شکایت بازیکنان زن ازمربی تیم( واشنگتن اسپیرت)،آقای «ریچی برک»بود،که این مربی اخراج شد.

اما افشای آزار جنسی در لیگ حرفه‌ای فوتبال زنان آمریکا منجر به استعفای «استیو بالدوین »از مدیر عاملی «واشینگتن اسپیریت» شد.

استعفای «بالدوین» آخرین رویداد پس از رسوایی ها در لیگ ملی فوتبال زنان آمریکا است.

​

پیشتر« لیزا بیرد»(Lisa Baird) مسئول لیگ فوتبال حرفه‌ای زنان آمریکا استعفا داد(برکنارشد) ۹ مهر ۱۴۰۰.

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:

RED CARD رئیس فوتبال زنان آمریکا« لیزا برد» پس از گزارش محکوم کننده درباره "سوء رفتار جنسی و سوء استفاده" مربیان از بازیکنان ، استعفا می دهد.

​

«لیزا برد» (Lisa Baird)، کمیسر لیگ ملی فوتبال زنان ، به دلیل ناکامی در بررسی ادعاهای سوء رفتار جنسی علیه مربی لیگ که بازیکنان را مجبور به رابطه جنسی کرده است ، برکنارشد.

​

این هفته جنجال هایی در مورد رفتار نامطلوب «پل رایلی »، مربی کارولینای شمالی شجاعت با بازیکنان زن خود ایجاد شد ، از جمله دو نفر که علناً او را مجبور به رابطه جنسی کردند و بازیکنان را مجبور به نوشیدن مشروب کردند.
بازیکنان سابق رایلی ،سنیدفارلی (Sinead Farrelly) وماناشیم (Mana Shim) ، دو نفر از دوازده بازیکنی بودند که  رایلی را متهم کردند که آنها را مجبور به رابطه جنسی کرده است.

ملانا "مانا" شیم ، که زیر نظر رایلی با فارلی در تیم فوتبال «ترنز پورتلند» بازی می کرد ، گفت: من ابتدافکرمی کردم که این یک دستورتیمی است واما بعدمتوجه شدیم اودرحال مستی به ماتجاوزکرده

به گزارش نشریه سان، ، رایلی از شیم و فارلی خواست پس ازبرای رهای ازتمرینات سخت مشروب(الکلی)بنوشند .بعد  به آپارتمان خود بازگردند.

یورونیوزدرادامه گزارش نوشت:بر اساس گزارش های منتشر شده، لیزا اواینیف، مشاور ارشد لیگ فوتبال زنان هم پیشتر از سمت خود کناره گیری کرده بود.

استعفای این سه مقام مسئول در لیگ حرفه‌ای فوتبال زنان آمریکا در حالی داده شده است که مسئولان تیم زنان کارولینای شمالی مربی این تیم، پائول رایلی را به دلیل آنچه که اتهام‌های بسیار جدی در مورد آزار جنسی نامیدند، اخراج کردند.

مسئول لیگ فوتبال حرفه‌ای زنان آمریکا"لیزابیرد"برکنارشد

بالدوین در بیانیه‌ای هدف از استعفایش را جلوگیری از انحراف مسیر لیگ عنوان کرد. گروه حامیان رسمی تیم «واشینگتن اسپیریت» از بالدوین خواسته بودند تا سهام خود را نیز بفروشد و گفته بودند تا زمانی که تغییرات ایجاد نشود، سنت‌های روز بازی از جمله خواندن سرودها را محدود می‌کنند.

بازی‌های لیگ فوتبال زنان که قرار بود آخر هفته‌ گذشته برگزار شود به دلیل طرح اتهامات جنسی از جمله اجبار جنسی دو بازیکن سابق توسط رایلی، لغو شدند.

مسیرحرکت"امام رضا "ازمدینه تامرو

​به «ازدواج امام رضا»نیزپرداخته ایم

مسیرحرکت امام رضا علیه السلام ازمدینه تامرو

تولدامام رضا: ۱۱ذیقعده ۱۴۸مدینه-شهادت :روزآخر صفر ۲۰۳ (۱۸شهریور ۱۹۷) در طوس(مشهد)
پدر:   امام موسی بن جعفر/مادر:  نجمه (تکتم) 

حضوردرایران:۳سال، مدت امامت : ۲۰ سال 

جدول تاریخ زمان ورود حضرت رضا به شهرهای مسیر از مکه تا مرو 
۲۰۱ ـ ۲۰۰قمری(۱۹۶ ـ ۱۹۵شمسی) 
* حج تمتع،مکه- سه ‏شنبه اول تا چهارشنبه ۱۰ ذیحجه(۱۴ تا ۲۳ تیر)
* حرکت از مدینه، پنج‏شنبه ۱۵ محرم(۲۷ مرداد)
* ورود به بصره، دوشنبه ۳ صفر(۱۴ شهریور)
* حرکت از بصره، شنبه ۸ صفر(۱۹ شهریور)
*ورود به اهواز، یکشنبه ۱۶ صفر(۲۷ شهریور)
* حرکت از اهواز، دوشنبه ۱۶ ربیع ‏الاول(۲۵ مهر)
* ورود به فارس (شیراز)، سه ‏شنبه ۲۶ ربیع‏ الاول(۵ آبان)
*حرکت از فارس (شیراز)، سه ‏شنبه ۱ ربیع‏ الثانی(۱۰ آبان)
* ورود به یزد، چهارشنبه ۱۵ ربیع ‏الثانی(۲۵ آبان)
* حرکت از یزد، یکشنبه ۲۰ ربیع ‏الثانی(۲۹ آبان)
* ورود به نیشابور، سه ‏شنبه ۷ جمادی ‏الاول(۱۵ آذر)
* حرکت از نیشابور، جمعه ۱ جمادی ‏الثانی(۹ دی)
* ورود به طوس، یکشنبه ۳ جمادی الثانی(۱۱ دی)
* ورود به سرخس، جمعه ۸ جمادی ‏الثانی(۱۶ دی)
* حرکت از سرخس، شنبه ۲۳ جمادی ‏الثانی(۱ بهمن)
* ورود به مرو، جمعه ۲۹ جمادی  لثانی(۷ بهمن)
*اعلام ولایتعهدی، دوشنبه ۷ رمضان(۱۴ فروردین)
*نماز عید فطر، پنج‏شنبه اول شوال(۷ اردیبهشت) 

​

از بصره به  بطرف خوزستان(اهواز) ادامه طریق می دهند

از اهواز ازطریق  پل اربک (اربق) در شهر ارجان (بهبهان) و شهر ابرقو(ابرکوه) وجاده  شیراز  به سمت خراسان می روند.

فاصله«منازل» شیراز به یزد را ۹ منزل بود که حدود ۵۰ فرسخ می باشد

وازطریق  نیشابور به طوس، ده سرخ و کوه سنگی به حرکتشان ادامه می دهند

بعد از «کوه سنگی» مقصد بعدی «طوس» بود. ایشان هنگامی که وارد طوس شدند.

در قریه «سناباد» از ناحیه «نوقان» که از مستملکات «حمید بن قحطبة طایی» به شمار می‌رفت و در آن منزل و باغ داشت، اقامت کردند.

 ​

«مقبره هارون الرشید» نیز در آن باغ قرار داشت. این همان مکانی بود که امام پیش از این بارها گفته بود که در آن محل به خاک سپرده خواهند شد. حضرت امام رضا علیه السلام در آن مکان نماز خواندند.

مقصد بعد از طوس  «سرخس» بوده است.

البته گفته می شود که به «قم» هم رفته اند۱۹۶۱۴۰

 طریق مدینه، بصره، خرمشهر، اهواز، قم، ری و نیشابور به «مرو» وارد شود. آن حضرت در ۱۰ شوال۲۰۱(۱۵اردیبهشت ۱۹۶) وارد مرو شد.(احتمالاً فرزندش فقط درسفربه مکه همراهش بوده )

«مامون »،  دستورداده بود گروهی از رجال و اشراف از جمله والی مدینه ملازم رکاب امام باشند .

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:در پایگاه اطلاع رسانی آستان قدس رضوی  آمده است: وقتی که امام خود را از سفر به خراسان ناگزیر یافت، در چند نوبت، کنار مرقد پیامبر آمد و با شکل وداع خود با قبر پیامبر ناخرسندی و نگرانی خویش را از این سفر آشکار ساخت، تا دیگران نیز بدانند که امام(ع) بر انجام این سفر مجبور است.
«محول سیستانی» که از نزدیک شاهد ماجرا بوده است، چنین می‌نگارد: «هنگامی که فرستاده مأمون، وارد مدینه شد، من نیز در مدینه بودم. امام برای وداع با پیامبر وارد حرم شریف نبوی گردید. حضرت در حالی که با صدای بلند گریه می‌کرد، چند نوبت با پیامبرو مرقد پاک او خداحافظی کرد.جلو رفتم و به امام(ع) سلام کردم. حضرت پاسخ سلام مرا داد. آنگاه امام را به خاطر سفری که در پیش داشتند، تهنیت گفتم، ولی آن حضرت فرمود: مرا به حال خود واگذار، که من از جوار جدم خارج شده و در غربت از دنیا خواهم رفت!»
... گواه دیگر بر کراهت و ناخرسندی امام از این سفر مسیر تعیین شده از سوی دستگاه خلافت است، به گونه‌ای که در مواردی، امام از برخی مناطق مخفیانه عبور داده می‌شد و نیز از ورود و عبور حضرت به کوفه و قم، جلوگیری گردید.
از برخی نقل‌ها و مدارک تاریخی استفاده می‌شود: امام رضا(ع) در این سفر  تنها نبوده است بلکه گروهی از علویان نیز اوراهمراهی می کردند.

از مدینه تا بصره

۲ تن از مأموران مأمون به نامهای «رجاء بن ضحاک» و «یاسر خادم »به همراه نامه ایی دستور داشتند امام را برای انتقال امام از مدینه به مقر حکومتی همراهی کنند.

آن ۲ به منزل امام رفتند و نامه مأمون را به حضرت تسلیم کردند. امام با فرستادگان مأمون سخنی نگفت، با کراهت نامه را خواند و بنا به مصالح آن روز، پیشنهاد مأمون را پذیرفت و آماده سفر شد و در اولین گام قبل از آغاز سفر به سوی مرو، امام دست به اقداماتی زد که ماهیت پذیرش ولایتعهدی را آشکار ساخت .

در این سفر فرزندش « جواد »(امام نهم)نیز همراه ایشان بوده است .

امام رضا(ع) با اقداماتی چون وداع با مرقد مطهر رسول اکرم(ص)، تعیین جانشین و اعلام امامت امام جواد(ع) و وداع با خانواده به روشنی نشان دادند که ولایتعهدی ظاهری آراسته بر چهره تبعید و نفی بلد است.

منابع تاریخی و اولیه آغاز حرکت امام رضا را از مدینه به بصره ذکر کرده اند. اما برخی منابع نیز نوشته‌ اند: حضرت ابتدا به مکه رفته با خانه خدا وداع کرده و سپس از مکه به سفر ادامه داده اند.

بصره تا فارس

از بصره تا سوق الاهواز
از دیار عرب (عراق) تا خوزستان دو راه وجود دارد، یکی از بغداد به واسط و از واسط به خوزستان و راه دیگر از بصره به خوزستان که کوتاهترین راه و فاصله میان ایران و عراق آن روز محسوب می شد.

امام دراهواز بیمارشد

امام هشتم از بصره به اهواز حرکت کرد.با ورود امام به اهواز، بیماری امام روی می دهد که منابع دلیل بیماری آن حضرت را هوای بسیار گرم و مرطوب این شهر عنوان می کنند، لذا می توان استنباط کرد که سفر امام در تابستان رخ داده است.

۳ بقعه به نام امام رضا در شوشتر، دو بقعه به نام شاخراسون( شاه خراسان) در دزفول و شوشتر و دو بقعه دیگر به نامهای امام ضامن وجود دارد . این بناهای یادبود که تعداد آنها قریب به ده بنا است اگرچه از حیث کثرت، گذر امام رضا را در این شهرها قوت می بخشند اما به لحاظ اعتبار با ابهام روبرو بوده و چندان معتبر نیستند .

اهواز تا فارس

درباره ادامه مسیر حرکت امام به فارس منابع توضیحی ندارند که حضرت از کدام راه به سمت فارس و از آنجا به خراسان عزیمت کرده اند.

درباره خروج امام از اهواز خبر دقیقی وجود دارد که امام از« پل اربق»(اربک) عبور کرده اند . در ادامه مسیر پل اربک در شهر «ارجان»( بهبهان) قدمگاهی است موسوم به «قدمگاه امام رضا»وجود این قدمگاه در این مکان مسیر امام را روشن می کند. قدمگاه بعدی که در منابع تاریخ محلی به تناوب از آن یاد شده شهر «ابرقو»(ابرکوه) است که در منتهی الیه جاده شمالی شیراز به شهر یزد است ،امام رضا از اهواز و از طریق فارس و نه شهر شیراز به سمت خراسان ادامه مسیردادند.

فارس تا یزد

با توجه به تأکید منابع به عبور آن حضرت «از راه کویر به سوی مرو»، بر اعتبار قدمگاه های موجود در یزد افزوده می شود.

البته باید توجه داشت که یزد در قرن دوم اسلامی نه یک شهر که یک منطقه بیابانی بوده و در منابع اولیه نیز به صراحت نامی از یزد به میان نیامده و تنها عبور آن حضرت از یک کویر و یا بیابان ذکر شده است .

برخی بر این باورند که امام ر ضا طی مسیر وارد شهر «قُم »شده و در منزل یکی از اهالی این شهر منزل کرده اند که این مکان امروزه به «مدرسه رضویه»(مأموریه) شهرت یافته است.

احتمال «ورودامام رضابه قم »بعیداست.

اما این نکته نیز قابل توجه است که مأمون گذر امام از شهرهای محل تجمع شیعیان را ممنوع کرده بود. بنابراین حضور امام در این شهر سند محکمی ندارد، ضمن اینکه حضور و توقف امام در قم در منابع تاریخی معتبر تأیید نشده است .

یزد تا خراسان

به طور کلی تعیین خط مسیر دقیق سفر امام رضا به واسطه گزارش های متعدد و گاه متناقض منابع دشوار است. به همین سیاق تعیین مسیر حرکت امام رضا از یزد تا خراسان نیز با دشواری همراه است.

تنها نقطه روشن که در این مسیر از منابع اولیه به دست می آید اشاره ایی است که «شیخ صدوق» و سایر منابع معتبر به مسیر راه کویر و ورود آن حضرت به نیشابور کرده اند.

امام رضا در خراسان

​​​

از ورود امام رضا به نیشابور گزارشهای متعدد و مستندی وجود دارد. به ویژه «حدیث سلسلة الذهب» که امام در این شهر ایراد فرموده اند به قوت گزارشهای ورود امام به نیشابور افزوده است.

مهمترین و معتبرترین گزارشی که از توقف آن حضرت در نیشابور ضبط شده روایت «عبدالسلام بن صالح ابوصلت هروی» است که حدیث مشهور و معروف سلسلة الذهب را از امام رضا در نیشابور نقل می کند.

چشمه «کهلان »که امام در آن غسل کرده و در کنار حوض آن به نماز ایستاده اند و همچنین «قدمگاه نیشابور» در ۲۴ کیلومتری آن شهر، یادگارهای مستند و مستدل حضور امام رضا در این شهر است.

مصلی امام رضا

امام رضا پس از نیشابور به «طوس»، «ده سرخ »و «کوه سنگی »سفر کرده اند داستان های مشهور بین مردم این ناحیه خود گویای حضور امام در این منطقه است.

چشمه امام رضا

در «ده سرخ »، امام به منظور دستیابی به آب جهت «وضو» زمین را به دست خویش اندکی حفر کرده، «چشمه ای» می جوشد که تا کنون موجود است.

در کوه سنگی، امام برکت سنگهای این ناحیه را که از آن دیگ ها و ظروف سنگی می تراشیدند طلب می کنند که تا امروز نیز همچنان این شغل در این ناحیه برجاست.

«مرو، سمرقند، بخارا و خوارزم» بخشهای شمالی خراسان بودند.

​

دکتر رجبی دوانی: متأسفانه هیچ روایتی را در خصوص مسیر حرکت امام رضا(ع) به سمت مرو را نمی‌توانیم به طور قطعی بپذیریم. در منابع تاریخی و روایات آمده است که مأمون هیئتی را به سرپرستی یکی از سرداران برجسته خود به نام «رجاءبن ابی ضحاک» به سوی مدینه فرستاد تا امام رضا(ع) را به سوی مرو بیاورد.

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:«دکتر محمد حسین رجبی دوانی»(فرزندحجت الاسلام علی دوانی) درمصاحبه باتسنیم(۰۳ شهریور ۱۳۹۴):می گوید:

متأسفانه هیچ روایتی را درخصوص مسیر حرکت امام(ع) به سمت مرو را نمی توانیم به طور قطعی بپذیریم.

​

اما«دکتررجبی دوانی» درادامه می گوید:اما در مجموع چند روایت درباره مسیر حرکت آن حضرت بیان شده است. یکی از آن‌ها روایت شیخ صدوق است که درباره مسیرهای عبوری امام رضا(ع) در کتاب عیون اخبارالرضانوشته است که حضرت را از حجاز به سوی بصره عبور دادند و از آنجا حضرت را به اهواز بردند و از این شهر به سوی رامهرمز و از آنجا به سوی ارجان (بهبهان) حرکت دادند.

شیخ صدوق در ادامه می نویسد: امام رضا(ع) از بهبهان وارد استان جبل (لرستان ) شدند و از آنجا به قم رسیدند و از آنجا به ری و از شهرری به نیشابور و از این شهر به توس و از آنجا به سرخس و از شهر سرخس هم وارد مرو پایتخت مأمون شدند. اما به نظر می‌رسد این نقل با سفارش ها و تاکیدات مأمون مبنی بر عبور ندادن امام(ع) از شهرهای شیعه نشین که قم در ایران مهم ترین این شهر‌ها بود، سازگار نیست. گفته شده وقتی امام وارد قم شدند، مردم آن شهر از امام استقبال عجیب و باشکوهی کردند. حتی خاندان‌های معروف اصرار داشتند که امام را مهمان خود کنند و نقل شده است که امام رضا(ع) همان جمله ای را که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله هنگام ورود به مدینه گفتند، تکرار کردند و ناقه ایشان در جایی فرود آمد و حضرت در آن منزل وارد شدند که از دیرباز تاکنون آن مکان که گفته می شود، امام رضا(ع) در آن ساکن بودند مشهور بوده و الان مدرسه علمیه رضویه در آنجا تاسیس شده است. اما برخی از محققان قسمت اول نقل شیخ صدوق را می پذیرند و قسمت دوم را نمی پذیرند و می گویند که امام از استان جبل عبور نکردند. بلکه وارد استان یزد شدند و از برخی شهرهای این منطقه عبور و به خراسان عزیمت کردند. قسمت ورود به خراسان را هم که شیخ صدوق نقل کرده است، می پذیرند.

«دکتررجبی دوانی»:نقل دومی هم درباره مسیر عبور امام رضا(ع) از مدینه به مرو وجود دارد که طبق این نقل امام رضا(ع) وارد شهر بصره شدند، این شهر عراق برخلاف امروز که اغلب ساکنان آن را شیعیان تشکیل می دهند، در گذشته به عثمانی بودن شهرت داشت و مردم آن میانه ای با اهل بیت علیهم السلام نداشتند و هواخواه عباسیان بودند. پس از ورود حضرت رضا(ع) به بصره، ایشان را به بغداد عزیمت دادند و از آن شهر ایشان وارد خاک ایران شدند.

«دکتررجبی دوانی»این نقل را صحیح نمی دانددلیلش رااینگونه،می گوید: چون بغداد بالا تر از خوزستان ایران قرار داشته و بعید است که ایشان از بغداد وارد خوزستان شده و از «ارجان »عبور کرده باشند.

پژوهشگران ورودامام رضارابه قم منتفی می دانند.

(مأمون به «رجاءبن ابی ضحاک» سفارش کرد که امام را از مراکز شیعه‌نشین عبور ندهد)

«دکتررجبی دوانی»:حضرت وارد شهر قم نشدند ،چون در آن زمان کوفه و قم دو شهر مشهور شیعه نشین بود و محبان اهل بیت علیهم السلام در آن شهرها ساکن بودند. هدف مأمون آن بود که امام رضا(ع) را از شهرهایی عبور دهند که مهم نباشد و مردمان آن هم نسبت به امام رضا(ع) و اهل بیت علیهم السلام معرفتی نداشته باشند.

رجبی:امام رضاعلیه السلام «از بصره وارد ایران شدند».

از شلمچه عبور کردند و پس از ورود از اهواز وارد رامهرمز و ارجان شدند و از آنجا به استان یزد عزیمت کردند و پس از عبور از ابرقو به استان سمنان کنونی (قومس) وارد و از آنجا وارد شهر نیشابور شدند و بقیه مسیر را به سوی مرو ادامه دادند.

دکتررجبی تصریح  گفت:درمجموع آنچه قطعی و مسلم است اینکه «بصره، ارجان، نیشابور و سرخس از جمله شهرهایی است که بی گمان حضرت امام رضا(ع) از آن‌ها عبور کردند.»،اما درباره بقیه شهرها نمی توان با قاطعیت نظر داد.
دکتررجبی گفت:نیشابور در آن زمان در کنار شهر بغداد جزو مهم ترین مراکز علمی جهان اسلام محسوب می شد. اگرچه اغلب مردم آن اهل تسنن بودند. فقط ۲۴هزار نفر راوی حدیث و عالم از امام رضا(ع) حدیث سلسله الذهب را ثبت و ضبط و نقل کرده اند. در تاریخ آمده است که این افراد قلم و دوات و کاغذ آماده کرده بودند تا حدیث حضرت رضا(ع) را بشنوند. این دانشمندان اهل تسنن نیشابوری حدیث حضرت(ع) را ثبت و ضبط و نقل کردند و به امام رضا(ع) هم علاقه داشتند./پایان مصاحبه رجبی.
روایت شیخ صدوق از مسیر حرکت امام رضا علیه‌السلام به ایران
ادامه گزارش خبرگزاری فرهنگ رضوی : درباره مسیرهای عبوری امام رضا(ع)، شیخ صدوق در کتاب عیون اخبارالرضا علیه‌السلام نوشته است که آن حضرت را از حجاز به سوی بصره عبور دادند و از آنجا حضرت را به اهواز بردند و از این شهر به سوی رامهرمز و از آنجا به سوی ارجان (بهبهان) حرکت دادند.
شیخ صدوق در ادامه می‌نویسد: امام رضا(ع) از بهبهان وارد استان جبل (لرستان) شدند و از آنجا به قم رسیدند و از آنجا به ری و از شهرری به نیشابور و از این شهر به توس و از آنجا به سرخس و از شهر سرخس هم وارد مرو پایتخت مأمون شدند.
اما به گفته دکتر رجبی دوانی(پسرمحقق توانمندمرحوم علی دوانی)، به نظر می‌رسد این نقل با سفارش‌ها و تاکیدات مأمون مبنی بر عبور ندادن امام علی بن موسی الرضا علیه‌السلام از شهرهای شیعه‌نشین که قم در ایران مهمترین این شهرها بود، سازگار نیست.
گفته شده است وقتی امام رضا علیه‌السلام وارد قم شدند، مردم آن شهر از امام استقبال عجیب و باشکوهی کردند؛ حتی خاندان‌های معروف اصرار داشتند که امام را مهمان خود کنند و نقل شده است که امام رضا(ع) همان جمله‌ای را که پیامبر اکرم (ص) هنگام ورود به مدینه گفتند، تکرار کردند(هرجاشترم زانوزد) و ناقه ایشان در جایی فرود آمد و حضرت در آن منزل وارد شدند که از دیرباز تا کنون آن مکان که گفته می‌شود، امام رضا(ع) در آن ساکن بودند مشهور بوده و الان مدرسه علمیه رضویه در آنجا تاسیس شده است.
اما برخی از محققان، قسمت اول نقل شیخ صدوق را می‌پذیرند و قسمت دوم را نمی‌پذیرند و می‌گویند که امام از استان جبل عبور نکردند. بلکه وارد استان یزد شدند و از برخی شهرهای این منطقه عبور و به خراسان عزیمت کردند. قسمت ورود به خراسان را هم که شیخ صدوق نقل کرده است، می‌پذیرند.

امام رضا(ع)به  شهر قم نرفتند

امام از بصره وارد ایران شدند، از شلمچه عبور کردند  از اهواز و رامهرمز و ارجان عبورکردند ازراه بیابانهای  یزد ،پس از عبور از ابرقو به استان سمنان (قومس) واردشدند و از آنجا وارد شهر نیشابور شدند و «مرو »رسیدند.
دکتر رجبی  به نقل دوم درباره مسیر عبور امام رضا علیه السلام از مدینه به مرو اشاره می‌کند و می‌گوید که: طبق این نقل امام رضا علیه السلام وارد شهر بصره شدند، این شهر عراق بر خلاف امروز که اغلب ساکنان آن را شیعیان تشکیل می‌دهند، در گذشته به عثمانی بودن شهرت داشت و مردم آن میانه‌ای با اهل بیت علیهم‌السلام نداشتند و هواخواه عباسیان بودند. پس از ورود حضرت امام رضا علیه السلام به بصره، ایشان را به بغداد عزیمت دادند و از آن شهر ایشان وارد خاک ایران شدند.
این نقل به نظر صحیح نمی‌آید چون بغداد بالاتر از خوزستان ایران قرار داشته و بعید است که ایشان از بغداد وارد خوزستان شده و از ارجان عبور کرده باشند. به نظر بیشتر محققان حضرت وارد شهر قم نشدند چون در آن زمان کوفه و قم دو شهر مشهور شیعه‌نشین بود و محبان اهل بیت علیهم‌السلام در آن شهرها ساکن بودند.
 هدف مأمون آن بود که امام رضا علیه السلام را از شهرهایی عبور دهند که مهم نباشد و مردمان آن هم نسبت به امام رضا علیه السلام و اهل بیت علیهم السلام معرفتی نداشته باشند. به همین دلیل به نظر می‌رسد که آن حضرت از بصره وارد ایران شدند، از شلمچه عبور کردند و پس از ورود از اهواز وارد رامهرمز و ارجان شدند و از آنجا به استان یزد عزیمت کردند و پس از عبور از ابرقو به استان سمنان (قومس) وارد و از آنجا وارد شهر نیشابور شدند و بقیه مسیر را به سوی مرو ادامه دادند.
به تصریح دکتر رجبی دوانی، آنچه قطعی و مسلم است اینکه بصره، ارجان، نیشابور و سرخس از جمله شهرهایی است که بی‌گمان حضرت امام رضا علیه السلام از آنها عبور کردند. شواهد به گونه‌ای است که با قاطعیت می‌توان درباره این موضوع اظهارنظر کرد. ولی درباره بقیه شهرها نمی‌توان با قاطعیت نظر داد.
عبور امام هشتم شیعیان از شهر نیشابور
شهر نیشابور در آن دوران هم ردیف شهر بغداد و جزو مهمترین مراکز علمی جهان اسلام محسوب می‌شد. اگرچه اغلب مردم آن اهل تسنن بودند. اما فقط ۲۴ هزار نفر راوی حدیث و عالم از امام رضا علیه السلام حدیث سلسله‌الذهب را ثبت و ضبط و نقل کرده‌اند. در تاریخ آمده است که این افراد قلم و دوات و کاغذ آماده کرده بودند تا حدیث حضرت رضا علیه السلام را بشنوند. این دانشمندان اهل تسنن نیشابوری حدیث حضرت علیه السلام را ثبت و ضبط و نقل کردند و به امام رضا علیه السلام هم علاقه داشتند.​

 ​

گفته شده است وقتی به خواست مردم، امام رضا علیه السلام، بُرقع (نقاب) را از چهره خود برداشتند، مردم با مشاهده سیمای نورانی و مقدس حضرت علیه السلام چنان منقلب و هیجان‌زده شدند که یا می‌گریستند یا بر سر و صورت خود می‌زدند. حتی گفته شده است عده‌ای از هوش رفتند. این نوع احساسات و این نوع استقبال در نیشابور در هیچ شهر و مکان دیگری تکرار نشد. این واکنش‌ها میزان علاقه مردم ایران و اهالی نیشابور آن زمان را به حضرت امام رضا علیه السلام نشان می‌دهد.
خواندن حدیث سلسلة الذهب و استقبال مردم از آن احتمالا اسباب تشویش و نگرانی حکومت را فراهم کرد. گفته شده است رجاء بن ابی ضحاک که سرپرست هیئت همراه امام رضا علیه السلام در سفر از مدینه به مرو بود، به شدت تحت تاثیر معنویت امام علیه السلام و استقبال مردم از ایشان قرار گرفته بود. او وقتی این موارد را به مأمون گزارش داد از نقل‌های تاریخی برمی‌آید که مأمون از این گزارش‌ها تعجب نکرد چون پیش‌بینی این حوادث را می‌کرد.

نقل حدیث سلسلة الذهب در میان علمای نیشابور
زمانی که امام رضا علیه السلام به شهر نیشابور رسیدند، مردم و علما گرد آن حضرت جمع شدند و درخواست کردند که آن حضرت حدیثی برای ایشان نقل کنند. از آنجا که عموم این افراد اهل تسنن بودند، امام رضا علیه السلام حدیثی را با سلسله راویان بیان کردند که سلسله‌وار از اجداد طاهرین و طیبین ایشان رسیده است. بنابراین ابتدا سلسله سند را فرمودند که: «از پدرم امام کاظم علیه السلام، و او از پدرش امام صادق علیه السلام و او از پدرش امام باقر علیه السلام و او از پدرش امام سجاد  و او از پدرش امام حسین (ع) و او از پدرش امام علی  و او از پیغمبر اکرم (ص) و آن حضرت از جبرئیل و جبرئیل از خدای تعالی این حدیث را بیان می‌کند که: کلمه لا اله الا الله حصنی فمن دخل حصنی امن من عذابی» یعنی اعتقاد به توحید الهی شرط ورود به دژ الهی است و هر کس به این دژ محکم الهی وارد شود از عذاب خدا در امان خواهد بود.
وقتی حدیث تمام شد و راویان قلم‌ها و کاغذها و دوات خودشان را به زمین گذاشتند و همه خوشحال بودند که بنابراین همه ما اهل توحید هستیم و از عذاب الهی در امانیم. همین موقع حضرت سوار بر کجاوه شدند، ناگاه حضرت سر از کجاوه بیرون آوردند و فرمودند «بشرط ها و شروط ها و انا من شروط ها» ولی چون حضار معرفت و شناخت کامل نسبت به امام علیه السلام نداشتند معنای سخن آن حضرت را که اعتقاد به امامت را شرط توحید کامل دانستند درنیافتند.
در برخی روایات هم آمده در همین سفر زمانی که امام رضا علیه السلام به سرخس نزدیک می‌شدند، یکی از اصحاب از آن حضرت حدیث خواست و ایشان با همین سلسله راویان فرمودند: «ولایة علی بن ابیطالب علیه السلام حصنی فمن دخل حصنی امن من عذابی» یعنی اعتقاد به ولایت امام علی علیه السلام دژ محکم الهی است که هر که در آن وارد شود، از عذاب الهی در امان است.
به تصریح دکتر رجبی دوانی، این حدیث به قدری در جامعه اهل تسنن جایگاه ویژه پیدا کرده بود که احمد حنبل، یکی از ائمه چهارگانه اهل تسنن و رئیس فرقه حنبلی، گفته بود: این حدیث تا اندازه‌ای عظمت دارد که اگر به کسی که دیوانه بوده یا دچار بیماری صرع است، خوانده شود شفا پیدا می‌کند. /پایان :خبرگزاری فرهنگ رضوی

از مدینه تا مرو ۳۴۵۰ کیلومتر بوده؛ بخش عمده این مسیر، در حدود ۲۱۰۰ کیلومتر در ایران و مابقی در عربستان، عراق و ترکمنستان پیموده شده است.

 امام رضا علیه السلام بمدت ۵ ماه و ۹ روز درمسیر بوده اند.

روزحرکت:۱۵ محرم۲۰۱(۲۷ مرداد۱۹۵)

پایان سفر(رسیدن به مقصد):جمعه ۲۹ جمادی ‏‏الثانی(۷ بهمن۱۹۵)

​

چندنکته  درباره ورود امام رضا به ایران

امام حج تمتع آن سال را به جای آورد و در هنگام طواف حج، امام جواد(ع) (۲۲۰ ـ ۱۹۵ق) با وی بود. امام جواد در آن هنگام شش ساله بود. در نیمه محرم (سال ۲۰۱ق) قبر رسول خدا(ص) را زیارت کرد و با آن حضرت وداع گفت. فاصله مدینه تا بصره ۱۸ منزل (حدود ۴۳۲ کیلومتر) است.در بصره روز شنبه ۸ صفر ۲۰۱ق بوده است.
منزل یا مرحله: جایی است که مسافر، شب به آنجا می‏رسد و می‏ماند؛ مسافت بین دو توقفگاه مسافران؛ فاصله‏ای که مسافر در یک روز طی می‏کند. هر منزل برابر با ۶/۲۸ میل و هر میل برابر ۴۵۰۰ ارش و هر ارش معادل ۴۵ سانتی‏متر است.
منازل بر حسب راحتی و یا دشواری راه به دو نوع سبک و بزرگ تقسیم می‏شد. هر منزل تقریبا برابر با ۲۴ کیلومتر می‏باشد. (فرهنگ دهخدا و فرهنگ معین، ذیل واژه‏های منزل و مرحله و نیز ارش؛ الاعلاق النفیسه، ص۸ ـ ۲۰۷؛ صورة الارض، ص۷۹).
به قرینه درخواست نیشکر و بیماری امام و نیز تطبیق گاهشماری هجری قمری با هجری شمسی، ورود امام رضا(ع) به اهواز در اواخر تابستان رخ داد. از جهت دیگر، فاصله بصره تا سوق ‏الاهواز ۹ منزل ( ۲۱۶ کیلومتر) یا ۳۶ فرسخ است؛ مسافتی از راه بصره تا اهواز  دریایی بوده که باید به وسیله کشتی طی کرد. با توجه به موارد یاد شده، ورود امام رضا(ع) به اهواز در روز یکشنبه ۱۶ صفر سال ۲۰۱ بود.
فرسخ: نزد مسلمانان مساوی با ۱۲۰۰۰ ذراع یا گز، و نزد اعراب معادل با ۵۹۱۹ متر است. هر فرسنگ سه میل و هر میل ۴۵۰۰ ارش می‏باشد. امروزه هر فرسنگ برابر با شش کیلومتر است. (فرهنگ دهخدا، واژه فرسنگ؛ فرهنگ معین، واژه فرسخ) اما از بررسی تعدادی از مسافت‏های یاد شده در دوره اولیه اسلامی برمی‏آید که هر فرسنگ برابر با حدود چهار کیلومتر شمرده می‏شود. امام رضا(ع) از طریق پل اربک (اربق) شهر اهواز خارج شد و به طرف رامهرمز رفت تا از آنجا به فارس برود، اما به اینکه از ارجان (بهبهان) عبور کرده باشند اشاره‏ای نشده است.
فاصله اهواز تا فارس (شیراز) یازده منزل و به مسافت ۵۷ فرسخ است. فاصله فارس (شیراز) تا یزد ۹ منزل (حدود ۲۱۶ کیلومتر) یا ۵۴ فرسخ، و بنا به قولی دیگر ۸۷ فرسنگ می‏باشد.
کاروان امام چند روزی را در یزد توقف کرد  و سپس راهش را به سوی نیشابور ادامه داد.

شهادت پدر(امام موسی بن جعفر):     سال۱۸۳

مدت حضوردرزمان حیات پدر:۳۵سال-درهمین سن به امامت رسید

مدت امامت حضرت رضا(ع): حدود ۲۰ سال ،  ۱۷ سال آن در مدینه و سه سال  در"ایران" خراسان

 فرزندان : اقوال مختلف است، برخی امام جواد(ع) را تنها فرزند ایشان دانسته و گروهی نیز فرزندان دیگری را برای حضرتشان بر­می­ شمارند.

مدت عمر۵۵سال

حضوردرایران:۳سال

 مدت امامت امام هشتم ۲۰ سال بود که می‌توان آن را به سه بخش جداگانه تقسیم کرد:

 ده سال اول امامت آن حضرت، که همزمان بود با زمامداری هارون.

*پنج سال بعد از‌ آن که مقارن با خلافت امین بود.

*پنج سال آخر ، مصادف با خلافت مأمون و تسلط او بر قلمرو اسلامی آن روز بوده ،سه سال درایران«ولایتعهدی»

شهادت امام رضا:۲۹ صفر سال ۲۰۳ هجری قمری

توضیحات مدیریت سایت-پیراسته فر:آیا ازدواج امام رضا(ع) با دخترهارون(خواهرمأمون)اجباری بود؟

میتوان پذیرفت آمدن امام به ایران(مرو)ازروی اکراه بوده ،امانمیتوان ازدواج باخانم «ام حبیبه» اجباربوده!

امام رضا درهنگام ورود به ایران (ولایتعهدی)۵۳ساله بوده ودرهنگام ازدواح بادخترهارون درهمین سال بوده،چگونه میتوان باورکرد که امام به این وصلت راضی نبوده وارترس شمیشروحبس تن به ازدواج با ام حبیبه داده؟

ازدواج زمانی اجباراست که فردموردنظر کم سن وسال باشد ومعمولاًاجباربرای یک دختر"زن"صدق میکند،نه مرد آنهم امامی مثل علی ابن موسی الرضا که۵۳سال ازعمرشریفش می گذشته،شایدبتوان باورکرد که ازدواح امام جواد(۶سالگی)ازروی اجبارباشد/این اتفاق درسال۲۰۱ه.ق بوده/تولد"جواد"۱۹۵ه‍.ق.

واما دربعضی ازتواریخ نوشته اند که مأمون یک دخترش با به امام رضا(ع)داد ودختردیگرش را به طفل ۶ساله«جواد»

که اصلاًمعقول بنظرنمی رسد،مردی که ۵۳ سال دارد بایک دخترنابالغ  ازدواج کند(دختران مأمون عباسی)۷یا۶ساله بودند ،انهم وقتی آن مردیکی ازمعصومین علیهم السلام باشد.که دراینصورت پدروفرزندمی شوند(باجناق)

اسنادی هم وجوددارد که ادعایم را ثابت میکند،که این ازدواج ازروی رغبت بوده،نه اکراه،ودیگراینکه ام حبیبه خواهرمأمون بوده نه دخترش که باید سن ام حبیبه بایدحدود۳۰بوده باشد(تولدمأمون سال۱۷۰ه.ق بوده که درسال۲۰۱زمان ازدواج سن مأمون۳۳سال بوده)اگرسال تولدخواهرش را دورو وبر«برادر»بدانیم.

ازدواج امام رضا (ع)  یا خواهر مأمون 
صدوق در عیون اخبار الرضا روایت کرده است که مأمون پس از آن که امام رضا رابه ولی عهدی خود منصوب کرد  "خواهرش"ام حبیبه را در آغاز سال ۲۰۱به ازدواج وی در آورد  و دخترش« ام الفضل »را برای امام جواد ( ع ) نامزد کرد.

مسعودی در اثبات الوصیه گوید : مأمون خواهرش «مکنی( ام ابیها)را به همسری امام رضا در آورد . وی می گوید : روایت صحیح آن است که« ام حبیبه» خواهر مأمون بود . زیرا مأمون از امام خواست که از وی خواستگاری کند . 
همین که مردمان جمع شدند امام ( ع ) خطبه ای خواند و در پایان آن گفت : و دختری که ام حبیبه نام دارد و خواهر امیرمؤمنان عبد الله بن مأمون است برای صله رحم و پیوند با یکدیگرخواستگاری می کنم و صداق او را پانصد درهم قرار می دهم آیا ای امیرمؤمنان اورا به همسری من می دهی ؟ مأمون گفت : آری او را به همسری تو دادم امام هم فرمود : پذیزفتم و بدان خرسندم . 

***

فضل بن سهل همه کاره درحکومت مأمون بود

در سال ۱۹۶ هـ.ق مأمون رسما اعلان خلافت کرد و او را به عنوان امیرالمؤمنین مورد خطاب قرار دادند. مأمون هم بر مقام و مرتبه فضل بن سهل افزود و فرمانی صادر کرد که از حدود مشرق تا همدان و از شبت تا دریای فارس و دریای مازندران وگیلان در تحت فرمان او باشد و پرچمی مخصوص برای او معین کرد و او را به «ذوالریاستین» یعنی فرمانده لشکر و ریاست امور کشور و دیوان دولتی ملقب کرد.

شیخ طوسی، فضل بن سهل را از اصحاب امام رضا (ع) نوشته است، و به همین جهت سید بن طاووس در کتاب فرج المهموم او را از امامیه شمرده است و می نویسد او شیعه است و از امام رضا (ع) حدیث نقل می کند. می گویند به خاطر اینکه شیعه بود، امام رضا (ع) را برای ولیعهدی برگزید.

نوشته اند که مأمون خیلی به امام رضااحترام می کرد ورعایت حالش را می کرد تا حدی برای فضل بن سهل ناگواربود این حالت راببیند

"فضل"  چون محبت های مأمون نسبت به حضرت رضا (ع) را می دید، حسادت کرد وزمانیکه   مأمون می خواست خلافت"ولایتعهدی" را به حضرت رضا (ع) واگذارکند، برای فضل بن سهل ناگواربود.

مأمون هم ازاین مسئله نهایت استفاده راکرد،بایک حیله ای اول ۴نفررامأمورکردکه درحمام فضل رابکشند وخودش را هم محزون نشان داد وسرقاتلان را برای تشفی قلوب خانواده فضل فرستادوبه مادرش تسلیت گفت وبرای تکمیل تبرئه خود برادرفضل (حسن بن سهل)را وزیرخودکرد وبا دخترسهل هم ازدواح کرد،می گویندازدواج امام رضا (باخواهرش ام حبیبه)ومأمون همزمان بوده

علت کشته شدن فضل بن سهل

فضل همه کاره حکومت مأموم بود وحتی طراح اربین بردن برادرش امین نیز فضل بن سهل بود،یعنی پیروزیهای مأمون مدیون تلاشها وتدبیر فضل بن سهل بود،اما چون ازطرف «فضل» احساس خطرکردهم بدلیا اینکه همه رازهای پنهان را فضل می دانست وهم اینکه مردم بیشتر"فضل "را بعنوان حکمران می شناختند،احکام مدیران توسط فضل صادرمی شد،نه مأمون.لذا مأمون اورارقیب خلافت خودمی پنداشت.

«فضل بن سهل نوبختی» وزیر مأمون و گرداننده دستگاه او بود. او در یک زمان کارهای کشوری و لشکری او را در اختیار داشت و تمام عزل و نصبها به امر او انجام می گرفت.
«فضل بن سهل نوبختی» مردی باهوش و با کمال و دانش بود که توانست با نقشه های خود مأمون را به خلافت برساند و برادرش،«امین»(فرزندهارون+زبیده)، را با آن ذلت و خواری هلاک کند و همه مخالفان را سرکوب نماید.
«فضل بن سهل نوبختی» از آغاز زندگی با مأمون آشنا شد و در کنار او کار کرد و مشیر و مشاور او بود. مأمون هم به سخنان او گوش می داد و نصایحش را به کار می گرفت. او قبل از معرفی به هارون و مأمون در تشکیلات برمکیان کار می کرد و راه و رسم سیاست و حکومت را از آنها آموخته و رموز و فنون اداره ی امور مملکت را فرا گرفته بود. فضل از علم نجوم  آگاه بود.  در  پیش بینی ها، او مسلط بود و خطا نمی کرد. همچنانکه قتل خودش را قبلا استخراج کرده و در رقعه ای نوشته و به مادرش داده بود.

بعد از «فضل بن سهل نوبختی»، برادرش «حسن ابن سهل» وزیر شد و خود«فضل بن سهل نوبختی»، دخترش را به عقد مأمون درآورد و آنقدر «ولیمه و شاباش» سنگین و بی نظیر که آن زمان معمول نبود، داد که باعث شگفتی شد و عاقبت هم به علت اینکه در مرگ برادرش، زیاد جزع و فزع می کرد، اختلال حواس پیدا کرددر سال ۲۰۳ هجری قمری در خراسان در گذشت. 

وپس ازمدتی بایک حیله دیگر امام رضا(ع)راشهیدکرد

                                                                       ***

ازدواج امام جواد با امّ الفضل(درسن ۶سالگی)

تزویج دخترش امّ الفضل به امام جواد(ع) و تظاهر به دوستی و احترام آن حضرت، نیرنگ دیگری بود در ادامه رفتار تزویری که با پدر بزرگوارش حضرت امام رضا(ع) داشت و ولایت عهدی را به او واگذار نمود و یکی از دخترانش را که امّ حبیبه نام داشت، به همسری آن حضرت درآورد.

مأمون می خواست امام جوادرا تحت نظر داشته باشد، در عین حال که با اظهار دوستی با آن حضرت از شورش علویان جلوگیری می کند.چنین ازدواجی به طور آشکار به مصلحت مأمون بوده نه به مصلحت امام. پس، آن حضرت بر اثر فشار مأمون، مضطر به پذیرفتن آن شده است.

امام جواد (ع) در هفت سالگی، به امامت رسیدهمانطورکه  امام هادی (ع) در نه سالگی و حضرت مهدی (عج) در پنج سالگی  به امامت می رسندند.

در ۲۵ سالگی به شهادت رسید

بااین وجود۲امام (رضا وجواد)علیهم السلام (پدروفرزند)باهم «باجناق»می شوند.که درهیچ روایتی به این موضوع اشاره نشده(یافت نشده)

ودربعضی ازمنابع آمده:آن حضرت با پوران دختر حسن بن سهل در یک روز ازدواج کرد!یعنی دریک روز هم با ام حبیبه ازدواج کرده وهم باپوران!درصورتیکه مأمون با پوران(دخترحسن بن سهل)ازدواح کرده که دربعضی ازروایات است ازدواح این ۲(امام ومأمون)همزمان بوده است.

***

 دکتر رسول جعفریان، مورخ و استاد دانشگاه درمورد مسیرهای حرکت امام رضا اینگونه می نویسد

مسیری که رجاء بن ابی ضحاک برای آوردن امام رضا (ع)‌از مدینه به مرو طی کرد، نه از بغداد، بلکه از مدینه به بصره، از آنجا به خوزستان، سپس به یزد، طبس و نیشابور و از آنجا به سمت مرو بود. خطیب بغدادی نوشته است: احمد بن ابی‌طاهر در کتاب تاریخ بغداد می‌نویسد: مأمون نامه‌ای به علی بن موسی (ع) نوشته که با رجاء بن ابی ضحاک بیاید. او نیز وی را از طریق بصره، اهواز، و جبال اصبهان عبور داده به خراسان آمد. تعبیر «جبال اصفهان» طبعا دقیق نیست، بلکه

حرکت از اهواز به سمت بهبهان، ابرقو و از آنجا به سوی یزد و از طریق کویر به سمت نیشابور بوده است.
ابن نجّار، در روایت مسند دیگری از حاکم نیشابوری آورده است که گفت:‌ علی بن موسی الرضا سال 200 وارد نیشابور شد. زمانی که رجاء بن ابی ضحاک به دستور مأمون او را از مدینه به بصره، از آنجا به اهواز، فارس، سپس به نیشابور ـ از طریق بست ـ آورده و دستور داده بود که راه جبال [مرکز ایران] را طی نکند. وقتی رضا به نیشابور رسید و مدتی در آنجا ماند، مأمون در مرو بود و دستور داد که وی را به آنجا ببرند.
درباره مسیر امام رضا (ع) تحقیق مستقلی صورت گرفته و افزون بر شرحی در باب راهها‌، آثار برجای مانده از نقاط توقف امام نیز بر اساس متون مورد بحث قرار گرفته است.
نکته مهم آن است که توجه به حفظ آثار برجاى مانده از مسیر امام در شهرها و مناطقى که به نحوى محل استقرار امام بوده، نشان از علاقه ویژه شیعى در میان مردم است، هر چند ممکن است درباره برخى از این مکانها و ارتباط آنها با امام رضا(ع) خبر درستى در دست نداشته باشیم.
به عنوان نمونه، مسجد امام رضا در اهواز یکى از قدیمى‌ترین نقاطى است که در ایران به نام امام رضا(ع) وجود دارد. جداى از ابودلف، یاقوت هم از پل شوشتر در اهواز و مسجدى که به نام امام رضا(ع) روبروى آن بوده یاد کرده است. دو نقطه منسوب به امام رضا(ع) در شهر شوشتر است یکى از آنها کمى دورتر از پل شاه على و لشکر و دیگرى در شرق شوشتر نزدیک رودخانه شطیط. بر این بناى دوم تاریخى از سال 1094 دیده مى‌شود.
قدمگاه دیگرى هم در شرق شهر دزفول موجود است. همه اینها به نام «امام رضا دیمى »قرار دارد که این دیمى نامى برگرفته از منطقه است. دو بقعه دیگر، یکى در دزفول و دیگرى در شوشتر با نام «شاخراسون» وجود دارد. دو بقعه دیگر در شوشتر با نام هاى امام ضامن در حوالى کنارستان و «بقعه امام رضا» در حوالى بلوک عقیقى وجود دارد. محلى هم به عنوان قدمگاه امام رضا در جنوب آبادى کهنک در حوالى شوشتر وجود دارد.
در شهر «ارجان» که در قدیم شهر آبادى بوده و اکنون در یک فرسخى  بهبهان با قدمت سیصد ساله وجود دارد، محلى با نام قدمگاه یا مسجد امام رضا است که گفته شده حضرت در حرکت خود به خراسان در اینجا نماز خوانده‌اند.
مسجد قدمگاه امام رضا در ابرقو، مشهور به مسجد بیرون هم از اماکنى است که شناخته شده و آثارى از آن برجاى مانده است.
در شهر یزد هم چندین قدمگاه وجود دارد. از جمله آنها قدمگاه خرانق (مشهدک) است. خرانق در شصت کیلومترى شهر یزد قرار دارد. تاریخ این قدمگاه بر اساس کتیبه موجود در آن مکان به قرن ششم هجرى باز مى‌گردد. در این کتیبه آمده است:
لا اله الا اللّه، محمد رسول اللّه، امیرالمؤمنین به تاریخ ست و تسعین مائة على بن موسى الرضا اینجا رسیده است و در این مشهد فرود آمد و مقام کرد و به تاریخ سنه اثنى و تسعین و خمسمائه خراب بوذ و از جهد بوبکر بن على ابى‌نصر فرموذنذ و به دست ضعیف پرگناه یوسف بن على بن محمد بنا واکرده شذ خذایا بر آن کس رحمت کن کى یک بار قل هو الله به اخلاص در کار آنک فرموذ و آنک کرد و آنک خواند کنذ کتبه یوسف بن على بن محمد فى شهر ربیع الاول سنة خمس و تسعین و خمسمائة.
به یقین در آن حوالى شیعیانى زندگى مى‌کرده‌اند که این بقعه را سرپا نگاه داشته‌اند. اثر تاریخى دیگر مربوط به آثار سفر امام رضا(ع) «قدمگاه ده شیر در فراشاه» است. این قدمگاه در کنار جاده تفت به ده شیر و در مرکز فراشاه قرار دارد. کتیبه‌اى که در محراب بناى آن وجود دارد حکایت از آن مى‌کند که گرشاسب بن على از امراى کاکویه دیلمى در سال 512 آن مکان را ساخته است. بناى مزبور در همان عصر به نام مسجد مشهد على بن موسى الرضا شهرت داشته و کتیبه آن برجای مانده است. در پایان این کتیبه آمده است: امر بعمارة هذا المسجد المعروف بمشهد على بن موسى الرضا(علیهما السلام)العبد المذنب الفقیر الى رحمة‌الله تعالى کرشاسب بن على بن فرامز ابن علاءالدوله تقبل الله منه فى شهور سنة اثنى عشرة و خمس مائة.
در محله دارالشفاى یزد، مسجدى با نام مسجد فُرط یا پتک وجود دارد که بسیار کهن و قدیمى است. داستان بناى این مسجد به زمان خروج ابومسلم خراسانى بر مى‌گردد. گفته شده است که امام رضا(ع) چون در سفر خراسان به یزد آمد در این مسجد نماز گزارد. اکنون نیز یکى از حجرات مسجد به نام صومعه امام رضا شناخته مى‌شود. این مسجد در سال 1087 بازسازى شده است. سنگى در صومعه وجود دارد با این عبارت: وقف کرد بر صومعه متبرکه امام على موسى الرضا میرک شربت دار فى تاریخ سنة 937.
دو سنگ‌نبشته یکى با تاریخ 516 در موزه آستان قدس مشهد و دیگرى با تاریخ 547 در موزه فریر گالرى واشنگتن مربوط به مسجد مشهد امام رضا موجود است که هر دو نشانى است از «قدمگاه‌هاى یزد »و دیگر حضور تشیع در این دیار. متن هر دو سنگ را آقاى افشار چاپ کرده‌اند. در پایان آن آمده است: هذا مقام الرضا علیه السلم اقبل على صلوتک و لاتکن من الغافلین شعبان سنة ستة عشر و خمس... امر بعمارة هذا المسجد المعروف بمشهد على بن موسى الرضا علیه السلام العبد المذنب الفقیر الى رحمة الله تعالى جنید بن عمار برالفاد. تاریخ آن نیز 547 است.
مسجد دیگرى با نام «مسجد قدمگاه» در شهر یزد در محله مالمیر خارج حصار وجود دارد.
در روستاى بافران در پنج کیلومترى نائین درختى وجود دارد که مردم آن را« موم رضا »مى‌نامند و چنین شهرت دارد که امام رضا(ع) زیر این درخت غذا تناول خورده‌اند.

مردم هم در روز عاشورا و بیست و یکم رمضان در آنجا جمع مى‌شوند. گفته شده که شاه عباس هم در آنجا بنایى ساخته بوده است. در خود نائین هم قدمگاه مسجد قدیمان وجود دارد.

گفته شده که حضرت در این مسجد نماز خوانده است.

در نائین حمام و مسجد امام رضا وجود دارد که گفته شده حضرت در آنجا استحمام نموده و در مسجد نماز خوانده است.

این دو در« محله گودالو »در نائین قرار دارند.

در پشت مسجد کلوان هم قدمگاهى وجود دارد که منسوب به امام رضاست.
رافعى نوشته است که قد اشتهر اجتیاز على بن موسى الرضا بقزوین و یقال انه کان مستخفیا فى دار داود بن سلیمان غازى. شهرت دارد که على بن موسى الرضا از قزوین عبور کرده و گفته شده که در خانه داود بن سلیمان غازى پنهان بوده است.

گویا کسى در این نکته تردید ندارد که مسیر امام در سفر به خراسان از قزوین نبوده است.

نیز گزارش شده است که امام رضا(ع) از نطنز گذشته و محلى که اکنون به نام قدمگاه على(ع) شهرت دارد مربوط به توقف امام رضا(ع) در این شهر است.
همچنین گزارش شده است که امام رضا(ع) از دامغان گذشته و در محلى با نام آهوان، چند آهو خدمت آن حضرت رسیده‌اند.
ورود امام رضا(ع) به نیشابور در منابع فراوانى آمده است. شیخ صدوق از ورود آن حضرت به محله «فُزْ» در نیشابور یاد کرده و نوشته است که تاکنون (نیمه دوم قرن چهارم) در آن محل حمامى بنا شده که به حمام رضا مشهور است. همچنین در بیست و شش کیلومترى نیشابور قدمگاه معروف منسوب به امام رضا(ع) موجود است و به این نام شهرت دارد.

جایى هم با نام عین الرضا در محلى با نام «حمراء »شناخته شده بوده است. از جایى نیز با نام «پسنده» که محل اقامت امام بوده و ایشان از آن راضى بوده و به همین دلیل از آن با عنوان پسنده یاد شده نام برده شده است. در مرو نیز نقطه‌ای وجود دارد که تا به امروز، به عنوان محل اقامت امام رضا (ع) در این شهر معرفی می‌شود.

آمارکلاهک های"هسته ای" آمریکا،روسیه،انگلیس،چین وفرانسه

​فراییند«غنی سازی» رادرادامه بخوانید

 آمریکا ۵ هزار و ۵۵۰ ، روسیه ۶ هزار و ۲۵۵، چین ۳۵۰، انگلیس ۲۲۵ و فرانسه ۲۹۰ کلاهک های هسته ای دارند.

وزارت امور خارجه آمریکا روز سه‌شنبه ۵ اکتبر۲۰۲۱ (۱۳ مهر) تعداد کلاهک‌های هسته‌ای‌اش را برای اولین بار پس از ۴ سال منتشر کرد.

بنابر آمار اعلام شده تا روز ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۰(۹ مهر ۱۳۹۹) ارتش آمریکا ۳ هزار و ۷۵۰ کلاهک هسته‌ای فعال و غیرفعال در اختیار دارد که ۵۵ درصد نسبت به سال پیشتر از آن و ۷۲ درصد نسبت به سال ۲۰۱۷ کاهش نشان می‌دهد. 

​​​

رقم کنونی پایین‌ترین سطح سلاح‌های اتمی آمریکا از زمان بالا رفتن هسته‌ای این کشور در اوج جنگ سرد با شوروی در سال ۱۹۶۵ است که به ۳۱ هزار و ۲۵۵ عدد بالغ می‌شد.

​

ایالات متحده پیشتر در پی تصمیم دونالد ترامپ از پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد (INF) نیز خارج شده بود. وی با بیان اینکه روسیه به طور مکرر این معاهده را نقض کرده گفته بود خواهان توافق جدیدی است که چین را نیز شامل شود. روسیه نیز پس از آمریکا متقابلا از این معاهده خارج شد.

​

با این حال پس از به قدرت رسیدن «جو بایدن» دولت آمریکا بلافاصله پیشنهادی برای تمدید ۵ ساله پیمان کاهش تسلیحات هسته‌ای دو جانبه با روسیه موسوم به «نیو استارت» (New START) را مطرح کرد که با موافقت «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور این کشور مواجه شد.

بر اساس این توافق، تعداد کلاهک‌های هسته‌ای فعال در آمریکا و روسیه به ۱۵۰۰ عدد خواهد رسید.

هفته گذشته(هفته اول مهر ۱۴۰۰) دیپلمات‌های روسی و آمریکایی پشت درهای بسته در ژنو مذاکراتی را برای آغاز گفتگوها در مورد جانشین کردن پیمان قبلی و همچنین کنترل تسلیحات متعارف انجام دادند.

​​​

یک مقام آمریکایی مذاکرات را «سازنده» خواند، با این حال هر دو طرف تاکید کرده‌اند صرف برگزاری مذاکرات خود نکته‌ای مثبت است. 

یورونیوزدرادامه نوشت:بر اساس گزارش ماه ژانویه ۲۰۲۱(دیماه ۱۳۹۹) موسسه بین‌المللی تحقیقات صلح استکهلم:

آمریکا : ۵ هزار و ۵۵۰ کلاهک 

روسیه : ۶ هزار و ۲۵۵ کلاهک

چین : ۳۵۰ کلاهک

انگلیس :  ۲۲۵ کلاهک

فرانسه : ۲۹۰ کلاهک داشته‌اند.

​​​

این خبرگزاری می نویسد: ممکن است کلاهک‌های از رده خارج شده باشند که در آمار وزارت خارجه آمریکا محاسبه نمی‌شوند.

بر اساس اعلام موسسه بین‌المللی تحقیقات صلح: هند، پاکستان، اسرائیل و کره شمالی نیز در مجموع با هم حدود ۴۶۰ کلاهک هسته ای دارند.

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر: مرکز بین المللی مطالعات صلح استکهلم  خرداد۱۳۹۹ اعلام کرد: اسرائیل تعداد کلاهک های هسته ای اش را در سال گذشته از ۸۰ کلاهک به ۹۰ کلاهک در سال ۲۰۲۰ افزایش داده است.

اسپوتنیک در۲۱ فوریه ۲۰۲۱(۳ اسفند ۱۳۹۹) نوشت: اسرائیل ۲۵۰ کلاهک هسته ای دارد.

​

«مردخای وانونو» یکی از کارشناسان اتمی اسرائیل که سال ۱۹۸۶ به انگلیس گریخت و تقاضای پناهندگی سیاسی کرد و سپس توسط موساد اسرائیل از ایتالیا ربوده شده و به اسرائیل بازگردانده شد، در اظهاراتی تامل بر انگیز از برنامه های وسیع اسرائیل، در آن زمان، جهت تولید انواع تسلیحات هسته ای و کشتار جمعی پرده برداشت و اظهار می داشت که اسرائیل چیزی حدود ۹۰ کلاهک هسته ای ۲۰ بمب هیدروژنی و ۲۰۰ بمب فیوژنی تا آن زمان تولید کرده بود.

اسپوتنیک درادامه نوشت:بر اساس برخی گزارش های دیگر اسرائیلی ها امروزه چیزی حدود ۲۵۰ کلاهک هسته ای در اختیار دارند که می توانند آنها را روی موشک ها و بمبهای خود که توسط هواپیماها، یا زیردریایی ها و یا ناوها و یا موشک های زمین به زمین دارند نصب کنند..۲۱فوریه۲۰۲۱(۳ اسفند ۱۳۹۹)

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:آمارغیررسمی دیگرکشورها:

هند:  ۱۰۰ کلاهک هسته ای (nuclear warheads)
کره شمالی: ۴۰کلاهک هسته ای 
پاکستان:  ۱۰۰ کلاهک هسته ای در اختیار دارد.

 ​

درگزارش یورونیوزآمده است که وزارت امور خارجه آمریکا روز سه‌شنبه ۵ اکتبر ۲۰۲۱(۱۳ مهر ۱۴۰۰) اعلام کرد : دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا، در دوران قدرت خود مانع از انتشار این اطلاعات می شد.

    کشورهایی که  تکنولوژی« غنی سازی اورانیوم» را دارند؟

آرژانتین،برزیل،چین،فرانسه،آلمان،هند،ایران،ژاپن،هلند،کره شمالی،پاکستان،روسیه،انگلیس وآمریکا نامشان در فهرست کشورهایی که توانایی غنی‌سازی اورانیوم دیده می‌شود.

 ۴۴۰ رآکتور در جهان اکنون مشغول به کار هستند و ۶۰ رآکتور  در حال ساخت دیگر مجموعه‌ای نیازمند به اورانیوم غنی‌شده را تشکیل می‌دهند.   بر اساس ان‌پی‌تی کشورهای امضا کننده این پیمان «حق سلب‌نا‌شدنی» تولید سوخت هسته‌ای برای مقاصد صلح آمیز را دارند. 

 بر این اساس کشورهایی که ان‌پی‌تی را امضا کرده‌اند بر اساس ضوابط و بازرسی‌های آژانس به صورت ذاتی حق آن را دارند که سوخت مورد نیاز نیروگاه‌های هسته‌ای خود را با غنی‌سازی اورانیوم تأمین کنند.  در حال که کشورهای خاصی در جهان قصد دارند تا انحصار بازار غنی‌سازی اورانیوم را در اختیار داشته باشند مقام‌های ایران در تمامی مذاکرات و توافقنامه اخیر تأکید کرده‌اند که حق طبیعی غنی‌سازی اورانیوم را واگذار نخواهند کرد. محمد جواد ظریف،وزیر امور خارجه ایران هم پس از توافق ژنو در جمع خبرنگاران به همین خاطر مهمترین محور توافق ایران و ۱+۵ را به رسمیت شناخته شدن حق غنی‌سازی ایران دانست. در جهانی که رقابت برای انرژی هر روز بیشتر می‌شود و منابع جایگزین نفت نقش جدی‌تری پیدا می‌کنند در سالهای آینده کشورهایی که توانایی غنی‌سازی اورانیوم را داشته باشند حرف اول و آخر را خواهند زد./منبع:مجله مهر۴آذر۱۳۹۲

​

بازار جهانی غنی‌سازی اورانیوم در انحصار ۴ شرکت

کشورهایی هم که تأسیسات غنی‌سازی این شرکت‌ها در خاک آنها مستقر است، قویاً دیگر کشورها را از ساختن ظرفیت غنی‌سازی به بهانه آنکه ممکن است در ساختن سلاح‌های هسته‌ای از آن استفاده شود، بر حذر می‌دارند. این وضع به نوعی انحصار در این بازار انجامیده است و کارشناسان معتقدند این شرکت‌ها باید به نوعی تحت قوانین بین‌المللی قرار بگیرند تا محصولات آنها به نرخ مناسب عرضه شود.

«جفری راتول» استاد گروه اقتصاد دانشگاه استنفورد در مقاله‌ای که در این‌باره نوشته است، به مسائل مختلف پیرامون غنی‌سازی تجاری اورانیوم می‌پردازد.

به گفته وی، چرخه سوخت هسته‌ای اساساً دارای ۴وجه است که عبارتند از: استخراج اورانیوم، تبدیل اورانیوم، غنی‌سازی اورانیوم و ساختن سوخت هسته‌ای. راتول اینگونه نتیجه گرفته است که ساختن سوخت هسته‌ای با اورانیوم کمتر غنی‌شده برای رآکتور آب سبک به‌صورت «میله‌های سوخت صنعتی» رقابتی است، اما موانعی در آن وجود دارد تا کشورهایی که صنعت هسته‌ای کوچک دارند، به آن راه پیدا نکنند. بازار بین‌المللی غنی‌سازی اورانیوم در اختیار ۴شرکت است: شرکت غنی‌سازی ایالات متحده که در دهه ۱۹۹۰خصوصی شد.

تنکس / روس‌اتم (روسیه)، یورودیف / آروا (فرانسه) و یورنکو (دارای کارخانجات دولتی در آلمان، هلند و انگلیس). تا دهه۱۹۸۰، آمریکا نیاز بازار غرب و روسیه نیاز بازار شرق را تأمین می‌کرد، اما با فعال شدن فناوری سانتریفیوژ گازی، روسیه و شرکت یورنکو سهم بیشتری از بازار را تصاحب کردند و سهم ظرفیت غنی‌سازی آمریکا از ۳۹درصد در سال۱۹۹۵ به ۱۴درصد در سال۲۰۰۸ کاهش یافت. سهم روسیه در این سال از این بازار ۴۷درصد بود. بین سال‌های۱۹۹۱ تا ۲۰۰۸، هزینه واقعی غنی‌سازی اورانیوم از ۸۰ به ۱۶۰دلار افزایش یافت. این رقم بر حسب واحد کار تجزیه محاسبه می‌شود که واحدی برای محاسبه میزان اورانیوم‌ غنی‌شده و سطح غنی‌سازی است.

۱۲۰هزار واحد کار تجزیه در یک سال یک گیگاوات برق تولید می‌کند. این هزینه با توجه به شیوه غنی‌سازی نوسان دارد. یک چهارم غنی‌سازی بین‌المللی با هزینه اندک (کمتر از ۶۰دلار)،‌یک چهارم با هزینه متوسط (بین ۶۰ تا ۱۰۰دلار) و نیمی از آن با هزینه بالا (بیش از ۱۰۰دلار) صورت می‌گیرد. برآورد می‌شود تا سال ۲۰۲۰، مصرف جهانی اورانیوم با ۱۲.۵درصد رشد به ۴۵میلیون واحد برسد که حداکثر درآمد حاصله از آن حدود ۴.۵میلیارد دلار است. این در حالی است که روسیه در حال ساختن ظرفیت جدید برای غنی‌سازی است. برزیل هم در حال ساخت تأسیسات غنی‌سازی برای تولید ۲۰۳هزار واحد تا سال۲۰۱۵ برای نیروگاه‌های اگورا یک و ۲ است. هزینه ساختن این تأسیسات حدود ۲۷۸میلیون دلار برآورد می‌شود./منبع »همشهری۱آذر۱۳۹۲

عنی سازی "اورانیوم"چگونه هست؟

سنگ معدن اورانیوم موجود در طبیعت از دو ایزوتوپ 235U به مقدار ۰.۷ درصد و 238U ‏به مقدار ۳.۹۹ درصد تشکیل شده است. سنگ معدن را ابتدا در اسید حل کرده و ‏بعد از تخلیص فلز ، اورانیوم را بصورت ترکیب با اتم فلوئور (9F ) و بصورت مولکول ‏اورانیوم هگزا فلوراید تبدیل می‌کنند که به حالت گازی است. سرعت متوسط ‏مولکولهای گازی با جرم مولکولی گاز نسبت عکس دارد. 

غنی سازی بادستگاه سانتریقیوژ

سانتریفیوژ دستگاهی است که برای جدا سازی مواد از یکدیگر بر اساس وزن آنها استفاده می‌شود. این دستگاه مواد را با سرعت زیاد حول یک محور به گردش در می‌آورد و مواد متناسب با وزنی که دارند از محور فاصله می‌گیرند. در واقع در این روش برای جدا سازی مواد از یکدیگر از شتاب ناشی از نیروی گریز از مرکز استفاده می‌گردد، کاربرد عمومی این دستگاه برای جداسازی مایع از مایع و یا مایع از جامد است. سانتریفیوژهایی که برای غنی سازی اورانیوم استفاده می‌شود حالت خاصی دارند که برای گاز تهیه شده‌اند که به آنها Hyper-Centrifuge گفته می‌شود. پیش از آنکه دانشمندان از این روش برای غنی سازی اورانیوم استفاده کنند از تکنولوژی خاصی بنام «Gaseous Diffusion »به معنی پخش و توزیع گازی استفاده می‌کردند. 

غنی سازی بادیفوزیون گازی(Gaseous Diffusion)

گراهان در سال 1864 پدیده‌ای را کشف کرد که در آن سرعت متوسط مولکولهای ‏گاز با معکوس جرم مولکولی گاز متناسب بود. از این پدیده که به نام دیفوزیون ‏گازی مشهور است برای غنی سازی اورانیوم استفاده می‌کنند. در عمل اورانیوم ‏هگزا فلوراید طبیعی گازی شکل را از ستونهایی که جدار آنها از اجسام متخلخل ‏‏(خلل و فرج دار) درست شده است عبور می‌دهند. سوراخهای موجود در جسم ‏متخلخل باید قدری بیشتر از شعاع اتمی یعنی در حدود ۲.۵ آنگسترم (۷-‏۲۵x۱۰ سانتیمتر) باشد.
ضریب جداسازی متناسب با اختلاف جرم مولکولها است. روش غنی سازی ‏اورانیوم تقریبا مطابق همین اصولی است که در اینجا گفته شد. با وجود این ‏می‌توان به خوبی حدس زد که پرخرج ترین مرحله تهیه سوخت اتمی همین ‏مرحله غنی سازی ایزوتوپها است، زیرا از هر هزاران کیلو سنگ معدن اورانیوم ‏‏۱۴۰ کیلوگرم اورانیوم طبیعی بدست می‌آید که فقط یک کیلوگرم 235U ‏خالص در آن وجود دارد. Gaseous Diffusion از جمله تکنولوژیهایی بود که ایالات متحده طی جنگ جهانی دوم در پروژه‌ای بنام منهتن (Manhattan) برای ساخت بمب هسته‌ای ، با کمک انگلیس و کانادا به آن دست پیدا کرد.
در این روش با تکرار استفاده از این صفحات فیلتر مانند ، بصورت آبشاری (Cascade) ، میزان 235U را به مقدار دلخواه بالا می‌بردند. این روش اولین راهکارهای صنعتی برای غنی سازی اورانیوم بود که کابرد عملی پیدا کرد. نمونه‌ای از سانتریفیوژهای گازی آبشاری که برای غنی سازی اورانیوم از آنها استفاده می‌شود.

Hyper-Centrifuge اما در روش استفاده از سانتریفیوژ برای غنی سازی اورانیوم ، تعداد بسیار زیادی از این دستگاهها بصورت سری و موازی بکار می‌برند تا با کمک آن بتوانند غلظت 235U را افزایش دهند. 

گاز هگزافلوراید اورانیوم (UF6) در داخل سیلندرهای سانتریفیوژ تزریق می‌شود و با سرعت زیاد به گردش در آورده می‌گردد. گردش سریع سیلندر ، نیروی گریز از مرکز بسیار قوی تولید می‌کند و طی آن مولکولهای سنگینتر (آنهایی که شامل ایزوتوپ 238U هستند) از مرکز محور گردش دورتر می‌گردند و برعکس آنها که مولکولهای سبکتری دارند (حاوی ایزوتوپ 235U ) بیشتر حول محور سانتریفیوژ قرار می‌گیرند.
در این هنگام با استفاده از روشهای خاص گازی که حول محور جمع شده است جمع آوری شده به مرحله دیگر یعنی دستگاه سانتریفیوژ بعدی هدایت می‌گردد. میزان گاز هگزافلوراید اورانیوم شامل 235U که در این روش از یک واحد جداسازی بدست می‌آید به مراتب بیشتر از مقداری است که در روش قبلی (Gaseous Diffusion) بدست می‌آید، به همین علت است که امروزه در بیشتر نقاط جهان برای غنی سازی اورانیوم از این روش استفاده می‌کنند.
بزرگترین دستگاههای آبشاری سانتریفیوژ در کشورهایی مانند فرانسه ، آلمان ، انگلستان و چین در حال غنی سازی اورانیوم هستد. این کشورها علاوه بر مصرف داخلی به صادرات اورانیوم غنی شده نیز می‌پردازند. کشور ژاپن هم دارای دستگاههای بزرگ سانتریفیوژ است، اما تنها برای مصرف داخلی اورانیوم غنی شده تولید می‌کند. 

غنی سازی اورانیوم ازطریق میدان مغناطیسی

یکی از روشهای غنی سازی اورانیوم استفاده از میدان مغناطیسی بسیار قوی می‌باشد. در این روش ابتدا اورانیوم هگزا فلوئورید را حرارت می‌دهند تا تبخیر شود. از طریق تبخیر ، اتمهای اورانیوم و فلوئورید از هم تفکیک می‌شوند. در این حالت ، اتمهای اورانیوم را به میدان مغناطیسی بسیار قوی هدایت می‌کنند. میدان مغناطیسی بر هسته‌های باردار اورانیم نیرو وارد می‌کند «  نیروی لورنتس » و اتمهای اورانیوم را از مسیر مستقیم خود منحرف می‌کند. اما هسته‌های سنگین اورانیم (238U ) نسبت به هسته‌های سبکتر (235U ) انحراف کمتری دارند و درنتیجه از این طریق می‌توان 235U را از اورانیوم طبیعی تفکیک کرد. 

کاربردهای اورانیوم غنی شده

۱-شرایطی ایجاد کرده اند که نسبت 235U به 238U را به ۵ درصد می‌‏رساند. برای این کار و تخلیص کامل اورانیوم از سانتریفوژهای بسیار قوی استفاده ‏می‌کنند.

۲-برای ساختن نیروگاه اتمی ، اورانیوم طبیعی و یا اورانیوم غنی شده بین ۱ تا ۵ ‏درصد کافی است.

۳-برای تهیه بمب اتمی حداقل ۵ تا ۶ کیلوگرم 235U صد درصد خالص نیاز ‏است. در صنایع نظامی از این روش استفاده نمی‌شود و بمبهای اتمی را از 239Pu که سنتز و تخلیص شیمیایی آن بسیار ساده‌تر است تهیه ‏می‌کنند.

نحوه تولیدسوخت پلوتونیوم رادیواکتیو

این عنصر ناپایدار را در نیروگاههای بسیار قوی می‌سازند که تعداد نوترونهای ‏موجود در آنها از صدها هزار میلیارد نوترون در ثانیه در سانتیمتر مربع تجاوز ‏می‌کند. عملا کلیه بمبهای اتمی موجود در زراد خانه‌های جهان از این عنصر ‏درست می‌شود.‏ روش ساخت این عنصر در داخل نیروگاههای هسته‌ای به این صورت که ‏ایزوتوپهای 238Uشکست پذیر نیستند، ولی جاذب نوترون کم انرژی هستند. تعدادی از نوترونهای حاصل از شکست 235U را ‏جذب می‌کنند و تبدیل به 239U می‌شوند. این ایزوتوپ از اورانیوم بسیار ‏ناپایدار است و در کمتر از ده ساعت تمام اتمهای بوجود آمده تخریب ‏می‌شوند.
در درون هسته پایدار 239U یکی از نوترونها خود به خود به ‏پروتون و یک الکترون تبدیل می‌شود. بنابراین تعداد پروتونها یکی اضافه شده و عنصر جدید را که ۹۳ پروتون دارد‏نپتونیوم می‌نامند که این عنصر نیز ناپایدار است و یکی از «نوترونهای» آن خود به ‏خود به پروتون تبدیل شده و در نتیجه به تعداد پروتونها یکی اضافه شده و عنصر ‏جدید«پلوتونیم» را که ۹۴ «پروتون» دارد ایجاد می‌کنند. این کار حدودا در مدت یک هفته ‏صورت می‌گیرد. /منبع:مجله رشد۴آذر۱۳۹۲          

فرآیند غنی سازی اورانیوم

روش سانتریفوژ در مقیاس صنعتی ابتدا در هلند دردهه ۶۰ میلادی مورد استفاده قرار گرفت، برای این منظور توسعه مواد با استقامت و خواص ویژه و ساخت یاطاقان های پیشرفته برای سانتریفوژهای با سرعت دورانی زیاد لازم می بود
به طور حتم افراد علاقه مند ی که اخبار و مسائل علمی را پیگیری می کنند بارها واژه «غنی سازی اورانیوم» (uranium enrichment) را شنیده اند ولی هنوز درک ملموسی از این پروسه نداشته به طوری که مایلند به دانسته های خود بیافزایند. باید بگوییم که واقعاً یکی از تکنولوژیهای پیچیده در صنعت عظیم هسته ای فرایند غنی سازی اورانیوم می باشد.

در جهان فعلی کشورهای انگشت شماری هستند که صاحب این تکنولوژی بوده و خدمات به کشورهایی که عضو باشگاهای هسته ای دنیا می باشند ارائه می دهند. غنی سازی درواقع افزایش درصد ایزوتوپ اورانیوم ۲۳۵ (U ۲۳۵) از ۷/۰ درصد به حدود ۴ الی ۵ درصد در مخلوط طبیعی اورانیوم است.

تاریخچه غنی سازی اورانیوم

تاریخ غنی سازی اورانیوم از جنگ جهانی دوم آغاز می شود، به عنوان مثال غنی سازی به وسیله سانتریفوژ حدوداً ۴۰ سال پیش توسط فردی آلمانی به نام زیپه(ZIPPE) طراحی شد. البته از فرایندهای دیگری مانند الکترومغناطیسی، پخش گازی، شیمیایی و فتوشیمیایی هم برای غنی سازی استفاده شد و بعضی از این روشها خیلی سریع توسعه پیدا کردند. حال باید دید چرا بحث غنی سازی اورانیوم در صنعت هسته ای مطرح شده و اکنون به عنوان یکی از تکنولوژیهای اساسی و موردنیاز در صنعت هسته ای جهان مطرح است. در پاسخ این سؤال باید گفت که شرکتهای تولید کننده انرژی برق برای تهیه سوخت راکتورهای نیروگاههای هسته ای بخصوص راکتورهای آب سبک PWR و BWR نیاز به اورانیوم غنی شده دارند زیرا در محفظه راکتور این نیروگاه ها احتمال شکافت اتم اورانیوم ۲۳۵ به وسیله نوترونهای حرارتی بسیار زیادتر از احتمال ایزوتوپ اورانیوم ۲۳۸ می باشد، بنابراین اگر مقدار اورانیوم ۲۳۵به مقدار طبیعی آن یعنی ۷۵/۰ درصد باشد نمی تواند واکنش خودنگهدار زنجیره ای به وجود آورد پس باید با غنی سازی اورانیوم به عنوان سوخت نیروگاههای هسته ای درصد مقدار ایزوتوپ اورانیوم ۲۳۵ را به حدود ۴ الی ۵ درصد برسانیم تا احتمال شکافت به وسیله نوترون را افزایش داده و در نتیجه مقدار انرژی که از هرشکافت آزاد می شود را به وسیله خنک کننده که در این راکتورها آب معمولی( آبی که ئیدروژن آن دارای ایزوتوپ H ۱است) می باشد برداشت کنیم.حال با توضیحات فوق پروسه غنی سازی به صورت مختصر شرح داده می شود. دو روش سانتریفوژ و پخش گازی پایه صنعتی غنی سازی در کل جهان می باشند که البته با توجه به گسترش موضوع سعی شده که در این مقاله در مورد روش سانتریفوژ صحبت شود.

روش سانتریفوژ در مقیاس صنعتی ابتدا در هلند دردهه ۶۰ میلادی مورد استفاده قرار گرفت، برای این منظور توسعه مواد با استقامت و خواص ویژه و ساخت یاطاقان های پیشرفته برای سانتریفوژهای با سرعت دورانی زیاد لازم می بود. در آلمان وانگلستان نیز این روش توسعه یافت و در سال ،۱۹۷۰ سه کشور آلمان، هلند و انگلستان شرکت URENCO را برای توسعه این فرآیند و عرضه سرویس غنی سازی به بازار بین المللی تشکیل دادند. این فرآیند در دهه ۸۰ در کشورهای آمریکا، فرانسه، ژاپن، استرالیا و چند کشور دیگر نیز به کار گرفته شده است.

البته باید یادآوری کرد که استفاده از سانتریفوژ برای جداسازی مواد با جرم های ویژه مختلف از صد سال پیش شروع شده است ولی در آن زمان بحث غنی سازی اصلاً مطرح نبود، به طوری که از سال ۱۹۱۹ میلادی این روش برای جداسازی ایزوتوپ گازها مورد استفاده قرار گرفت؛ تا اینکه در جنگ جهانی دوم از دستگاه سانتریفوژ برای غنی سازی اورانیوم استفاده به عمل آمد.

 «غنی سازی اورانیوم» یکی از مراحل ۱۵ گانه چرخه سوخت هسته ای می باشد.

یعنی قبل از آنکه اورانیوم به مرحله غنی سازی که جزو پنجمین مرحله از چرخه سوخت هسته ای است بخواهد برسد باید مراحلی طی شود تاگاز مورد نظر به عنوان خوراک وارد سیستم سانتریفوژ شود که جهت روشن شدن موضوع چهار مرحله قبلی و فرآیندهای انجام شده شرح داده می شود.

اولین مرحله از چهار مرحله قبل از غنی سازی «اکتشاف معادن اورانیوم» می باشد.

اورانیوم در طبیعت به صورت ترکیباتی که تعداد آنها به ۱۰۰ می رسد و از ملکولهای ساده تا کمپکس تشکیل شده است وجود دارد.

« اورانیوم» همیشه در ترکیب با اکسیژن در طبیعت یافت می شود.

بزرگترین ذخایر رگه ای اورانیوم در کانادا و استرالیا وجود دارد،

البته کشورهای بسیاری مانند: آمریکا، آفریقای جنوبی، مراکش و من جمله ایران دارای معادن اورانیوم می باشند که ازمعادن بالفعل اورانیوم ایران «ساغند» یزد می باشد. پس از اکتشاف و استخراج کانی های اورانیوم کانه آرایی و تغلیظ برای تهیه کنسانتره(پرعیار شدن) ۸ U ۳ O (کیک زرد)(دارای ۸۰ تادرصد U3O8) در چند مرحله انجام می شود، کیک زرد به دست آمده شامل بیش از ۷۰ درصد اورانیوم می باشد.روی این کیک زرد کنترل کیفیت اندازه ذرات کنسانتره و سیالیت آن انجام می شود. سپس جهت تولید پودر UO2 ازکیک زرد (U3O8) عملیات انحلال، استخراج، رسوب گیری UC و احیاء انجام می شود و برای تبدیل UO2 به UF6 (نمک سبز) با اسید فلورئید ریک (HF) آن را ترکیب می کنند تا UF4 به دست آید. سپس UF4 را با گاز فلوئور فلوریناسیون می کنند تا UF6 به دست آید. UF6 به دست آمده در دمای پایین گازی شکل است که خوراک دستگاه سانتریفوژ گازی است تا بدین وسیله گاز UF6 غنی شود.

در سال ۱۹۳۰ سانتریفوژ با جریان همسو(Concurrent)که در آن ماده تغذیه از درون لوله ای که در مرکز درپوش بالایی سانتریفوژ قرار دارد، وارد می شد. مولکولهای سبک بیشتر به اطراف محور مرکزی ومولکولهای سنگین بیشتر به طرف دیواره سوق پیدا کرده و به وسیله مجراهایی از سانتریفوژ خارج می شوند. در جنگ جهانی دوم از این سانتریفوژ برای غنی سازی اورانیوم استفاده به عمل آمد ولی بازده کم آن موجب کنار گذاشتن این روش شد. سانتریفوژ با جریانهای همسو دو نقص بزرگ داشت: یکی اینکه فشار در نزدیک محور مرکزی پایین بود و خارج کردن مولکولهای سبک تر (U ۲۳۵) با اشکال مواجه می شد و دیگر اینکه بازده جداسازی این سانتریفوژ بسیار کم بود. این مشکلات موجب شد که سانتریفوژ با جریانات مخالف توسعه یابد. در این سانتریفوژ ماده تغذیه که همان UF6 می باشد از وسط محور چرخشی وارد شده و با حرکت در طول محور و جداره در دو جهت مختلف موجب ایجاد اختلاف غلظت ایزوتوپی در طول محور می شود. در نتیجه می توان ایزوتوپ های سبک (اورانیوم ۲۳۵) و سنگین (اورانیوم ۲۳۸) را در دو انتهای محور و در نزدیک جداره سانتریفوژ برداشت کرد. چون فشار در کنار جداره زیاد است بنابراین برداشت ایزوتوپ سبک تر (اورانیوم ۲۳۵) مشکلی ایجاد نمی کند. با این نوع سانتریفوژ بازده جداسازی افزایش پیدا کرده و با ارتفاع سانتریفوژ متناسب است. این سانتریفوژ هنوز اهمیت خود را حفظ کرده و با به کار گرفتن مواد با استقامت و خواص بهتر افزایش بازده و رقابت اقتصادی آن در سطح وسیع ممکن شده است. چونکه تفاوت جرمی اورانیوم ۲۳۵ (U ۲۳۵) اورانیوم ۲۳۸ (U ۲۳۸) فقط سه نوترون می باشد و باتوجه به اینکه وزن یک نوترون از مرتبه ۲۴- ۱۰ گرم بوده متوجه می شویم که تفاوت جرمی اورانیوم ۲۳۵ و اورانیوم ۲۳۸ بسیار جزئی است، به طوری که یک دستگاه سانتریفوژ به هیچ عنوان قادر نیست تا ۴ الی ۵ درصد غنی سازی انجام دهد، پس باید فرآیند غنی سازی در مراحل زیادی به صورت پشت سر هم که آبشار (casade)نامیده می شود انجام پذیرد تا بتوان به غنای ۴الی ۵درصد رسید.

به عنوان مثال اگر دستگاه سانتریفوژ جریان مخالفی داشته باشیم که در هر ثانیه ۱۰۰۰ دور بتواند بزند باید در حدود شاید ۶۰۰۰۰ (شصت هزار) دستگاه پشت سر هم که آبشار نامیده می شود کنار هم قرار داد تا بتوان ۴ الی ۵ درصد اورانیوم گازی شکل UF6 را غنی کرد. راه اندازی یک سایت صنعتی غنی سازی اورانیوم به ده ها مگاوات نیروی برق نیاز دارد. تصور کنید که اگر استوانه چرخنده هر دستگاه سانتریفوژ بخواهد ۱۰۰۰ دور در ثانیه بزند چه مقدار باید برق مصرف کند و همچنین خلاء داخل آن باید بسیار مقدار بالایی داشته باشد تا تحقق چنین شرایطی فراهم شود با در نظر گرفتن این شرایط تصور کنید به عنوان مثال ۶۰هزار دستگاه سانتریفوژ را در کنار هم قرار دادن جهت جداسازی ایزوتوپی اورانیوم چه تکنولوژی بالایی را طلب می کند.

اگر کشوری  توانست اورانیوم را تا ۵ درصد غنی کند (که مورد استفاده در راکتور نیروگاههای هسته ای است ) می تواند اورانیوم با غنای بالاتر مثلاً بالاتر از ۷۰ درصد (که مورد استفاده در تسلیحات هسته ای است) تولید کند؟

جواب: مثال این قضیه مانند بحث خودرو است. اگر کشوری بخواهد خودرویی با سرعت ۳۰۰ کیلومتر در ساعت تولید کند، برای این کار، نسبت به خودرویی که با سرعت معمولی حرکت می کند، طراحی جدیدی نیاز دارد.

یعنی «نحوه اتصال سانتریفوژها» تغییر می کند و بسته به نوع و درصد غنی سازی شرایط کار تغییر می کند. در مورد ایران به فرض بپذیریم که ایران توانسته ماشین بسازد اما اگر بخواهد ماشین با مشخصات جدیدی بسازد نیاز به تکنولوژی متفاوتی نسبت به قبل دارد.

در مورد «غنی سازی ۵ درصد» و بالای آن هم به همین صورت است و ما به یک دانش فنی اضافه نیاز داریم.

یعنی چیز جدیدی ساخته نمی شود، ولی باید به آن موارد قبلی، بخش های جدید خاصی اضافه شود.

باید این نکته یادآوری شود که غنی سازی با درصد بالا یک غنی سازی ۳ تا ۵ درصدی یا بخشی از آن نیست بلکه بحث دیگری است و باید از صفر آغاز کرد چرا که طراحی و اتصال قطعات آن فرق دارد.

شاید مثال تولید خودرو تراکتور بهتر باشد. الان داریم خودرو تولید می کنیم و آن موقع می خواهیم تراکتور بسازیم هرچند تولید این دو شباهت های زیادی با هم دارد ولی در هر حال تراکتور با خودرو دو نوع متفاوت اند. شاید افرادی فکر می کنند که همه کشورهای دارای نیروگاه هسته ای خودشان تولیدکننده سوخت هسته ای می باشند در حالی که اصلاً این طور نیست و داشتن نیروگاه هسته ای با داشتن تکنولوژی غنی سازی دو مقوله جدا از هم می باشند زیرا با داشتن نیروگاه هسته ای می توان سوخت را از کشورهای تولید کننده دریافت کرد و درواقع غنی سازی یک اهرم چانه زنی است البته ازنظر اقتصادی هم می تواند دارای صرفه باشد.//منبع:باشگاه اندیشه۴آذر۱۳۹۲

​اورانیوم  چیست؟

«اورانیوم»ماده خام اصلی مورد نیاز برای تولید انرژی در برنامه های صلح آمیز یا نظامی هسته ای است، از طریق استخراج از معادن زیرزمینی یا سر باز به دست می آید. اگر چه این عنصر به طور طبیعی در سرتاسر جهان یافت می شود اما تنها حجم کوچکی از آن به صورت متراکم در معادن موجود است.

هنگامی که هسته اتم اورانیوم در یک واکنش زنجیره ای شکافته شود مقداری انرژی آزاد خواهد شد.

برای «شکافت هسته اتم اورانیوم»، یک نوترون به هسته آن شلیک می شود و در نتیجه این فرایند، اتم مذکور به دو اتم کوچکتر تجزیه شده و تعدادی نوترون جدید نیز آزاد می شود که هرکدام به نوبه خود می توانند هسته های جدیدی را در یک فرایند زنجیره ای تجزیه کنند.

مجموع جرم اتمهای کوچکتری که از تجزیه اتم اورانیوم به دست می آید از کل جرم اولیه این اتم کمتر است و این بدان معناست که مقداری از جرم اولیه که ظاهرا ناپدید شده در واقع به انرژی تبدیل شده است، و این انرژی با استفاده از رابطه E=MC۲ یعنی رابطه جرم و انرژی که آلبرت اینشتین نخستین بار آنرا کشف کرد قابل محاسبه است.

اورانیوم به صورت سه ایزوتوپ مختلف در طبیعت یافت می شود. دو گونه اصلی آن اورانیوم U۲۳۵ و U۲۳۸ است که هر دو دارای تعداد پروتون یکسانی بوده و تنها تفاوتشان در سه نوترون اضافه ای است که در هسته U۲۳۸ وجود دارد. اعداد ۲۳۵ و ۲۳۸ بیانگر مجموع تعداد پروتونها و نوترونها در هسته هر کدام از این دو ایزوتوپ است.

برای به دست آوردن بالاترین بازدهی در فرایند زنجیره ای شکافت هسته باید از اورانیوم ۲۳۵ استفاده کرد که هسته آن به سادگی شکافته می شود. هنگامی که این نوع اورانیوم به اتمهای کوچکتر تجزیه می شود علاوه بر آزاد شدن مقداری انرژی حرارتی دو یا سه نوترون جدید نیز رها می شود که در صورت برخورد با اتمهای جدید اورانیوم بازهم انرژی حرارتی بیشتر و نوترونهای جدید آزاد می شود.

اما به دلیل "نیمه عمر" کوتاه اورانیوم ۲۳۵ و فروپاشی سریع آن، این ایزوتوپ در طبیعت بسیار نادر است بطوری که از هر ۱۰۰۰ اتم اورانیوم موجود در طبیعت تنها هفت اتم از نوع U۲۳۵ بوده و مابقی از نوع سنگینتر U۲۳۸ است.

کشورهای اصلی تولید کننده اورانیوم

استرالیا،چین،کانادا،قزاقستان،نامیبیا،نیجر، روسیه،ازبکستان​

 ​

فرآوری چیست؟

سنگ معدن اورانیوم بعد از استخراج، در آسیابهایی خرد و به گردی نرم تبدیل می شود. گرد به دست آمده سپس در یک فرایند شیمیائی به ماده جامد زرد رنگی تبدیل میشود که به کیک زرد موسوم است. کیک زرد دارای خاصیت رادیو اکتیویته است و ۶۰ تا ۷۰ درصد آنرا اورانیوم تشکیل می دهد.

دانشمندان هسته ای برای دستیابی هرچه بیشتر به ایزوتوپ نادر U۲۳۵ که در تولید انرژی هسته ای نقشی کلیدی دارد، از روشی موسوم به غنی سازی استفاده می کنند. برای این کار، دانشمندان ابتدا کیک زرد را طی فرایندی شیمیائی به ماده جامدی به نام هگزافلوئورید اورانیوم تبدیل می کنند که بعد از حرارت داده شدن در دمای حدود ۶۴ درجه سانتیگراد به گاز تبدیل می شود.

«هگزافلوئورید» اورانیوم که در صنعت با نام ساده «هگز» شناخته می شود ماده شیمیایی خورنده ایست که باید آن را با احتیاط نگهداری و جابجا کرد. به همین دلیل پمپها و لوله هایی که برای انتقال این گاز در تاسیسات فرآوری اورانیوم بکار می روند باید از آلومینیوم و آلیاژهای نیکل ساخته شوند. همچنین به منظور پیشگیری از هرگونه واکنش شیمیایی برگشت ناپذیر باید این گاز را دور از معرض روغن و مواد چرب کننده دیگر نگهداری کرد.

غنی سازی

هدف از غنی سازی تولید اورانیومی است که دارای درصد بالایی از ایزوتوپ U۲۳۵ باشد.

اورانیوم مورد استفاده در رآکتورهای اتمی باید به حدی غنی شود که حاوی ۲ تا ۳ درصد اورانیوم ۲۳۵ باشد، در حالی که اورانیومی که در ساخت بمب اتمی بکار می رود حداقل باید حاوی ۹۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ باشد.

یکی از روشهای معمول غنی سازی استفاده از دستگاههای سانتریفوژ گاز است.

سانتریفوژ از اتاقکی سیلندری شکل تشکیل شده که با سرعت بسیار زیاد حول محور خود می چرخد. هنگامی که گاز هگزا فلوئورید اورانیوم به داخل این سیلندر دمیده شود نیروی گریز از مرکز ناشی از چرخش آن باعث می شود که مولکولهای سبکتری که حاوی اورانیوم ۲۳۵ است در مرکز سیلندر متمرکز شوند و مولکولهای سنگینتری که حاوی اورانیوم ۲۳۸ هستند در پایین سیلندر انباشته شوند.

اورانیوم ۲۳۵ غنی شده ای که از این طریق به دست می آید سپس به داخل سانتریفوژ دیگری دمیده می شود تا درجه خلوص آن باز هم بالاتر رود. این عمل بارها و بارها توسط سانتریفوژهای متعددی که به طور زنجیره ای به یکدیگر متصل می شوند تکرار میشود تا جایی که اورانیوم ۲۳۵ با درصد خلوص مورد نیاز به دست آید.

آنچه که پس از جدا سازی اورانیوم ۲۳۵ باقی می ماند به نام اورانیوم خالی یا فقیر شده شناخته می شود که اساسا از اورانیوم ۲۳۸ تشکیل یافته است. اورانیوم خالی فلز بسیار سنگینی است که اندکی خاصیت رادیو اکتیویته دارد و از آن برای ساخت گلوله های توپ ضد زره پوش و اجزای برخی جنگ افزار های دیگر از جمله منعکس کننده نوترونی در بمب اتمی استفاده می شود.

یک شیوه دیگر غنی سازی روشی موسوم به دیفیوژن یا روش انتشاری است.

در این روش گاز هگزافلوئورید اورانیوم به داخل ستونهایی که جدار آنها از اجسام متخلخل تشکیل شده دمیده می شود. سوراخهای موجود در جسم متخلخل باید قدری از قطر مولکول هگزافلوئورید اورانیوم بزرگتر باشد.

در نتیجه این کار مولکولهای سبکتر حاوی اورانیوم ۲۳۵ با سرعت بیشتری در این ستونها منتشر شده و تفکیک می شوند. این روش غنی سازی نیز باید مانند روش سانتریفوژ بارها و بارها تکرار شود.رآکتورهسته ای 

رآکتور هسته ای وسیله ایست که در آن فرایند شکافت هسته ای بصورت کنترل شده انجام می گیرد. انرژی حرارتی بدست آمده از این طریق را می توان برای بخار کردن آب و به گردش درآوردن توربین های بخار ژنراتورهای الکتریکی مورد استفاده قرار داد.

اورانیوم غنی شده، معمولا به صورت قرصهایی که سطح مقطعشان به اندازه یک سکه معمولی و ضخامتشان در حدود دو و نیم سانتیمتر است در رآکتورها به مصرف می رسند. این قرصها روی هم قرار داده شده و میله هایی را تشکیل میدهند که به میله سوخت موسوم است. میله های سوخت سپس در بسته های چندتایی دسته بندی شده و تحت فشار و در محیطی عایقبندی شده نگهداری می شوند.

در بسیاری از نیروگاهها برای جلوگیری از گرم شدن بسته های سوخت در داخل رآکتور، این بسته ها را داخل آب سرد فرو می برند. در نیروگاههای دیگر برای خنک نگه داشتن هسته رآکتور، یعنی جایی که فرایند شکافت هسته ای در آن رخ می دهد، از فلز مایع (سدیم) یا گاز دی اکسید کربن استفاده می شود.

برای تولید انرژی گرمایی از طریق فرایند شکافت هسته ای، اورانیومی که در هسته رآکتور قرار داده می شود باید از جرم بحرانی بیشتر (فوق بحرانی) باشد. یعنی اورانیوم مورد استفاده باید به حدی غنی شده باشد که امکان آغاز یک واکنش زنجیره ای مداوم وجود داشته باشد.

برای تنظیم و کنترل فرایند شکافت هسته ای در یک رآکتور از میله های کنترلی که معمولا از جنس کادمیوم است استفاده می شود. این میله ها با جذب نوترونهای آزاد در داخل رآکتور از تسریع واکنشهای زنجیره ای جلوگیری می کند، زیرا با کاهش تعداد نوترونها، تعداد واکنشهای زنجیره ای نیز کاهش می یابد.

حدودا ۴۰۰ نیروگاه هسته ای در سرتاسر جهان فعال هستند که تقریبا ۱۷ درصد کل برق مصرفی در جهان را تامین می کنند. از جمله کاربردهای دیگر رآکتورهای هسته ای، تولید نیروی محرکه لازم برای جابجایی ناوها و زیردریایی های اتمی است.

​​​

بازفرآوری

برای بازیافت اورانیوم از سوخت هسته ای مصرف شده در رآکتور از عملیات شیمیایی موسوم به بازفرآوری استفاده می شود. در این عملیات، ابتدا پوسته فلزی میله های سوخت مصرف شده را جدا می سازند و سپس آنها را در داخل اسید نیتریک داغ حل می کنند.

در نتیجه این عملیات، ۱٪ پلوتونیوم، ۳٪ مواد زائد به شدت رادیو اکتیو و ۹۶٪ اورانیوم به دست می آید که دوباره می توان آنرا در رآکتور به مصرف رساند.

رآکتورهای نظامی این کار را به طور بسیار موثرتری انجام می دهند. رآکتور و تاسیسات باز فرآوری مورد نیاز برای تولید پلوتونیوم را می توان به طور پنهانی در داخل ساختمانهای معمولی جاسازی کرد. به همین دلیل، تولید پلوتونیوم به این طریق، برای هر کشوری که بخواهد بطور مخفیانه تسلیحات اتمی تولید کند گزینه جذابی خواهد بود.

بمب پلوتونیومی

استفاده از پلوتونیوم به جای اورانیوم در ساخت بمب اتمی مزایای بسیاری دارد. تنها چهار کیلوگرم پلوتونیوم برای ساخت بمب اتمی با قدرت انفجار ۲۰ کیلو تن کافی است. در عین حال با تاسیسات بازفرآوری نسبتا کوچکی می توان چیزی حدود ۱۲ کیلوگرم پلوتونیوم در سال تولید کرد.

کلاهک هسته ای شامل گوی پلوتونیومی است که اطراف آن را پوسته ای موسوم به منعکس کننده نوترونی فرا گرفته است. این پوسته که معمولا از ترکیب بریلیوم و پلونیوم ساخته می شود، نوترونهای آزادی را که از فرایند شکافت هسته ای به بیرون می گریزند، به داخل این فرایند بازمی تاباند.

استفاده از منعکس کننده نوترونی عملا جرم بحرانی را کاهش می دهد و باعث میشود که برای ایجاد واکنش زنجیره ای مداوم به پلوتونیوم کمتری نیاز باشد.

برای کشور یا گروه تروریستی که بخواهد بمب اتمی بسازد، تولید پلوتونیوم با کمک رآکتورهای هسته ای غیرنظامی از تهیه اورانیوم غنی شده آسانتر خواهد بود. کارشناسان معتقدند که دانش و فناوری لازم برای طراحی و ساخت یک بمب پلوتونیومی ابتدایی، از دانش و فنآوری که حمله کنندگان با گاز اعصاب به شبکه متروی توکیو در سال ۱۹۹۵ در اختیار داشتند پیشرفته تر نیست.

چنین بمب پلوتونیومی می تواند با قدرتی معادل ۱۰۰ تن تی ان تی منفجر شود، یعنی ۲۰ مرتبه قویتر از قدرتمندترین بمبگذاری تروریستی که تاکنون در جهان رخ داده است.

بمب اورانیومی

هدف طراحان بمبهای اتمی ایجاد یک جرم فوق بحرانی ( از اورانیوم یا پلوتونیوم) است که بتواند طی یک واکنش زنجیره ای مداوم و کنترل نشده، مقادیر متنابهی انرژی حرارتی آزاد کند.

یکی از ساده ترین شیوه های ساخت بمب اتمی استفاده از طرحی موسوم به «تفنگی» است که در آن گلوله کوچکی از اورانیوم که از جرم بحرانی کمتر بوده به سمت جرم بزرگتری از اورانیوم شلیک می شود به گونه ای که در اثر برخورد این دو قطعه، جرم کلی فوق بحرانی شده و باعث آغاز واکنش زنجیره ای و انفجار هسته ای می شود.

کل این فرایند در کسر کوچکی از ثانیه رخ می دهد.

جهت تولید سوخت مورد نیاز بمب اتمی، «هگزا فلوئورید» اورانیوم غنی شده را ابتدا به اکسید اورانیوم و سپس به شمش فلزی اورانیوم تبدیل می کنند. انجام این کار از طریق فرایندهای شیمیایی و مهندسی نسبتا ساده ای امکان پذیر است.

قدرت انفجار یک بمب اتمی معمولی حداکثر ۵۰ کیلو تن است، اما با کمک روش خاصی که متکی بر مهار خصوصیات جوش یا گداز هسته ای است می توان قدرت بمب را افزایش داد.

در فرایند گداز هسته ای، هسته های ایزوتوپهای هیدروژن به یکدیگر جوش خورده و هسته اتم هلیوم را ایجاد می کنند. این فرایند هنگامی رخ می دهد که هسته های اتمهای هیدروژن در معرض گرما و فشار شدید قرار بگیرند. انفجار بمب اتمی گرما و فشار شدید مورد نیاز برای آغاز این فرایند را فراهم می کند.

طی فرایند گداز هسته ای نوترونهای بیشتری رها می شوند که با تغذیه واکنش زنجیره ای، انفجار شدیدتری را به دنبال می آورند. اینگونه بمبهای اتمی تقویت شده به بمبهای هیدروژنی یا بمبهای اتمی حرارتی موسومند.

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:منبع این فرازازمقاله : سایت BBC است ودرمنابع مأخوذه اندکی ویرایش انجام گرفته است

توافقات ایران وعربستان "بازگشایی سفارتخانه"مشهد-مکه

​یخ های روابط ایران وعربستان درحال ذوب شدن.

توافقات ایران وعربستان :دور آخر مذاکرات تهران و ریاض در داخل فرودگاه بین‌المللی بغداد برگزار شد.

پیشنهاد ایجاد یک بزرگراه بین المللی میان مشهد و مکه را داده است به طوری که این بزرگراه از کربلا بگذرد و این سه شهر مقدس را به هم وصل کند.

هیات های امنیتی سعودی به ایران آمده اند تا کارهای ترمیم سفارت عربستان در تهران به منظور بازگشایی این سفارت به همراه کنسولگری این کشور در مشهد را انجام دهند.

 یک هیات امنیتی ایرانی به عربستان رفته است تا کارهای بازگشایی سفارت تهران در ریاض و کنسولگری این کشور در جده را انجام دهد.

در روزهای آتی شاهد آغاز «روابط خوبی  میان عربستان و سوریه»هم خواهیم بود.

‌معاون وزیر راه و شهرسازی :ساخت مسیر آزادراهی مشهد-مکه، موجب ارتقای تعاملات سیاسی، اقتصادی خواهد شد.

 ​

​رویترز ازریاض ، ۳ اکتبر۲۰۲۱ (۱۱ مهر ۱۴۰۰) نوشت: عربستان روز یکشنبه (۱۱ مهر ۱۴۰۰)تأیید کرد که اولین دور مذاکرات مستقیم خود را با دولت جدید ایران ماه گذشته انجام داده است ، بخشی از روندی که اوایل امسال برای کاهش تنش بین سنی و شیعه رقیب خلیج فارس آغاز شده بود. قدرت ها

دشمنان دیرینه ای که در سال ۲۰۱۶(مهر۱۳۹۵) روابط خود را قطع کردند ، مذاکرات خود را در ماه آوریل آغاز کردند ، زمانی که واشنگتن و تهران در مورد احیای یک پیمان هسته ای که ریاض و متحدانش با آن مخالف بودند ، بحث می کردند.

سه دور از مذاکرات عربستان و ایران در عراق ماه ها قبل از روی کار آمدن ابراهیم رئیسی رئیس جمهور تندرو جدید ایران در ماه آگوست انجام شد.

شاهزاده فیصل بن فرحان آل سعود ، وزیر امور خارجه ، گفت که آخرین دور در ۲۱ سپتامبر۲۰۲۱(۳۰ شهریور ۱۴۰۰) انجام شده است. وی مکان این نشست را اعلام نکرد. این تاریخ همزمان با سخنرانی رئیسی در مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک است.

وی در یک کنفرانس خبری مشترک گفت: "این مذاکرات هنوز در مرحله اکتشافی است. امیدواریم زمینه ای برای رسیدگی به مسائل حل نشده بین دو طرف فراهم شود و ما تلاش می کنیم و برای تحقق آن تلاش می کنیم."

عربستان سعودی و ایران سالهاست که از مخالفان در درگیری های منطقه ای و اختلافات سیاسی در سوریه ، لبنان و عراق حمایت می کنند و عربستان از سال ۲۰۱۵(مهر۱۳۹۴) رهبری ائتلاف عربی را بر عهده دارد که علیه جنبش حوثی های وابسته به ایران در یمن جنگ می کند.

ریاض و تهران هر دو ابراز امیدواری کرده اند که مذاکرات بتواند تنش ها را کاهش داده و در عین حال انتظارات برای دستیابی به موفقیت بزرگ دیپلماتیک را کاهش دهد. ایران فوراً در مورد دور مذاکرات ۲۱ سپتامبر۲۰۲۱(۳۰ شهریور ۱۴۰۰) اظهار نظر نکرد. ریاض گفته است که دولت رئیسی را بر اساس واقعیت موجود قضاوت خواهد کرد.

دونالد ترامپ ، رئیس جمهور سابق آمریکا از توافقنامه ای که در آن ایران محدودیت های برنامه هسته ای خود را در قبال لغو تحریم ها پذیرفته بود ، خارج شد. تهران با نقض برخی از شرایط خود در پاسخ به آن پاسخ داد.

مذاکرات غیرمستقیم شامل ایالات متحده و ایران در مورد احیای این پیمان در ماه ژوئن به تعویق افتاد و هنوز در زمان رئیسی از سر گرفته نشده است. قدرتهای غربی از ایران خواسته اند که به مذاکرات بازگردد.

شاهزاده فیصل در جریان سفر جوزپ بورل ، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به ریاض ، گفت که شرکای خود را در مورد چشم اندازهای از سرگیری مذاکرات هسته ای مطلع کرده است.

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:درپایان این گزارش نوشته شده است:گزارش توسط رایا جلابی در ریاض و عزیز ال یعقوبی در دبی ؛ نویسنده: قائده غنطوس.

ایسنا ،چهارشنبه (۱۴ مهر ۱۴۰۰) نوشت:هیات های امنیتی سعودی به ایران آمده اند تا کارهای ترمیم سفارت عربستان در تهران به منظور بازگشایی این سفارت به همراه کنسولگری این کشور در مشهد را انجام دهند.

یک هیات امنیتی ایرانی به عربستان رفته است تا کارهای بازگشایی سفارت تهران در ریاض و کنسولگری این کشور در جده را انجام دهد.

یک رسانه عربی به نقل از برخی منابع مطلع ایرانی و عراقی جزئیاتی درخصوص تفاهمات ایران و عربستان منتشر کرد.

به گزارش ایسنا، پایگاه خبری عربی پست بعد از تایید خبر برگزاری مذاکرات میان ایران و عربستان از سوی دو کشور به نقل از برخی منابع آگاه مدعی شد که تهران و ریاض بعد از چهار دور مذاکره به تفاهماتی رسیده اند که از مهم ترین آن ها می توان به توقف حمایت های عربستان از گروه های معارض ایرانی، سرمایه گذاری عربستان در عراق و سوریه ، ایجاد جاده بین المللی میان مشهد-کربلا و مکه و همچنین بازگشایی سفارت های دو کشور اشاره کرد.

فیصل بن فرحان، وزیر خارجه سعودی اخیرا اعلام کرد که کشورش در ۲۱ سپتامبر۲۰۲۱(۳۰ شهریور ۱۴۰۰) دور چهارم مذاکرات خود با ایران را برگزار کرده است اما این مذاکرات همچنان در مرحله مقدماتی است.

یک منبع دیپلماتیک عراقی که از نشست اخیر میان دو کشور ایران و عربستان مطلع است در گفت وگو با عربی پست مدعی شد که دور آخر مذاکرات تهران و ریاض در داخل فرودگاه بین‌المللی بغداد برگزار شد و فضای این مذاکرات"بسیار مثبت" بود.

این منبع دیپلماتیک عراقی گفت:  بعد از توقف مذاکرات ایرانی-سعودی به دلیل انتقال دولت در ایران نگرانی هایی نسبت به شکست این مذاکرات وجود داشت،  اما نشست اخیر که با حضور علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران و عادل الجبیر، وزیر مشاور دولت سعودی در امور خارجه برگزار شد نشان دهنده رسیدن به تفاهمات بیشتر میان دو کشور است و نشان می دهد که دو طرف تصمیم به ازسرگیری مذاکرات دارند.

برخی منابع ایرانی نیز مدعی شده اند که پرونده مذاکرات ایران با عربستان از وزارت خارجه به شورای عالی امنیت ملی به ریاست علی شمخانی منتقل شده است.

این منابع درحالی مدعی دیدار شمخانی با الجبیر هستند که اخیرا یک منبع مطلع در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی گفت: هیچ‌گونه ملاقات یا تماسی میان دریابان «علی شمخانی» دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان با مقامات عربستان سعودی انجام نشده و برنامه‌ای نیز در این رابطه وجود ندارد.

برخی منابع ویژه بلندپایه ایرانی که خواستار عدم فاش شدن نامشان شده اند در گفت وگو با این پایگاه خبری مدعی شدند: هیات های امنیتی سعودی به ایران آمده اند تا کارهای ترمیم سفارت عربستان در تهران به منظور بازگشایی این سفارت به همراه کنسولگری این کشور در مشهد را انجام دهند.

هیات های سعودی سیستم امنیتی و فنی داخل سفارت و کنسولگری را بروزرسانی کرده اند تا از عدم نفوذ به این سیستم قبل از بازگشایی دوباره سفارت مطمئن شوند.

در مقابل یک هیات امنیتی ایرانی به عربستان رفته است تا کارهای بازگشایی سفارت تهران در ریاض و کنسولگری این کشور در جده را انجام دهد.

یک منبع ایرانی گفته است که اقدام به بازگشایی سفارت های دو کشور نشان دهنده حسن نیست است و می تواند آغازی برای حل بسیاری از اختلافات میان دو کشور باشد. ایران تمایل دارد که پرونده های مورد اختلاف به طور جداگانه و یکی پس از دیگری مورد بررسی قرار گیرند و بررسی یکباره تمام پرونده ها انجام نگیرد.

تهران همچنین به ریاض تاکید کرده است که در گام اول و قبل از رسیدن به هرگونه تفاهم و یا توافق درخصوص پرونده یمن و سوریه ابتدا باید سفارت ها بازگشایی شوند.

طرف ایرانی همچنین به طرف سعودی اعلام کرده است که بعد  از بازگشایی سفارت ها مذاکرات علنی خواهد شد و سطح نمایندگان دیپلماتیک مذاکره کننده بالا خواهد رفت.

​​​

از سوی دیگر، یک منبع نزدیک به مصطفی الکاظمی، نخست وزیر عراق مدعی شد که الکاظمی به دو طرف ایرانی و سعودی پیشنهاد ایجاد یک بزرگراه بین المللی میان مشهد و مکه را داده است به طوری که این بزرگراه از کربلا بگذرد و این سه شهر مقدس را به هم وصل کند و این امر نشان دهنده  عمق روابط خواهد بود.

 ​

این منبع مدعی شده که هردو طرف ایرانی و سعودی از این پیشنهاد استقبال کرده اند و یک منبع ایرانی می گوید : این ایده، ایده بسیار خوبی است و امیدوارم که اجرایی شود و مقامات تهران با آن ممانعت نکنند.

منابع ایرانی و عراقی همچنین در گفت‌وگو با «عربی پُست» مدعی شده اند که طرف ایرانی از سعودی‌ها درخواست کرده است که به اقلیت شیعی موجود در عربستان فشار امنیتی وارد نکنند و اجازه دهند که به زیارت مشهد مقدس بیایند.

بر اساس این گزارش، منابع بلندپایه مدعی شده‌اند: طی مذاکرات میان ایران و عربستان به فعالیت های سیاسی دو طرف در منطقه پرداخته شده است و ایران به عربستان شرط کرده است که قبل از بازگشایی سفارت ها و ازسرگیری روابط دیپلماتیک ابتدا باید حمایت ها از گروه های معارض ایرانی متوقف شود و هیچ گونه حمایت سیاسی، رسانه ای و یا مالی از آن ها نشود. در راس این شروط توقف حمایت عربستان از گروه "جیش الظلم"  که مقر آن در سیستان وبلوچستان است و همچنین توقف حمایت از منافقین و گروه های معارض اهوازی است.

از دیگر مسائل مورد مناقشه میان ایران و عربستان مساله "هجمه‌های رسانه‌ای" است که دو طرف علیه یک دیگر انجام می دهند، منبع دیپلماتیک عراقی  مدعی است: ایران از عربستان درخواست کرد که فعالیت شبکه ها و سایت های خبری فارسی زبان که بطور مستقیم از سوی ریاض حمایت مالی می شوند و اخباری کذب و تصویری خصمانه از جمهوری اسلامی منتشر می کنند باید متوقف شوند که مشهورترین شبکه فارسی زبان مورد حمایت عربستان "ایران اینترنشنال" است. ایران همچنین از طرف سعودی خواسته است که حمایت از روزنامه نگاران معارض اهوازی که مقیم خارج هستند را متوقف کند.

یک منبع امنیتی ایرانی که به ادعای عربی پست در مذاکرات ایران و عربستان حضور داشته است، می گوید: نمی توان روابط مثبت با ریاض را به جلو برد مگر اینکه این کشور حمایت از مجموعه ها و اشخاصی که تبلیغات منفی علیه جمهوری اسلامی منتشر می کنند را متوقف کند.

از دیگر مسائلی که در مذاکرات ایرانی-سعودی مورد اهتمام زیاد قرار گرفت مساله "جنگ یمن" بود، هیات ایرانی تاکید کرده است که هیچ گونه مشکلی با ایجاد راه حل برای بحران یمن ندارد و ریاض باید یک راه حل سیاسی میان دولت مستعفی یمن و جنبش انصارالله ایجاد کند و این توافق و راه حل سیاسی باید با حضور و نظارت ایران و عربستان باشد.

در این راستا، یک منبع عراقی نزدیک به نخست وزیر این کشور مدعی شده است: مهم ترین مساله در مذاکرات اخیر ایران و عربستان " چگونگی پایان جنگ یمن و تقسیم قدرت" بود.

از سوی دیگر یک منبع ایرانی که در مذاکرات اخیر حضور داشت می گوید: مقامات عالی رتبه تهران به حوثی ها گفته اند که ریاض تمایل به پایان جنگ و گفت وگو با رهبران آن ها دارد و حوثی ها نیز آمادگی کامل خود برای این امر را اعلام کرده اند و انتظار می رود که حوثی های یمن به زودی طرف دیگر مذاکرات ایران و عربستان خواهند بود.

منابع ایرانی و عراقی به جزئیات بیشتری درخصوص بحران یمن نپرداختند و اعلام کردند که گام های بعدی در این خصوص در دور بعدی مذاکرات ایران و عربستان اتخاذ خواهد شد.

یک منبع دیپلماتیک عراقی می گوید: ایرانی ها و سعودی مسائل کلی حل بحران یمن را بررسی کردند و جزئیات دیگر را در داخل پایتخت های خود بررسی خواهند کرد و در دور بعدی مذاکرات بار دیگر مطرح خواهند کرد.

در ادامه این گزارش ادعا شده است: درخصوص پرونده سوریه، ایرانی ها در مذاکرات خود با سعودی ها موافقت خود با نقش داشتن عربستان در بازسازی سوریه و سرمایه گذاری در آن کشور را اعلام کردند زیرا برخی منابع می گویند که بشار اسد، رئیس جمهور سوریه درخصوص مذاکره با طرف سعودی به منظور مشارکت در بازسازی سوریه و سرمایه گذاری در این کشور در آینده، به ایرانی ها چراغ سبز نشان داده است.

یک منبع امنیتی ایرانی مطلع از مذاکرات می گوید: در روزهای آتی شاهد آغاز"روابط خوبی" میان عربستان و سوریه خواهیم بود و سعودی‌ها به دنبال تقویت روابط خود با بشار اسد هستند.

در خصوص سرمایه گذاری عربستان در عراق نیز ریاض از تهران درخواست کرده است که این کشور در عراق سرمایه گذاری کند و گروه های مسلح عراقی نزدیک به ایران به آن ها فشار وارد نکنند.

یک منبع نزدیک به نخست وزیر عراق مدعی است: ایرانی ها از مساله سرمایه گذاری سعودی ها در عراق هراس دارند اما همزمان اهمیت این سرمایه گذاری با توجه به مشکلات اقتصادی عراق را درک می کنند بنابراین به طور  ابتدایی با این امر موافقت کردند اما شرط آن ها این است که ریاض بازسازی مناطق سنی نشین عراق را به طور کلی در دست نگیرد و از طریق این سرمایه گذاری تلاش نکنند که شیعه های عراقی موجود در مناطق جنوب را به سمت خود بکشند.

بر اساس این گزارش ، اخیرا هیات هایی از عربستان به عراق رفته اند و در دیدار با مسئولین این کشور درخصوص تقویت روابط اقتصادی و ایجاد زمینه های سرمایه گذاری میان دو کشور رایزنی کردند.

به نظر می رسد که دلیل اصلی تفاهمات ایرانی- سعودی در ابتدا به مساله تقسیم نقش ها در منطقه بازمی گردد و روش درگیری میان دو طرف بی فاید ه بوده است اما کارشناسان معتقدند که دلایل دیگری منجر به این امر شده اند.

انتفاض قنبر، یکی از نزدیکان مصطفی الکاظمی و رئیس موسسه المستقبل در واشنگتن می گوید: طبیعت عربستان این است که با واشنگتن مماشات کند و با سیاست های کاخ سفید مخالفت نکند و این یک شاخصه مثبت است زیرا ریاض واشنگتن را هم پیمان راهبردی خود می داند بنابراین مخالفت با آمریکا به سود عربستان نخواهد بود. مذاکرات عربستان و ایران ارتباط قوی با رویکرد دولت آمریکا به ریاست جو بایدن درخصوص مذاکره با ایران درمورد پرونده هسته ای دارد، برخلاف دوره دونالد ترامپ که سعودی لحن تندی علیه ایران داشتند با تغییر دولت آمریکا لحن سعودی ها تغییر یافت و به ایران نزدیک تر شد.

یک منبع ایرانی می گوید: دلیل مذاکرات عربستان با ایران در وهله اول به خروج آمریکا از منطقه مربوط می شود و این مساله باعث موافقت سعودی ها برای انجام مذاکره با ایرانی ها شد. سعودی ها در دوره ترامپ هرگونه میانجیگری با ایران را قبول نمی کردند و شروط سختی رو به روی تهران قرار می دادند و می گفتند که شرط مذاکره با تهران پایان نفوذ ایران در منطقه است. با رفتن آمریکایی ها از منطقه و همچنین اختلاف عربستان با دولت دموکرات آمریکا ، سعودی ها نمی خواهند که منطقه را در معرض لغزش سیاسی قرار دهند و به این باور رسید که باید نقش را با ایران تقسیم کند.

این منبع می گوید: علاوه بر این تهران و ریاض از این طریق می خواهند به نقش ترکیه در منطقه پایان بدهند ، با این حساب که عربستان از حمایت معارضان سوری و گروهک های مسلح دست کشیده است برخلاف آنکارا که بر حمایت از آن ها پافشاری دارد و این مساله نقطه مشترکی میان تهران و ریاض ایجاد کرد.

این منبع در پایان تاکید کرد: زمان قطع روابط میان ایران و عربستان نزدیک است که به پایان برسد و بعد از بازگشایی سفارت ها نقطه تحولی در روابط میان دو کشور ایجاد خواهد شد و دو طرف برای حل پرونده های مورد اختلاف و در راس آن ها پرونده یمن و سوریه تلاش خواهند کرد.

​

«سعید خطیب زاده» سخنگوی وزارت خارجه کشورمان اخیرا در پاسخ به سوالی در ارتباط با اخبار منتشر شده مبنی بر برگزاری دور چهارم گفت‌وگوهای ایران و عربستان در بغداد و اینکه گفته شده هیئتی از عربستان به تهران برای بررسی زمینه‌های بازگشایی سفارت این کشور در ایران به تهران سفر کرده است؟

گفت: گفت‌وگوهای ایران و عربستان در بهترین وضعیت خود در حال پیگیری است. تاکنون چندین دور از این گفت‌وگوها در بغداد انجام شده است. این گفت‌وگوها به صورت منظم در حال انجام است که محور آن‌ها مسائل دوجانبه و منطقه‌ای است.

وی همچنین با بیان اینکه دو کشور هیچ پیش شرطی را برای انجام این گفت‌وگوها انجام نداده‌اند، گفت:‌ ما تلاش داریم که در چارچوب یک رابطه مرضی‌الطرفین به آغاز یک روابط پایدار برسیم.

خطیب زاده همچنین اخبار منتشر شده در مورد سفر هیأت سعودی به ایران را تأیید نکرد.

سخنگوی وزارت خارجه همچنین در پاسخ به سوال دیگری در مورد پرونده‌های مورد گفت‌وگو بین ایران و عربستان و اینکه گفته می‌شود یکی از پرونده‌های مهم در جریان این گفت‌وگوها پرونده بحران یمن است،‌ گفت: اجازه بدهید گفت‌وگوهای سیاسی و دیپلماتیک در جنس و مجرای خودش ادامه پیدا کند و در فضای رسانه‌ای چیزی گفته شود که شایسته این فضاست.

وی با بیان اینکه گفت‌وگوها بین ایران و عربستان در بغداد در حال انجام است، افزود: در این گفت‌وگوها در مورد پرونده‌های مختلفی صحبت شده و اتفاقا تمرکز اصلی بر گفت‌وگوهای دوجانبه است ولی موضوعات مورد علاقه طرفین نیز در حوزه منطقه‌ای مورد گفت‌وگو قرار گرفته و باز هم گفت‌وگو می‌شود.

به گزارش ایسنا، سعید خطیب زاده، سخنگوی وزارت خارجه کشورمان اخیرا در پاسخ به سوالی در ارتباط با اخبار منتشر شده مبنی بر برگزاری دور چهارم گفت‌وگوهای ایران و عربستان در بغداد و اینکه گفته شده هیئتی از عربستان به تهران برای بررسی زمینه‌های بازگشایی سفارت این کشور در ایران به تهران سفر کرده است؟

گفت: گفت‌وگوهای ایران و عربستان در بهترین وضعیت خود در حال پیگیری است. تاکنون چندین دور از این گفت‌وگوها در بغداد انجام شده است. این گفت‌وگوها به صورت منظم در حال انجام است که محور آن‌ها مسائل دوجانبه و منطقه‌ای است.

وی همچنین با بیان اینکه دو کشور هیچ پیش شرطی را برای انجام این گفت‌وگوها انجام نداده‌اند، گفت:‌ ما تلاش داریم که در چارچوب یک رابطه مرضی‌الطرفین به آغاز یک روابط پایدار برسیم.

خطیب زاده همچنین اخبار منتشر شده در مورد سفر هیأت سعودی به ایران را تأیید نکرد.

وی با بیان اینکه گفت‌وگوها بین ایران و عربستان در بغداد در حال انجام است، افزود: در این گفت‌وگوها در مورد پرونده‌های مختلفی صحبت شده و اتفاقا تمرکز اصلی بر گفت‌وگوهای دوجانبه است ولی موضوعات مورد علاقه طرفین نیز در حوزه منطقه‌ای مورد گفت‌وگو قرار گرفته و باز هم گفت‌وگو می‌شود.

 توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:ما و عربستان سعودی به توافق‌هایی در برخی زمینه‌ها دست پیدا کردیم

​

حسین امیرعبداللهیان  وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، بعدازظهر روز جمعه(۱۶ مهر ۱۴۰۰)، در گفت‌و‌گو با شبکه «المیادین» به مسائل مختلفی از جمله گفت‌و‌گوهای تهران و ریاض پرداخت.
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در این خصوص گفت: گفت‌و‌گوهای ایران و عربستان سعودی در مسیر درستی حرکت می‌کند و ما به گفت‌و‌گوهای بیشتری نیاز داریم.ما و عربستان سعودی به توافق‌هایی در برخی زمینه‌ها دست پیدا کردیم و ما از این گفت‌و‌گوها استقبال می‌کنیم.گفت‌و‌گوهای ما با عربستان سعودی به نفع منطقه است. این یک گفت‌و‌گوی سازنده است. ایران و عربستان سعودی دو کشور مهم هستند و نقش پراهمیتی در تثبیت امنیت منطقه دارند.
امیرعبداللهیان در ادامه گفت:‌ ایران بر این باور است که معادله گفت‌و‌گو و استقبال [از دیگران] می‌تواند آینده درخشانی برای منطقه داشته باشد./منبع:خبرگزاری فارس.

به گزارش فارس  ،سه شنبه، ۲۰ مهر ۱۴۰۰: ۱۳ مهر امسال بود که نخست وزیر عراق به دو طرف ایران و سعودی پیشنهاد کرد‌ جاده بین‌المللی از مشهد تا مکه با عبور از کربلا ساخته شود.

معاون وزیر راه و شهرسازی با بیان اینکه آزادراه مشهد-نجف-مکه در ادامه مسیر آزادراه‌های حرم تا حرم و قم-پل زال است، گفت: این مسیر بزرگ آزادراهی، از مرز ایلام وارد خاک عراق و سپس نجف اشرف خواهد شد.

​

«خیرالله خادمی» در مصاحبه با خبرگزاری فارس درباره پیشنهاد احداث آزادراه مشهد ـ نجف ـ مکه ‌از سوی نخست‌وزیر عراق، اظهار داشت: ما پیش از این و حدود سه ماه پیش، با وزیر وقت راه و شهرسازی (محمد اسلامی)، جلسه‌ای با معاون نخست‌وزیر عراق داشتیم و در آن جلسه درباره این پروژه مطالبی عنوان شد.

‌معاون وزیر راه و شهرسازی افزود: ما در کشور خودمان، طرح آزادراه حرم تا حرم را داریم یعنی از مشهد مقدس تا شهر قم، در ادامه مسیر هم آزادراه قم-پل زال را داریم، در این راستا طی جلساتی که با ‌طرف عراقی داشتیم، ‌مقرر شد این مسیر آزادراهی در ادامه با عبور از مرز ایران و عراق، به نجف اشرف هم متصل شود و حتی در آن جلسه، نقشه پیشنهادی را هم ارائه کردیم.

وی ادامه داد: در حال حاضر آزادراه حرم تا حرم از مشهد مقدس تا قم، فعال است همچنین از قم تا پل زال در قالب آزادراه جزو برنامه‌های فعلی وزارت راه و شهرسازی قرار دارد و اگر این پروژه آزادراهی از ‌پل زال تا نجف اشرف هم ادامه یابد، مسیر ترانزیتی مناسبی از نظر جابه‌جایی بار و مسافر ایجاد می‌شود.

​

«خیراله خادمی» گفت:‌ پیشنهاد جدید نخست‌وزیر عراق مبنی بر ساخت آزادراه از مشهد تا مکه، با محوریت همین جلسه سه ماه پیش است و این پیشنهاد طرف عراقی مبنی بر اتصال مشهد به مکه، نشان می‌دهد که آنها ‌از پیشنهاد سه ماه پیشِ ما، ‌استقبال کرده‌اند.

ساخت مسیر آزادراهی مشهد-مکه، موجب ارتقای تعاملات سیاسی، اقتصادی، منطقه‌ای، زیارتی و گردشگری غرب آسیا خواهد شد

معاون وزیر راه و شهرسازی با تأکید بر اینکه احداث این آزادراه از نظر توسعه حمل و نقل بار و مسافر بسیار استراتژیک خواهد بود‌، اظهار داشت:‌ قطعا ساخت مسیر آزادراهی مشهد-مکه، موجب ارتقای تعاملات سیاسی، اقتصادی، منطقه‌ای، زیارتی و گردشگری غرب آسیا خواهد شد، ضمن آنکه دسترسی به حرم امام رضا (ع) همچنین نجف اشرف و کربلا و از سوی دیگر مکه برای زوار راحت‌تر می‌شود.

البته «عراق»  از ساخت این آزادراه استقبال کرده است و به همین دلیل پیشنهاد تکمیل مسیر را تا مکه داده‌اند.

هزینه ساخت بزرگراه

خادمی درباره تأمین مالی ساخت این آزادراه از مشهد تا عراق و مکه، توضیح داد:‌ در حال حاضر در کشور ما تکمیل حلقه‌‌های مفقوده مسیر آزادراهی شمال شرق تا جنوب غرب در دستور کار است، در ادامه مسیر، از پل زال تا مرز ایران که در استان ایلام خواهد بود، توسط ایران و از مرز تا نجف اشرف توسط طرف عراقی ساخته خواهد شد‌ و با روش سرمایه‌گذاری خودشان خواهد بود.

معاون وزیر راه و شهرسازی درباره نحوه تأمین مالی ساخت این آزادراه در قطعه مربوط به ایران بیان کرد: بابت تأمین مالی ساخت این آزادراه در قطعه مربوط به کشور خودمان، برخی بانک‌ها اعلام آمادگی کرده‌اند.